Laatste actuele nieuwtjes van Celebraties en non celebraties uit de indische gemeenschap

59 e editie: mei2013 Laatste actuele nieuwtjes van Celebraties en non celebraties uit de indische gemeenschap Indo Privé is een onafhankelijk niet politiek georiēnteerd blad, dient uitsluitend het wel en wee van de Indische gemeenschap en zijn sympathisanten. De redactie neemt geen enkele verantwoording voor de ingezonden stukken maar zal zo nodig de reacties naar de verantwoordelijke personen toe sturen. Het is niet toegestaan om zonder schriftelijke toestemming van de rechtmatige eigenaar of webmaster artikelen en/of publicaties van deze website te dupliceren, of te verspreiden

Asta Casino Den Haag Op vrijdag 3 mei openen wij het ASTA casino op het Spui 27 Den Haag. ASTA is een begrip in Den Haag en wij willen met de renovatie het historische pand een nieuw leven inblazen tot een luxe casino; ASTA casino. Het ASTA casino wordt modern ingericht met chique aankleding, veel marmer, een vide met uitzicht op de speelvloer en sfeervolle verlichting. Natuurlijk wordt het exterieur van de nostalgische art deco behouden en zo ook een stukje geschiedenis van Den Haag. Ter ere van de heropening op organiseren we een groots openingsfeest op vrijdag 3 mei met een optreden van onder andere Riem de Wolff (Blue Diamonds). Wij vinden het daarom belangrijk om ook de lezers van Indoprive een uitnodiging te overhandigen voor vrijdag 3 mei. Uiteraard is iedereen met interesse welkom, ook na 3 mei.

Jerry Donahue Nou breekt m n klomp! Ik kan me nog herinneren, dat we medio jaren 60 op uitnodiging van Nico Servaas een gitaar- en versterker-demonstratie van Selmer apparatuur in de Dierentuin in Den Haag hebben bezocht. Servaas was toen net Selmer importeur geworden. We werden toen helemaal omver geblazen door de gitarist-demonstrateur van Selmer, een mannetje speciaal uit de UK overgekomen, die speelde in de stijl van Chet Atkins, helemaal alleen, zonder verder enige begeleiding. Als naam van die fenomenale gitarist is lange tijd Dougy Turner of zoiets in m n herinnering blijven hangen. Ik ben op internet ns wat gaan zoeken naar Selmer en wie schetst mijn verbazing, dat die gitarist Jerry Donahue moet zijn geweest. Jerry Donahue, the King of Stringbending, uit de Hellecasters! Jerry, een Amerikaan, is begin jaren 60 naar de UK verhuisd en heeft als verkoper (en waarschijnlijk dus ook als demonstrateur) bij Selmer in Londen gewerkt. Hij was toentertijd dus al een waanzinnig goede gitarist en logisch, dat wij in shock na afloop de Dierentuin hebben verlaten, mogelijk om onze gitaren te gaan verbranden, maar waarschijnlijker om zo snel mogelijk Selmer apparatuur bij Servaas te gaan kopen...w.d.b.w. (wat de bedoeling was... ) Je weet niet wat je hoort en ziet: http://www.youtube.com/watch?v=zvsk12wogqo Selmer verhaal waarin JD genoemd wordt: http://www.vintagehofner.co.uk/gallery/gallery3/gallery6/gallery7/shop.html R. M. Backus

Shake Rattle and Rock De zoveelste Shake Rattle and Rock is weer een succes geweest. Ook de Bredase courant bestede een hele pagina aan het feest. Hoe lang zal dit nog duren aangezien het publiek er niet jonger op word, laat staan de artiesten. Vele bekende namen zijn ons al ontvallen dus daarom moeten wij diegenen die nog onder ons zijn blijven koesteren. Hans Bax is een van de oudste Indorockers die nog actief is na Reggy Tielman die helaas niet meer optreed. Maar ondanks alles was het toch een gezellige rock en jive avond. Vooral de mensen in orginele 50s look gaven het feest en echt nostalgisch tintje. Toch nog even een complimentje aan Rubens Agaatsz die dit al zovele jaren volhoud.

