Meraner Land Perfecte mix van Dolce Vita en Gründlichkeit in Zuid-Tirol

Transcriptie

1 M T B - V A K A N T I E Meraner Land Perfecte mix van Dolce Vita en Gründlichkeit in Zuid-Tirol Meraner Land? Je mag ook Merano zeggen, op zijn Italiaans. Want Merano ligt in Süd-Tirol en daar spreken ze het allebei: Duits en Italiaans. Je komt er langs als je over de Brennerpas naar het zuiden scheurt. Niet meer doen, dat langsscheuren. Stoppen is beter. Want B&t redacteur Joris Birnie ontdekte in de bergen rond Merano de mooiste biketrails die hij ooit gereden had. Dat deze trip een andere dan alle voorgaande zou worden wisten we al. De insteek is namelijk dat we niet alleen drie dagen lang bruut gaan biken, maar dat er ook van alle andere geneugten des levens genoten gaat worden. Dus niet alleen vette trails, maar ook een comfortabel hotel, goed eten en mooie wijn. Immers; we hebben maar twee dagen tot onze beschikking en daar willen 72 BIKE & TREKKING

2 we op álle vlakken alles uithalen. En als dát het uitgangspunt is, dan is Süd-Tirol the place to be, zo weten we inmiddels uit ervaring. Want in Süd-Tirol ontmoeten noord en zuid elkaar. De degelijkheid en Gründlichkeit die de Oostenrijkers eigen is en het Dolce Vita van de Italianen. Knödel meets pasta en pilsener meets prosecco. Via Mountainbike Holidays boeken we daarom een hotel in het Meraner Land. Of meer precies, in het plaatsje Schenna, vlakbij Meran. Een goede keuze, blijkt al direct bij aankomst in Hotel Finkenhof. Want wat is er mis met een jacuzzi in je hotelkamer met een diameter van dik twee meter? Wij hebben er in elk geval geen enkel probleem mee Na een korte maar goede nachtrust verzorgen we onszelf eerst met een goed ontbijt. Geen probleem, want omdat dit een speciaal bikehotel is, kan je jezelf helemaal rond eten met muesli s, sappen, broodjes, fruit en allerlei andere smakelijke en voedzame zaken, inclusief een tap met energiedrank om de bidons voor onderweg te vullen. En dat is ook nodig, want we willen knallen vandaag. Samen met Christoph Frei van de Bike Academy in Meran stellen we een plan op. Binnen vijf minuten zijn we al overtuigd, dit gaat helemaal goed komen! Reden: rondom Meran ligt een netwerk van gondels dat ook voor bikers toegankelijk is. Sommige gondels brengen s winters skiërs omhoog, maar de meeste fungeren gewoon het hele jaar door als een soort van openbaar vervoer voor de bewoners van Meran. Zeg maar een bus aan een touwtje. Christoph Frei stelt voor dat we de lift in Saltaus nemen, even ten noorden Hoog boven de Hirzerhütte liggen de prachtigste trails. van Schenna. Die gaat tot een meter of Daarna moeten zelf nog 600 hoogtemeters omhoog trappen naar de Hirzerhütte. Mooie plek om eerst even wat te eten volgens Christoph, want daarna gaat het alleen maar naar beneden over uitdagende paden. Klinkt goed. Na een korte check van de bikes klimmen we in het zadel en dalen we vanuit Schenna af in de richting van de Passer. Deze rivier is door de overvloedige regenval van voorgaande weken goed gevuld en kolkt in volle vaart naar beneden. We rijden tegen de stroom in in de richting van het dorpje Saltaus, dat op zo n vijfhonderd meter hoogte ligt. Het is een rustige klim, door appelboomgaarden, akkers en bossen. Lekker om in te komen. Vanuit Saltaus brengt de Hirzer Seilbahn - een mooie, >> BIKE & TREKKING 73

