DOCUMAP BIECHTEN VAN WALTER VAN DEN BROECK BIECHTEN DOCUMAP 1

Transcriptie

1 DOCUMAP BIECHTEN VAN WALTER VAN DEN BROECK BIECHTEN DOCUMAP 1

2 INHOUDSTAFEL 1. INTRO 3 2. Æt ARSENAAL 4 3. BIECHTEN de theatervoorstelling 3.2 info/bio Walter van den Broeck 3.3 info/bio Michael De Cock 3.4 info/bio acteurs 3.5 info/bio artistieke medewerkers 3.6 personages + enkele tekstfragmenten 4. ACHTERGRONDINFO Guido Gezelle 4.2 de roomskatholieke kerk 4.3 drie belangrijke pausen 4.4 het Tweede Vaticaans Concilie 4.5 theoloog Hans K³ng 4.6 theoloog J³rgen Mettepenningen 4.7 enkele boeiende artikels 4.8 de media en het schandaal rond Vangheluwe 4.9 misdienaars 4.10 het kind 4.11 Gregoriaanse muziek 4.12 niet geloven en het belang van rituelen 4.13 boeken 4.14 tv en film BIECHTEN DOCUMAP 2

3 1. INTRO Bij elke nieuwe creatie, maakt Æt ARSENAAL een documentatiemap met achtergrondinformatie. De ene productie leent zich door het onderwerp of het verhaal al beter om te documenteren dan de andere. Bij BIECHTEN leek er bijna geen einde te komen aan de research omdat dit onderwerp zoveel stof tot nadenken oplevert en omdat er ook over de geschiedenis van de kerk en de evolutie van het geloof heel wat te vertellen en te lezen valt. Heel veel theologen, filosofen, politici, journalisten, kunstenaars e.a. hebben zich immers daarover uitgesproken, geschreven, geanalyseerd, geconcludeerd, gecreùerdà Tijdens het verwerken van al die informatie en meningen, besef je hoe delicaat de onderwerpen en themaæs van deze voorstelling zijn. Geloof is iets heel persoonlijk en vanuit de eigen overtuiging of levensbeschouwing trek je conclusies en vorm je je oordeel. Dat merk je ook bij de schrijvers van tal van boeken en artikels. Het is erg moeilijk om een volledig objectief verslag te brengen, om een neutraal oordeel te vellen. Wie gelooft, zal de kerk en het geloof anders bekijken dan iemand die niet gelooft. Kindermisbruik kan niet getolereerd worden en moet bestraft worden, daar zal iedereen het wel over eens zijn. Elke gelovige zal kindermisbruik in de kerk betreuren en afkeuren maar zal blijven vechten voor zijn geloof en overtuiging. Sommige nietgelovigen zien hierin de kans om de kerk aan de schandpaal te nagelen en gelovigen te willen wakker schudden. In ÚÚn van de artikels in deze documentatiemap staat dat kennis het begin van wijsheid is. Het is inderdaad goed om veel te weten, te onderzoeken en in vraag te stellen, om zo te proberen tot een genuanceerde mening te komen. Ook de media spelen hierin vandaag een niet te onderschatten rol. BIECHTEN vertelt een stuk geschiedenis van de kerk en het geloof. De aanleiding om BIECHTEN te schrijven, was het kindermisbruik door Vangheluwe. Maar BIECHTEN is vooral ook een verhaal over mensen, die hun leven proberen te leiden, in goede en kwade dagen. Die hun weg trachten te zoeken en proberen om te gaan met de maatschappij die evolueert. Mensen die geconfronteerd worden met de mooie maar vooral ook minder goede kanten van het leven en dat op elk op hun manier proberen te verwerken. De titel BIECHTEN verwijst naar het biechten in de kerkelijke context maar ook naar de persoonlijke biecht van elk personage. Het biechten of opbiechten staat lijnrecht tegenover het zwijgen, van drie generaties en een hele maatschappij. We hopen dat de voorstelling BIECHTEN u zal bijblijven, raken en doen nadenken. En dat deze documentatiemap de achtergrondinformatie geeft om dit verhaal beter te kunnen kaderen. BIECHTEN DOCUMAP 3

4 2. Æt ARSENAAL Æt ARSENAAL bestaat in 2012 tien jaar. In 2002 reorganiseerde het Mechels Miniatuur Teater en werd ook de naam gewijzigd. In 2002 was Guido Wevers directeur en artistiek leider van Æt ARSENAAL. Michael De Cock nam in 2006 de fakkel van hem over. Michael De Cock is ook de regisseur van BIECHTEN (meer info over hem vind je verder in deze documentatiemap). Hieronder lees je waarvoor Æt ARSENAAL staat en wat en wie Æt ARSENAAL met theater maken wil bereiken. Æt ARSENAALà à probeert een antwoord te bieden op de steeds complexere wereld waarin we leven. De werkelijkheid in al zijn facetten loopt als een rode draad door de programmatie. à vindt het ontdekken van een nieuwe, moderne dramaturgie, of aan de basis liggen van een nieuwe speeltekst belangrijk. à houdt klassiek repertoire tegen het licht van de tijd. Sommige klassieke stukken kunnen iets essentieel vertellen en Æt ARSENAAL wil dat op een relevante, hedendaagse manier doen.... wil een open huis zijn. Voor de Mechelaar, voor elke leeftijd, elke laag van de bevolking. Maar ook een open huis dat veel ruimer reikt en andere culturen omarmt. à ging/gaat coproducties aan met Theater Malpertuis, SKaGeN, de Queeste, Braakland/ZheBilding, Laika, compagnie lodewijk/louis, WALPURGIS, Union Suspecte à à wil verbreden, nieuwe makers, met nieuwe plannen en goeie ideeùn een kans geven binnen het gezelschap. à is naast een stadsgezelschap met een fantastische plek in een Vlaamse centrumstad (Mechelen), ook een reizend gezelschap, waarschijnlijk een van de meest actief reizende gezelschappen in Vlaanderen. à werkt aan een internationaal traject, met samenwerkingsverbanden en uitwisselingen met landen zoals Senegal, Marokko en Turkije. Æt ARSENAAL verwerkt de globalisering en internationalisering niet enkel door in het buitenland te werken en te spelen, maar ook door meer diversiteit in de eigen werking en producties te brengen, op inhoudelijk en artistiek vlak. BIECHTEN DOCUMAP 4

