EURO-LATIJNS-AMERIKAANSE PARLEMENTAIRE VERGADERING. Commissie politieke zaken, veiligheid en mensenrechten VOORLOPIG

Transcriptie

1 EURO-LATIJNS-AMERIKAANSE PARLEMENTAIRE VERGADERING Commissie politieke zaken, veiligheid en mensenrechten VOORLOPIG ONTWERPRESOLUTIE Betrekkingen tussen de Europese Unie en Latijns-Amerika en het Caribisch gebied inzake veiligheid en defensie Corapporteur EP: Corapporteur LAC: Godelieve Quisthoudt-Rowohl (PPE) José B. Pampuro (Parlasur) RM\ doc AP v01-00

2 Betrekkingen tussen de Europese Unie en Latijns-Amerika en het Caribisch gebied inzake veiligheid en defensie De Euro-Latijns-Amerikaanse parlementaire vergadering, gezien de verklaringen die zijn afgelegd tijdens de zes topconferenties van staatshoofden en regeringsleiders van Latijns-Amerika en de Caraïben en van de Europese Unie, die achtereenvolgens werden gehouden in Rio de Janeiro (28 en 29 juni 1999), Madrid (17 en 18 mei 2002), Guadalajara (28 en 29 mei 2004), Wenen (12 en 13 mei 2006), Lima (15 en 17 mei 2008) en Madrid (17 en 18 mei 2010), gezien het in 1945 ondertekende Handvest van de Verenigde Naties, en met name de hoofdstukken I over doelstellingen en beginselen, IV en V over de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad, VI over de vreedzame regeling van geschillen en VII over regionale akkoorden, gezien het Handvest van grondrechten van de Europese Unie, vastgesteld op 14 december 2007, gezien het Inter-Amerikaans Democratisch Handvest van 11 september 2001 en het Protocol van Ushuaia over democratie in Mercosur, de Republiek Bolivia en de Republiek Chili, alsmede het Andeshandvest voor vrede en veiligheid van 2002, gezien het Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens van 1 juli 1968 en het Verdrag van Tlatelolco over een verbod op kernwapens in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, dat sinds 25 april 1969 van kracht is tussen de 33 ondertekenende landen van het kernwapenvrije gebied, gezien de verdragen over chemische wapens van 30 november 1992 en over biologische wapens van 10 april 1972, gezien de Europese veiligheidsstrategie "Een veiliger Europa in een betere wereld", door de Europese Raad goedgekeurd op 12 december 2003, en de Strategie van de Europese Unie ter bestrijding van de verspreiding van massavernietigingswapens van dezelfde datum, gezien het Actieprogramma van de Verenigde Naties ter voorkoming, bestrijding en uitbanning van de illegale handel in handvuurwapens en lichte wapens, het Protocol van mei 2001 tegen de illegale vervaardiging van en handel in onderdelen en munitie voor vuurwapens, dat een aanvulling is op het Verdrag van de Verenigde Naties tegen grensoverschrijdende georganiseerde misdaad, en Resolutie 55/25 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties van 8 juni 2001 over het genoemde verdrag en protocol, gezien het Centraal-Amerikaans programma voor de beheersing van handvuurwapens en lichte wapens (CASAC) en de Strategie van de EU van 13 januari 2006 ter bestrijding van de illegale accumulatie van en handel in handvuurwapens en lichte wapens en munitie daarvoor, gezien het Verdrag van Ottawa van 18 september 1997 over een verbod op het gebruik, de opslag, de productie en de overdracht van antipersoonsmijnen en over de vernietiging daarvan, AP v /9 RM\ doc

3 gezien de zeventien van kracht zijnde VN-instrumenten inzake het voorkomen en uitroeien van internationaal terrorisme, de resoluties 1368 en 1373 (2001) en 1267 (1999) van de Veiligheidsraad en resolutie A/RES/60/288 van de Algemene Vergadering van 8 september 2006 over de mondiale VN-strategie tegen het terrorisme en het daarbij gevoegde actieplan, gezien de terrorismebestrijdingsstrategie van de Europese Unie, door de Europese Raad goedgekeurd op 14 en 15 december 2005, gezien het gezamenlijk communiqué van de 14e ministeriële bijeenkomst van de Groep van Rio en de Europese Unie op 13 en 14 mei 2009 in Praag, en van de ministeriële bijeenkomst van de dialoog van San José tussen de trojka van de Europese Unie en de ministers van de Midden-Amerikaanse landen op 14 mei 2009 in Praag, gezien de mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad