Nood aan links alternatief tegen nieuw extreem-rechts

Transcriptie

1 Nieuwsbrief Deze nieuwsbrief komt enkele keren per jaar uit en wordt als pdf verstuurd. Inschrijven kan via 16 augustus Filosoof Bleri Lleshi: Nood aan links alternatief tegen nieuw extreem-rechts Filosoof Bleri Lleshi publiceerde op zijn website (zie: een uitstekende analyse over de opkomst van N-VA en de nood aan een links alternatief op deze partij. We nemen hier graag zijn tekst over. Nood aan links alternatief tegen nieuw extreem-rechts De crisis en het opkomende nieuw extreem-rechts zoals de N-VA maakt een links alternatief broodnodig. Antwerpen slachtoffer van federaal migratiebeleid, één van de vele oneliners waarmee Bart De Wever uitpakte bij de voorstelling van de migratiebarometer die de N-VA opstelde. Bij de N-VA lopen steeds meer Vlaams Belangers rond, die bovendien ook nog goede plaatsen krijgen op de verkiezingslijsten. De zaak rond Jurgen Ceder haalde uitgebreid de media, maar moet ons niet doen vergeten dat er bijna vijftig andere Vlaams Belangers bij de N-VA dienst doen. Niet alleen de VB-leden maar ook hun visie en discours wordt steeds meer eigen aan de N- VA. Dat de overstap zo soepel verloopt en dat de verschillen tussen VB en de N-VA steeds kleiner worden, verbaast mij niet. Vele anderen wel, blijkbaar. En dan vraag ik mij af waar zij zaten de afgelopen jaren. N-VA: voor of tegen migrant? Iets minder dan drie maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen wil de N-VA zoveel mogelijk kiezers overtuigen dat zij de enige echte rechtse partij is in Vlaanderen. Hoe kan ze zich als partij onderscheiden? Door de standpunten die ze inneemt natuurlijk. De harde taal over asiel en migratie valt niet zomaar uit de lucht. De N-VA wil niet alleen kiezers afsnoepen van de traditionele partijen. In steden zoals Antwerpen zijn de kiezers van het Vlaams Belang cruciaal als Bart De Wever de volgende burgemeester van Antwerpen wil worden. De Wever heeft zich niet al te veel gemengd in het dossier asiel en migratie. Theo Francken en Sarah Smeyers mochten met dit dossier naam en faam maken. De Wever wachte geduldig op zijn momentum. Voordat hij besliste hoe hij het dossier zou bij de migranten in Antwerpen. Dat heeft te gebruiken, ging hij langs bij een aantal maken met de valse beloftes die hij maakte kringen binnen de migrantengemeenschap bij de vorige verkiezingen en met het links om af te toetsen of er enige hoop was om laten liggen van de (enorme) problemen en bij hen wat stemmen te winnen. uitdagingen van de migranten in Antwerpen. Dat was niet zo gek als het lijkt. De huidige burgemeester is alles behalve populair Ja, er zijn hier en daar wat mensen uit de Deze zomer trekt Blokbuster opnieuw naar verschillende fes- In deze nieuwsbrief: * Fascistisch gevaar in Griekenland * Griekse waarschuwing * Einde IJzerbedevaart - heeft IJzerwake nog toekomst?

2 migrantengemeenschap die voor de N-VA zullen stemmen. Die vind je bij de migrantenelite die alleen aan het eigenbelang denkt en die evenveel blind geloof heeft in het discours van de wet van de sterkste en eigen verantwoordelijkheid en met de juiste attitude geraak je wel bij de top. Behalve deze elite heb je ook een groepje dat zo razend kwaad is op Patrick Janssens dat hun proteststem naar de N-VA zal gaan. Om op die manier Janssens zoveel mogelijk pijn te doen. Met de dagelijkse overloop van Vlaams Belangers naar de N- VA en met de verharding van het discours over migratie, is het nodig dat we de zaken in de juiste context plaatsen en kijken hoe we er nu voor staan. Links en rechts in het midden? De links-rechts tegenstelling wordt steeds vager. Omdat alle partijen steeds meer naar het centrum opschuiven, luidt de gangbare analyse. Dit klopt echter niet. Het dominante discours van rechts verschuift niet. Het zijn de sociaal-democraten die hun ideologie en principes vaarwel zeggen en naar rechts verschuiven. Bij partijen zoals Groen! is dit misschien minder merkbaar, maar ze doen daar ook aardig mee met de anderen. Momenteel zitten we in een andere evolutie. N-VA, de grootste partij in Vlaanderen, schuift steeds meer naar extreemrechts. Hun sociaal-economische programma is het meest neoliberale en asociale programma van alle partijen en daar zijn ze trots op. Dat VB de N-VA verwijt dat ze te neoliberaal zijn, is een teken aan de wand. Nu heeft de N-VA ook in haar kaarten laten kijken inzake asiel en migratie, en het stinkt naar extreemrechts. Van die subtiele en softe verwoordingen die zogezegd het onderscheid maken tussen VB en N-VA vinden we weinig terug. Laten we de hypocrisie stoppen en de N-VA gewoon noemen voor wat het is. Neen, het is niet het N-VB (Nieuw Vlaams Belang), maar het blijft gewoon de conservatieve, neoliberale N-VA met steeds dominantere extreemrechtse kenmerken. Open-VLD en CD&V zijn onder druk van de N-VA steeds meer naar rechts geschoven. Dissidente of kritische stemmen binnen die partijen zijn gestild want de cijfers vallen