5 3. BIECHTEN 3.1 DE THEATERVOORSTELLING Sommige mensen keken ons een beetje wantrouwend of twijfelend aan toen ze vernamen dat we BIECHTEN zouden maken, naar aanleiding van de pedofilieschandalen rond Vangheluwe. Neen, we waren niet uit op sensatie, wilden niemand aan de schandpaal nagelen en we wilden zeker geen toeschouwers choqueren. Maar de crisis in de kerk, de schandalen rond kindermisbruik (wat niet enkel in de kerk gebeurt), de twijfels van gelovigen, de berichtgeving in en door de media, de oordelen van zoveel mensen, theologen, filosofen, politici, journalisten en æde gewone man in de straatæà dit alles leverde stof genoeg om na te denken en om een theaterstuk over te schrijven. Over de samenleving en de kerk en het geloof vandaag maar ook over de tweede helft van de twintigste eeuw, hoe alles geùvolueerd is. BIECHTEN is een menselijk verhaal geworden in een historische context. aanleiding: pedofilieschandaal rond bisschop Vangheluwe bedoeling: niet de schandalen zelf centraal stellen maar de maatschappij en de tijdsgeest waarin dit gebeurde en de entourage, de familie die zoiets meemaakt auteur Walter van den Broeck, kennis en engagement het verhaal credits en speeldata In de zomer van 2010 deden de pedofilieschandalen in de kerk, bisschop Vangheluwe en operatie Kelk heel wat stof opwaaien. De media brachten uitgebreid verslag. Het nieuws maakte sterke emoties los. Iedereen had wel een mening klaar. Michael De Cock stelde zich vragen: waarom had iedereen zo lang gezwegen? Waarom had Vlaanderen jarenlang de andere kant opgekeken? Hij wilde hier graag een stuk over maken. Niet zozeer over de schandalen zelf, wel over de maatschappij en de tijdsgeest waarin dit gebeurde. Over het Vlaanderen van de tweede helft van de vorige eeuw, dat nog fel onder de invloed van het katholicisme stond. Met een afkeer voor de schandpaaldemocratie waarin we toen terechtkwamen, had Michael De Cock nood aan een diepere analyse. Michael De Cock vroeg Walter van den Broeck om de theatertekst van BIECHTEN te schrijven. Walter van den Broeck is een ervaren theater en romanschrijver, een geùngageerd man die een goed maatschappelijk beeld kan schetsen van Vlaanderen, vroeger en nu. Met zijn kennis en metier was hij een voor de hand liggende keuze om dit stuk te schrijven. BIECHTEN gaat over het Vlaanderen dat zijn verleden van zich afschudt en potjes die jaren bedekt waren voor eens en altijd 'ontdekt'. Aan de hand van een familieportret, waarin vrouwen centraal staan, krijgt u een beeld van de rol, de invloed en de problemen van de kerk en de evolutie van het geloof, in de tweede helft van de twintigste eeuw. Er is de moeder zus van een bisschop de schoondochter vrouw van een slachtoffer en de kleindochter, die haar thesis maakt over het misbruik binnen de kerk. Drie generaties van zwijgen en de andere kant opkijken. En er is ook een welmenende pastoor die met de beste bedoelingen zijn werk doet en met pijn in het hart moet toekijken hoe de kerk leegloopt. BIECHTEN DOCUMAP 5

6 Het verhaal Aan de hand van een familieportret, waarin de vrouwen centraal staan, schept van den Broeck een beeld van de rol, de invloed en de problemen van de kerk tijdens de voorbije eeuw. Er is de moeder zus van een bisschop de schoondochter vrouw van een slachtoffer en de kleindochter die haar thesis maakt over het misbruik binnen de kerk. Drie generaties van zwijgen en de andere kant opkijken. En er is ook een welmenende pastoor die met de beste bedoelingen zijn werk doet en met pijn in het hart moet toekijken hoe de kerk leegloopt. Credits tekst: regie: spel: soundscape en muziek: misdienaars: scenografie en dramaturgie: kostuums: lichtontwerp: techniek: technische leiding: Walter van den Broeck Michael De Cock Tuur De Weert, Luc Springuel, Joren Seldeslachts, Camilia Blereau, Els Olaerts, Hilde Van haesendonck en Anna Vercammen Lynn Cassiers Ward Huysmans, Emiel Kennis, Menno Lambreghts, Robbe Van Reeth, Bram Leerkes, Lowie Sobry, Daan Van Caesbroeck en Gilles Verheyden Stef Depover Lieve Pynoo Jaak Van de Velde Marjolijn Hectors en Dieter Lambrechts Felix Goossens Premire Donderdag 9 februari in de Warande te Turnhout, thuisstad van de auteur Ún Culturele Hoofdstad van Vlaanderen in Speeldata in æt ARSENAAL woensdag 1, donderdag 2, zaterdag 4 februari 2012 om 20u15 vrijdag 24 en zaterdag 25 februari 2012 om 20u15 zondag 26 februari 2012 om 15u00 vrijdag 16 en vrijdag 30 maart 2012 om 20u15 dinsdag 9 oktober 2012 om 20u15 woensdag 7 november 2012 om 20u15 zondag 11 november 2012 om 15u00 Op reis van woensdag 8 februari t/m 31 maart 2012 van vrijdag 12 oktober t/m zo 18 november 2012 speellijst: zie BIECHTEN DOCUMAP 6

