Werkstuk LO Doping 6, Oorsprong. Werkstuk door een scholier 3807 woorden 12 juni keer beoordeeld. Waarom een verbod op doping?

Transcriptie

1 Werkstuk LO Doping Werkstuk door een scholier 3807 woorden 12 juni ,9 94 keer beoordeeld Vak LO Waarom een verbod op doping? Dopingpraktijken is verboden omwille van: het mogelijk oneerlijke voordeel in wedstrijden en het respect voor de fairplay; de nadelige effecten op de eigen gezondheid; de mogelijke gevaren voor medesporters of tegenstanders. Van slechts weinig substanties is het wetenschappelijk bewezen dat ze prestatieverhogend werken. Vele stoffen staan echter op de dopinglijsten omdat ze in de sport dikwijls langdurig en in zeer hoge dosissen worden gebruikt, omdat ze een vermeend effect teweegbrengen, en omdat ze ernstige gevaren kunnen opleveren voor de gezondheid. Geneesmiddelen zijn bedoeld om mensen met medische problemen te helpen en kunnen bij aangepast gebruik levens redden. Niet-medisch of niet-therapeutisch gebruik ervan kan ernstige gevolgen hebben. In haar motivering verwijst de disciplinaire commissie naar enkele basisprincipes. Dopinggebruik maakt het eerlijke verloop van een sportwedstrijd onmogelijk. Bovendien kan bij professionele sportlui het dopinggebruik een financieel nadeel berokkenen aan de eerlijke collega s. Een ander belangrijk punt is dat doping de persoonlijke gezondheid van de sportbeoefenaar in gevaar kan brengen. Medicatie moet voorbehouden worden aan zieke mensen. Het oneigenlijke gebruik van medicatie, met of zonder medische begeleiding, moet vermeden worden. Sportbeoefening heeft als doel de gezondheid te bevorderen. Topsporters zouden eigenlijk een voorbeeldfunctie moeten vervullen zodat sportclubs het vertrouwen genieten van velen. Een gedoogbeleid ten aanzien van doping heeft dan ook een zeer nefaste invloed op dat vertrouwen. Geschiedenis 1.1 Oorsprong Doping bestaat al heel lang. Het is eigenlijk uitgevonden door de Grieken, die al heel lang voor de christelijke jaartelling een speciaal dieet kenden. Het dieet bestaat vooral uit magische kruiden en stimuleerde de lichaamsconditie. Ook de Romeinen waren al op de hoogte van wat doping was. Ze gaven namelijk de paarden een mengsel van honing, water en kruiden, waardoor de paarden een groot uithoudingsvermogen hadden. Later, in de 15de eeuw, kauwden de Inca s cocabladeren. Deze bladeren bevatten cafeïne en verlichtte zo hun vermoeidheid en verhoogde de arbeidsprestaties. Pagina 1 van 10

2 In tegenstelling tot wat vele mensen denken is het woord doping niet afgeleid van het Engelse 'dope,' maar van het Nederlandse woord doop, wat onderdompeling betekent. Dit woord komt uit In dit jaar ging namelijk de eerste antidopingwet van kracht. De Hollandse pioniers die op het eiland Mandaten Nieuw Amsterdam stichtten, verhoogden hun werkkracht en verjoegen hun vermoeidheid door het eten van een soepje dat zij uit hun eigen buskruit trokken. Dit drankje noemden zij doop, maar de doop had een slechte invloed op het lichaam en daarom maakten de autoriteiten een wet die de doop verbood. Doping is dus een uitdrukking die eigenlijk al verouderd is.in het algemeen wordt het begrip doping in verband gebracht met de verboden en schadelijke vorm van doping. Er bestaan ook normale, onschuldige vormen van doping. Zoals BV. het dieet van een sportbeoefenaar. Zo is het gebruik van suiker in het voedsel van een langeafstandsloper een vorm van doping die een te sterke daling van het bloedsuikergehalte moet tegengaan. Nog een andere vorm van doping, die onder het grote publiek bekend is, is de kauwgom. Dit komt omdat de kauwgom vroeger gebruikt werd als onderdrukker van een schadelijke soort van doping, nl. het