MGATO april toerrit 2017

Transcriptie

1 MGATO april toerrit 2017 De maas veerhuizenroute Bokhoven > Ravenstijn Georganiseerd door Jan en Tineke Aertse (facilitaire organisatoren Hans van Wanrooij en Leo Louvet)

2 Bokhoven koestert landelijke rust door Henny Molhuysen Op een mooie zomerse dag wat fietsen in de omgeving van Bokhoven. Dan even uitrusten bij het voormalige Veerhuis: Bokhovense Maasdijk 12. De landelijke rust binnen de stadsgrenzen van Den Bosch. Een dagje Bokhoven is als veertien dagen vakantie. Het is bijna tweehonderd jaar geleden dat Wilhelmus van der Leeden - afkomstig uit Hijkop - naar het ver afgelegen Bokhoven trok. Het dorpje was erg geïsoleerd gelegen. Je moest echter wel een goede reden hebben om hier naartoe te gaan. Het was trouwens buitenlands gebied: het hoorde niet tot De Nederlanden, maar was een eigen Heerlijkheid, een Grafelijkheid zelfs, met aparte rechten. Dat zou in 1800 veranderen toen het gebied tot De Bataafse Republiek ging behoren, maar de Van der Leeden's bleven. Zij behoorden inmiddels tot de ruim 200 inwoners van de kleine leefgemeenschap. Wilhelmus - ongetwijfeld gewoon Willem genoemd - trouwde in februari 1798 in het middeleeuwse kerkje van Bokhoven ten overstaan van pastoor De Bruyn met Balduina Coolen. Willem werkte op het land. Het echtpaar kreeg zes kinderen. Zoon Hubertus - geboren in november kreeg samen met zijn vrouw eveneens zes kinderen. Toen het kadaster in 1832 werd ingevoerd, bezat het echtpaar het Veerhuis aan de Maasdijk. Hier legde het veer aan, dat regelmatig over de Maas heen en weer voer. De wachtenden konden zich even verpozen in het Veerhuis zelf. Ongetwijfeld zal het bier er lustig gevloeid hebben, want wachten duurt altijd lang... Het Veerhuis zelf bleef in de familie. Henricus ( ) nam de exploitatie over, later gevolegd door zijn zoom Henricus ( ) en vervolgens was diens zoon Henricus ('Driekske') aan de beurt. Driekske van der Leeden vertelde het dertig jaar geleden aan een verslaggever van deze krant: Er gebeurt hier niet veel, maar wat zou dat? We leven gelukkig. Dat was ook zo; Driekske ging wekelijks naar Den Bosch om er bekenden te treffen en om te zien of er nog wat in de paardenhandel te verdienen viel. Verder was er bijna niets te doen: jaarlijks was er de bedevaart in september naar Sint Cornelius, en Trui, bijgenaamd 'de heks van Bokhoven', was ook al lang dood. Verder was er niet veel, Bokhoven had zijn belang reeds lang daarvoor verloren. U moet in de middeleeuwen zijn, zei Driekske dertig jaar geleden. Maar Driekske is niet meer, net zomin als Trui en het veer. De familie Van de Leeden beheert nog steeds het Veerhuis. Het is - naast de kerk - de enige ontmoetingsplaats voor de dorpelingen. Er is geen enkele winkel in Bokhoven. Het huidige Veerhuis is rond 1875 gebouwd. Het éénlaagse horecabedrijf heeft een leien bedekking. De haaks aangebouwde schuur dateert van circa 1900 en is bij het café betrokken. Het veer is er dus niet meer en enige jaren geleden besloot de familie een camping te gaan exploiteren. Anderen in Bokhoven waren het er niet mee eens. De rust moest gehandhaafd blijven. Want, schreef het Brabants Dagblad op 26 juli 1961: Eén dagje Bokhoven is veertien dagen vakantie. Bron; Brabants Dagblad donderdag 22 juli 1993

3 Organisatoren: Tineke en Jan Aertse Hulp of pech: Tel Belangrijke ritaanwijzingen: Straatnaamborden kunnen zowel links als rechts van de route voorkomen. Andere aanwijzingen staan altijd rechts, tenzij -L- is vermeld. Indicatie eindtijd; uiterlijk uur, waarna aansluitend prijsuitreiking en gezellige nazit Afkortingen en symbolen: RA Rechtsaf, LA Linksaf, RD Rechtdoor, VRK Voorrangskruising, WV Weg vervolgen, > Weg vervolgen en gaat over in, POI Point of interest

4

5

6

7

8

9

10 Restaurant 't Veerhuis Maasdijk 33, 5371 PE Ravenstein Tel: 't Veerhuis Ravenstein Gelegen in de meest zuidoostelijke punt van het bovenste hoornwerk, even buiten het centrum van het stadje heeft t Veerhuis een zeer markante plaats in de vesting Ravenstein. De ligging aan de Maas was een hoofdvoorwaarde voor het ontstaan van het stadje. De tol die geheven werd van passerende schepen was de aanvankelijke bestaansbron. De oversteekplaats aan het einde van de strang (haven) was voor Ravenstein en het achterland de verbinding met Gelderland. In 1644 is er al sprake van een veer, dit werd tezamen met de strang aan ene Mathias Romer in leen gegeven. Uit historische documenten blijkt dat dit in 1653 schriftelijk is bekrachtigd. Het veer bestond in die tijd uit een zogenaamde gierpont, die door de stroom van de rivier werd voortbewogen. De rivier was de bestaansbron, maar ook een barrière. In de zomer vrijwel onbevaarbaar en s winters een brede kolkende watermassa dat de erachter gelegen gebieden bedreigde.

11 Bij gevaar van dijkdoorbraak was t Veerhuis de commandopost van waaruit de dijkbewaking werd georganiseerd en gecoördineerd. In ieder jaargetijde was er wel iets te beleven en was er activiteit bij het veer. In de jaren ontwikkelde t Veerhuis zich steeds meer tot een gastvrij onderdak voor reizigers, die zich hier tegoed konden doen aan de spreekwoordelijke Brabantse gastvrijheid. In de jaren die volgden, werd de restaurantfunctie van steeds groter betekenis. Het Veerhuis mocht zich in toenemende mate verheugen in het bezoek door toeristen te land en te water en in die tijd ontstond het bekende terras aan de Maas. Bedankt voor uw deelname en een goede reis naar huis tot de volgende MGATO toerrit

12