Edu en The Entertainers Hoi lieve mensen, Om een antwoord op de vragen die jullie me gesteld hebben omtrent mijn RENTREE te geven, wil ik jullie allen langs deze weg allereerst bedanken voor het warme onthaal die ik van jullie heb mogen ontvangen in deze 2 weken. Want deze jongen werd overladen met bloemen, kado's ( het was zwaar tillen voor Evelynn en Wim Doornik want er zat van alles in ) en ook natuurlijk met jullie aanwezigheid, en dan te weten hoe oppassend jullie voor me zijn dat ik me niet al te druk zou maken. Gebaren van je rustig houden en of vinger wijzingen die iets strenger overkomen, dus een medeleven van jewelste en toch heel moeilijk om er aan te houden. Ook hiervoor mijn hartelijke dank voor de bezorgzaamheid. Dit geeft je toch steeds meer kracht om verder te gaan. Omdat Evelynn vaak tegen de mensen zei dat ik een gemakkelijke eter ben, werd ik ook verwend door velen onder jullie met de jajan-jajan (snacks) en groot eten. Terima kasih banyak ( Vele dank). Degene die aanwezig waren bij mijn optredens zowel solo als met the Entertainers (dat was kicken om samen na 2 1/2 maand afwezigheid weer heerlijk tegen aan te gaan ) Tot de volgende keer maar weer. Gr. en liefs Edu ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Apeldoorn april 2013 Lieve mensen, Na bijna 3 jaar te hebben gespeeld bij The Entertainers wil ik u mededelen dat voor mij het doek valt. De combinatie toetsenist van The Entertainers én eigenaar van Suara Gembira Indonesische catering & Events is sinds dit jaar niet meer te combineren. De werkdrukneemt toe, de aanvragen concentreren zich steeds meer op de dagen dat we moeten optreden en dan moet je noodgedwongen, dóch verstandige keuzes maken. Ik heb vanaf augustus 2010 met heel veel plezier en passie de rol van toetsenist mogen vervullen. In deze afgelopen jaren heb ik veel geleerd en heb ik u mogen ontmoeten en muziek voor u mogen maken. Altijd gezelligheid en altijd sfeer brengen middels de muzikale omlijsting van The Entertainers met de nodige entertaingehalte. Eind mei zal ik The Entertainers verlaten en zal ik mij volledig storten op mijn zaak. In eerste instantie wil ik alle bandleden: Edu, Rob, Ronald, Clay en Rick enorm bedanken voor het vertrouwen en de vriendschap. Naast de bandleden natuurlijk alle lieve partners! Altijd op de achtergrond aanwezig, maar zonder jullie is ook de band niet compleet. Ik wens jullie allen het allerbeste toe, veel muzikale & succesvolle jaren en natuurlijk veel gezondheid! Tot slot richt ik mij graag een woordje tot u. Heel hartelijk dank voor uw vertrouwen en aanwezigheid op de Pasars, Indische avonden en vele andere gelegenheden. Wellicht ontmoeten wij elkaar nog eens, maar dan via mijn catering- & eventsbedrijf Suara Gembira. Het gaat u allen goed! Stephen de Ruyter

The Hobbit Dat Armand een kunstenaar is weten wij allemaal wel. Ook nu heeft hij weer zijn vakmanschap laten zien met deze fantastische creatie van de Hobbit.

Rose Marie Veeren 65j Met Ed en Suus ook even gek doen... Leuke afsluiting van een geweldige avond: wat een verjaardagsfeest, om nooit te vergeten!!! met Eddy Chatelin en Rogier Veeren. Eddy zong Living Doll, mag niet ontbreken... dus Rose, Susy en Anneke als the Young Ones.. met Glenn Kuhuwael, Eddy Chatelin, Marie-Luise Schimai en Anneke Vink.

