Voorwoord. Irma van Hof voorzitter. Hessenrevue 1

Transcriptie

1 Voorwoord Ik zit wat te mijmeren en naar buiten te kijken, heerlijk (herfst?)kerstvakantie! Buiten is het 10 graden en overal in de natuur is het erg nat, het regent en waait. De krokussen en sneeuwklokjes steken al boven het gras uit, toch is het december. De weersomstandigheden zijn niet te vergelijken met die van een jaar geleden. De ijsbaanomstandigheden zijn (gelukkig) ook niet te vergelijken, het gras komt er dit jaar niet boven uit, het is een plaatje. In het vorige nummer sprak ik over onze grootste zorg: het gras zo kort mogelijk maaien voordat het water erop gaat. Dat is opgelost, het gras is gemaaid tijdens een korte, droge periode, er moest snel gehandeld worden en met hulp van de vrijwilligers is alles keurig voor elkaar gekomen. Geen sneeuw ruimen maar hooien! Op 15 nov. is de schuif open gezet om het weiland onder water te zetten. Ik wist niet dat je van een onder gelopen weiland zo blij kan worden. Alle mogelijke voorbereidingen zijn getroffen, We zijn, meer dan ooit, helemaal klaar voor een goede winter met veel vorst. En dat is nu onze grootste zorg! Het zou toch niet waar zijn Al mijmerend ben ik weer terug in de realiteit, de warmste december sinds Als ik alle ontwikkelingen van de afgelopen twee jaar binnen de vereniging eens bekijk ben ik trots om voorzitter te mogen zijn van deze club. Een grote groep enthousiaste, meedenkende vrijwilligers waar ik al menig keer een beroep op heb gedaan. Nog geen enkele keer tevergeefs! Een materiaalchef die ook in de zomer met de machines bezig is, zodat alles weer prima in orde is voor de winter. Fijne, positief ingestelde en actieve bestuursleden, ieder met een eigen taak die serieus wordt opgepakt en uitgevoerd. Er is gewerkt aan de uitstraling van de vereniging: nieuwe clubkleding; jacks, broeken en voor elk lid een muts. Het clubblad heeft een gedaanteverwisseling ondergaan en is nu een representatief visitekaartje voor de vereniging. Zelfs de ijsbaankeet ziet er keurig en fris uit in de clubkleuren blauw en geel. Het aantal leden is gegroeid, mede dankzij het nieuwe gezinslidmaatschap. Kortom een vereniging waar pit in zit!! Iedereen een geweldig 2012 gewenst. Irma van Hof voorzitter Hessenrevue 1

2 Nieuws van het bestuur Het secretariaat is inmiddels uitgebreid. Harry van der Zijden is secretaris, Josée Postmaa blijft Harry met de administratieve werkzaamheden onder steunen. We zijn blij met deze oplossing, alle bestuursfuncties zijn nu goed ingevuld. De stichting clubhuis DWL is opgehouden te bestaan. Het geld dat nog in kas zat is verdeeld onder de clubs die iets met de jeugd doen. Wij hebben 1250 euro ontvangen! Hier gaan we natuurlijk een goede bestemming voor bedenken. BEDANKT DWL Wim van Hof en Frans Mönchen volgen deze winter een cursus jeugd-schaatsleider van de KNSB. Beiden zijn erg enthousiast en gaan met veel plezier naar de lessen in Apeldoorn. Frans loopt stage bij Piet van Oostrom in Deventer en Wim doet zijn praktijkervaring op in Enschede bij een groep jeugdleden van de ijsvereniging uit Apeldoorn. Arie Makkink en Freek Jolink zijn op stap geweest en hebben een sneeuwblazer aangeschaft voor de vereniging. Arie heeft de veegmachine onder handen gehad en deze staat er weer blinkend bij, compleet met een nieuwe borstel. Goed bezig mannen! De vrijwilligersavond is goed bezocht. Men werd ontvangen met koffie en gebak, de voorzitter had allerlei nieuwtjes te vertellen en toen de neuzen weer dezelfde kant opstonden voor aanvang van het winterseizoen werd er een leuke powerpoint presentatie met foto s van de twee ijsperiodes vertoond. Daarna werd er nog gezellig wat bijgepraat en ging iedereen weer huiswaarts met het idee: Laat de vorst (en sneeuw?)maar komen. 2 Hessenrevue