7 3.2 INFO/BIO WALTER VAN DEN BROECK Walter van den Broeck heeft al een heel divers oeuvre bij elkaar gepend. Zijn romans Brief aan Boudewijn en Het beleg van Laken maakten hem bekend en geliefd bij het grote publiek. Groenten uit Balen, ÚÚn van zijn bekendste theaterstukken (ooit nog in het MMT opgevoerd, de voorganger van Æt ARSENAAL) werd in 2011 verfilmd. Door deze verfilming leerdet ook het jongere publiek zijn Koen Broos werk kennen. Groenten uit Balen schreef Walter van den Broeck in 1972 en gaat over een staking in 1971 maar blijft na 40 jaar nog steeds actueel en beklijvend. Ook BIECHTEN vindt zijn oorsprong in de actualiteit en zal evenzeer de toeschouwer raken en doen nadenken. Info via de site van Walter van den Broeck Biografie Walter Stefaan Karel van den Broeck, zoon van een Duitse moeder en een vader met Vlaamse en Spaans MexicaansFilippijnse roots, werd op 28 maart 1941 geboren in de Olense citú naast de koperfabriek, waar zijn vader werkte. In 1961 studeert hij af als regent Nederlandsgeschiedenis aan de Rijksnormaalschool te Lier. In 1965 trouwt hij met Eliane de Winter en verhuist hij naar Balen, waar hij aan de Rijksmiddelbareschool als leraar Nederlands aan de slag gaat. In januari 1966 wordt zijn oudste zoon Stefan geboren, in december van datzelfde jaar zijn jongste, Karl. In 1967 verhuist hij met zijn gezin naar Turnhout waar hij vijf jaar later hoofdredacteur wordt van het gratis weekblad Turnhout Ekspres. Sinds 1987 is hij fulltime schrijver. Zijn debuut, De troonopvolger, gaf hij in 1967 in eigen beheer uit. Daarna publiceerde hij twintig jaar lang bij de uitgeverij Manteau. Toen in 1986 het fonds uit elkaar viel, volgde hij Julien Weverbergh naar diens nieuwe uitgeverij Houtekiet. In 1991 stapte hij over naar De Bezige Bij. Van den Broeck was medestichter en redactielid van het tijdschrift Heibel, en redactielid van het Nieuw Vlaams Tijdschrift. Zowel in zijn geboortedorp Olen, als in zijn woonplaats Turnhout werd hem het ereburgerschap toegekend. Van den Broeck is sinds 2008 ook lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letterkunde. In 2009 stapte hij over naar uitgeverij Meulenhoff/Manteau. Meer info op O.a. een blog, een bibliografie, nieuwsitems, recensies, prijzen Ún een trailer van de film Groenten uit Balen. BIECHTEN DOCUMAP 7

8 Info via Wikipedia Walter Stefaan Karel van den Broeck (Olen, 28 maart 1941) is een Vlaams roman en toneelschrijver. Hij woont in Turnhout. Biografie Walter van den Broeck, zoon van een Duitse moeder en een vader met een Vlaamse en Mexicaans Filipijnse achtergrond, groeide op in de citú naast de koperfabriek in Olen, waar zijn vader werkte. Walter begon zijn loopbaan als leraar Nederlands en geschiedenis in het Vlaamse Rijksonderwijs. Later nam hij daar ontslag en werd hij hoofdredacteur van het gratis weekblad Turnhout Ekspres. Hij richtte samen met Frans Depeuter en Robin Hannelore in 1965 het tijdschrift Heibel op, dat kritisch, humoristisch en polemisch gevestigde literaire waarden op de korrel nam. Hij werd, na een aantal autobiografisch getinte romans, bekend met het geùngageerde toneelstuk Groenten uit Balen dat genspireerd was door waargebeurde feiten en een staking en zijn gevolgen in deze stille Kempense gemeente. Zijn grote doorbraak kwam met de roman Brief aan Boudewijn uit 1980, waarbij hij fictief de toenmalige Belgische koning een rondleiding gaf door zijn eigen huis, leven en omgeving, en zo de koning een beeld schetste van Vlaanderen en meer bepaald van de Kempen van onderaf. Het hoofdwerk van van den Broeck is de vierdelige romancyclus Het beleg van Laken, waarvoor Brief aan Boudewijn de opmaat vormde. Deze romans bevatten twee zich spiegelende niveaus, enerzijds bestaan ze uit duidelijk autobiografisch gekleurde herinneringen aan de jeugd van de auteur en zijn ouders (vooral in Het gevallen baken, het derde deel), anderzijds speelt de verbeelding een belangrijke rol, de fictieve situatie waarin de koning de auteur gevangen heeft gezet in de kelders van zijn kasteel. De koning wil hem pas vrijlaten wanneer hij kan uitleggen waarom hij schrijver is geworden, waar hij pas in deel vier, Het leven na beklag, een bevredigend antwoord op kan formuleren. Uit het eerste deel van deze cyclus werd het succesvolle toneelstuk De Tuinman van de Koning gedestilleerd, in Vlaanderen welbekend door de meesterlijke vertolking door acteur Luc Philips. Walter van den Broeck won de Staatsprijs voor Toneel in 1982, de HenriÙtte Roland Holstprijs en de Staatsprijs voor Proza in Kenmerken van zijn werk Zijn werk vertrekt vanuit autobiografische elementen om een tegengeschiedenis te vertellen die haaks staat op de officiùle geschiedenis van de grote gebeurtenissen die vaak vanuit abstracte gegevens en analyses vertrekt. Daartegenover vertelt van den Broeck de concrete, dagelijkse geschiedenis zoals die ervaren wordt door 'de gewone man' en schept daardoor een origineel, maatschappelijk betrokken beeld van hedendaags Vlaanderen in een toegankelijke, soms volkse en komische stijl. BIECHTEN DOCUMAP 8