tegen. De enige wenselijke verandering is diegene die stemmen levert. Die verandering is er tot nu toe niet gekomen; integendeel, beide partijen zitten in een stilstand of gaan achteruit. Alle Vlaamse partijen, van Open-VLD tot Groen!, zijn de eigen fundamenten vergeten. Als ze trouw waren gebleven aan hun beginselen, dan was er nu een alternatief. De mensen moeten de keuze hebben om voor iets anders te kiezen, maar daarvoor heb je partijen nodig met durvers en met moed. En geen partijen die achter het populistische discours aanlopen van partijen met steeds meer extreemrechtse symptomen. Een links alternatief In tijden van crisis hebben wij in dit land en in heel Europa het meest nood aan een links alternatief dat vanuit de realiteit vertrekt, met een analyse gebaseerd op haar basisideeën en waarden als oplossing. Als men hieraan had gewerkt de afgelopen decennia dan was nu links aan de macht en dan hadden de kiezers de kans gekregen om andere keuzes te maken de afgelopen dertig jaar. De laatste drie decennia zijn een ware sociale aftakeling geweest met als hoogtepunt de crisis sedert 2008, waarvan het eindpunt nog lang niet in zicht is. Wat links ooit wist op agenda te zetten en zelfs wist te realiseren, is het vandaag zelf aan het ondergraven omdat links heeft gekozen voor een project waar sociaaldemocratie en neoliberalisme hand in hand zouden gaan. Links beseft niet of wil niet beseffen dat het zo het zichzelf te gronde richt. In politiek moet men anders durven denken en doen. De mensen hebben daar recht op. Kiezers, burgers hebben recht op een alternatief. Vooral in periodes zoals deze waar de politieke klasse -van rechts tot links- voor het neoliberalisme heeft gekozen en dus een zware verantwoordelijkheid draagt voor de teloorgang van de politiek en voor de financiele, economische en sociale crisis waarin we nu zitten. Een echt links alternatief is ook de beste remedie tegen extreemrechtse partijen zoals de N-VA. Bleri Lleshi is politiek filosoof

3 Geweld van Gouden Dageraad vindt steun bij neonazi s Het geweld van Gouden Dageraad neemt steeds meer uitbreiding in Griekenland. Milities van de neonazistische partij vallen migranten aan en aarzelen niet om dat open en bloot te doen. De partij zit in de peilingen in de lift, nu reeds tot boven de 10%. Het ongenoegen tegenover het besparingsbeleid is enorm, de aanvallen op de levensstandaard gaan onverminderd voort. Nu wil de trojka zelfs de zesdagenweek terug invoeren en arbeidsweken tot 78 uur mogelijk maken. Een steeds groeiend deel van de bevolking leeft in absolute armoede. Gouden Dageraad probeert daarop in te spelen door de verantwoordelijkheid bij migranten te leggen. Een gewelddadige actie van Gouden Dageraad, waaronder drie parlementsleden, tegen straatverkopers werd in ons land enthousiast onthaald door de hoofdzakelijk door VB-personeelsleden volgeschreven blog Rechtsactueel. Ook bij de neonazi s van N- SA zijn de gewelddadige Griekse neonazi s het nieuwe lichtende voorbeeld. Hoe Wilders de Europese subsidiemachine misbruikt De rechtse populist Geert Wilders probeert met zijn Nederlandse PVV het imago van een anti-establishmentformatie te wekken. Wilders stelt zich ook hard op tegen de geldverkwisting in Europa. Maar nu blijkt dat zijn eigen partij daar zelf maar al te graag aan mee doet. PVV-Europarlementslid Daniel van der Stoep veroorzaakte destijds een auto-ongeluk terwijl hij in beschonken toestand was. De PVV er volgde een ontwenningskuur en diende de rekening ervan in bij het Europees Parlement. Het ging om euro die de belastingbetalers moesten ophoesten om het alcoholprobleem van de PVV-verkozene aan te pakken. Ook liet de partij onderzoeken betalen vanuit Europa. Enige hypocrisie is de partij van Wilders niet vreemd Reportage van KRO: Homofobie Jim Wallace van de Australische Christian Lobby wint deze week de hoofdprijs inzake homofobie. Hij slaagde daarin met de uitspraak dat homoseksualiteit slechter voor de gezondheid is dan roken. Ik denk dat we rokers excuses moeten aanbieden, wanneer de eigen gezondheidscijfers van de homogemeenschap - die ze presenteren als ze meer geld willen - aangeven dat homo s meer drugs gebruiken en meer zelfmoord plegen. Wallace voegde er subtiel aan toe: We moeten ons bewust zijn dat de homoseksuele manier van leven deze problemen met zich meebrengt. Als we die levensstijl normaal maken met het huwelijk, moeten we onder ogen zien dat het mensen aanmoedigt. Zo n rabiate homofobe praat kan best in de kast opgeborgen worden. Wallace kon wel op instemming van Eddy Hermy, van de neonazistische groupuscule N-SA, rekenen. Die verklaarde op zijn site: Moeten we dan nu op de verpakking (kleren) van homo s niet ook de afschuwwekkende afbeeldingen die op een pakje sigaretten staan plaatsen, deze keer om aan te tonen hoe gevaarlijk het pijpen van elkaar wel is? Om zo het gebruik tegen te gaan? Als hoofdprijs voor homofobie verdient Wallace een one-night-stand met Eddy Hermy. Proficiat!

