Hoe het probleem op te lossen. Inhoud:

Transcriptie

1 Hoe het probleem op te lossen Inhoud: 1. Introductie. Waarom geld uitgeven aan honden? 2. Zwerfhond statistieken. 3. Hondsdolheid kwam geen enkele keer voor bij 7000 honden 4. Oplossingen - Steriliseren en Loslaten 5. Beleid dat niet werkt: (a) Vergiftigen (b) Opsluiten 6. Het werk van S.H.K.D. tot nu toe 7. Toekomstverwachting voor Steriliseren en vrijlaten in een doorsnee gemeente met inwoners en zwerfhonden 8. De enige oplossing: een project met de steun van de publieke en particuliere sector 9. Dog Population Management Directie 10. Directie 11. Alternatieve Structuur 12. Lokale sterilisatiepraktijken minstens één per deelgemeente 13. PR en netwerken van vrijwilligers 14. Randgemeentes 15. Hoeveel gaat het project kosten? 16. Commerciële sponsoring 17. Toekomstig gebruik van praktijken en hoe het aantal honden onder controle te houden 18. Vergunningen voor hondenfokkers 19. Valkuilen 1. Introductie. Straathonden zorgen voor ongelukken op de weg en veroorzaken overlast, maken bewoners s nachts wakker, gaan met afval aan de haal, maken kinderen bang en zorgen voor een vaak ongegronde angst voor hondsdolheid. Het beeld van hongerige, zieke honden die wanhopig op zoek zijn naar voedsel, of het beeld van hun dode lichamen, geplet op de wegen van Istanboel, is beangstigend voor zowel bezoekers als inwoners en bezoedelt het beeld van Istanboel als commerciële hoofdstad van Turkije en het Zwarte Zeegebied. Het merendeel van deze er slecht aan toe zijnde zwerfhonden heeft de potentie een loyale, warme kameraad, huisdier en/of waakhond te worden. Het probleem is in Istanboel veel erger dan in sommige andere steden in de wereld door de verspreiding van afval en de wederzijdse angst tussen honden en inwoners, die ervoor zorgt dat de honden moeilijk te benaderen en te temmen zijn. Het doel van SHKD is om Istanboel s hondenprobleem op te lossen op een effectieve en humane manier. Dit document richt zich alleen op het Europese deel van Istanboel waar SHKD actief is. Dezelfde problemen en oplossingen kunnen worden toegepast op het Aziatische gedeelte eigenlijk op elk dorp en elke stad in Turkije. 2. Statistieken. We zijn er niet in geslaagd cijfers te vinden over het aantal straathonden in Istanboel. Het aantal zwerfhonden in stadsgebieden is, door recente vergiftigings met behulp van strychnine, tijdelijk afgenomen. In 2000 heeft SHKD meer dan 800 honden gesteriliseerd en losgelaten in de deelgemeente Besiktas. Hiervan is ongeveer een derde verdwenen vergiftigd of buiten de grenzen van de deelgemeente gedumpt. Deze verdwenen honden zullen geleidelijk aan worden vervangen door vruchtbare immigranten van omliggende gebieden; Besiktas en SHKD zullen dan meer geld moeten uitgeven en meer moeite moeten doen om deze nieuwe immigranten te vangen, steriliseren, vaccineren en terug te plaatsen.

2 De zwerfhondenpopulatie is volledig afhankelijk van de hoeveelheid honden die in een gebied kunnen leven, en dit is in een gebied met een matig klimaat met meer dan genoeg beschikbaar water weer volledig afhankelijk van het voedsel dat beschikbaar is. Het voedsel dat zwerfhonden eten bestaat waarschijnlijk voor 95% uit eetbaar afval en voor 5% uit voedsel dat gegeven wordt door dierenliefhebbers. Er is een directe relatie tussen de hoeveelheid afval en gegeven voedsel en de grootte van de menselijke bevolking. Zwerfhonden kunnen niet zelfstandig overleven zonder mensen. Besiktas heeft volgens de volkstelling van 1997 een inwonertal van Wanneer we ervan uitgaan dat er in Besiktas leefruimte is voor 1000 honden (de 800 die we hebben losgelaten plus 200 honden die vergiftigd zijn of nog niet zijn gevangen) zorgt dit voor een verhouding van één zwerfhond per iedere 203 inwoners. Besiktas is echter wel een relatief rijk gebied met minder eetbaar afval op straat dan in armere gebieden. Er moet ook rekening worden gehouden met semi-zwerfhonden, die wel het eigendom zijn van inwoners maar altijd of af en toe rond mogen zwerven (natuurlijk moeten deze ook gesteriliseerd en gevaccineerd worden). Hier zijn er relatief weinig van in Besiktas, in armere gebieden zijn er meer. SHKD heeft recentelijk het beheer overgenomen van het asiel en de praktijk van Bakirkoy, waar ongeveer 700 honden aanwezig zijn. Twee dames die wij ondersteunen zorgen voor nog eens ongeveer 400 honden in Atakoy. Er zijn waarschijnlijk nog eens 400 zwerfhonden in Bakirkoy. We kunnen er daarom van uitgaan dat Bakirkoy, met een inwonertal van , leefruimte heeft voor zo n honden (een verhouding van 1: 143). In het dorpje Gokturk (zonder Kemer Country) wonen zo n mensen. SHKD heeft 583 honden gesteriliseerd, gevaccineerd en teruggeplaatst in Gokturk en omliggende gebieden. Dit leidt tot een verhouding van 1 hond voor elke 5,3 inwoners! Veel van deze honden zijn echter gedumpt en kwamen uit stedelijke gebieden van Istanboel en zijn doorgedrongen via de vuilstortplaats van Kemerburgaz. Andere honden zijn gedumpt bij de nieuwe vuilstortplaats. SHKD zorgt ervoor dat zij kunstmatig overleven door ze in bosgebieden rond Gokturk te voeren. Wij kennen zo ongeveer elke zwerfhond in en rondom Gokturk. Dit zijn de cijfers voor de gebieden waarin SHKD intensief bezig is, ervan uitgaande dat we 80% van de potentiële hondenbevolking hebben gevangen (100% in Gokturk): Gebied Aantal honden Menselijke Bevolking Bakirkoy Besiktas Gokturk Akpinar Koy Pirincci Habibler 87? Bahcekoy Zekeriyakoy Karaburun Tayakadin Totaal excl. Habibler Verhouding honden:mensen : 116