9 Bibliografie Proza De troonopvolger (1967) Lang weekend (1968) 1 cola met 6 rietjes (1969) x Jef Geys (1970; heruitgegeven in 1985 met hoofdstukken in een gewijzigde volgorde) Troka voor spoken (1970 met F. Depeuter en R. Hannelore) Mietje Porseleinen Lili Springin't Veld (1970) In beslag genomen. Een politiekerotische satire (1972) De dag dat Lester Saigon kwam (1974) Minder cola met nog meer rietjes (1976) Aantekeningen van een stambewaarder (1977) Brief aan Boudewijn (1980, in 1982 bekroond met de Henriette Roland Holstprijs) Het beleg van Laken (1985) Aangewaaid (1986) Querido hermano! (1988) Gek leven na het bal! (1990) Het gevallen baken (1991) Het leven na beklag (1992) Amanda en de widowmaker (1994) Verdwaalde post (1998) Een lichtgevoelige jongen (2001) De beiaard en de dove man (2004) De veilingmeester (2007) Terug naar Walden (2009) Een vrouw voor elk seizoen (2011) û bundel verhalen (ook enkele uit een toneeltekst) Toneel Mazelen (1972) Groenten uit Balen (1972) De rekening van het kind (1973) Een andere Vermeer (1974) Greenwich (1974) Het wemelbed (1978) Tot nut van't algemeen (1979) Au bouillon belge (1981) Tien jaar later: 't Jaar 10! (1982) De tuinman van de koning (1986, gedramatiseerd fragment uit Het beleg van Laken) Het proces Xhenceval (1990) Amanda (1994, gebaseerd op Amanda en de widowmaker) De bloemen, de vogels, de gruwel (1995) De Ronde van Vlaanderen (1999) Biechten (2012) BIECHTEN DOCUMAP 9

10 3.3 INFO/BIO MICHAEL DE COCK Michael De Cock ( 1972) schrijft, vertaalt, bewerkt, regisseert, acteert en is sinds augustus 2006 directeur van 't ARSENAAL. Hij studeerde eerst Romaanse talen en letterkunde, daarna volgde hij een acteursopleiding aan het conservatorium van Brussel. Peggy Schillemans Acteur Michael De Cock speelde diverse rollen op televisie o.a. voor Thuis, Sedes en Belli, Flikken. Hij acteerde ook bij diverse gezelschappen zoals HETPALEIS en het Publiekstheater. Auteur Michael De Cock richtte DroomedarisRex op en met Pieter Genard vormde hij verscheidene jaren het Dick van Landeghem Trio. Hij schreef intussen een tiental theaterteksten waaronder Right in the middle van mijn fucking fruitdieet, Firenzee, Het Zuchten, Febar en NAMAALS. Interviews met vluchtelingen en asielzoekers vormden het basismateriaal voor zijn boek Op een onzeker uur (Meulenhoff/Manteau, 2004) en voor Saw it on television/did't UNDERSTAND, een voorstelling die Michael in de laadbak van een vrachtwagen bracht. Interviews met bootvluchtelingen vormden de basis voor een artikelenreeks in Knack en voor de voorstelling Febar, een unieke samenwerking tussen 't ARSENAAL, FOTTI en ThÚÔtre de Poche. Deze gesprekken en interviews leidden in 2010 ook tot het boek Aller/Retour, met foto's van Stephan Vanfleteren, en de voorstelling HAVEN 010 (coproductie Walpurgis i.s.m. Union Suspecte) dat op TAZ#2010 in premire ging en ook op de Zomer van Antwerpen op de affiche stond. In mei 2004 verscheen het boek Floor, Oto en Titus dat Michael samen met CÚcile Bertrand schreef. In 2005 volgde de kindertheatervoorstelling Het Fluistertheater van Floor, Oto en Titus door DroomedarisRex dat twee maanden op de Zomer van Antwerpen te zien was op het dak van parking Nova. Een stage op verschillende palliatieve afdelingen leidde eerst tot een reportage in Knack, evolueerde daarna tot de theatertekst NAMAALS en resulteerde ook in het boek Hoe mensen sterven (Meulenhoff/Manteau, oktober 2006). In 2009 schreef Michael De Cock op vraag van Passa Porta twee scheppingsverhalen Het begin van alles. En op brusselnieuws.be verscheen in het voorjaar van 2009 om de twee weken een nieuwe aflevering van Rosie, een vervolgverhaal over een klein meisje in een grote stad. Dit verhaal vormde de basis voor het boek Rosie en Moussa (november 2010, tekst Michael De Cock, met illustraties van Judith Vanistendael) en de familievoorstelling Rosie en Moussa (6+, premire december 2010). Het boek Rosie en Moussa werd ondertussen in het Duits, Italiaans, Turks en Japans vertaald. Begin 2012 verscheen het vervolg: Rosie en Moussa, de brief van papa. De gelijknamige familievoorstelling (6+) ging begin januari 2012 op Wintervuur in premire. In januari 2009 ging SALUUT! (DroomedarisRex) in premire, een tekst van Michael De Cock, over een oma die almaar kleiner wordt. Een familievoorstelling voor iedereen vanaf 5 jaar. In februari 2010 verscheen het boek Hoe oma almaar kleiner werd met illustraties van Kristien Aertssen. In 2010 en 2011 verschenen bij Davidsfonds Vliegen tot de hemel en Diep in het woud, met illustraties van Gerda Dendooven. Het eerder verschenen De lange weg naar huis, het verhaal van Odysseus (2008) vormde het eerste boek in deze reeks boeken met luistercd, gebaseerd op verhalen en mythes uit de oudheid. Michael De Cocks meeste recente (jeugd)boek, Hannibal, verschijnt in september 2012 bij Davidsfonds. Bij Davidsfonds verscheen ook de tekstuitgave van de voorsteling Achter de wolken in boekvorm, met mooie fotoæs van Stephan Vanfleteren. BIECHTEN DOCUMAP 10