van 30 september 2009, "De Europese Unie en Latijns-Amerika: een partnerschap van wereldspelers" (COM (2009)495/3, SEC (2009) 1227), onder verwijzing naar haar resolutie en opmerkingen over een Euro-Latijns-Amerikaans Handvest voor vrede en veiligheid van 8 april 2009, gezien haar verklaringen van 1 mei 2008 op de 5e Top EU-LAC in Lima, van 13 mei 2009 op de 14e ministeriële bijeenkomst Europese Unie - Groep van Rio in Praag, en van 15 mei 2010 op de 6e Top EU-LAC in Madrid, gelet op artikel 16 van zijn Reglement, A. overwegende dat de intensivering van de betrekkingen tussen de Europese Unie en de landen van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied en hun gemeenschappelijke rol als wereldspelers inhoudt dat in de gestructureerde politieke dialoog tussen beide regio's permanent aandacht moet worden besteed aan kwesties die verband houden met vrede en internationale veiligheid, B. overwegende dat het eerste grote initiatief dat de EU ten aanzien van Latijns-Amerika heeft ontplooid precies verband hield met internationale veiligheid, met name de ondersteuning van een oplossing voor de conflicten en burgeroorlogen in Midden- Amerika tijdens de jaren '80 van de 20ste eeuw, C. overwegende dat de betrekkingen op dit nieuwe werkterrein alle veiligheids- en defensieaspecten moeten omvatten die voor beide partijen van belang zijn, en moeten leiden tot een groter vertrouwen in de internationale gemeenschap, die ten grondslag ligt aan de veiligheid van alle volkeren en staten, D. overwegende dat nauwere betrekkingen op het gebied van veiligheid en defensie ook moeten bijdragen tot de democratische bestuurbaarheid en tot de consolidering van het democratisch bestel in beide regio's, met name wat betreft de onderschikking van de strijdkrachten aan de civiele autoriteit die haar gezag ontleent aan rechtstreekse, vrije en democratische verkiezingen, E. overwegende dat de Unie in het licht van het nieuwe Verdrag van Lissabon niet langer kan voorbijgaan aan de betrekkingen inzake veiligheid en defensie tussen de Europese Unie en Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, die een bijkomend werkterrein RM\ doc 3/9 AP v01-00

4 moeten worden voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid van de Unie, F. overwegende dat veiligheidskwesties voor alle partijen van het strategisch partnerschap nauw verband houden met zeer gevoelige punten zoals nationale soevereiniteit, territoriale integriteit en politieke en sociale stabiliteit van de staten, G. overwegende dat in 2004 de UNASUR werd opgericht, waarvan Argentinië, Bolivia, Brazilië, Colombia, Guyana, Ecuador, Paraguay, Peru, Suriname, Uruguay en Venezuela deel uitmaken, en dat ook een Zuid-Amerikaanse Defensieraad is opgericht, 1. pleit voor volledige samenwerking op het gebied van veiligheid en defensie tussen de Europese Unie en haar lidstaten en de landen van Latijns-Amerika, en wenst dat deze samenwerking uitdrukkelijk wordt beschouwd als een volwaardig aspect van het biregionaal strategisch partnerschap; constateert dat de huidige samenwerking op dat gebied zeer beperkt is, en meestal niet verder gaat dan bilaterale acties die los van elkaar staan; Gemeenschappelijke waarden en belangen, en basisprincipes voor de betrekkingen tussen de EU en Latijns-Amerika en het Caribisch gebied inzake veiligheid en defensie 2. acht het onontbeerlijk dat de betrekkingen tussen de Europese en Latijns-Amerikaanse partners die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap op het gebied van veiligheid en defensie gebaseerd zijn op gemeenschappelijke waarden en belangen en op de basisprincipes die zijn vastgelegd in de Verklaring van Madrid van 2002 en in het Euro-Latijns-Amerikaans Handvest voor vrede en veiligheid dat in april 2009 door de Vergadering is voorgesteld; 3. meent dat deze betrekkingen gebaseerd moeten zijn op de beginselen van gelijke behandeling, wederzijds vertrouwen, solidariteit, bevordering en eerbiediging van de mensenrechten, bilaterale, regionale en multilaterale samenwerking en coördinatie in de strijd tegen alles wat de veiligheid in ruime zin bedreigt, zoals