4 Neonazi begint knokpartij op fuif jeugdbeweging Je zal het als jeugdbeweging maar voor hebben. Wekenlang met tal van vrijwilligers de handen uit de mouwen steken om een plezante fuif te organiseren en met de opbrengst de kas te spijzen, en dan de fuif moeten stil leggen omdat een neonazi de boel komt verstoren. De Buggenhoutse jeugdbeweging die afgelopen weekend het slachtoffer werd van het geweld van BBETkopstuk Tomas Boutens moest als gevolg van het geweld van de neonazi zowat 500 feestvierders naar huis sturen. Boutens heeft een gewelddadige reputatie. De man was destijds actief als militair en organiseerde prompt een kern van neonazi s in het Belgische leger. Er werd met wapens gezwaaid en er waren trainingskampen. De groep maakte deel uit van Blood and Honour, in ons land onder de naam Bloed, Bodem, Eer en Trouw actief. De groep BBET werd ontbonden na een gerechtelijk optreden in Zes jaar later zijn ze echter nog steeds niet veroordeeld. Het proces tegen de groep gewapende neonazi s zit voorlopig vast door procedurekwesties. De correctionele rechtbank van Dendermonde wil immers eerst een uitspraak van het Grondwettelijk Hof over de rol van het federaal parket in deze zaak. Een procedurekwestie die Doe mee: wellicht zal leiden tot verjaring. De heisa rond de neonazi s in het leger heeft tot geen enkele veroordeling geleid! Boutens zet intussen zijn activiteiten verder. Op nieuwjaar 2011 haalde hij nog het nieuws omdat hij op een fuif in Buggenhout, zijn uitvalsbasis, het kaakbeen van een agent brak bij een vechtpartij. Nu haalt hij opnieuw het nieuws omwille van betrokkenheid bij een knokpartij op een fuif in Buggenhout. Rond 3u30 begon Boutens een vechtpartij op de fuif, hij haalde er bevriende leden van een motorbende bij. Op straat kwam het tot een heuse confrontatie. De leden van de motorbende probeerden er één iemand uit te pikken. Toen de politie die man ontzette, zetten enkele motards zelfs een achtervolging van de combi in. Verschillende getuigen duidden Boutens aan als de aanstoker van de vechtpartij. Ook op politiek vlak is Boutens trouwens nog actief. Hij ging onder meer mee betogen met de groupuscule N-SA in 2009 en nam aan verschillende NSV-betogingen deel. Zo betoogde hij in 2011 tijdens de NSV-betoging in Antwerpen samen met onder meer Filip Dewinter. Die rechtse rakkers weten steeds een fraai gezelschap te verzamelen. Eind 2011 kwam een Nederlandse extreemrechtse groep in opspraak nadat er wapens bij de leden waren gevonden, het ging om een groep waar Boutens nauwe contacten mee onderhield. Zal er nu eindelijk opgetreden worden tegen het asociaal en gewelddadig gedrag van de neonazi Boutens? Als hij ongemoeid wordt gelaten, kan er straks geen enkele jeugdbeweging in Buggenhout en omgeving nog een fuif organiseren zonder een professionele veiligheidsdienst in te huren. De man is duidelijk nog steeds als neonazi actief en laat geen kans ongelegen om een knokploeg op poten te zetten, indien mogelijk zelfs gewapend. Blokbuster organiseert verzet tegen extreemrechts. Zo zullen we in maart opnieuw een anti-nsv betoging organiseren, dit jaar in Antwerpen, om extreemrechts geen vrijspel te geven. We willen figuren als Boutens niet ongehinderd met politieke medestanders over de straten laten marcheren. Wil je meewerken aan de anti-nsv betoging? Contacteer ons dan.

