Wij zijn een makelaar met toegevoegde waarde

Transcriptie

1 ida haisma, directeur ccv: Wij zijn een makelaar met toegevoegde waarde Voor een onafhankelijk expertisecentrum is het belangrijk dat de beschikbare informatie wetenschappelijk is onderbouwd. Vandaar dat Ida Haisma vooral trots is op de verdieping van de samenwerkings banden die het CCV in 2010 op dat gebied is aangegaan. Het levert een belangrijke bijdrage aan de verhoging van de effectiviteit van ons werk, aldus de directeur die het CCV na zeven jaar zal verlaten. VERBINDEN Het CCV is eigenlijk een makelaar met toegevoegde waarde. Wij schakelen continu tussen beleid, wetenschap en praktijk, vertelt Ida Haisma. Om effectieve en praktijkgerichte aanpakken voor criminaliteitspreventie en gedragsbeïnvloeding te realiseren, is volgens haar met name meer samenwerking met de wetenschap van groot belang. We moeten slimme verbindingen leggen om uiteindelijk een beter product te kunnen leveren. Dat doen we bijvoorbeeld door het verstevigen van onze relaties en verbreden van de netwerken. Samenwerking is voor ons geen doel op zich, maar een middel om het beleid verder te helpen. We proberen het veiligheidsbewustzijn van mensen te vergroten Haisma wijst op de concrete samenwerkingsverbanden die het CVV in 2010 heeft beklonken. Zoals met het Trimbos-instituut, MOVISIE, de Politieacademie en het Nederlands Jeugdinstituut. Een mooi voorbeeld vindt ze de verbinding tussen het CCV en het Trimbosinstituut rondom veilig en gezond uitgaan. Samen hebben we het initiatief genomen voor de opzet van het Centrum Veilig en Gezond Uitgaan (CVGU). Dat biedt bijvoorbeeld kennis en adviezen aan horecaondernemers en gemeenten over hoe zij aan de slag kunnen met alcoholproblematiek. Op die manier benaderen we verslaving en middelengebruik niet alleen vanuit de kant van de gezondheid, maar ook vanuit die van de veiligheid. Die twee zijn namelijk nauw met elkaar verweven. Maar liefst 70% van de delicten in het uitgaansleven gebeurt onder invloed van alcohol. Het effect op zowel het gebied van gezondheid als veiligheid wordt kleiner als je deze problematiek apart aanvliegt. Door in te zetten op preventie van alcohol- en drugsmisbruik en preventie van geweld in het uitgaansleven, wordt én blijft het uitgaanscircuit een prettige omgeving. Dat is ook voor ondernemers belangrijk. VERGROTEN Het CCV biedt immers niet alleen kennis en expertise voor gemeenten. Ook het bedrijfsleven is een belangrijke doelgroep. Neem de proeftuinen Terugdringen winkelcriminaliteit. Hiermee leveren we nadrukkelijk een bijdrage aan veilig ondernemen, aldus Haisma. Het CCV is opgericht als onafhankelijk centrum waar zowel private als publieke partijen terechtkunnen voor hulp en adviezen op het gebied van criminaliteitspreventie. We bieden mensen tools om hun eigen verantwoordelijkheid te kunnen nemen op dit terrein. Dat doen we via onze instrumenten en methodieken. Daarnaast proberen we het veiligheidsbewustzijn van mensen te vergroten. We lichten bedrijven, burgers en gemeenten in over wat ze kunnen doen om de risico s op brand, geweld en inbraak te verkleinen. Daarbij willen we het hen zo makkelijk mogelijk maken. Des te meer je mensen het gevoel geeft dat ze invloed hebben op hun eigen veiligheid, des te veiliger ze zich voelen. Haisma wijst daarbij op het instrument Integrale Brandveiligheid Bouwwerken (red.: Model IBB), dat een bijdrage levert aan dit preventiebewustzijn. Het biedt o.a. projectontwikkelaars en eigenaren van gebouwen handvatten waar ze op moeten letten als het gaat om brandveiligheid, en daarmee tegelijk veiligheidsrisico s in het algemeen. Dit is ook iets wat het Verbond van Verzekeraars, een van de oprichtende partijen van het CCV, belangrijk vindt. Om de instrumenten, diensten en producten zo goed mogelijk af te stemmen op de praktijk, houdt het CCV nauwkeurig de vinger aan de pols bij alle ontwikkelingen op veiligheidsgebied. De belangrijkste trends op het gebied van maatschappelijke veiligheid publiceert het CCV in het jaarlijkse Trendsignalement. Die verscheen in 2011 voor het eerst digitaal en is met name voor beleidsmakers behulpzaam. Aan de hand van de gesignaleerde trends wordt voor hen namelijk duidelijk of er bijvoorbeeld nieuw beleid nodig is, of dat bestaand beleid moet worden aangepast. Daarnaast hebben we een instrument ontwikkeld waarmee preventieve aanpakken van tevoren kunnen worden beoordeeld op hun onderbouwing, effectiviteit en toepasbaarheid. Deze analyse en het stappenplan zijn te vinden op onze website. VERDIEPEN Het CCV richtte zich in 2010 ook op een regionale aanpak en samenwerkingsverbanden. Zelf ben ik vaak betrokken bij regionale bijeenkomsten. Ik leid dan bijvoorbeeld een forumdiscussie, geef een workshop of een lezing. Bijvoorbeeld over thema s als alcoholbeleid of de nazorg voor ex-gedetineerden. Rondom dit soort thema s brengen we dan regionale partijen bijeen. Zoals ggd s, gemeenten of een penitentiaire inrichting. Ook dat is de rol van een expertisecentrum. Op het gebied van de interne organisatie noemt Ida Haisma als belangrijke ontwikkeling de geslaagde invoeging van de afdeling Nalevingsexpertise (NE) in het CCV. Dit was het voormalige Expertisecentrum Rechtspleging en Rechtshandhaving van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Het maakt sinds eind 2009 onderdeel uit van het CCV. Ik ben heel trots op hoe de mensen plus de producten en diensten van deze afdeling naadloos in het CCV zijn gevoegd en hoe we met z n allen een team vormen. Deze collega s kwamen terecht in een expertisecentrum met een heel andere cultuur dan ze bij het 1 ccv jaarverslag

2 departement gewend waren. Maar het heeft goed uitgepakt. Het werk van de afdeling onderzoeken wat mensen beweegt om een norm wel of niet na te leven past ook heel goed bij het CVV. Het veld heeft er voordeel van dat aandacht voor zowel preventie als handhaving samen in het dienstenpakket van het CCV zitten. Er bestaat echt zoiets als een typische CCV er. Deze kenmerkt zich door kennis van en betrokkenheid bij maatschappelijke vraagstukken VERLATEN Na zeven jaar zal Ida Haisma het CCV dit jaar verlaten. Ze wordt Director of Innovation Veilige Maatschappij bij TNO. Het CCV verdient een nieuwe directeur, vertelt ze. Het is tijd voor iemand met een nieuw netwerk en nieuwe ideeën. Zelf krijg ik de ruimte om me meer in de strategische en internationale ontwikkelingen op het gebied van maatschappelijke veiligheid te kunnen verdiepen. Wat ik achterlaat is een volwassen organisatie. Het CCV is in 2004 vanuit een samenraapsel van organisaties en activiteiten neergezet. Als eerste hebben we veelbelovende zaken geselecteerd en deze op de rit gezet. Daarop zijn we verder gaan bouwen. Dat heeft goed gewerkt. In de afgelopen zeven jaar hebben we zo een goede bijdrage geleverd aan de deskundigheid van de veiligheidsprofessional. Zowel de mens, als het beleid eromheen. Nu is het tijd voor een verdiepingsslag, vooral rondom de validatie van de aanpakken. Vanuit zijn expertise kan het CCV meer proactief het beleid dienen. Het meest trots is Haisma op het team dat ze achterlaat. Dat bestaat uit hoogwaardige kennisprofessionals. Het is een kwalitatief goede groep, met mensen die allemaal een verschillende achtergrond hebben, maar toch één geheel vormen. Er bestaat echt zoiets als een typische CCV er. Deze kenmerkt zich door kennis van en betrokkenheid bij maatschappelijke vraagstukken, het veld en beleid. Is deskundig op verschillende terreinen van wietteelt tot veilig ondernemen. En is nieuwsgierig, naar kennis en naar anderen. Ik ben er trots op van dit team deel uitgemaakt te mogen hebben. 2 ccv jaarverslag

