5.7. Werkstuk door een scholier 1676 woorden 3 mei keer beoordeeld. Biologie voor jou. Kikkers en giraffes. Inhoud

Transcriptie

1 Werkstuk door een scholier 1676 woorden 3 mei keer beoordeeld Vak Methode Biologie Biologie voor jou Kikkers en giraffes Inhoud Inleiding Hoe ziet de giraf eruit? Snelheid en contact Hoe ziet de kikker eruit? Voortbeweging en contact Inleiding Ik doe mijn verslag over een zoogdier en een amfibie. Ik heb voor het zoogdier een giraf gekozen, omdat ik dat grappige en leuke beesten vind. Er zijn weinig dieren met zo n lange nek, en ik wilde wel eens weten hoe ze dingen doen. De amfibie is een kikker, dat vind ik nog één van de leukste en normaalste amfibieën. Je ziet hem wel eens ergens, en dan vind ik het toch een grappig diertje, als hij ademhaalt bijvoorbeeld. Ik hoop dat het een leuk verslag is. Lisa Pagina 1 van 5

2 Afdeling: gewervelden Groep (klasse): zoogdieren Kenmerken van deze groep: Hun huid is meestal bedekt met haren. Ze zijn warmbloedig en halen adem door de longen. Zoogdieren zijn levendbarend en leven meestal op het land, maar soms ook in het water. Hoe ziet de giraf eruit? fe is het hoogste landzoogdier ter wereld. Hij kan soms wel 5 meter lang worden. Ze wegen tussen de 550 en de 800 kg. ze hebben allemaal een geel-bruine vacht, die werkt als camouflage. Maar bij elke giraf is de vorm en plek van de vlekken anders, zo herkennen ze elkaar. Bij een geboorte wordt er (meestal) 1 baby geboren. Deze valt van een hoogte van ong. 3 meter naar beneden, maar kan na een tijdje al zelf staan. De baby is dan al zo n 1,80 m en weegt al 45 kg. Pas na 10 jaar is het jong volwassen. Veel jonge giraffen sterven, omdat ze worden aangevallen door hyena s en luipaarden. Snelheid en contact Een giraf kan zo n 60 km/uur halen, dit kan hij ook heel lang volhouden. Hij beweegt ook op een speciale manier, met om beurten zijn rechter- en linkerpoten, anders zou hij struikelen. Giraffen loeien en snuiven tegen elkaar. Zo kunnen ze elkaar waarschuwen of helpen. Giraffen komen voor in Afrika, vooral ten zuiden van de Sahara, in de savannes. Ze zijn sociale dieren, maar ze leven niet in vaste kuddes. Ze sluiten aan bij groepen die ze tegenkomen, en die veranderen elke dag. Meestal leven er in zo n groep 4 tot 15 dieren. Soms moet er in een gebied gevochten worden tussen 2 groepen giraffen, om het leiderschap. De 2 leiders van de groep slaan met hun koppen en nekken tegen elkaar. Degene die wint, is de leider van het gebied. Giraffen zijn bijna altijd op zoek naar eten. Ze komen daarom ook nooit op kale vlaktes. Maar ze willen ook niet graag in een dicht bos terechtkomen, want daar kunnen ze zich moeilijk bewegen. Ze zijn echte planteneters. Giraffen eten bladeren van struiken, acacia s, vruchten en kruiden. Omdat ze lange nekken hebben, kunnen ze bij voedsel, waar andere dieren niet bij kunnen. Ze halen de bladeren met hun tong, die zo n 45 cm lang is, van de takken. Als ze volwassen zijn, eten ze zo n 60 kg bladeren per dag. Net als kamelen kunnen ze wel een paar dagen zonder water, want in de bladeren zit genoeg vocht. Maar als ze gaan drinken, is dat heel spectaculair. Eerst inspecteren ze de omgeving, en dan gaan ze naar de oever, terwijl 1 giraf de wacht houdt. Omdat een giraf lange poten heeft, is het moeilijk om met zijn kop bij het water te komen. Daarom moet hij zijn voorpoten heel ver spreiden, zodat hij kan bukken. Maar in die houden kunnen ze moeilijk wegrennen als ze worden aangevallen Giraffen slapen zo n half uurtje per nacht, maar dat hebben ze niet nodig. Hun slaaphouding vinden duurt zo n 5 minuten. Het lijkt een beetje op die van een vogel: ze draaien hun hals in een bocht naar achteren, zodat hun kop op hun romp kan rusten. Maar elke nacht blijft er toch nog 1 giraf wakker, die de wacht moet houden. Pagina 2 van 5