5 IJzerwake verliest tegenstander, maar heeft het zelf nog toekomst? Nadat de IJzerbedevaart de afgelopen jaren tot een absoluut dieptepunt inzake aanwezigheid was afgezakt, vonden de organisatoren van de IJzerwake de tijd rijp om beide evenementen op dezelfde dag te houden. De rechtstreekse confrontatie liep zoals verwacht uit op een overwinning van de Wake op de Bedevaart die meteen aan de laatste editie toe was. Het wegvallen van deze rechtstreekse concurrent werd triomfantelijk gevierd, maar zorgt ook voor het verdwijnen van een bestaansreden van de IJzerwake. De opmars van het Vlaams Blok midden jaren 1990 leidde tot een confrontatie met de gematigde en gesubsidieerde organisatoren van de IJzerbedevaart. Het kwam zelfs tot een fysieke confrontatie aan het vredesmonument in Diksmuide toen de VB-troepen onder aanvoeren van de familie Verreycken tot een charge overgingen. Toen het VB in de peilingen hoge toppen bleef scheren en begin jaren 2000 de kaap van de 20% begon te overstijgen, was de tijd blijkbaar rijp om een alternatieve bedevaart te organiseren in de vorm van de IJzerwake. Sinds 2003 was er telkens een week voor de IJzerbedevaart een dergelijke IJzerwake in Steenstrate, op een steenworp van Diksmuide. Dit jaar trokken beide evenementen samen aanwezigen. Waar de media het over aanwezigen bij de IJzerbedevaart hadden, spraken ze over aanwezigen bij de Wake. Dat is ongeveer evenveel als vorig jaar, mogelijk iets minder al kan het slechte weer daar voor iets tussen zitten. Sinds de IJzerwake van start ging, kwamen ieder jaar ongeveer mensen naar het evenement. Op het hoogtepunt van de IJzerbedevaart waren er naar verluidt tot aanwezigen. Het wegvallen van de concurrentie van de IJzerbedevaart officieel verschuift de datum van het evenement naar 11 november werd uiteraard triomfantelijk onthaald bij de organisatoren van de IJzerwake. De Vlaamse broederstrijd is uitgevochten en gewonnen door de radicalen, zo lijkt het. Maar anderzijds kan ook de traditie van de IJzerwake niet bepaald springlevend genoemd worden. Ook op de wake is er een erg grijs publiek, het evenement slaagt er niet in om te groeien en onder een aantal extreemrechtse jongeren is er weinig enthousiasme. Vorige week kwam het op het hoofdzakelijk door VB-personeelsleden volgeschreven RechtsActueel tot een discussie tussen voor- en tegenstanders van de IJzerwake. De nationale voorzitter van de NSV, de studentenclub van het Vlaams Belang, formuleerde een reeks kritieken. Dat de NSV-voorzitter tevens aanhanger is van de met het Griekse Gouden Dageraad sympathiserende neonazistische groupuscule N-SA is een indicatie van de bloedarmoede die er blijkbaar in NSV-kringen heerst. In elk geval schrijft deze NSV-voorman over de IJzerwake: Dit jaarlijks evenement trekt enkele duizenden Vlamingen, al dan niet bejaard, naar een afgelegen weide in Vlaams Lutjebroek. De quasi gratis bussen en de meestal gunstige weersomstandigheden houden het bezoekersaantal nog hoog, maar de vergrijzing zal niet lang meer op zich laten wachten. Hij pleit voor een ideologische herprofilering van de IJzerwake om nieuwe mensen aan te trekken op basis van actuele standpunten. Er kwam repliek door onder meer Rob Verreycken die fijntjes opmerkte dat de jaarlijkse NSV-betoging evenmin een groeiend aantal deelnemers aantrekt. De NSV-voorzitter reageerde daarop met een compliment aan zijn voorgangers en zijn leden: Voor mijn part komt er niet eens een NSV!-betoging dit jaar. Dat we ons maar eens eerst bezighouden met nuttige herbronning en -vorming, in de plaats van weer karikaturaal de straat op te gaan zonder enig besef van waar het over gaat! Een standpunt dat Verreycken griezelig vindt. Het Vlaams Belang heeft duidelijk werk voor de boeg om haar eigen studenten naar eigen zeggen met 60 man en een sjiek in het gareel te laten lopen. Bij de beelden van de IJzerwake werd het grijze haar dit jaar verstopt onder paraplu s, maar er lijkt zich effectief een vergrijzing voor te doen. De triomfantelijke sfeer kan de problemen van de IJzerwake zelf niet volledig verbergen: de electorale neergang van het Vlaams Belang beperkt de financiële ruimte voor deze partij, het wegvallen van de concurrentie zorgt voor het verdwijnen van het opbod inzake deelnemersaantallen en neemt de gezamenlijke vijand weg, het beperkte enthousiasme onder jongeren terwijl het oudere publiek fysiek steeds meer moet afhaken, Tenslotte is het opvallend dat de hoge scores van N-VA in de peilingen niet leiden tot een grotere aanwezigheid of betrokkenheid bij Vlaamsnationalistische evenementen of de Vlaamse beweging in het algemeen. De uitzonderlijke mediastilte en afwezigheid van Bart De Wever de afgelopen dagen spreekt boekdelen, zijn partij probeert afstand van de nationalistische folklore te houden om geen kiezers af te schrikken. Het is onderdeel van de grote spreidstand die de N-VA inneemt. Minstens bij een deel van de N-VA ers, waaronder de nieuwkomers die politiek asiel kregen na hun vlucht uit het VB, moet dat toch pijn doen? Zal de IJzerwake er in slagen om nieuwe lagen aan te trekken of zal de vergrijzing en bijhorende afkalving de komende jaren worden doorgezet?