3 Volgens de volkstelling van 1997 was het inwonertal van het Europees stadsgebied (exclusief Catalca, Silivri en Bahcesehir, die van elkaar gescheiden zijn door enkele kilometers open land). Wij gaan ervan uit dat de volkstelling het bevolkingsaantal te laag heeft gesteld, maar dat dit ook het geval is in de gebieden die in de tabel hierboven zijn beschreven. Wanneer er 7 miljoen mensen in het Europese deel van de stad wonen, zou men zo n zwerfhonden verwachten. In de gebieden waar het SHKD actief is ligt het aantal zwerfhonden per 1000 inwoners op 8,62. Wanneer er dus miljoen mensen wonen zijn er zwerfhonden in de Europese kant van Istanboel. Mogelijk is er een hogere dichtheid van honden in arme gebieden zoals Gaziosmanpasa. We kunnen er echter van uit gaan dat de Europese zijde van Istanboel leefruimte heeft voor maximaal zwerfhonden (14,28 honden op elke 1000 mensen). In 1996 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie geschat dat er honden met baasjes waren in de stad (Aziatische en Europese kant), waarvan slechts 31,9% gevaccineerd was tegen hondsdolheid. Er waren 6,8 mannelijke honden voor elke vrouwelijke hond, waarschijnlijk omdat ongecastreerde mannetjes de voorkeur hebben als waakhond. GESCHATTE AANTALLEN VRUCHTBARE EN ONGEVACCINEERDE HONDEN PER GEBIED (excl. het tijdelijke gevolg van vergiftiging) Gebied Inwonertal Geschat aantal vruchtbare honden 1. Avcilar Bagcilar Bahcelievler Bakirkoy Bayrampasa Besiktas Beyoglu Esenler Eyup Fatih G.Osmanpasa Gungoren Kagithane K.Cekmece Sariyer Sisli Z. Burnu B.Cekmece Totaal Hondsdolheid.

4 SHKD heeft de afgelopen twee jaar meer dan 7000 honden in Istanboel onderzocht, gesteriliseerd en gevaccineerd; we zijn geen enkel geval van hondsdolheid tegen gekomen. We hebben een aantal gevallen van encefalitis gehad, waarbij de symptomen gelijk zijn aan die van hondsdolheid. Daarom vermoeden wij dat de meeste beweerde gevallen van hondsdolheid, die zorgen voor paniek die nog eens wordt uitvergroot door de media, in feite gevallen van encefalitis of andere ziektes zijn. Honden met encefalitis bijten naar alles om zich heen en produceren schuim op de mond, net als honden met hondsdolheid dat doen. Desalniettemin moeten alle sterilisatiepraktijken quarantainefaciliteiten hebben die geschikt zijn voor meerdere doeleinden, voor het geval dat er een mogelijk geval van hondsdolheid of een andere besmettelijke of gevaarlijke ziekte is. 4. Oplossingen. Er zijn slechts 3 manieren om het zwerfhondenprobleem op te lossen. (1) Door elk vruchtbaar teefje te doden of te verwijderen. (2) Door de voedselbron te verwijderen, d.w.z. al het afval van straat verwijderen zodat de honden verhongeren. Of (3) Steriliseren en Terugplaatsen. Uitroeiingcampagnes, zoals bijvoorbeeld het s nachts vergiftigen van honden met behulp van strychnine, zonder te controleren of ze gesteriliseerd en gevaccineerd of zelfs huisdieren met een baasje zijn, zijn nooit geslaagd in Istanboel. Steriliseren en Terugplaatsen, het beleid dat wordt aanbevolen door de Wereldgezondheidsorganisatie en de World Society for the Protection of Animals, zorgt voor een permanente oplossing van het probleem, hoewel de honden wel 3-5 jaar op straat getolereerd moeten worden om het beleid te laten slagen. Ervan uitgaande dat het wordt uitgevoerd aan de rand van het stedelijk gebied zorgt het echter voor een permanente en humane oplossing waar politici trots op kunnen zijn. Istanboel moet nu geld en inzet investeren om het probleem voor altijd op te lossen. Zwerfhonden zijn overal volledig afhankelijk van de hoeveelheid voedsel die beschikbaar is. De natuur zorgt voor een bijstelling van het aantal honden naar de draagkracht van het gebied (hoeveelheid honden die in een gebied kunnen leven). Wanneer slechts één vruchtbaar vrouwtje niet wordt vergiftigd kan ze binnen 6 jaar voor jongen zorgen.* Vergiftiging zal daarom nooit slagen tenzij elk vrouwtje wordt gedood. Wanneer de leefruimte van een gebied echter gevuld wordt door gesteriliseerde dieren, zal de hondenpopulatie geleidelijk uitsterven, zolang er geen vruchtbare honden binnen kunnen dringen vanuit omliggende gebieden en zolang honden die net in de steek zijn gelaten worden verzameld door hondenvangers, politie en inwoners. * bron: Doris Day Animal League, Amerika. 5. Beleid dat gedoemd is te falen: Vergiftiging en Opsluiten. (a) Vergiftiging Dit wordt vaak stiekem tussen en s nachts gedaan door gemeentelijk -of door de gemeente ingehuurde werkers. De werkers keren vroeg in de ochtend terug om de dode lichamen op te halen. Ons is verteld dat dit het beleid is van het Ministerie van Landbouw in Ankara. Gehaktballen worden volgespoten met een hoge dosis strychnine en worden dan uit busjes gegooid in gebieden waar (men denkt dat) zwerfhonden wonen. Dit wordt niet medegedeeld aan lokale inwoners zodat hondeneigenaren hun huisdieren niet kunnen beschermen tegen vergiftiging. De mensen die het vergiftigingsacties uitvoeren stoppen echter meestal wanneer ze door de bevolking worden aangesproken. Het vergiftigen gebeurt in het wilde weg en is verschrikkelijk wreed. De dood volgt pas na lange tijd en na veel pijn. Veel huisdieren en gesteriliseerde honden

