STICHTING IOP-Nederland

Transcriptie

1 Stichting Ilula Orphan Program Een sponsoring programma om (wees)kinderen in Ilula-Tanzania onderwijs en zorg te bieden. STICHTING IOP-Nederland Nieuwsbrief 9 e jaargang nr 4 / december 2015 Een lied voor alle vrouwen Tekst & Muziek: Elly Zuiderveld / Gounod Laat ons bidden voor de vrouwen, Voor de vrouwen van de aarde, Voor de lasten die ze sjouwen, Voor de kinderen die ze baren, Voor de zorgen die ze dragen, Voor hun onvervulde vragen, Wees heen nabij. Laat ons bidden voor de vrouwen, Voor de meisjes die ze waren, Vol van hoop en zelfvertrouwen, Met hun zongebleekte haren, Met hun sluiers en hun vlechten, Die voor recht en vrede vechten, Wees hen nabij. Laat ons bidden voor de vrouwen, Waar ter wereld ze ook wonen, In hun hutten, flatgebouwen, In hun eigen denkpatronen, Hooggehakte, laaggeschoolde, Zelfbewuste en verdoolde, Wees hen nabij. Laat ons bidden voor de vrouwen, Voor de oude, voor de jonge, Voor de prinsen die ze trouwden, Voor de liedjes die ze zongen, Voor de baby's die ze zoogden, Voor de tranen die ze droogden, Bid voor hen, bid ook voor mij, Wees ons nabij. Amen

2 Dit lied spreekt voor zich en is te beluisteren via You Tube op de melodie van Ave Maria Wij wensen iedereen een hoopvol, vredevol en liefdevol 2016 toe. I.O.P.-N.L. Truus, Leonie, Annelies, Paulien, Nynke, Klaas en Joke Precisie Eindhoven naaiatelier Michelle Willers -? (wie weet wie dit is? en waaraan het geld besteed moet worden?) Jessica Koel bibliotheek Rotary Hoekschewaard educatie Diaconie Nunspeet (huwelijk Iris en Jonathan) educatie Wij bedanken ook: Zonwering Hoekschewaard zonnescherm Piet de Wilde (Westdijk) steunen zonnescherm Mevr. Groen inzamelen spullen in Numansdorp Huis te Hoecke beschikbaar stellen verkoopruimte BUKO beschikbaar stellen verkoop units en opslag container Liesbeth Nieuwenweg bijhouden van de website Marijke Nieuwenweg aanvoeren van de 2times kleding Wij hebben dit jaar weer diverse schenkingen gekregen. Daarvoor bedanken we: Dhr. en mevr. Hartog lashuis donatie Paulien Mul educatie Dhr. en mevr. v.d. Woel educatie Mevr. v.d. Linde educatie Vrouwen van nu bibliotheek Arie en Adrie v.d. Minkelis educatie Hoeksch lyceum educatie Diaconie Protestante gemeente Mijnsheerenland educatie/lashuis Diaconie Hervormde gemeente Heinenoord educatie Elvira Don educatie Emmaus Bilthoven bibliotheek Ineke en Marco Termeer educatie Piet en Adrie Stolk educatie R.A.J. Moors naaiatelier Annelies de Groot salaris Mister Kayega Van de voorzitter. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. De tijd om te gaan is voor mij nu aangebroken. Eerst heb ik als gewoon bestuurslid in het IOP bestuur gezeten en heb zo de oprichting van de Stichting IOP- Nederland meegemaakt. Later ben ik voorzitter van IOP- Nederland geworden na het vertrek van de toenmalige voorzitter. Ik heb met plezier in het bestuur gezeten, maar de laatste tijd kostte het vrijwilligerswerk en mijn werk op school mij te veel energie. Een reden om iets minder vrijwilligerswerk te gaan doen. De laatste tijd kon ik het werk binnen IOP