6 Fascistisch offensief in Griekenland Analyse vanuit Griekenland door Kristof Samenleving in verval Athene, september Een vrouw van begin de dertig vergezeld door haar twee jonge kinderen is aan het bedelen in Odos Athinas in het centrum van Athene. Aan hun kledij en huid te zien, hebben ze pas recent hun huis verloren. Dit gezin is een van de vele slachtoffers van het verval van de Griekse samenleving. De dieper wordende crisis van het kapitalisme raakt de volledige Griekse arbeidersklasse (ook wel de 99% genoemd). De besparingsmaatregelen die door de trojka worden opgelegd, leiden tot een enorme verarming en veroordelen Griekenland tot derde wereld toestanden: honger, dakloosheid en een enorme werkloosheid blijven aangroeien. De ouderen, mensen met een beperking en de migranten worden het hardste geraakt. Ondertussen eist de trojka een nieuwe reeks besparingsmaatregelen voor een bedrag van 11,5 miljard euro. Het gaat om het schrappen van de achturendag zodat werkgevers hun personeel tot 78 uur per week kunnen laten werken, de verhoging van de pensioenleeftijd van 65 naar 67 jaar, de invoering van een werkweek van zes dagen en het verder vereenvoudigen van de ontslagregels. Polarisatie De twee traditionele partijen, Nea Demokratia (ND) en PASOK, zijn niet in staat om daarop te antwoorden en ze aanvaarden de besparingslogica. Als gevolg hiervan blijven ze steun verliezen. De Grieken zoeken wanhopig naar een uitweg, wat hen in de richting van meer radicale ideeën duwt. Dit bleek erg duidelijk bij de verkiezingen van juni laatstleden die schokgolven doorheen Europa veroorzaakten. De stemresultaten voor de twee traditionele partijen verschrompelde van 77,40% in 2009 tot nu nog 41,94%. Het radicaal-linkse Syriza klom in dezelfde periode spectaculair van 4,70% tot 26,89%. Voor het eerst sinds de val van de dictatuur in 1974 kwam er een openlijk fascistische partij in het parlement, Gouden Dageraad ging van 0,29% naar 6,92%. Deze polarisatie gebeurde ondanks de dreiging van totale chaos als de gevestigde partijen de macht verloren. Het proces van polarisatie met een radicale linkerzijde en een radicale rechterzijde toont de noodzaak van een geloofwaardig democratisch radicaal-links alternatief en de verantwoordelijkheden voor de linkerzijde. Als de radicale linkerzijde onvoldoende in staat is om correcte antwoorden te bieden op de huidige situatie, dan kan de radicale rechterzijde verder groeien. Fascisme Het fascisme is een autoritaire ideologie die een dictatuur wil vestigen, iedere vorm van arbeidersorganisatie wil breken en de volledige controle wil verwerven over het sociale leven en over sociale en culturele organisaties. Om dit te bereiken en te behouden, wordt beroep gedaan op machtsvertoon en openlijk geweld. Het fascisme ontkent de klassentegenstellingen van het kapitalisme en komt op voor een extreem nationalisme binnen een kapitalistische context. Alle kenmerken van het fascisme zijn aanwezig in Gouden Dageraad. De uitingsvormen wijzen er al op. Zowel de vlag als het logo van de partij omvatten een logo dat erg sterk op een swastika lijkt. De vlag is duidelijk verwant aan de propaganda van Hitlers nazipartij. De militanten dragen in ware militiestijl zwarte kledij en laarzen. Op meetings roepen ze slogans als Heil Gouden Dageraad en er wordt ook al eens een Hitlergroet gebracht door de leden. Toenemend geweld Het aantal aanvallen op migranten in Griekenland neemt toe. De geweldenaars gebruiken steeds meer ijzeren staven, messen en boksbeugels. Dat leidt tot meer verwondingen. Tussen midden februari en midden augustus waren er 500 gevallen van racistisch geweld. Er werd benzine gebruikt om een kapperszaak van een migrant in brand te steken. Onder de aanvallers waren er soms ook jongeren van amper 17 jaar. Een migrant overleed als gevolg van een aanval. Gouden Dageraad gebruikt steeds meer geweld tegen politieke tegenstanders en migranten. Dat bleek duidelijk toen parlementslid Kasidiaris een vrouwelijke verkozene van de communistische KKE sloeg tijdens een talkshow die elf dagen voor de verkiezingen live op televisie kwam. Dit geweld droeg bij tot het succes van de partij dat op zijn beurt het zelfvertrouwen van Gouden Dageraad versterkt. Enkele dagen na de verkiezingen van juni