5 hebben vergiftigde gehaktballen gegeten. SHKD kent veel sterftegevallen van huisdieren in plaatsen als Kemerburgaz, waar bijna alle zwerfhonden toch al door ons zijn gesteriliseerd en gevaccineerd. Er bestaat zelfs een kans dat een kind waar even niet op wordt gelet een vergiftigde gehaktbal opeet. Als argument voor deze uitroeiingcampagnes wordt de kans op een uitbraak van hondsdolheid genoemd, al is er, voor zover wij weten, nooit bewijs geleverd dat de paniekaanvallen rond hondsdolheid op meer dan alleen geruchten en angst gebaseerd zijn. Beambten en dierenartsen in de gemeentes geven niet graag toe meer te weten van deze uitroeiingcampagnes en we hebben geen beambten of politici kunnen vinden die het vergiftigen met strychnine willen verdedigen. Natuurlijk zorgt vergiftiging op de korte termijn voor een afname van het aantal zwerfhonden maar, tenzij het intensief en voortdurend wordt gedaan, het kan de zwerfhonden niet uitroeien. De zwerfhondenbevolking van Istanboel zou al eeuwen geleden zijn uitgeroeid indien vergiftiging wel zou werken. Wanneer elk vruchtbare teefje twee keer per jaar 8 levende puppies krijgt, dan zou 71% van alle vruchtbare vrouwtjes twee keer per jaar vergiftigd moeten worden voordat het aantal zwerfhonden langzaam terug zou beginnen te lopen. Wanneer 80% van alle vruchtbare vrouwtjes iedere 6 maanden vergiftigd kon worden dan zou het aantal zwerfhonden in een doorsnee gemeente na 7 jaar teruggelopen zijn van naar honden (ervan uitgaande dat elk teefje twee keer per jaar 8 levende puppies krijgt). Dit in vergelijking met een aantal van 40 zwerfhonden na 7 jaar wanneer Steriliseren en terugplaatsen wordt toegepast. In tegenstelling tot Steriliseren en terugplaatsen, dat 24 uur per dag iedere dag van de week openlijk en met hulp van dierenliefhebbers kan worden uitgevoerd, kan vergiftigen slechts af en toe en in het geheim worden uitgevoerd vanwege de kans op protesten en verstoringen. Wanneer dierenliefhebbers en eigenaren van semi-zwerfhonden weten dat er een grote kans op vergiftiging bestaat doen zij er alles aan om hun honden te beschermen. Vergiftigen zou zes jaar lang, waarschijnlijk elke week, in elk gebied van elke gemeente moeten worden uitgevoerd, zonder verstoring van dierenbeschermers, om elk dekseizoen 80% van de honden te doden, en het zou nog steeds 7 jaar duren waarin voortdurend vergiftigd moet worden om het aantal honden tot 27,1% van het aantal honden dat in een leefruimte kan leven terug te brengen. AFNAME VAN HET AANTAL HONDEN WANNEER IEDERE 6 MAANDEN 80% WORDT VERGIFTIGD - ervan uitgaande dat de helft van het vergiftigen gebeurt voordat de honden jongen krijgen en de helft erna # ervan uitgaande dat 12,5% van de volwassen vrouwtjes een natuurlijke dood sterven en 40% van het overgebleven aantal vergiftigd wordt voordat ze jongen krijgen, en er daarna geen natuurlijke sterfgevallen meer zijn omdat bijna alle overlevende honden jong zijn * ervan uitgaande dat 50% van de puppies aan een ziekte sterven voordat 40% van het overgebleven aantal vergiftigd wordt ** 100% van de maximale hoeveelheid honden die de leefruimte aankan Datum Totaal Overlevende vruchtbare vrouwtjes# nadat 40% is vergiftigd Overlevende Puppies* nadat 40% is vergiftigd Vergiftigde volwassenen Vóór het krijgen van jongen Na het krijgen van jongen Man Vrouw Man Vrouw Man Vrouw