Nora en Rene Ranti Enkele weken geleden kreeg ik van Jos Smith uit California een flyer toegestuurd van de International Hawaiian Steel Guitar Festival, welke op zondagmiddag 5 mei a.s. plaatsvindt en gehouden wordt in het NH Atlantic Hotel Kijkduin in Den Haag. Dit evenement wordt vooraf gegaan door een workshop onder leiding van Basil Henriques uit de UK. De workshop is van 12.00-13.00 uur. Het muziek gedeelte is van 14.00 tot 18.00 uur, gevolgd door een 3 gangen buffet diner van 18.00 tot 20.00 uur in de grote eetzaal. De muziek wordt vervolgd van 20.00 tot 22.00 uur, waarin het laatste gedeelte gejamd wordt. Bij het lezen dat er muzikanten acte de présence geven uit verschillende landen, waarbij Jos Smith in California en zelfs in Hawaii een zeer gewaardeerde steelguitarist in de Hawaiianmusicwereld is, leek het me interessant om meer over deze meeting te weten te komen, daar het organiseren van zo'n evenement echt geen peanuts zijn. Enkele jaren geleden kwam helaas na ruim 15 zeer succesvolle jaren een einde aan de mooie Promotiedagen voor Hawaiian Music, Dance en Culture Festival dat elke tweede Paasdag werd georganiseerd door het echtpaar Gerrit & Lolita Venema. Eerst 12 jaar in Heerhugowaard, daarna in Assendelft, wat de Nederlandse Hawaiian Dans en muziekgroepen in het spotlicht bracht, met zelfs gastoptredens uit Polynesië. Het waren onvergetelijke jaren waar menigeen nog fijne herinneringen aan heeft. Gepresenteerd door Gerda Rademaker en manlief Jules, die het geluid deed. Dus heb ik een afspraak gemaakt waarbij ik kennis maakte met de organisatoren Nora en René Ranti. Een lief en gastvrij echtpaar, dat de warme Hawaiian muziek en cultuur een warm hart toedraagt en het graag opnieuw leven willen inblazen door het te promoten in dit koude land.

Nora en Rene Ranti René en Nora voelden dat er een leegte was ontstaan in Nederland en zij wilden, de mensen die de Hawaiian Music, dance en culture nog steeds een warm hart toedragen, weer bij elkaar zien te krijgen. Tot mijn verbazing hoorde ik dat René en Nora eigenlijk pas met hun passie begonnen waren sinds 2006! Dat vergrootte nog meer mijn waardering als je ziet wat zij al bereikt hebben in dit korte tijdsbestek. Nora, geboren in Bandoeng, van meisjes-naam Klein, was de dochter van de politie commissaris in Palembang. Haar vader speelde piano en saxofoon en vanaf haar 10e jaar zong ze mee bij haar vader en was dus met muziek grootgebracht. Pa werd overgeplaatst naar toenmalig Ned. Nieuw Guinea en daarna vertrok het gezin naar Nederland. Ook hier bleef ze zingen en zong Nora als sopraan in een kerk koor. Tot dat de vlam van HawaiianMusic op haar oversloeg, toen ze op Hawaii de mooie harmonieuze klanken van de bekende band Happa hoorde. Hierdoor is zij zich in de Hawaiiaanse Cultuur gaan verdiepen. Om deze muziek te kunnen zingen, nam ze enkele jaren zangles om niet over een nacht ijs te gaan en om er goed mee voor de dag te komen, en hoe...! Ook vertrouwde ze me toe dat ze o.a. zangles heeft gehad van een zekere Eddy Chatelin... René speelde al jaren muziek, maar studie aan de zeevaartschool en de daaropvolgende functie belette hem zich intensief met muziek te bemoeien. Geduld is een schone zaak. Eenmaal met pensioen in 2003, achter de geraniums Nee! Maar intensief mèt gitaar, het nemen van gitaarlessen en het volgen van een studie van geluidstechnicus/producer. Een netwerk opbouwen van muziekartiesten die de Hawaiian music, dans en cultuur liefhebben. Dit gebruikt hij om de schoonheid van de Hawaiiaanse muziek en cultuur opnieuw leven in te blazen in Nederland. René had les gehad van Theo Ehrlicher, niet de eerste de beste muzikant. Deze befaamde Hawaiian steelgitarist volgde Vic Spangenberg in 1945 op in de bij ouderen vooral zeer bekende Kilima Hawaiians, opgericht door Bill Buysman in 1934! In 1958 trok Theo zich terug. Dat waren ook de meest glorieuze tijden van de band. Theo Ehrlicher werd in Menado geboren, had conservatorium gedaan en was orkestviolist. Maar toch, ook zijn grote passie was de Hawaiian music. René ontmoette enkele Nederlandse Hawaiian enthousiasten zoals Remco Houtman, Jan van Elk en Pascal Mesnier uit Parijs. Overal waar Hawaiian meetings werden gehouden gingen René en Nora er naar toe. Op een Hawaiian Convention in zuid Frankrijk (Chanos) ontmoette hij Basil Henriques, de president van de Europian Steel Guitar Hall of Fame en uitgever van het enige Europese Hawaiian music tijdschrift, de Aloha Dream. Basil heeft zich altijd als de grote promotor van de Hawaiian Cultuur in Europa ingezet. René werd als member benoemd en door zijn toedoen werden Theo Ehrlicher, Rudi Wairata, George de Fretes, Coy Pereira postuum genomineerd en hebben hierdoor een award toegewezen gekregen.