drugshandel, terrorisme en mensenhandel; meent tevens dat in deze betrekkingen rekening moet worden gehouden met ecologische en milieuaspecten, en dat de wederzijdse onafhankelijkheid en soevereiniteit moet worden geëerbiedigd; onderstreept de noodzaak dat deze betrekkingen bijdragen tot ontwikkeling en tot de vreedzame oplossing van conflicten, uitdrukkelijk afzien van dreiging en van het gebruik van geweld in de betrekkingen tussen staten en ten volle rekening houden met alle beginselen inzake de betrekkingen tussen staten overeenkomstig het internationale recht; 4. acht het van fundamenteel belang dat de aanpak uitgaat van een gezamenlijke visie op veiligheid; Werkterreinen voor samenwerking tussen de EU en Latijns-Amerika en het Caribisch gebied inzake veiligheid en defensie AP v /9 RM\ doc

5 5. ziet als werkterreinen voor deze samenwerking onder meer alle aspecten van wederzijds belang in verband met uitdrukkelijke militaire samenwerking (vredeshandhaving en handhaving van de internationale veiligheid, maatregelen ter bevordering van het wederzijds vertrouwen, samenwerking op militair-technisch gebied en inzake wapenuitvoer, om bij de dragen tot een echte multilaterale aanpak, enz.), in verband met internationale veiligheid in het algemeen (wapenbeheersing en ontwapening, non-proliferatie van kernwapens, enz.) en grensoverschrijdende samenwerking inzake interne veiligheid en justitie (strijd tegen drugshandel, tegen het terrorisme en tegen de handel in lichte wapens en handwapens, enz.), of in verband met andere, niet-militaire aspecten van veiligheid (veiligheid en economie, veiligheid en ontwikkeling, milieuaspecten van veiligheid, enz.); 6. herhaalt haar overtuiging dat de steun van de lidstaten van de Unie en van alle landen van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied voor de rol van de VN en de VN-veiligheidsraad in de handhaving van vrede en internationale veiligheid een sleutelaspect moet zijn van hun betrekkingen inzake veiligheid en defensie; nodigt de Europese en Latijns-Amerikaanse partners van het biregionaal strategisch partnerschap uit om actief te blijven deelnemen aan de humanitaire en vredeshandhavingsmissies van de Verenigde Naties en andere regionale organisaties; 7. constateert in dit verband de belangstelling die in verschillende Latijns-Amerikaanse landen bestaat om te worden betrokken bij het gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid van de Unie (GVDB), zoals het geval was met Brazilië, dat als eerste niet-eu- en niet-navo-lid deelnam aan een militaire operatie van de Unie (operatie Artemis in de Republiek Congo in 2003), of met Argentinië en Chili, die in 2005 hebben deelgenomen aan de militaire operatie EUFOR-Althea in Bosnië-Herzegovina; 8. meent dat de gezamenlijke acties van de Europese en de Latijns-Amerikaanse landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap in het bijzonder positieve resultaten kunnen hebben wat betreft de versterking van de civiele capaciteiten in noodgevallen en de aanpak en preventie van natuurrampen, technologische rampen of rampen ingevolge het gebruik van kernenergie voor civiele doeleinden; 9. constateert dat Latijns-Amerika het continent is en blijft met de minste militaire uitgaven ter wereld, en dat de regeringen van alle Europese en Latijns-Amerikaanse landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap steeds nauw betrokken zijn geweest bij de werkzaamheden van de Verenigde Naties inzake de wapenwedloop, ontwikkeling en ontwapening; wijst erop dat moet worden voorkomen dat moderniseringsprogramma's in de strijdkrachten leiden tot een wapenwedloop; 10. herinnert eraan dat een van de ernstigste nucleaire crisissen tijdens de koude oorlog plaatsvond in het Caribisch gebied, nl. de Cubaanse rakettencrisis in oktober 1962, die uiteindelijk leidde tot de ondertekening van het Verdrag van Tlatelolco op 14 februari 1967, waarin wordt bepaald dat Latijns-Amerika een kernvrije zone wordt, tenminste wat gebruik voor militaire doeleinden betreft, hetgeen inhoudt dat geen kernwapens worden geplaatst en dat kernenergie alleen voor vreedzame doeleinden wordt aangewend, waardoor Latijns-Amerika het eerste kernwapenvrije bewoonde continent is op de planeet; RM\ doc 5/9 AP v01-00