roken. Enkele van de bekendste soorten van doping, die bijna iedereen gebruikt zijn: alcohol, tabak, koffie, thee (zie fig 1), cacao, aspirine, enz. 1.2 Definities Doping kun je op veel verschillende manieren defileren. Voor sommige mensen is doping iets waar je verslaafd aan bent, een soort drug dus. Voor anderen is doping weer een stimulerend middel bij sporten. In het boek 'De kunst van doping in de sport' wordt de volgende definitie van doping gegeven: "Een meestal verboden methode of techniek die, via het toedienen of innemen van externe middelen een stimulerende en/of kalmerende uitwerking kan hebben op de hersenen of/en de lichaamshuishouding, waardoor inwendig stoffen worden geactiveerd die de lichaamsfuncties tijdelijk veranderen. Deze veranderingen kunnen op allerlei manieren en terreinen plaatsvinden. Ze kunnen de agressie verhogen, pijndrempels verhogen, uithoudingsvermogen stimuleren, het oordelingsvermogen aantasten, spierweefsel opbouwen en de inwendige verbranding versnellen of vertragen, al naargelang de bedoeling is, Deze kunstmatige ingreep is een opzettelijke verstoring van het lichamelijk inwendige evenwicht en kan allerlei onbedoelde of schadelijke bijwerkingen hebben, vooral wanneer men het lichaam later niet de gelegenheid gunt zich te herstellen van dope- of drugeffect. Verslavingseffecten zijn niet altijd uitgesloten, hoewel dit doorgaans niet het geval is." Dit is een aardige omschrijving van het begrip doping, omdat er geen wetenschappelijke omschrijving van doping bestaat. De wettelijke definitie van doping is:"het gebruik van substanties of het aanwenden van middelen met het oog op het kunstmatig opvoeren van het rendement van de atleet die deelneemt aan of zich voorbereidt op een sportcompetitie, wanneer hierdoor schade kan veroorzaakt worden aan zijn fysieke of psychische gaafheid." Wat doet doping nu eigenlijk? De tegenwoordige en onaangename klank die het woord doping nu kent, is ontstaan in de paardensport, waarbij men de paarden pepmiddelen gaf. Uiteraard is het normaal dat mens of dier trainen om in een wedstrijd een topprestatie neer te zetten of om over een bijzonder goede conditie te beschikken. Dit doen Pagina 2 van 10

3 ze dan door een evenwichtige balans van rust, voeding en beweging te respecteren. Als men dan dopes toevoegt aan de voeding, heeft dit een gunstigere invloed op de prestaties. Sportprestaties, die voor een belangrijk deel zijn terug te voeren tot spierprestaties, vereisen in de eerste plaats een in optimale conditie verkerend spierstelsel, dat op de juiste manier moet worden onderhouden. Hier komt een belangrijk scheikundig bij kijken. De voeding die de spieren aan het bloed onttrekken bestaat voor een belangrijk deel uit suikers, vooral druivensuiker, die na de actie tot melkzuur worden verbrand. Dit melkzuur wordt beschouwd als een soort van vermoeidheidsstof die via de bloedbaan overal in het lichaam terecht kan komen, ook in de hersenen. Dit vermoedverschijnsel dient echter niet alleen om het wegspoelen van stofwisselingsproducten te bevorderen, maar ook om rust te geven aan de lichaamscellen. In de sport komt men dan op het zo gehete dode punt. De sportbeoefenaar, mens of dier, raakt dan volledig uitgeput en dreigt in elkaar te zakken, maar ervaren sportlieden weten dat punt overwonnen kan worden. Het is een kwestie van reserve-energie vrij te maken. In de sportfysiologie is het belangrijkste dus eigenlijk om dit punt te kunnen overwinnen. Maar er blijft altijd een moment wanneer de hersenen een einde stellen aan onze inspanningen, louter om het lichaam te beschermen en te behoeden voor een te grote belasting. Nu komen we op het gebied waar doping begint te