Nora en Rene Ranti In 2010 werd George de Fretes genomineerd en dochter Wanda kwam daarvoor speciaal uit America over om de Award in ontvangst te nemen. Rosy Pereira kwam in 2011 naar Chanos en nam de Award voor haar vader Coy Pereira in ontvangst. In 2008 formeerden René en Nora een band met de veel zeggende naam: EverLite for Hawaiians. Jan van Elk Hawaiian steel, Dolf Lindeboom Bass, Nora Ranti Vocals en René Ranti Rythmguitar en Bandleider. De laatste maanden is Harm van Sleen erbij gekomen. Harm bekleedt in hun Hawaiian band een variabele functie, als contrabas speler, begeleidingsgitarist en als pedalsteelgitarist. In datzelfde jaar hielden ze in Don Bosco in Rijswijk hun eerste Hawaiian Meeting voor ruim 200 belangstellenden. Er wordt flink aan de weg getimmerd en nu vieren ze alweer hun eerste lustrum. Daar het promoten van de Hawaiian muziek en cultuur voor alle collegamusici zeer hoog in het vaandel staat, zijn ze zelfs bereid om alle reis- en verblijfkosten voor hun eigen rekening te nemen. Dat is zeker een dikke pluim voor de organisatie! Zondag 5 mei a.s. in NH Hotel Atlantic Kijkduin. Deltaplein 200 Den Haag met Hawaiian muziek artiesten uit Amerika, Jos Smith, Basil & Pat Henriques en Rod & Rosemary King uit Engeland, Le Trung Tam uit België, Norman Kalama en Aldyth Leilani Fletcher uit Spanje, Pascal Mesnier & Les Hula Serenaders en Bernard Glorian uit Frankrijk en Jan van Elk met de EverLite for Hawaiians, Jan en Trudy Visser en Harm van Sleen uit Nederland.The Hula Emeralds: Kim Vroom, Shaëeza Ramjiawan, Jhaydy Rodriquez Parra, Adi Supriyanto en Lex Breur. Informatie 06 16 74 23 26 of noraranti@gmail.com Heel veel waardering dat Nora en René de moed hebben genomen met het opnieuw leven inblazen van de Hawaiiaanse muziek en dans cultuur in Nederland.

Hawaiian Music Nu te hopen dat er meer Indischen zich geroepen zullen voelen om de Hawaiian steelguitar muziek weer op te pakken. Daarnaast hopen zij in het vervolg op Hawaiian(dans)formatie(s) die zich bij hun willen aanmelden om belangeloos aan de promotie mee te willen werken, wat immers hun eigen hobby of passie is nota bene... Dit alles ter behoud van de Hawaiian cultuur in Nederland. René en Nora, succes en tot 5 mei! Wie volgt... Armand Filon ============================================================================================ De Royal Hawaiian Legends The Royal Hawaiian Legends op het feest van de Kelapa Muda in het Wellanntcollege te Den Haag. We hebben er van genoten. Hans Bax voor het eerst weer na 40jaar op de Hawaiian steelgitaar. Benny Pea Bas en Vocals en Roy de Fretes ukele en vocals.