6 11. verzoekt de regeringen van alle Europese en Latijns-Amerikaanse landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap: a) de taken en verplichtingen na te komen die voortvloeien uit het Verdrag inzake de niet-verspreiding van kernwapens (NPV) van 1 juli 1978 en van het Verdrag en het Protocol van Tlatelolco van 14 februari 1967 inzake het verbod op kernwapens in Latijns-Amerika; b) uitvoering te geven aan het Actieplan inzake nucleaire ontwapening, non proliferatie en gebruik van kernenergie voor vreedzame doeleinden, dat is opgenomen in de conclusies van de toetsingsconferentie van het non-proliferatieverdrag, die van 3 tot 28 mei 2010 werd gehouden in New York; c) de dialoog met alle landen die kernwapens bezitten, al dan niet erkend in het non-proliferatieverdrag, te intensiveren om deze landen ertoe te brengen concrete toezeggingen te doen voor het op gang brengen van een nucleair ontwapeningsproces; d) samen te werken met het oog op de toetreding van Israël, India, Pakistan en Noord-Korea tot het non-proliferatieverdrag, alsook in verband met de verplichtingen die Iran moet nakomen ingevolge de resoluties van de Veiligheidsraad en de Internationale Organisatie voor atoomenergie (IAEA); e) samen te werken met het oog op de spoedige inwerkingtreding van het alomvattend kernstopverdrag (CTBT) en de versterking van het mandaat van de IAEA; f) de vereisten en beperkingen van het non-proliferatieverdrag en van de IAEA inzake internationale nucleaire handel zowel naar de letter als naar de geest nauwkeurig na te leven, rekening houdend met het feit dat de illegale handel en het oneigenlijk gebruik van kernmateriaal een ernstige en directe bedreiging vormen voor de veiligheid in de wereld; g) het Verdrag inzake de fysieke beveiliging van kernmateriaal van 3 maart 1980 te ratificeren en na te leven, en gevolg te geven aan de aanbevelingen die de IAEA ter zake heeft geformuleerd; h) zich strikt te houden aan de richtlijnen die in het kader van de regeling voor het toezicht op de rakettentechnologie (MTCR) en de internationale gedragscode tegen de verspreiding van ballistische raketten (ICOC) in verband met kernraketten zijn vastgesteld; i) geen radioactief afval in zee te storten; j) te streven naar harmonisatie van de wetgeving inzake de uitvoer van kernmateriaal, verbetering van de kwaliteit van de douanecontrole en de informatie-uitwisseling met betrekking tot twijfelachtige industriële en handelspraktijken; k) de handel in kernonderzeeërs te erkennen als activiteit die de nucleaire non proliferatie in het gedrang brengt; l) de oprichting te ondersteunen van een door de IAEA gecontroleerde splijtstofbank, waarbij de productie, het gebruik en de opwerking van alle kernbrandstoffen onder toezicht van deze organisatie zou worden geplaatst; m) het creëren van kernwapenvrije landen en zones aan te moedigen, inzonderheid in het Midden-Oosten, met name door ondersteuning van de organisatie en de werkzaamheden van de voor 2012 geplande speciale conferentie; AP v /9 RM\ doc

7 12. wijst erop dat in de nieuwe betrekkingen inzake veiligheid en defensie tussen de Europese en de Latijns-Amerikaanse landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap bovendien rekening moet worden gehouden met andere factoren zoals de economische en ecologische veiligheid, en dat deze betrekkingen moeten bijdragen tot ontwikkeling, welvaart en stabiliteit voor de burgers; 13. acht een intensivering van de biregionale dialoog inzake de bestrijding van het terrorisme, gebaseerd op de toepassing van alle door de Verenigde Naties aangenomen rechtsinstrumenten en met strikte eerbiediging van de rechtsstaat, de mensenrechten en het internationale recht, onontbeerlijk; meent dat er meer dan ooit behoefte is aan internationale politiële en justitiële samenwerking op bilateraal, regionaal en multilateraal niveau; herinnert eraan dat de samenwerking tussen staten, met name grensstaten, van essentieel belang is voor het ontmantelen van de netwerken en actiebasissen van terroristische organisaties; 