Remember November 2016 is alweer bijna voorbij gevlogen. Er is weer genoeg gebeurd in de wereld. Na 9/11 hebben we nu 11/9 de verkiezing van Trump en verder de aardbevingen in Italië en Nieuw Zeeland etc etc. Maar in la Nièvre veranderd er niet zoveel en zeker niet erg snel. Mijn huisgenoten hebben nog weinig zin om zich aan te passen aan de wintertijd. De ezels staan als het niet regent nog steeds met hun voerbakken te klepperen rond zomertijd 7 uur. Beetje jammer dat het voor mij dan toch pas 6 uur is. Dus ben ik wel blij met een regenachtige ochtend. Dan staan ze liever te schuilen in hun stalletjes. De varkentjes zijn minder veeleisend. Echter door de regen is het wel makkelijker om uit te breken. Niet dat ze dat zomaar doen. Maar als ik thuiskom vinden ze het uiterst gezellig om even te komen kijken en goedendag te zeggen. Ik ben bezig om de hele boomgaard voor ze af te perken. Maar om het eenvoudig te houden komt er toch een stroomdraadje om het park! Het enige waar de varkentjes echt respect voor hebben! Hier zijn ze op weg naar het terras om als het kan ook nog even in de keuken te kijken! Een goede boom om tegen te scheuken is ook nooit weg!
We hebben de eerste dagen met serieuze nachtvorst. De dagen beginnen vaak met mist die tot begin van de middag blijft hangen. Ook de grus nemen het serieus. We zien ze niet zo veel maar horen ze vooral overvliegen. Zelfs als het al lang donker is. Van de supermaan krijg ik erg weinig mee, bij ons is het die avond superbewolkt. Ik werp 1 blik buiten de deur omdat we hierna weer 18 jaar moeten wachten. Maar vergeefs. En dat terwijl de nieuwsleester heeft gezegd dat de maan op 360 km van de aarde staat ( zou toch bijna binnen handbereik moeten zijn, net iets verder dan Parijs) Misschien vergat ze gewoon een paar nullen. In het eerste of tweede jaar dat ik hier ben gekomen heb ik een zelfbestuivende kiwi plant gekocht. Ik stond bijna op het punt om hem weer uit te graven en te verwijderen omdat ik alleen manlijke bloemen had en geen enkel vruchtje. Tot ik bij de huisarts een tuintijdschrift vond waarin stond dat deze zelfbestuivers pas na een jaar of 9 vrucht zouden dragen. Dus heb ik de plant nog wat respijt gegeven. En zie aan het eerste resultaat: 2 mini kiwi s zo groot als een aardbei! Waar een bezoekje aan de huisarts al niet goed voor is. Je kunt wel zeggen van levensreddend!
Onze wandelingen bij de Merle zijn enigszins ingeperkt. Er wordt erg druk in het bos gewerkt. En de paden over de berg zijn onbegaanbaar geworden door de grote machines. Daarom vermaken we ons nu vaak aan de rand van het meer. Erg interessant want het is ook de plaats waar het wild s nachts uit het bos komt om te drinken. In het hoge riet zijn de sporen goed te zien. Ze zijn bezig om de kromme en zieke bomen weg te halen bij de Merle. En naar het schijnt worden de overige dennen er over 3 jaar gekapt. Dat zal een kale boel worden. Op een avond als we toch nog lekker een rondje lopen zien we een grote groep kraanvogels die overwegen om de nacht door te brengen bij de Merle. Er lopen echter nog te veel mensen waardoor ze besluiten toch nog even verder te vliegen. Samen met de honden klus ik druk in en om het huis. De hele boomgaard is ter beschikking gekomen voor de varkens. Maar wel met een goede stroomdraad erom heen. Niet alleen om mijn varkens binnen te houden, maar ook om de wilde zwijnen buiten te houden. Sinds de koeien van Buurman Hervé verweid zijn rukken die op. Ik heb nog nooit zo dicht bij huis wroet plekken in de wei gezien! De jagers schieten dit jaar grote zware zwijnen. Het gemiddelde gewicht ligt rond de 100kg! Bij Saint Saulge spotten ze een groep van zo n 60 dieren.
Onze Wolf prefereert beverratten. Op volle vaart snelt hij naar het riviertje om te kijken wat er zit. Ook al vinden de kraanvogels het tijd om naar het zuiden te gaan, voor ons lijkt het in het midden van de maand nog erg mooi weer. Maar dat veranderd als we in 1 weekend 50 mm water krijgen.
Op een ochtend lijkt het of ons praktijk gebouw zelf een beetje ziek is. Het zit vol met vlekken. Het zijn allemaal kleine vlindertjes te zijn. Ze zijn op de nachtverlichting af gekomen en eindigen hier hun laatste uren. De vetbolletjes en de potjes vogelpindakaas worden weer opgehangen. Zag onlangs een programma waar iemand de meest mooie taarten maakte om ze buiten te zetten voor de vogels met allerlei zaden en meelwormen erin. Leuk om te proberen, hoop volgende keer het resultaat te laten zien. Hieronder nog een impressie van de herfst met zijn mooie kleuren. Door de wind en de kou zijn de meeste bladeren ondertussen gevallen, Groet vanaf Maubranche waar de kachel ronkt (en s avonds laat ronken de varkentjes ook, maar dan anders!) Koos