1 e wijziging welstandsnota Gemeente Montferland

Transcriptie

1 1 e wijziging welstandsnota Gemeente Montferland

2

3 1 e wijziging welstandsnota Gemeente Montferland Vastgesteld op 27 november 2008

4 INHOUDSOPGAVE Blz. 4.2 Waardering gebieden De gebiedscriteria 37 1 INLEIDING Welstandsnota Inhoud van de nota 1 2 WELSTANDSBELEID Ruimtelijk kwaliteitsbeleid Werkwijze welstandscommissies Het gemeentebestuur en welstand De commissie nieuwe stijl Openbaarheid Handhaving 9 3 CRITERIA VOOR KLEINE PLANNEN Bouwen met en zonder vergunning Aan- en uitbouwen Bijgebouwen en overkappingen Dakkapellen Dakramen Kozijn- en gevelwijzigingen Zonnepanelen en collectoren Spriet, -staaf- en schotelantennes Erfafscheidingen Rolhekken, luiken en rolluiken 30 5 BIJZONDERE OBJECTEN ALGEMENE CRITERIA Relatie tussen vorm, gebruik en constructie Relatie tussen bouwwerk en omgeving Evenwicht tussen helderheid en complexiteit Associatieve betekenissen Schaal en maatverhoudingen Materiaal, textuur, kleur en licht CRITERIA VOOR PROJECTEN 106 PROJECTEN VASTGESTELD DOOR DE RAAD 108 KAARTBIJLAGEN Kaart welstandsgebieden Kaart representatieve zones Kaart waarderingen Kaart kernen cultuurhistorische waarde en historische kern 's-heerenberg 4 GEBIEDSCRITERIA Gebiedsindeling 33

5

6 1 1 INLEIDING 1.1 Welstandsnota Welstandstoezicht is altijd al een veelbesproken onderwerp geweest. Begonnen in het eind van de negentiende eeuw als initiatief van welgestelden om de waarde van hun eigendom te beschermen als het pand van de buurman er goed uitziet, behoudt mijn eigen gebouw zijn waarde - is het welstandstoezicht in de ogen van velen verworden tot de karikatuur van een elitair clubje architecten dat in achterkamertjes naar willekeur oordeelt over bouwplannen die afgekeurd worden terwijl, de buurman twee maanden eerder wél goedkeuring heeft gekregen voor hetzelfde plan. Op feestjes is vaak het verhaal te horen van een plan dat eerst afgekeurd is, vervolgens drie maal aangepast is en waarna het uit balorigheid ingediende eerste plan zonder problemen een positief advies krijgt. Kortom: welstand lééft in Nederland. Architectuur heeft in ons land ook een rijke traditie. Een traditie die tot uitdrukking komt in hoogwaardige ruimtelijke kwaliteit, ontwerpen die tot ver over de grens bekend zijn, Nederlandse architecten die naam maken in het buitenland, buitenlandse architecten die graag in ons land willen werken. Toch moet het welstandstoezicht anders. Ondanks die hoogwaardige kwaliteit is het niet meer van deze tijd dat bouwplannen pas getoetst worden als ze klaar zijn. Vooraf moet duidelijk zijn waaraan bouwplannen getoetst zullen gaan worden. In de Woningwet is deze verplichting opgenomen: geen welstandsnota, geen welstandstoetsing. In de welstandsnota kunnen gemeenten zelf hun eigen welstandsbeleid formuleren. Dat beleid komt democratisch tot stand en kan ook democratisch aangepast worden. De gemeente, de welstandscommissie én de initiatiefnemers van bouwwerken zijn gebonden aan dat beleid. Ruimtelijke kwaliteit houdt niet op bij de gemeentegrenzen. Waar buitengebieden aan elkaar grenzen heeft de bebouwing dezelfde eigenschappen. Achterhoekse dorpen verschillen wel van Groningse, maar niet van elkaar. Die overeenkomsten in combinatie met de gemeentelijke herindeling was voor de gemeente Montferland aanleiding om een welstandsnota op te stellen. 1.2 Inhoud van de nota Welstandbeleid staat niet op zich. Zonder andere ruimtelijke plannen kan welstandtoezicht niet functioneren. De relatie met de overige ruimtelijke plannen, de werkwijze van de welstandscommissie nieuwe stijl, de taken van de gemeenteraad en het college van Burgemeester en Wethouders in relatie tot welstand, het in de openbaarheid vergaderen van de welstandscommissie en de handhaving van het welstandsbeleid worden beschreven in hoofdstuk 2. In Nederland worden drie verschillende categorieën bouwwerken onderscheiden: vergunningsvrije, licht-vergunningplichtige en (regulier) vergunningplichtige bouwwerken. De woningwet en het daarop gebaseerde besluit Bouwvergunningsvrije en licht-bouwvergunningplichtige bouwwerken geven aan dat voor bepaalde bouwwerken geen bouwvergunning meer nodig is. Voor de licht-bouwvergunningplichtige bouwwerken kan volstaan worden met een ambtelijke beoordeling van de bouwaanvraag: de vergunning kan dan heel snel verleend worden. Naar verwachting behoort ongeveer 80 procent van alle plannen tot deze categorie. De welstandscriteria voor deze licht-bouwvergunningplichtige bouwwerken worden beschreven in hoofdstuk 3.

7 2 Gebouwen in het buitengebied hebben andere architectonische kenmerken dan woningen in een uitbreidingsgebied. Elk gebied binnen een gemeente vraagt derhalve zijn eigen criteria. Die criteria kunnen worden uitgebreid naarmate de waardering voor het gebied groter is. De gemeentelijke ambitie in het ene gebied kan daarnaast ook anders zijn dan in een ander gebied. De gebiedsindeling, de waardering van de gebieden en de gebiedscriteria worden beschreven in hoofdstuk 4. De criteria in deze gebieden zijn van toepassing op de (regulier) vergunningplichtige bouwwerken en worden getoetst door de welstandscommissie Het kan voorkomen dat de criteria voor de licht-vergunningplichtige bouwwerken of de gebiedscriteria (voor de regulier vergunningplichtige bouwwerken) niet toereikend zijn voor de toetsing. De criteria zijn te ruim of te beperkend. Het kan ook voorkomen dat de bouw van vergunningvrije bouwwerken leidt tot excessen: aanstootgevende beeldvorming. Voor die gevallen zijn algemene criteria opgenomen. Algemene criteria zijn universele kwaliteitsprincipes, die voor elk bouwwerk gelden. Ze zijn beschreven in hoofdstuk 5. Tenslotte wordt opgemerkt dat de wereld voortdurend verandert. Opvattingen over architectuur gaan in dit proces mee. Het is niet altijd mogelijk nu al criteria op te stellen voor projecten die over tien jaar gebouwd zullen worden. In deze gevallen zullen de criteria in het kader van het project opgesteld worden. De handelwijze wordt beschreven in hoofdstuk 6.