Onderscheiding voor Paula Hinne Waar maatschappelijke verbondenheid, Interesse in de medemens, hulpvaardig- en zorgzaamheid, een grote goed is in de Indische gemeenschap, daar is Paula Hinne, geboren op 17 december 1949 te Jakarta (Indonesië) een persoon om trots op te zijn. Wat in 1972 begon als vrijwilliger bij Tafeltje Dekje, door tbv bejaarden warme maaltijden in de omgeving van Haaksbergen (Ov.) rond te brengen, vloeit het sociale aspect en en verantwoordelijkheidsbesef anno 2013 nog steeds door haar aderen. Gelet op het feit dat zij naast haar baan ook nog als moeder en grootmoeder haar steentje bijdraagt, maakt haar een super rolmodel voor velen onder ons. Paula Hinne is reeds jarenlang vrijwillig actief op het gebied van integratie van allochtone vrouwen in de regio Enschede en de opbouw en de bevordering van wederzijdse kennismaking en respect tussen verschillende vreemde culturen. Voorts zet zij zich, (mede door haar Indische afkomst), als vrijwilliger in, voor de Indische en Indonesische gemeenschap, zowel in Nederland als in Indonesië. Tevens heeft zij zich in het verleden jarenlang ingezet voor de natuureducatie als vrijwilliger bij het IVNHaaksbergen. Haar inzet komt thans onder meer concreet tot uiting in haar vrijwilligerswerk (waaronder bestuursfuncties) bij de EEVA Eerste Enschedese Vrouwengroep Allochtonen, SIVE Stichting Intercultureel Vrouwencentrum Enschede, Stichting NASI IDJO en SWLStichting Weeshuis Lombok. Daarnaast helpt zij ruim 10 jaar een alleenstaande bejaarde heer uit Haaksbergen met praktische aangelegenheden, waardoor zij het hem mogelijk maakt nog zelfstandig te kunnen wonen. Het heeft Hare Majesteit dan ook behaagd haar lid in de Orde van Oranje Nassau te verlenen. De verdiende Koninklijke onderscheiding is haar vanwege deze positieve elementen dan ook namens broers en zussen van Harte gegund.

Gij zult niet begeren, wat uw naaste toebehoort Daar ik katholiek opgevoed ben, ga ik nog steeds zo af en toe naar een mis. Vorige week, na de mis bedankte ik de predikant voor zijn stichtelijke preek en liep verlicht de kerk uit om op de fiets te stappen en schielijk naar de kroeg.. eh ik bedoel, huiswaarts te fietsen. Maar wie schetst mijn verbazing? Niemand?... Dan zal ik het zelf maar doen Mijn keurig voor de kerk geparkeerde tweewieler was in geen velden of wegen te bespeuren. Gestolen. voor een Godshuis nog wel. Waar moet het naar toe met onze maatschappij, dacht ik. Volledig ontdaan liep ik naar de predikant, die nog in een diepgaand gesprek met een paar oudere dames verwikkeld was. Beleefd onderbrak ik het gesprek: Eerwaarde, dit is toch ongehoord. Iemand heeft mijn fiets gejat, terwijl ik in de kerk zat, waarschijnlijk iemand uit uw parochie. De vrome pastoor was geschokt, dit had hij nog nooit meegemaakt in zijn brave parochie. Na enig nadenken echter kwam hij, waarschijnlijk met hulp van boven met een oplossing aandragen. Luister: Komende zondag moet je op de eerste rij gaan zitten en als ik nadrukkelijk de Tien Geboden voorlees, draai je je om en kijkt iedereen strak aan. Wie bij: Gij zult niet stelen jou niet durft aan te kijken, is gegarandeerd de dader. Na de dienst is de pastoor benieuwd of zijn goede raad nog effect heeft gehad. Bij de uitgang sprak hij mij aan: En, gelukt? Helemaal toppie antwoordde ik. Toen we bij: Gij zult niet echtbreken waren, wist ik ineens weer waar ik de fiets had laten staan Heb heel wat op te biechten bij het volgende biecht uurtje. Woody =================================================================================== Hai drs. Woody (hahaha), Van de week draaide ik de cd weer eens die Marten en ik ooit van jou kregen: Still Nuts.Al luisterend vroeg ik me af hoe het met jou zou zijn na al die jaren. En kwamen er heel wat herinneringen boven. Inmiddels heb ik geloof ik heel het internet afgezocht naar een adres of telefoonnummer van jou, maar kon niets vinden, tot ik op de site van Indo Privé stuitte. Dus dan maar een mailtje naar jou via deze site. Je ziet er op de foto s goed uit trouwens! Ik zou het erg leuk vinden om van jou te horen of die indruk echt klopt. Sowieso hoop ik dat je de moeite wil nemen te reageren, zodat ik in elk geval weet dat dit berichtje jou bereikt heeft. Voor nu hou ik het even wat algemeen omdat heel de redactie toegang heeft tot deze mail, zo stel ik me voor. Ik hoopje oant gau en mei de groetnis fan Fieteke de Kruijf J Hoi Fieteke, met mij gaat het goed Leuk van je te horen. Ik moet me wel heel diep graven, om mij een beeld van jou voor ogen te toveren. Stuur een foto, dan wordt misschien de ouwe grijze massa weer geactiveerd. Groetjes, uit Sneek Woody