werken. Doping schakelt namelijk dat alarmsysteem van de hersenen uit, zodat we kunnen volhouden. Maar op dat moment wordt het lichaam enorm veel geweld aangedaan zonder dat er bezwaren gevoeld worden, want bv. pijn, duizeligheid en vermoeidheid zijn uitgeschakeld. Ook de levensnoodzakelijke lichaamsreserves worden zonder waarschuwing opgebruikt, wat meestal leidt tot vergiftigingsverschijnselen. De eerste gevallen van doping waren te vinden vooral in wielrennen en beroepsvoetbal. Het gebruik ervan werd ontdekt doordat de wielrenners of voetballers opeens morsdood neervielen, zonder enige doodsoorzaak. Dit komt natuurlijk doordat de eerste doping nog niet zo gesofistikeerd was en zodoende de sportbeoefenaar zijn volledige reserves verbrandde. Doping heeft ook heel negatieve psychische effecten, zoals verslaving of depressie, omdat de sporter beseft dat hij zonder de doping niet goed genoeg is. De stoffen 4.1 Verboden Stoffen Als we over verboden stoffen praten, dan hebben we het over vijf groepen van verboden stoffen. Die vijf groepen staan op de Doping lijst van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). De vijf hoofdgroepen zijn: A. Stimulantia B. Narcotische Analgetica C. Anabole Middelen D. Diuretica E. Peptide hormonen, mimetica en analoge A.Stimulantia Pagina 3 van 10

4 Stimulantia zijn stimulerende middelen die prestatie verhogend kunnen werken. B. Narcotische Analgetica Onder deze groep valt onder ander het gebruik van heroïne en morfine C. Anabole Middelen Bij deze groep hoort ook de welbekende doping Testosteron. D. Diuretica Tot deze groep behoren de vrij onbekende stoffen: E. Peptide hormonen, mimetica en analoge Hieronder vallen de beruchte hormonen: EPO en het groeihormoon, ook Insuline behoort tot deze groep. Wat zijn de belangrijkste doping soorten? 1. Anabolen Steroïden Deze spierversterkende middelen helpen bij de opbouw van de spiermassa en zorgen voor een sneller herstel van het spierweefsel na intensieve trainingen. Dit komt doordat dit middel eiwitten in het lichaam aanmaakt, en spieren voor een groot deel uit eiwitten zijn opgebouwd. Doordat ze voornamelijk worden gebruikt om kracht te ontwikkelen komen ze vooral voor bij krachtsporters (bijv. Gewichtheffen, speerwerpen, kogelstoten en bodybuilders) Omdat anabole steroïden je kracht opleveren, wordt deze dopingsoort vooral door krachtsporters gebruikt, zoals bodybuilders. Er zijn veel risico s aan het gebruik van dit middel. Dit kan leiden tot o.a. de volgende aandoeningen: Leverbeschadiging Toename cholesterol Toename van gevoelens van agressie Nieraandoeningen Kanker Impotentie Clitorisvergroting Vermannelijking bij vrouwen Dit is echter maar een beperkt lijstje, totaal zijn er tientallen aandoeningen die men door het gebruik van dit middel kan oplopen. Belangrijke soorten anabole steroïden zijn: testosteron, nandrolon, closetrol, stanozolol en androsteendion. Pagina 4 van 10

5 2. Amfetaminen Centraal stimulerende middelen die sportlieden gebruiken om het vermoeidheidsgevoel terug te dring en aan zelfvertrouwen te winnen. Amfetamines werken verslavend en het verleggen van de vermoeidheidsgrens kan leiden tot hartklachten. 3. Bètablokkers Middelen die de hartslag vertragen. Bètablokkers worden gebruikt in sporten waar concentratie erg belangrijk is, zoals boogschieten, biljart en de moderne vijfkamp. Bètablokkers kunnen aanleiding geven tot hartklachten en een lage bloeddruk. 