8 3 2 WELSTANDSBELEID 2.1 Ruimtelijk kwaliteitsbeleid Het welstandstoezicht is het sluitstuk van het ruimtelijk kwaliteitsbeleid van de gemeenten. Als schakel in een keten van ruimtelijke plannen is het welstandstoezicht in hoge mate afhankelijk van de kwaliteit van andere ruimtelijke plannen. Dit hoofdstuk gaat in op de verschillende ruimtelijke plannen en de relatie van die plannen met het welstandsbeleid. Ruimtelijk beleid De gewenste ruimtelijke ontwikkeling van de gemeente is vastgelegd in ISV-nota s en structuurplannen en visies. In een toenemend aantal delen van de gemeente wordt een actief ruimtelijk kwaliteitsbeleid gevoerd waarbij instrumenten als het beeldkwaliteitplan wordt ingezet. In de gemeente gelden veel bestemmingsplannen, die in omvang en actualiteit sterk variëren. De kleinste bestemmingsplannen buiten beschouwing gelaten, heeft de gemeente circa 115 plannen. Voor het buitengebied heeft Montferland met drie andere gemeenten gezamenlijk een bestemmingsplan en een beeldkwaliteitplan opgesteld. Voor de kom van Zeddam is een nieuw plan in procedure. In Didam is de afgelopen jaren een inhaalslag uitgevoerd. Vrijwel alle plannen zijn dan ook jonger dan tien jaar. Bestemmingsplannen die gericht zijn op het ontwikkelen van nieuwe functies zijn vaak voorzien van een beeldkwaliteitplan, notitie of -criteria. Een enkel beheersplan, zoals het bestemmingsplan voor Zeddam, bevat een beeldkwaliteitparagraaf. Over de inhoud ervan heeft overleg plaatsgevonden met de rayonarchitect van de welstandscommissie. Stedebouwkundige plannen worden voorbereid in samenwerking met externe bureaus. De stedebouwkundige plannen liggen ten grondslag aan de bestemmingsplannen en worden door de welstandscommissie gebruikt bij de plantoetsing. Over de inhoud van de stedebouwkundige plannen vindt in toenemende mate (voor-) overleg plaats met de welstandscommissie of de rayonarchitect. Voor het buitengebied van de gemeente Montferland is een beeldkwaliteitplan opgesteld, alsmede voor het bedrijventerrein Kollenburg. Monumentenbeleid De meeste in de gemeenten aanwezige monumenten liggen verspreid in het buitengebied. Het gaat dan meestal om karakteristieke boerderijtypen. (T-boerderij en hallehuisboerderij) Ook in de kernen komen monumenten voor, vaak zijn dat kerken en molens. De meeste monumenten dateren uit de negentiende eeuw. Montferland heeft 49 rijksmonumenten, waarvan de helft in de historische kern van s Heerenberg ligt. Het aantal gemeentelijke monumenten bedraagt 134. Ca. 40 objecten zijn genomineerd voor aanwijzing als gemeentelijk monument. Het monumentenbeleid in de gemeente is gericht op behoud van cultuurhistorische waarden en versterken van de historische identiteit. Dat gebeurt op grond van de Monumentenwet 1988 en de plaatselijke Monumentenverordeningen. Voor restauratiesubsidies wordt gebruik gemaakt van het besluit Rijkssubsidiëring Instandhouding Monumenten (BRIM) en de locale subsidieverordeningen. De monumentencommissie in de gemeente adviseert gevraagd en ongevraagd het gemeentebestuur, vooral over wijzigingen aan Rijks- en gemeentelijke monumenten. Daarnaast adviseert de commissie over allerlei beleidszaken met betrekking tot de gemeentelijke monumentenzorg, zoals het selecteren en beoordelen van potentiële objecten voor de gemeentelijke monumentenlijst.

9 4 Landschap Het ruimtelijk kwaliteitsbeleid in het buitengebied is neergelegd in het bestemmingsplan, het landschapsbeleidsplan van de voormalige gemeente Didam en in het beeldkwaliteitplan Buitengebied voor de voormalige gemeente Bergh. Vooral het beeldkwaliteitplan is een veel gebruikt toetsingskader voor de welstandscommissie. Daarbij gaat het om het toetsen van de gebouwen en de landschappelijke inpassing. worden voor de welstandstoetsing van bouwaanvragen. Een bestemmingsplan mag immers niet ingaan op de architectonische vormgeving. Een beeldkwaliteitplan voor de welstandstoetsing heeft uitsluitend betrekking op de architectonische vormgeving van bouwwerken in het gebied. De daarin opgenomen criteria dienen met de inwerkingtreding van de nieuwe Woningwet onderdeel te zijn van de welstandsnota of daaraan gekoppeld te worden. Aansluiting welstandsnota en ander ruimtelijk beleid Het is van belang dat alle schakels van het ruimtelijk beleid goed op elkaar aansluiten. Van elk instrument moet duidelijk zijn wat de reikwijdte is en hoe het verweven is met ander beleid. Vooral de relatie tussen het bestemmingsplan en de welstandscriteria is van belang. Bij het beeldkwaliteitplan is het van belang of het is gekoppeld aan een bestemmingsplan of de welstandsnota. Het bestemmingsplan regelt onder meer de functie en het ruimtebeslag van bouwwerken. Datgene wat door het bestemmingsplan wordt mogelijk gemaakt kan niet door welstandscriteria worden tegengehouden. De architectonische vormgeving van bouwwerken valt buiten de reikwijdte van het bestemmingsplan. De welstandsnota doet daar uitspraken over. De ruimte die het bestemmingsplan biedt kan door de welstandscriteria gebruikt worden ten behoeve van de ruimtelijke kwaliteit. Als een bouwplan voldoet aan het bestemmingsplan, maar het ontwerp te sterk afbreuk doet aan de ruimtelijke beleving van het gebied, kan een negatief welstandsadvies gegeven worden. Voorwaarde is dan wel dat de welstandsnota daartoe de argumenten levert. Een beeldkwaliteitplan kan zowel een functie hebben voor de toetsing in het kader van het bestemmingsplan als van het welstandstoezicht. Een beeldkwaliteitplan dat is gekoppeld aan een bestemmingsplan richt zich op de stedebouwkundige vormgeving van een gebied en kan niet gebruikt 2.2 Werkwijze welstandscommissies De gemeente Montferland voert al lange tijd welstandstoezicht uit. Vanaf 1992 zijn hiervoor algemene welstandscriteria opgenomen in de (model- )bouwverordening. Het gaat dan om: De aanvaardbaarheid van het bouwwerk in relatie tot de karakteristiek van de reeds aanwezige bebouwing, de openbare ruimte, het landschap dan wel de stedebouwkundige context; Massa, structuur, maat en schaal, detaillering, materiaalkeuze en kleurstelling; Samenhang in het bouwwerk of de bouwwerken voor wat betreft de onderlinge relatie tussen de samenstellende delen ervan. Daarnaast is het mogelijk specifiek beleid te voeren op het vlak van welstandstoezicht. De gemeenteraad formuleert daartoe beleid voor de visuele kwaliteit van de gebouwde omgeving in de vorm van planologische maatregelen, beleidsnota s en deelnotities. Van deze mogelijkheid is vooral de laatste jaren gebruik gemaakt in de vorm van beeldkwaliteitplannen en welstandscriteria. Voorbeelden zijn criteria voor fase 3 van het woongebied De Heegh III in Didam en het Beeldkwaliteitplan Buitengebied voor vier voormalige gemeenten Gendringen, Bergh, Didam en Wehl. De gemeente laat zich bij de afgifte van bouwvergunningen adviseren door de Welstandscommissie. De Commissie bestaat uit een voorzitter, enkele externe deskundigen en een rayonarchitect van het Gelders Genootschap. De commissie vergadert één maal per twee weken, vanaf 1 januari 2003 in het openbaar.