3 Hun natuurlijke vijanden zijn hyena s, leeuwen, wilde honden, luipaarden, maar vroeger ook de mens. Ze slachtten de giraffen voor hun vlees, en later voor hun staart. Daar maakten ze vliegenmeppers en armbandjes van. Tegenwoordig worden de giraffen in veel gebieden beschermd, maar stropers zijn er nog altijd. En hun leefgebieden worden toch steeds kleiner Gelukkig dat Kids For Animals, het WNF en nog meer organisaties zich hiervoor inzetten! Dit was het verslag over de giraf. Ik hoop dat je er nu meer over weet. Het zijn prachtige beesten, daarom die vele mooie plaatjes! Afdeling: gewervelden Groep (klasse): amfibieën Kenmerken van deze groep: Hun huid is bedenkt met slijm. Ze zijn koudbloedig en halen adem door hun longen, maar soms ook door hun huid. Amfibieën leggen eieren zonder schaal en leven in het water, en het gebied eromheen (oever). Hoe ziet de kikker eruit? Soms is het moeilijk om te zien of het een kikker of een pad is. Maar padden hebben een grotere lichaamsbouw,zijn plomper en hun poten zijn korter. Ook bewegen ze trager. Kikkers hebben 4 poten en een dunne,gladde vochtige huid van slijm. Ze hebben geen ribben, en hun geraamte heeft minder botten dan andere dieren. Hun kop is breed en ze hebben grote oogkassen. De meeste kikkers hebben aan de zijkant van hun kop 2 kwaakblazen. Het is grappig om te zien als ze ademhalen, dan blazen deze zich op. In april-mei paren de kikkers. Het mannetje zorgt dat de eitjes naar buiten komen. Deze eitjes worden kikkerdril genoemd, omdat om de kleine, zwarte eitjes een doorzichtig omhulsel zit om ze te beschermen en om de zonnewarmte te regelen. Het zijn meestal wel zo n eitjes, maar ze komen nooit allemaal uit. Het vrouwtje en mannetje gaan daarna weg, en zorgen niet meer voor de eitjes. Na 3 weken komt de larve uit het eitje. Hij zuigt zich vast aan iets. Een paar dagen later begint het meer op een visje te lijken. Het zwemt en eet alleen algen. Langzaam verandert de vorm van het kikkervisje. Het krijgt achterpoten en daarna voorpoten. Na 2 maanden worden zijn kieuwen vervangen voor longen. Het staartje verdwijnt en het wordt een vleesetertje. Na ong. 3 maanden is het een echte kikker. Voortbeweging en contact Kikkers leven op het land en in het water. Op het land springen ze met hun achterpoten. Dat doen ze bijv. om insecten te vangen. In het water zwemmen ze met hun achterpoten, waar zwemvliezen aan zitten. Kikkers maken contact door te kwaken. Meestal kwaakt het mannetje om een vrouwtje te lokken, of om andere kikkers weg te jagen. Ze gebruiken kwaken ook om elkaar te waarschuwen. Pagina 3 van 5

4 Kikkers leven overal waar genoeg water is. In Nederland vind je ze veel. Bij sloten zul je ze sneller tegenkomen dan bij een meer of de zee. Ze leven in het water, maar ook aan de oever. Ze leven graag in een groepje en zoeken elkaar altijd op. Ze gaan dan naast of op elkaar zitten. In de winter houden ze een winterslaap. Dan kruipen ze in de modder en worden niet wakker. Ze ontwaken vanzelf als het weer warmer wordt. Soms wordt er gevochten tussen mannetjeskikkers. ^^ Kikkers eten insecten, larven, wormen, pieren, slakken, kevers, spinnen, vliegen, wespen insecten vooral dus. Wanneer ze een insect zien, staren ze ernaar om te zien hoe ver hij van hem vandaan is. Dan opent hij zijn bek en zijn kleverige tong schiet naar buiten. de tong kan helemaal uitrollen, omdat hij aan de voorkant vastzit. Zijn tong plakt vast aan het insect en hij rolt zijn tong terug en eet het op. Zo n aanval duurt niet eens 1 seconde! Een kikker eet zoveel als er te krijgen valt, omdat hij nooit weet of er later ook nog voedsel is. Alles wat beweegt, en klein is, eten ze op. Als de kikker nog een kikkervisje is, eet hij planten zoals algen. Kikkers drinken niet, maar vervangen het verloren vocht door nieuw water op te nemen als ze in het water aan het zwemmen zijn. Dat opnemen doen ze door gaatjes in hun huid. De meeste kikkers zijn actief tijdens de nacht, omdat het dan koeler en vochtiger is. Ze slapen dus niet echt. Soms, overdag, rusten ze, door te zitten op bijv. een lelieblad. Ze bewegen dan niet, maar hebben nog wel oog voor gevaren. Als de kikker nog een kikkervisje is, zijn de grootste vijanden vissen, salamanders, libellenlarven, roofkevers en watertorren. Als hij volwassen is zijn zijn vijanden reigers, ooievaars, snoeken en de mens. Want de wegen die de mens bouwt, zijn gevaarlijk voor de kikker. Ook de bestrijdingsmiddelen tegen onkruid vergiftigen de kikkers en de insecten die ze eten. En doordat mensen plassen dichtgooien heeft de kikker geen leefgebied meer. Op het land verplaatsen kikkers zich door te springen. Ze laten dan geen enkel spoor achter. Dat beschermt hun tegen vijanden zoals reigers, slangen en schildpadden. De grote kikkers kunnen zelfs een muis of kleine slangen opeten! Dit was het verslag over de kikker. Ik hoop dat je er nu meer over weet. Het zijn grappige, kleine beestjes, die we hopelijk nog lang mogen zien! Bronnen Ik heb de volgende bronnen gebruikt: Pagina 4 van 5

5 En de plaatjes van google En nog een site, maar die kan ik niet meer terugvinden De plaatjes weer van google *Bij dit verslag horen nog plaatjes,die kun je zelf op google opzoeken bij 'giraf' & 'kikker'. Pagina 5 van 5