11 Regisseur Als regisseur verdiende hij zijn sporen met producties als Bash, Het Land, Norway.today, Beleg, NAMAALS, Het Zuchten, HEDDA, Gidst! (met Rwina), De Kollega's, Interview, PUIN, 386:Molire, Belga, De Pruimelaarstraat, HAVEN 010 en De koning sterft. In 2007 brachten 't ARSENAAL en Brussels Jazz Orchestra samen Writing Billie over leven en werk van Billie Holiday. Met zangeres Tutu Puoane, actrice Sara De Bosschere, muzikant Frank VaganÚe en BJO. De eindregie was van Michael De Cock. BJO en 't ARSENAAL maakten in 2010 samen met Gerda Dendooven Vliegen tot de hemel. Vliegen tot de hemel werd ook een boek met luistercd. In 2009 regisseerde hij samen met Younouss Diallo (FOTTI) Serisse, naar De Kersentuin van Tsjechov, met Senegalese en Belgische acteurs. Drie Zusters creùerde Michael De Cock in het voorjaar van Daarna regisseerde hij nog Wit is altijd schoon (2011), Achter de wolken (2011) en Biechten (2012). In het seizoen regisseert hij Verre vrienden, een coproductie met Theater Malpertuis en Troost, een coproductie met het jonge collectief SIN. Vertaler Als vertaler/tekstbewerker werkte hij o.m. voor WALPURGIS, NTGent en de Queeste. Voor 't ARSENAAL (en DroomedarisRex) vertaalde hij o.a. Kinderheil en Het Fluistertheater (Le ThÚÔtre chuchoteur). Hij vertaalde en/of bewerkte ook teksten van Molire, Ionesco en Tsjechov. Nominaties & prijzen Michael De Cock was samen met Jan Lauwers en Jan Fabre laureaat voor de Vlaamse CultuurprijsToneelliteratuur In 2008 werden Michael De Cock en illustratrice Gerda Dendooven met De lange weg naar huis (het verhaal van Odysseus) genomineerd voor de Boekenleeuw en Boekenpauw. In 2011 werden ze beiden opnieuw genomineerd met Vliegen tot de hemel. Michael De Cock was daarnaast ook nog genomineerd voor de Boekenleeuw 2011 voor twee andere boeken die hij in 2010 schreef: Hoe oma almaar kleiner werd en Rosie en Moussa.Voor Rosie en Moussa ontving hij niet de Boekenleeuw maar wel een Boekenwelp, een eervolle vermelding. In 2010 werd Michael De Cock in Nederland bekroond met een Zilveren Griffel voor Vliegen tot de hemel en Hoe oma almaar kleiner werd en met Vlag & Wimpel voor Rosie en Moussa. In 2011 ontving hij van de Provincie Antwerpen de Provinciale Prijs voor Letterkunde voor Rosie en Moussa. BIECHTEN DOCUMAP 11