4. Bloeddoping Bij bloeddoping wordt bij de sporter voor de inspanning een liter extra bloed toegediend. Dit bloed is zes tot acht weken voor de inspanning afgenomen. Na die tijd heeft het lichaam dat weer zelf aangevuld. Vlak voor de inspanning worden de rode bloedlichaampjes uit het afgenomen bloed gehaald en toegediend, waardoor meer zuurstof kan worden opgenomen. Dit middel kan leiden tot nierbeschadiging, allergische reacties en trombose. Deze soort doping was enige tijd geleden erg populair, bloeddoping kan namelijk niet worden opgespoord. Een ander groot risico is dat het bloed wordt verwisseld met ander bloed, waaroor de sporter kan worden besmet met een ziekte. 5. Courtisane Stimulerende middelen die het uithoudingsvermogen doen toenemen, ontstekingsremmers. Courtisane worden vooral gebruikt in duursporten. Belangrijke aandoeningen die een sporter bij gebruik van courtisane kan oplopen, zijn hoge bloeddruk, diabetes en verlaging van de immuniteit. 6. Diuretica Dit middel kan voor veel doelen worden gebruikt. Ten eerste zijn het waterafdrijvende middelende, die zorgen voor snel gewichtverlies. Dit is vooral het geval bij boksers, zwemmers en vechtsporten. Ook zorgen ze ervoor dat het hart wordt ontlast, het geen betekend dat je minder snel vermoeid raakt. Ook zorgen ze ervoor dat de bloeddruk verlaagd wordt. Ten slotte worden ze ook gebruikt als maskerend middel voor andere dopingmiddelen. Diuretica hebben niet veel bijwerkingen. Ze zorgen alleen voor hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid en een droge mond. Bij langdurig gebruik verdwijnen de laatste twee effecten. De belangrijkste soorten diuretica zijn bumetanide, furosemide, mersalyl, mannitol en chloortalidon. 7. EPO (erythropoiëtine) Een kunstmatige vorm van bloeddoping. Het hormoon bevordert de aanmaak van rode bloedlichaampjes, waardoor de sporter meer zuurstof kan opnemen en een inspanning langer vol kan houden. Het wordt dus vooral gebruikt in duursporten zoals wielrennen en lange afstandslopen. De gevaren die EPO met zich meebrengt zijn bloedverdikking, hartritmestoornissen en hartstilstand. 8. Groeihormonen (hgh) Pagina 5 van 10

6 Groeihormonen hebben een anabole werking, ze verhogen het transport van aminozuren en doen de spiermassa toenemen. Groeihormonen zijn lichaamseigen. Doordat ze sporters vooral veel kracht opleveren worden ze gebruikt in krachtsporten, zoals gewichtheffen en bodybuilding. Groeihormonen hebben gevaarlijke bijeffecten. Ze kunnen er voor zorgen dat je schedel groeit en dat je handen en voeten groter worden. Ook kunnen ze leiden tot hartziekten, artrose, diabetes en kanker. Ondanks al deze nadelen worden groeihormonen toch nog vaak gebruikt. Dat komt doordat groeihormonen niet op spoorbaar zijn. 9. Narcotica Dit verdovende middel werkt op het zenuwstelsel. Ze bezorgen een gevoel van welbehagen en werken als een soort pijnstillers. De bekendste van deze middelen is morfine. Morfine geeft de sporter een gevoel van euforie. Ook heroïne en cocaïne staan op de lijst. Als je deze middelen op het eerst gezicht bekijkt vermoed je niet dat het doping is, het verbetert de prestatie namelijk op zich niet, ze laten je het gevoel van vermoeidheid en pijn vergeten. Bij het gebruik van deze middelen ontstaat het gevaar van verslaving en van ademhalingsstoornissen Cocaïne. 10. Probenecide Dit geneesmiddel is bedoeld voor behandeling van bloedverdikking. Probenecide wordt ook gebruikt om sporen van anabole steroïden te maskeren, zoals gebeurde in de Tour de Franse van 1988 door de Spanjaard Pedro Delgado. In de wielersport wordt al vele jaren veel doping gebruikt. Het bekendste middel in deze sport is EPO. Kun je verslaafd raken aan doping? Je kunt onderscheid maken tussen lichamelijke afhankelijkheid en geestelijke afhankelijk. Je noemt het lichamelijke afhankelijkheid als het lichaam protesteert wanneer met gebruik van een stof wordt gestopt (ontwenningsverschijnselen. Bij een stof zoals