14. verzoekt de Europese en Latijns-Amerikaanse landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap om, indien zij dat tot dusver nog niet hebben gedaan, zo spoedig mogelijk het Protocol van de Verenigde Naties van mei 2001 tegen de illegale vervaardiging van en handel in handvuurwapens en lichte wapens, onderdelen daarvan en munitie, te ondertekenen en te ratificeren; 15. verzoekt de Europese en Latijns-Amerikaanse landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap zich volledig in te zetten voor het welslagen van de acties van de VN en haar organen in de strijd tegen de drugshandel, en alle internationale rechtsinstrumenten op dat gebied te ondertekenen, te ratificeren en toe te passen; Politiek, juridisch en institutioneel kader 16. constateert dat de samenwerking tussen de EU en Latijns-Amerika en het Caribisch gebied inzake veiligheid en defensie niet zozeer op biregionaal niveau of via overeenkomsten van regio tot regio is verlopen, maar zich veeleer situeert op het bilaterale niveau, met ad hoc-acties zoals bilaterale bijeenkomsten van staatshoofden, de uitvoering van gemeenschappelijke projecten, bezoeken en opleidingscursussen of gemeenschappelijke deelname van strijdkrachten aan bepaalde operaties onder het gezag van de VN (eerste en tweede golfoorlog, Haïti, Congo, Bosnië-Herzegovina); 17. wijst op de mogelijkheden voor samenwerking op het gebied van veiligheid en defensie tussen de landen van het biregionaal strategisch partnerschap die voortvloeien uit de verschillende bilaterale en/of regionale overeenkomsten van de derde of vierde generatie, die specifieke bepalingen omvatten met betrekking tot interne veiligheid, zoals de strijd tegen de drugshandel, tegen het terrorisme of tegen georganiseerde misdaadnetwerken; 18. beveelt derhalve aan de Overeenkomst inzake politieke dialoog en samenwerking tussen de EU en de Andesgemeenschap van 2003 te herzien en met name de bepalingen in verband met politieke associatie en veiligheid te actualiseren, waarbij een beroep kan worden gedaan op de herzieningsclausule die in de overeenkomst is opgenomen; RM\ doc 7/9 AP v01-00

8 19. pleit er tevens voor gebruik te maken van het veel ruimere en gestructureerdere kader van de nieuwe associatieovereenkomst EU-Midden-Amerika, en met name de politieke en veiligheidsaspecten daarvan, om het initiatief te nemen op een hele reeks gebieden in verband met veiligheid en defensie, die al sinds de tijd van Contadora en de begindagen van de dialoog van San José de grondslag vormen van de betrekkingen tussen beide regio's; 20. constateert dat de samenwerking inzake veiligheid en defensie tussen de EU en de Mercosur nauwelijks aan bod komt in de raamovereenkomst voor interregionale samenwerking die sinds 1 juli 1999 van kracht is, en waarin alleen de samenwerking in de strijd tegen de drugshandel uitdrukkelijk wordt vermeld; pleit derhalve voor een intensivering van de samenwerking op het gebied van veiligheid en defensie in het kader van de bepalingen inzake politieke en veiligheidskwesties van de associatieovereenkomst EU-Mercosur waarover momenteel wordt onderhandeld, en waarin ook aspecten aan bod moeten komen zoals crisispreventie, strijd tegen het terrorisme en de georganiseerde misdaad, bevordering van vertrouwen en veiligheid, ondersteuning van het stelsel van collectieve veiligheid van de Verenigde Naties en deelname aan vredeshandhavingsmissies, met inbegrip van operaties die verband houden met het GVDB van de Unie, zoals het geval was bij de bovengenoemde operaties Artemis en EUFOR-Althea; 21. acht het absoluut noodzakelijk dat de ministeriële bijeenkomsten EU-Groep van Rio en EU-proces van San José hun huidige karakter van politiek discussieforum zo spoedig mogelijk overstijgen om daadwerkelijke gezamenlijke besluitvormingscentra te worden voor kwesties in verband met veiligheid en defensie; herhaalt dat de ministeriële politieke dialoog op het gebied van veiligheid, in de ruime zin van het woord, doeltreffender moet worden en de vorm moet krijgen van regelmatige ministeriële bijeenkomsten van de bevoegde ministers, met inbegrip van de ministers van