3 De ijsbaankeet In het septembernummer stond het bericht make over voor de ijsbaankeet. De keet is inmiddels helmaal geschilderd in de clubkleuren. De logo s zijn er al wel maar moeten nog wel opgeplakt worden. Het wachten is op wat droog weer. Zou er nog natuurijs komen en wordt de ijsbaankeet nog deze winter naar de ijsbaan in Keppel gereden? voorbeeld hoe de keet eruit komt te zien met tekst en logo Hessenrevue 3

4 FlevOnice dd. 28 december 2011 door Harry van der Zijden Een ludiek idee van de voorzitter máánden geleden; we gaan met zijn allen naar Biddinghuizen. Wanneer dan? Wel, in de kerstvakantie. Groots aankondigen en dan maar hopen dat het idee aanslaat. Hoeveel gaan er mee? Geen pijl op te trekken. Aan Wim van Hof en Karst Heerema om de organisatie op te pakken. Na de presentatie van het plan van aanpak op de vrijwilligersavond was de inschrijving open; eerst de leden en daarna de niet leden. Er was een grote bus nodig om de Hessenrijders (lid en niet lid, want dàt maakte op die 28ste december niet meer uit) naar FlevOnice te vervoeren. In de bus was het gezellig, je had natuurlijk uitgebreid de tijd om met elkaar te kletsen. Tussen een wachtende mensenmassa georganiseerd uitstappen en naar de baan gaan, is met een paar man geen kunst, maar met 50 mensen een bus uitstappen waaronder ook heel wat kinderen is iets heel anders. Maar dat ging formidabel en we werden netjes langs de lange rij wachtenden gedirigeerd alsof we een VIP-arrangement hadden. Binnen no-time stonden we op het ijs. Een paar gingen eerst koffie drinken, want we hadden nog tijd zat en zo goed waren we nog niet getraind. Het is nog vroeg in het seizoen zullen we maar zeggen. Al snel was Wim met de jeugd in de weer, die langs pionnetjes 4 Hessenrevue

5 moesten glijden of door hem aan een paar aan elkaar geknoopte fietsbanden over het ijs gesleurd werden. Wim vond dat het ijs voor de valtechniek wat te nat was, maar er waren een paar die dat geen enkel probleem vonden en vrijwillig languit over het ijs gleden. Toen was er natuurlijk de uitdaging; gingen de kinderen een rondje van vijf kilometer volbrengen? Het kan zijn dat ik iets gemist heb, maar dat leek allemaal heel goed te gaan. Vijf kilometer is natuurlijk een heel behoorlijke afstand en dit oogstte natuurlijk bewondering. Daarna werden op een stempelkaart bij iedere ronde van 400 meter een stempeltje gehaald bij een heuse stempelpost. Ik heb kaarten gezien waar geen stempel meer bij kon. Met zo'n stempelkaart kon je namelijk een gratis oliebol scoren. Helaas waren ze wat koud geworden en er was nog iets mee, maar dat ben ik vergeten ;-) Na de kids waren de HessenWomenOnice aan de beurt (zie foto). Trainer Wim (in opleiding bij de KNSB) had allerlei leuke plannetjes en de dames waren dan ook al enigszins ongerust wat hen allemaal te wachten stond. Zo moesten ze ook onder een poortje door; gehurkt zo diep mogelijk zitten. Olga redde het eenvoudig om een 1-manspoortje goed te passeren. Nou had Hessenrevue 5