6 ** (27.1% van de maximale hoeveelheid die de leefruimte aankan) Het probleem bij de keuze op vergiftiging om het aantal zwerfhonden terug te dringen is dat de honden zich ontzettend snel kunnen voortplanten - volgens de Doris Day Animal League kan één vrouwelijke hond samen met haar nageslacht zorgen voor puppies binnen 6 jaar zodat ze alleen maar een tijdelijke afname van het aantal honden bereiken. Elk overlevend teefje plant zich voort. En geen enkele hond wordt gevaccineerd tegen hondsdolheid. Bij Steriliseren en terugplaatsen planten de meeste teefjes op straat zich niet voort en sterven zij een natuurlijke dood, hoewel het aantal honden de eerste 4 jaar hoger is dan wanneer 80% wordt vergiftigd. (b) Vangen en Opsluiten Dit is een samenvatting van het beleid dat recent is aangenomen door de autoriteiten in Istanboel, maar nog niet in de praktijk is gebracht (behalve in Bakirkoy waar S.H.K.D. recent het beheer van de opvang en praktijk heeft overgenomen om het lijden van opgesloten dieren te verzachten). Door het verwijderen en opsluiten van dieren in kampen zorgen gemeentes alleen maar voor lege gebieden waar wel voedsel beschikbaar blijft zodat de natuur deze gebieden al snel weer zal vullen met nieuwe vruchtbare honden. Vangen en Opsluiten maakt het probleem dus juist erger, niet minder erg (zie hieronder). In Turkije is er weinig tot geen hoop op een nieuw thuis vinden voor deze gevangen honden. SHKD heeft minder dan 1% van de honden een nieuw thuis kunnen geven in Turkije, en veel van deze honden zijn aangenomen om in fabrieken of gevangenissen te fungeren als waakhond, niet als huisdier. De hondenpopulatie in Bakirkoy zal zich langzamerhand weer herstellen tot de maximale hoeveelheid die de leefruimte aankan, zo n honden. Hier komen nog de 700 honden in het asiel bij waar SHKD voor zorgt. Waarom maakt Vangen en Opsluiten het probleem erger? Omdat de natuur ervoor zorgt dat elke hond die van straat wordt gehaald wordt vervangen door een nieuwe hond. Levende puppies die normaal door voedselgebrek zouden zijn gestorven wanneer de gebieden nog steeds bevolkt zouden worden door de nu opgesloten honden, kunnen nu in deze gebieden gaan (over)leven en zich voortplanten. Tenzij dus elk vrouwtje in een gebied en alle gebieden binnen 7 km van dat gebied worden gevangen, wat zeer onwaarschijnlijk is, zal het zwerfhondenprobleem voort blijven bestaan en zal de

7 gemeente uiteindelijk duizenden gevangen honden in het asiel hebben die gigantische kosten met zich meebrengen, plus het oorspronkelijke aantal honden op straat! 6. Het werk van S.H.K.D. tot nu toe. SHKD heeft een asiel en sterilisatiepraktijk gebouwd in Gokturk, buiten Istanboel. De afgelopen twee jaar heeft SHKD meer dan 7000 zwerf- en semi-zwerfhonden en honden met een baasje gesteriliseerd en gevaccineerd. Wij vragen geen geld voor deze dienst (hoewel donaties meer dan welkom zijn). Hoewel sommige van onze gesteriliseerde honden in Kemerburgaz en Bahcekoy zijn vergiftigd, en er nog honden in deze gebieden zijn die nog niet zijn gevangen, zal er geen zwerfhondenprobleem meer zijn in deze randgebieden van Istanboel wanneer de huidige generatie honden een natuurlijke dood is gestorven. SHKD heeft meer dan honden die op de vuilstortplaats van Kemerburgaz werden gedumpt door onverantwoordelijke en onnadenkende inwoners gesteriliseerd en afgezonderd. Het voeden van en zorgen voor deze honden zorgt echter voor geen enkele afname van het aantal zwerfhonden in Istanboel. Deze honden zijn al vervangen door nieuwe honden in de stad. SHKD voert, in samenwerking met de deelgemeentes Steriliseren en terugplaatsen uit in Besiktas en Sisli. Besiktas en Sisli zijn echter alleen maar pilot projecten om te laten zien hoe het moet; zolang omliggende gebieden niet mee gaan doen zal het probleem in Besiktas en Sisli niet worden opgelost omdat de gesteriliseerde en gevaccineerde honden die daar leven worden vervangen door vruchtbare honden die binnendringen vanuit omliggende gebieden om de draagkracht te vullen wanneer zij sterven. Elke hond die weer wordt losgelaten krijgt een halsband om de nek of een oorknop die niet kan worden verwijderd en er wordt onder narcose een uniek nummer in een oor getatoeëerd. Van elke hond wordt een rapport bijgehouden, inclusief datum en plaats van terugplaatsing. 7. Toekomstverwachtingen voor Steriliseren en Terugplaatsen PLAN VOOR STERILISEREN EN TERUGPLAATSEN VOOR EEN DOORSNEE GEBIED MET ZWERFHONDEN (inwonertal ). Verondersteld wordt dat: Een straathond die blijft leven tot de leeftijd waarop ze beginnen voort te planten wordt gemiddeld genomen zo n 3,5 tot 4 jaar oud. De verhouding mannetjes:vrouwtjes is zowel bij het aantal geboortes als bij het aantal sterfgevallen 50:50. Een goed getraind team van dierenartsen kan per dag 9 vrouwtjes en 1 tot 2 mannetjes steriliseren. Per praktijk kunnen zo n 50 honden gebruik maken van de voorzieningen om te herstellen. 5 Alle vrouwtjes krijgen twee keer per jaar 8 jongen. 6 50% van de levende puppies sterven voordat ze zich voort kunnen planten. 7 8 Het aantal puppies dat blijft leven tot een leeftijd waarop ze zich gaan voortplanten kan niet groter zijn dan het aantal oudere honden die tijdens dezelfde periode sterven omdat de capaciteit van de leefruimte dan vol is; andere puppies zullen sterven door honger, zwakte, etc.. Indien nodig beginnen praktijken al met het steriliseren van puppies die blijven leven vanaf 3 maanden, in plaats van ze ongesteriliseerd los te laten.

