Persbericht. Now Japan Tentoonstelling met 37 hedendaagse Japanse kunstenaars

Transcriptie

1 Persbericht September 2013 KAdE Kunsthal in Amersfoort Smallepad 3 (naast de Koppelpoort) 3811 MG Amersfoort Now Japan Tentoonstelling met 37 hedendaagse Japanse kunstenaars 21 september 2013 t/m 2 februari 2014 In Kunsthal KAdE is dit najaar een grote overzichtstentoonstelling van actuele Japanse kunst te zien. Een groepstentoonstelling waaraan 37 hedendaagse Japanse kunstenaars deelnemen. De afgelopen vijftien jaar stal Takashi Murakami de show met zijn op Manga- en Anime-georiënteerde cartoon-figuratie. Zijn stijl van werken domineerde tentoonstellingen over hedendaagse Japanse kunst in Europa en de Verenigde Staten. KAdE laat in de tentoonstelling Now Japan zien dat er ook veel andere artistieke posities worden ingenomen op de archipel, zowel esthetisch als inhoudelijk. Een van de focuspunten is de artistieke productie na de tsunamiramp in Fukushima in Momoyo TORIMITSU, Somehow I don t feel comfortable, 2007, opblaasbare ballon, 480 cm hoog. Courtesy of Misa Shin Gallery, Tokyo. Now Kunsthal KAdE. Foto: Mike Bink Anders dan bij veel andere niet-westerse landen, zijn Japanse kunstenaars bij vrijwel elke internationale stroming sinds de Tweede Wereldoorlog betrokken geweest: bij de informelen (Gutai-beweging), bij de Op Art (Soto), bij Fluxus (Yoko Ono), bij de conceptuelen (On Kawara), bij de performance art (Yayoi Kusama) en bij de postmodernisten (Murakami). In het diffuse en pluriforme veld van de actuele kunst zijn artistieke posities steeds vaker individueel. Van stromingen is allang geen sprake meer, wel van attitudes en trends. Dit soort bewegingen hebben een universeel, globaal karakter, maar

2 worden ook vaak lokaal ingekleurd. Zo zit er Japanness in de geselecteerde werken voor de tentoonstelling, maar zijn de betrokken kunstenaars tegelijkertijd niet alleen te framen in hun lokale cultuur. Zen-filosofie als fundamenteel onderdeel van de Japanse kunst Niemand die zich bezig houdt met Japan of de Japanse kunst kan ontsnappen aan de zen -filosofie die een fundamenteel onderdeel van het Japanse leven vormt en dus ook de artistieke productie kleurt. Now Japan laat zien hoe het eeuwenoude filosofische concept in de hedendaagse Japanse kunst actueel wordt gehouden. Het zit in het werk van kunstenaars als Zon Ito, Hiroe Saeki, Yamamoto Masao en Shinji Ohmaki, maar het is een onderlegger in veel meer werk, ook al is dat niet altijd expliciet. Eind jaren tachtig maakte Ryohei Iimura de film Space/Time in the Garden of Ryoan-Ji, waarin hij met een camera de wereldberoemde zen-tuin in Kyoto minutieus verkent. Deze film zal onder meer in de tentoonstelling te zien zijn. Een ander opvallend aspect van de hedendaagse Japanse kunst is de diepe worteling in culturele en ambachtelijke tradities. Met name ambachtelijkheid - handcraft - kenmerkt veel aspecten van de Japanse cultuur. In het dagelijks leven zie je veel perfect gemaakte of perfect afgewerkte objecten of attributen. Deze zorg voor detail zie je ook terug in de Japanse kunst. Japanse kunstenaars ontkennen tradities niet, maar laten deze op een vanzelfsprekende manier terugkomen in hun werk. Het Westen heeft een veel gecompliceerdere verhouding met de traditie. Sinds de twintigste eeuw domineert de voortgangsgedachte en wordt traditie beschouwd als regressief en is het zelfs enigszins verdacht. Traditioneel is een scheldwoord geworden. Niet in Japan. Hedendaagse Japanse kunstenaars gaan op een subtiele, vanzelfsprekende manier om met deze thematiek, werkend vanuit hun sterke culturele traditie. Takahiro IWASAKI, Out of Disorder (complex), 2010, Dekens en handdoeken, 150 x 150 cm, Courtesy of ARATANIURANO, Tokyo. Now Kunsthal KAdE. Foto: Mike Bink Impact dubbele ramp in Fukushima (2011); meer geëngageerde kunst Een deel van de show in KAdE zal ingaan op de nieuwe artistieke posities die zijn ingenomen na de dubbele ramp van Fukushima (tsunami en daaropvolgende nucleaire crisis), die plaatsvond in maart 2011 en die een merkbare impact had op kunstenaars in Japan. Veel kunstenaars zijn er nauw bij betrokken geraakt. Ze gingen naar het rampgebied om te helpen, zetten talloze geldinzamelacties op (met name ook in het buitenland, onder meer in Nederland) en begonnen er uiteindelijk op te reflecteren in hun kunstwerken. Hoe kun je als kunstenaar werken in het 'oog' van zo'n ramp? Onder meer de groep Chim Pom speelt hierbij een actieve rol. Zij organiseerden in het voorjaar van 2012 in het Watari'um Museum in Tokyo een expositie over 'activistische' kunst, wat een nog vrij jonge focus binnen de hedendaagse kunst in Japan is. Social critique is überhaupt niet vanzelfsprekend in Japan, maar kreeg na de tsunami-ramp een behoorlijke vlucht. Andere kunstenaars in de tentoonstelling die zich - naast Chim Pom - bezighouden met deze thematiek zijn Tsubasa Kato, Katsumi Omori, Kengo Kito, Yuken Teruya en Ryohei Usui. Een belangrijk werk in dit verband is The Finger Pointing Worker : een videowerk van een man die gekleed in een speciaal pak tegen radioactiviteit priemend wijst naar een camera. Deze camera is een webcam die 24 uur per dag is gericht op de beschadigde kernreactor van Fukushima. De actie van de kunstenaar - die anoniem wil blijven - veroorzaakte ten tijde van de performance behoorlijk wat opschudding, doordat ze tegen sociale codes in ging. Geëngageerde kunst is een betrekkelijk nieuw genre binnen de Japanse kunst.

