Landmacht. Vol vertrouwen verder. Landmacht-paars in de West Gewonde infanterist wordt fysiotherapeut. Landmacht Informatiedagen:

Transcriptie

1 Landmacht Personeelsblad van de Koninklijke Landmacht nummer 9 november 2012 Landmacht Informatiedagen: Vol vertrouwen verder Landmacht-paars in de West Gewonde infanterist wordt fysiotherapeut Landmacht 1

2 Landmacht Colofon Adreswijzigingen: Als in de code op uw adresstrook onder meer uw militaire registratie nummer is afgedrukt (voorafgegaan door de letter T ) dan heeft het geen zin om een adreswijziging aan de redactie van het blad Landmacht te sturen. U dient in dat geval zelf via PeopleSoft je persoonsgegevens te wijzigen. Klik hiervoor op Startpagina P&O-selfservice op het Defensie Intranetportaal. De redactie is niet geautoriseerd om adressen te wijzigen. Reservisten die niet in staat zijn via selfservice hun adreswijziging door te geven, kunnen het formulier wijzigen adres en/of gegevens contactpersonen bij noodgevallen downloaden op de nl/personeel/reservisten. Het formulier vervolgens opsturen naar: DCHR, Postbus 295, 7500 AG Enschede. Postactieven en veteranen kunnen een wijziging sturen naar PLC/ Sie LPD/Postactieven, PB 90004, 3509 AA, Utrecht, of info.postactieven@rnla.mindef.nl. Sinds 1 december 2011 is de nieuwe Abonnementenwet van kracht. Deze is van invloed voor abonnementen van betalende abonnees. Kijk voor meer informatie op de website en de specifieke pagina voor dit blad. Betalende abonnees dienen contact op te nemen met Abonnementenland: (10 eurocent per minuut) of via de website voor abonneren, adreswijzigingen en overige vragen. Voorpagina: Een groepscommandant van 17 Painfbat zoekt contact, tijdens de Field Training Exercise Offensive Fusilier op het Duitse oefenterrein Klietz. Foto: KPL1 Joshua Laisina 12 Landmacht Informatiedagen We zijn weer terug bij de basis 10 Gewonde infanterist aan de slag als fysiotherapeut 19 Bataljons Korps Nationale Reserve bundelen krachten 22 ATLANTA - Hoe werkt de vacaturebank? 26 Landmachttop brainstormt over toekomst 28 Innovaties in Counter IED Colofon Landmacht is een uitgave van de Koninklijke Landmacht, geproduceerd door het Dienstencentrum Defensiemedia. Hoofdredactie: Kolonel Joland Dubbeldam Eindredactie: Kapitein Roel van de Wiel Vormgeving: Grafisch Bedrijf Audiovisuele Dienst Defensie Den Haag Druk: OBT bv Den Haag, ISSN: Oplage: stuks Redactieadres: Kromhoutkazerne MPC 55A Postbus AA Utrecht MDTN * KPN redactielandmacht@mindef.nl Adreswijzigingen: Zie linkerkolom

3 Landmacht nummer 9 november 2012 Inhoud Luchtverdedigers in de West Paars op de landmachtmanier Citadel Guibert Internationale operatie vanachter een beeldscherm Kennismakingsdagen KCT Op zoek naar potentieel 4 Gezien 6 Van Commandant Landstrijdkrachten 7 Berichten 32 Personeelsberichten 34 Photoshoot 35 Berichten 36 Waargenomen Editoriaal-Vooruit Ik schrijf dit stuk op de dag dat generaal De Kruif precies een jaar commandant is van de landmacht. En wat voor een jaar! Een regeerakkoord, een beleidsbrief, de val van het kabinet, verkiezingen en weer een nieuw regeerakkoord dat vandaag naar het Centraal Planbureau is gestuurd. De politiek houdt er een hoog operationeel tempo op na. Ik moet zelfs erkennen dat het moeilijk is dit tempo te volgen. De eerste gedwongen ontslagen als gevolg van het verdwijnen van zesduizend functies bij de KL moeten nog vallen. De hectische politieke situatie weerhoudt ons er echter niet van om onze taken uit te voeren en vooruit kijken. Sterker nog, wij moeten ons op de toekomst richten. Waar staat de KL over vier, acht en twaalf jaar? Waar liggen de kansen? Gelukkig zijn die er altijd volop. Wij moeten een nieuwe balans vinden nu wij capaciteiten zijn kwijtgeraakt, wij blijven onszelf operationeel verbeteren en wij willen vernieuwen. Dit doen wij samen met onze nationale en internationale partners, samen met reservisten en de industrie. Ook de commandant van de landmacht kijkt - zelfs na een debuutjaar vol reorganisatieleed - vooral vooruit. En hij doet dat met hoop en vertrouwen. In het interview met onze commandant (pagina 12) kunt u een glimp opvangen van onze toekomst. Kolonel Joland Dubbeldam Hoofdredacteur Landmacht

4 Landmacht Gezien 4 Landmacht

5 Johan Willem Friso Zo n vijfhonderd militairen van 44 Pantserinfanteriebatajon marcheerden 18 oktober Leeuwarden binnen. Het Regiment Infanterie Johan Willem Friso, waartoe het bataljon behoort, vierde zijn Regimentsdag in de Friese hoofdstad. Nederlands oudste infanterieregiment is genoemd naar de stadhouder van Friesland, prins Johan Willem Friso ( ). De infanteristen liepen een defilé dat werd afgenomen door de Commissaris van de Koningin John Jorritsma, burgemeester Ferd Crone, commandant 43 Gemechaniseerde Brigade brigadegeneraal Hans van der Louw en bataljonsen regimentscommandant luitenant-kolonel Paul van der Touw. Ook was er een publieke beëdigingceremonie, een static show voor nieuwsgierige én een tokkelbaan voor stoere Leeuwarders (zie inzet) vanaf de Oldehove. FOTO'S: SGTBDAV Ruud Mol (AVDD) Landmacht 5