3 Nederland naar mijn mening niet voldoende uitwerken en ik wil deze zaken serieus en naar behoren kunnen vervullen. Bij deze doe ik ook een oproep om het bestuur te komen versterken. Annelies verzorgt de communicatie met Tanzania en doet heel veel werk, maar zij heeft ruggensteun nodig en daarvoor is er versterking nodig binnen het bestuur. Het is mooi en zinvol werk om te doen. Laat IOP- Nederland niet in de steek en meld je aan om het bestuur te komen versterken. Voor de extra container die we bij elke verkoopdag te leen kregen is intussen ook een definitieve oplossing gevonden. BUKO heeft ons een afgekeurde oude unit gedoneerd. Deze zijn we nu aan het opknappen. p.s. ik blijf wel af en toe meehelpen met de rommelmarkten e.d. fijne feestdagen en een hartelijke groet Truus Storm Verhuisbericht. Vergeet u a.u.b. niet ons op de hoogte te brengen van een verhuizing of het wijzigen van een adres. Bericht van de penningmeester: Zoals beloofd zijn in november de rekeningen voor schoolgeld/sponsoring 2016 verstuurd. De eerste betalingen zijn intussen al binnen gekomen, waarvoor dank. Vergeet u niet voor 15 januari een deel over te maken? Wij moeten dan n.l. aan het sponsorprogramma in Tanzania betalen. Donateurs krijgen nog een rekening. Adverteerders vragen wij eerst of zij weer een jaar met ons verder willen. Ook vragen wij hen of de advertentie nog up to date is. Huisvesting Er is intussen bericht ontvangen dat BUKO niet helemaal weggaat van de Boonsweg. Kantooractiviteiten en het Eco toilet-gebeuren blijven. Gelukkig blijven de twee verkoop units en de opslagcontainer ook. Er gaan twee Nederlandse vrijwilligers de Kerst doorbrengen in Ilula ( Kim en Elly). Begin januari gaat Lotte. Cilia, Mayke, Charlot en Emma gaan eind januari en zij gaan deels in het lokale ziekenhuisje werken. Daarvoor willen zij verbandmiddelen meenemen. Ze hebben daarvoor twee koffers beschikbaar en één daarvan is al gedeeltelijk gevuld. Maar we zoeken meer! Heeft u overtollig goede verbandmiddelen of kunt u daar aan komen, laat het ons dan weten. Half januari moeten de koffers gevuld zijn. VWW is ook bezig met het organiseren van een jongerenreis. Daarbij brengen ze twee weken door in Ilula en één week op Zanzibar. De eerste twee inschrijvingen zijn al binnen. Heeft u ook zin om eens in Ilula de handen uit de mouwen te steken of om uw kind mee te sturen met een jongerenreis? Kijkt u dan eens op de website van VWW: wat de mogelijkheden zijn. Inzamelacties SPONSOR KLIKS De kliks lopen hard terug. Wat is er aan de hand? Heel Nederland bestelt steeds meer in webshops maar bij ons lopen de inkomsten terug! Bent u vergeten om eerst naar onze website te gaan voordat u uw webshop op zoekt? Het is maar zo n kleine moeite en brengt ons financiële steun.

4 We leggen het nog een keer uit: Als u een internetbestelling wilt gaan doen bij een bekende webshop (denk daarbij aan Wehkamp, Zalando, Bol.com, cheaptickets etc. etc.) ga dan eerst naar en klik op de button rechts in het scherm. U krijgt dan alle deelnemende webshops te zien en kunt de shop die u zoekt aanklikken. Vanaf daar gaat dus bestelling helemaal zoals het anders ook zou gaan. U betaalt gewoon de gevraagde prijs en geen cent meer, maar. wij krijgen dan wel een kleine bijdrage! PENNEN, CARTRIDGES, MOBIELTJES, BATTERIJEN, DOPPEN De terracycle pennen-inzameling gaat ook nog door. Ook de lege cartridges en oude mobieltjes brengen nog steeds geld voor ons op. U kunt de school van onze voorzitter helpen met het inleveren van lege batterijen. Zij sparen voor ons pennen en zo kunnen wij iets terug doen. Ten slotte willen we ook de blindengeleide honden organisatie steunen met het helpen inzamelen van plastic flessendoppen. We zijn immers toch bezig! U kunt alles kwijt in de kliko aan de Boonsweg of in één van de inzameldozen bij: AH s Gravendeel, Superrr Maasdam, Plusmarkt Klaaswaal, Spar Piershil, Plusmarkt Nieuw Beijerland, AH Puttershoek, Winkeltje Huis te Hoecke, AH Strijen, Attent Heinenoord. Blijft u allen a.u.b. flink mee sparen en flink internetshoppen. Wij zijn er blij mee. De laatste rommelverkoop van 2015 hebben we al weer achter de rug. We kunnen zonder meer zeggen dat deze activiteit weer zeer succesvol is geweest. Zonder de trouwe hulp van To en Bram hadden we het nooit gered. Ook Addy en Rene uit Roosendaal hebben ons meerdere malen bijgestaan. We gaan hen allen bedanken met wat lekkers. Na een rommelverkoop gooien wij heel weinig weg. Toch moeten we er voor zorgen dat onze klanten niet iedere maand dezelfde spullen tegenkomen. Daarom recyclen we zo optimaal mogelijk. Oud ijzer brengen we weg en brengt nog wat op, boeken gaan naar de honkbal papiercontainer en levert hen wat op, glas gaat naar de glasbak, sommige zaken gaan naar de voedselbank. Ten slotte brengen we alles wat nergens meer voor geschikt is naar de RAD. Activiteiten 2016 tot aan de zomervakantie Zaterdag 6 febr. Zaterdag 5 mrt. Zaterdag 2 apr. Zaterdag 7 mei Zaterdag 28 mei Zaterdag 4 juni Zaterdag 2 juli Ponymarkt Puttershoek Voor de Ponymarkt hebben we nog prijzen nodig voor onze altijd prijs verloting. Heeft u thuis nog e.e.a. in de verpakking staan (ook graag kinderspullen) en doet u er niets mee, lever het dan in. U mag het in de container zetten, wij kijken enkele keren per week na wat er binnen gebracht is en sorteren dan kleding, elektronica, boeken en prijsjes er al uit. DE punten en eventueel andere zegelacties mag u ook inleveren, daar schaffen we dan weer prijzen mee aan.