alcohol, dat ook op de dopinglijst staat, kan lichamelijke afhankelijkheid optreden. Geestelijke afhankelijkheid houdt in dat de gebruiker steeds sterker naar het middel verlangt en zich eigenlijk niet meer prettig kan voelen zonder dat middel. Dit kan onder meer optreden bij het gebruik van anabole steroa-den. Wanneer iemand stopt met een kuur van anabole steroa-den nemen de prestaties weer af. Iemand kan zo sterk willen verlangen naar het gevoel van prestatieverbetering, dat wordt besloten opnieuw anabolen te gaan gebruiken. Vandaar dat het gebruik ervan in die takken van sport als doping wordt aangemerkt waar het de prestatie daadwerkelijk kan bevorderen. Volgens Amerikaanse onderzoekers, die de levensgeschiedenis van meer dan 200 verslaafden vastlegden, was bijna 10% van deze mensen zijn of haar carrière als opiaatjunkie begonnen als anabolengebruiker. In een soortgelijk onderzoek in 1990 was nog geen 1 procent van de verslaafden in aanraking gekomen Pagina 6 van 10

7 met anabolen. Kennelijk wordt het steeds makkelijker om van de bolensien in ranzig harddrugland terecht te komen. Sommige bollengebruikers raakten uiteindelijk zelfs aan de heroïne! Meer dan 80 % van de verslaafde ex-ballenjongens was via de sportschooldealer in contact gebracht met de verslavende opiaten. Het motief voor deze drastische stap was meestal slaapproblemen die werden veroorzaakt door steroïden Is doping op spoorbaar? 3.1 Te zien? Doping is heel moeilijk op te sporen. Enkel de producten die effectief aan te tonen, kan men opsporen. Meestal gebeurt dit door het aantonen van sporen van doping in de urine. Er zijn dus ook duizenden vormen van doping die men nu nog altijd niet kan aantonen. Dat zijn dan ook wel de meer zeldzame en minder efficiënte soorten van doping. Er zijn in de topsport drie soorten doping: a) wekaminen (o.a. amfetaminen) - b) anabole steroïden (o.a. durabolin, die de aanmaak van spiereiwitten bevorderen) - c) corticosteroïden. Vandaag de dag vermindert het gebruik van wekaminen, maar neemt het gebruik van anabole steroïden enorm toe. Dit komt doordat het gebruik van wekaminen lang na de wedstrijd aan te tonen is en doordat ze meer dan een uur voor de wedstrijd moeten ingenomen worden. Anabole steroïden daartegen kunnen ingenomen worden enkele minuten voor de wedstrijd en dan geen sporen meer nalaat. Zodoende kan het niet ontdekt worden, of alleen als men een test zou doen midden in de wedstrijd. Maar het zijn niet alleen medicijnen die gebruikt worden als doping. Het is nu pas bekend dat men in Oost-Europeaan rode bloedcellen toedient, waardoor de sportprestaties beter worden. Heb je er nog nooit op gelet waarom die turnsters uit het Oostblok altijd zo klein en kinderlijk zijn, hoewel sommigen ouder zijn dan twintig? Wel men heeft ook in het vroegere Rusland en Polen groeiremmers gegeven aan turnsters, waardoor ze een kinderlijke lichaamsbouw kregen, het geen heel gunstig is voor een turnster. Dit kan ook niet aangetoond worden indien het middel professioneel is toegediend. Ook de zwemmers genieten van doping, hoewel genieten. Enkele jaren geleden is er bij Amerikaanse zwemmers ontdekt dat ze anaal lucht in hun darmen spoten, waardoor hun bekken hoger in het water kwam te liggen en daardoor soepeler door het wateroppervlak gleden. Bij gewichtheffers zette men de biceps en andere belangrijke spieren een hele tijd onder spanning, waardoor de spieren trilden en hierdoor krachtiger werkten. Sinds de ontdekking van doping zijn er heel wat wetten vervaardigd i.v.m. het verbieden van dopinggebruik. In België is dopingpraktijk bij sportcompetities verboden in het jaar 1965, wat in vergelijking met andere Westerse landen heel laat is. 