Ontmoetingskerk Laren (NH) - 28 oktober Marcus 10

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Ontmoetingskerk Laren (NH) - 28 oktober Marcus 10"

Maurits van de Velde
5 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Ontmoetingskerk Laren (NH) - 28 oktober Marcus 10 Ogenschijnlijk vond hij moeiteloos zijn weg door de drukke stad. Je zag hem soms met die witte stok met rode strepen, maar veel liever liep hij zonder. Zonder stok liep hij van zijn huis naar het conservatorium waar hij werd opgeleid tot leraar. John kon daar moeiteloos meekomen. Aan zijn oren mankeerde niets. Aan zijn beoordelingsvermogen trouwens ook niet. Hij kon humoristisch, meelevend, maar ook scherp zijn. Soms vergat je dan dat hij blind was. Een jaargenoot die hij aanstellerig vond noemde hij: die trut met die rooie lippen. Pubers aan wie hij les gaf, mochten hem. Op de eerste dag kende hij hun namen en na een paar weken herkende hij elke leerling aan hun stemgeluid. Ik vroeg hem een keer: hoe ben je zo zelfstandig geworden? Hij antwoordde ze: dat hebben mij bij Bartimeüs wel geleerd. Op dat blindeninstituut maakten ze me duidelijk: je bent wel blind, maar je bent niet zielig. Je ogen werken misschien, maar je mond, je oren, je neus, je handen en voeten en je hart wel! Ze hebben me daar flink aangepakt. Ik vond het toen misschien niet altijd even leuk. Maar ze hebben me daar wel geholpen om te kunnen zijn wie ik ben. Meestal ben en blijf je anoniem, als blinde bedelaar aan de kant van de weg. Je zit letterlijk en figuurlijk aan de grond. Je doet niet mee. Niemand kent je, niemand wil je leren kennen. Je houdt je hand op, afhankelijk van de aalmoezen van onbekenden. Je bent eigenlijk niemand. Zo lijkt het ook te zijn bij die blinde in de buurt van Jericho. Aan de kant van de weg lijkt zijn leven uitzichtloos. De ligging van Jericho lijkt daar nog een schep bovenop te doen. Die plaats ligt 250 meter onder de zeespiegel. Veel dieper lijk je niet te kunnen zinken. Het evangelie dat over hem vertelt, ziet dat anders. Daar wordt het anders. Voordat gezegd is dat hij een blinde bedelaar is die aan de kant van de weg zit, klinkt allereerst zijn naam. Bartimeüs, zoon Timaeus. Zo heet hij, zouden wij zeggen. De bijbel zou zeggen: zo is zijn naam. 1

2 Dat is net even anders. Dat betekent: je mag dan wel je beperkingen hebben, je bent niet niemand. Je bent mens met een eigen kracht. Je bent op je eigen manier van betekenis. Je bent geen mens voor de kant van de weg en voor de zijkant van het leven. Je bent er om op te staan en te leven. Als Jezus langs komt begint Bartimeüs te roepen. Al proberen anderen hem tegen te houden en de mond te snoeren, hij laat zich niet weerhouden. Is de komst van Jezus voor Bartimeüs een strohalm waaraan hij zich wil vastklampen? Is het de wanhoop of de hoop op een laatste wonderdokter die hem drijft? Het is meer dan dat. De blinde Bartimeus lijkt meer te zien dan leerlingen van Jezus. Hij noemt Jezus, zoals nog nooit iemand anders hem heeft genoemd. Hij herkent Jezus zoals nog niemand hem heeft herkend. Zoon van David, ontferm je over mij, roept hij, schreeuwt hij. Zoon van David. Oude profetieën in Israël beloven: er zal in de toekomst iemand komen die ons zal helpen. Die helper, die redder noemen ze: zoon van David. Zo noemt Bartimeüs Jezus: Zoon van David. Bartimeüs mag wel blind zijn, hij ziet meer dan anderen. Hij herkent in Jezus iemand die je verder kan helpen. Dat ziet hij niet alleen, dat denkt hij niet alleen, dat roept hij ook, tegen al weerstanden in. Zoon van David, ontferm je over mij. Deze blinde is de eerste gelovige in het evangelie. Hij geeft ons zicht op wat geloven is. Dat is geen pakketje kant en klare zekerheden. Dat is geen automaat waar je je een munt ingooit en waar uitkomt wat jij wilt. Geloven is met alle onzekerheden van het leven blijven roepen. Of je nu gehoor krijgt of niet. Het is blijven roepen om geholpen te worden. Niet voor niets zeggen wij Bartimeüs elke zondag na: Help me, ontferm je over mij. Of je nou gehoor te krijgen of niet. Geloven is volhouden. Hou je mond, zeggen anderen, maar Jezus blijft staan. 2

