Refrein. Refrein. Tot aan die dag, wil ik weten wie U bent,

Transcriptie

1 Eens, als de bazuinen klinken, uit de hoogte, links en rechts, duizend stemmen ons omringen, ja en amen wordt gezegd, rest er niets meer dan te zingen, Heer, dan is Uw pleit beslecht. Scheurt het voorhang van de wolken, wordt Uw aangezicht onthuld, vaart de tijding door de volken, dat Gij alles richten zult, Heer, dan is de dood verzwolgen, want de schriften zijn vervuld. Van die dag kan niemand weten, maar het woord drijft aan tot spoed, zouden wij niet haastig eten, gaandeweg Hem tegemoet, Jezus Christus, gist'ren, heden, komt voor eens en komt voor goed.

2 Lichtstad met uw paarlen poorten, Wond're stad zo hoog gebouwd Nimmer heeft men op deez' aarde, Ooit uw heerlijkheid aanschouwd. Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, Luist'ren naar zijn liefdestem. Daar geen rouw meer en geen tranen Heilig oord vol licht en glorie Waar de boom des levens bloeit En de stroom van levend water Door de gouden godsstad vloeit. Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, Luist'ren naar zijn liefdestem. Daar geen rouw meer en geen tranen Schoon tehuis voor moede pelgrims Komend uit de zand-woestijn, Waar zij rusten van hun werken Bij de springende fontein. Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, Luist'ren naar zijn liefdestem. Daar geen rouw meer en geen tranen Wat een vreugde zal dat wezen Straks vereend te zijn met Hem In die stad met paarlen poorten Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, Luist'ren naar zijn liefdestem. Daar geen rouw meer en geen tranen

3 Ooit zal het zo zijn, dat de hemel open breekt En de doden zullen opstaan Ooit komt er een dag, dat U terug komt op een wolk Dat U kijkt met ogen stralend als de zon Ooit zal het zo zijn, dat we leven in een stad, waar geen pijn en geen verdriet is Ooit zal het zo zijn als we komen in die stad Dat de vader onze tranen wist Refrein Tot aan die dag, wil ik weten wie U bent, wil ik leven dichtbij U en mij geven in aanbidding Tot aan die dag wil ik horen wat U zegt En uw woorden tot mij nemen als een kostbaar geschenk Tot aan die dag Ooit zal het zo zijn, dat we leven in een stad, waar geen pijn en geen verdriet is Ooit zal het zo zijn als we komen in die stad Dat de vader onze tranen wist Refrein Tot aan die dag, wil ik weten wie U bent, wil ik leven dichtbij U en mij geven in aanbidding Tot aan die dag wil ik horen wat U zegt En uw woorden tot mij nemen als een kostbaar geschenk Tot aan die dag Ik verlang zo naar de dag dat ik neer kniel aan Uw voeten En ik U mag herkennen aan Uw stem Als we samen hand in hand het hemels paradijs betreden Zal ik eeuwig mogen zijn waar U bent. Tot aan die dag

4 Hij die rustig en stil zich steeds voegt naar Gods wil, Hem in alles vertrouwt en gelooft, die slechts hoort naar Zijn stem, zich geheel geeft aan Hem, smaakt een vreugde die nimmer verdooft. Zie slechts op Hem, volg gehoorzaam Zijn stem; blijf maar rustig vertrouwen. Altijd ziende op Hem. Wordt u moeite en strijd door de mensen bereid: zie op Hem; slechts Zijn blik schenkt ons moed! Hij draagt u, ook uw kruis, brengt straks veilig u thuis, zorgt dat alles hier meewerkt ten goed'. Zie slechts op Hem, volg gehoorzaam Zijn stem; blijf maar rustig vertrouwen. Altijd ziende op Hem. Blijf getrouw tot de dood, zorg in voorspoed of nood, dat toch nimmer het vuur in u doov'! Wat Hij zegt, moet gedaan, waar Hij zendt, moet gij gaan, geen bezwaren; vertrouw en geloof. Zie slechts op Hem, volg gehoorzaam Zijn stem; blijf maar rustig vertrouwen. Altijd ziende op Hem.

5 Hoe wonderlijk mooi is uw eeuwige Naam. Verborgen aanwezig deelt U mijn bestaan. Waar ik ben, bent U: wat een kostbaar geheim. Uw naam is Ik ben en Ik zal er zijn. Een boog in de wolken als teken van trouw, staat boven mijn leven, zegt: Ik ben bij jou! In tijden van vreugde, maar ook van verdriet, ben ik bij U veilig, U die mij ziet. De toekomst is zeker, ja eindeloos goed. Als ik eens moet sterven, als ik U ontmoet: dan droogt U mijn tranen, U noemt zelfs mijn naam. U blijft bij mij Jezus, laat mij niet gaan. Ik ben die Ik ben is uw eeuwige naam. Onnoembaar aanwezig deelt U mijn bestaan. Hoe adembenemend, ontroerend dichtbij: uw naam is Ik ben, en Ik zal er zijn. O Naam aller namen, aan U alle eer. Niets kan mij ooit scheiden van Jezus mijn Heer: Geen dood en geen leven, geen moeite of pijn. Ik zal eeuwig zingen, dicht bij U zijn. Ik ben die Ik ben is uw eeuwige naam. Onnoembaar aanwezig deelt U mijn bestaan. Hoe adembenemend, ontroerend dichtbij: uw naam is Ik ben, en Ik zal er zijn.

6 Als ik maar weet, dat hier mijn weg, door U, Heer, wordt bereid, en dat die weg hoe moeilijk ook, mij nader tot U leidt. Nader tot U, nader tot U, nader mijn Heiland tot U; als ik maar weet, dat alles hier, mij nader brengt tot U. Als ik maar weet, dat ook voor mij, de Heer aan 't kruishout stierf; en dat de Heiland ook voor mij, een levenskroon verwierf. Nader tot U, nader tot U, nader mijn Heiland tot U; als ik maar weet, dat alles hier, mij nader brengt tot U. Als ik maar weet, Uw liefd' 0 Heer, vertroost mij dag aan dag; dan juich ik voort, wat ook mijn lot op aarde wezen mag. Nader tot U, nader tot U, nader mijn Heiland tot U; als ik maar weet, dat alles hier, mij nader brengt tot U. Als ik maar weet, ook als op aard' mij droefheid wacht of kruis, dat ieder kruis mij nader brengt bij 't eeuwig Vaderhuis. Nader tot U, nader tot U, nader mijn Heiland tot U; als ik maar weet, dat alles hier, mij nader brengt tot U.

7 Ga maar gerust, want Ik zal met je mee gaan Ik ben je baken, ook in de diepe nacht Ik ben de stem, die steeds in jou zal opstaan Ik ben de hand, die op je vriendschap wacht Ik ben het licht dat voor je voeten uitgaat Ik ben de wind waardoor je adem haalt Ga maar gerust, want Ik zal met je mee gaan Ik ben de zon, waardoor het donker knielt Ik ben de groet, waarmee ook jij kunt opstaan Ik ben de hoop, dat zaad diep in je ziel Ik ben het lied, dat fluistert in de bomen Ik ben de dag, die schemert in je droom Ga maar gerust, want Ik zal met je mee gaan Ik ben de liefde, die een mens je schenkt Ik ben de hoogste toon, die je kunt aanslaan Ik ben de verte, die verlangend wenkt En, kom je thuis, de laatste mist verdwenen ben Ik de hand, die al je tranen wist.

8