3 Teppei KANEUJI, Hakuchizu (blank map), 2013, Speelgoed, gips, Courtesy of Shugo Arts, Tokyo. Now Kunsthal KAdE. Foto: Mike Bink Hoewel we Takashi Murakami en zijn Superflat-stroming links laten liggen, komt de thematiek waar hij naar verwijst wel aan bod in Now Japan. In de jaren tachtig ontstond in de Japanse jeugdcultuur het begrip kawaii, dat zoveel betekent als schattig. Gecombineerd met de cultuur van mangastrips, anime en avatars, zorgt dit in het werk van Takashi Murakami en zijn groep voor een stroom aan cartoon -achtige figuratie. In de tentoonstelling Now Japan wordt door Momoyo Morimitsu ironisch verwezen naar het begrip kawaii, in de vorm van een enorm opgeblazen schattig konijn dat ongemakkelijk geklemd zit tussen vloer en plafond. De graficus Ryohei Yanagihara maakte in de jaren vijftig gestileerde figuratie die een prelude vormt op de mascotte-achtige cartoon-figuren binnen de kawaii -cultuur. De kunstenaar Keiichi Tanaami maakte in de jaren zestig en zeventig collages en zeefdrukken die een voorloper zijn van het beeldprogramma van Superflat. Verder tonen we de echte Manga-tekenaar Yuichi Yokoyama, die een abstracte manier van werken heeft die binnen het domein van de autonome beeldende kunst valt. Los van bovenstaande invalshoeken toont KAdE in Now Japan kunstenaars die op hun eigen manier de complexiteit van het Japanse dagelijks leven representeren, zodat een zo compleet mogelijk beeld ontstaat. De installatie van Sayake Abe - wonend in Amsterdam - gaat over de persoonlijke belevingen van een vrouw in het Fukushima rampgebied en de slechte communicatie over de gebeurtenissen - ook nu nog - waar zij mee moet dealen. Teppei Kaneuji bouwt een groot besneeuwd landschap dat bij nadere beschouwing is opgebouwd uit plastic consumptiegoederen. Arturo Sato maakt een grote muurtekening, met een dicht web van over elkaar heen buitelende figuratie. Beeld links, voorgrond: Kengo KITO, Cosmic Hill, 2013, sjaals, hout, hoepels, kaartenhouder, glas, motor, wielen, veren, vogels, Site-specific installatie, courtesy of Gallery Koyanagi, Tokyo. Achtergrond: Ataru SATO, Dear Everyone, (detail), , Watervaste stift, vulpotlood, kleurpotlood, inkt, papier, paneel. Courtesy of Gallery Koyanagi, Tokyo. Beeld rechts: Ataru SATO, Dear Everyone, (detail), , Watervaste stift, vulpotlood, kleurpotlood, inkt, papier, paneel. Courtesy of Gallery Koyanagi, Tokyo. Now Kunsthal KAdE. Foto's: Mike Bink Deelnemende kunstenaars: In de tentoonstelling Now Japan is werk te zien van 37 Japanse kunstenaars: Sayaka ABE (1980) Genpei AKASEGAWA (1937) Ryoko AOKI (1973) Kaoru ARIMA (1969) CHIM POM FINGER POINTING WORKER Takahiko IIMURA (1937) Zon ITO (1971) Masaru IWAI (1975) Takahiro IWASAKI (1975)