5 Verkoop materiaal We zijn onze voorraad Tanzaniaans handwerk e.d. aan het lozen. De markt is na al die jaren aardig verzadigd geraakt. Ook sluit per 1 februari 2016 de Huis te Hoecke winkel. Daarom gaat nu alles wat we nog op voorraad hebben weg tegen de helft van de prijs. U krijgt begin 2016 een lijst (met foto s) van wat we nog in de aanbieding hebben. We bedanken Leneke Kamp als verkoopster. Reisverslag van Nyuki Maua a.k.a. Bee Bloemen Een aantal maanden geleden haalde ik het in mijn hoofd om mijn leven over een andere boeg te gooien. Een stapje in de wereld te zetten, weg van het ideaalbeeld te moeten presteren en veel te verwezenlijken. Hopelijk kan ik jullie - voor een stuk - mee op reis nemen. Mijn eerste dagen in Ilula Wachtlijst IOP-NL sponsorkinderen Alpha, Waiti, Jetina en Emanuel hebben alle vier een sponsor gevonden voor Dat is geweldig nieuws! Ook hebben diverse vrijwilligers een kind genomen dat niet op onze wachtlijst stond. Dit betekent echter niet dat er geen kinderen meer zijn die hulp nodig hebben. In tegendeel, er zijn weer inschrijfdagen geweest en zeker 100 kinderen wachten nu op het verlossende mailtje: we hebben een sponsor voor je! Misschien een idee om een kind te sponsoren i.p.v. een luxe kerstcadeau? Het sponsoren van een kind kost 240,- per jaar. Neem hierover contact op met Annelies (info@iopnederland.nl) dit 4 tal is blij met zijn sponsor. Op mijn eerste dag in Ilula heb ik samen met alle vrijwilligers en een aantal meisjes uit het weeshuis de hoogste berg van Iringa beklommen. Het leek de Kilimanjaro wel! Volhouding, karakter, polepole (wat traag betekent) en blijven ademen waren noodzakelijk om (letterlijk) de top te bereiken. Het was een enorm rijke ervaring! Voor het eerst in mijn leven werd ik ook geconfronteerd met écht alleen zijn. Het maakte me bedroefd en onwennig tegelijkertijd. Want wat moest ik nu doen? Niemand om tegen te praten of ervaringen en gevoelens mee te delen, niemand om leuke dingen mee te gaan doen of gezellig te gaan eten. Niemand. Alleen ik. Maar het heeft me geleerd dat er nog vele andere mensen rondlopen die dat gevoel wat kunnen wegnemen. Zo werd ik warm ontvangen door de weesmeisjes. Ze zongen en dansten voor me, wat uniek was om te zien. Ogen openen, niets zeggen en gewoon luisteren doet je meer ontdekken dan je zelf denkt. Wat heb ik tot nu toe geleerd? Elke dag opnieuw moet ik tegen mezelf zeggen: Bee, je bent daadwerkelijk in Afrika. Probeer te genieten, kijk rondom je en doorleef de dingen die je doet. Alleen op