3 evert sevenhuijsen, hoofd afdeling i&m: Samenwerking is een sleutelwoord in een effectieve aanpak voor veiligheid Gestalte geven aan het motto van het CCV, helpen naar doen, en de aantoonbare effectiviteit van instrumenten versterken. Dat is het streven van de afdeling Instrumenten en Methodieken (I&M). Wij vertalen de kennis van het CCV naar concrete stappen die de mensen in het werkveld kunnen nemen, aldus Evert Sevenhuijsen, hoofd van I&M. In het werk van onze afdeling staan de termen standaardisatie, samenhang, samenwerking en aantoonbare effectiviteit centraal, legt Sevenhuijsen uit. De standaardisatie zit volgens Sevenhuijsen vooral in een vast stramien voor de ontwikkeling en uitvoering van instrumenten: het Plan-Do-Check-Act-model (PDCA). Elk instrument begint met het regelen van een projectorganisatie, opstellen van een projectplan en een veiligheidsanalyse: wat is er aan de hand, wie zijn de betrokkenen en wat willen we aanpakken. Op basis van die analyse wordt een overzicht gemaakt van de te nemen maatregelen (Plan). Die maatregelen worden vervolgens uitgevoerd (Do) en gemonitord (Check) om te bekijken of ze tot het gewenste resultaat leiden. Waar nodig worden de maatregelen bijgesteld (Act). In de praktijk betekent dit dat ook deelmaatregelen van een instrument deze PDCA-stappen volgen, vertelt Sevenhuijsen. Zo kan cameratoezicht bijvoorbeeld een van de deelmaatregelen zijn binnen een project van veilig ondernemen. Dat betekent dat hiervoor het hele PDCA-model wordt doorlopen. Wat is het probleem en hoe pakken we dat aan met cameratoezicht? Heeft het cameratoezicht het gewenste resultaat, of moet er iets aangepast worden? Zo ja, dan kijk je vervolgens op hoger niveau of de aanpassing iets heeft opgeleverd. Zo loop je elke maatregel door, tot je bij het allerhoogste plan, in dit geval het plan voor veilig ondernemen, bent aangekomen. Om een instrument goed uit te kunnen voeren, moet eerst bepaald worden wie de betrokken partijen zijn Samenwerking De samenhang waar I&M voor zorgt, bestaat uit het voorkomen van overlap en gaten tussen instrumenten. De instrumenten moeten op elkaar aansluiten en een vergelijkbaar uitgangspunt uitstralen. Wij geloven dat samenwerking een sleutelwoord is om tot een effectieve aanpak voor veiligheid te komen. Om een instrument goed uit te kunnen voeren, moet eerst bepaald worden wie de betrokken partijen zijn. Neem de Kwaliteitsmeter Veilig Uitgaan. Daarbij wordt bijvoorbeeld samengewerkt tussen partijen als politie, horeca, gemeente, OM, brandweer, particuliere veiligheidsbedrijven, Bureau Halt, omwonenden, enzovoorts. De organisatie van die samenwerking is de basis voor succes. Ook binnen de afdeling van Sevenhuijsen speelt samenwerking een centrale rol. De vier medewerkers van I&M draaien actief mee in de programma s waar ze een bijdrage aan leveren. Beoordelingsinstrument Een belangrijk product dat I&M in 2010 heeft ontwikkeld, is het beoordelingsinstrument om preventieve aanpakken te toetsen op hun werkzaamheid en toepasbaarheid. Van het ministerie van Veiligheid en Justitie kregen we het verzoek om alle instrumenten voor overlastgevende jeugd te inventariseren. Het overzicht moet veiligheidsprofessionals helpen bij het kiezen van een aanpak die past bij de lokale jeugdproblematiek. De opdracht was niet alleen om de instrumenten op een rijtje te zetten, maar ook om er iets van te vinden. En dat is volgens Sevenhuijsen lastig, want hoe vind je een manier om zonder intensief onderzoek zowel uitgebreide aanpakken als eenvoudige instrumenten op dezelfde manier te beoordelen? Het CCV heeft voor dit project samen met Bureau Beke zestig instrumenten verzameld en deze om te beginnen met een gestandaardiseerde methode beschreven, op basis van handboeken of interviews met betrokkenen. Vervolgens lag er de vraag om deze instrumenten te beoordelen. Je kunt natuurlijk wetenschappelijk onderzoek doen, maar dat zijn geweldig ingewikkelde en langdurige processen. Er was geen tijd en geld om dat zestig keer uit te voeren. I&M heeft daarom gekozen voor een model op basis van een systematische inventarisatie van een professional judgement. We hebben de uitgangspunten van het instrument, de te verwachten effecten en de praktische toepasbaarheid zo duidelijk mogelijk omschreven en in beoordelingsschalen gezet. Je moet dan denken aan elementen als het doel van de maatregel is helder, er zijn bij deze aanpak geen negatieve neveneffecten te verwachten en het is duidelijk welke mensen benodigd zijn voor de uitvoering. Verschillende deskundigen hebben op basis van de omschrijvingen van de aanpakken alle elementen beoordeeld. Elk instrument is op deze manier door meerdere beoordelaars beschouwd, waardoor je een interbeoordelaarsbetrouwbaarheid krijgt. De resultaten zijn te vinden op Beleidsmedewerkers kunnen in de database zoeken op bepaalde aspecten, bijvoorbeeld groepsaanpakken die preventief zijn. Het is niet aan ons om te zeggen: dit instrument moet je wel of niet gebruiken. Wij beschouwen wel de relevante aspecten en geven kort samengevat onze mening. Wat is het uitgangspunt van het instrument? Weten we iets van de effectiviteit? Is het moeilijk uit te voeren? Op die vragen geven we antwoord, het is aan de beleidsmedewerker om een keuze te maken. Onderhoud Naast het beoordelingsinstrument heeft I&M een aantal andere instrumenten opgeleverd, zoals het handboek leerlingbemiddeling, voor scholen die leerlingen uit hogere klassen willen opleiden om 3 ccv jaarverslag