10 5 De commissie heeft de advisering over plannen waarvan de mening van de commissie bekend mag worden verondersteld, gemandateerd aan de rayonarchitect. 2.3 Het gemeentebestuur en welstand De gemeenteraad De welstandsnota is een voorwaarde voor het uitvoeren van welstandstoezicht. De nota moet vastgesteld worden door de gemeenteraad. Na vaststelling kan welstandbeoordeling alleen worden gebaseerd op de criteria die in de welstandsnota worden genoemd. De criteria moeten zo concreet mogelijk zijn en zoveel mogelijk toegespitst zijn op het individuele bouwwerk. De welstandcriteria zijn niet langer algemeen verbindend, omdat ze niet meer zijn opgenomen in de bouwverordening. Ze vormen een stelsel van beleidsregels waarbinnen burgemeester en wethouders het welstandstoezicht moeten uitvoeren. Dat biedt de mogelijkheid van maatwerk van de welstandscriteria per gebied. De werking van de welstandsnota moet jaarlijks in de gemeenteraad worden geëvalueerd. Dat gebeurt aan de hand van het jaarverslag van de welstandscommissie en de rapportage van het college van Burgemeester en Wethouders over de wijze waarop uitvoering gegeven is aan het welstandstoezicht. De evaluatie kan tot gevolg hebben dat aanpassing van de welstandsnota noodzakelijk is. De gemeentelijke inspraakverordening is daarop van toepassing. Aanpassing van de nota kan ook tussentijds plaatsvinden. Dat is het geval bij de grotere projecten waarvoor de welstandscriteria voortaan in het kader van de stedebouwkundige planvoorbereiding worden opgesteld. De inspraak op het stedebouwkundige plan en op de wijziging van de welstandsnota worden dan aan elkaar gekoppeld. Het college van Burgemeester en Wethouders Het college van Burgemeester en Wethouders is verantwoordelijk voor de afgifte van bouwvergunningen. Het college laat zich daarbij adviseren door een onafhankelijke en deskundige welstandscommissie. Alvorens een bouwaanvraag in te dienen is het mogelijk vooroverleg te voeren met de welstandscommissie over de interpretatie van de welstandscriteria. Het schetsontwerp wordt dan als principeplan ingediend bij de gemeente. De commissie brengt een advies uit over het plan en geeft daarbij aan of de definitieve aanvraag in de commissie of bij mandaat beoordeeld wordt. Een reguliere bouwvergunningaanvraag wordt altijd ter advies voorgelegd aan de commissie, tenzij vaststaat dat de vergunning op andere gronden moet worden geweigerd. Als de vergunning op verzoek van de planindiener wordt gefaseerd, vindt welstandsbeoordeling in de eerste fase plaats. Na goedkeuring krijgt de indiener de gelegenheid het plan bouwtechnisch verder uit te werken. Als de tweede fase een ingrijpende wijziging van het plan inhoudt kan de planindiener worden verzocht om een gewijzigde aanvraag voor de eerste fase in te dienen, die dan opnieuw wordt getoetst. Een aanvraag voor een lichte bouwvergunning kan worden afgedaan door de afdeling die toeziet op bouwen en wonen. Als het bouwplan niet aan de criteria voor een lichte bouwvergunning voldoet wordt het in de welstandscommissie behandeld als een reguliere aanvraag. Het college volgt in de regel het advies van de welstandscommissie, maar kan er ook van afwijken in de volgende gevallen: Afwijken op inhoudelijke grond, als het college van oordeel is dat de commissie de welstandscriteria niet juist heeft geïnterpreteerd of dat niet de juiste criteria zijn toegepast. In een dergelijke situatie vraagt het college een second opinion aan een andere provinciale commissie; Afwijken om andere redenen, als het college van oordeel is dat redenen van maatschappelijke of economische aard een afwijking rechtvaardigen. Deze mogelijkheid is in artikel 44 lid 1d van de Woningwet opgenomen.

11 6 Tegen een beslissing van burgemeester en wethouders op de aanvraag voor een bouwvergunning kunnen belanghebbenden bezwaar indienen. Dit kan alleen indien een bouwvergunning is verleend waarvoor geen ontheffing is verleend van het bestemmingsplan. Is er bouwvergunning verleend met toepassing van een binnenplanse of een buitenplanse ontheffing dan kunnen belanghebbenden rechtstreeks in Beroep bij de Rechtbank. Belanghebbenden zijn in de regel de planindiener en de direct omwonenden. In de bezwaarschriftprocedure heroverweegt het college het besluit, na advies van de Commissie Bezwaarschriften. Tegen het heroverwogen besluit is beroep mogelijk bij de rechtbank. Bezwaar en beroep richten zich op de beslissing van burgemeester en wethouders, en niet op het advies van de welstandscommissie. Artikel 12c van de Woningwet verplicht het college tot het opstellen van een jaarlijkse rapportage over de uitvoering van het welstandstoezicht. Die rapportage gaat in ieder geval over: De wijze waarop het college is omgegaan met de welstandsadviezen; In welke categorieën van gevallen de aanvraag voor een lichte bouwvergunning niet aan de welstandscommissie is voorgelegd en hoe in die gevallen toepassing gegeven is aan de welstandscriteria; In welke categorieën van gevallen tot aanschrijving op grond van ernstige strijdigheid met redelijke eisen van welstand (excessen, art 19 Woningwet) is overgegaan en of die aanschrijving gevolgd is door bestuursdwang. 2.4 De commissie nieuwe stijl De commissie heeft twee wettelijke taken: het uitbrengen van adviezen en het opstellen van een jaarlijks verslag van de werkzaamheden voor de gemeenteraad. Daarnaast heeft de commissie een aantal niet-wettelijke taken. Ook de samenstelling, het vooroverleg, het mandaat komen aan de orde. Het uitbrengen van adviezen Het advies van de welstandscommissie geeft aan of het uiterlijk en de plaatsing van een bouwwerk, zowel op zichzelf als in verband met de omgeving, in strijd is met redelijke eisen van welstand. Beoordeling vindt plaats aan de hand van de criteria zoals opgenomen in de welstandsnota. Advisering kan alleen plaatsvinden als tenminste drie leden, waaronder de rayonarchitect, aanwezig zijn. Het advies van de welstandscommissie wordt altijd schriftelijk vastgelegd. In minimale vorm kan dat door middel van een ondertekend akkoordstempel, maar ook in de vorm van goedgekeurde vergaderingsnotulen of een brief aan burgemeester en wethouders. Een negatief advies wordt altijd schriftelijk gemotiveerd. Het welstandsadvies bevat een korte omschrijving van het ingediende plan, een verwijzing naar de van toepassing zijnde welstandscriteria en een samenvatting van de planbeoordeling. Het advies kan de volgende uitkomsten hebben: Akkoord. De commissie adviseert de vergunning te verlenen. Het advies kan schriftelijk worden gemotiveerd. In bijzondere situaties waarbij op grond van de hardheidsclausule wordt geadviseerd om een plan, in afwijking van de gebieds- en specifieke criteria, goed te keuren middels toetsing aan de algemene criteria, moet het advies in ieder geval schriftelijk onderbouwd zijn. De commissie is dan van oordeel dat het