6 die gast wel lange benen, maar toch. Die gast was er niet helemaal gerust op dat het zou lukken, het was echter geen enkel probleem. Hoe is dat schaatsen nu daar in Biddinghuizen? Is het de moeite waard om die afstand af te leggen met een bus en er een hele dag voor op te offeren? In mijn beleving krijg je er echt een beetje het toertochtengevoel. Hier en daar wat rietkragen, wilgenbosjes, dijkjes en verder veel openheid. Hierdoor was de wind een serieuze factor en was het handig om in de slipstream van een voorganger te kruipen. Zo ontstonden heel wat treintjes van zeer uiteenlopend niveau. FlevOnice is echt iets heel anders dan een standaard 400 meterbaan, dit is een belevenis! Soms in volle vaart over ribbels in het ijs. Die ribbels ontstaan bij de wat hogere temperaturen en de nodige wind. Tussen de vriesbuizen gaat de dooi wat sneller dan op en rond de vriesbuizen, het gevolg is een lichte golving in het ijsoppervlak, waardoor je schaatsen als castagnetten gaan klinken als je er met de wind mee, hard overheen rijdt. Hier en daar wat pionnetjes om de slijtplekken vrij te houden van nog meer schaatsijzers. Per slot van rekening is de ijsvloer niet meer dan 7 cm dik. Ik weet dat de slijtage bij de Elfstedentocht 1 cm is per tienduizend rijders. Hier rijden er mannen en vrouwen (1500?) gemiddeld zo n 3 tot 5 ronden in het uur, van negen tot negen. Dan gaat de slijtage van het ijs hard. Pootje over? Ik heb het niet gedaan, de bochten zijn zo lang dat het niet noodzakelijk is. Maar ja, ik haal ook geen vijf rondjes in een uur. Het was gezellig druk, echte ijspret. En dat buiten de vorstperiode is wel heel bijzonder. Na de clinics gaat Wim nog voor een paar rondjes op tempo. Daar laat hij even zien wat nu werkelijk de bedoeling is. Ik wou dat ik een video camera bij de hand had, maar helaas. Eigenlijk vloog de tijd om, het was snel half vier. Er waren een paar slimmeriken die dachten; We zijn met de bus, doe ons dus maar eens een borreltje, en laten we daar maar eens uitgebreid van genieten. Mijn verwachting was dat de terugreis wat stilletjes zou verlopen; moe en rozig van de hele dag in de wind. Maar ik heb toch weinig knikkebollers kunnen ontdekken. De terugreis was nog gezelliger dan de heenreis. Een beetje stram werd de bus om 17:00 uur verlaten bij de Woordhof in Hummelo. 6 Hessenrevue

7 Harry van der Zijden (het 1-manspoortje) een spontane reactie... Beste bestuursleden, Het schaatsuitje naar FlevOnice in Biddinghuizen was zeer geslaagd. Mooie ijsbaan waar ik heerlijke kilometers heb geschaatst. Ook heb ik van de schaatsclinic weer enkele kneepjes kunnen leren. Daarna weer moe maar voldaan met de bus richting Hummelo. Organisatie, bedankt! Alies Helmink-Minkhorst Hessenrevue 7

8 Flevonice Geschreven en getekend door: Maartje Klein De bus vertrok bij de openbare bassischool De Woordhof. We kregen een mooie Hessenrijdersmuts. We reden met ongeveer vijftig mensen in de bus naar Flevonice en in de bus kregen we nog een uitleg waar we moesten wachten en wat je er kon doen. Toen we in de kantine waren kregen we een stempelkaart. Na elke ronde kreeg je een stempel. Het stempelhokje was op de vierhonderd meter baan. Als je zin had in een oliebol kon je met je stempelkaart naar de koek en zopie tent waar je een gratis oliebol kreeg. Er was een vierhonderd meter baan en je kon een vijf kilometer ronde doen. Soms was er veel wind en moest je erg hard afzetten maar er waren ook stukjes waar juist heel weinig wind was en dan ging je enorm hard. Bijvoorbeeld: het laatste stuk op weg naar het stempelhokje. Ik heb vijfentwintig kilometer geschaatst. We begonnen rond de middag en eindigden rond drie uur. Om half vier reed de bus weer weg. En zo kwam er een eind aan het schaatsen en gingen we weer op weg naar Hummelo. Op de terugweg kon je nog lid worden van de Hessenrijders. Mijn vader heeft het inschrijfformulier natuurlijk ingevuld. Om ongeveer vijf uur waren we weer terug in Hummelo. Het was een leuke dag en zeker nog iets om nog een keer te doen! Druk op het ijs in Biddinghuizen door Wim van Hof De schrik sloeg me om het hart toen ik de lange rij voor de kassa zag. Je kan een bus met 54 Hessenrijders toch niet in de rij laten staan? Karst en ik liepen iedereen voorbij en kwamen bij een balie. Er was maar een pin automaat!? Toen we zeiden dat we met een bus vol waren en met een pinpas alles in een keer konden betalen kon direkt iedereen naar binnen zonder oponthoud. Snel nog even 50 stempelkaarten geregeld goed voor een oliebol. Maar veel schaatsers hadden de ijzers al onder. De schaatslessen waren leuk om te geven. Ik zei tegen de jeugd, dat we de eerste oefening valtechniek maar moesten overslaan. Nee hoor, iedereen liet zich prompt op het ijs vallen. De jonge dames hadden elkaar gevonden. Het was hun dagje uit. Ze waren enthousiast en willen van de zomer wel skeeleren. Na de clinics heb ik zelf nog een viertal ronden gereden. Vader Sjoerd was met z n kinderen met de auto. Hij moest terug echter alleen naar huis rijden. De kinderen wilden hoe dan ook met de bus. Dat is toch veel gezelliger? 8 Hessenrevue

