Voor als je het zelf niet zou geloven

Transcriptie

1 Voor als je het zelf niet zou geloven We wilden al een tijdje aandacht besteden de grote hel die Dubai op dit moment aan het worden is, maar gigantische Arabische bedrijven opbellen met de vraag of we een reportage mogen maken over de onmenselijke manier waarop ze hun arbeidskrachten behandelen schoot niet echt op. Maar als een fata morgana verscheen daar ineens Adam Patterson. Hij is naar Dubai afgereisd en dankzij hem kun je vandaag en morgen op onze blog lezen waarom je NIET naar Dubai op vakantie moet gaan. Dubai is een stad waar rijke oliesjeiks een slordige 14 miljoen dollar betalen alleen al om er rond te rijden met een nummerbord waar enkel de 1 op pronkt. (Ja, echt.) Het is een plek die gevuld is met enorme paleizen van vele biljoenen dollars, die zijn doordrenkt met beschamende decadentie. Het is een koninkrijk van gierigheid en consumptie, waar er in hotels gezichtsbehandelingen te krijgen zijn met 24-karaats goud, en waar voedsel bereid door de voormalige persoonlijke kok van Prins Charles wordt

2 geserveerd in het meest luxueuze restaurant, dat zich meer dan twintig meter onder zeeniveau bevindt. Zelfs de duizenden tropische vissen die je daar kunt zien eten beter dan jij, want ze worden elke dag gevoed met 250 kilo aan de best denkbare kwaliteit zeevruchten. Dubais grootste hotel het Burj al Arab Het contrast tussen de levensomstandigheden van de toeristen en die van degenen die Dubai hebben gebouwd en daarmee bedoelen we de bouwvakkers, niet de onzichtbare financiers kan bijna niet groter zijn. Vaak worden ze maar honderd schamele dollars betaald voor een maand werken in de verzengende hitte van 45 graden celcius. De werknemers leggen meestal beslag op de paspoorten van hun werknemers, want wat heeft een werkzoekende nou aan een vergunning om te reizen? Onofficiële cijfers laten zien dat ongeveer 1000 van deze illegaal geïmporteerde slaven uit India en Pakistan de dood vonden door werkgerelateerde ongevallen. Omdat de wereldeconomie zo goed als bankroet is en het toerisme waar de stad op teerde vermindert, drogen de dollars die er ooit ingespoten zijn op, en neemt het aantal braakliggende projecten toe. Terwijl 692 biljoen dollar aan bouwprojecten gaan zoals gepland, worden er vele bouwprojecten met een totale waarde van 582 biljoen dollar momenteel op een lager pitje gezet

3 vanwege de economische crisis. Wat gaat er gebeuren met deze gigantische, futuristische gebouwen als er niemand is die erin woont? Zullen die allemaal maar functieloos blijven staan totdat ze verbrokkelen? In 2008 stond in het Wall Street Journal dat de schuld van Dubai ten opzichte van het Bruto Binnenlands Product 42 procent bedroeg. Buurland Abu Dhabi heeft een schuld van 2,9 procent ten opzichte van het BBP. Een toelichting voor diegenen die wiskundig gehandicapt zijn: gestoorde hebzucht plus een totale afwezigheid van inschattingsvermogen staat gelijk aan een hopeloos verneukte bende. Hieronder kun je het eerste deel van de fotoserie bekijken over de slaven van Dubai. Deze foto is genomen rond half 5 s nachts. Werknemers lopen naar de werkkampen, die vaak kilometers ver weg liggen. Anderen worden als gedetineerden in shuttlebusjes gepropt met gesloten ramen. Ze maken deel uit van een groep arbeiders van ongeveer tien miljoen migranten.

4 In de haast om te moderniseren heeft Dubai al het bewijs van hoe het er vroeger was in het zand laten verdwijnen. Er is hier geen traditionele cultuur meer. Toeristen worden geleid langs voorspelbare sights zoals de Gold Souk, een verzonnen constructie die aan de Westerlingen toont hoe Dubai er vroeger uit had kunnen zien. Rapporten uit 2007 claimden dat Dubai s verkoop- en commerciële ruimte meer dan 320 vierkante kilometer in beslag namen, een getal dat dit jaar verdubbeld zou moeten worden. Saillant detail: Dubai heeft 15 tot 25 procent van alle hijskranen in de wereld!