6 Landmacht Column Van Commandant Landstrijdkrachten Bezorgd, maar niet somber Als ik dit schrijf is er nog geen witte rook vanaf het formatiefront, maar dat kan anders zijn op het moment dat u dit leest. Het laat maar weer eens zien hoe dynamisch de wereld is. Op het moment van schrijven weet ik ook nog niet wat u mij gaat vragen tijdens de Landmacht Informatiedagen, die bij publicatie van dit magazine net zijn geweest. Ik verheug mij al wel op deze dagen, vooral op de discussie en de openheid die u hierbij altijd heeft betracht. Dat maakt ons immers sterk. Ik zal op de Landmacht Informatiedagen met u delen waar ik denk dat de landmacht nu staat en waar we heen gaan. Ik weet nu nog niet of er aanvullend wordt bezuinigd op Defensie en net als u hoop ik natuurlijk dat dit niet het geval is. Eén ding is voor mij echter heel duidelijk: verdere reductie bij de landmacht betekent onverwijld verdere reductie van operationele capaciteiten. Er is geen vet meer, wij snijden al in ons vlees. Ik ben bezorgd over de pijn die zich nu steeds duidelijker begint te manifesteren, omdat wij afscheid moeten nemen van collega s die tientallen jaren lang het beste van zichzelf hebben gegeven voor de Koninklijke Landmacht en Defensie. Deze pijn heeft twee aspecten: de zorg voor de financiële toekomst van de collega en zijn naasten, maar ook het gedwongen loslaten van de kameraadschap die ons bindt en ons zo anders maakt dan anderen. En toch ben ik niet somber. Conflicten gaan tussen mensen en die wonen op het land. Conflicten worden ook door mensen opgelost. En dus blijft de soldaat op de grond de hoeksteen van de krijgsmacht, het speerpunt van militair vermogen. Daarnaast neemt voortdurend de vraag toe naar nationale inzet van militaire middelen. De landmacht is hier echt in het zwaartepunt, zowel qua aansturing (via de territoriale Commandant Militaire Middelen) als qua deelname. En bovendien zijn we intensief bezig beter te worden. Gelukkig hebben we de ruimte dit jaar goed te kunnen oefenen en de lessen van operaties te integreren in oefeningen. Zelfs met enige trots zeg ik dat we hierdoor in staat zijn geweest alle brigades te oefenen en 11 AMB zelfs Operationeel Gereed hebben kunnen verklaren. Dat alles is mogelijk door ons beste wapensysteem, de mens. Mijn baas zij vroeger: Lintjes uitreiken kan iedereen, maar leiderschap en mensen worden pas echt op de proef gesteld als het moeilijk wordt. Wat dat betreft kunnen we onszelf genoeg testen. Luitenant-generaal Mart de Kruif Commandant Landstrijdkrachten 6 Landmacht

7 Landmacht Berichten Landmachters mee met vierde lichting Kunduz Een nieuwe lichting van de Police Training Group (PTG) is dinsdag 23 oktober vanaf vliegbasis Eindhoven vertrokken naar Kunduz. De vierde rotatie, onder leiding van kolonel Roland de Jong, bestaat uit marechaussees en militairen van voornamelijk de luchtmobiele brigade. U gaat de Afghanen helpen de rechtstaat verder op te bouwen en de openbare orde te handhaven. Een belangrijke stap naar zelfstandigheid. Dat is belangrijk voor Afghanistan, maar het is ook ons eigen belang. Veiligheid is een randvoorwaarde voor ontwikkeling en welvaart, zo zei Directeur Operaties van de Defensiestaf generaal-majoor Leo Beulen bij het afscheid. Het kabinet liet het parlement een week eerder weten de Nederlandse betrokkenheid bij de eerstvolgende onderofficiersopleiding op te schorten. Het werk van het overgrote deel van de Nederlandse militairen ging echter onverminderd door. Zo zijn ze, in inmiddels 4 districten, druk met de begeleiding op straat. De komende periode staat vooral in het teken van mentoren en praktijkbegeleiding van Afghaanse agenten en trainers. Luchtmobielers in opleiding voorkomen beroving Dankzij kordaat optreden van zes luchtmobielers in opleiding zijn eind oktober op de Korenmarkt in Arnhem twee dieven in de kraag gevat. Eén van hen probeerden te vluchten, waarna de militairen hem wisten te overmeesteren. De soldaten van de School Luchtmobiel zagen omstreeks uur twee mannen de bar Juicy Lucy verlaten. Zij vertrouwden het niet en schakelden de portier in. Die trof na fouillering een hoeveelheid cd s aan. Terwijl de politie werd gebeld, nam één van de dieven plotseling de benen. De soldaten sprintten achter de man aan. Zij hebben de dief vervolgens, zonder geweld te gebruiken, onder begeleiding teruggebracht naar de bar. Daarna heeft de politie de heren afgevoerd naar het bureau. Commandant School Luchtmobiel luitenant-kolonel Ron Jongejeugd: Dankzij de alerte reactie van mijn kerels is een beroving voorkomen. De mannen hebben waarden en normen hoog in het vaandel staan en dat zien we graag. Daarnaast zijn het fitte baasjes dus de dief had geen schijn van kans. Pluim Een dag later werden de militairen op het bevorderingsappél meteen in het zonnetje gezet. De soldaten volgen op dit moment de Algemene Militaire Opleiding Luchtmobiel (AMOL) in Schaarsbergen. Bijzonder is dat de mannen behoren tot de eerste lichting spijkerbroeken die via de Kennismakingsdagen Luchtmobiel zijn binnengekomen. Aanvullende gezondheidscheck voor 40-plussers Defensie heeft, als aanvulling op de bestaande cardioscreening voor 40-plussers, een nieuw gezondheidscheck ontwikkeld voor medewerkers met een verhoogd risico op hart- en vaatziekte (HVZ). Militairen van boven de veertig kunnen gevraagd worden deel te nemen. Met deze zogenoemde PerfectFit check wil Defensie medewerkers opsporen die zich qua gezondheid in de risicozone bevinden en hen vervolgens ondersteunen en begeleiden door te werken aan een gezondere leefstijl. Momenteel vindt er, in samenwerking met het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam, een onderzoek plaats om de daadwerkelijke effectiviteit te bekijken. Aan de hand van de resultaten wordt bekeken of de testfase omgezet wordt in een definitieve, geïntrigeerde gezondheidscheck voor alle medewerkers met een risico op HVZ. Bedrijfsarts Militairen die bij de bedrijfsarts komen voor de cardioscreening, kunnen nu ook gevraagd worden deel te nemen aan de PerfectFit. Op het Militair Gezondheidscentrum van de kazernes van Assen, Ermelo, Garderen, Soesterberg/Amersfoort, Schaarsbergen, t Harde, Brede/Roosendaal, Oirschot/Vught en Utrecht vinden de eerste onderzoeken plaats. De exacte startdatum worden nog bekend gemaakt met een nieuwsbericht op intranet. Deelname is naar verwachting tot eind 2013 mogelijk. Voor meer informatie over het onderzoek kunt u contact opnemen met de onderzoekers van PerfectFit perfectfit@erasmusmc.nl. Landmacht 7

8 Landmacht Berichten Spijkerbroeken maken kennis met pantserinfanterie De eerste Kennismakingsdagen Pantserinfanterie zijn begin november geslaagd verlopen. Bij 13 Mechbrig in Oirschot doorliepen ruim 110 enthousiaste deelnemers een boeiend driedaags programma. Dag 1 stond voor de spijkerbroeken in het teken van kennismaken en legeren. Op dag 2 werd de fysieke gesteldheid van de kandidaten getest, kregen ze een interactieve demonstratie met de CV90 en maakten ze kennis met mogelijk toekomstige collega's. Het werken in de groep stond de derde dag centraal. Ze zagen meer kanten van het werken bij de pantserinfanterie. In de middag hoorden ze alles over de sollicitatieprocedure en de opleiding bij de landmacht. Aan het eind van de dag wisten de deelnemers of ze geschikt of bijna geschikt zijn om als militair bij de pantserinfanterie aan de slag te gaan. In de bioscoop konden ze direct solliciteren naar een functie bij een van de pantserinfanteriebataljons van de brigade. Landmachters stomen journalisten klaar Tien journalisten hebben 23 oktober de opleiding Verslaggeving in Conflictgebieden succesvol afgesloten. Ze volgden lessen op de Mijnenschool in Reek en ondergingen hun vuurdoop op de gevechtsbaan op De Harskamp. Tijdens de cursus van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), waaraan de landmacht bijdraagt, kregen de deelnemers les in onder meer Zelfhulp Kameradenhulp, het herkennen van mijnen, het reageren op vijandelijk vuur en andere gevaarlijke situaties. Volgens docent en NOS-verslaggever Peter ter Velde moet de cursus journalisten bewust maken van de gevaren en risico s in conflictgebieden. Dat is volgens hem hard nodig. De positie van een journalist is de afgelopen decennia veranderd. Vroeger werden we als neutrale factor gezien, nu als de manifestatie van het kwade Westen. We zijn doelwit geworden. Amerikanen trekken op met verkenners Oirschot De verkenners van 42 Brigade Verkenningseskadron (42 BVE) hebben begin oktober bezoek gehad van Amerikaanse collega s. 24 militairen van de US Army Garrison Benelux in Cheivres (België), maakten kennis met de Colt, de Nederlandse contactdrills en manier van verkennen. This is the single best thing I ever did, jubelde een Amerikaanse sergeant na een schietoefening met de Colt. Op de schietbaan in Budel schoten hij en zijn collega s met zichtbaar plezier de eisen voor basisschutter. Al even enthousiast was de groep de volgende dag op de Oirschotse Heide. Hier doorliepen ze in gemengde groepen een minicarrousel met vijandelijk vuurcontact en verkennings- en search-aspecten. 8 Landmacht