4 conflicten tussen leerlingen op te lossen. Het handboek legt uit hoe scholen een dergelijk project kunnen opzetten. Daarnaast heeft de afdeling onder andere een kwaliteitstoets gemaakt voor trainingsbureaus die mensen opleiden om te bemiddelen in buurtconflicten. Bureaus kunnen zich bij ons aanmelden voor een review, zodat ze feedback op hun werk krijgen en wij vervolgens kunnen aangeven: dit bureau levert goed werk. De afdeling I&M richt zich niet alleen op de ontwikkeling van nieuwe instrumenten, maar ook op het onderhoud ervan, benadrukt Sevenhuijsen. We lopen jaarlijks de bestaande instrumenten door, in overleg met de betreffende projectleider, om te bekijken of er bijvoorbeeld ontwikkelingen zijn waardoor we iets moeten aanpassen. Zo heeft I&M een hoofdstuk nul aan het handboek cameratoezicht toegevoegd. In dat handboek wordt weergegeven hoe een gemeente cameratoezicht kan toepassen. Daar moest nog een afweging aan voorafgaan, namelijk: wil je als gemeente wel overgaan tot cameratoezicht? Het toegevoegde afwegingsinstrument helpt de beleidsambtenaar een antwoord op die vraag te formuleren. Onderzoek en certificering Een nieuw element in de werkzaamheden van I&M is het in opdracht aanbesteden en begeleiden van wetenschappelijk onderzoek. We zorgen er voor dat het doel van het onderzoek duidelijk wordt omschreven en dat de aanbesteding goed en zuiver wordt doorlopen, ook op Europees niveau. Na de gunning begeleidt een onderzoeksdeskundige van I&M het bureau in de uitvoering. Het is prettig voor de subsidiegever dat wij kunnen beoordelen of een onderzoek goed is opgezet en op de juiste manier wordt uitgevoerd. Naast onderzoek slaat I&M ten slotte ook de brug naar conformiteitschema s, bedoeld om een instrument aan een bepaalde kwaliteitsnorm te laten voldoen. Sevenhuijsen: Met name in de brandwereld is het van belang om kwaliteit te garanderen, omdat je daar met levensgevaarlijke zaken te maken hebt. Maar ook de keurmerken voor veilig ondernemen en veilig wonen zijn erbij gebaat als je zeker weet dat de kwaliteit goed is, omdat de gecontroleerde werkwijze uit het certificatieschema wordt gevolgd. I&M helpt bij de vertaalslag van het instrument naar de schema s en certificatie. Zo dragen wij er aan bij dat de twee werelden van het formele werk en de praktijk elkaar begrijpen. 4 ccv jaarverslag

5 ralph vossen, afdeling nalevingsexpertise We kijken naar het gedrag van mensen Waarom leven mensen regels niet na? En hoe kun je hun gedrag beïnvloeden zodat ze dat wél doen? Op die vragen zoekt de afdeling Nalevingsexpertise (NE) een antwoord. NE-manager Ralph Vossen: Wij zorgen ervoor dat de politieman, de medewerker van de Milieudienst en de inspecteur van de Voedsel en Waren Autoriteit hun werk zo effectief mogelijk kunnen doen. De afdeling Nalevingsexpertise vindt haar oorsprong bij het ministerie van Justitie, waar ze tot november 2009 actief was onder de naam Expertisecentrum Rechtspleging en Rechtshandhaving. De overstap naar het CCV lag voor de hand, legt Vossen uit. Het ministerie houdt zich alleen bezig met beleid. Wij zijn praktischer ingesteld: we helpen de professionals in het veld naar een effectieve uitvoering van hun werk. Dat is ook het doel van het CCV. De vijf adviseurs van het programma Nalevingsexpertise ondersteunen professionele handhavers met kennis en instrumenten. Veelal maken we generieke instrumenten die handhavers op allerlei problemen kunnen toepassen. Neem bijvoorbeeld alcoholgebruik onder jongeren. Je kunt wel een specifiek instrument bedenken dat analyseert waarom jongeren drinken, maar op die manier heb je duizenden instrumenten nodig. Wij bieden daarom handvatten om een algemenere vraag te beantwoorden: wat maakt dat jongeren niet normconform handelen? Het is dan aan de handhaver om die analyse toe te passen op de specifieke problemen waarmee hij in zijn werk te maken heeft. Misschien moet je mensen eerder belonen bij goed gedrag Basisvragen Gedragsbeïnvloeding is het toverwoord in alle producten en diensten die NE levert. We kijken naar het gedrag van mensen om tot een oplossing voor een nalevingsprobleem te komen, legt Vossen uit. Als iemand onbewust een regel overtreedt, dus niet weet dat iets verboden is, heeft het dan zin om een bon te geven? En wat doe je als mensen het risico op een boete voor lief nemen, omdat de overtreding hen iets oplevert, zoals tijdwinst door te hard rijden? Bij de ontwikkeling, uitvoering en handhaving van een regel of wet komen telkens dezelfde basisvragen aan de orde, vertelt Vossen. Welke doelgroepen hebben ermee te maken? Wie zijn de nalevers, wie de overtreders? Waarom gedragen overtreders zich zo? Wat zijn hun motieven en hoe is hun overtredingsgedrag te beïnvloeden? Het uitdelen van een boete is een optie, maar misschien moet je het eerder in voorlichting of overtuiging zoeken, of moet je mensen eerder belonen bij goed gedrag. Deze basisvragen komen terug in de vier programmalijnen van NE: Beleidsontwikkeling, Programmatisch Handhaven, Handhaving en Gedrag en Handhaven als Professie. Beleidsontwikkeling is bedoeld voor overheidsprofessionals die wet- en regelgeving maken. De wetgever levert pas goed werk als de regelgeving uitvoerbaar, naleefbaar en handhaafbaar is, aldus Vossen. Wij maken instrumenten waarmee je die elementen kunt toetsen. Voorbeeld daarvan is de Criminaliteitsrisicoanalyse, die NE in 2010 ontwikkelde. Daarmee kunnen beleidsmakers nu toetsen in hoeverre hun wetgeving gevoelig is voor misbruik door de georganiseerde misdaad. Zelftest Het tweede NE-programma, Programmatisch Handhaven, biedt beleidsmedewerkers en handhavers analyse-instrumenten voor de uitvoering van regelgeving. Met deze risicomanagementinstrumenten schatten we de risico s van niet-naleving in en helpen we bij de keuze voor de meest effectieve handhavingsstrategie. Vossen: Een belangrijk instrument hierbij is de Tafel van elf, dat de sterke en zwakke kanten van de naleving en handhaving bepaalt. Daarbij staan de elf factoren centraal die van invloed zijn op naleving, zoals bijvoorbeeld de kennis van de regels, de kosten-batenafweging, de controlekans, de sanctiekans en de sanctie-ernst. Een ander instrument is de Zelftest Handhaving voor gemeenten. Deze test is in 2010 gelanceerd. Gemeenten kunnen hiermee bepalen waar ze staan met hun handhavingsbeleid, vertelt Vossen. Uit de test komt een profiel dat aangeeft hoe ver een gemeente is met haar organisatie. Vervolgens biedt het instrument tips en advies over hoe de handhaving een stap verder kan komen. De derde NE-programmalijn, het onderzoeksprogramma Handhaving en Gedrag, is een samenwerkingsverband met de Belastingsdienst, de Inspectie Verkeer en Waterstaat en de VROM-inspectie, de Voedsel en Waren Autoriteit en de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Het is een gedragswetenschappelijk onderzoeksprogramma, wederom gericht op de basale vraag: waarom overtreden burgers, bedrijven en instellingen regels en hoe kun je deze effectief handhaven? Jaarlijks laten we universiteiten ongeveer drie onderzoeken uitvoeren en organiseren we met Effecten van Toezicht een ambitieus symposium. Stijlwijzer Handhaving als Professie, de laatste programmalijn, richt zich op de handhaver zelf. Een heel mooi voorbeeld van een product uit deze lijn is de Stijlwijzer, waarvan we in 2010 de digitale versie hebben gelanceerd: De basis van de Stijlwijzer ligt in een onderzoek dat we door vijf onderzoeksinstellingen hebben laten uitvoeren over wat wel en niet werkt in handhaving, en in een metaanalyse die we zelf van de onderzoeksresultaten hebben gemaakt. Uit deze analyse bleek dat er variaties in handhaving zijn, langs drie spanningsvelden: afschrikken of verleiden, principieel of pragmatisch en overheid of nevenheid (oftewel topdown of horizontaal handhaven). Vossen: Als je kijkt naar de geschiedenis van handhaving in Nederland, zie je dat de stijl verandert. Soms is de handhaving principieel en 5 ccv jaarverslag

