Hof van beroep Antwerpen

Transcriptie

1 Uitgifte Repertoriumnummer Uitgereikt aan Uitgereikt aan Uitgereikt aan 2014 / Datum van uitspraak 5 november 2014 op op op Rolnummer BUR BUR BUR 2014/AR/1866 rrest pige tenuitvoerlegging Hof van beroep Antwerpen rest Aangeboden op tweede kamer burgerlijke zaken Niet te registreren

2 Hof van beroep Antwerpen 2014/AR/1866 p S E, 2. V R, beiden wonende te H, appellanten, vertegenwoordigd door Mr. VAN HOOF Jan, advocaat te 1820 PERK, de Ribaucourtplein 3, tegen het vonnis van de 7 de kamer van de rechtbank van eerste aanleg te Mechelen van 18 maart 2014 tegen V S S,wonende te H geïntimeerde, vertegenwoordigd door Mr. HENDRICKX Carl, advocaat te 2018 ANTWERPEN, Mechelsesteenweg 210 A. 1. De feiten 1.1. S V S, die handel drijft onder de benaming V. heeft voorgehouden dat hij in opdracht en voor rekening van E S en R V meerdere werken heeft uitgevoerd aan een gebouw te H. Het betrof de uitvoering van elektriciteitswerken, sanitaire werken, centrale verwarming, ramen, deuren, een lichtstraat en een plat dak. Hij reikte daarvoor meerdere facturen uit waarvan de laatste, factuur nr van 2 november 2011 ten bedrage van 6 022,49, niettegenstaande meerdere aanmaningen, onbetaald bleef E S en R V hebben niet betwist dat er tussen hen en S V S een aannemingsovereenkomst werd gesloten en dat deze laatste de aangenomen werken heeft uitgevoerd. Zij hebben echter voorgehouden dat de werken van S V S gebrekkig waren. Ze hebben de niet-betaling van de factuur in kwestie laten steunen op de beweerde contractuele wanprestatie van S V S.

3 Hof van beroep Antwerpen 2014/AR/1866 p De voorafgaande rechtspleging. 2.1.Op 1 maart 2012 ging S V S over tot de dagvaarding van E S en R V om te verschijnen voor de rechtbank van eerste aanleg te Mechelen. Hij vorderde de veroordeling van de gedaagden, solidair, de ene bij gebreke van de andere tot de betaling aan hem van een som van 6 022,49, vermeerderd met een conventionele schadevergoeding van 602,24, de verwijlintresten naar rato van 12% per maand vanaf 2 november 2011 tot op de dag van de betaling en met de proceskosten. Hij vroeg het te wijzen vonnis uitvoerbaar te verklaren bij voorraad, niettegenstaande elk rechtsmiddel en zonder zekerheidstelling en met uitsluiting van het kantonnement E S en R V hebben het gevorderde betwist en hebben een tegeneis ingediend. Zij vorderden de veroordeling van S V S tot de betaling aan hen van een schadevergoeding van ,00, provisioneel, vermeerderd met de gerechtelijke intresten naar rato van de wettelijke rentevoet vanaf 16 juli 2012 en met de proceskosten De rechtbank van eerste aanleg te Mechelen heeft in een tussenvonnis van 13 november 2012 de hoofdeis van S V S en de tegeneis van E S en R V ontvankelijk verklaard. Alvorens over de grond van de zaak te oordelen werd een deskundigenonderzoek bevolen en daartoe werd Roger Honinckx als gerechtsdeskundige aangesteld Gerechtsdeskundige Roger Honinckx heeft zijn opdracht uitgevoerd en legde zijn eindverslag neer ter griffie van de rechtbank van eerste aanleg te Mechelen op 16 juli In het voorverslag heeft de gerechtsdeskundige geconstateerd dat aannemer V S nog slechts enkele beperkte herstellingen of afwerkingen moest uitvoeren. In zijn eindverslag besluit hij als volgt: De afwerking kan gebeuren op 1 of 2 dagen. Het geheel van afwerkingskosten wordt geraamd op % btw hetzij 530 inclusief btw. Verweerders moeten aan eiser een bedrag van 6 022,49. Dit bedrag dient verminderd met de afwerkingskosten à 530. Samenvattend moeten verweerders aan eiser 5 492, Na het deskundigenonderzoek heeft S V S zijn oorspronkelijke eis gehandhaafd. In zijn syntheseconclusie van 4 december 2013 heeft S V S als volgt gevorderd: Met betrekking tot de hoofdvordering. De vordering ontvankelijk en gegrond te verklaren. Derhalve de heer en mevrouw S-V solidair, de ene bij gebreke aan de andere te veroordelen om aan concluante te betalen de som in betaling van 6.022,49 alsmede tot een som van 602,24 (inningskosten ex aequo et bono begroot op de gebruikelijke 10%) en de verwijlintresten à rato van 12% per maand vanaf 2 november 2011 tot de dag der volledige betaling en dit op de som van 6.022,49. Met betrekking tot de tegenvordering De door verwerende partijen gestelde tegenvorderingen af te wijzen als onontvankelijk, minstens als ongegrond.