12 7 plan wél voldoet aan redelijke eisen van welstand en beoordeelt dat aan de hand van de algemene welstandscriteria; Akkoord onder voorwaarden. Dit is alleen mogelijk bij vooroverlegplannen. De commissie adviseert het plan te laten aanpassen omdat het plan volgens de welstandscriteria op een aantal punten nog niet voldoet aan redelijke eisen van welstand. Deze punten worden duidelijk genotuleerd en in het advies opgenomen. De voorwaardelijkheid vervalt als het plan conform het advies van de commissie is aangepast; Niet akkoord. De commissie adviseert de bouwaanvraag te weigeren omdat het plan volgens de welstandscriteria niet voldoet aan redelijke eisen van welstand en de commissie van oordeel is dat het bouwplan ingrijpend moet worden aangepast. Een negatief advies wordt altijd schriftelijk gemotiveerd door de welstandscommissie. Als de ontwerper of de planindiener een mondelinge toelichting wensen op het welstandsadvies, wordt deze in eerste instantie gegeven door de ambtelijke medewerker die als toelichter bij de commissievergadering aanwezig is geweest. Als betrokkenen vervolgens een nadere toelichting wensen kan een afspraak gemaakt worden met een daartoe gemandateerd lid van de welstandscommissie. Opstellen van het jaarverslag De welstandscommissie stelt één maal per jaar een verslag op van de door haar verrichte werkzaamheden. In het verslag geeft de commissie aan hoe zij toepassing heeft gegeven aan de welstandscriteria. Ten behoeve van het jaarverslag vindt een evaluatiegesprek plaats tussen een vertegenwoordiging van het gemeentebestuur en de welstandscommissie. Niet-wettelijke taken Naast de reguliere taken voert de welstandscommissie ook de volgende taken uit: Beoordeling van aanvragen voor reclames inzake de gemeentelijke APV; Onder de regie van de gemeente, en op verzoek van de commissie, de gemeente of de aanvrager, noodzakelijk geacht overleg voeren met betrokkenen bij de voorbereiding van bouwplannen; Desgevraagd advies uitbrengen aan het college van B. en W. over de welstandsaspecten van in voorbereiding zijnde ruimtelijke plannen; Desgevraagd adviseren over stedebouwkundige en architectonische ontwikkelingen die van belang zijn voor de ruimtelijke kwaliteit in de gemeenten; Desgevraagd adviseren in het geval van excessen; Voorlichting geven over ruimtelijke kwaliteit aan de gemeenteraden, de colleges en de inwoners. Samenstelling De gemeente heeft het Gelders Genootschap aangewezen om naast welstandsaspecten van bouwplannen ook te adviseren over wijzigingsplannen voor monumenten. Dit vindt plaats door een integrale welstands- en monumentencommissie. Deze commissie bestaat uit een bestuurlijk voorzitter, de rayonarchitect, tenminste één monumentendeskundige van het Gelders Genootschap en tenminste twee externe deskundigen. De rayonarchitect is tevens secretaris van de commissie. In de welstandscommissie hebben geen burgers zitting. De integrale welstandscommissie kan zich laten bijstaan door extra deskundigen uit disciplines als cultuur- en bouwhistorie en landschapsarchitectuur. De extra deskundigen nemen deel aan de vergadering, maar hebben geen stemrecht. De commissie brengt bij wijzigingsplannen voor monumenten een advies uit waarin zowel de aspecten op grond van de Woningwet 2002 (welstandsbeleid) als de monumentenaspecten worden betrokken. In het geïn-

13 8 tegreerde advies komt helder tot uitdrukking welke aspecten betrekking hebben op de welstandsnota en welke aspecten betrekking hebben op de monumentenvergunning. De commissie formuleert één gezamenlijke conclusie.

14 9 Vooroverleg De gemeente biedt de aanvrager de mogelijkheid om een nog niet ingediend bouwplan in een vooroverleg met de welstandscommissie toe te lichten en te bespreken. Van dat overleg wordt een verslag gemaakt. Dat verslag wordt openbaar als het bouwplan formeel wordt ingediend. Gemandateerde behandeling De rayonarchitect behandelt in de regel om elke week op locatie de bouwplannen. Hij heeft het mandaat van de commissie om zelfstandig plannen af te handelen. Het mandaat heeft betrekking op plannen van een relatief geringe ruimtelijke betekenis, of plannen waarvan de mening van de commissie als bekend mag worden verondersteld. Bij twijfel legt de rayonarchitect het bouwplan voor aan de welstandscommissie. De rayonarchitect heeft voor vergunningplichtige plannen alleen het mandaat om positieve adviezen uit te brengen. Opdrachtgevers en ontwerpers worden in de gelegenheid gesteld om de behandeling van hun plan bij te wonen en het plan toe te lichten. De commissie is eindverantwoordelijk voor het welstandsadvies. Regelmatig, maar tenminste één keer per jaar vindt overleg plaats tussen de rayonarchitect en de welstandscommissie over het mandaat. 2.5 Openbaarheid De welstandscommissie vergadert in de regel één keer in de twee weken op een vaste locatie in het rayon. Bij de behandeling van belangrijke bouwplannen kan, op verzoek van de gemeente, worden besloten in de eigen gemeente te vergaderen. De vergadering is openbaar. Tijdstip en plaats van de vergadering wordt gepubliceerd. De agenda voor de commissievergadering wordt op het gemeentehuis ter inzage gelegd en gepubliceerd op de gemeentelijke websites. In gevallen als bedoeld in art 10 van de Wet Openbaarheid van Bestuur (bijvoorbeeld ter eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer of ter voorkoming van onevenredige bevoordeling of benadeling van betrokken personen of derden) is de vergadering, of een deel daarvan, niet openbaar. Tijdens de vergadering wordt alleen opdrachtgevers en hun ontwerpers gelegenheid geboden tot spreekrecht. Ook de behandeling van de bouwplannen onder mandaat is openbaar. De agenda voor de behandeling wordt gepubliceerd op de gemeentelijke website. Ook hier hebben alleen opdrachtgevers en hun ontwerpers gelegenheid tot spreekrecht. 2.6 Handhaving De gemeente geeft met de welstandsnota regels voor het welstandstoezicht en zullen de naleving ervan handhaven. De gemeente zal prioriteit geven aan het handhavingsbeleid. Op 28 april 2005 heeft de raad van de gemeente Monterland een "Beleidsnota integrale handhaving gemeente Montferland" vastgesteld. Als voor een vergunningplichtig bouwwerk geen vergunning is aangevraagd of als het bouwwerk na realisering afwijkt van de vergunningstekening, krijgt de eigenaar alsnog gelegenheid een vergunning aan te vragen voor het gerealiseerde bouwwerk, mits het kan worden gelegaliseerd. Als de vergunning moet worden geweigerd, bijvoorbeeld vanwege een negatief welstandsadvies, dan zal de eigenaar de situatie moeten veranderen. Het college kan dan de eigenaar aanschrijven om binnen een bepaalde termijn de strijdigheid op te heffen. Ook vergunningsvrije plannen moeten aan welstandseisen voldoen. Volgens artikel 19 van de Woningwet kan het college de eigenaar van een bouwwerk dat in ernstige mate in strijd is met redelijke eisen van welstand aanschrijven om die strijdigheid op te heffen. Het gaat dan om excessen, dat wil zeggen buitensporigheden die ook voor niet-deskundigen evident zijn, zoals armoedig materiaalgebruik, toepassing van felle kleuren, opdringerige reclames en dergelijke. De criteria hiervoor zijn in de welstandsnota opgenomen.