6 afschrikkend, daarna wordt het vaak wat pragmatischer en meer gebaseerd op samenwerking. Deze indelingen hebben ook betrekking op organisaties. De politie handhaaft bijvoorbeeld heel anders dan de Voedsel en Waren Autoriteit. Tijdens een presentatie legde Vossen de dilemma s voor aan de aanwezigen en vroeg hen hoe ze hun organisatie zouden typeren. Uit de levendige discussie die volgde, bleek dat deze dilemma s stof tot nadenken bieden. Dat was aanleiding voor NE om de Stijlwijzer te maken: een vragenlijst voor individuele handhavers om te bepalen welk type handhaver ze zijn. In 2010 hebben we de website gelanceerd, zonder er veel aandacht aan te besteden. Binnen een paar maanden hadden 1800 mensen de vragenlijst ingevuld. De Stijlwijzer is volgens Vossen niet alleen interessant voor individuen, maar vooral ook voor organisaties. Gemeenten, politie en andere instanties kunnen inventariseren welk type handhavers ze in huis hebben. Daar kun je de samenstelling van teams op baseren. Welke stijl past bij welke handhavingsklus? Immers, voor een effectieve handhaving is het van belang dat de juiste stijl ingezet wordt. Zet je iemand in die mensen streng toespreekt, of kies je een collega die uitgebreid in gesprek gaat met een overtreder? Op die manier kan voor elke situatie de persoon met de juiste handhavingsstijl worden ingezet. Lange adem In theorie klinkt handhaven op basis van gedrag misschien eenvoudig, maar in de praktijk valt dat nog niet mee, benadrukt Vossen. Als handhaver ben je met 1001 dingen tegelijk bezig. Het kost tijd en oefening om de dingen die je op papier hebt geleerd ook daadwerkelijk in de praktijk in te zetten. Daarom geven wij workshops aan organisaties om onze instrumenten zo goed mogelijk te gebruiken en de handhaving zo effectief mogelijk te maken. Werken bij NE is volgens Vossen een kwestie van lange adem. Het kan jaren duren voor je van idee tot maatschappelijk effect bent gekomen. Op dit moment is repressie bovendien weer een hip woord. Mensen willen hoge straffen en veel controle op straat. Dat kan soms effectief zijn, maar lang niet altijd. Soms werkt bestraffen, soms belonen, soms overtuigen. Aan ons de taak om de kennis die hierover is, onder de aandacht te brengen van beleidsmakers en handhavers. 6 ccv jaarverslag

7 ron berkhout, docent/onderzoeker politieacademie Door de Stijlwijzer gaat er een lampje branden Het Nederlands elftal vergelijken met de politie? Voor Ron Berkhout, docent Verkeersveiligheid en onderzoeker aan de Politieacademie, is het een handige manier om de Stijlwijzer in de klas te introduceren. Ik wil studenten laten zien dat handhaven meer is dan boetes uitschrijven. De Stijlwijzer is erg bruikbaar voor de Politieacademie, vertelt Berkhout. Toen de onlineversie in 2010 gelanceerd werd, heb ik daarom samen met het CCV voor alle docenten een workshop georganiseerd, waarin iedereen onder andere zelf de Stijlwijzer invulde. Mijn doel was om docenten kennis te laten maken met de test, zodat ze de verschillende stijlen voortaan in hun lessen konden gebruiken. Confrontatie Ik behandel de Stijlwijzer in mijn klas om studenten te confronteren met hun handhavingsstijl, vertelt Berkhout. Volgens hem reageren zij verrast op de verschillende manieren die er zijn in de aanpak van overtreders. Over het algemeen heeft handhaving bij de politie nog steeds veel te maken met straffen. In de praktijk leren studenten vooral hoe ze een bon moeten schrijven. Met de Stijlwijzer laat ik zien dat het anders kant; dat handhaven breder is. Huntelaar In de les over de Stijlwijzer begint Berkhout altijd met het Nederlands elftal. Ik leg de klas het volgende voor: stel dat Huntelaar met een blessure van het veld moet. Hij wordt vervangen door Gregory van der Wiel. Wat vinden jullie daarvan? Na die vraag staat de klas meteen op z n kop. Ik krijg dan een stortvloed aan reacties die allemaal op hetzelfde neerkomen: Van der Wiel is een totaal andere voetballer dan Huntelaar! Vervolgens gaat de docent verder: Een handhaver vertrekt uit zijn politieteam. Kan die zomaar door iemand anders vervangen worden? Jazeker, denken de meeste studenten in eerste instantie. Dat is het punt waarop ik ze de Stijlwijzer laat invullen. Op dat moment gaat er een lampje branden en realiseren ze zich dat iedereen een andere stijl heeft, die niet zomaar te vervangen is. 7 ccv jaarverslag

8 anneke pulskens, afdeling handhaving van gemeente tilburg Tafel van elf creëert verantwoordelijkheidsgevoel Wie een handhavingsprobleem wil oplossen, moet in de huid van de doelgroep kruipen, vindt Anneke Pulskens, medewerker van de afdeling Handhaving van de gemeente Tilburg. De Tafel van elf 1 is hiervoor een perfect instrument. De gemeente Tilburg besteedt veel aandacht aan zowel de sociale en fysieke veiligheid als de veiligheidsbeleving van haar bewoners. De afdeling Handhaving is daarbij nauw betrokken. De Tafel van elf (T11) speelt in veel projecten een centrale rol, vertelt Pulskens. Zo hebben we de internetversie van de Tafel van elf (it11) in 2010 onder andere gebruikt om de overlast van zwerfafval rond bepaalde flats in Tilburg tegen te gaan. Vuilnis en viezigheid in de woonomgeving tasten de veiligheidsbeleving van bewoners aan. Aan ons de taak dat tegen te gaan. Zwartepiet De afdeling Handhaving besloot een uitgebreide it11-analyse in te zetten, samen met omwonenden, de huismeester en medewerkers van de woningcorporatie. Zodra we om de tafel zaten, wees iedereen elkaar aan als veroorzaker of verantwoordelijke. Toen we vervolgens de elf dimensies van de analyse doorliepen, zagen ze ineens in dat ze elkaar allemaal de zwartepiet toespeelden en dat daar nooit een oplossing uit voort zou komen. Verantwoordelijkheidsgevoel Gezamenlijk bekeken de betrokkenen waar en waarom het fout gaat met het vuilnis rond de flats. Daarna hebben we gebrainstormd over mogelijke oplossingen. Zo dwing je mensen om in de huid van de doelgroep, oftewel de overtreders, te kruipen. Met it11 voorkom je dat klagers simpelweg zeggen: Gemeente, los het op en ga de overtreders straffen. Door samen naar mogelijke oplossingen te kijken,creëer je bij alle partijen het noodzakelijke verantwoordelijkheidsgevoel. Ook voelen ze zich op deze manier betrokken bij de uiteindelijke aanpak van het probleem. Strategie bepalen De gemeente Tilburg zet de it11 niet alleen veelvuldig in, ze probeert het gebruik ervan ook te verbeteren. Het afgelopen jaar hebben we samen met een medewerker van de CCV-afdeling Nalevingsexpertise een stroomschema gemaakt. Dat schema geeft aan wanneer en hoe we de T11 het meest efficiënt kunnen gebruiken. In welke gevallen maak je zelf de analyse? En wanneer pak je het uitgebreider aan door de betrokken partijen uit te nodigen? Met behulp van het stroomschema kunnen we nu nog beter onze handhavingstrategieën bepalen. 1 De Tafel van elf is ontwikkeld door mr. dr. D. Ruimschotel in opdracht van en in samenwerking met het ministerie van Justitie. 8 ccv jaarverslag