was er een aanval in het metrostation Attika. Het geweld werd door een getuige gefilmd en er werden heel wat van de ongeveer 25 aanvallers geïdentificeerd en opgepakt. Verschillende aanvallers waren lid van Gouden Dageraad. Ze werden vrijgelaten onder het voorwendsel dat het slachtoffer hen niet kon identificeren. Dit zet natuurlijk aan tot nog meer geweld. Op vrijdag 5 september ging een eenheid van ongeveer 40 leden van Gouden Dageraad die allen in het zwart gekleed waren en Griekse vlaggen meedroegen over tot een aanval in ware militiestijl. Marktkramen van migranten op een festival werden aangevallen en vernietigd. Nadien marcheerde de militie trots weg. Er waren tal van omstaanders die de aanval zagen gebeuren. De politie kwam niet tussen. De partij publiceerde op haar website zelfs een verslag van de aanval. Daarin verklaarde parlementslid Germenis, die aan de aanval deelnam, dat de migranten Griekse jobs afnemen en dat Gouden Dageraad gelijkaardige acties zal ondernemen indien de Griekse staat het niet doet. Deze aankondiging werd drie dagen later op de site van Gouden Dageraad bevestigd

7 met een verslag van een andere aanval door een eenheid onder leiding van parlementslid Barbarousis. Omdat er niet op wordt geantwoord door de arbeidersbeweging en al evenmin door de staat, halen de fascisten hiermee overwinningen en vergroten ze hun actieterrein. Het domineren van de straten met hun milities, waar ze nu al toe overgaan, is in combinatie met geweld een integraal onderdeel van hun tactieken. Er wordt een angstklimaat gecreëerd onder de migranten die nergens heen kunnen. Een volgende kwalitatieve stap is dat niet alleen migranten maar ook arbeidersorganisaties, zoals piketten of betogingen, aangevallen worden. Leden van Gouden Dageraad zijn al opgemerkt als toeschouwers van betogingen om na te gaan wat er aan de andere kant gebeurt. Steun neemt toe Ondertussen neemt de steun voor Gouden Dageraad en de methoden van deze partij toe. In recente peilingen staat de partij op 12%. Om de steun onder de Griekse bevolking verder op te drijven, organiseert Gouden Dageraad sociale diensten. De partij deelt gratis Grieks voedsel uit aan wie voldoende Grieks is. Er zijn voedselbanken voor Grieken en militanten doen vrijwillig mee met de brandweer. Bovendien neemt Gouden Dageraad in woorden althans een duidelijk standpunt in tegen de buitenlandse speculanten. Dat element werd benadrukt door partijleider Michaloliakos in zijn toespraak na de verkiezingen van juni. De afkeer tegenover de speculanten wordt breed gedragen in de Griekse samenleving. Gouden Dageraad probeert de kwestie van de structurele crisis van het kapitalisme en de klassentegenstellingen in nationalistisch vaarwater te drijven. Wanhoop duwt groeiende lagen van de samenleving in de armen van Gouden Dageraad dat een gemakkelijke boodschap brengt met de stelling dat enkel een sterke en autoritaire staat een oplossing kan bieden en dat geweld nodig is om dat te bereiken. Alles en iedereen die niet Grieks is, wordt een potentiële zondebok. Deze methoden vormen een scherpe breuk met hoe de traditionele partijen aan politiek doen en ook met de wijze waarop de linkse partijen KKE en Syriza opkomen. De Griekse staat is niet in staat om met de kwestie van de migratie om te gaan in een samenleving die gekenmerkt wordt door groter wordende spanningen. De staat laat de fascistische troepen van Gouden Dageraad maar doen. Dat is erg gevaarlijk, mogelijk zullen de fascisten zich op deze manier versterken waardoor de situatie volledig uit de hand loopt en ze zelf de macht kunnen grijpen. In Athene kon ik op een stand op het Syntagmaplein de krant van Gouden Dageraad kopen, het lag er naast de andere kranten. Op de voorpagina wordt opgeroepen tot staatsterreur, de ideeën en methoden van Gouden Dageraad worden niet verstopt in de krant. Dat kan omdat er een zekere steun voor is in de Griekse samenleving. Links in het defensief De afgelopen jaren was er massaal protest tegen het besparingsbeleid. In oktober vorig jaar leidde dit tot een 48-urenstaking waarmee het land volledig werd plat gelegd. Ondanks deze intensieve strijd was de arbeidersklasse echter niet in staat om de aanhoudende en opeenvolgende besparingsplannen te stoppen. In een volgende