6 die momenten krijg ik even een euforisch gevoel. Een gevoel van vervulling. Ik ben -als vrijwilliger- maar een klein stukje van de grote puzzel. De kans is klein dat ik het resultaat zal zien, maar wat ik doe heeft zeker een meerwaarde. Stukje bij beetje zie je wat je met de hulp van meerdere vrijwilligers kan verwezenlijken. Sommigen helpen met maïs aanplanten, anderen met het doen groeien en oogsten en ontkolven. Vele handen maken licht werk, dat heb ik écht gevoeld. De mensen hier kunnen meer verrichten in dezelfde tijd, meer verkopen, meer geld krijgen en hopelijk een betere economie creëren. Ik heb al verschillende keren mogen deelnemen aan het sponsorproject. Het zijn kinderen/jongeren die geld ontvangen van mensen uit andere landen om te kunnen gaan studeren. Het zijn deze kinderen die de toekomst hebben. Hen sponsoren om te kunnen gaan studeren, is dus van groot belang. Het is in mijn ogen niet meer betekenis hebben op materieel vlak wat het belangrijkste is. De vele asante sana s (heel erg bedankt), de lachjes op de gezichten van de kinderen en de vele handdrukken en knuffels doen veel meer. Ze geven je het gevoel dat je écht iets voor hen betekent. Ik heb ook gewerkt in het plaatselijk ziekenhuis. Mijn mond viel open van verbazing. Verbaasd op negatief maar ook op positief vlak. Een gsm met een zaklamp is écht een meerwaarde als je een infuus wilt prikken en er geen elektriciteit is. Vrouwen die pas een kindje ter wereld hebben gebracht liggen met zijn achten op een kamertje. De dokters desinfecteren hun handen wel degelijk bij elke nieuwe patiënt en proberen je in het Engels zoveel mogelijk bij te leren. Elke patiënt heeft - tot mijn grote verbazing - een eigen matras. Hygiëne en steriliteit staan op een laag pitje (wat ik echter wel verwachtte). Pas overleden mensen worden in witte lakens gewikkeld om overgebracht te worden naar het mortuarium. De kennis van de verpleegkundigen is minimaal. Dit laatste kon ik concluderen uit de antwoorden die ze gaven op de vragen van de dokter. Vragen die ik -als net afgestudeerde verpleegkundige- wel kon beantwoorden, en zij niet. De dokter gaf aan dat de gezondheidszorg verwaarloosd wordt door de overheid. Ziekenhuizen in heel Tanzania hebben recht op TSH (ongeveer euro) per jaar, maar krijgen maar TSH. Dat is duidelijk merkbaar aangezien er een tekort is aan machines om zuurstof toe te dienen (er zijn er maar drie in het hele ziekenhuis, dus als je zuurstof tekort hebt en ze zijn alle drie in gebruik, dan heb je pech). Er zijn geen batterijen voor de saturatiemeter. Er is een tekort aan handschoenen en schorten voor het personeel. Een medisch dossier bestaat uit een kartonnen mapje met daarin een A5-schriftje. De infusen worden op de gang geprikt en zo voorts. In het algemeen kan je stellen dat er een tekort is aan alle mogelijke materialen. Verandering van perspectief Het beeld dat (over het algemeen) in de Westerse maatschappij hangt rond mensen met een donkere huidskleur, wil ik graag even nuanceren. Op de straten lopen mensen niet in een boog om je heen, kijkend naar de grond, maar er wordt naar elkaar gelachen en gegroet. Ze zijn ontzettend hecht met elkaar en heten je allemaal heel erg welkom in hun land en cultuur. Karibu sana luidt het dan (heel erg welkom!). De meeste mensen dragen kleren zoals wij (behalve de oudere generatie) en zijn in het bezit van een gsm/smartphone. Ze zijn enorm dankbaar voor de dingen die ze wél hebben in plaats van de dingen die zouden ontbreken. Dit wordt duidelijk tijdens het dagelijks ochtendgebed. Zang en dankwoorden voor het eten en drinken op de tafel, het werk dat ze kunnen doen, de aanwezigheid van vrijwilligers, een nieuwe mooie dag, vele vrienden. Dit alles komt aan bod. Iets waar wij in onze Westerse maatschappij nog iets van kunnen leren. Ook de manier waarop de mensen in het weeshuis je uitnodigen om met hen te dansen en te zingen heeft me doen nadenken. Het lijkt alsof ze gelukkig zijn. Alsof het samen zingen zorgt voor een betere samenhang tussen de mensen. Een uur voor het avondeten kan je de weesmeisjes al in de gangen horen zingen. Ik was zowel geschrokken als aangenaam verrast. Omdat dit niet voldeed aan het beeld dat ik had van weeskinderen. In mijn hoofd waren ze verdrietig, donker, kil en zonder levensvreugde. Ik zeg niet dat ze altijd even gelukkig zijn, maar liefde komen ze hier zeker niet tekort!