12 3.4 INFO/BIO ACTEURS Camilia Blereau Camilia Blereau was na haar studies aan het Conservatorium te Antwerpen vast verbonden aan de Koninklijke Nederlandse Schouwburg, waar ze in 76 stukken speelde van 1975 tot Haar belangrijkste rollen speelde ze o.a. in Het Atelier van Jean Claude Grumberg, Orestes van Hugo Claus, Groenten uit Balen en 10 jaar later van Walter van den Broeck, De Bochel van Mrodzek, Antigone van Sophocles, De drie zusters van Tsjechov,... Ze werkte er met regisseurs als Walter Tillemans, Leo Madder, Herman Fabri, Senne Rouffaer,... Na enkele jaren in Het Toneelhuis (in Missalliance en Lieve Arthur) speelde ze nog op freelance basis in Peggy Schillemans enkele producties van De Blauwe Maandag Cie, Het Raamteater en Het Nationaal Toneel (NL). Ook op televisie is Camilia Blereau geen onbekende. Ze heeft al vele rollen op haar palmares staan, maar de bekendste van de laatste jaren is zeker die van moeder Rita in Kinderen van Dewindt. Vorig jaar was ze ook te zien in de EÚnserie De smaak van De Keyser. Camilia speelde in 2009 voor het eerst in 't ARSENAAL, namelijk in De Pruimelaarstraat waarmee ze drie seizoenen door Vlaanderen toerde. Dit seizoen maakt ze opnieuw met Tuur De Weert, Els Olaerts en Hilde Van haesendonck deel uit van de cast van BIECHTEN. Tuur De Weert Tuur De Weert heeft er 45 (!) jaar dienst bij 't ARSENAAL (en voormalig MMT) opzitten. Als student kreeg hij les van o.a. Luc Philips, Luc Marechal en Nand Buyl. Tuurs sterkte is dat hij alle registers aankan: komisch, ernstig, kwetsbaar, overtuigend, dominant, cru, gevoelig... Al zijn rollen opnoemen, is bijna onmogelijk. De laatste vijftien jaar waren Oud papier ( ), Cricket ( ), HOK! ( ), Top Dogs ( ), Bij Jules en Alice ( ), NAMAALS (2005), Het Zuchten (2006) en Hoffmann (2007) zeker zijn hoogtepunten. In mei 2008, het jaar dat Tuur 65 werd, speelde hij in de speciaal voor hem gecreùerde voorstelling Interview. Later dat jaar reisde Tuur Vlaanderen rond met Uit het leven Peggy Schillemans van de marionetten van I. Bergman en hernam hij NAMAALS nog enkele keren. Vorig seizoen maakte Tuur De Weert opnieuw deel uit van de indrukwekkende cast van De Pruimelaarstraat. Daarnaast speelde hij mee in Drie zusters. Dit seizoen staat hij op de planken in BIECHTEN. Uiteraard kent u Tuur De Weert ook van televisie en film. Een selectie: De Collega's, Het Pleintje, Ons Geluk, Congo, Recht op recht, Suske en Wiske De Duistere Diamant en FC De Kampioenen. Els Olaerts Els Olaerts studeerde aan HIDKHerman Teirlinck en werkt sinds 1984 als freelance actrice voor theater en film. De afgelopen seizoenen speelde ze in verschillende gezelschappen: KVS/Martha!Tentatief (De kleine Eva uit de kromme Bijlstraat), Het Toneelhuis (Push Up 13), Victoria ('t is niet om te stoefen, maar 't regent buiten), Arca (Am ziel, Molly Sweeney, Les Mystres de l'amour), Theater De Korre (In de verdure, De naamlozen, Tatiana,Het luizengevecht, Wolven huilen), De Tijd (Jakov Bogomolov,Don Carlos), Dito'Dito (Van Wagner,Plots/z, Duiven en schoenen), Nova Zembla (Verwantschap), Oud Huis Stekelbees (The hunting of the snark), NTG (Peter Pan, Station Service, Bloedbruiloft), Nieuw Ensemble Raamtheater (Pak'em Stanzi, August August August, Arme Cyrano) Nieuwpoorttheater (Patrick), en HETPALEIS (Hamlet). BIECHTEN DOCUMAP 12

13 Peggy Schillemans Samen met Geert Vermeulen maakte ze de voorstelling Vluchtroute 35. Voor televisie speelde ze onder andere in Witse, Aspe, Flikken, Stille Waters, Chris en Co, Thuis, Sint, Heterdaad, Recht op Recht, Kulderzipken, Het Eiland, Freddytex, Het Contract, Hard Labeur, Burgemeester van Veurne, Daar is een mens verdronken, Voor de glimlach van een kind. Ze speelde ook mee in de films Blinker en het Bagbagjuweel, Blinker, Het einde van de reis, Zonderlinge Zielen en De Hel van Tanger. Bij 't ARSENAAL speelde Els Olaerts eerder al in Kinderheil en De Pruimelaarstraat. Dit seizoen maakt ze deel uit van de cast van BIECHTEN. Joren Seldeslachts Joren Seldeslachts volgt momenteel een WoordkunstDramaopleiding aan het Lemmensinstituut van Leuven. Toch heeft hij er al heel wat praktijkervaring op zitten. Nog voor hij op het scherm of de b³hne te zien was, leende Joren zijn stem aan Andy, de eigenaar van de befaamde speeltjes uit de film Toy Story. Zijn debuut op het witte doek volgde in 1999 toen hij gestalte gaf aan Blinker in de gelijknamige films. Ook in Blind (2007) was de hoofdrol als Ruben Rietlander voor hem weggelegd. Verder is Joren te zien in TBS en de kortfilm Brassica. Bovendien is Joren Seldeslachts geen onbekende in de wereld van de televisie. Hij vertolkte gastrollen in Flikken, Sedes & Belli, FC De Kampioenen, Witse, Vermist en Code 37. Zijn bekendste rol is ongetwijfeld die van Maarten Nuyens in de serie Dubbelleven. Vorig jaar toerde hij met Medea, een productie van theatermakershuis de Queeste, door Vlaanderen en Nederland. Dit seizoen kan u hem aan het werk zien in BIECHTEN. Luc Springuel Luc Springuel speelde in het MMT o.a. in Hedda Gabler, Een vloog over het koekoeksnest, De moeder van David S, De zoon van de schrijnwerker, De leeuw van Vlaanderen, Kunst, Alletwee, HOK! en Top Dogs. Met het eerste stuk van 't ARSENAAL, Kwartet van M³ller (2002), hield hij het publiek (en actrice Hilde) in de greep als de weerzinwekkende en tegelijkertijd intrigerende Valmont. Kwartet was volgens Focus Knack een van de vijf toppers dat jaar. Nadien volgden o.m. Een hut in de bergen, Bij Jules en Alice en Het Land (2003), Lulu, De Koers en Interieur (2004), Grieks (2005) en Het Zuchten (2006). Hij maakte ook deel uit van de cast van Hoffmann, dat 't ARSENAAL en SKaGeN op de Zomer van Antwerpen Peggy Schillemans 2007 brachten. Sinds 2008 acteerde Luc Springuel in o.a. Uit het leven van de marionetten, PyreneeÙn en Serisse. Vorig seizoen speelde hij mee in Kinderheil, Vliegen tot de hemel, De Pruimelaarstraat en Drie zusters. Nu maakt hij deel uit van de cast van BIECHTEN. BIECHTEN DOCUMAP 13