15 10

16 11 De route van het bouwplan Vergunningplichtig? nee Vergunningvrij Bouwen! ja Bouwplan weigeren Niet bouwen Past het binnen het bestemmingsplan? nee Bestemmingsplan wijzigen Bouwplan aanpassen ja Regulier bouwplan? nee Indien licht bouwplan: Past het plan binnen de criteria kleine plannen? nee Bouwen! ja Past het plan binnen: Algemene criteria Gebiedscriteria nee Bouwplan weigeren Bouwplan aanpassen Niet bouwen Specifieke criteria ja Bouwen!

17 12 3 CRITERIA VOOR KLEINE PLANNEN 3.1 Bouwen met en zonder vergunning Voor lang niet alle bouwwerken is een vergunning nodig. Het besluit Bouwvergunningsvrije en licht-bouwvergunningplichtige bouwwerken geeft een opsomming van het bouwen van beperkte betekenis, waarvoor zonder vergunning gebouwd kan worden. Dergelijke vergunningvrije bouwwerken behoeven ook geen toetsing aan het bestemmingsplan en aan de redelijke eisen van welstand. Als bouwplannen verder gaan dan de criteria voor vergunningvrije bouwwerken toelaten, is een lichte of een reguliere vergunning vereist. In die gevallen is wel toetsing aan het bestemmingsplan en aan andere regelgeving nodig. Vergunningvrij Geen toets Licht-vergunningplichtig Toets BWT Kleine bouwplannen Vergunningplichtig Toets commissie Gebiedscriteria Algemene criteria: bij excessen bij afwijkingen De criteria voor kleine plannen hebben betrekking op veel voorkomende kleine bouwplannen (licht-vergunningplichtige plannen) voor het gehele grondgebied van de gemeente. Dit in tegenstelling tot de gebiedscriteria, die uitsluitend van toepassing zijn op de gebieden waarvoor ze opgesteld zijn. De gebiedscriteria komen aan de orde in hoofdstuk 4. De gemeenteraad van de gemeente Montferland heeft op 20 december 2007 besloten om bouwwerken bij-, op- en/of aan- bestaande woningen op een zij- en/of achtererf, niet zijnde woongebouwen of monumenten, en gesitueerd ten minste 3 meter achter de doorgetrokken voorgevelrooilijn, niet te toetsen aan de redelijke eisen van welstand. Hierop wordt een uitzondering gemaakt voor de historische kern van s-heerenberg en de cultuurhistorische waarden van de kernen. Dit gebied is dus niet welstandsvrij. Ongeacht vorenstaande dienen dakkapellen in het naar de weg gekeerd dakvlak te voldoen aan redelijke eisen van welstand. De voorgevelrooilijn is een de naar de weg gekeerde gevel van een gebouw of, als het een gebouw betreft met meer dan één naar de weg gekeerde gevel, beide gevels. Dus het bouwwerk dat geplaatst wordt buiten het welstandsvrije vlak dient te voldoen aan de redelijke eisen van welstand ongeacht of er sprake is van een achtererf/zijerf (achterkant/zijkant) bij een woning. openbare weg voorgevelrooilijn woonbebouwing

18 13 De criteria voor kleine, licht-vergunningplichtige plannen zijn van toepassing op aan- en uitbouwen, bijgebouwen en overkappingen 1, kozijn- en gevelwijzigingen, dakkapellen, dakramen, zonnepanelen en collectoren, spriet, -staaf- en schotelantennes, erfafscheidingen en rolhekken, luiken en rolluiken. In de volgende paragrafen worden deze kleine vormen van bouwplannen nader toegelicht. De criteria zijn gebaseerd op het rapport Sneltoetscriteria voor veel voorkomende kleine bouwplannen van Bureau Schout in opdracht van Stad en Land en het Gelders Genootschap, Als er voor een bepaald type licht-vergunningplichtig bouwplan geen criteria in de welstandsnota zijn opgenomen, zal het bouwplan door de welstandscommissie getoetst worden aan redelijke eisen van welstand. In die situatie zal de welstandscommissie het kleine bouwplan beoordelen op basis van de gebieds- en/ of de algemene welstandscriteria. Een klein bouwplan is in ieder geval niet strijdig met redelijke eisen van welstand als: Het bouwwerk voldoet aan de criteria voor kleine plannen, of; Het bouwwerk bij vervanging qua plaatsing en vormgeving identiek is aan het oorspronkelijke bouwwerk, mits de vervanging geen gevolg is van repressief welstandstoezicht, of; Het bouwwerk qua plaatsing en vormgeving identiek is aan een in het betreffende bouwblok of straat eerder (afgelopen 3 jaar) als zodanig door de welstandscommissie goedgekeurd exemplaar (bij gelijkvormige kapvorm/ woningtype), of; Het bouwwerk qua plaatsing en vormgeving voldoet aan een door een architect vooraf ontworpen en door de gemeente geaccepteerde optionele toevoeging of wijziging voor een woonwijk. Het kan voorkomen dat het voorgenomen kleine bouwwerk in strijd is met de criteria die in de welstandsnota zijn opgenomen, maar wel een waardevolle en/ of kwalitatieve toevoeging vormt voor het hoofdgebouw of de omgeving. 1 Voor zover deze niet onder de vergunningvrije criteria vallen Daarnaast kan het voorkomen dat juist het hoofdgebouw, horende bij het kleine bouwwerk, of de omgeving zich niet leent voor het voorgestelde kleine bouwwerk. Om dit soort situaties te voorkomen is een vangnet gebruikt door het toevoegen van de regel: Deze welstandscriteria gelden tenzij er sprake is van een bijzondere situatie en er gerede twijfel mag bestaan aan de toepasbaarheid van de genoemde criteria. Bij het gebruik van dit vangnet dient deugdelijk gemotiveerd te worden waarom er een uitzondering wordt gemaakt op de opgestelde criteria. Deze afwijkingsbevoegdheid is gebaseerd op artikel 4:84 van de Algemene Wet Bestuursrecht. 3.2 Aan- en uitbouwen Omschrijving en uitgangspunten Een aan- of uitbouw is een grondgebonden toevoeging van één bouwlaag aan een gevel van een gebouw. Het bestemmingsplan treedt bij de vergunningplichtige aan- en uitbouwen in eerste instantie regelend op voor wat betreft rooilijnen en maximale afmetingen. Aan- en uitbouwen worden in grote aantallen gerealiseerd. Als ze zichtbaar zijn vanuit de openbare ruimte, zijn ze voor het straatbeeld zeer bepalend. De voorkeur gaat daarom uit naar een aan- of uitbouw aan de achterkant (achtererf of zijerf als deze niet gekeerd is naar de weg of het openbaar groen). Om het straatbeeld te respecteren en intact te houden dient er bij de mogelijke toepassing van aan- en uitbouwen aan de voorkant een bufferzone aanwezig te zijn tussen gevel en straat. De gemeente streeft in gebieden naar een herhaling van gelijkvormige exemplaren die passen bij het karakter van de straat en de gebouwen. Belangrijk is dat zowel de contour als het silhouet van het oorspronkelijke gebouw of bouwblok zichtbaar blijft en dat de aan- of uitbouw qua uitstraling en volume ondergeschikt is aan het oorspronkelijke gebouw. Ten behoeve van de aanbouw dient de overgang naar/ scheiding tussen de naastliggende hoofdbebouwing met aanbouw gelijkvormig en duidelijk aangegeven te worden (bijvoorbeeld door een gemetselde muurdam).