fase keken velen uit naar de verkiezingen en Syriza in het bijzonder om tot verandering te komen. Dat was tevergeefs, er kwam opnieuw een besparingsregering. De desillusie die hieruit voortkomt, laat onder de minst klassenbewuste lagen ruimte voor fascistische ideeën en methoden. Er zijn nog betogingen en stakingen, maar door het gebrek aan perspectieven voor deze acties zijn het eerder begrafenisstoeten. Beperkingen van Syriza Syriza steunt de stakingen en betogingen, maar het speelt geen voortrekkersrol. De partij besluit slechts tot deelname eens de acties georganiseerd zijn. Syriza is momenteel de kracht die het beste geplaatst is om perspectieven voor de strijd naar voor te schuiven op basis van duidelijke eisen en een plan om die eisen ook effectief af te dwingen. Maar in de plaats daarvan zien we een partij die regelmatig van standpunt verandert en bovendien erg vaag is over hoe het zaken wil bekomen. Syriza is haar eisen aan het matigen. Er wordt niet langer geëist dat de regering van ND en PASOK zou verdwijnen, het volstaat voor de leiding van Syriza blijkbaar als deze regering de besparingsmaatregelen van de trojka niet doorvoert. Op een ogenblik dat deze partijen erg snel hun steun verliezen omdat ze al voor miljarden aan besparingen hebben doorgevoerd, oefent de eis van Syriza niet bepaald veel aantrekkingskracht uit. Het leidt zelfs tot afkeer onder diegenen die wanhopig naar een uitweg zoeken. Er werden door Syriza geen initiatieven genomen om lokale activiteiten en een dynamiek tot stand te brengen waarmee nieuwe mensen kunnen aangetrokken worden. Griekenland telt heel veel migranten, maar Syriza biedt geen antwoorden op de kwestie van migratie wat ruimte laat voor racisme. De druk van de linkerzijde op de leiding van Syriza neemt af omwille van een verlaagd bewustzijn en een verzwakking van de strijdbaarheid in de samenleving. De ineenstorting van PASOK en het snelle succes van Syriza hebben bovendien geleid tot een instroom van opportunistische en bureaucratische elementen die de rechterzijde binnen de partij versterken. De partij neemt ook geen initiatieven tegen de verdere escalatie van het fascisme in Griekenland, ook al zijn er verslagen van aanvallen op leden van Syriza en op een kantoor van de KKE. De leiding van Syriza lijkt de dreiging van Gouden Dageraad voor de Griekse arbeidersklasse en voor zichzelf niet te erkennen. Syriza heeft een momentum laten voorbij gaan. De hoop en de verwachtingen in de partij nemen af en kunnen leiden tot een verzwakking van de steun voor Syriza. Als de middenklassen die tot voor kort naar de linkerzijde keken nu steeds meer open staan voor de radicale rechterzijde, dan wordt dit proces nog versneld. In de laatste peilingen is de steun voor Syriza al afgenomen van 27% tot 24%. Conclusie De situatie in Griekenland wordt met een onwaarschijnlijk ritme slechter. De stoutmoedigheid van de fascisten neemt met de dag toe, ook de steun voor Gouden Dageraad stijgt. De fascisten proberen hun actieterrein stelselmatig uit te breiden en treden steeds

8 hardhandiger op, wat getolereerd wordt door de Griekse regering. Gouden Dageraad heeft zich hier jarenlang ideologisch en organisatorisch op voorbereid. Dat verklaart waarom de partij zo snel en in zo n mate het initiatief in handen kan nemen. De linkerzijde zit momenteel in het defensief en is niet in staat om duidelijke antwoorden te bieden op de economische ineenstorting en de daaruit voortkomende groei van het fascisme. Dit betekent echter niet dat we een fascistisch regime voor de deur staat. Het bewustzijn en de strijdbaarheid in een samenleving kennen opgaande en neergaande fasen. Er zullen zich nieuwe mogelijkheden voordoen. Daarbij wordt het uitkijken naar de rol van Syriza. Zal de partij zich kunnen omvormen tot een echt instrument van de arbeidersklasse? Zal de rechterzijde binnen de partij het laken naar zich toe trekken? Komen er afsplitsingen? Zullen er nieuwe initiatieven buiten Syriza ontwikkelen? Wat wel al kan voorspeld worden, is dat het resultaat in Griekenland verregaande gevolgen zal hebben op de rest van Europa en daarbuiten. De arbeidersklasse in andere landen moet niet alleen de situatie volgen en lessen trekken uit wat in Griekenland gebeurt. Ze moet ook beseffen dat het