SP.?? Tijdens een plotselinge vlaag van voorjaars opruimanie, stuitte ik op allerlei oude spullen waaronder mijn gedateerde loodzware REVOX bandrecorder. Bandrecorder; wat een archaïsche benaming in het tijdperk van blogs. USB s, laptops en I-pads. De ouderen onder ons zullen zich haar echter nog wel kunnen herinneren. Liefdevol verwijderde ik de dikke laag stof waarmee ze door de jaren bedekt geraakt was. Ik voelde mij net een archeoloog, die een bot van een dinosaurus voorzichtig van eeuwenoude aarde aan het bevrijden was. Terwijl ik hiermee bezig was, viel mijn oog op een stapel doosjes achter het pré-digitale gevaarte. Daar zaten waarschijnlijk bandjes in nee..geen USB-sticks, geen CDrom geen externe schijf, maar gewoon van die ouderwetse grote onhandige geluidsdragers. Ik pakte een van de eveneens met stof bedekte doosjes, waarin de bandjes zitten en veegde het stof er en beetje af. Rechtsboven van het doosje, stonden de initialen SP 1962. Socialistische Partij 62? Nee dat kon het niet betekend hebben. Die partij bestond toen niet, Marijnissen zat misschien toen nog op de kleuterschool denk ik.. Ik was erg nieuwsgierig, naar hetgeen op de geluiddragers zou kunnen staan. Het duurde echter toch nog even voordat ik uitgevogeld had hoe je het apparaat aan de praat kreeg, verwend door moderne apparatuur als ik ben. ( Daar ben ik ook altijd mee aan het knoeien trouwens) Zelfs het bandje correct plaatsen kostte mij nog de nodige moeite, gelukkig bleef het intact en scheurde niet af. Eindelijk kreeg ik madame REVOX aan de praat, maar. Geen geluid. Was ik, als super techneut, helemaal vergeten dat je eerst de boxen moet aansluiten om geluid uit dat oude ding te krijgen. Eindelijk kreeg ik SP aan het draaien. Tot mijn verrassing knalde er echte onvervalste stevige Indorock en wel van de laatste der IR Mohikanen, die de naam nog eer aan doet uit de boxen. de Crazy Rockers. Mijn nederige excuses, dat ik dit zo ondoordacht chauvinistisch neerpen. Komt door de euforie van het moment. Daarmee wil ik de promotors,toppers en sterren onder de Indorockers niet te kort doen hoor. Je ziet het,ik blijf voorzichtig, want voor dat je het weet, wordt je met de dood bedreigt. Terwijl het bandje als een oude stoomlocomotief draaide, onderzocht ik het doosje en vond er een briefje in. Nee het was geen Adres van een oude vriendin. Met een keurig handschrift stond er geschreven, dat de opnamen gemaakt waren door wijlen Sam Patty in de club Musical te Krefeld. Het raadsel SP was dus opgelost. Voor de genen die Sam niet gekend hebben: Sam was een fervente fan van de Crazy Rockers en heeft ons zelfs vele malen in Duitsland bezocht. Hij was altijd bezig met het maken van opnamen. Sam was een bijzonder aardige en bescheiden man. Opnamen maken en fotograferen waren zijn grote Leidenschaft.