9 HET CCV IN ccv jaarverslag

10 BUURTBEMIDDELING PER GEMEENTE stand van zaken Op Bron: CCV Gemeenten met buurtbemiddelingsprojecten 2 ccv jaarverslag

11 VEILIG SAMENLEVEN Het programma Veilig Samenleven focust op het veiliger maken van straten, buurten en wijken. In 2010 richtte Veilig Samenleven zich onder andere op (jongeren)buurtbemiddeling, overlast & verloedering, jeugd & veiligheid en de subarena veelvoorkomende criminaliteit en overlast. BEHAALDE RESULTATEN BEMIDDELING EN GEDRAGSCODES Erkenning trainingsinstelling buurtbemiddeling Veertien trainingsinstellingen zijn in 2010 door het CCV erkend als geschikte aanbieder van de basistraining Vrijwilligers buurtbemiddeling. Om voor erkenning in aanmerking te komen, moeten de trainingen van een instelling voldoen aan criteria voor het opleiden van vaardige en competente buurtbemiddelaars. Het CCV wil hiermee de kwaliteit van buurtbemiddelingsprojecten vergroten. Inmiddels kunnen 10,3 miljoen inwoners gebruikmaken van de diensten van buurtbemiddeling. Kwaliteitstoets en stappenplan jongerenbuurtbemiddeling Om trainingsinstellingen voor jongerenbuurtbemiddeling te kunnen beoordelen, heeft het CCV een kwaliteitstoets ontwikkeld. Aan de hand van deze toets worden trainingsinstellingen beoordeeld en, bij goed resultaat, erkend als geschikte aanbieder van de basistraining Vrijwilligers jongerenbuurtbemiddeling. Het CCV ontwikkelde samen met een aantal gemeenten en instellingen, een digitaal praktisch stappenplan voor partijen die aan de slag willen met jongerenbuurtbemiddeling. Het CCV past dit digitale stappenplan, dat eind mei 2010 werd gelanceerd, regelmatig aan op basis van praktijkervaringen. Daarnaast is er nu een promotiefilm waarmee kijkers in een paar minuten een indruk krijgen van jongerenbuurtbemiddeling. Overlast en verloedering Het CCV ondersteunde gemeenten met een quickscan naar meldingsystemen die gemeenten gebruiken voor de registratie van overlast. Er zijn systemen van vijftien gemeenten geanalyseerd. De twee best practices zijn aan de quickscan toegevoegd. Het CCV hield, samen met de ministeries van BZK en WWI, vijf regionale bijeenkomsten over de aanpak van overlast en verloedering. Het CCV verzorgde ook de verdiepingssessies over de aanpak van jeugdgroepen en de Tafel van Twaalf en haar rol bij het verbeteren van de veiligheidsbeleving van burgers. De nieuwe brochure biedt gemeenten handvatten om fysieke verloedering in wijken en buurten aan te pakken. Veiligheidsbeleving De politieke en beleidsmatige aandacht verschuift van de veroorzaker van de onveiligheid naar de degenen die de onveiligheid ervaren. Van dader naar slachtoffer en van de beïnvloeding van de feitelijke overlast, naar meer aandacht voor de perceptie van de overlast. Het CCV wil beide kanten aanpakken. Daarom is er een stappenplan ontwikkeld waarmee gemeenten schade kunnen verhalen op daders van vandalisme en een webdossier dat gemeenten ondersteunt bij de aanpak van perceptie van overlast. Zoekmachine wijkinterventies Het CCV heeft een digitale zoekmachine voor succesvolle wijkinterventies ontwikkeld. Via een handig zoekmenu komen bezoekers met een paar muiskliks direct uit bij interessante en relevante interventies. Zo vindt iedereen gemakkelijk de interventies die voor zijn veiligheidsof leefbaarheidsprobleem een oplossing kunnen zijn. JEUGD EN VEILIGHEID Het CCV ontwikkelde een website Wegwijzer Jeugd en Veiligheid die gemeenten faciliteert bij het vormgeven van Jeugd- en veiligheidsbeleid. De website bevat een stappenplan met praktijkvoorbeelden om een lokaal of regionaal project op te zetten. Daarnaast biedt het een overzicht van landelijk beleid, wetgeving en onderzoeksresultaten. De website werd door zo n bezoekers bezocht die samen pagina s bekeken. Op de Wegwijzer Jeugd en Veiligheid staat ook een instrument voor de beoordeling van preventieve aanpakken op hun onderbouwing, effectiviteit en toepasbaarheid. Het instrument is gebruikt om de aanpakken van de database Aanpakken jeugdgroepen te beoordelen. Deze database, die het CCV samen met Bureau Beke ontwikkelde, geeft een overzicht van aanpakken gericht op hinderlijke en overlastgevende jeugdgroepen. In 2011 zal het CCV meer interventies aan de hand van dit instrument beoordelen. 3 ccv jaarverslag

12 SUBARENA VEELVOORKOMENDE CRIMINALITEIT EN OVERLAST Het CCV is voorzitter van de subarena Veelvoorkomende criminaliteit en overlast en pakte de volgende onderwerpen op. Onderzoek zintuigbeïnvloeding In maart 2010 werd een inventarisatie naar de rol van zintuigbeïnvloeding binnen de criminaliteitspreventie gepresenteerd. Doel was om na te gaan hoe zintuigbeïnvloeding bijdraagt aan veiligheid en veiligheidsbeleving in de (semi)publieke ruimte. De eerste fase is met de oplevering van de inventarisatie afgerond. Virtuele modelwijk De virtuele modelwijk is een instrument om veiligheid in een vroeg stadium te betrekken bij inrichtingsvraagstukken in steden. In de virtuele wijk kunnen professionals en burgers binnenstappen en met elkaar overleggen om de wijk veiliger te maken. Met het gebruik van de virtuele modelwijk kan zowel de fysieke als de sociale veiligheid verbeteren. Gebruikers lopen achter een computerscherm door een wijk, zodat het inzichtelijk is wat een herinrichtingsplan of een nieuwbouwplan voor de wijk betekent. Onveilige plekken en situaties worden ontdekt en opgelost voordat de werkzaamheden beginnen. 4 ccv jaarverslag