8 De vrouwelijke honden die een natuurlijke dood sterven (tijdens de eerste 5 jaar van het project gaat het om 250 honden per half jaar) planten zich niet voort in het laatste half jaar van hun leven of, indien dit wel het geval is, overleven de puppy s het niet. Gedurende 6 dagen per week zet elke praktijk s avonds twee teams en overdag één team in om honden te vangen en terug te plaatsen. Tijdens de eerste 3 maanden van 2000 ving en steriliseerde SHKD 289 honden in Besiktas door middel van 1 team hondenvangers. Een streven naar 90 honden per team per maand is daarom aannemelijk. Hondeneigenaren die hun honden toestaan rond te zwerven of die ze in de steek laten, zullen ze naar de praktijk brengen voor gratis sterilisatie en vaccinering en zullen daarom het afnemen van het aantal voortplantingsgevallen niet verstoren, of, een tweede mogelijkheid, alle in de steek gelaten honden kunnen worden opgehaald. Het steriliseren van vrouwtjes krijgt prioriteit boven het steriliseren van mannetjes. Het steriliseren van mannetjes heeft slechts een beperkte invloed op het aantal honden op de korte termijn. Alle omliggende gebieden volgen hetzelfde beleid tot aan de rand van het verstedelijkt gebied. 60% van de vrouwtjes wordt gevangen en gesteriliseerd tijdens de eerste 6 maanden. 80% van de overgebleven vruchtbare vrouwtjes wordt tijdens de volgende 6 maanden gevangen en gesteriliseerd. 90% van de overgebleven vrouwtjes wordt daarna in het 3 e halfjaar en alle daarop volgende 6 maanden behandeld. Resultaten: - Binnen 4 jaar is het aantal zwerfhonden meer dan gehalveerd, vergeleken met het huidige aantal - Binnen 5 jaar is het aantal zwerfhonden gereduceerd tot 26% van het huidige aantal. - Binnen 6 jaar zijn de zwerfhonden zo goed als verdwenen (zoals in West- Europa het geval is). Wanneer tijdens de 2 e periode van 6 maanden meer dan 645 vrouwtjes kunnen worden gevangen bijvoorbeeld 725 vrouwtjes (90% van de overgebleven vruchtbare vrouwtjes inclusief nieuwe puppies) zal dit proces versneld worden. Wanneer vrouwelijke straathonden gemiddeld 2,5 tot 3 jaar oud worden in plaats van de geschatte 3,5 tot 4 jaar zullen de zwerfhonden binnen 4 jaar bijna compleet verdwijnen door een natuurlijke dood. Levensduur van straathonden: Voor honden die oud genoeg worden om zich voort te planten varieert deze waarschijnlijk tussen de 1 en 8 jaar. Met uitzondering van dieren die regelmatig voedzaam eten krijgen van mensen, denk aan semi-zwerfhonden, is de kans erg klein dat een straathond langer dan 8 jaar zal leven en relatief weinig honden zullen ouder dan 5 worden. Honden die in de steek zijn gelaten: In de steek gelaten dieren zullen een probleem blijven, zelfs lang nadat het Steriliseren en Terugplaatsen-project afgelopen is. In West-Europa is dit ook nog steeds een probleem. Voormalige huisdieren zijn echter makkelijk te vangen omdat ze gewend zijn aan menselijk contact ze zoeken het zelfs op. Mensen moet geleerd worden hoe ze te vangen of dat ze een melding moeten maken bij de politie of bij hun lokale dierenartsenpraktijk en hondenvangers van de gemeente moeten ze naar de praktijk brengen. Er is natuurlijk de hoop dat ze dan een nieuw thuis kunnen krijgen in Turkije of ergens anders in Europa. Zelfs bij loopse teefjes die in de steek zijn gelaten is de kans groot dat ze door