9 Hessenrevue 9

10 10 Hessenrevue

11 Shuttle run test ( In het winterseizoen wordt er iedere dinsdag in de sporthal specifieke schaatsoefeningen gedaan. Maar er wordt ook aan de algemene conditie gewerkt. Om de conditie te kunnen meten wordt er in september en in maart een shutle run test afgenomen. De signalen staan op een CD met de stap-nummers. Hieronder volgt een omschrijving van de test. De shuttle run test vereist een zware maximale inspanning en is daarom alleen geschikt voor mensen zonder gezondheidsklachten. Neem geen onnodige risico s. Bij deze piepjestest moet je tussen twee evenwijdige lijnen, die 20 meter uit elkaar liggen, heen en weer rennen. Je start rustig: (8 km/u). Je snelheid voer je geleidelijk op. De test stopt zodra je het tempo niet meer aan kan. Hoe langer de test duurt hoe beter je conditie. Het is de bedoeling tussen de twee de lijnen te rennen waarbij je elke keer met je voet de lijn even aantikt. Probeer bij elk keerpunt de draai kort te houden. Het looptempo wordt aangegeven door geluidssignalen. Elke minuut wordt het tempo verhoogd met 0,5 km/u (een stap), doordat de pauze tussen de signalen wordt verkleind. Het tempo is goed als de voet wordt gezet op de 20 meterlijn ongeveer gelijktijdig met het signaal. Bij dit signaal wordt ook het stapnummer genoemd. Pas het tempo zo nodig aan, zodat je niet te vroeg of te laat bij de lijn bent. Als je bij het klinken van het signaal de lijn nog niet hebt bereikt moet je doorrennen tot de lijn en trachten de andere lijn wel op tijd te bereiken. De test is ten einde als: Je twee keer achter elkaar verder dan 3 meter van de 20 meterlijn blijft verwijderd. Of als je stopt met de test. Hessenrevue 11

12 Testresultaten Richtlijnen volwassen man tot 40 jaar: Uitslag Zeer goed >trap 13,5 goed trap 11 - trap 13 Voldoende trap 9 - trap 10,5 Matig trap 7,5 - trap 8,5 slecht < trap 7 Richtlijnen volwassen man jaar: Uitslag Zeer goed >trap 12,5 goed trap 10 - trap 12 Voldoende trap 8 - trap 9,5 Matig trap 7 - trap 7,5 slecht < trap 6,5 Richtlijnen volwassen vrouw tot 40 jaar: Uitslag Zeer goed >trap 12 goed trap 10 - trap 11,5 Voldoende trap 8 - trap 9,5 Matig trap 7 - trap 7,5 slecht < trap 6,5 Richtlijnen volwassen vrouw jaar: Uitslag Zeer goed >trap 11 goed trap 9 - trap 10,5 Voldoende trap 7 - trap 8,5 Matig trap 6 - trap 6,5 slecht < trap 5,5 Nederlands records: NK pupillen (t/m 12 jaar) jongens stap 11,0 meisjes stap 10,0 NK junioren (13 t/m 17 jaar) jongens stap 15,5 meisjes stap 12,0 NK senioren (18 t/m 39 jaar) mannen stap 16,0 vrouwen stap 13,5 NK veteranen (vanaf 40 jaar) mannen stap 13,5 vrouwen stap 11,0 12 Hessenrevue

13 Rennen met Keppelrun als doel? (bron: Je wilt broodnodig wat aan je conditie doen. Hardlopen is het meest efficient en kun je doen wanneer het je uitkomt maar je wilt dat het wel leuk blijft. Daar kun je zelf veel aan doen. Er zijn eenvoudige manieren om jezelf gemotiveerd te houden. Sommige lopers zetten altijd hun eigen favoriete snack of snoep klaar voor ná de training. Maar de echte bouwstenen om hardlopen leuk te houden kun je vinden binnen je trainingen en niet daar buiten. Hardlopen maakt vooral in het begin een enorme dosis enthousiasme los. Dat is het mooie als je aan een nieuwe sport begint. Je raakt geïnteresseerd en door de trainingen en je ontwikkeling raken vele hardlopers verslaafd. Het wordt moeilijk als de verslaving omslaat naar routine. Jij bepaalt Bij routine ligt het gevaar op de loer dat je de beslissing om te gaan lopen buiten jezelf ligt. Je hebt je plan, je hebt ambities maar ondertussen ontbreekt het enthousiasme. Je loopt dan op de automatische piloot. Niet zo fijn. En als je in dit cirkeltje blijft lopen dan stap je er op een moment uit. Dat zou jammer zijn. Het enthousiasme van het begin is niet voor niets, hardlopen is een mooie sport. Ligt de routine op de loer en je merkt dat, gooi het roer om. Je bepaalt zelf waar en wanneer je loopt. Een van de grote voordelen van hardlopen is dat je de trainingen helemaal naar eigen inzicht kunt inrichten. Bepaal zelf wanneer Hessenrevue 13