3 klassieke jaren 60-gondel - ons in één klap naar dertienhonderd meter. Een tweede lift gaat nog hoger, naar bijna tweeduizend meter, maar bikes mogen niet mee. Dus overwinnen we de resterende hoogtemeters zelf en dat valt niet mee. De benen staan nog op stand Holland en de Schotterstrasse is steil en stenig. Mooi is het wel. Het geluid van bengelende koeienbellen mengt zich met het geruis van de vele beekjes en het gekwetter van vogels. Als we de boomgrens passeren wordt het stiller. Alhoewel de maag gaat nu wel herrie maken. Het komt daarom prima uit dat na een paar bochten de Hirzerhütte opduikt. Tijd om te genieten van een flink bord pasta en een groot glas Apfelschorle. Ondertussen maken we een plan de campagne voor de rest van de tour. Volgens de instructies van Christoph Frei zouden we vanaf de Hirzerhütte direct naar beneden moeten, maar na wat kaartstudie besluiten we om eerst nog wat extra hoogtemeters te pakken. Er liggen hier meer dan routes om naar beneden te komen! - Christoph Frei, bikeguide Bike Academy, Meran De gekozen route omhoog volgt eerst nog een karrenspoor, maar wordt gaandeweg smaller, steniger en steiler. Als de route dwars door een groot sneeuwveld loopt, rest ons niets anders dan de fietsen op de schouders te nemen. Het pad eindigt op een plateau, met overal de karakteristieke steenmannetjes die je in alle Europese gebergten tegenkomt. Deze gestapelde stenen markeerden in vroeger tijden de weg, nu is het stapelen van stenen een leuke bergwandeltraditie. Voor ons is dit punt de aangewezen plek om de fietsen klaar te maken voor de afdaling. Zadels omlaag, verstelbare vorken in de langste stand, handschoenen aan, veters vast, go! Nu komt de royale veerweg die onze allmountains bieden goed tot zijn recht. Ondanks dat is het opletten geblazen. De trail is smal, uitgesleten en extreem stenig. De tips die we van onze pro Jeroen Bervoets krijgen komen goed van pas! De pro zelf blijft overigens ineens achter. Lekke band, z n tweede al vandaag. Eigen schuld, want wie in dit soort terrein met een racebandje als Schwalbe Rocket Ron gaat rijden vraagt om problemen. Natuurlijk, het rolt licht. Maar wat heb je aan licht rollen als je steeds lek rijdt? Erger nog; z n band heeft een groot gat in de zijkant. We moeten een bidon aan stukken snijden om de boel weer te fixen. Nog steeds boven de boomgrens slingert het pad over de alm, langs watervallen en oude boerderijen. Soms met een lekkere flow, maar meestal erg ruig en technisch. Dan bereiken we de boomgrens en duiken we een donker dennenbos in. En daar begint het Walhalla. Want de trail die we nu volgen slingert als een python tussen de bomen door. Links, rechts, omhoog, omlaag, met lekkere bulten en heerlijke kuipbochten. Woeha! Dan knallen we - vele honderden hoogtemeters lager - plotseling het bos weer uit en golft het pad over een met gras en geurige lentebloemen begroeide alm, met links en rechts een paar boerderijen en zelfs een gezellige stube. Die laten we letterlijk links liggen, want we worden alweer opgeslokt door het bos. Geen naaldbomen nu, maar dikke, verweerde loofbomen. >> Houd je van een technische uitdaging? B&t techniekexpert Jeroen Bervoets in ieder geval wel. 74 BIKE & TREKKING