9 Limburgse Jagers krijgen laatste CV90 s Met de levering van de laatste vier CV90 s is de gehele pantserinfanterie over op het nieuwe infanteriegevechtsvoertuig dat de YPR 765 vervangt. Vier bemanningen van 42 Pantserinfanteriebataljon Limburgse Jagers ontvingen begin oktober de laatste exemplaren van het Invoerings-begeleidingsteam van Defensiebedrijf Grondgebonden Systemen in Stroe. De landmacht beschikt nu over 184 exemplaren van het Zweedse infanteriegevechtsvoertuig. De invoering ervan bij de vier pantserinfanteriebataljons was een ingrijpende operatie die begin 2009 van start ging bij 44 pantserinfanteriebataljon (43 Mechbrig). In 2010 en 2011 volgden 17 Painfbat van 13 Mechbrig en 45 Painfbat (43 Mechbrig). CBRN-school brengt rampenbestrijders samen Rampenbestrijders uit alle takken van de publieke veiligheid waren half oktober samen in Ossendrecht om met elkaar af te stemmen over de bestrijding van rampen met chemische, biologische, radiologische, nucleaire en explosieve stoffen (CBRN/E). Namens de landmacht deden alle CBRN-eenheden mee aan de Meerdaagse, waaronder het ICMSpeloton, de CBRN-responseenheid en het Kenniscentrum CBRN. Luchtmobiel laat hockeyvrouwen zakken Militairen van de Luchtmobiele Brigade hebben zaterdag 26 oktober de festiviteiten rond de bevrijdings- en veteranendag in Den Bosch ondersteund. Een van de hoogtepunten was de spectaculaire afdaling van de Sint Jan door een aantal speelsters van het gouden Olympische hockeyteam. Voor Merel de Blaey, Maartje Goderie, Lidewij Welten en Pauline Brugts was het toch even slikken om de stap over de balustrade van de kerktoren te maken. Ik heb boven echt wel even nagedacht of ik terug zou gaan, maar dat kon echt niet meer", aldus Goderie. Onder de professionele begeleiding van de rode baretten klaarden zij de uitdagende en grensverleggende klus goed. Tijdens de ochtenduren verzorgde luchtmobiel in ceremonieel tenue de erewacht bij de ingang van het stadhuis, waar het gemeentebestuur genodigden ontving. Onder hen een aantal veteranen die bij de bevrijding van s Hertogenbosch waren betrokken. Het was voor het eerst dat op deze schaal en met zoveel verschillende disciplines samen werd geoefend. Tijdens de meerdaagse lieten de diverse spelers (onder andere brandweer, GHOR, politie) elkaar zien wat zij kennen en kunnen op dit gebied met demonstraties, workshops en lezingen. Door uitwisseling van kennis en ervaring en de afstemming van processen en procedures, wordt de samenwerking hechter en effectiever. School De Meerdaagse is een initiatief van de Joint CBRN-school, die namens Defensie opleidingen verzorgt voor alle rampenbestrijders. De school is opgericht vanwege het convenant Intensivering Civiel-Militaire Samenwerking (ICMS) tussen de ministeries van Veiligheid en Justitie en Defensie. Naast opleidingen, garandeert Defensie vanaf eind 2012 ook Advies- & Assistentieteams en een Detectie-, Identificatie- & Monitoringteam die binnen twee uur ter plekke kunnen adviseren. Landmacht 9

10 Gewonde infanterist aan de slag als fysiotherapeut Ik kan iets meegeven aan revaliderende militairen Rahmon Zondervan raakte in 2007 als pantserinfanterist zwaargewond in Uruzgan. Eind oktober is de voormalige soldaat-1 aan de slag gegaan als kapitein-fysiotherapeut op de Generaal-majoor Kootkazerne te Garderen. Als persoon denk ik wel iets mee te kunnen geven aan revaliderende militairen. TEKST: KAP Klaas Daane Bolier FOTO S: Robert Koelewijn (AVDD) 10 Landmacht