14 je loopt en hoe je je daarbij voelt. Vind je de routine te groot en de inspanning te zwaar, ga dan terug in omvang of aantal trainingen. Voor sommige lopers helpt de tegenovergestelde richting; een korte periode van juist meer trainen. Die periode is een vorm van wakker schudden. Ben je een fan van de tweede aanpak, let er dan wel op dat je geen blessures oploopt door die extra trainingen. Kijk naar idolen Veel lopers trainen solo. Het is mooi om in je eentje de kilometers te maken voor je marathon. Soms kan dat té eenzaam zijn. Je hebt inspiratie nodig om de ontwikkeling door te maken naar de marathonloper die je wilt zijn. Een van de beste manieren om inspiratie te vinden is om sterke lopers aan het werk te zien. Je kunt de televisie aanzetten om topatleten in actie te zien. Nog mooier is om de sfeer en de sport live mee te maken. Dan zie je hoe regionale of internationale hardlopers in actie en hoe ze zich voorbereiden. De snelheid en de souplesse waarmee je dan hardlopers ziet bewegen brengen je weer op nieuwe ideeën voor je eigen ontwikkeling. Come back Dit jaar won Gebrselassie de Zevenheuvelenloop. Zo n atleet zien in de heuvels bij Nijmegen en zien finishen in de stad laat zien hoe uitdagend hardlopen is. De winst van Gebrselassie heeft een extra gouden randje; de atleet komt terug uit een moeilijke periode. Door zijn doorzettingsvermogen en toewijding is de kans nu groot dat hij toch de Olympische Spelen van Londen haalt. Dat had niemand begin van het jaar verwacht. Hoe trainen zij? Idolen scherpen de motivatie aan. Zoek wedstrijden of evenementen op waarbij je de lopers goed kunt zien. Vraag jezelf dan of hoe zij trainen en werken om hun ambities te bereiken. Dat kan je helpen bij je eigen ontwikkeling. Televisie en filmpjes op internet vormen prachtige manieren om informatie in te winnen en inspiratie te verzamelen. Ga zeker ook in het echt naar evenementen omdat de competitieve sfeer die daar heerst je weer terug brengt naar je enthousiasme uit het begin voor het hardlopen. 14 Hessenrevue

15 Doel en beloning Waar loop je warm voor? Ben je een loper die na afloop van de training als beloning een stuk chocola uit de kast pakt? Dat is niet erg. Geniet er van. Je kunt die beloning slimmer aanpakken in je trainingsschema. Een beloning, chocola of wat anders, werkt goed maar kan ook een onderdeel worden van je routine. Hoeveel chocola je ook klaar legt, als het bij je vaste ritueel van trainen en eten hoort, vormt dat bruine goud snel geen beloning meer. Je loopt en je krijgt je extraatje. Je kunt die beloning beter inzetten door het te koppelen aan een doel. Specifiek Trainen op zichzelf is dat niet het doel. Kijk naar je trainingsweek en bepaal wat je dan speciaal daar in vindt. Ga je voor het eerst voorbij een nieuwe grens in je duurloop? Dat is toch een beloning waardig. Ga je voor het eerst voorbij een tijdsgrens bij je interval? Dat is zeker goed voor een beloning. Hoe specifieker je de beloning maakt, hoe meer je er aan hebt. Je eigen besluiten over je trainingen, het vinden en ervaren van loopidolen en het slim verbinden van beloning aan een specifieke training maakt dat je meer inspiratie en motivatie opdoet voor je sport. Veel plezier en geniet van het hardlopen. 15 Hessenrevue Hessenrevue 15