4 Hof van beroep Antwerpen 2014/AR/1866 p. 4 Met betrekking tot de kosten: Tot slot de heer en mevrouw S-V solidair tevens solidair, de ene bij gebreke aan de andere, te veroordelen tot de kosten van het geding, aan de zijde van concluante provisioneel begroot op 352,38 euro kosten dagvaarding, 2.428,49 euro kosten deskundigenonderzoek en 990 euro rechtsplegingsvergoeding. E S en R V hebben alsdan in hun syntheseconclusie van 8 januari 2014 besloten tot de afwijzing van de hoofdeis van S V S als ongegrond en tot de toewijzing van hun oorspronkelijke tegeneis. Zij verzochten S V S te veroordelen tot de proceskosten aan hun zijde begroot op de rechtsplegingsvergoeding van 990, Het bestreden vonnis van de rechtbank van eerste aanleg te Mechelen van 18 maart 2014 heeft de hoofdeis van S V S gedeeltelijk gegrond verklaard door E S en R V in solidum te veroordelen tot de betaling aan S V S van de som van 5 492,49, vermeerderd met de verwijlintresten naar rato van de wettelijke rentevoet vanaf 25 november 2011 tot op de dag van de volledige betaling. De tegeneis van E S en R V werd ongegrond verklaard. E S en R V werden veroordeeld tot de proceskosten. De rechtbank verklaarde het vonnis uitvoerbaar bij voorraad. De eerste rechter oordeelde op basis van en overeenkomstig de vaststellingen en de adviezen van de gerechtsdeskundige. De eerste rechter heeft de kritiek van partijen S-V als zou de gerechtsdeskundige niet geantwoord hebben op hun opmerkingen op het voorverslag, van de hand gewezen. De eerste rechter heeft eveneens geoordeeld dat de gerechtsdeskundige terecht niet inging op het verzoek van partijen S-V om een nieuwe plaatsbezoek te houden. De eerste rechter kwalificeerde dit verzoek als dilatoir E S en R V, hierna nog enkel partijen S-V genoemd, stelden een naar vorm en termijn regelmatig hoger beroep in door de neerlegging ter griffie van dit hof van een verzoekschrift tot hoger beroep op 10 juli De zaak werd enkel wat de kwestie van de voorlopige tenuitvoerlegging van het bestreden vonnis betreft, behandeld ter terechtzitting van 22 oktober De standpunten in hoger beroep m.b.t. de voorlopige tenuitvoerlegging van het bestreden vonnis 3.1. Partijen S-V verzoeken de voorlopige tenuitvoerlegging van de tegen hen, in eerste aanleg uitgesproken veroordelingen, bij hervorming van het bestreden vonnis, te vernietigen en ze verzoeken te zeggen voor recht dat alle daden van uitvoering nietig zijn, minstens van onwaarde moeten worden verklaard en zonder gevolg moeten blijven S V S concludeert tot de afwijzing van het verzoek van partijen S-V.