11 10 juli 2007; op het marktplein van Deh Rawod blaast een zelfmoordenaar zichzelf op. Bij de aanslag vallen acht Nederlandse gewonden, waarvan eerste-luitenant Tom Krist op 12 juli alsnog aan zijn verwondingen bezwijkt in het CMH te Utrecht. Eén van de andere gewonden is soldaat-1 Rahmon Zondervan. Er zijn uiteindelijk 260 hechtingen en dertien operaties voor nodig om hem weer op te lappen. Zijn rechteroog is onherstelbaar beschadigd en wordt vervangen door een kunststof exemplaar. Een jaar na de aanslag meldt Zondervan zich in 2008 aan de Hogeschool van Amsterdam voor de studie fysiotherapie. Waarom fysiotherapie? Had je die interesse al langer of is die ontstaan doordat je zelf gewond bent geraakt? Nee hoor, toen ik klaar was met de HAVO was het mijn tweede keuze. Als ik niet door de keuring was gekomen, zou ik dat toen al zijn gaan studeren. Het liefst was ik natuurlijk infanterist gebleven, maar dat zit er niet meer in. Hoe is je herstelperiode verlopen na de aanslag? Die herstelperiode heeft ongeveer een jaar geduurd. Afgezien van mijn rechteroog, gescheurde trommelvliezen en beschadigde pols, had ik heel veel oppervlakkige en wat diepere verwondingen. In de 2,5 jaar na de aanslag ben ik dertien keer geopereerd. Dat varieerde van operaties aan mijn oog tot het verwijderen van stukjes boxershort die door de klap mijn lichaam binnengedrongen waren. Tussendoor was ik gewoon thuis of in Oirschot waar ik nog een tijdje bij mijn oude peloton zat. Oefeningen in Nederland draaide ik bijvoorbeeld gewoon mee. Na een tijdje werd dat toch een beetje een vreemde situatie. Je zit niet echt thuis maar je bent ook niet echt aan het werk. Je maakt niet meer volwaardig deel uit van het peloton, dat natuurlijk ook van samenstelling veranderde. Uiteindelijk was dat niet echt bevredigend voor zowel mezelf als het peloton. Toen heb ik nog een half jaar bij Medische Keuringen in Amsterdam gewerkt en heb vervolgens bij mijn re-integratiebegeleider aangegeven dat ik wel fysiotherapie wilde gaan studeren. Toen is het balletje gaan rollen en ben ik aan het begin van het schooljaar begonnen aan de studie. Hoe was die overgang van infanterist naar student? Viel het je zwaar zo opnieuw te moeten beginnen met allemaal nieuwe mensen die je geschiedenis niet kenden? Dat viel wel mee, ik heb vanaf het begin open kaart gespeeld en gelijk verteld wat er met me gebeurd was. Dat is wel een voordeel van mijn soort verwondingen; iedereen ziet gelijk dat er iets met je gebeurd is. Veel mensen vragen daar dan ook naar en ik doe dus vaak mijn verhaaltje. Dat is makkelijker dan als je er geestelijk wat aan overgehouden hebt, wat bij mij gelukkig niet het geval is. Daarnaast zat ik natuurlijk ook gewoon voor mezelf op die opleiding. Ik wilde zo snel mogelijk dat diploma halen. Wat dat betreft had ik het dan weer makkelijker dan veel van mijn klasgenoten die de studie moesten combineren met bijbaantjes of vette leningen. Problemen die ik allemaal niet had, want Defensie betaalde mijn opleiding en ik kreeg mijn salaris gewoon doorbetaald. Daar ben ik wel erg dankbaar voor. infanterie geworden. In het kader van mijn studie heb ik stage gelopen in Roosendaal en ja, als je het Korps Commandotroepen dan zo bezig ziet, dan begint het weleens te kriebelen hoor. Aan de andere kant heb ik ook stages gelopen buiten Defensie en dan weet ik weer zeker dat ik wil blijven. Ik heb gewoon meer met de doelgroep en daarnaast kan ik door mijn ervaring ook wel wat zaken meegeven aan revalideren militairen. Zoals? Trek niet bij voorbaat al een grens van je mogelijkheden. Ik heb gemerkt dat veel mensen de neiging hebben gelijk uit gaan van het ergste. Oh, ik mis een oog dus ik kan dit niet meer en dat niet meer, enzovoort. Mijn advies is: probeer het gewoon. Kijk maar waar de grens ligt. Ik ben nu vijf jaar verder en ik ben er nog steeds niet tegen aangelopen. Ik kan autorijden, ben met de motor deze zomer door achttien landen getrokken en laatst heb ik weer geschoten, en ook daarvoor geslaagd met vlag en wimpel. Je kunt dus vaak veel meer dan je denkt. Ook fysiotherapeuten gaan op uitzending. Geldt dat ook voor jou? Dat is nog niet geheel zeker. Ik heb nog steeds geen eenduidig antwoord of dat verzekeringstechnisch en dergelijke wel mag. Zou je het willen? Hmm, voor mezelf zeg ik volmondig ja. Afghanistan heeft niet direct de voorkeur, maar een uitzending naar bijvoorbeeld Afrika lijkt me ook een mooie uitdaging. Mijn familie heeft daarentegen natuurlijk ook genoeg meegemaakt door wat mij is overkomen, dus ik denk niet dat ik snel vrijwillig mijn hand op zal steken. Ik moet wel zeggen dat ik daar ook nog niet mee bezig ben. Ik heb gewoon erg veel zin om in Garderen te beginnen, weer vol aan de bak te gaan en ervaring op te doen. De afgelopen vijf jaar heeft het gevoeld alsof er een hand boven mijn hoofd werd gehouden en aan die periode komt nu een eind. Nu moet ik het allemaal weer zelf doen. Ik sta weer op eigen benen en dat voelt goed. Heb je nooit overwogen je heil in de burgermaatschappij te zoeken nu je niet meer als infanterist kunt functioneren? Nee, geen moment, hoewel het wel een mooie bijkomstigheid is dat je met fysiotherapie zowel binnen als buiten Defensie aan de slag kan. Natuurlijk is dit niet de weg die ik gekozen zou hebben als ik niet gewond was geraakt, dan was ik waarschijnlijk pelotonscommandant Landmacht 11

12 Landmacht Informatiedagen 2012 Vol 12 Landmacht

13 Commandant Landstrijdkrachten vertrouwen Het was 25 oktober precies een jaar geleden dat luitenant-generaal Mart de Kruif commandant werd van de landmacht. Hij kijkt met gemengde gevoelens terug op zijn eerste jaar én vooruit naar de toekomst. Trots en vertrouwen overheersen: We zijn terug bij de basis. Landmacht 13

14 Landmacht Informatiedagen 2012 Commandant Het is een mooi en moeilijk eerste jaar geweest. Ook in die volgorde. Het was mooi, omdat ik ondanks alle zorgen en problemen waarmee ik dagelijks ben geconfronteerd nog steeds elke dag met plezier en trots naar mijn werk ging. Dat zit m in de kracht die ik elke keer weer zie, in mijn staf en tijdens de werkbezoeken in het land. We kampen met heel veel persoonlijke en structurele problemen, maar mensen blijven in oplossingen denken. Ik hoef niet te trekken aan de organisatie, het is helemaal niet nodig. Sturen is genoeg. Maar het was ook moeilijk. Ten eerste persoonlijk, omdat we afscheid nemen en hebben genomen van burgers en militairen die al wel 25, dertig jaar het beste van zichzelf hebben gegeven voor de landmacht. Dat bezorgt dubbele pijn; zij moeten op een andere manier zorgen voor het behoud van hun hypotheek en de studie van hun kinderen en zij raken los van het kameraadschap waar ze zich aan verbonden hebben en wat altijd de kracht is geweest van onze organisatie. In de oefenterreinen zie ik weer vrolijke gezichten Het was ook een moeilijk jaar omdat we, ondanks de allesomvattende reorganisatie, de verkiezingen en alle bijbehorende onzekerheden, niet in een negatieve spiraal wilden belanden en de landmacht blijvend hebben doorontwikkeld. We mogen niet stilstaan. Maar dat is niet makkelijk. Ik kan namelijk wel een fantastisch plan hebben voor de landmacht, maar we weten nog niet wat er nog over ons heen zou komen. Dat plant lastig. Ik heb zelf veel geleerd in mijn eerste jaar als commandant. Ik ben veel in aanraking gekomen met werkvelden die ik niet zo goed kende. De reorganisatie heeft twee bepalende projecten, de Opleiding, Training en Kennisproductie en de Materieellogistiek (OTK en Matlog, red.). En iedereen weet wel wat van OTK, maar de Matlog is een heel specifiek vak. Ik heb het afgelopen jaar niet toevallig alle betrokken eenheden bezocht en er is een wereld voor me open gegaan. Vooral ook de can do-mentaliteit van de mensen in de Matlog is een openbaring voor me geweest. Inzet We hebben het afgelopen jaar natuurlijk niet alleen maar gereorganiseerd. Een ander belangrijk thema was de nationale inzet. Ik zeg bewust niet nationale operaties, dat geeft te veel een Koude Oorlogassociatie. Bij een operatie is het meer: aan de kant, wij regelen het De Kruif: Ik ga nog elke dag met plezier en trots naar mijn werk. Dat zit m in de kracht die ik elke keer weer zie, in mijn staf en tijdens de werkbezoeken in het land. 14 Landmacht