9 hondenvangers worden gevangen of dat ze naar de praktijk worden gebracht voordat ze jongen krijgen. Publiciteit moet ervoor zorgen dat hondenbezitters die niet langer hun hond kunnen of willen houden de hond naar hun lokale praktijk brengen in plaats van deze op straat te zetten. 8. Het enige praktische antwoord. De enige oplossing is een project dat voortvloeit uit samenwerking tussen de publieke en particuliere sector, gefinancierd en geautoriseerd door de overheid maar uitgevoerd door een toegewijde (non-profit/ particuliere) organisatie (wellicht een voor de Europese en een voor de Aziatische kant van Istanboel). Publieke organisaties zijn vaak te log, bureaucratisch en conservatief om Steriliseren en Terugplaatsen succesvol in te voeren. Beambten zijn vaak niet gemotiveerd genoeg om de status quo radicaal te veranderen. Aan de andere kant missen particuliere organisaties zoals S.H.K.D., hoe efficiënt ze ook te werk gaan, de financiën en de bevoegdheid om een oplossing te brengen voor zo n grote stad als Istanboel. Zo n project moet centraal gefinancierd worden door de overheid in Ankara of door de gemeente Istanboel. Het kan niet over worden gelaten aan individuele districten omdat slechts een of twee incompetente districten of districten die niet willen samenwerken het project kunnen saboteren voor alle andere gebieden. Lokale districten moeten worden verplicht om land of een geschikt gebouw te regelen voor minstens één sterilisatiepraktijk en quarantainevoorzieningen. Wanneer ze dit niet doen moet de gemeente Istanboel wettelijke overnamebevoegdheden gebruiken. Lokale beambten en dierenartsen uit de gemeentes mogen niet de macht of de mogelijkheid hebben om het project tegen te houden. Centraal gefinancierde praktijken zullen, indien ze daarvoor extra ruimte beschikbaar hebben, honden uit omliggende gebieden steriliseren en terugplaatsen. Districtsgrenzen zullen samenwerking niet tegen kunnen houden, net zoals ze honden niet tegen kunnen houden. 9. Dog Population Management Directie. Een organisatie moet worden opgezet om Istanboel s Dog Population Management (zich bezighouden met het aantal honden onder controle te houden) Project op een effectieve en dynamische manier te leiden, net als bij particuliere bedrijven. Er moet een buitenstaander als algemeen directeur worden aangesteld, iemand met ervaring in het leiden van bedrijven met een publieke functie of publieke projecten, zodat er geen sprake zal zijn van corruptie of vriendjespolitiek. Hij moet directe verantwoording afleggen aan de directie, bestaande uit een vertegenwoordiger van het relevantie ministerie in Ankara, een vertegenwoordiger van een rrspectabele wereldorganisatie zoals de WSPA (Word Society for the Protection of Animals), een afgevaardigde van de gemeente Istanboel en een vertegenwoordiger van een dierenbeschermingsorganisatie zoals S.H.K.D.. Een commerciële sponsor zou ook een directielid aan kunnen stellen. De algemeen directeur zal geassisteerd worden door hooggekwalificeerde Turkse gediplomeerden, waarvan er één uiteindelijk de functie van algemeen directeur over zou kunnen nemen. De financiële verslagen moeten gecontroleerd worden door een internationaal gerespecteerde accountants firma die een fulltime hoofdaccountant aanstellen om elk gevaar van corruptie of financiële verspilling uit te bannen. 10. Directie. De directie moet bestaan uit de algemeen directeur, een directeur logistiek, een directeur inkoop, een hoofdaccountant, een directeur personeelszaken en een hoofddierenarts (allemaal afkomstig uit de particuliere sector). De directie moet in elke praktijk een dierenarts en 2 assistent-dierenartsen tewerkstellen, aangevuld met vrijwilligers en dierenartsstudenten. SHKD en buitenlandse

10 dierenbelangenorganisaties kunnen trainingen bieden op het gebied van sterilisatietechnieken, het beheren van een asiel en hondenvangmethodes. Elk gebied zou een of twee sterilisatiepraktijken hebben waar sterilisaties en vaccinaties gratis beschikbaar zijn voor inwoners en zwerfhonden die zijn gevangen door inwoners. Elke kliniek moet voorzieningen beschikbaar hebben voor 7 maal het aantal honden dat per dag gesteriliseerd wordt om de honden bij te laten komen na het steriliseren, en er moeten quarantainevoorzieningen zijn voor 10 honden. Het liefst moet er ook een tuin zijn en een parkeergedeelte. Honden die niet meer genezen kunnen worden moet men op een humane manier laten inslapen, na een verklaring van minstens twee dierenartsen. Het laten inslapen van gevaarlijke honden moet pas plaatsvinden na een observatie van minstens 10 dagen en nadat pogingen om het gedrag aan te passen mislukt zijn. Het hoofdkwartier van de directie moet naast een sterilisatiekliniek komen te liggen zodat het bestuur dagelijks op de hoogte kan blijven van mogelijke problemen. Een team van contactpersonen moet worden aangesteld om telefoontjes en klachten van het publiek te behandelen. 11. Alternatieve structuur. Het contract toekennen aan een particuliere non-profit organisatie zoals SHKD tegen een vaste prijs plus $20,00 per gesteriliseerde en gevaccineerde hond. Dit is echter alleen maar een mogelijkheid wanneer minimaal $1 miljoen door de bank beschikbaar wordt gesteld om de tijd te overbruggen tussen het winnen van het contract en het ontvangen van het geld van de gemeente Istanboel. Financieel toezicht is nodig om ervoor te zorgen dat er geen winst over de rug van de dieren of de doeltreffendheid van het project wordt gemaakt en om elke verdenking van corruptie weg te nemen. 12. Lokale sterilisatiepraktijken. Elk district dat nog geen kliniek heeft moet worden verplicht land en/of een gebouw beschikbaar te stellen voor een sterilisatiepraktijk, zoals hierboven is beschreven. De lokale deelgemeente moet water, elektriciteit en, indien mogelijk, gas gratis beschikbaar stellen. Elke praktijk moet een manager hebben die verantwoordelijk is voor het toezicht op het personeel, het bijhouden van rapporten en het organiseren van zijn teams die verantwoordelijk zijn voor het vangen en loslaten van honden. Elke praktijk heeft 2 busjes nodig (gesponsord door adverteerders) met 3 teams van hondenvangers. s Nachts zijn er 2 teams hondenvangers actief, overdag 1. Het andere busje wordt dan gebruikt voor bevoorrading. De teams beginnen vanuit de plaats van de kliniek naar de buitenkant van het gebied te werken totdat ze het hele gebied waarvoor ze verantwoordelijk zijn hebben gehad. Districten die al een praktijk hebben, zoals Besiktas, moeten op worden genomen in het project. Istanboel moet subsidies beschikbaar stellen. 13. Bekendmaken van het Project en netwerken van lokale vrijwilligers. Een budget van bijvoorbeeld $ moet worden toegezegd voor het adverteren voor lokale vrijwilligers en het bekendmaken van de locaties van praktijken. Er moet reclame worden gemaakt voor Steriliseren en Terugplaatsen laten, en het project moet worden uitgelegd aan het publiek. Een PR bureau zou in dienst kunnen worden genomen. Een netwerk van vrijwilligers kan worden opgebouwd in het gebied rondom elke praktijk. Deze vrijwilligers hebben dan als taak om straathonden te vinden en voeren, een vriendschap met ze te sluiten en ze te vangen en voor ze te zorgen nadat ze zijn teruggeplaatst en de lokale kliniek op de hoogte te stellen van ziektes, verwondingen of klachten. Zij helpen honden opnieuw te vangen voor herhalingsvaccinaties. Ze kunnen ook vangkooien in de gaten houden om diefstal te voorkomen.