13 INTEGRAAL VEILIGHEIDSBELEID Het programma Integraal Veiligheidsbeleid (IVB) ondersteunt gemeenten actief bij hun regierol op integrale veiligheid. In 2010 heeft het programma IVB zich specifiek gericht op de onderwerpen versterking regierol gemeenten, regionale samenwerking, grote steden, Veiligheidshuizen en nazorg van ex-gedetineerden. BEHAALDE RESULTATEN VERSTERKING REGIEROL GEMEENTEN Congres ccv/smvp Het CCV hield op 27 september 2010 samen met de SMVP een congres over het goed afwegen van lokaal veiligheidsbeleid. De ruim 200 deelnemers kregen inzicht in de besluitvorming bij het integrale veiligheidsbeleid en de consequenties van de (mogelijke) bezuinigingen. De uitkomsten zijn verwerkt in een publicatie, met daarin onder meer de visie van de VNG op de risico s en kansen van de bezuinigingen. Belangrijk effect van deze bijeenkomst is dat de politiewereld en de wereld van de veiligheidscoördinatoren beter in verbinding zijn gebracht. Heerenhuys Veiligheidsoverleg Het CCV en het Blomberg Instituut hielden op 25 november voor de eerste keer het Heerenhuys Veiligheidsoverleg. Een bijeenkomst met bestuurders uit gemeenten, politie, OM en overheid. Het centrale thema was Integraal veiligheidsbeleid: (gericht) regionaliseren = accelereren?. Doel van dit overleg was om de bestuurlijke verbinding te leggen tussen succesvolle initiatieven. Belangrijkste conclusie was dat de professionals voldoende ruimte moeten krijgen om de problemen zelf op te lossen. REGIONALE SAMENWERKING Beleidscycli afstemmen In kader van het bestuursakkoord Rijk en gemeenten heeft het CCV samen met het ministerie van BZK en de VNG een digitaal stappenplan ontwikkeld, waarmee gemeenten, politie en Openbaar Ministerie hun beleidscycli regionaal kunnen afstemmen. Afstemming van de beleidscycli leidt tot een efficiënte en effectieve uitvoering van het (regionale) veiligheidsbeleid en draagt bij aan draagvlak en samenwerking. Regionale samenwerkingsverbanden Het CCV biedt op zijn website een overzicht van alle regionale samenwerkingsverbanden op sociale veiligheid van Nederland. Op een digitale kaart is per regio te zien op welke onderwerpen en in welke vorm wordt samengewerkt. Bovendien is een beeld geschetst van de regionale veiligheidssituatie. Veel van de regionale veiligheidsverbanden ontwikkelen aanpakken om de veiligheid te verbeteren. Het CCV heeft vier praktijkvoorbeelden uitgebreid beschreven. Het komende jaar voegt het CCV meer beschrijvingen van regionale aanpakken toe. Het CCV verzorgde op 7 december 2010 een netwerkbijeenkomst voor coördinatoren van regionale samenwerkingsverbanden. Dertien coördinatoren bespraken tijdens deze bijeenkomst hoe de samenwerking binnen een regio zo efficiënt mogelijk kan worden georganiseerd. Daarnaast kwamen de thema s besparing door regionale samenwerking en de regionale aanpak van de Wet MBVEO aan de orde. GROTE STEDEN Op 19 mei vond in Gouda een netwerkdag Grote Steden plaats. De 40 aanwezigen wisselden tijdens deze bijeenkomst informatie uit over de aanpak van overlast van Marokkaans-Nederlandse jongeren. Op 18 en 19 november vonden de Netwerkdagen Grote Steden plaats in Venlo. 45 genodigden kwamen naar Venlo om te praten over de nieuwe Politiewet, de regierol en de aanpak van overlast en verloedering. Aansluitend werd geïnventariseerd welke thema s geschikt zouden zijn voor afspraken in een nieuw bestuursakkoord. VEILIGHEIDSHUIZEN Het CCV organiseerde in 2010 drie Netwerkdagen voor de coördinatoren en anderen die verbonden zijn aan de Veiligheidshuizen. Op verzoek van NOG-Veiligerhuis vond de eerste netwerkdag van 2010 plaats in Apeldoorn (op 9 februari). De 70 deelnemers spraken tijdens deze bijeenkomst onder andere over het Generiek Casusoverleg Ondersteunend systeem en Leertuinen. Daarnaast zijn er workshops over financiën en de interface tussen lokaal bestuur en strafrechtketen verzorgd. Ook vonden netwerkbijeenkomsten plaats in Wageningen (1 juni) en Maastricht (30 september). De bijeenkomst in Maastricht was met 210 deelnemers overvol. Aan de hoge opkomst was te zien dat de Veiligheidshuizen goed op gang komen. Het succes van de Veiligheidshuizen heeft ook tot resultaat dat zij steeds vaker een beroep doen op de CCV-dienstverlening. 5 ccv jaarverslag

14 NAZORG EX-GEDETINEERDEN Het CCV heeft eind april een webdossier over het thema Nazorg ex-gedetineerden gelanceerd. Het dossier geeft gemeenten en andere partijen handvatten om met dit onderwerp aan de slag te gaan. Dit dossier kwam tot stand door een samenwerking tussen het ministerie van Justitie, de VNG en het CCV. In het najaar 2010 verzorgde het CCV vier regionale bijeenkomsten over de nazorg van ex-gedetineerden. Er waren meer aanmeldingen dan beschikbare plaatsen. Onderdeel van de bijeenkomsten was onder andere een debat met vier prominenten uit de regio. Het programma bestond verder uit tien verschillende workshops, een kleine informatiemarkt en tijd om ervaringen uit te wisselen. 6 ccv jaarverslag

15 BESTUURLIJKE AANPAK Bestuurlijke Aanpak (BA) richt zich op de mogelijkheden die het lokale bestuur heeft om criminaliteit en de daaruit voortkomende overlast te voorkomen of te bestrijden. Het programma ondersteunt gemeenten en ketenpartners in het vormgeven van deze bestuurlijke criminaliteitspreventie. In 2010 richtte BA zich, naast de programmabrede activiteiten, specifiek op de onderwerpen bestuurlijke aanpak van georganiseerde criminaliteit, drugsbeleid, prostitutiebeleid, mensenhandel en cameratoezicht. BEHAALDE RESULTATEN BESTUURLIJKE AANPAK GEORGANISEERDE CRIMINALITEIT Handboek bestuurlijke aanpak Het CCV heeft eind 2010 het handboek Bestuurlijke aanpak georganiseerde criminaliteit opgeleverd. Dit handboek, dat samen met het ministerie van BZK en de Regionale Informatie- en Expertise Centra (RIEC s) werd samengesteld, is een naslagwerk en wegwijzer voor gemeenten. Het eerste handboek werd uitgereikt tijdens het CCVseminar Bestuurlijke (keten)aanpak en criminele praktijken. Dit seminar ging over bestuurlijke aanpak in brede zin. Tijdens de bijeenkomst, waar 120 personen aanwezig waren, kwamen onder andere de thema s vastgoedfraude, hennepteelt en mensenhandel aan bod. Bestuurlijke strafbeschikking Het Centraal Justitieel Incasso Bureau heeft in 2010 bijeenkomsten verzorgd om gemeenten voor te bereiden op de invoering van Bestuurlijke Strafbeschikking (BSB). Het CCV heeft tijdens deze bijeenkomsten opgetreden als adviseur om vragen te beantwoorden over de keuze tussen de BSB of de Bestuurlijke Boete Overlast. Gemeenten kregen duidelijkheid welke van de twee maatregelen het beste past bij hun lokale praktijk. RIEC S Het CCV heeft in 2010 het onderhoud van de website riecnet.nl verzorgd. Zo is onder andere een nieuwsbrievenfunctie ontwikkeld en hebben de RIEC s de mogelijkheid gekregen om een eigen regionale pagina op de site te plaatsen. DRUGSBELEID Aanpak georganiseerde hennepteelt Het CCV maakt deel uit van het ambtelijk vooroverleg van de Task Force Aanpak Georganiseerde Hennepteelt. Deze Task Force presenteerde in maart 2010 zijn plannen voor de aanpak van georganiseerde hennepteelt. Het CCV ondersteunt de Task Force met een signaal functie, het organiseren van expertmeetings en door het verzorgen van een informatievoorziening richting gemeenten. Er kwamen begin 2010 opvallend veel vragen over de bestuursrechtelijke aanpak van hennepteelt binnen. Voor het CCV vormde dit de aanleiding om op 25 mei en op 7 oktober een expertmeeting over dit thema te houden. Tijdens deze bijeenkomsten bespraken elf gemeenten en vertegenwoordigers van het ambtelijk vooroverleg van de Task Force de laatste ontwikkelingen en gingen zij na op welke wijze lokale partijen ondersteund kunnen worden. Deelnemers gaven tijdens deze bijeenkomsten aan dat er veel vragen leven rondom de aanpak van growshops. Op initiatief van het CCV is besloten om speciaal voor dit thema een netwerk op te richten. In dit netwerk, waarin gemeenten, het ministerie van Veiligheid en Justitie, de VNG en het CCV plaatsnemen, worden de problemen rondom de aanpak van growshops samen opgepakt. Het CCV heeft daarnaast in 2010 deelgenomen aan de werkgroep Operationeel draaiboek hennepteelt. Deze werkgroep, ingesteld door het Programma Aanpak Georganiseerde Hennepteelt, leverde in april haar eindproduct op: Soft Drugs Hard Crime. Infosheets en jurisprudentie Van de tien bestaande CCV-infosheets op het gebied van drugsbeleid is begin 2010 een volledig herziene uitgave uitgebracht. Het feit dat de bezoekers van de CCV-website deze infosheets in zeer grote aantallen downloaden, noopt het CCV om de publicaties regelmatig te actualiseren. Ook de jurisprudentiedatabank op de website van het CCV is op alle onderdelen (cannabis, roesmiddelen, uitgaansdrugs en smartproducts) voorzien van een update. PROSTITUTIEBELEID Stappenplan prostitutiebeleid Het CCV lanceerde in 2008 het digitale instrument Prostitutiebeleid. Dit instrument werd in 2009 geëvalueerd. De uitkomsten van de 7 ccv jaarverslag