15 wel. Het werkt bij onze inzet in Nederland juist niet zo. We zijn een steeds meer geloofwaardige partner van civiele instanties geworden. Door de samenvoeging van de Regionaal Militair Commando s en de brigades is het ook een veel dynamischer geheel geworden. En wat goed is, bewijst zichzelf. Dat blijkt wel: we zijn afgelopen jaar steeds vaker verzocht te helpen. Ook de missie in Kunduz was voor mij een belangrijk onderwerp. Raar, we hebben nog steeds continu honderden mensen in missies in het buitenland, maar het krijgt momenteel niet veel aandacht. Het proces van gereedstelling, mensen op missie sturen en weer opvangen draait bij de landmacht nog steeds. Het is ook een belangrijke reden waarom we zo veel mogelijk hebben gereduceerd in de staart en zo min mogelijk in de tanden van de landmacht. Wij zijn op aarde om in missies te worden ingezet, om te vechten als het moet. Ik snap best dat mensen bij operationele eenheden het soms niet begrijpen waarom er ook in hun eenheid bezuinigd wordt, maar ik weet zeker dat we dat tot een minimum hebben beperkt. Visie Bij mijn aanstelling als commandant wilde ik graag duidelijk vastleggen waarom wij op aarde zijn. Ik wilde de missie van de KL neerzetten. Ik heb weleens het idee gehad dat er intern meer weerstand bestond tegen onze kerntaak dan extern. De buitenwereld begrijpt heel goed dat wij vechten voor vrede en veiligheid. Het is niet dat wij niet wilden, maar we hadden een soort angst voor de buitenwereld. Dat is nu voorbij. Ik heb de visie teruggezien in ons werk het afgelopen jaar. Om te kunnen vechten, moeten we oefenen en trainen, met de lessons learned van eerdere inzet en met goede basisvaardigheden. Ik heb gezien dat we terug bij de basis zijn. Ik ben de CDS ook dankbaar dat hij ons daarvoor de ruimte heeft gegeven in het oefenprogramma. Tijdens de Field Training Exercises in de oefenterreinen zie ik ook weer vrolijke gezichten. Ik snap het wel: we zijn bezig met onze kerntaak, met datgene waarvoor wij op aarde zijn. Dat is goed. Eerste prioriteit heeft echter het uitvoeren van de huidige reorganisatie. Die vergt al het uiterste van mijn mensen. Uitgangspunt daarbij is: als we nu nog meer moeten bezuinigen, kunnen we geen doelmatigheidsslag meer maken. Vanaf nu gaat alle extra reductie ten koste van de operationele capaciteit Ik ben geen sombere, maar wel een bezorgde commandant. Ik ben tevreden over het verloop van de reorganisatie. En ik ben ook trots. Lintjes uitreiken als het goed gaat kan iedereen, maar ik zie mensen in moeilijke tijden met beroepseer en trots de reorganisatie uitvoeren, zelfs als het ten koste gaat van zichzelf. Dat vind ik heel bijzonder. We lopen goed op schema en we zijn defensiebreed koploper. Het risico dat we worden gezien als het beste jongetje uit de klas dat zichzelf door zijn ijver in de vingers snijdt, heb ik onderkend. Maar ik ben het aan alle mensen binnen de KL verplicht om ze duidelijkheid te geven over hun toekomst. Ook als dat er niet goed uitziet. Daarom wil ik deze reorganisatie zo snel mogelijk afronden. Het persoonlijk belang van mijn mensen stel ik nu boven dat van de organisatie. De uitrol van de reorganisatie zal natuurlijk eerste prioriteit worden in 2013, voor mij maar voor iedereen in onze organisatie. Maar we gaan er zeker niet bij stilstaan; er is genoeg te doen. Naast de gewone bedrijfsvoering, de inzet, missies en oefeningen, bereiden we ons bijvoorbeeld voor op 200 jaar Koninklijke Landmacht, het jaar daarna. Dat gaan we, bescheiden, vieren. Ik vind ook dat we dat best mogen vieren: de landmacht is een onmisbaar deel van de Nederlandse krijgsmacht, daar ben ik vast van overtuigd. Ik heb het volste vertrouwen in onze toekomst. De visie van de commandant staat op intranet: Koninklijke Landmacht > Publicaties > Communicatie Visie C-LAS op landmacht Ik wil dat ook graag doorontwikkelen. Daar zijn we nu mee aan het werk. We hoeven geen nieuwe organisatie te bouwen. De huidige organisatie is goed doordacht, sterk, heeft zichzelf bewezen en hij staat. We hoeven niet een volledig andere koers te kiezen. Maar als ik de volledige vrijheid van handelen zou hebben, zou ik de KL zo inrichten dat we nog meer kwaliteit konden leveren. Zo denk ik nu na over hoe de KL er over vijf of zelfs tien jaar uit moet zien. Het heeft geen zin om zo n plan zomaar te maken, ook de Commandant der Strijdkrachten moet er wat van vinden. Ik moet er wel draagvlak voor hebben. Ik zie mensen in moeilijke tijden met beroepseer en trots de reorganisatie uitvoeren Landmacht 15

16 Landmacht Informatiedagen 2012 Focus op vorming Brigadegeneraal Otto van Wiggen Commandant Opleiding- en Trainingscommando (OTCo) Bij de bezuinigingen neemt het OTCo een belangrijk deel van de reducties van CLAS voor zijn rekening. Naast het inleveren van bijna negenhonderd functies wordt ook de NBOF (Niet Beschikbaar Op Functie) gehalveerd; dit betreft voornamelijk militairen in opleiding. Het gevolg van deze maatregelen is dat het totale volume van opleidingen gehalveerd moet worden om deze reductie niet ten koste te laten gaan van de operationele eenheden. Daarnaast heeft C-LAS het OTCo een aantal aanvullende opdrachten gegeven. Zo wil hij meer aandacht voor vorming en zal de kwaliteit van de staftrainingen voor het niveau 4 tot en met 6 moeten verbeteren. Om deze opdrachten te kunnen uitvoeren en om fundamenteel bij te kunnen dragen aan een Koninklijke Landmacht met inzetbaar personeel dat succesvol al haar opgedragen missies kan uitvoeren, zal het OTCo rigoureus moeten reorganiseren. Hiervoor zijn een aantal keuzes gemaakt die betrekking hebben op het primaire proces van OTCo. Iedereen in de landmacht gaat dat merken: Opleidingen worden gesaneerd; Trainingsondersteuning (TROST) wordt geïntensiveerd; Er komt meer regie op de Kennisproductie; Er komt meer aandacht voor vorming. Opleidingen Een belangrijk deel van de reducties halen we door het saneren van opleidingen. Hierbij optimaliseren we het ROC-traject en de Beroepspraktijk Vorming (BPV) zodat de opleidingstijd bij het OTCo zo kort mogelijk wordt gehouden. Tijdens dit proces voegen we ook nog het Opleidingscentrum Initiële Opleidingen (OCIO) en de Koninklijke Militaire School (KMS) samen tot één opleidingscentrum waar alle initiële opleidingen voor soldaten en onderofficieren worden verzorgd. Toch leveren we geen halffabricaten af bij de eenheden. Het OTCo blijft 16 Landmacht