11 Zwakke, kleine, of gehandicapte honden zullen in de kliniek gehouden worden of naar stichtingen gebracht worden voor adoptie. Al het personeel en de vrijwilligers worden gevaccineerd tegen hondsdolheid. 14. Randgemeentes van Istanboel. Randgemeentes van Istanboel die binnen 5 km van het verstedelijkt gebied liggen moeten in het schema worden opgenomen en moeten ook land beschikbaar stellen voor praktijken en moeten samenwerken met de directie van het Dog Population Management project. 15. Hoe lang gaat het duren en hoeveel zal het project gaan kosten? Ervan uitgaande dat we gemiddeld 50 honden per week kunnen steriliseren in elke praktijk en we 2 praktijken plaatsen in Gaziosmanpasa en 1 ergens anders zou de operatie het langst duren in Bagcilar, waar we 20 maanden nodig zullen hebben om alle honden te steriliseren. Het zal echter moeilijk zijn om steeds 50 honden per week te vangen. In het begin zal dit niet moeilijk zijn, maar des te verder we komen, des te lastiger dit wordt, dus we kunnen het beste uitgaan van een periode van 3 jaar voordat dit project is afgerond. Wij raden aan om te beginnen met slechts 1 praktijk in Gazisomanpasa totdat we daar het effect van het recente vergiftigen op het aantal honden kunnen schatten. Het moet mogelijk zijn om in de eerste 6 maanden 70-80% van de vrouwtjes te vangen. Dit is gebaseerd op de ervarin van SHKD in Besiktas (hier ving 1 team hondenvangers in 3 maanden 289 honden). Er zal samenwerking over de grens en een kliniek met extra beschikbare capaciteit zijn. De Mediko praktijk in Besiktas, die al minder benut wordt dan mogelijk is, zou bijvoorbeeld gebruikt moeten worden om honden uit omliggende gebieden te steriliseren. Honden uit K. Cekmece kunnen bijvoorbeeld in de praktijk van Bakirkoy worden gesteriliseerd, aangezien er een grote kans is dat deze niet optimaal gebruikt wordt omdat SHKD de meeste honden in Bakirkoy al heeft gesteriliseerd. Vereist personeel in elke praktijk (1 e Jaar). Salariskosten incl. Belasting. 1 manager $ dierenarts $ chauffeurs $ 680 per stuk 3 hondenvangers $ 680 per stuk 2 assistent-dierenartsen $ 638 per stuk 1 schoonmaker $ bewaker voor s nachts $ 560 Lunch en buskaartjes $ 744 Totaal $ 9750 per maand Eenmalige kosten 2 busjes $ kooien $6000

12 6 vangkooien $1200 meubels $ vangstokken $700 benodigdheden dierenarts $ verdovingsgeweren $2000 handschoenen, kleding $800 vaccinaties hondsdolheid $1000 overige $1000 totaal: $ Gebouw praktijk: $ Andere maandelijkse kosten: Brandstof voor busjes $300 Schoonmaakmiddelen $100 Medicijnen/vaccinaties $3400 Hondenvoer $400 Telefoon incl mobieltjes $200 Overige incl. reparaties $100

13 Totaal $4500 Maandelijkse kosten (1 e jaar) $14250,- 2 e Jaar: 2 chauffeurs en 2 hondenvangers zijn voldoende, minder brandstof, hondenvoer, medicijnen, vaccinaties Maandelijkse kosten (2 e jaar) $10000,- 3 e Jaar: 1 chauffeur, 1 hondenvanger en 1 assistent-dierenarts zijn voldoende, minder brandstof, hondenvoer, medicijnen etc. Maandelijkse kosten (3 e jaar) $7000,- JAARLIJKSE KOSTEN per praktijk: 1 e Jaar: Gebouw en apparatuur: $90.000,- Personeel incl. lunch/transport $ ,- Overige kosten $54000,- TOTAAL 1 e Jaar: $ ,- 2 e Jaar: Personeel incl. lunch/transport $90.192,- Overige kosten $29808,- TOTAAL 2 e Jaar: $ ,- 3 e Jaar: Personeel incl. lunch/transport $64.236,- Overige kosten $19764,- TOTAAL 3 e Jaar: $84.000,- TOTALE KOSTEN PER PRAKTIJK GEDURENDE 3 JAAR: $ ,- Het totale gebied van de Europese kant van Istanboel (Besiktas en Bakirkoy hebben al praktijken en Sisli en Sariyer zijn praktijken aan het bouwen). Het project, in 14 gemeentes zoals hierboven beschreven, zal gedurende 3 jaar kosten: $ ,- Sariyer met gebouw dat wordt gebouwd: $ ,- Sisli met een gebouw dat wordt gebouwd: $ ,- Bakirkoy met bestaand gebouw en asiel: $ ,- Besiktas met bestaand gebouw: $ ,- TOTAAL $ ,- Centrale Organisatie: Alleen het 1 e jaar: Algemeen directeur (buitenstaander) incl. accommodatie $ ,-