19 14 Bij hoekaanbouwen dienen de gevels van de achter- en zijaanbouw gelijk te lopen, waardoor een aaneensluitende hoekoplossing ontstaat. Aan- of uitbouwen aan de voorgevel, zoals erkers, en aan- en uitbouwen die contrasteren met het hoofdgebouw zullen altijd aan de welstandscommissie worden voorgelegd. Welstandscriteria voor aan- en uitbouwen aan de voor- en zijkant Een aan- of uitbouw aan de voorkant is niet in strijd met redelijke eisen van welstand als aan onderstaande criteria wordt voldaan. Voldoet een aan- of uitbouw niet aan de criteria of is er sprake van een bijzondere situatie of is er gerede twijfel aan de toepasbaarheid van de criteria, dan kan de bouwaanvraag voor advies aan de welstandscommissie worden voorgelegd. In geval van een beschermd monument of een beschermd stads- of dorpsgezicht zal ook altijd de welstandscommissie om advies worden gevraagd. Een aan- of uitbouw aan de voorgevel is altijd van grote invloed op het straatbeeld. Deze aan- of uitbouwen zullen dan ook altijd aan de welstandscommissie worden voorgelegd. algemeen: de aan- of uitbouw voldoet aan de (gebieds)criteria van het gebied waar deze geplaatst gaat worden de aan- of uitbouw is een ondergeschikte toevoeging aan het hoofdgebouw geen secundaire aan- of uitbouw (bijvoorbeeld aan een bestaande aanof uitbouw) plaatsing en aantal: geen aan- of uitbouw aan de voorgevel (voor advies naar de welstandscommissie) afstand van de aan- of uitbouw aan de zijgevel tot voorgevellijn minimaal 3.00 m. de aan- of uitbouw aan de voorgevel mag de zijgevellijn niet overschrijden, geen hoekaanbouw de achtergevel van de aan- of uitbouw aan de zijgevel dient niet gelijk te lopen met de achtergevellijn van hoofdgebouw, maar juist te verspringen afstand van de aan- of uitbouw aan zijgevel tot zijerfgrens minimaal 2.00 m. er is geen andere aan- of uitbouw aan de betreffende gevel aanwezig maatvoering: hoogte niet hoger dan eerste bouwlaag / vloer 1 ste verdieping van hoofdgebouw breedte maximaal 75% van de breedte van de oorspronkelijke zijgevel diepte maximaal 3.00 m. gemeten vanaf oorspronkelijke zijgevel oppervlakte tot in totaal maximaal 50% van het oorspronkelijk zijerf is bebouwd vormgeving: vormgegeven in één bouwlaag met een rechthoekige plattegrond plat afgedekt gevelgeleding gelijk aan de gevelgeleding van hoofdgebouw

20 15 indeling en profielen van kozijnen gelijk aan die van de gevelramen en kozijnen van hoofdgebouw geen overmaat aan detailleringen, dus bescheiden overstek, boeiboord en ornamenten materiaal en kleur: materiaal- en kleurgebruik gevels, kozijnen en profielen gelijk aan gevels, kozijnen en profielen hoofdgebouw aan- of uitbouw bestaat uit minimaal 20% en maximaal 75% gevelopeningen/ glasvlak bij tussenwoningen een eenvormige en ondergeschikte overgang door bijvoorbeeld gemetselde muur op erfgrens (muurdam) of m.b.v. scheidende penant Welstandscriteria voor aan- en uitbouwen aan de achterkant Een aan- of uitbouw aan de achterkant is niet in strijd met redelijke eisen van welstand als aan onderstaande criteria wordt voldaan. Voldoet een aan- of uitbouw niet aan deze criteria of is er sprake van een bijzondere situatie of gerede twijfel aan de toepasbaarheid van de criteria dan kan de bouwaanvraag voor advies aan de welstandscommissie worden voorgelegd. In geval van een beschermd monument of een beschermd stads- of dorpsgezicht zal altijd de welstandscommissie om advies worden gevraagd. plaatsing en aantal: afstand van de aan- of uitbouw aan de zijgevel tot voorgevellijn minimaal 3.00 m. aan- of uitbouw aan de achtergevel mag de zijgevellijn niet overschrijden, tenzij er sprake is van een hoekaanbouw (geen hoekaanbouw als zijerf grens aan weg of openbaar groen) bij een hoekaanbouw dient de achter- en zijaanbouw op elkaar aan te sluiten er is geen andere aan- of uitbouw aan de betreffende gevel aanwezig maatvoering: hoogte in ieder geval niet hoger dan eerste bouwlaag / vloer 1 ste verdieping van hoofdgebouw breedte maximaal 100% van de breedte oorspronkelijke achter- of zijgevel van hoofdgebouw diepte maximaal 3.00 m. gemeten vanaf oorspronkelijke gevel oppervlakte tot in totaal maximaal 50% van het oorspronkelijk voor- of zijerf is bebouwd algemeen: de aan- of uitbouw voldoet aan de gebiedscriteria van het gebied waar deze geplaatst gaat worden de aan- of uitbouw is een ondergeschikte toevoeging aan het hoofdgebouw geen secundaire aan- of uitbouw (bijvoorbeeld aan bestaande aan- of uitbouw)