17 garant staan voor basisopgeleide militairen uitgaande van het O&T-principe Just in Time, Just Enough. Wel zal de basisopgeleide soldaat daarna nog zijn functieopleiding moeten volgen. De lengte van die opleiding varieert van twee tot maximaal twaalf weken, afhankelijk van de functie die de soldaat gaat vervullen. In veel gevallen is dat nu overigens ook al zo. Om de uitval tijdens de opleidingen terug te dringen, zijn we met het organiseren van Kennismakingsdagen begonnen. Tijdens deze dagen krijgen aspirant-militairen een realistisch beeld van de opleiding, een goed beroepsbeeld en alvast een doorkijk naar hun toekomstige functie, zodat ze hun verwachtingen realistisch kunnen bijstellen. Vooruitlopend hierop is School Luchtmobiel al gestart met een VAMOLnieuwe stijl voor spijkerbroeken die de Kennismakingsdagen succesvol hebben doorlopen. Het eerste resultaat is bemoedigend; met nog enkele weken te gaan totdat zij de rode baret uitgereikt krijgen, is de uitval van deze lichting nog geen vijftien procent, veel lager dan normaal. Bij alle scholen (Noord, Zuid en Luchtmobiel) zijn we ook gestart met de nieuwe Manoeuvre Functieopleidingen (MFO) voor de pantserinfanteristen van de pantserinfanteriebataljons. Ook het opleidingsmodel onderofficieren is al vernieuwd. De nieuwe opleiding is korter en meer gericht op de vorming als leider. Dus minder inhoudelijke diepgang maar meer vorming in de zin van wat betekent het om leider van een groep en gelijk onderofficier van de Koninklijke Landmacht te zijn. het gebied van het geïntegreerde landoptreden. Het nieuw op te richten Land Warfare Center (LWC) krijgt hierin de regie. Dit LWC gaat daarbij de Kennis- en Expertisecentra van de verschillende Opleidingsen Trainingscentra aansturen en de kennisproductie afstemmen met de landmachtstaf. Vorming Als rode draad door alle opleidingen en trainingen komt er meer aandacht voor het fenomeen vorming. Vorming is al zo oud als het landoptreden zelf en de noodzaak nu meer aandacht te schenken aan dit aspect komt onder andere voort uit de lessons learned van Uruzgan. Daarnaast vraagt de inhoud van de visie van C-LAS, Vechten voor Vrede en Vrijheid, om meer aandacht voor dit aspect. Het is cruciaal dat iedere militair van de landmacht tot in de haarvaten doordrenkt is met de attitude die hieraan ten grondslag ligt. Omdat het OTCo de basis legt voor elke militaire loopbaan van soldaat en onderofficier, is de rol van de instructeur en die van de OTE er essentieel. Daar blijft het echter niet bij. Ook het kader van de operationele eenheden moet zich bewust zijn van zijn verantwoordelijkheid als role model voor onze jonge collega s. Zoals u ziet: veel uitdagingen maar ook kansen om de zaken die goed gaan beter te borgen en verbeteringen te implementeren. Trainingsondersteuning Met de oprichting van het Land Training Center (LTC) kunnen we goed invulling geven aan het intensiveren van de TROST. Het OTCo is dan in staat om trainingspakketten aan te bieden, gericht op het halen van de zogenoemde training objectives die in de verschillende modules van het Verbeterd Gereedstellingsproces (VGP) aan de eenheden worden opgedragen. Dit pakket wordt door het LTC in overleg met de eenheidscommandant opgesteld. Het LTC biedt daarbij een aaneengesloten geheel van trainingsactiviteiten aan, welk uiteindelijk in de uitvoering van de feitelijke Field Training Exercise (FTX) tot uitvoering wordt gebracht. Het pakket bestaat in eerste instantie uit een theoretisch deel waarin de vereiste specifieke kennis van het optreden van die module wordt behandeld. Vervolgens kunnen de oefendoelen worden voorgeoefend door gebruik te maken van Serious Gaming, maar ook de Tactische Indoor Simulator (TACTIS), de Command & Staff Trainer (CSTT) en eventueel een Tactische Oefening Op de Kaart of Zonder Troepen (TOOK/TOZT). De feitelijke FTX wordt dan ondersteund door het vertrouwde Mobile Combat Training Center (MCTC). Naast het maken van het scenario voor al deze activiteiten steunt het LTC in de vorm van ervaren Observer/Trainer/Evaluators (OTE ers). Kennisproductie Kennisproductie is een enorm complex proces waarbij een groot netwerk van specialisten binnen en buiten de landmacht druk is om de noodzakelijke kennisproducten op tijd gereed te hebben. Hierin leggen we de focus nadrukkelijk op het ontwikkelen van de voor de eenheid noodzakelijke operationele voorschriften en handboeken op Landmacht 17

18 Landmacht Informatiedagen 2012 In control, on track, but not yet on target Kolonel Kees Matthijssen Hoofd Afdeling Integratie, Programmaraad Staf CLAS De landmacht is hard geraakt door de maatregelen uit de Beleidsbrief van 8 april De landmacht was nauwelijks betrokken bij het vaststellen van de bezuinigingsopdrachten, maar is geconfronteerd met vele besluiten. Door dubbeltellingen, tekortkomingen in vte-berekeningen en door aanpassingen in de Numerus Fixus heeft de landmacht nog een restprobleem van ongeveer vierhonderd vte n, dat voor 2016 moet worden opgelost. Dit zal voor een groot deel worden opgelost door aanvullende reducties bij de Bevoorradings- & Transportbataljons. Vanaf augustus 2011 is C-LAS belast met de uitvoering van de maatregelen binnen de landmacht. ATLANTA is meer dan bezuinigen, het is ook transformeren van de landmacht. Lessons learned uit Afghanistan worden daar waar mogelijk doorgevoerd. De komende maanden worden veel van de gevolgen van alle maatregelen zichtbaar. Het opleidingsveld, de materieel- en personeelslogistiek, manoeuvre, Vuursteun, Genie, Gezondheidszorg, Inlichtingen & Veiligheid en de Zorg van gewonden zijn voorbeelden van projecten die gerealiseerd gaan worden. In het bestuursveld, bij de staf van de landmacht, wordt er met harde, kille cijfers gereduceerd: dertig procent minder. De bezuinigingsmaatregelen zijn uitgewerkt door projectleiders, onder aanvoering van de Programmaraad Staf CLAS. De reorganisatie in alle velden is zoveel mogelijk op basis van effectiviteit en efficiëntie gedaan. Het beheerst uitvoeren van de reorganisatie is als het maken van een 3D-puzzel. De Numerus Fixus en de defensiebrede blauwdrukken raken de gehele organisatie vanuit meerdere invalshoeken. Er is veel werk verzet door velen binnen de landmacht, maar we zijn er nog niet. De moeilijke fase breekt aan. We moeten gezamenlijk de schouders eronder zetten om ook die fase tot een goed eind te brengen en de nieuwe landmacht vorm te geven. De stand van zaken van de reorganisatie is in een zin kort samen te vatten: we zijn in control, on track, but not yet on target. Beheerst uitvoeren is als een 3D-puzzel Willen en zijn vóór kennen en kunnen Adjudant André Odenkirchen Landmachtadjudant De bodemgrond van VeVa is geschikt We moeten tijdens deze reorganisatie een miljard euro bezuinigen. Dat is duizend miljoen. En we moeten zesduizend functies schrappen. Dat zijn enorme cijfers, die echt pijn gaan doen en dat ook al doen. In de nieuwe landmacht moet de onderofficier zijn specifieke rol van vakman, leider en instructeur meer dan ooit beheersen. Hij of zij krijgt de soldaat of aspirant (onder)officier korter onder zijn hoede om hem gereed te stellen op functie. In die tijd moet hij of zij ze het vak en het militair zijn aanleren. Hij gaat zich steeds meer richten op vorming. Het willen en zijn, oftewel het zogenoemde vormen, wordt nog belangrijker dan kennen en kunnen. Die vorming wordt ook van belang in het kader van de groeiende internationale samenwerking. Internationaal samenwerken is ook het samenvoegen van verschillende culturen. De Nederlandse militair is soepel in de omgang en verschillen tussen officieren en onderofficieren zijn bij ons kleiner dan bij andere landen. Door dit niet goed in te schatten mis je een stuk realiteitszin en word je al snel niet als serieuze (gespreks)partner gezien. Daar kunnen wij in winnen. Als ik onze huidige prestaties vergelijk met de tijd dat ik opkwam als jonge sergeant, constateer ik dat we vele malen beter zijn geworden. Ik zie groepscommandanten met een groep die bestaat uit een grote diversiteit in ervaring, met een grote hoeveelheid materieel en middelen enorm complexe opdrachten uitvoeren. Ik ben daar echt trots op. Onze opvolgers zullen hoofdzakelijk uit het civiele Veiligheid & Vakmanschap-opleidingstraject (VeVa) komen. Daar worden ze warm gemaakt voor de landmacht, wat ons tijdwinst biedt. Er zitten keigoede mensen in die vijver, het is onze taak daar professionele militairen van te maken. De bodemgrond is geschikt, het is aan ons om ze te laten volgroeien. 18 Landmacht