7 Kamwene Net zoals in België zijn ook hier mensen die het minder goed met je voor hebben. Of anders gezegd: mensen die zó arm zijn dat ze denken het recht te hebben van je te mogen stelen. Iringa is een stad die ongeveer een uur verwijderd ligt van Ilula. Een uur is relatief, ik was ook wel eens 2,5 uur onderweg. In Iringa gebeurde datgene wat ik eigenlijk niet verwachtte, des te meer omdat de mensen hier altijd zo vriendelijk zijn. Één man links greep me bij de arm, terwijl een andere man rechts probeerde mijn gsm uit mijn broekzak te nemen. Uiteindelijk kon ik mezelf wel verdedigen en mijn gsm redden. Ze hadden beter een andere mzungu (blanke) gekozen :). Maar ik voelde me niet meer veilig en ben dan ook onmiddellijk teruggekeerd naar Ilula. Uiteindelijk ben je als een mzungu wel veiliger dan als een lokale inwoner. Dat zegt ook Bibi (oma) Berit. Zij is de (wonderbaarlijke) vrouw die IOP (Ilula Orphan Program) vijftien jaar geleden uit de grond heeft gestampt. Echt iedereen kent haar! Werkdagen Ik heb weer een aantal dagen in het ziekenhuis gewerkt. Het zijn niet de dokteren die de oorzaak zijn van de armzalige omstandigheden. Ze weten écht wel waar ze over spreken en zijn in staat mensen effectief te genezen. Het zijn de verpleegkundigen die ondermaats worden opgeleid en daardoor te weinig kennis hebben. Het viel me pas na een aantal dagen op dat de kamers helemaal geen toilet of badkamertje hebben. Mensen poetsen hun tanden (en wassen ook hun lichaam) gewoon in het midden van de kamer. Ook doen vrouwen de bevalling zonder hun man aan hun zijde, hij mag alleen tijdens de bezoekuren de baby komen bewonderen. Dokters, verpleegkundigen en assistenten bidden vóór ze aan een operatie beginnen en tijdens de operaties wordt er gedweild waardoor de chirurg op zijn beurt een stapje naar achteren en terug naar voren doet. Het meest frappante vond ik dit: als een kind enige tijd na de geboorte sterft, lijkt dat een normale zaak te zijn. De moeder krijgt wel de kans om eens met iemand te praten, maar dat gebeurt alleen als het écht nodig is. Andere dagen heb ik mogen helpen in de keuken, waar ik geleerd heb om ugali klaar te maken. Het is een typisch gerecht voor de Tanzanianen. Het bestaat uit water en bloem, wat aan de kook wordt gebracht. Aangezien er geen kruiden aan worden toegevoegd, heeft het weinig smaak en eten de mensen het in combinatie met bonen of andere groenten. Het is hard werken in de keuken, een klus dat zeker niet onderschat mag worden! Ook heb ik plaatselijke scholen mogen bezoeken om kinderen van schooluniformen te voorzien. De schoenen die ze dragen zijn gescheurd of hebben gaten, máár ze dragen schoenen. De uniformen zijn kapot en ontzettend vuil, maar ze zijn wel allemaal hetzelfde. De klaslokalen zijn kaal en oud, maar er staan wel banken en stoelen in en ze hebben een bord om op te schrijven. En tóch is het een enorm groot verschil met thuis. Op materieel vlak wordt dit duidelijk, maar ook hun perspectief is verschillend. Deze kinderen willen dokter, leerkracht of verpleegkundige worden en zijn bereid hier hard voor te studeren. Ze zijn blij en bedanken God voor elke nieuwe schooldag. Er zijn zoveel kinderen die dromen hebben maar ze niet kunnen waarmaken omdat ze wees zijn of

