Aanvraag financiële ondersteuning Remedial Teaching op Langetabbetje September 2014 Stichting Alenbo! Hopakker 192 3514 BZ Utrecht www.stichting-alenbo.com
Inhoud 1. Achtergrond en problematiek... 3 1.1 Achtergrond... 3 1.2 Problematiek... 4 2. Hoe helpt Alenbo!?... 6 2.1 Remedial Teaching op Langetabbetje... 6 2.2 Donatie schoolmateriaal... 7 2.3 Netwerk Boslandonderwijs... 7 3. Begroting 2015... 8 3.1 Remedial Teaching op Langetabbetje... 8 3.2 Netwerkdag Boslandonderwijs... 8 4. Planning... 9
1. Achtergrond en problematiek 1.1 Achtergrond Alenbo! bestaat sinds 2011 en organiseert kleinschalige onderwijsprojecten in het binnenland van Suriname. Alenbo! betekent regenboog in Sranan Tongo, de lingua franca van Suriname. Alenbo! is opgericht door Jord Huffels en Remy van den Bosch, die ervaring hebben in het werken in het binnenland van Suriname. Visie Alenbo! vindt dat ieder kind recht heeft op een gelijke behandeling, gelijke kansen en op een beloftevol toekomstperspectief. Wij maken hierin geen onderscheid in afkomst, sekse en religie. Goed onderwijs legt de basis voor self-empowerment. Sport biedt hierin een bindende en stimulerende factor. Onderwijs en sport moeten dus worden ondersteund. Missie Vanuit de wens om de educatie in het Surinaamse binnenland te verbeteren, richt Alenbo! zich op het organiseren en ondersteunen van projecten die leefomstandigheden en het toekomstperspectief van kinderen uit het binnenland verbeteren. Dit doet Alenbo! door op duurzame wijze hulp te verlenen in de vorm van materiaal en kennis. Doelstellingen Het onderwijs in het binnenland aan een gelijkwaardig niveau met dat van Paramaribo krijgen. Voor kinderen in het Surinaamse binnenland dezelfde sociaalmaatschappelijke kansen creëren als die van kinderen in Paramaribo.
1.2 Problematiek Volgens de 8 e volkstelling in 2012 wonen er ongeveer 47000 mensen in binnenland. Die leven in meer dan 200 dorpen verspreid langs de verschillende rivieren. De bevolking in het binnenland woont veelal in kleine, geïsoleerde dorpen die her en der langs de rivieren liggen. De meeste dorpen zijn omgeven door het regenwoud. Veel dorpen zijn enkel bereikbaar per boot of vliegtuigje. Contact met de hoofdstad en het stadsleven is moeilijk. De mensen leven er tussen woud en water. Vis en kleine landbouw voorzien in het levensonderhoud. Er is veelal radio, maar vaak geen TV. Sinds kort is er mobiele telefonie met toegang tot het internet. Dorpen in het binnenland zijn wereldjes op zich. Afstammelingen van gevluchte slaven en indianen leven hier op een traditionele manier. Ver van de geciviliseerde wereld, vaak zonder elektriciteit (of alleen s avonds) en stromend water. Ze leven grotendeels zelfvoorzienend, bouwen hun eigen huizen en verbouwen gewassen op hun kostgrondje. Economisch gezien biedt het binnenland lokale bewoners weinig. Vrouwen verkopen hun gewassen en zorgen voor de kinderen. Jongens en mannen trekken vaak naar de stad om daar een betere toekomst te zoeken, of belanden in de illegale houtkap of goudzoekerij. Het kleinschalige toerisme is in opkomst en biedt wel een inkomstenbron, maar daar profiteert slechts een handjevol dorpsbewoners van. Grote delvings- en kapmaatschappijen weten hun weg naar het binnenland al decennia te vinden, en zijn een grote bedreiging voor de locals. Waar bomen worden gekapt en goud wordt gedolven verdwijnt bos, en hiermee jachtgebied en gebied om gewassen te verbouwen. De goudindustrie laat ook een vernietigende nasleep achter door kwik, dat in de rivier terecht komt, en via de vis in de mensen terecht komt. De invloed die dit op de gezondheid van mensen heeft spreekt voor zich. Mede door deze invloeden kiezen steeds meer binnenlandbewoners ervoor om hun kinderen rond hun 12 e jaar naar de stad te sturen. De meeste kinderen verblijven bij familie aan de rand van de stad. Ze belanden dan met name in de achterstandswijken Flora, Latour en Pont Buiten. Dit zijn buitenwijken, waar goedkope hutjes staan. Is dit een probleem? Op zich zou het geen probleem zijn als mensen moeten verhuizen om zich verder te kunnen ontwikkelen. Maar! Het binnenland van Suriname is op het vlak van onderwijs een achtergestelde regio. Daarom vraagt het onderwijs in het binnenland om bijzondere aandacht. Vanwege de geïsoleerde positie heeft het onderwijs sinds jaar en dag te kampen met enkele specifieke problemen, die tot op heden niet door het ministerie van onderwijs kunnen worden opgelost.