19 Innovaties in Counter IED Speurtocht met digitale ogen In samenwerking met onderzoeksinstituten en de industrie uit Canada, Duitsland, Frankrijk Zweden, en Nederland werkt defensie aan een nieuw camerasysteem dat in de toekomst op een veiligere en effectievere manier gebieden op IED s kan scannen. Kolonel Bernard Wulfse, commandant van de Joint Taskforce Counter IED, organiseerde een IED-demodag waar vijf systemen werden getest onder toeziend oog van verschillende NAVO-leden. TEKST: TLNT Rosalien van Damme FOTO S: Sm Arnoud Schoor (AVDD) Wereldwijd vallen er maandelijks driehonderd doden en achthonderd gewonden ten gevolge van IED s, vertelt kolonel Wulfse. Reden genoeg om te blijven zoeken naar effectieve tegenmaatregelen, zoals de behoefte aan een systeem dat op een veiligere en snellere manier IED s kan onderscheppen. Op de demodag op oefenterrein De Vlassakkers in Amersfoort werden vijf verschillende systemen gepresenteerd waarmee met digitale ogen kan worden gespeurd naar IED s. De systemen verzamelen gegevens over de omgeving; een aantal met behulp van camera-, andere met lasertechnieken. In alle gevallen wordt het systeem op een voertuig geplaatst en scant het de route of het gebied waar een IED-dreiging is. Een uur, een dag of een week later rijdt het voertuig over dezelfde weg. Het computersysteem voert vervolgens een analyse uit, waarna een beeld wordt gevormd van veranderingen op de route waar de bestuurder rekening mee kan houden. Er zou namelijk maar zo een IED geplaatst kunnen zijn. Details Het camerasysteem richt zich op de structuur van de omgeving. Het klinkt heel simpel, maar de mogelijkheden zijn veelbelovend. Een stapel stenen die al weken langs de weg ligt, wordt opeens verdacht omdat het systeem signaleert dat de stenen niet meer op precies dezelfde plek liggen. Iemand kan ze ongezien verplaatst hebben om er een IED onder te verstoppen. Ook graafsporen in de weg kunnen op deze manier worden opgepikt, omdat het systeem de veranderingen in de zandstructuur registreert. Zelfs veranderingen die met het blote oog niet zichtbaar zijn, worden door het nieuwe computer systeem wel gesignaleerd. Daarnaast kan er op veilige afstand door het camerasysteem ingezoomd worden op verdachte objecten, en minuscule bedradingen over de weg kunnen tijdig onderschept worden. De lasersystemen die op de IED-demodag getest werden, richten zich op verandering in volume. Een voordeel ten opzichte van de camerasystemen is dat verdachte voorwerpen langs de weg op grotere afstand opgemerkt kunnen worden. Een nadeel is echter dat als het volume niet verandert, het systeem de verandering niet signaleert. IED s die zijn begraven worden bijvoorbeeld daarom niet opgemerkt door het lasersysteem. Snelheid Alle getoonde systemen zijn nog in de ontwikkelingsfase en worden idealiter in de toekomst met elkaar gecombineerd. Op een veiligere afstand en met hogere snelheid kunnen IED s dan worden gevonden. In de toekomst zou een gebied met het nieuwe systeem op een veilige afstand gescand kunnen worden op verdachte voorwerpen en veranderingen. Ook kan in de toekomst op deze manier een search tot drie keer sneller uitgevoerd worden. Een stilstaand konvooi is kwetsbaar en krijgt te maken met oponthoud, vertelt kolonel Wulfse. Als er uren besteed worden aan het uitpluizen van de omgeving, heeft de tegenpartij al resultaten geboekt. Militairen kunnen het werk niet uitvoeren waar ze voor gekomen zijn. Niet alleen het aantal slachtoffers is een groot probleem. IED s zorgen ook voor een vertraging van de missie. Landmacht 19