5 De druk om Westerse projecten te realiseren bokst op tegen de religieuze tradities van de werknemers. Het gebeurt vaak dat ze flauwvallen van uitdroging tijdens de Ramadan, en vervolgens hun dood vinden. Even rusten tijdens de lunchpauze. In de zomer kan de middagzon er binnen enkele minuten voor zorgen dat het zweet op je voorhoofd je ogen in druppelt, waardoor je verblind raakt.

6 Veel constructiewerkers willen graag taxichauffeurs worden en spenderen jaren om zichzelf op te werken om vergunningen te krijgen en examens te halen. Als een chauffeur verdien je even weinig als een constructiewerker ongeveer 500 dirhams per maand (dat is ongeveer 150 euro) en heb je 13-uur lange diensten, met maar één vakantiedag per twee jaar. De hygiëne is minimaal, maar het wassen van je handen zorgt voor een fijne korte pauze. Veel werklieden kletsen over hun thuis en familie. In welke omstandigheden dan ook, degenen met een baan verdienen nog steeds tien keer meer dan wat zij in Pakistan, India of Bangladesh zouden verdienen.

7 De oudste toren in Dubai komt uit de jaren 70, zijn originele voorgevel is totaal verschillend van degene die we vandaag de dag zien. Het waren de Engelse financiers die potentie zagen in de belastingvrije zone en zo zijn ze met Arabische hulp het gebied gaan uitbuiten. Een wet in Dubai stelt dat bedrijven onder ten minste één nationale inwoner opereren en daarnaast moet altijd tien procent van de werklieden uit Dubai komen. Wanneer een nationale topman wordt ontslagen, wordt het bedrijf door de regering opgevangen. Dubai wordt regelmatig lastig gevallen door shamalen (windstormen) die wel 10 kilometer per uur kunnen gaan en daarbij zand op kunnen nemen om zo tot verblindende tornado s te transformeren. Dat is allemaal nóg iets enger als je je voorstelt dat je zo n vijftig meter in de lucht hangt zonder

8 bescherming. In maart 2006 kwamen werklieden bij Burj Dubai in opstand, waarbij er voor meer dan 1 miljoen dollars aan schade is aangebracht. Hun protesten leidden tot een verhoging van hun salaris met 20 % aangepast aan de inflatie, maar omdat die belofte niet nagekomen werd kwamen er in oktober 2007 nog meer rellen, met als gevolg dat 4000 werklieden gevangen werden genomen en vervolgens werden ontslagen zonder te worden uitbetaald. De arbeidsvoorwaarden in de Verenigde Arabische Emiraten zijn, met name in de vrije zones, vooral in het voordeel van de werkgever en geven de arbeiders weinig rechten. Je zou bijna kunnen zeggen dat het uitbuiten van migranten hier wordt gestimuleerd door de overheid.

9 Een gemiddelde werkdag eindigt eindelijk rond half 8 in de avond. Deze foto is genomen in Sonapur ( het land van goud in Hindi), het grootste arbeiderskamp in Dubai. Volgens een schatting van de ambassade hebben ongeveer werklieden hier hun huisvesting alhoewel, zoals met alle officiële statistieken daar, is het maar de vraag of deze getallen kloppen. Waarschijnlijk wonen er veel meer mensen.

10 Links zie je Ikran, met zijn vrienden, in een zeldzaam moment van ontspanning. Nu de economie in begint te zakken hebben zij een ticket naar huis gekregen. Ze weten nog niet precies wanneer, maar ergens de komende dagen worden zij naar het vliegveld gebracht en worden ze terug naar de bergen van Pakistan gezonden. FOTO S EN TEKST DOOR ADAM PATTERSON bron: -deel-1 h/t Roosje Biemans HALoÔ SO$$EN NOG IEMAND THUIS? Rap weg wezen want morgen valt de bom in de emiraten. Ik hoop oprecht dat jullie daar op het eigenste moment aanwezig zullen zijn. Zo niet rekenen wel wel later met ulder grondig af schorremorrie!