14 Hilde Van haesendonck Hilde Van haesendonck is al meer dan 30 jaar verbonden aan 't ARSENAAL. Ze speelde o.m. in Een vloog over het koekoeksnest, Vrouwenharten en mannendromen, Hedda Gabler, De rekening van het kind, De moeder van David S, Een bruid in de morgen, De drie musketiers, Rosalie Niemand, Moederskind, De leeuw van Vlaanderen en Top Dogs. In het seizoen speelde ze samen met Jos Geens het ijzersterke Wie is er bang voor Virginia Woolf. De rollen die Hilde voor 't ARSENAAL vertolkte, zullen bijblijven als haar meest verbazingwekkende acteerprestaties: de Peggy Schillemans geslepen maar uiteindelijk gebroken Markiezin de Merteuil in Kwartet (2002), de getormenteerde Alice in Bij Jules en Alice (2003), de subtiele vertolking in Het Land (2003), Interieur (2004), Lulu (2004), De Koers (2004), haar rol van de moeder/echtgenote van Oedipus (Ben Segers) in Grieks (2005), HEDDA en Nachtzusters (2006), Hoffmann, dat 't ARSENAAL samen met SKaGeN in het kader van de Zomer van Antwerpen in het nieuwe justitiepaleis bracht (2007), PyreneeÙn (2008) en Thuis (2010). Hilde Van haesendonck maakte deel uit van de cast van De Pruimelaarstraat. Daarnaast speelde ze mee in De koning sterft en Drie zusters. Dit seizoen staat ze op de planken met BIECHTEN. Het grote publiek kent Hilde Van haesendonck van haar rol als Yvonne Meulemans in Oud BelgiÙ. Anna Vercammen Anna Vercammen, afgestudeerd aan het RITS in 2004, was een eerste maal te zien op Theater aan Zee met Volksvernietiging (RITS, o.l.v. Raven RuÙll, 2003). Verder kon je haar vinden op de scne van De Drie Vrouwen van Ypsilanti (RITS, o.l.v. Jos Verbist, 2004), Rusland voor Beginners (Dastheater/KVS, 2004), Het Sprookjesbordeel (Toneelhuis, 2003), Roberto Zucco (KVS, 2005), Slot (Laika/HetPaleis, 2005), Af een stukje maar in Tweezaam (Het Gevolg, 2005), Aprs NoÙl (Jenny, 2005) en Ichbineinstar (Ramona Verkerk, 2006). Kc nona is voor Anna Vercammen een vertrouwde speelplek: met Loverboy was ze te zien tijdens nova alleenspraak (2006), waarna ze terugkeerde met La petite fille qui aimait trop les allumettes (ZEVEN/Inne Goris, 2006) en Sarah Eisa's afstudeerproject I put a spell on you (RITS, 2007), in het kader van kc nona's no new artists festival. Naast het vele theaterwerk vind je Anna ook op diverse muziekpodia. Met De Anale Fase werd ze zeer recent nog tweede in de finale van de Nekka Nacht. De Anale Fase is een kleinschalig, Nederlandstalig project van Anna Vercammen en Joeri Cnapelinckx (Kawada). Anna speelde in 2011 in Tombe, een coproductie van Union Suspecte en Æt ARSENAAL. Zowel vorig seizoen als dit seizoen speelt ze mee in BIECHTEN. Anna toert dit seizoen ook met compagnie barbarie door Vlaanderen, met de voorstelling Schwab, Werner Schwab. BIECHTEN DOCUMAP 14