3 Hij zegt: roep hem! Bartimeüs wordt geroepen. Hij heeft een roeping. Die roeping is voor Bartimeüs meer dan aan de kant van de weg blijven zitten en je hand ophouden. Als hij hoort zeggen: Hij roept je, springt hij op zijn voeten en gooit zijn mantel van zich af. Die mantel is zijn oude leven. Het leven dat hem aan de kant hield. Het leven dat hem zei: het wordt niets met je, je bent niets, je bent niemand. Die oude mantel, dat zijn alle gedachten van waardeloosheid, die mantel is wat je belemmert om te leven. Bartimeüs springt op, hij gaat staan. Hij staat op. Dit verhaal vertelt van de opstanding van Bartimeüs. Opstanding omdat je een roeping hebt. Geloven is beseffen dat je een roeping hebt, wie je ook bent, wat je ook kunt of niet kunt. Ieder mens heeft een roeping. Die roeping is voor ieder mens anders. Die moet je leren ontdekken. Die kun je, die laat zich ontdekken. Elk mens is op een eigen manier van betekenis. Ook jij. Je voegt iets toe aan het leven. Heb je daar zicht op? Durf je dat besef toe te laten? Wat is jouw roeping? Bij Bartimeüs wordt die roeping duidelijk als Jezus hem vraagt: Wat wil je dat ik voor je doe? Bartimeüs moet zijn eigen verlangen leren kennen. Hij moet uitspreken wat op de bodem van zijn ziel ligt en wat zijn diepste wens is. Wat wil je echt? Wat wil je dat ik voor je zal doen. Bartimeüs antwoordt: dat ik zal kijken! Vraagt hij dat hij van zijn oogproblemen afgeholpen wordt? Of is het iets anders? Het is mooi als je op wonderbaarlijke wijze van je blindheid geneest. Maar de bijbel is er niet alleen voor dergelijke geluksvogels. Hoeveel geld Specsavers, Hans Anders of Eye Wish ook in reclame stoppen en zichzelf aanprijzen. Sommigen moeten leven met blindheid die niet te genezen is. Hoezeer je ook gelooft of vertrouwt, je raakt er niet van je macula degeneratie af. Maar een roeping heb je wel. 3

4 Wat wil je dat ik voor je doe? Bartimeüs antwoordt: dat ik zal zien. Opzien staat er letterlijk. Naar boven zal kijken kun je ook vertalen. Dat ik zal zien wat mijn bestemming is. Dat ik zal zien welke betekenis ik kan hebben, met al mijn beperkingen. De ontmoeting met Jezus heeft dat vertrouwen bij Bartimeüs hem gewekt. Dat het ook voor hem geldt: jij bent meer dan je blindheid. Je voegt met heel je blindheid iets toe aan het bestaan. Dat vertrouwen mag je hebben. Dat vertrouwen steekt de kop op bij Bartimeüs. Meteen kan hij kijken, vertalen vertalers. Zo maken ze op het eind van dit verhaal nog even een successtory van een enkeling. Volgens mij staat Bartimeüs voor ons allen. Hij heeft zicht op boven gekregen, hij kan naar boven leren kijken. Hij beseft hoe hij van betekenis kan zijn in dit leven. Hij staat op en volgt Jezus, op weg naar Jeruzalem. De blinde heeft zicht op wat zijn weg zal zijn. Ook al blijft hij stekeblind, hij weet: dit is mijn weg. Dit wil ik. Bartimeüs wordt gezel van Jezus op de weg naar Jeruzalem. Hij kiest er voor om gezel te worden op de weg, die hoopvol lijkt maar ook door diepe dalen zal gaan. Dit is mijn roeping, weet hij. Hier ligt mijn verantwoordelijkheid. Zo staat hij op. Zo gaat hij op weg. En wij? Wij zijn Bartimeüs. Ook bij ons komt Jezus langs. Niet in levende lijve, wel in dat roepen, in dat vragen, in dat vertrouwen. Wij zijn niet volmaakt. Aan ieder van ons mankeert iets. Soms zijn we gelukkig in wat we doen en soms doodongelukkig. Lang staan we midden in het leven, actief en dan voelen we ons aan de kant van de weg. We kunnen ons geliefd en gekend voelen, maar we kunnen ook het gevoel hebben dat iedereen aan ons voorbij kijkt. Soms denken we van betekenis te zijn en soms voelen we ons uitgerangeerd. We hebben een roeping, zegt dit verhaal. We zijn goed genoeg voor die roeping. De blinde Bartimeus laat dat zien. Deze blinde is de eerste gelovige in het evangelie. 4

5 Hij is niet volmaakt, er mankeert iets aan hem. En zo is hij een troostfiguur voor ons allen: met al je lek en gebrek ben je van betekenis. Professor Dingemans noemde God: Stem van de roepende. Die stem is in jou te herkennen als je begint te roepen naar de hemel: help me, ontferm je over mij. Die stem komt dichtbij als jij je laat roepen met de vraag: Wat wil je echt, waar ligt je verlangen, wat wil je dat ik doen zal. Die stem zal er zijn als een belofte voor onderweg. Ik zal er zijn. Ze hebben me hard aangepakt bij Bartimeus, zei John, de blinde ziende. Maar ze hebben me wel geholpen om te leven. Wie zich als Bartimeus laat helpen zal de weg vinden door de drukte van de stad, door de chaos van het leven naar zijn bestemming Amen 5

Vergelijkbare documenten

Lezingen: Psalm 13 en Marcus 10 : 45 52

Zondag 28 oktober 2018 Met andere ogen Gemeentezondag Bijbelzondag Lezingen: Psalm 13 en Marcus 10 : 45 52 Beperkt zijn in je gezichtsvermogen, blind zijn is een nare handicap. Het beperkt een mens in