4 BIKE & TREKKING 75

5 76 BIKE & TREKKING

6 Ook het pad is anders; we rijden over een oeroude mulattiero, een smal, met gladgesleten keitjes bestraat muildierpad dat vroeger de verbinding vormde tussen de dorpjes in het Passeiertal. Het pad blijft min of meer parallel aan de berghelling en we speren in een mooi tempo naar beneden. Als we de eerste huizen tegenkomen, denken we in eerste instantie dat we weer in Schenna zijn. Mooi niet. Want als we wat beter kijken, zien we ons hotel Finken hof in de diepte liggen. Oftewel: voorlopig zijn onze rem schijven nog niet afgekoeld! We spotten nog een hert in het bos, laveren door appelgaarden heen, sturen over listige achteraf paadjes en dan staan we toch nog sneller dan we verwacht hadden weer voor de poort van de Finken hof, net op tijd om nog een diner mee te pikken. We willen in onze bike outfit aan schuiven, maar onze ober wil éérst onze handen zien. En vervolgens mogen we van hem pas plaatsnemen aan tafel als we eerst die handen gewassen en ook de rest een beetje gefatsoeneerd hebben. Streng hoor. Even voor negenen ontkurken we - met schone handen - onze eerste fles Zuid- Tiroolse rosato. Mmm, dat smaakt naar meer... We beginnen de volgende dag al vroeg met een duik in het royale hotelzwembad. Tijdens het ontbijt treffen we Christoph weer. Hij heeft weer een zware dagtocht voor ons in gedachten, maar die slaan we af. We willen namelijk ook graag de sfeer proeven in de stad onder ons, in Meran. We rollen daarom Linksboven en linksonder: Soms is de trail stenig en steil, soms is er een heerlijke flow. In beide gevallen is het genieten geblazen. Onder: Uitzicht vanuit bike-hotel Finkenhof. Niks mis mee, toch? na het ontbijt op ons gemak naar beneden. Meran is een prachtige stad met duidelijk heel veel Oostenrijkse invloeden. Niet voor niets. Hier begint de lente al in maart - Frau Gruber, Gasthof Mesnerwirt, Hafling Eeuwenlang was het de hoofdstad van Tirol. Toch is de sfeer in de stad tegelijkertijd ook Italiaans. Fijn, want dat betekent dat ze er precies weten hoe een goede cappuccino gezet moet worden. Op een zonnig terras genieten we er uitgebreid van. Na het bakkie is het weer tijd voor actie. Even buiten de stad, in het dorpje Burgstall, pakken we de lift de Tschögglberg op. Het is een klein, automatisch liftje dat bediend wordt vanuit het bergstation. Vier man is het maximale dat erin mag en als er ook nog s vier bikes bij moeten is het letterlijk proppen. Boven rekenen we af, duwen wat bananen en repen naar binnen en gaan op pad. Op de kaart hebben we wat paden gespot die redelijk mooi de hoogtelijnen volgen en dat is precies wat we nodig hebben om even warm te draaien. Na een kwartiertje of vijf geleidelijk klimmen trekt de lucht helemaal dicht. Oei, dat ziet er link uit. En inderdaad, nog geen tien minuten later trekt er een zwaar onweer over. Gelukkig passeren we al snel een dorp en duiken we een Gasthof in om te schuilen. Komt wel goed uit, het is toch tijd om te lunchen. We horen dat buien in deze regio, in tegenstelling tot Oostenrijk, nooit lang blijven hangen. En inderdaad, als we de laatste hap pasta verorberen trekt het buiten helemaal open! De waardin vertelt dat je hier alle kanten uit kan, wat betreft het weer. Is het warm, dan ga je naar boven, de bergen in waar het lekker koel is. En als het afkoelt zorg je dat je in de bossen rijdt. Die liggen lager en dat scheelt weer een paar graden. Vanwege de zuidelijke, relatief beschutte ligging duurt het seizoen in Meran langer dan in de noordelijk gelegen dalen. En kan je er ook al weer eerder biken. Al vanaf maart, als de Centrale Alpen nog volop met sneeuw bedekt zijn, kan je terecht in Meran! Na de lunch gaan de regenjacks weer in de rugzak. Het is tijd voor nieuwe avonturen. De paden die we nu berijden, volgen de hoogtelijn in het geheel niet meer. Naar beneden gaat het, en steil ook! Net als gisteren volgt de route oeroude mulattiera. Maar in tegenstelling tot gisteren zijn de keitjes waarmee deze muildierpaden bestraat zijn door de onweersbui spek en spekglad, vooral op de met mos begroeide plekken in de schaduw. We glibberen en glijden naar beneden en onze stuur- en remkunst wordt hevig op de proef gesteld. Behalve bij onze fourcross expert Jeroen dan, want die lijkt zich van de gladheid niks aan te trekken en knalt volle bak naar beneden. Als we het ergste gehad hebben genieten we van de intens groene natuur en stilte. We komen op deze oude paden namelijk niemand tegen! Naarmate we lager komen maakt het bos plaats voor appelgaarden. En dan zijn we voor we het in de gaten hebben al weer in Schenna. Eerder dan gisteren en dat geeft ons de tijd de whirlpool op het terras eens uit te proberen. In het licht van de ondergaande zon en met uitzicht over de hele vallei bubbelen we onze vermoeide spieren tot rust. Perfect, werkelijk niks meer aan toevoegen. >> BIKE & TREKKING 77

7 I N F O Het Meraner Land is werkelijk een perfecte bike-bestemming. Weer, natuur, trails, sfeer, het klopt er allemaal. Er is maar één nadeel: er liggen geen vaste mtb-routes! Wie dus graag bordjes volgt, komt in het Meraner Land bedrogen uit. Dat neemt niet weg dat je er niet heen moet. Integendeel. Met de route-informatie uit het bike-hotel en een goede (wandel)kaart kom je er ook wel. Sterker; omdat er geen officiële mountainbikepaden zijn, mag je op bijna álle paden fietsen. En dat maakt de bergen rond Meran tot ideale bestemming voor liefhebbers van uitdagende trails, zeker ook omdat je jezelf dankzij de aanwezigheid van gondelbanen een flink aantal hoogtemeters kan besparen. Wie graag op zeker speelt, kan natuurlijk ook op pad met Christoph Frei of een van de andere gidsen van de Meraner Bike Academy. Er zijn dagelijks tochten van verschillende afstand en verschillende bikeniveaus. Onderkomen B&t boekte de mountainbikevakantie in Meran via Mountainbike Holidays, een organisatie die de belangen van ruim zestig bike hotels in Oostenrijk, Zwitserland en Noord- Italië behartigt. Om lid te mogen zijn van Mountainbike Holidays moeten de hotels aan een heel scala bikervriendelijke eisen voldoen. We verbleven in Finken hof, een bike-hotel in Schenna, een dorpje even boven Meran. Fietsen B&t reed de hele week op eigen fietsen, maar echt nodig was dat niet. Via de Meraner Bike Academy, die nauw samenwerkt met de bike-hotels in de regio, zijn ook hoogwaardige fullies en hardtails te huur van de merken Ghost en Bionicon. Klanten van de bike-hotels krijgen flinke korting op de huurprijs! Ook wie liever met een racefiets op de weg zit, kan bij de Bike Academy terecht. Andere handige websites BIKE & TREKKING Links: Rondom Meran liggen meerdere gondelbanen. Fijn als je de eerste paar honderd hoogtemeters wilt overslaan. Boven: Eerst biken, dan bubbelen.