21 16 vormgeving: vormgegeven in één bouwlaag met een rechthoekige plattegrond plat afgedekt of desgewenst een van het hoofdgebouw afgeleide kapvorm, -helling en nokrichting geen doorgetrokken dakvlak van hoofdgebouw over aan- of uitbouw gevelgeleding gelijk aan de gevelgeleding van hoofdgebouw indeling en profielen van kozijnen gelijk aan die van de gevelramen en kozijnen van hoofdgebouw geen overmaat aan detailleringen, dus bescheiden overstek, boeiboord en ornamenten materiaal en kleur: materiaal- en kleurgebruik gevels, kozijnen en profielen gelijk aan gevels, kozijnen en profielen hoofdgebouw aan- of uitbouw aan de zijgevel bestaat uit minimaal 20% en maximaal 75% gevelopeningen/ glasvlak bij tussenwoningen een eenvormige en ondergeschikte overgang door bijvoorbeeld gemetselde muur op erfgrens (muurdam) of m.b.v. scheidende penant. 3.3 Bijgebouwen en overkappingen Omschrijving en uitgangspunten Een bijgebouw of overkapping is een grondgebonden gebouw van één bouwlaag. Een bijgebouw staat los op het erf van het hoofdgebouw en is meestal bedoeld als schuur, tuinhuis, of garage. De overkapping staat los op het erf of tegen het hoofdgebouw aan en is meestal bedoeld als carport of luifel boven een deur of raampartij. Het bestemmingsplan treedt in eerste instantie regelend op voor wat betreft rooilijnen en maximale afmetingen. Als ze zichtbaar zijn vanuit de openbare ruimte, zijn ze voor het straatbeeld zeer bepalend. De voorkeur gaat daarom uit naar een bijgebouw of overkapping aan de achterkant (achtererf of zijerf als deze niet gekeerd is naar de weg of het openbaar groen). De gemeente streeft in principe naar een bescheiden uiterlijk van de bijgebouwen en overkappingen: materialen en kleuren van gevels en dakvlakken afgestemd op die van het hoofdgebouw, eenvoudige kapvorm en geen onnodig grote dakoverstekken of versieringen. Bijgebouwen moeten qua uitstraling en volume ondergeschikt zijn aan het oorspronkelijke hoofdgebouw en afgestemd worden op het karakter van het hoofdgebouw of de erfinrichting. Een belangrijk kenmerk van een overkapping is de transparantie. Overkappingen mogen niet met wanden worden dichtgezet. Bijgebouwen of overkappingen die contrasteren met het hoofdgebouw zullen altijd aan de welstandscommissie worden voorgelegd. Welstandscriteria voor bijgebouwen en overkappingen aan de voorkant Een bijgebouw of overkapping aan de voorkant is niet in strijd met redelijke eisen van welstand als aan onderstaande criteria wordt voldaan. Voldoet een bijgebouw of overkapping niet aan deze criteria of is er sprake van een bijzondere situatie of gerede twijfel aan de toepasbaarheid van de criteria dan kan de bouwaanvraag voor advies aan de welstandscommissie worden voorgelegd. In geval van een beschermd monument of een beschermd stads- of dorpsgezicht zal altijd de welstandscommissie om advies worden gevraagd. Een bijgebouw of overkapping op het voorerf is altijd van grote invloed op het straatbeeld. Deze bijgebouwen of overkappingen zullen dan ook altijd aan de welstandscommissie worden voorgelegd. algemeen: bijgebouw of overkapping voldoet aan gebiedscriteria van het gebied waar deze geplaatst gaat worden geen secundaire overkapping (bijvoorbeeld aan een reeds bestaande aan-, uitbouw of bijgebouw) plaatsing en aantal: geen bijgebouw of overkapping op het voorerf (voor advies naar de welstandscommissie) afstand tot voorgevellijn minimaal 3.00 m.

22 17 afstand tot erfgrens minimaal 0.50 m. (achter erfafscheiding) tenzij bijgebouw wat betreft materialisering is geïntegreerd in erfafscheiding (bijvoorbeeld beide metselwerk) afstand tot gevels minimaal 2.00 m. voor bijgebouwen niet meer dan twee bijgebouwen en/of overkappingen op het gehele erf geen overmaat aan detailleringen, dus bescheiden overstek, boeiboord en ornamenten materiaal en kleur: materiaal en kleur gevels, kozijnen en profielen gelijk aan het hoofdgebouw of afgestemd op tuinkarakter (metselwerk of hout). Geen golfplaat, betonplaten of damwandprofielen. bij integratie met erfafscheiding materiaal en kleurgebruik gelijk aan erfafscheiding bijgebouw bestaat uit minimaal 20% en maximaal 75% gevelopeningen/ glasvlak Welstandscriteria voor bijgebouwen en overkappingen aan de achterkant Een bijgebouw of overkapping aan de achterkant is niet in strijd met redelijke eisen van welstand als aan onderstaande criteria wordt voldaan. Voldoet een bijgebouw of overkapping niet aan deze criteria of is er sprake van een bijzondere situatie of gerede twijfel aan de toepasbaarheid van de criteria dan kan de bouwaanvraag voor advies aan de welstandscommis- maatvoering: hoogte maximaal 2.70 m. gemeten vanaf het aansluitend terrein oppervlakte maximaal 10 m 2 tot in totaal maximaal 50% van het oorspronkelijk achter- of zijerf is bebouwd vormgeving: vormgegeven in één bouwlaag met een rechthoekig plattegrond overkapping met maximaal twee zijden tegen gevels hoofdgebouw en minimaal aan twee zijden open. plat afgedekt gevelgeleding gelijk aan de gevelgeleding van hoofdgebouw indeling en profielen van kozijnen gelijk aan die van de gevelramen en kozijnen van hoofdgebouw