4 Teppei KANEUJI (1979) Tsubasa KATO (1984) Junko KIDO (1976) Takayoshi KITAGAWA (1974) Kengo KITO (1977) Fumiko KOBAYASHI (1977) Meiro KOIZUMI (1976) Mami KOSEMURA (1975) Yamamoto MASAO (1957) Shimon MINAMIKAWA (1972) Hidenori MITSUE (1969) Toshihiko MITSUYA (1979) Yumiko MORISUE (1982) Shinji OHMAKI (1971) Katsumi OMORI (1963) Hiroe SAEKI (1978) Ataru SATO (1986) Kei TAKEMURA (1975) Kazuyuki TAKEZAKI (1976) Keiichi TANAAMI (1936) Yuken TERUYA (1973) Momoyo TORIMITSU (1967) Naoyuki TSUJI (1972) Ryohei USUI (1983) Mai YAMASHITA ((976) & Naoto KOBAYASHI (1974) Ryohei YANAGIHARA (1931) Yuichi YOKOYAMA (1967) Catalogus Bij de tentoonstelling verschijnt een full colour catalogus. Te verkrijgen aan de kassa van KAdE en in de KAdEShop voor 15,- Masaru IWAI, Galaxy Wash, 2008, film still. Courtesy Takuro Someya Contemporary Art [TSCA] Gallery, Tokyo, Japan Samenvatting: In Kunsthal KAdE opent dit najaar een grote overzichtstentoonstelling van actuele Japanse kunst. Een groepstentoonstelling waaraan 37 hedendaagse kunstenaars uit Japan deelnemen. Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn Japanse kunstenaars aangesloten bij internationale bewegingen in de hedendaagse kunst. Japan en Nederland hebben ook al eeuwen speciale relaties. KAdE onderzoekt waar de actuele Japanse kunst staat na de decennium-lange dominantie door de Japanse kunstenaar Takashi Murakami. De selectie van 37 kunstenaars reflecteert de diversiteit aan kunstuitingen binnen het Japanse kunstveld. De focus ligt op kunstenaars die op een actuele manier werken met oude begrippen (zoals de zen-traditie) en oude technieken (bijvoorbeeld door te kiezen voor ambachtelijkheid in het maken, een houding die ook in Nederland steeds zichtbaarder wordt), kunstenaars die reageren op de ramp in Fukushima (maart 2011) en kunstenaars die de complexe Japanse realiteit als vertrekpunt nemen.

5 Naoyuki TSUJI, Trilogy about Clouds, 2005, Charcoal drawing animation transferred to DVD, 13 min, NT05-1, courtesy: Corvi-Mora, London Katsumi Omori, All images are courtesy of Galerie Wouter van Leeuwen, Amsterdam. Van links naar rechts: Hironomachi, Fukushima, 2011, Minami Soma-shi, Fukushima, 2011 (2), Minami Soma-shi, Fukushima, 2011 AANDACHT VOOR FUKUSHIMA IN NOW JAPAN In Now Japan zijn diverse kunstenaars te zien die op een directe manier verwijzen naar de ramp in Fukushima. Naast Chim Pom zijn dit Sayaka Abe, Yuken Teruya, Momoyo Torimitsu, Katsumi Omori, Tsubasa Kato en The Finger Pointing Worker. De laatste is een anonieme kunstenaar die ontdekte dat er een webcam gericht stond op de verwoestte reactor, waarvan de beelden live werden uitgezonden op internet. De kunstenaar meldde zich aan als werknemer bij de centrale, klom in zijn beschermende kleding naar het dak en wees voor ongeveer een kwartier beschuldigend met zijn vinger naar de camera. Voor Japanse begrippen een ongekend brutaal gebaar richting de macht. Voor meer informatie over 'aandacht voor Fukushima', klik hier.

6 Chim Pom, REAL TIMES, 2011, filmstill, Chim Pom. Courtesy of MUJIN-TO Production, Tokyo