20 Luchtverdedigers in de West Paars, maar op de landmachtmanier Ze kwamen van ver, maar mogen zich nu qua optreden meten aan een infanterieclub. De CLAS-compagnie in de West, gevormd door landmacht- en luchtmachtmilitairen, is het eerste paarse product van het Defensie Grondgebonden Luchtverdedigingscommando. En het werkt, is de conclusie na twee maanden wonen en werken op Curaçao. Compagniescommandant kapitein Ronald Gabriëls: We kunnen onderling baretten wisselen zonder dat iemand het verschil ziet. TEKST: ELNT Marlous de Ridder FOTO s: Peter Bijpost, AVDD Een azuurblauwe zee en prachtige stranden, maar ook zinderende hitte. Sinds eind juli zijn dit de omstandigheden waar 101 militairen van het Defensie Grondgebonden Luchtverdedigingscommando (DGLC) vier maanden in verkeren. Vervelend? Zeker niet, maar wennen is het wel. Voor de gemiddelde infanterist is het oefenprogramma in de West behoorlijk aanpoten. Maar voor de luchtverdedigers die normaal met de Stinger, Patriot of AMRAAM luchtdoelraketten werken al helemaal. Het DGLC heeft in Nederland een totaal andere taakstelling, namelijk het leveren van hoogwaardige luchtverdediging. Hierdoor hebben de militairen weinig kaas gegeten van het infanterieoptreden. Toch is het CLAS die begin dit jaar DGLC verzoekt een compagnie te formeren. De eenheid komt net uit een reorganisatie en een tijdelijke tewerkstelling in de West is de perfecte manier om land- en luchtmachtpersoneel verder te integreren. Basale dingen Welgeteld zes maanden zijn er nodig om iedereen op niveau en gecertificeerd te krijgen. Dat is lang in vergelijking met onze voorgangers, beaamt kapitein Ronald Gabriëls. Het aanvangsniveau was echter zo verschillend - sommigen waren jaren niet op bivak geweest - dat we terugmoesten naar het basis veldwerk. Paars, maar op de landmachtmanier, werd daarom het credo van Gabriëls. Voor de luchtmacht was het dubbel wennen. Basale dingen als de taakverdeling binnen een compagniesstaf waren voor de meesten nieuw. Wat volgt zijn legio teambuildingsessies, een grensverleggende activiteit in Bad Reichenhall, een NATOPS oefening en een certificering tijdens de schietserie. Gabriëls: Ik wilde zeker weten dat we er klaar voor waren en dat het moreel binnen de compagnie hoog was. Eenmaal op Curaçao wordt een strak programma afgewerkt. De militairen bezoeken Bonaire voor het opdoen van situational awareness, ondergaan onder de hoede van de eveneens op Curaçao gestationeerde mariniers diverse fysieke opdrachten en schieten met scherp tijdens de grensverleggende live firing tactical training op oefenterrein Wacawa. De dynamische schietoefening, waarbij wordt 20 Landmacht

21 En dit vinden zij er van... geschoten van grote hoogtes en de eenheid zich moet verplaatsen door water en mangrovebossen, zorgt voor een maximaal trainingseffect in een unieke setting. Klaarstaan Met de compagnie luchtverdedigers levert de landmacht alweer de tiende rotatie aan de Commandant der Zeemacht in het Caribische gebied sinds De taken van de eenheid zijn drieledig. De hoofdtaak is territoriale verdediging van de eilanden behorende bij het Koninkrijk der Nederlanden. Daarnaast ondersteunt de compagnie de lokale autoriteiten door het verlenen van harde en zachte bijstand, bijvoorbeeld als het gebied wordt getroffen door rampen zoals een orkaan, maar ook als demonstraties uit de hand lopen. Naast deze operationele taken wordt de eenheid ingezet voor ceremoniële taken zoals Koninginnedag en dodenherdenking. Van operationele inzet is voor deze rotatie vooralsnog geen sprake. Wél verrichten de pelotons tijdens hun oefening op Bonaire werkzaamheden in het kader van maatschappelijke projecten. Zo hebben de militairen het plaatselijke dierenasiel en het National park geholpen met het opknappen van het terrein. We staan 24 uur per dag klaar. Met de naderende verkiezingen op het eiland houden we de actualiteiten goed in de gaten, vertelt Gabriëls. Als er een beroep op ons wordt gedaan, staan we er met een uitstekend getrainde eenheid. Ook met de integratie zit het wel goed. We kunnen inmiddels onderling baretten wisselen zonder dat iemand het verschil ziet. Kannonier-1 Suzanne Staring (KL) Functie DGLC: Stinger-schutter Fennek Op Curaçao: minimi-schutter Ik heb mij vrijwillig opgegeven voor de Compagnie in de West. Zo n kans komt maar één keer voorbij. Het oefenprogramma is best zwaar. Vooral aan de hitte in combinatie met de bepakking en het wapen moest ik wennen. Tijdens een AMO leer je de basis, maar verder is de infanterie nieuw voor mij. Het is mooi om te zien dat er toch een hechte club is ontstaan. Door onze verschillende achtergronden had niemand dit verwacht. Het is natuurlijk geen uitzending, maar toch voelt het zo. Je woont en werkt samen. In het weekend ben je vrij, maar dan zoek je elkaar op het strand alsnog op. Over de faciliteiten op de marinekazerne heb ik niets te klagen. Die zijn namelijk prima. Na twee maanden kan ik zeggen: We kwamen van ver, maar nu doen we als DGLC wel mooi een infanterietaak. Daar ben ik best trots op. Eerste luitenant Nickjan Glastra (KLu) Functie DGLC: Hoofd Bureau Training & Evaluatie Op Curaçao: pelotonscommandant Je hebt hier te maken met twee uitersten. Van operationele setting naar vakantie vieren in het weekend. Voor zo ver ik kan inschatten, gaat iedereen daar goed mee om. Deze vier maanden ligt de nadruk op veldwerk en groen optreden. Een compleet andere tak van sport dan de luchtverdediging. In combinatie met het klimaat en het terrein zijn de oefeningen behoorlijk pittig. Gelukkig werpt het intensieve opwerktraject zijn vruchten af, want de skills en drills zitten er goed in. Je ziet de mensen groeien in hun nieuwe rol en dat is mooi. Van scheiding tussen landmacht en luchtmacht is geen sprake meer. We moeten hetzelfde kunnen en verwachten dat ook van elkaar. Als pc ben ik behoorlijk in het diepe gegooid. Ik heb nu tien keer zoveel man onder me dan in Nederland. Een compleet nieuwe ervaring, maar wel één die ik nooit had willen missen. Wachtmeester-1 Stan Steuns (KL) Functie DGLC: operatien Fennekpeloton Op Curaçao: opvolgend pelotonscommandant Ons optreden hier is een wereld van verschil met Nederland. Je drills doen op de hei of in de prikkende cactussen rollen; het is toch net even anders. Het is leerzaam in deze omstandigheden te trainen. Het programma zit ramvol. Vooral voor de kaderleden is het flink aanpoten. Er zit een duidelijk opbouw in. Van schietoefeningen, een amfibische mars (fysieke training in het water, red.) tot samenwerken met de mariniers en lokale eenheden. Geen dag is hetzelfde. Dankzij de afwisseling gaat de tijd super snel. Als je hier rust hebt, is het wel maximaal ontspannen. Dat is dan weer het voordeel van Curaçao. Maar vier maanden feesten, no way. Het werk staat voorop, dat merk je aan alles. Sergeant Boaz Hardijzer (KLu) Functie DGLC: crew chief patriotlancering Op Curaçao: groepscommandant Het is een mooie en uitdagende periode. Als luchtmachter ging er een wereld voor me open. In het begin zag je een scheiding tussen de KL en KLu, maar al vrij snel in het opwerktraject trok iedereen naar elkaar toe. Eenmaal op Curaçao moest ik erg omschakelen vanwege de tropische warmte en het feit dat je 24/7 bij elkaar bent. Je moet hier kunnen switchen tussen werk en vrije tijd. Het blijft toch een vakantie-eiland. Natuurlijk doen er veel verhalen de ronde over de compagnie in de West, maar vooroordelen hou je toch. Men post nou eenmaal niet een foto van een bivak op Facebook. Dat onze partner na twee maanden mocht overkomen, was natuurlijk top. Laten zien waar je werkt, is bepalend voor de beeldvorming van het thuisfront. Kijk, dat kan in Afghanistan weer niet. Al met al leer ik hier ontzettend veel. Zowel als groepscommandant en als mens. Ik denk zelfs na over een overstap naar de KL. Landmacht 21