in haar eigen belang is om zoveel mogelijk steun te geven aan de Griekse arbeiders. De erger wordende economische situatie op wereldvlak zal elders tot gelijkaardige uitdagingen leiden. De nederlagen en overwinningen in Griekenland zullen een grote impact hebben op de ontwikkelingen in andere landen. Het is hoog tijd om de strijd te organiseren in Griekenland. Dat is niet alleen noodzakelijk om komaf te maken aan de kapitalistische logica van verarming, maar ook om de fascistische dreiging te stoppen. Waarschuwing uit Griekenland Offensief tegen racisme en extreemrechts nodig! De afgelopen maanden waren er naar schatting minstens 500 gewelddadige aanvallen tegen migranten in Griekenland. Gesterkt door haar verkiezingssucces speelt de neofascistische partij Gouden Dageraad een actieve rol in het geweld. Na vijf jaar van recessie en een totale afbraak van alle openbare diensten en de levensstandaard van de bevolking, is er een zekere steun voor het geweld tegen de vele migranten in het land. Ongeveer 10% van de bevolking bestaat uit illegale vluchtelingen die vaak in bijzonder schrijnende omstandigheden leven. Het enige antwoord van de besparingsregering bestaat uit het massaal oppakken van illegale vluchtelingen die vervolgens in militaire kampen worden ondergebracht. Ook daar protesteert Gouden Dageraad zonder het geweld te schuwen. De partij verklaarde dat militaire faciliteiten worden omgevormd tot toeristische centra voor illegale migranten. De repressie van de regering versterkt de mogelijkheden voor Gouden Dageraad. De crisis en het besparingsbeleid leiden tot een forse daling van de levensstandaard, honger, tekorten en criminaliteit. De regering heeft daar geen antwoorden op en blijft maar besparen en afbreken. Maar ook extreemrechts heeft geen antwoorden als het zich richt tegen de migranten die niet verantwoordelijk zijn voor de crisis. In plaats van in te gaan tegen de grote reders in Griekenland in 2011 goed voor 14 miljard euro winst worden de migranten aangepakt. Met gratis voedselbedelingen voor wie Grieks genoeg is, kan Gouden Dageraad een zekere steun verwerven maar worden de verantwoordelijken voor de crisis ongemoeid gelaten. Om het geweld te stoppen, kan niet op de politie worden gerekend. Daar haalde Gouden Dageraad opvallend veel stemmen bij de laatste verkiezingen. De gevestigde partijen zeggen maatregelen te willen nemen, maar voeren ondertussen een beleid dat de tekorten en spanningen versterkt. Daar kan Gouden Dageraad op teren. De arbeidersbeweging moet zich organiseren en offensief ingaan tegen het besparingsbeleid dat leidt tot tekorten en geweld onder de meerderheid van de bevolking. We mogen niet toelaten dat Gouden Dageraad de straten kan innemen en haar politiek van geweld kan opleggen. Er is nood aan antifascistische verdedigingscomités om in te gaan tegen racisme en geweld in de wijken. Dat moet gekoppeld worden aan een vastberaden strijd voor een fundamentele breuk met het met crisis doordrongen kapitalisme. De brede electorale steun voor het linkse Syriza geeft aan dat zo n strijd op een enorm enthousiasme zou kunnen rekenen. Als de hoop op revolutionaire verandering niet wordt waargemaakt, ontstaat er ruimte voor de contrarevolutionaire wanhoop waar extreemrechts een uitdrukking van is. Ook in antifascistische activiteiten in ons land moeten we de Griekse waarschuwing ernstig nemen. Ook hier zijn er aanhangers van de methoden van Gouden Dageraad, de groupuscules N-SA en Nation juichen de Griekse neonazi s toe. Een lid van N-SA is tevens nationaal voorzitter van NSV, de studentenclub van het Vlaams Belang. Het gaat om Ruben Rosiers die in oktober 2009 nog deelnam aan een gewelddadige aanval op een meeting van de Actief Linkse Studenten in Antwerpen. Een andere aanhanger van de N-SA, Thierry Vanroy, zit in het tienkoppige bestuur van de Vlaams Belang Jongeren. Met de anti-nsv betoging van maart 2013 in Antwerpen zullen we dus ook tegen de aanhangers van Gouden Dageraad in ons land betogen. De Griekse ervaring geeft eens te meer aan dat moralistische argumenten of vertrouwen in de gevestigde partijen ons nergens zullen brengen. Met Blokbuster gaan we voor een strijdbaar antikapitalistisch verzet tegen racisme, fascisme en de voedingsbodem ervan. Doe mee!