23 18 sie worden voorgelegd. In geval van een beschermd monument of een beschermd stads- of dorpsgezicht zal altijd de welstandscommissie om advies worden gevraagd. algemeen: bijgebouw of overkapping voldoet aan gebiedscriteria van het gebied waar deze geplaatst gaat worden geen secundaire overkapping (bijvoorbeeld aan een reeds bestaande aan-, uitbouw of bijgebouw) plaatsing en aantal: afstand van tot voorgevellijn minimaal 3.00 m. afstand tot erfgrens minimaal 0.50 m. (achter erfafscheiding) tenzij bijgebouw wat betreft materialisering is geïntegreerd in erfafscheiding (bijvoorbeeld beide metselwerk) afstand tot gevels minimaal 2.00 m. voor bijgebouwen niet meer dan twee bijgebouwen en overkappingen op het gehele erf maatvoering: hoogte maximaal 3.25 m. gemeten vanaf het aansluitend terrein bij toepassing van kap goothoogte maximaal 2.70 m. en nokhoogte maximaal 5.00 m. gemeten vanaf het aansluitend terrein oppervlakte maximaal 30 m 2 tot in totaal maximaal 50% van het oorspronkelijk achter- of zijerf is bebouwd vormgeving: vormgegeven in één bouwlaag met een rechthoekig plattegrond overkapping met maximaal twee zijden tegen gevels hoofdgebouw en minimaal aan twee zijden open. plat afgedekt of desgewenst een van het hoofdgebouw afgeleide kapvorm, -helling en nokrichting gevelgeleding gelijk aan de gevelgeleding van hoofdgebouw indeling en profielen van kozijnen gelijk aan die van de gevelramen en kozijnen van hoofdgebouw geen overmaat aan detailleringen, dus bescheiden overstek, boeiboord en ornamenten materiaal en kleur: materiaal en kleur gevels, kozijnen en profielen gelijk aan het hoofdgebouw of afgestemd op tuinkarakter (metselwerk of hout). Geen golfplaat, betonplaten of damwandprofielen bijgebouw bestaat uit minimaal 20% en maximaal 75% gevelopeningen/ glasvlak 3.4 Dakkapellen Omschrijving en uitgangspunten Een dakkapel is een bescheiden uitbouw in de kap, bedoeld om de lichttoetreding te verbeteren en het bruikbaar woonoppervlak te vergroten. Dakkapellen zijn, als ze zichtbaar zijn vanuit de openbare ruimte, voor het straatbeeld zeer bepalend. De voorkeur gaat daarom naar een dakkapel aan de achterkant (op het achter- of zijdakvlak als het zijerf of zijgevel niet gekeerd is naar de weg of het openbaar groen). Dakkapellen moeten een ondergeschikte toevoeging zijn aan een dakvlak. Het plaatsen van een dakkapel mag dus niet ten koste gaan van de karakteristiek van de kapvorm. Daarom mag een dakkapel nooit domineren in het silhouet van het dak en moet de noklijn van het dak, afhankelijk van straatprofiel, vanaf de weg zichtbaar blijven. Bovendien moet de ruimte tussen dakkapel en goot voldoende zijn. Bij meerdere dakkapellen op één doorgaand dakvlak streeft de gemeente naar een herhaling van uniforme exemplaren en een regelmatige rangschikking op een horizontale lijn. Herhaling binnen een blok (van dezelfde architectuur/ bouwstijl) kan rust en samenhang brengen.

24 19 Welstandscriteria voor dakkapellen die niet zijn gesitueerd binnen het welstandsvrijevlak Een dakkapel aan de voorkant is niet in strijd met redelijke eisen van welstand als aan onderstaande criteria wordt voldaan. Voldoet een dakkapel niet aan deze criteria of is er sprake van een bijzondere situatie of gerede twijfel aan de toepasbaarheid van de criteria dan kan de bouwaanvraag voor advies aan de welstandscommissie worden voorgelegd. In geval van een beschermd monument of een beschermd stads- of dorpsgezicht zal altijd de welstandscommissie om advies worden gevraagd. plaatsing en aantal: bij meerdere dakkapellen in hetzelfde bouwblok regelmatige rangschikking op horizontale lijn, dus niet boven elkaar gerangschikt bij individuele hoofdgebouw gecentreerd in het dakvlak of gelijk aan geleding voorgevel minimaal 1.00m. dakvlak boven, onder en ter weerszijden van de dakkapel, afstand tot zijkant gemeten aan de bovenzijde van de dakkapel (bij kilkepers gemeten aan de onderzijde/ dakvoet van de dakkapel) niet meer dan één dakkapel per woning op het betreffende dakvlak maatvoering: hoogte maximaal 50% van de in het verticale vlak geprojecteerde hoogte van het dakvlak met een maximum van 1.30m gemeten vanaf voet dakkapel tot bovenzijde boeiboord of daktrim breedte in totaal maximaal 30% van de breedte van het dakvlak met een maximum van 2.00m. gemeten tussen midden woningscheidende bouwmuren of eindgevels gemeten aan de bovenzijde van de dakkapel (bij kilkepers gemeten aan de onderzijde/ dakvoet van de dakkapel) algemeen: een dakkapel voldoet aan de gebiedscriteria van het gebied waar deze geplaatst gaat worden de dakkapel is gelijkvormig aan eerder geplaatste dakkapellen op het betreffende dakvlak van het bouwblok de dakkapel is een ondergeschikte toevoeging aan het hoofdgebouw geen dakkapel op bijgebouw, aan- of uitbouw vormgeving: plat afgedekt of, bij een dakhelling groter dan 45 en een traditioneel vormgegeven bouwmassa, desgewenst een aangekapte dakkapel met een minimale dakhelling van 25 en een dak dat kleiner is dan de afstand tussen de nok en het dak van de dakkapel gevelgeleding gelijk aan de gevelgeleding van hoofdgebouw indeling en profielen van kozijnen gelijk aan die van de gevelramen en kozijnen van hoofdgebouw geen overmaat aan detailleringen, dus bescheiden overstek, boeiboord en ornamenten materiaal en kleur: materiaal- en kleurgebruik gevels, kozijnen en profielen gelijk aan gevels, kozijnen en profielen hoofdgebouw

25 20 beperkte toepassing van dichte panelen in het voorvlak, eventueel alleen in ondergeschikte mate tussen de glasvlakken zijwanden dakkapel in donkere kleur of afgewerkt in kleur van het dakvlak Welstandscriteria voor dakkapellen aan de achterkant Een dakkapel aan de achterkant is niet in strijd met redelijke eisen van welstand als aan onderstaande criteria wordt voldaan. Voldoet een dakkapel niet aan deze criteria of is er sprake van een bijzondere situatie of gerede twijfel aan de toepasbaarheid van de criteria dan kan de bouwaanvraag voor advies aan de welstandscommissie worden voorgelegd. In geval van een beschermd monument of een beschermd stads- of dorpsgezicht zal altijd de welstandscommissie om advies worden gevraagd. algemeen: de dakkapel voldoet aan de gebiedscriteria van het gebied waar deze geplaatst gaat worden de dakkapel is gelijkvormig aan eerder geplaatste dakkapellen op het betreffende dakvlak van het bouwblok de dakkapel is een ondergeschikte toevoeging aan het hoofdgebouw plaatsing en aantal: bij meerdere dakkapellen in hetzelfde bouwblok regelmatige rangschikking op horizontale lijn, dus niet boven elkaar gerangschikt bij individuele woning/ pand gecentreerd in het dakvlak of gelijk aan geleding voorgevel minimaal 0.50m. dakvlak boven, onder en ter weerszijden van de dakkapel, afstand tot zijkant gemeten aan de bovenzijde van de dakkapel (bij kilkepers gemeten aan de onderzijde/ dakvoet van de dakkapel) bij meerdere dakkapellen/ dakramen een tussenruimte van minimaal 1.00 m. niet meer dan twee dakkapellen per woning op het betreffende dakvlak maatvoering: hoogte maximaal 50% van de in het verticale vlak geprojecteerde hoogte van het dakvlak met een maximum van 1.65m. gemeten vanaf voet dakkapel tot bovenzijde boeiboord of daktrim breedte in totaal maximaal 50% van de breedte van het dakvlak met een maximum van 3.00m. gemeten tussen midden woningscheidende bouwmuren of eindgevels gemeten aan de bovenzijde van de dakkapel (bij kilkepers gemeten aan de onderzijde/ dakvoet van de dakkapel)