SP.?? Hij vroeg altijd beleefd of hij mocht opnemen. Dat is heel wat anders, dan de you tube fananten van tegenwoordig. Altijd kwam hij wel met een copietje voor de bandleden aanzetten. Zo moet ik ook aan dit bandje gekomen zijn. Ondanks alle omzwervingen is het bewaard gebleven. Het is altijd verrassend om de sound uit die tijd weer eens te horen. Robby, een zelden genoemd en onderschatte Godfather, deed hierover de volgende uitspraak: Wat die z.g. Indorockers ook proberen, ze zullen nooit meer die sound en die uitstraling uit die tijd kunnen evenaren. Als ik het bandje beluister slaat hij de spijker op de kop moet ik toegeven. Ook ons lukt dat niet meer. Natuurlijk zijn er altijd hoogvliegers die beweren dat ze het wel kunnen. O.K. dat is dan de buitencategorie. Bij het beluisteren hoor ik als eerste nummer een parodie op Geh nicht vorbei wie ein Fremder dat als Geh nicht vorbei du alte Drecksack gezongen wordt. Het is te horen, dat dit tot algehele hilariteit in de zaal leidt, dat geeft de sfeer aan uit die tijd, maar ook het niveau van het publiek. Quatermaster Store, Hänschen Klein een hele rits van lang vergeten nummers zoals Love me warm and Tender van Paul Anka en Please love me forever en vooral Peter Gun met een saxofonist. Dat moet Walter Kohn geweest zijn, die waarschijnlijk op bezoek was bij ons. Een lange film met veel nachtelijke scènes draaide zich voor mijn geestesoog af. Ik denk, dat zulke authentieke documenten, want dat zijn ze voor mij, interessant kunnen zijn voor echte liefhebbers en zelfs voor een heus Indorockmuseum. Het roept herinneringen op, bij het kleine restant zichzelf respecterende oude rock dino s, maar kan ook voor de volgende generatie interessant zijn, als wij al lang en breed buiten liggen slapen. Tenzij anderen al zo n exemplaar in een of andere hutkoffer op zolder hebben liggen natuurlijk. Maar daar gaat het mij niet om. Ik vind het spannend iets terug te vinden waar ik decennia lang niet wist dat ik het überhaupt in mijn bezit had. Nu mijn leesbril nog terugvinden. Snap niet waar ik dat koelere ding heb laten liggen. Ik probeer de sfeer van toen in me op te nemen, laat het even bezinken en ga dan analyseren, wat de z.g. Indorock tot Indorock maakte. Door al het ge analyseer om me heen ga ik zelf twijfelen aan wat Indorock eigenlijk is. Zelfs mijn oude tante Marie denkt dat ze het wel weet. Hoewel tante Marie was er wel bij toen wij de eerste rock schreden zetten, ze kent zelfs de tekst van Jailhouse Rock nog beter dan ik. Ik zou het eigenlijk beter moeten weten als Zeitzeuge. P.s. Nog iets: Ik moet diegenen,die mij graag in een houten jas zien liggen, teleurstellen. IK ben er nog steeds of je het nou leuk vindt of niet. Woody

EMBERS en AVA reunie

Indo Privé Top 20 video s 1x klikken hieronder om de video s te bekijken 1 Donau wellen / Carioca.The Crazy Rockers en de Mariniers Kapel 2 Ajoh Den Haag. Hans ( Antje Miemat ) en Jody ( HDSoundstudio) 3 Poco poco style.ricky Risolles 4 Just out of reach.eddy C 5 I m Comming home.woody Brunings, Pim Veeren en Eddy C 6 God dank ik ben een Indo Boy.Ricky Risolles 7 Beautiful Hawai.Stella Makadoero en Eddy C 8 I m in love again.jim Pownell and The Hot Jumpers 9 Ramona.Blue Diamonds 10 In the still of the night.jack Jersey 11 Juanita.Nick Mackenzie 12 18th century rock.andy en Reggy Tielman 13 Kasian Den Haag.Wieteke van Dort 14 Waktu potong padi.edu Schalk op Bali 15 Shake rattle and roll.the Black Dynamites 16 Sepanjang jalan.yuni Shara 17 What I say.eddy Chatelin 18 To soon to know.benny Poetiray 19 Indonesië ik hou van jou.anneke Grönloh 20 Waarom daarom.ed Brodie

Indo Privé word gesponsord door Sir Winston Leisure Center Gen. Eisenhowerplein 27 2288 AH Rijswijk TEL 070-3 192359 FAX 070-3192430 info@sirwinston.nl Fred Lammers Postbus 243 7600 AE Almelo TEL 0546-865811 gsm 06-20582405 info@flamproductions.nl Indonesisch restaurant Sarinah Goudenregenplein 4 2565 GJ Den Haag TEL 070-360 15 85 info@sarinah.nl uw gesprekspartner voor al uw feestelijke zaken en zakelijke feesten Specialist in het organiseren van evenementen in de Indonesische sfeer Pasar Malam Assen/Hengelo/Arnhem Toko /afhaal Specialiteiten Buffet Catering Kookworkshop

Indo PRIVÉ tot ziens Redactie medewerkers : Drs. W. Brunings R. Simons Armand Filon Indo Privé steunpunt : Edu Schalk Directeur en supervisor: E. B. Chatelin Heeft u nog interessante nieuwtjes die het waard zijn om gelezen te worden, stuur ze dan naar onze redactie. indoprive@gmail.com