3.2 Controles Tegenwoordig worden bij alle grote internationale wedstrijden doping controles gehouden, denk maar aan de Olympische Spelen in Sydney en de Tour de France. Bij de Tour de France is het spektakel rondom de doping affaires met o.a. TVM en Festina inmiddels zo'n happening aan het worden dat de afgelopen Tour de renners van alle ploegen op een bepaald moment er genoeg van hadden en staakten (zie fig. 3.1). Zij waren het zat dat er meer aandacht uitging naar de doping schandalen dan naar de prestaties van de renners Maar ook worden er op kleine schaal doping controles uitgevoerd, deze controles worden gedaan Pagina 7 van 10

8 door het DoCoNed, dat is de Stichting Doping Controle Nederland. Deze controles worden uitgevoerd omdat alle sportbonden een gezonde en eerlijke sportbeoefening in hun tak van de sport wensen. In principe kan iedereen die meedoet aan wedstrijden van een sportbond gecontroleerd worden door het DoCoNed of in het buitenland een andere organisatie. Je kunt zowel binnen als buiten wedstrijdverband worden gecontroleerd. Voor de gebruikers van doping die betrapt worden is er dan een fikse straf van de sportbond waar zij lid van zijn. Of ze ook gerechtelijk vervolgd kunnen worden weet ik niet. Bij het Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken zijn alle verboden stoffen bekend en worden de urinetesten gecontroleerd op doping. Zijn er ook dopingcontroles op minderjarigen? Het verschil meerder- en minderjarigen komt onder andere tot uiting in verschillende rechten en plichten. Ook in de sport is dit onderscheid van belang. Er zijn grote getale minderjarigen die sport beoefenen in club- en/of verenigingsverband. Belangrijk hierbij is de constatering dat de minderjarige sporters zich evenals de meerderjarige sporters moeten houden aan het dopingverbod van de sportbond. Voorts zullen alle sporters zich moeten onderwerpen aan de, in het kader van het toezicht op de naleving van het dopingverbod, uit te voeren dopingcontroles. In verband met de uit het civiele recht voortvloeiende handelingsonbekwaamheid van minderjarigen is het raadzaam expliciete of impliciete toestemming van de ouders/verzorgers te verkrijgen Wat zijn de straffen voor het gebruik van doping? De sporter die wegens dopinggebruik wordt bestraft, wordt uit de uitslag van de desbetreffende wedstrijd verwijderd, moet eventueel prijzengeld inleveren en wacht bovendien een schorsing die hem van deelname aan andere wedstrijden uitsluit. Wanneer de op doping betrapte sporter van een team deel uitmaakt, kan ook dat team bestraft worden. Onder meer internationale hockeyfederatie (FIVB) en de internationale hockeyfederatie (FIH) kennen bepalingen om de uitslag van een wedstrijd te veranderen of een team uit een toernooi te verwijderen wanneer een enkele sporter op doping is betrapt. Het IOC maakt in zijn aanbevelingen voor de duur van schorsingen onderscheid tussen enerzijds het gebruik van efedrine, fenylpropanolamine, pseudo efedrine, cafeïne, strychnine en verwante stoffen (categorie 1) en anderzijds de andere verboden farmacologische groepen en methoden (categorie 2). Wanneer (overmatig) gebruik van een middel uit groep 1 is vastgesteld, beveelt het IOC de volgende schorsingen aan: - Maximaal drie jaar na de eerste overtreding; - Twee jaar na de tweede overtreding; - Levenslang na de derde overtreding; Voor categorie 2 hanteert het IOC de volgende normen: - Twee jaar na de eerst overtreding; - Levenslang na de tweede overtreding; Pagina 8 van 10