5 Hof van beroep Antwerpen 2014/AR/1866 p Beoordeling 4.1. Partijen S-V vorderen het bestreden vonnis te vernietigen voor zover dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad werd verklaard. S V S concludeert tot de afwijzing van deze eis met verwijzing naar de toepassing van art van het Gerechtelijk Wetboek Krachtens art van het Gerechtelijk Wetboek vermag de appelrechter in geen geval de tenuitvoerlegging van een vonnis verbieden of doen schorsen en zulks op straffe van nietigheid. Art van het Gerechtelijk Wetboek staat de appelrechter derhalve in de regel niet toe de voorlopige tenuitvoerlegging te verbieden of te schorsen in het geval deze in het bestreden vonnis werd toegestaan. De appelrechter mag immers de opportuniteit van de beslissing tot voorlopige tenuitvoerlegging niet opnieuw beoordelen. Niettegenstaande art van het Gerechtelijk Wetboek wordt toch aangenomen dat in bepaalde gevallen in hoger beroep een hervorming van de beslissing van de eerste rechter, inzake het toestaan van de voorlopige tenuitvoerlegging, mogelijk is. Dit is het geval wanneer de beslissing tot voorlopige tenuitvoerlegging niet op regelmatige (wettelijke) wijze werd genomen zoals wanneer ultra petita werd geoordeeld of indien de voorlopige tenuitvoerlegging werd toegestaan ondanks een wettelijk verbod of met schending van de rechten van verdediging. 4.3.Het staat vast dat S V S de voorlopige tenuitvoerlegging van het te wijzen vonnis in eerste aanleg heeft gevorderd in de inleidende dagvaarding door middel van de volgende bewoordingen: Het te wijzen vonnis uitvoerbaar te horen verklaren bij voorraad, niettegenstaande elk rechtsmiddel en zonder zekerheidstelling en met uitsluiting van kantonnement. Partijen S-V voeren evenwel aan dat S V S, behoudens deze stijlformule in de inleidende dagvaarding, nadien in zijn conclusies de voorlopige tenuitvoerlegging niet meer heeft gevorderd. Zij besluiten dat de eerste rechter door de voorlopige tenuitvoerlegging toe te staan ultra petita heeft geoordeeld. 4.4.Het hof stelt vast dat S V S zijn aanvankelijk in de inleidende dagvaarding geformuleerd verzoek tot voorlopige tenuitvoerlegging van het te wijzen vonnis, niet heeft hernomen in zijn syntheseconclusie van 4 december Behoudens in het geval van conclusies die er slechts toe strekken om één of meer van de in art. 19, 2 de lid van het Gerechtelijk Wetboek bedoelde maatregelen te verzoeken, een tussengeschil op te werpen dat aan het geding geen einde maakt of te antwoorden op het advies van het Openbaar Ministerie, nemen de laatste conclusies van een partij overeenkomstig art. 748bis van het Gerechtelijk Wetboek de vorm aan van syntheseconclusies. Voor de toepassing van art. 780, 1 ste lid, 3 van het Gerechtelijk Wetboek vervangen de syntheseconclusies alle vorige conclusies en desgevallend de gedinginleidende akte van de partij die de syntheseconclusies heeft neergelegd. Het onderwerp van de vordering wordt aldus uitsluitend bepaald door de syntheseconclusies (Cass. 29 maart 2012, P&B, 2012/3, p.88, noot E. Brewaeys).

6 Hof van beroep Antwerpen 2014/AR/1866 p. 6 De eerste rechter, die de voorlopige tenuitvoerlegging van het vonnis heeft toegestaan, niettegenstaande S V S deze eis niet meer heeft hernomen in zijn syntheseconclusie van 4 december 2013, heeft buiten het voorwerp van de vordering van S V S en derhalve met miskenning van art. 1138, 2 van het Gerechtelijk Wetboek ultra petita geoordeeld. 4.6.Het hof besluit dat de beslissing van de eerste rechter om de voorlopige tenuitvoerlegging van het bestreden vonnis toe te staan, niet op wettelijke grondslag steunt en er derhalve, niettegenstaande het bepaalde in art van het Gerechtelijk Wetboek, niet aan in de weg staat dat deze beslissing in hoger beroep wordt hervormd. Vermits S V S zijn eis tot voorlopige tenuitvoerlegging van het te wijzen vonnis in zijn syntheseconclusie van 4 december 2013 niet heeft hernomen, vermocht de eerste rechter niet de voorlopige tenuitvoerlegging toe te staan en moet het hof de bestreden beslissing in zoverre hervormen In zoverre S V S inmiddels de tenuitvoerlegging van het bestreden vonnis reeds heeft aangevat, zal er mogelijk een executiegeschil ontstaan tussen partijen. De desbetreffende eisen die door partijen S-V thans reeds werden geformuleerd, meer bepaald dat zou worden gezegd voor recht dat alle daden van uitvoering nietig minstens van onwaarde zijn en zonder gevolg moeten blijven, behoren, in het geval er desbetreffend werkelijk een geschil ontstaat, met toepassing van art van het Gerechtelijk Wetboek tot de bevoegdheid van de beslagrechter. 5. Beslissing Het hof beslist bij arrest op tegenspraak. De rechtspleging verliep in overeenstemming met de wet van 15 juni 1935 op het gebruik van de taal in gerechtszaken. Het hof verklaart het hoger beroep van E S en R V, in zoverre dit is ingesteld tegen de beslissing tot voorlopige tenuitvoerlegging van het bestreden vonnis, toelaatbaar en gegrond. Het hof hervormt het bestreden vonnis vooralsnog enkel in zoverre de voorlopige tenuitvoerlegging van het vonnis werd toegestaan en herstelt desbetreffend de schorsing van de tenuitvoerlegging ingevolge het hoger beroep overeenkomstig art van het Gerechtelijk Wetboek. Alvorens verder te oordelen over het hoger beroep van E S en R V, verleent het hof aan partijen de hiernavolgende conclusietermijnen: V S S: 19 november 2014 S-V: 3 december 2014 V S S: 17 december 2014

7 Hof van beroep Antwerpen 2014/AR/1866 p. 7 en bepaalt de rechtsdag op 20 januari 2015 om uur (pleitduur: 50 ). Het hof houdt de beslissing over de proceskosten aan. Over dit arrest werd beraadslaagd en het werd ondertekend door: F. PEETERS Kamervoorzitter K. VAN HAELST Raadsheer I. COUWENBERG Raadsheer