16 16 Hessenrevue

17 Zevenheuvelenloop 2011 startnummer 6395 meldt zich. Op 20 november 2011 ging de 28ste editie van de Zevenheuvelenloop van start vanaf de Groesbeekseweg in Nijmegen. Op een gegeven moment waren er lopers tegelijk op het parcours. Zo'n lopers hadden zich ingeschreven, hiermee is de Zevenheuvelenloop een van de grootste hardloopevenementen in Nederland. Er is maar 1 afstand; de 15 kilometer ofwel de metrische mijl. De recreatieloop wordt gelijktijdig met de wedstrijd gestart, d.w.z. dat er een stroom mensen op gecontroleerde wijze op gang gebracht wordt. Als de winnaar binnenkomt is nog niet iedereen gestart. De wedstrijdlopers staan voorop en daarna de recreatielopers die hun beoogde eindtijd tijdens inschrijving moeten opgeven. Zo start iedereen met lopers van ongeveer de gelijke snelheid gegroepeerd in startvakken met kleuren. En hoewel de hiervoor genoemde getallen een chaotische situatie lijken te voorspellen, kun je stellen dat het gezellig druk is en dat het goed mogelijk is om je eigen race te lopen. Met Haile Gebrselassie als winnaar dit jaar heeft Nijmegen een klinkende naam op de erelijst. De Zevenheuvelenloop is volgens mij het best georganiseerde hardloopfestijn van Nederland, zo is een groot gedeelte van Nijmegen verkeersvrij gemaakt, zoals ook het kloppend hart van Nijmegen; het Keizer Karelplein. Na het startschot zie je over de lange stoet van opgestelde hardlopers allerlei kledingstukken en plastic zakken vanuit het midden naar de zijkant geworpen worden. Het startschot is vaak niet te horen, maar vliegende kledingstukken geven aan dat het nu moet gaan gebeuren. De temperatuur van rond de 6 tot 8 graden gemiddeld maken een P.R. goed mogelijk als je niet te dik bent gekleed. Je ziet veel lopers zich daar nog wel in vergissen en starten in het lang (lange mouwen en lange pijpen, mutsen en handschoenen). Sommige attributen kun je tijdens de loop uitdoen, maar lange mouwen en broeken wordt wat lastiger. Na de geleverde prestatie verdwijnen heel wat lopers in de plaatselijke cafés om daar hun heroïsche inspanning met anderen te delen onder het genot van een biertje of iets anders. Hessenrevue 17

18 De dampende zweetlucht moet niet te harden zijn, maar als loper heb je daar geen weet van. Ik denk dat het vergelijkbaar is met knoflook eten; zolang je beide maar een gerecht met knoflook eet is er niets aan de hand. Inschrijven kan al voor de zomervakantie. Vaak is in de loop van september begin oktober de limiet bereikt en dan heb je pas bij de volgende editie de mogelijkheid om je weer in te schrijven. En die heuvels vallen wel mee, tot 11 kilometer is nog lastig en daarna gaat het vals plat naar beneden. Dat loopt heerlijk, maar toch komt bijna niemand uitgerust aan de finish. Lachende en trotse gezichten, maar ook tranen van geluk, moe maar voldaan. Kortom een festijn dat je als hardloper een keer meegemaakt moet hebben, maar wees er op tijd bij met inschrijven. 18 Hessenrevue

19 SCHAATSWEETJES Hier worden aspecten die met schaatsen en techniek te maken hebben kort belicht. Geen uitgebreide behandelingen. Wel vuistregels en tips waar je misschien wat aan hebt of iets van opsteekt. Wat beïnvloedt de snelheid? Misschien is het je wel eens opgevallen. Als het buiten stormt en slecht weer is wordt er vaak snel gereden! Dat heeft te maken met de luchtweerstand. De luchtweerstand wordt bepaald door de luchtdruk (bij slecht weer hoort vaak een lagedruk gebied) en hoeveel lucht dat je tegenkomt (je frontale oppervlak). Hieronder is een tabel opgenomen waarin staat hoeveel invloed bijvoorbeeld diep zitten of een skinpak heeft op de snelheid. Wrijvingsfactor Gemiddelde invloed op rondetijd Romphouding t.o.v. horizontaal 1,3 sec per 10 graden Zithoek (hoek in knie) 1,0 sec per 10 graden Hoge/Lage luchtdruk max 1 sec. Schaatspak max 0,8 sec Materiaal en schaatsijzer max 0,5 sec Vet 0,15sec/kg (bron: Handboek wedstrijdschaatsen) DUS: VOORAL DIEP ZITTEN EN BOVENLICHAAM HORIZONTAAL! De effectiviteit van de afzet Hoe effectiever je afzet (bij een bepaalde afzetkracht), hoe sneller je schaatst. De effectiviteit wordt bepaald door de richting van de afzet. Hoe meer zijwaarts de afzet wordt uitgevoerd hoe beter. Let op: maximaal zijwaarts afzetten betekent loodrecht (90 graden) ten opzichte van de glijrichting en niet ten opzichte van de baanrichting. Het is dus de bedoeling dat je zo lang mogelijk met je gehele schaats afzet en niet met alleen de voorkant van je schaats (of nog erger met alleen de punt van de schaats). Hierbij is het noodzakelijk dat je tijdens de afzet goed achterop Hessenrevue 19