8 omdat hun ouders het schoolgeld niet kunnen betalen. Daarom wil ik jullie graag laten kennis maken met Magreth. Een driejarig meisje dat dankzij Sander en mij binnenkort naar school kan gaan. Het kost voor ons niet veel geld maar is voor hen wel een wereld van verschil. If you want to make the world a better place, take a look at yourself and make that change. Van Harte aanbevolen! Aanpassing Het is ontzettend moeilijk om je aan te passen aan een andere cultuur. Deze ervaring heeft me geleerd dat er verschillende manieren van leven zijn en het niet gemakkelijk is om je eigen manier teniet te doen. Aanpassen is één zaak. Een volledige aanpassing is iets anders. Ik groet iedereen die ik tegenkom, ga naar de kerk, pas mijn kledingsstijl aan, luister elke ochtend en avond naar het gebed en zo voorts, maar me volledig aanpassen kan ik niet. Ik voel niet the happiness die deze mensen voelen, ik kan niet plotseling gaan geloven in een zekere God, ik kan niet van huidskleur veranderen I have to go now Mijn laatste dagen in Ilula zijn aangebroken en het voelt niet goed. Ik heb dingen gevoeld die ik nooit eerder gevoeld heb en ik heb zoveel nieuwe dingen mogen proberen en leren. Ik voelde me hier welkom, geliefd en vooral gelukkig. Ik hoop dat ik een aantal zaken mee naar huis kan nemen om zo mijn leven op een rustige manier voort te zetten. Ik ben niet klaar om te gaan maar één ding is zeker: Sipo vile tena (I m no longer the same). Nyuki Maua a.k.a. Bee Bloemen Een heel leuk boek over o.a. het vrijwilligerswerk voor het IOP. Roland Visser (de auteur) heeft bij ons vorig jaar zomer vrijwilligerswerk gedaan. Het boek is te bestellen bij de Boekenbent

9 Bezoek Berit aan Nederland Berit is van 14 januari t/m 31 januari 2016 in Europa. De eerste dagen brengt zij door bij IOP Duitsland en Luxemburg. Ten slotte is zij nog een ruime week bij Annelies in Puttershoek. Zoals al aangekondigd in de vorige nieuwsbrief houden we op 30 januari een bijeenkomst voor sponsoren en vrijwilligers die Ilula bezocht hebben. Maar ook diegenen die nog gaan zijn van harte welkom om alvast met Berit kennis te maken. De aanvang van deze gezellige bijeenkomst is 14 uur. De plaats is Puttershoek. De eindtijd staat niet vast. Als het erg gezellig en laat wordt zorgen we voor wat te eten. Wij vragen u wel vriendelijk om u aan te melden (info@iopnederland.nl). Als de groep te groot wordt voor het huis van Annelies wijken we uit naar een verenigingsgebouw. GEZOCHT: Een vitrine kast om waardevolle spullen veilig in uit te stallen in onze units tijdens verkoopdagen. Liefst een hangend exemplaar die dan bovenop de kast gezet kan worden. We zoeken ook zo veel mogelijk koffers. Ze moeten wel heel zijn want ze moeten met het vliegtuig mee naar Tanzania. Liefst met harde schaal want die gebruiken ze in Tanzania om belangrijke zaken muis en insecten proof in op te bergen. HIER KAN UW ADVERTENTIE STAAN Hele pagina 20 per jaar Halve pagina 10 per jaar info@iopnederland.nl

10 Buko Verhuur regio Rijnmond JMS Boonsweg 63a 3274 LH Heinenoord Tel: Fax: Mail: Jense Machine Service b.v. Verhuur van tijdelijke accommodaties. Machinereparatie Draaierij Draaidiameter tot mm Postbus ZJ Nijverheidsweg KJ Heinenoord Tel Fax

11

12

13 Contactgegevens Stichting IOP-NL Schaduwrijk SC Puttershoek k.v.k nr: Regio banknummer: NL15RBRB t.n.v. Stichting Ilula Orphan Program Nederland