16 evaluatie zijn in de eerste vijf maanden van 2010 gebruikt om het instrument bij te stellen en aan te vullen. Het geactualiseerde instrument is daarnaast uitgebreid met informatie over regionale samenwerking. Versterkingsplan aanpak mensenhandel Het ministerie van BZK heeft het CCV begin april gevraagd om te participeren in de bestuurlijke aanpak mensenhandel. Het CCV heeft in 2010 een aantal activiteiten uit het versterkingsplan van BZK opgepakt. Zo heeft het CCV een webdossier over mensenhandel en arbeidsuitbuiting gepubliceerd. Dit dossier biedt gemeenten en andere ketenpartners informatie over het herkennen van mensenhandel en arbeidsuitbuiting en de (bestuurlijke) mogelijkheden om dit te bestrijden. Daarnaast is in 2010 de Kenniskring voor de ketenregisseurs mensenhandel opgericht. De CCV faciliteert deze kring voor de ketenregisseurs van de zes grote steden twee keer per jaar met een bijeenkomst waarin informatie kan worden uitgewisseld en knelpunten worden besproken. Regeling Uitstapprogramma s Prostituees (RUPS) In 2010 is het CCV gestart met een evaluatie van de Regeling Uitstapprogramma s Prostituees (RUPS). De CCV-afdeling Instrumenten & Methodieken (I&M) ontwikkelt op basis van deze evaluatie een stappenplan waarmee gemeenten RUPS-projecten kunnen opzetten. Parallel aan deze werkzaamheden is I&M om advies gevraagd over de vraag bij welke organisatie de regeling moet worden ondergebracht. CAMERATOEZICHT Beslismodel cameratoezicht De afdeling I&M heeft in 2010 het Beslismodel cameratoezicht afgerond. Dit model helpt gemeenten bij hun overweging of cameratoezicht in een bepaalde setting wel of niet toegepast kan worden. Het beslismodel is verwerkt tot een digitaal instrument dat beschikbaar is via de website van het CCV. 8 ccv jaarverslag

17 VEILIG WONEN Het programma Veilig Wonen richt zich zowel op de fysieke veiligheid van woningen, woongebouwen en complete wijken en buurten, als op het bevorderen van de veiligheidsgevoelens van bewoners en/of gebruikers. In 2010 richtte Veilig Wonen zich specifiek op de onderwerpen Politiekeurmerk Veilig Wonen (PKVW), woningovervallen, woonfraude en de Veiligheidseffectrapportage (VER). Ook het Centrum Fietsdiefstal (van de Stichting Aanpak Voertuigcriminaliteit en het CCV) viel in 2010 onder dit programma. BEHAALDE RESULTATEN ALGEMEEN Congres Veilig Wonen Het CCV hield op 6 oktober 2010 het congres Veilig Wonen Wat heeft u in huis?. Een succesvolle dag met zo n 300 deelnemers afkomstig van onder meer gemeenten, politie en private partijen. Mede dankzij de hoge opkomst en de inhoudelijke bijdragen kan het CCV terugkijken op een geslaagd congres (gemiddelde waardering: 8). De Brinno DeurCamera van Deonet is winnaar van de Innovatieprijs Veilig Wonen Tijdens het congres presenteerde het CCV de jubileumbundel Politiekeurmerk Veilig Wonen vijftien jaar, waarin diverse partners aan bod komen met praktijkverhalen. Het PKVW-proces gaat van beleid tot aan een tevreden bewoner met een beveiligde woning. Pilotactie beveiligde woning Veilig Wonen is in 2010 gestart met de pilotactie Beveiligde Woning (Kierstandhouder) om mensen te informeren over het risico van woningovervallen. In de laatste maanden van 2010 zijn bewoners in verschillende gemeenten deur aan deur geïnformeerd over de gevaren van woninginbraken, babbeltrucs en woningovervallen. De actie is uitgevoerd of begeleid door partners als de wijkagent, het buurtpreventieteam, de woningcorporatie of de wijkcoördinator. Na afloop van het gesprek kregen de bewoners desgewenst een kierstandhouder of een deurspion gemonteerd. Europese werkgroep Towards a Safe and Secure Home Het CCV heeft deelgenomen aan de Europese werkgroep Towards a Safe and Secure Home. Deze werkgroep kwam dit jaar twee keer bijeen in Brussel en Antwerpen. Het CCV droeg bij aan de ontwikkeling van voorlichtingsmateriaal en een virtueel huis dat inzicht biedt in de inbraakveiligheid van een woning. POLITIEKEURMERK VEILIG WONEN Het CCV heeft de prijs Beste Politiekeurmerk Veilig Wonen project 2009 in februari toegekend aan de gemeente Veenendaal voor de nieuwbouwwijk Dragonder-oost. De prijs wordt tweejaarlijks uitgereikt aan een gemeente die een voorbeeldfunctie heeft vervuld bij de toepassing van het PKVW. Ook heeft het CCV een digitaal stappenplan PKVW voor beveiligingsbedrijven ontwikkeld. Dit instrument beschrijft in vier stappen hoe bedrijven PKVW-erkend kunnen worden. Daarnaast hebben ook gemeenten een stappenplan tot hun beschikking om PKVW te implementeren. Dit stappenplan helpt om het PKVW in te voeren binnen de gemeente en om de uitvoering af te stemmen met externe partners. Veilig Wonen bezocht in 2010 een dertigtal gemeenten die geïnteresseerd waren in het PKVW, inbraakvermindering, wijkveiligheid en burgerparticipatie. Daarnaast zijn er ouderenbonden bezocht om de zelfredzaamheid van senioren op deze thema s te bevorderen. En zoekt het CCV meer samenwerking met de private branches (o.a. verlichting, glas en brandveiligheid) in aanloop op de nieuwe handboeken PKVW die halverwege 2011 uitkomen. Er zijn voor het onderzoek Een veilige wijk, een veilig gevoel? naar de veiligheidsbeleving in PKVW-gecertificeerde nieuwbouwwijken 4000 bewoners ondervraagd, waarvan 2000 in een PKVW-wijk wonen. PKVW-wijken blijken zich positief te onderscheiden van niet-pkvwwijken. Dit betreft het veiligheidsgevoel van de bewoners en op diverse veiligheidsaspecten, zoals de sociale cohesie, (fysieke) overlast, verloedering en de waardering voor het functioneren van de politie en gemeente. WONINGOVERVALLEN De werkgroep Woningovervallen (preventie) heeft in 2010 twee bijeenkomsten georganiseerd. Deze werkgroep geeft inzicht of de aanpak van woningovervallen te integreren valt binnen de PKVWmethodiek. Het advies is opgeleverd aan de werkgroep Kwaliteitsbeheer PKVW. 9 ccv jaarverslag