15 3.5 INFO/BIO ARTISTIEKE MEDEWERKERS Lynn Cassiers û soundscape en muziek Jazzzangeres Lynn Cassiers studeerde af aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag in Ze kreeg les van Rachel Gould, John Ruocco, Jay Clayton, Bobby McFerrin, Deborah Brown, Ronan Guilfoyle, Billie Hart, Judy Niemack en vele anderen. Sinds 2009 doceert ze aan het Lemmensinstituut in Leuven. Lynn Cassiers is al jarenlang actief in de jazzscene maar ook in de improvisatiescene, zichzelf begeleidend met een klein arsenaal van electronica. Ze treedt op met tal van groepen, waaronder haar eigen kwartet: het Lynn Cassiers Quartet (Augusto Pirodda/piano, Manolo Cabras/contrabas en effecten, Marek Patrman/ drums). Je kon Lynn Cassiers eerder al aan het werk horen in 't ARSENAAL in Vliegen tot de hemel (coproductie met Brussels Jazz Orchestra). Vorig seizoen zong Lynn in Het einde van de wereld (Æt ARSENAAL en Del Ferro VaganÚe Group). Voor BIECHTEN verzorgt ze de muziek en de soundscape. Stef Depover û scenografie en dramaturgie Scenograaf Stef Depover begon zijn carrire bij Akt/Vertikaal. Sindsdien werkte hij als scenograaf, dramaturg en/of lichtontwerper voor verschillende theatergezelschappen zoals de Onderneming, Toneelgroep Amsterdam, HETPALEIS, Lampe, Ibycus, Theater Theater, het Nederlands Toneel Gent, De Kakkewieten, Jenny, 't ARSENAAL en WALPURGIS. Met acteur/regisseur Michael De Cock werkte hij voor het Publiekstheater aan Bash van Neil LaBute. Ze maakten samen ook Saw it on television/didnæt UNDERSTAND en Het Fluistertheater van Floor, Oto en Titus. Sinds 2005 werkt hij regelmatig voor 't ARSENAAL. Zo stond hij al in voor de vormgeving van NAMAALS, Beleg, Het Zuchten, HEDDA, PUIN, Gidst!, De Kollega's, PyreneeÙn, Interview, Uit het leven van de Marionetten, 386:Molire, Febar, De Pruimelaarstraat en Hitler is dood. Voor het seizoen was Stef Depover vormgever bij de producties: Serisse, BELGA, Vliegen tot de hemel en Koning Leopolds alleenspraak. Vorig seizoen werkte Stef als vormgever o.a. mee aan De Koning Sterft, HAVEN 010, Rosie en Moussa en Drie zusters. Vorig seizoen bedacht hij de scenografie van Wit is altijd schoon, Achter de wolken, Rosie en Moussa de brief van papa en BIECHTEN. Ook dit seizoen werkt Stef Depover als scenograaf bij Æt ARSENAAL, o.a. voor de nieuwe creatie Verre vrienden. Lieve Pynoo û kostuums Lieve Pynoo was begin jaren negentig als kostuumontwerpster werkzaam voor De Vereniging van Enthousiasten (We liegen, Een man alleen is slecht gezelschap, Marche funebre pour chat) en De Blauwe Maandag Cie (Boste, Wilde Lea, Meneer Paul, All for Love, De drumleraar/juffrouw Tania, De Cocu Magnifique). Daarna maakte Pynoo kostuums voor het Nieuwpoorttheater (Napels) en hun coproducties met Zuidpool (De broers Geboers, Trage kogels in concert). Ze ontwierp voor de trilogie van Arne Sierens/Alain Platel de kostuums van Moeder & Kind, Bernadetje, Allemaal Indiaan (Victoria/Les ballets C de la B) en verzorgde later ook de kostuums voor Iets op Bach van Alain Platel. Andere opdrachten waren er in het verleden voor HETPALEIS Cowboys, Orestes, Mijn Blackie, Martino (in coproductie met Dastheater), Frustration Island, Hamlet, Trouwfeesten en processen (in coproductie met Cie Cecilia), voor Theater De Korre Het luizengevecht en Wolven huilen, voor Het Toneelhuis Escalatie ordinair, voor Het Net Sittings/ Ruis, voor Victoria bung, voor KVS Parasieten en Macbeth, voor Publiekstheater Diep in de aarde, dieper in uw gat en Bash en voor Theater Zuidpool Yerma vraagt een toefeling. Met BIECHTEN en Herfstsonate (creatie seizoen , herneming seizoen ) ontwierp Lieve Pynoo haar eerste kostuums voor 't ARSENAAL. BIECHTEN DOCUMAP 15

16 Jaak Van de Velde û lichtontwerp Jaak Van de Velde studeerde in 1972 af als regisseur aan het RITCS in Brussel. Daarna volgde hij een cursus lightdesign in Londen. Gedurende twaalf jaar was Jaak Van de Velde artistiek directeur van Teater Arena in Gent. Hij regisseerde en belichtte er tal van toneelstukken en musicals zoals Woyzeck, Peer Gynt, Macbeth, Marat Sade, Medea, De Bacanten, Piaf, Chicago, Driestuiversopera, Mahogany, Brel, Grease, Company, Pal Joey, The Rocky Horror Show, Anatevkaà. Voor het Koninklijk Ballet van Vlaanderen maakte hij het lichtontwerp voor Jesus Christ Superstar, Evita, My Fair Lady, Anatevka, The Sound of Music, West Side Story, Sacco en Vanzetti, Jekyll en Hyde, De Notenkraker, De Drie Musketiers, Romeo en Julia en De Idioot. Voor de grote theaters belichtte Jaak De Meeuw, King Lear, Macbeth, Othello, De Getemde Feeks, Oom Wanja, Peter Pan, Het oneindige Verhaal, Masterclass, La Strada, Midzomernachtsdroomà Voor Tabas en Co Pipi Langkous en Kuifje en de Zonnetempel.Voor Musichall De tovenaar van Oz, Oliver, Dracula, Amadeus en Peter Pan. Hij ontwierp het licht voor de arenaproducties van Opera Hall: Aida, La Bohme, Nabucco, Carmen en La Traviata in Madrid, Lissabon, Munchen, K ln, Amsterdam en Barcelona. Jaak Van de Velde regisseerde en belichtte de eerste tien jaar van The Night of the Proms in Antwerpen, Rotterdam en Dortmund met o.a. Sting, Joe Cocker, Tom Jones, Paul Young, Garfunkel, Toto, Alan Parsons Project... In Nederland ontwierp hij het licht van King Lear, Wachten op Godot en The Sunshine Boys met Mini en Maxi in een regie van Jos Thie. In het seizoen ontving Jaak de musical award voor de beste creatieve prestatie voor zijn lichtontwerp van Dracula. Verder ontwierp hij licht voor de musicals West Side Story en Doe maar. Voor 't ARSENAAL ontwierp hij het licht voor o.m. Het Zuchten, Uit het leven van de marionetten, HEDDA, De Kollega's, 386:Molire, De Pruimelaarstraat, BELGA en De koning sterft. Dit seizoen voegt hij daar Achter de wolken en BIECHTEN aan toe. BIECHTEN DOCUMAP 16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52

53

54

55

56

57

58

59

60

61

62

63

64

65

66

67

68

69

70

71

72

73

74

75

76

77

78