Deze problemen: 1. Een tekort aan leerkrachten In de stad opgeleide leerkrachten willen niet naar het binnenland om les te geven. De levensstandaard is immers veel lager. Wanneer je in Suriname de kweekschool hebt afgerond, volgen er wel drie verplichte jaren van lesgeven in het binnenland. Dit is erg mooi, maar de hoeveelheid leerkrachten is nog verre van toereikend. Leerkrachten uit de stad willen liever niet in het bos wonen. Slechts 48% van de leerkrachten in het binnenland heeft de kweekschool afgerond, of bezit een boslandakte. Die boslandakte komt niet in de buurt van een echt kweekschooldiploma. 2. Duur vervoer van leerkrachten/materiaal van en naar de hoofdstad Het is erg duur om middelen naar het binnenland te transporteren, en in het verleden was communicatie bijna niet mogelijk. Alles moet per boot (op moeilijk bevaarbare rivieren) of per vliegtuig worden getransporteerd. 3. Tekort aan leermiddelen en aangepaste curricula Door het de geïsoleerde positie en door het dure transport tref je in het binnenland zelden adequaat lesmateriaal, een goed schoolgebouw en een aangepast curriculum aan. Dit aangepaste curriculum is tevens moeilijk te bewerkstelligen als er te weinig leerkrachten zijn. 4. Onvoldoende begeleiding en inspectie Stel je voor: Er zijn ongeveer 200 dorpen in het binnenland, daarvan hebben ongeveer 120 dorpen een school. Deze liggen verspreid van elkaar op verschillende plekken ver van Paramaribo. De moederorganisaties hebben niet de capaciteit om al deze scholen te bezoeken. Ze organiseren wel veel workshops, maar nooit situatiespecifiek op locatie. 5. Taalproblematiek (bevolking spreekt inheemse talen) Op school krijgen kinderen les in het Nederlands, maar in het binnenland worden inheemse talen gesproken. Kinderen in het binnenland hebben, anders dan in Paramaribo, vrijwel nooit op een voorschoolse opvang (Pre Skoro) gezeten. Als je ouders geen of weinig Nederlands kunnen, en je begint op je 6 e aan de basisschool, dan is Nederlands een nieuwe taal en dat maakt het voor de weinige leerkrachten, die vaak ook nog eens slecht zijn opgeleid, nog moeilijker om kinderen op niveau te brengen. 6. Geen doorstroommogelijkheid in het binnenland In het binnenland van Suriname bestaat geen mogelijkheid om door te stromen naar de middelbare school. Hiervoor moeten scholieren naar plaatsen in het kustgebied, waar ze bij familie of in internaten verblijven. Wanneer ze de stap naar de middelbare school maken, moeten ze ook omschakelen naar een volledig nieuwe omgeving.