20 blijft zitten. In tegenstelling tot bijvoorbeeld hardlopen waarbij je tegen een vast punt afzet, blijft bij het schaatsen tijdens de afzet de schaats tevens doorglijden (behalve bij het begin van de start). Je legt tijdens de afzet dus een traject af. Dit traject beschrijft op het ijs (op het rechte eind) geen rechte streep maar een uitgerekte s-curve. Hoe schuiner/kleiner de hoek is waarmee wordt afgezet hoe beter. Ga maar na. Hoe groter de afzethoek tussen schaats en ijs hoe meer de afzet verticaal (omhoog) is gericht waardoor je je lichaam meer omhoog duwt dan naar voren. Een te verticaal gerichte afzet is dus een verspilling van energie. Hierbij is het van belang om eerst goed de valbeweging in te zetten alvorens de afzet in te zetten. K5 Waar staat k5 voor? Het staat voor de positie van de knie van het bijhaalbeen in de bijhaalfase en glijfase en bij de inzet van de valbeweging. De K staat voor Knie en de 5 voor de positie van de knie in een schaal van 0 tot 10. Bij 5 hangt het bovenbeen loodrecht naar beneden. Hoger dan 5 is de knie meer naar achteren gericht en lager dan 5 is de knie meer naar voren gebracht. K5 zorgt voor een ontspannen bovenbeen, bevordert achterop zitten en geeft een betere uitgangspositie om explosief af te kunnen zetten. Zie onderstaande voorbeelden. Over- en bovenkomen en de valbeweging Indien in het eerste gedeelte van de schaatsslag het lichaamszwaartepunt buiten de nieuwe glijschaats ligt is er sprake van overkomen. Je schaats glijdt hierbij met de buitenkant op het ijs. Dit is eigenlijk ongewenst omdat de glijschaats door zijn ronding hierdoor van de finish vandaan gaat 20 Hessenrevue

21 lopen (hij maakt een bocht naar buiten). Dit is niet te voorkomen, maar wel te beperken. Hoe eerder het lichaamszwaartepunt zich boven het glijpunt (de glijschaats) bevindt, hoe beter het is. Dit is bovenkomen. Voordeel hierbij is dat de (scherpe) buitenkant van de schaats niet meer in het ijs snijdt en de wrijvingsweerstand minder is in vergelijking bij het overkomen. Het heeft echter ook geen zin om in de bovenkomsituatie te blijven hangen. Door boven je schaats te blijven hangen kun je wel lang op 1 been blijven glijden maar hierbij rem je af door de weerstand van wind en ijs. Vanuit een korte overkomsituatie moet dus zo snel mogelijk worden bovengekomen waarna zonder pauze overgegaan wordt in de afzet. Dit afzetten gebeurt, als het goed is, vervolgens tijdens een valbeweging waarbij je lichaam valt in tegenovergestelde richting van de afzetrichting. Bij de valbeweging gebruik je je lichaamsgewicht om druk op te bouwen voor de afzet. red.; bovenstaand is wel een erg technisch verhaal maar wordt vervolgd. Hessenrevue 21