Justitie en binnenlandse zaken en de ministers van Defensie, zodat de verschillende aspecten van vrede en veiligheid op het hoogste niveau, en ook via een permanente dialoog op parlementair niveau, worden besproken; 22. onderstreept dat de bestaande bilaterale samenwerkingsakkoorden tussen de Europese en de Latijns-Amerikaanse landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap strikt in overeenstemming moeten zijn met de Gedragscode van de Unie betreffende wapenuitvoer en de respectieve nationale controles, de democratische beginselen en de mensenrechten moeten eerbiedigen, en met het oog op de bescherming van de mensenrechten en de instandhouding van democratische regeringen en een democratisch bestel, een opschortingsclausule moeten bevatten voor gevallen waarin deze rechten of beginselen ernstig worden geschonden; 23. stelt voor samenwerkingsovereenkomsten inzake veiligheid en defensie te sluiten tussen de verschillende organisaties waartoe de Europese en Latijns-Amerikaanse landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap behoren, waarin met het hierboven vermelde doel de clausule inzake non-proliferatie van massavernietigingswapens en de democratische clausule worden opgenomen; 24. spreekt zich uit voor de wederzijdse toekenning van de status van permanent waarnemer voor de Europese en Latijns-Amerikaanse instellingen en landen die deelnemen aan het biregionaal strategisch partnerschap in alle gespecialiseerde AP v /9 RM\ doc

9 organen waar kwesties in verband met veiligheid en defensie van de Europese Unie en Latijns-Amerika worden behandeld; 25. streeft naar intensivering van de betrekkingen met de NAVO, de OVSE, de OAS, UNASUR en andere Europese en Latijns-Amerikaanse organisaties en fora die bevoegd zijn op het gebied van veiligheid en defensie, onder meer door het bijwonen van regelmatige bijeenkomsten en de organisatie van ontmoetingen en openbare hoorzittingen over thema's die verband houden met veiligheid en defensie van de Europese en Latijns-Amerikaanse landen die aan het biregionaal strategisch partnerschap deelnemen; 26. wenst dat regelmatig biregionale seminars op hoog niveau worden georganiseerd door de nieuwe Stichting EU-LAC, met medewerking van de Europese Dienst voor extern optreden, de Groep van hoge ambtenaren EU-LAC, andere prominenten uit de politieke en academische wereld, alsook onderzoekers en civiele en militaire deskundigen; meent dat dit gespecialiseerde forum de voorwaarden moet scheppen voor het voorkomen van conflicten en specifieke maatregelen moet nemen om het wederzijds vertrouwen te bevorderen; herinnert in dit verband aan de bilaterale maatregelen die Argentinië en het Verenigd Koninkrijk na de Falklandoorlog in 1982 hebben genomen, en die voor de 4e ministerconferentie EU-Groep van Rio in Sao Paolo in 1994 de aanleiding waren om de Europese Commissie en het toenmalige IRELA aan te zetten tot het houden van een aantal zeer succesvolle biregionale seminars inzake regionale veiligheid in 1995, 1996, en 1997; 27. herhaalt haar voorstel tot oprichting van een Biregionaal Centrum voor rampenpreventie dat, onder het gezag en de coördinatie van de nieuwe Stichting EU-LAC wordt belast met het uitwerken van strategieën en maatregelen voor waarschuwing, voorzorg en gezamenlijke aanpak van rampen, teneinde de kwetsbaarheid van beide regio's voor natuurrampen, technologische rampen of rampen ingevolge het gebruik van kernenergie voor civiele doeleinden te verminderen; 28. verzoekt haar covoorzitters deze resolutie te doen toekomen aan de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie, aan de parlementen van de lidstaten van de Europese Unie en van alle landen van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, het Latijns-Amerikaanse parlement, het Midden-Amerikaanse parlement, het Andesparlement en het parlement van Mercosur, het secretariaat van de Andesgemeenschap, het Comité van permanente vertegenwoordigers van Mercosur, het permanente secretariaat van het Latijns-Amerikaans economisch systeem, alsmede aan de secretariaten-generaal van de NAVO, de OAS, UNASUR en de Verenigde Naties. RM\ doc 9/9 AP v01-00