Dit alles maakt dat In het binnenland van Suriname maar 28% van de leerlingen doorstroomt naar de MULO (vergelijkbaar met VMBO) en 5% naar het LBGO (Lager beroepsgericht onderwijs). Slechts 33% van alle leerlingen stroomt dus door naar het voortgezet onderwijs. 2. Hoe helpt Alenbo!? 2.1 Remedial Teaching op Langetabbetje De Granman Forsterschool in het dorp Langetabbetje is een kleine school met ongeveer 100 leerlingen. Kinderen gaan s ochtends naar school. De school heeft maar 5 leerkrachten, en heeft dringend behoefte aan extra mankracht. Ongeveer 90% van de kinderen heeft een grote achterstand in het Nederlands. Leerkrachten hebben geen ruimte om kinderen die extra hulp nodig hebben te helpen, en kunnen er ook geen extra activiteiten worden georganiseerd. Alenbo! biedt de kinderen en leerkrachten hulp door vrijwilligers in te zetten om bijlessen te geven. In 2014 heeft Alenbo! de pilot van dit project afgerond. Deze pilot was zeer succesvol. Leerkracht Maria Cuijpers verbleef drie maanden als remedial teacher in het dorp en heeft daar mooie resultaten geboekt. De methode die Alenbo! hiervoor gebruikt is Total Physical Response (TPR), wat inhoudt dat kinderen een taal of rekenen leren door gebaren, fysieke uitdrukking en tekeningen. Na drie maanden konden/hadden kinderen: meer woorden herkennen, beter begrijpend lezen en beter en sneller rekenen; duidelijk meer vertrouwen in eigen kunnen, gestimuleerd door de positieve resultaten; meer plezier in school, lezen en rekenen. In de pauze kwamen ze zelfs uit zichzelf een boek lezen. Haar blog is hier te lezen. Alenbo! heeft in Suriname een projectcoördinator, Anne Bockting, die het vrijwilligersproject in goede banen leidt. Op Langetabbetje heeft Alenbo! een vrijwilligersverblijf, met daarin alle faciliteiten voor één vrijwilliger. Alenbo! wil dit project graag voortzetten, en het mogelijk maken om een extra vrijwilliger te kunnen huisvesten/verwelkomen.
Om het project constant van vrijwilligers te voorzien moet er tevens een wervende projectfilm worden ontwikkeld. Deze beelden kunnen in januari 2015 worden gemaakt, wanneer een volgende vrijwilliger op het project aanwezig is. 2.2 Donatie schoolmateriaal Alenbo! heeft meer dan 140 dozen met lesmateriaal gedoneerd aan verschillende scholen in het binnenland. Op dit moment ligt dit project uit tijd- /kostenoverweging stil. 2.3 Netwerk Boslandonderwijs Er zijn talloze organisaties in Suriname en Nederland bezig met het organiseren en ondersteunen van hulpprojecten in het binnenland van Suriname. Omdat er geen bindend orgaan is voor deze organisaties, is de onderlinge communicatie doorgaans gebrekkig en is kennisuitwisseling en samenwerking gebaseerd op incidenten. Organisaties proberen zo vaak zelf het wiel uit te vinden. Dit gaat helaas vaak ten koste van tijd en geld. Alenbo! organiseert netwerk- en kennisevents en onderhoudt online contact om meerwaarde te creëren uit samenwerking. Tijdens de voorgaande editie hebben 16 organisaties elkaar leren kennen en middels netwerkgames van organisatie Good2Connect. De waarde heeft zich bewezen: diverse organisaties zijn met elkaar in contact gebleven, wisselen informatie uit en zijn zelfs samenwerkingen gestart. Ook in december zal er weer een netwerkevent plaatsvinden. Tijdens dit event zullen er soortgelijke games plaatsvinden, en zal er een workshop Crowdfunding worden gegeven door organisatie The Social Firm.
3. Begroting 2015 3.1 Remedial Teaching op Langetabbetje Beschrijving Kosten Bed, matras, linnengoed 300,00 Kledingkast, stoel en tafeltje 100,00 Keukengerei 20,00 Muskietengaas 20,00 Hangmat 35,00 Klamboe 7,00 Transport materialen 330,00 Projectbezoek projectcoördinator 1200,00 (6x 200.00) (vervoer,verblijf) 6x Dagvergoeding projectcoördinator 300,00 (12x 25.00) voor bezoek Wervingsfilm project 700,00 Totaal 3012,00 3.2 Netwerkdag Boslandonderwijs Beschrijving Kosten Huur zaal 300,00 Materialen 100,00 Workshop Crowdfunding The Social 300,00 Firm Begeleiding Good2Connect 200,00 Totaal 900,00
4. Planning Periode Jan 2015 Jan 2015 Jan 2015 Feb 2015 Feb 2015 Actie Netwerkdag Boslandonderwijs Projectbezoek coördinator Wervingsfilm Remedial Teaching Aanschaf en transport interieur Projectbezoek coördinator