22 Skeeler- en ijsbaan in Apeldoorn (door Wiebe van der Werff) Ik ben sinds juli van dit jaar lid geworden van de skeeler en ijsclub DNIJ te Apeldoorn. Ik wilde deze zomer een regelmatige zomertraining draaien en had iets gehoord over een skeelerbaan (400 meter) te Apeldoorn. Deze was snel gevonden op het internet. Daar bleek dat er afgelopen december/januari er ook een kunstijsbaan lag. Dit is de enige 400 meter skeelerbaan die over een vriesinstallatie beschikt. Ze hebben er onder schitterende winterse omstandigheden getraind. Volgens de verhalen tijdens het skeeleren soms onder witte Siberische omstandigheden. Afijn ik heb DNIJ gebeld en kon gelijk maandags mee trainen. De groep bestaat ongeveer uit acht tot vijftien leden. Vanaf juli heb ik iedere maandagavond meegetraind onder begeleiding van een trainer. Het is een leuke groep om mee te trainen, er is wel niveau verschil. Maar we moeten ook gezamenlijk trainingen doen. Af en toe staat er een rapportage op internet met foto's. Na twee proef lessen ben ik gelijk lid geworden. (afgelopen zomer zijn er een 100 tal nieuwe leden biigekomen) Als lid heb je ook gedurende de kunstijsperiode gratis toegang tot de baan. Verder is het een zeer actieve club zowel op de baan als op de fiets. Op maandagavond traint er een senioren groep, een jeugd groep en een gewestelijk selectie. Op woensdagavond skeeleren er soms wel een 100 tal clubleden. Dan kun je tenslotte ook nog terecht op de vrijdagavond. Ik heb alleen tot nu toe op de maandagavond getraind. Voorafgaand aan de training moet dikwijls de baan droog worden gedweild. Dan zijn we met een man (vrouw) of wat de baan aan het droogzwabberen. Tot nu toe hebben we iedere maandavond kunnen skeeleren. Twee keer hebben we buiten de baan getraind, rondom het Omnium complex. Hier ligt een ronde van ongeveer 1 kilometer lang. Als de baan nat is dan valt er niet op te skeeleren. Op de weg rondom het Omniumcomplex kun je met matige regen redelijk goed skeeleren. Op maandagavond was de laatste training. Deze bestond uit 10 minuten inrijden, tempo 50 seconden per rondje. Dan 4x een 200 mtr steigerung. Rust 400 mtr. Dan gedurende 10 min twee rijen van 6 achterelkaar/ naast elkaar rijden en dan wisselend van links naar rechts om 22 Hessenrevue

23 het marathon gevoel te krijgen + de behendigheid. Dan 2x een 800 mtr tempo elkaar hand op leggen en naast elkaar blijven rijden. Tenslotte 20 ronden afvalwedstrijd waarbij iedere 2de ronde iemand afviel. Hierbij was het voornaamste dat de groep bij elkaar blijft 1 ronde neutraal en 1 ronde op signaal sprinten. Tenslotte 5 min uitrijden tempo 50 sec (soms wel 45 sec). Ik vond het een zeer leuke ervaring om op deze wijze weer te trainen, je kunt op een leuke manier je voorbereiden op het komende winterseizoen. Hessenrevue 23

24 Rode en witte spiervezels (bron Een marathonloper en een bodybuilder hebben allebei zeer goed getrainde spieren en toch zien ze er heel verschillend uit. Dit heeft te maken met het soort spiervezel dat deze atleten vooral getraind hebben. Genetisch zou iedereen 50% witte spiervezels en 50% rode spiervezels moeten hebben. Gelukkig geldt ook hier de regel dat iedereen verschillend is. De marathonloper heeft (genetisch) relatief veel rode spiervezels, terwijl een bodybuilder juist relatief veel witte spiervezels heeft. Een bijkomstigheid is dat de ratio van witte en rode vezels niet hetzelfde is over alle spieren in het lichaam. De borstspier kan bijvoorbeeld een ratio hebben van 30% rode en 70% witte spiervezels, terwijl de kuiten deze ratio precies andersom hebben (dus 30% witte en 70% rode). Het prioriteitsprincipe (een spiergroep die achterblijft in spiergroei, moet eerst getraind worden voor snellere spiergroei) gaat dus niet altijd op aangezien de witte spiervezel hypertrofiëerd (groter wordt) en de rode niet. Meer over de verschillen van de vezels staat hieronder. De Rode Spiervezels De rode spiervezel staat ook wel bekend als de Slow Twitch spiervezel door het traag op gang komen van dit spiervezeltype. Dit vezeltype komt vooral voor bij de marathonatleet. De reden dat deze spiervezel de rode spiervezel heet, is omdat er een kleurverandering naar rood optreedt als de vezel in contact wordt gebracht met een bepaalde vloeistof. Training van de rode spiervezel moet worden uitgevoerd in het zuurstofsysteem en zorgt wel voor een toename van mitochondrieën, maar niet voor een vergroting van de spier (alleen de witte vezels kunnen hypertrofiëren). De Witte Spiervezels Dit weefsel wordt ook wel Fast Twitch genoemd door zijn explosieve kracht. Een bodybuilder heeft relatief veel wit spiervezel in zijn lichaam zitten, waardoor hij voor toename van spiermassa kan trainen met resultaat. De training vindt voornamelijk plaats in de fosfaatpoel en ook in het melkzuursysteem. Jeugd altijd op snelheid trainen niet op duur. 24 Hessenrevue