18 Het CCV heeft een webdossier samengesteld voor alle partijen die betrokken zijn bij de aanpak van (woning)overvallen. In dit dossier Overvalcriminaliteit zijn de maatregelen van de Taskforce Overvalcriminaliteit opgenomen. Het CCV heeft vier bijeenkomsten over (woning)overvallen voor de Taskforce georganiseerd. De deelnemers (waaronder burgemeesters, politie, beleidsmedewerkers en ondernemers) zijn geïnformeerd over de aanpak van woningovervallen en de mogelijke rol van het PKVW. Dat er veel vraag is naar goede oplossingen voor de aanpak van woningovervallen, bleek ook tijdens het congres Veilig Wonen. Het CCV heeft, samen met deskundigen van gemeente en politie, een flyer gemaakt met maatregelen die bewoners kunnen nemen om een woningoverval tegen te gaan. Midden waren als eerste aan de beurt. Daarnaast is er een plan van aanpak voor de inzet van lokfietsen samengesteld. Het doel is om bij de inzet van lokfietsen eenduidig te handelen om de opsporing- en vervolgingskans te vergroten. Daarbij is een goede registratie van groot belang. Het ontwikkelde document waarmee fietseigenaren hun fiets op de juiste wijze registreren helpt daarbij. WOONFRAUDE EN WOONOVERLAST De CCV-pilots Woonfraude? Aanpakken zijn afgerond. Er namen vijf woningcorporaties deel, waarvan drie corporaties ook een woonfraudescan hebben laten uitvoeren. Er werd met deze scan tussen de 0,5 en 1,5 procent woonfraude ontdekt. Ook nam soms het aantal meldingen over mogelijke woonfraude toe, waardoor zaken zijn opgelost en woningen zijn vrijgekomen voor rechtmatige bewoning. Het gaat om onderhuur, verkoop van verdovende middelen, leegstand en hennepkwekerijen. De uitkomsten van de pilots staan op het webdossier woonfraude en het CCV biedt ook ondersteuning aan partijen die een aanpak woonoverlast in hun regio willen opzetten. VEILIGHEIDSEFFECTRAPPORTAGE (VER) Het CCV heeft in 2010 een VER-workshop ontwikkeld, die gemeenten kunnen inzetten voor samenwerking met hun lokale of regionale veiligheidspartners (gemeenten, veiligheidsregio s en adviesbureaus). Met deze VER-workshop krijgen deelnemers een beeld wat de VER en Sociaal veilig Ontwerp en Beheer kunnen betekenen. De workshop is drie keer aangeboden (in Almere, bij de Veiligheidsregio Utrecht en tijdens het Congres Veilig Wonen). Er kwamen vragen terug over de crisisbeheersende factoren van de VER en de integraliteit van sociale en fysieke veiligheid. Borging bleek een punt van zorg te zijn omdat het veelal om langdurige trajecten gaat. CENTRUM FIETSDIEFSTAL Het Centrum Fietsdiefstal is een samenwerkingsverband van de Stichting Aanpak Voertuigcriminaliteit en het CCV). Het centrum heeft in 2010 een praktisch instrument ontwikkeld, waarin de methode van een Algemene Fiets Afhandel Centrale wordt toegelicht. Het centrum heeft tevens de eerste lokfietsen met Global Positioning System (GPS) uitgereikt aan de verschillende politieregio s die er mee gaan proefdraaien. De regio s Haaglanden, Limburg-Zuid en Gelderland- 10 ccv jaarverslag

19 gecertificeerde woningen aantal PKVW-gecertificeerde woningen op jaarbasis (x 1.000) Bron: CCV gecertific ccv jaarverslag

20 VEILIG UITGAAN EN RECREËREN Veilige en kwalitatief goede uitgaansgelegenheden en mogelijkheden staan binnen het programma Veilig Uitgaan en Recreëren centraal. In 2010 heeft Veilig Uitgaan en Recreëren zich specifiek gericht op de onderwerpen lokaal alcoholbeleid, de Kwaliteitsmeter Veilig Uitgaan, voetbalvandalisme, uitgaansoverlast en uitgaansgeweld. BEHAALDE RESULTATEN ALCOHOLBELEID Het CCV heeft in 2010 veel geïnvesteerd in de bewustwording van gemeenten rond het thema Jeugd en alcohol. Hiervoor zijn presentaties verzorgd voor gemeenten (Weert, Nederweert, Leudal, Roermond, Roerdalen, Echt-Susteren en Maasgouw) en het Regionaal College van de regio Haaglanden en het Platform Grote Steden. Verder zijn er bij vier regionale verdiepingssessies gehouden over jeugd en alcohol om gemeenten nog beter te ondersteunen bij hun beleid omtrent jeugd en alcohol Het CCV bood lokale partijen in 2010 de mogelijkheid om zelf een bijeenkomst ( Ontnuchterende kijk op jeugd & alcohol ) op maat te houden die deelnemers informeert over jeugd en alcohol. In oktober verzorgde het CCV voor de Vereniging Drentse Gemeenten (VDG) een bijeenkomst voor bestuurders en beleidsmedewerkers. De Drentse inzet, succes- en faalfactoren, de stand van zaken rondom de Dranken Horecawet en hokken en keten passeerden de revue. Ten slotte faciliteert het CCV sinds 2010 een netwerk voor regionale projectleiders Alcohol. Doel van het netwerk is informatie- en kennisuitwisseling. VEILIG UITGAAN Kwaliteitsmeter Veilig Uitgaan Het CCV heeft, samen met Koninklijke Horeca Nederland (KHN), 10 nieuwe projecten Kwaliteitsmeter Veilig Uitgaan (KVU) opgestart. De inzichten uit de nieuwe projecten geven een kwaliteitsimpuls aan de KVU. Daarnaast helpt het bij de keuze van procesbegeleiding die nodig is om een KVU-samenwerkingsverband zelfstandig op weg te helpen. De ervaringen met de nieuwe projecten helpen ook bij de vraag of de KVU een keurmerk kan worden. Overlast jaarwisseling Het CCV heeft het dossier Overlast jaarwisseling volledig geactualiseerd en een infosheet samengesteld. Gemeenten kunnen hiermee overlast tijdens de jaarwisseling goed voorbereid tegengaan. Centrum Veilig en Gezond uitgaan Het Trimbos-instituut en het CCV hebben de handen ineen geslagen met de lancering van het Centrum Veilig en Gezond uitgaan (CVGU). Het centrum ondersteunt professionals bij de integrale aanpak van veiligheids- en gezondheidsproblemen in het uitgaansleven. Deze problemen zijn vaak alcohol- en/of drugsgerelateerd. Bar Veilig Bar Veilig is ook een gezamenlijk project van het Trimbos Instituut en het CCV. Het CCV promoot Bar Veilig en is het eerste aanspreekpunt voor gemeenten. Het CCV heeft in 2010 met een media-analyse gemeenten gezocht die problemen hebben met uitgaansgeweld. Deze gemeenten zijn via een direct-mail geïnformeerd over Bar Veilig. Daarnaast zijn alle Regionale Platforms Criminaliteitsbeheersing aangeschreven, waardoor nu ook de regio Zuid-Holland-Zuid Bar Veilig wil invoeren. Het resultaat: zeven gemeenten werken met Bar Veilig en een aantal gemeenten en RPC s is geïnteresseerd. VOETBALVANDALISME Preventief supportersbeleid Het CCV heeft het dossier met factsheet over de nieuwe Wet maatregelen bestrijding voetbalvandalisme en ernstige overlast (MBVEO) geactualiseerd. Daarnaast heeft het CCV in april een digitaal instrument gelanceerd dat lokale partijen helpt bij het ontwikkelen van preventief supportersbeleid. Het instrument bevat een uitgewerkt stappenplan om de ontwikkeling en uitvoering van het sociaal preventief supportersbeleid gestructureerd te laten verlopen. Lokale partijen, zoals voetbalcoördinatoren van gemeenten en politie, de veiligheidscoördinator van de voetbalclub en de supportersverenigingen, kunnen het stappenplan gebruiken om projecten op te zetten, uit te voeren en te evalueren. Het CCV verzorgde op aanvraag ook presentaties over de wet. In 2010 maakte de gemeente Deurne, het Platform Sociale Veiligheid van Alblasserwaard-Vijfheerenlanden en regio Hollands Midden van dit aanbod gebruik. 12 ccv jaarverslag