14 2 gediplomeerde assistenten à $ per jaar $60.000,- 5 directieleden $ ,- 10 secretaressen, boekhouders etc. à $ per jaar $ ,- Totaal 1 e Jaar: $ ,- Jaar 2 en 3: Nieuwe algemeen directeur à $ per jaar $ ,- 1 gediplomeerde assistent à $ per jaar $70.000,- 5 directieleden + secretaressen etc. als hierboven + 10% $ ,- Totaal Jaar 2 en 3: $ ,- Advertentiebudget (alleen het 1 e jaar) $ ,- Kantoorbenodigdheden & meubels $ ,- Telefoontoestellen à $ per jaar $36.000,- TOTALE KOSTEN CENTRALE ORGANISATIE: $ ,- ervan uitgaande dat het kantoor gevestigd kan worden in een bestaand gebouw in de gemeente. ******************************************************** De totale kosten van het Dog Population Management Project, verspreid over 3 jaar, zijn: ongeveer $ ,- (gemiddeld $ ,- per jaar). Het inkomen van sponsoring en de verkoop van goederen is niet inbegrepen. ******************************************************** De directie moet financieel onafhankelijk zijn van de overheid en van de gemeente Istanboel. Een bank van de overheid moet de directie fondsen leveren zodat deze ongehinderd te werk kan gaan en aankopen kan doen en salarissen kan betalen. 16. Commerciële sponsoring. Een hoofdsponsor moet worden gezocht om het hele project te sponsoren. Dit kan bijvoorbeeld een bank, een farmaceutisch bedrijf of een bedrijf dat gewoon producten maakt voor consumenten zijn, of een groot holding bedrijf met verschillende belangen. Hun naam zou op alle publiciteitsvormen verschijnen, op de voertuigen en in de praktijken. Andere, kleinere sponsoren moeten ook worden gevonden, zoals producenten van hondenvoer. We zouden $ ,- besparen indien de praktijkgebouwen en de apparatuur, de voertuigen en de advertenties allemaal betaald worden met sponsorgeld. Veel bedrijven zullen geïnteresseerd zijn in het sponsoren van een maatschappelijk nuttig project met korte termijn voordelen voor de menselijke bevolking (en de honden) van Istanboel en dat ondersteund zal worden door de gemeente Istanboel, die ook toezicht over het project zal hebben. 17. Toekomstig gebruik van praktijken/het aantal honden onder controle houden. Tegen de tijd dat het aantal zwerfhonden dat moet worden gesteriliseerd af is genomen tot ongeveer 1 per dag (binnen 3 jaar), kunnen de lokale praktijken gebruikt worden als commerciële dierenartspraktijken in het bezit van de lokale deelgemeente of de gemeente Istanboel. De gemeente kan ook een concessie verlenen aan particuliere dierenartsen om de praktijken te gebruiken onder voorwaarde dat alle zwerfhonden en honden met baasjes gratis (of tegen een kostenvergoeding) gesteriliseerd en gevaccineerd kunnen worden en onder

15 voorwaarde dat de gemeente gratis gebruik kan maken van de aanwezige quarantainevoorzieningen. Men moet ook een vergunningsysteem invoeren waarbij alle ongesteriliseerde honden bij hun lokale praktijk worden geregistreerd (indien mogelijk met behulp van microchips of discs) en waar de eigenaar het eerste jaar $10 voor moet betalen, en dan per jaar steeds iets meer, oplopend tot $50. Gesteriliseerde honden worden gratis geregistreerd. Ongeregistreerde ongesteriliseerde honden die worden gevangen of naar de praktijk worden gebracht worden automatisch gesteriliseerd voordat ze terug worden gebracht naar hun eigenaren. Lokale praktijken kunnen ook dienen als hoofdkwartier voor de handhaving van dierenbeschermingswetten een hoofdkwartier voor lokale afdelingen van dierenbeschermingsorganisaties. 18. Vergunningen voor hondenfokkers. Deze moeten (gratis) verleend worden door de hoofddierenarts van hun lokale praktijk die er op toe zal zien dat geen teefje meer dan 2 keer jongen krijgt en die de vergunning van elke fokker die dieren mishandelt of aan inteelt doet in zal nemen. 19. Valkuilen. Geen gepland geld beschikbaar hebben. Corruptie bij medewerkers/supervisors (vooral bij het inkopen). Misbruik van voertuigen. Stelen van medicijnen/hondenvoer. Tegenwerking van lokale beambten/dierenartsen in de gemeente. Deelgemeentes die niet genoeg land/gebouwen beschikbaar stellen voor praktijken.