9 Het staat de internationale sportfederaties vrij zwaardere en aanvullende straffen op leggen. Sommige organisaties kennen als strafmaat bijvoorbeeld een schorsing van vier jaar bij de eerste overtreding in categorie 2. Het staat de internationale sportfederaties vrij zwaardere en aanvullende straffen op te leggen. Sommige organisaties kennen als strafmaat bijvoorbeeld een schorsing van vier jaar bij de eerste overtreding in categorie 2. Wetten In Nederland zijn voor doping geen speciale wetten maar wel 2 wetten waarbij je doping kunt betrekken namelijk: Opiumwet Wet op de geneesmiddelenvoorziening De opiumwet is in 1928 ingegaan en heeft haar bestaan vooral te danken aan de overwegingen van internationaal belang. In november 1976 werd de opiumwet aangepast, er werd nu onderscheid aangebracht tussen de vrij onschuldige hennepproducten en aan de andere kant de drugs met onverantwoord. Dit betekent dat het gebruik van hennepproducten niet meer als misdrijf maar als overtreding wordt gezien De opiumwet heeft ook een lijst waarop verboden middelen staan. De wet op de geneesmiddelenvoorziening heeft de bedoeling om doping te bestrijden. Veel geneesmiddelen vallen onder deze wet, die het vrij gebruik van deze niet meet toestaat. Ze mogen alleen op recept verstrekt worden. Ook mogen ze alleen in de apotheek aanwezig zijn, elders is de aanwezigheid niet toegestaan en dit betekent een overtreding van de wet. Heeft de sporter ook rechten en plichten? Een sporter heeft ook zijn rechten en plichten tijdens zo n dopingcontrole. Het is belangrijk om te weten wat je rechten en plichten in een situatie zijn, daarom heb ik de rechten en plichten bij de dopingcontroles nog eens op een rijtje gezet: Rechten van de sporter Je kunt alles vragen met betrekking tot de dopingcontroleprocedure. Als je vragen hebt, kun je die in de daarvoor speciale ruimte op het dopingcontroleformulier vermelden. Je mag een begeleider, en zonodig een tolk meenemen tijdens je controle. Plichten van de sporter Je moet op de hoogte zijn van de dopingcontroleprocedure, en je moet de regels daarvan aanvaarden en volgen. Je moet zelf alle stappen controleren totdat de controle is afgelopen. Je moet het dopingcontroleformulier ondertekenen. Pagina 9 van 10

10 Deze gegevens worden allemaal vertrouwelijk behandeld. Ik ben tot de conclusie gekomen dat het gebruiken van doping veel gevolgen kan hebben. Het gebruiken van doping heeft meer nadelen dan voordelen.bijvoorbeeld als een sporter doping gebruikt dan kan hij beter presteren en de wedstrijd winnen, maar is dat wel eerlijk tegen over je tegenstander? En tegen over jezelf? Nee, dat is het zeker niet want eigenlijk speel je oneerlijk. Er zijn verschillende soorten doping. En ze hebben allemaal andere bewerkingen als je anabolen steroïden gebruikt dan heb je risico dat je lever beschadigd wordt en dat je kanker krijgt. Als je amfetaminen en bètablokkers dan heb je de kans op lage bloeddruk en hartklachten. Aan amfetaminen en narcotica verslaafd aan raken. Als de sporter bloeddoping gebruikt dan kan deze niet opgespoord worden dat is het voordeel van de sporter maar het nadeel daarvan is dat het bloed wordt verwisseld met een andere bloed, waardoor de sporter besmet kan worden met een ziekte. Wat ook een nadeel is aan het gebruiken van doping is dat je er verslaafd aan kunt raken. Zo wel lichamelijk als geestelijk. Bij lichamelijk verslaafde kan je zeggen dat het lichaam afhankelijk is als de sporter moet presteren dan wil de sporter die middel weer gebruiken omdat hij voelt dat hij die middel nodig heeft om te presteren. Bij geestelijk verslaafde is dat de sporter sterk naar het middel verlangt en hij voelt zich niet meer prettig zonder dat middel. Ik ben tot de conclusie gekomen dat het gebruiken van doping geen nut heeft want je hebt veel gevolgen die niet goed zijn voor je gezondheid. Pagina 10 van 10