Van deze carport en achtergelegen schuurtje gaan we een moderne schuur maken. Wensen van de klant: - Maak een schuur van de carport. - Sta hoogte van 168 cm naar 200 cm brengen. - Originele oude beplanting op het dak handhaven. (mooie oude klim rozen en kamperefoelie s) - Bekleding aanbrengen van potdekseldelen. - Verlichting en wcd aanbrengen. - Harde vloer in schuur aanbrengen. - Historische deuren uit bestaande schuur terug laten komen. - Maak er iets moois van (binnen budget).
Hebben we genoeg hout? We hebben gekozen voor Douglas (Oregon Pine) voor de potdeksel delen. Ze moeten alleen nog effe zwart geverfd. Hiervoor gebruiken we originele koolteer. Deze koolteer is op aardolie basis i.p.v. steenkool basis en voldoet daarmee aan de huidige milieueisen. We hebben 40 liter besteld, dus kwasten maar! Op advies van de koolteer verkoper, zetten we het hout eerst in de verlopen olie. Mijn advies na deze ervaring NIET DOEN! De koolteer blijft plakken en alles zit er onder. Of je moet pas verven als alles gereed is. Maar het was mijn keuze om eerst alles te verven en dan pas te gaan timmeren. Dus alles zat onder de teer. Met een flesje wasbenzine na afloop, is alles weer spik en span.
We gaan de hoagte in. Onder de balk wil ik kunnen staan, zonder dat mijn kapsel in de war raakt, dus het laagste punt moet 2 meter worden. Hiervoor ga ik de bestaande constructie opvijzelen. Met wat krikken en blokken gaat het geheel ARBO-Proof de hoogte in. (toegeven, het was niet zwaar, ik kon het ook tillen, maar dat werkt zo onhandig)
Na het tijdelijk opvijzelen van het dak en de bestaande constructie, maken we er een nieuwe constructie onder die het geheel moet gaan dragen. Bestaande uit Vuren 2 x 3 (50x75 mm), die na bevestiging ook met koolteer worden behandeld door Marjon. Intussen haalt Arjan het karrespoor van oude klinkers uit de carport. En is de voorgevel van het achtergelegen schuurtje ook al naar voren geplaatst. De ruimte gaat nu zijn oppervlakte weergeven.
Zoals je ziet, is het dak van het bestaande schuurtje nog niet op hoogte gebracht. Dat dak leunt nog op de oude rondhoutpaaltjes van weleer. De oude deuren van Tiesje (mijn opa s beste vriend) wachten geduldig tot zij ook weer terug geplaatst worden in de nieuwe schuur.
Nu is ook het laatste deel van het dak op hoogte en krijgt ook in dat deel de constructie vorm. Je ziet dat de kamperefoelie op de voorgrond gered wordt door hem in een bak met water te zetten. De stronk met wortels stond namelijk binnen de grens van de wanden, waardoor hij dus eigenlijk in de schuur terecht zou komen. Dus we proberen met enige improvisatie, waaruit dit gehele project eigenlijk bestaat, deze plant ook te redden. Tiesjes deuren hangen weer op de plek waar ze de komende 25 jaar hun dienst mogen bewijzen. Tijd om te lunchen. Want tijdens de lunch en koffie pauzes werkt het brein door en komen de creatieve constructieve oplossingen tot stand.
Wat een uitzicht! Het is toch een genot om hier te mogen werken. Daar hangen ze dan! Een beetje schots en scheef en getekend door de tijd. Maar als ze straks behandeld zijn, kunnen ze nog decennia mee. Das toch leuk zoiets. Niet dan? Iets oude integreren in een nieuwe creatie. Dit maakt m n werk leuk. (maar niet altijd even makkelijk. Ik zal u de details besparen)
Het voorkozijn staat ook. Zelf gemaakt en onderdeel van de dragende constructie. Wel lastig om iets haaks en waterpas, in te passen in een geheel wat nergens waterpas of haaks is. De schuurbodem is ook los gespit en ruwweg geëgaliseerd. (allemaal handwerk). De kamperefoelie staat weer met alle wortels in de bodem. De planken kunnen er net achterlangs. Makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker.
Even wat 30x30 cm tegels gehaald bij Voogd in Ouddorp, zo n 187 stuks. Het past precies achterin, tussen het reservewiel en de gereedschapskast. Voogd dacht dat het niet zou passen, maar volgens mij moest het gaan. En qua gewicht.. ach, t was maar een klein stukje en hij veerde nog prima. De tegels zijn uitgeladen, de schuur is met de tegels bestraat en voor de openslaande deuren, die intussen ook gemaakt zijn en afgehangen, is een plateau gemaakt met de oude (en kromme) klinkertjes uit het karrespoor. Het gaat al ergens op lijken. Nu nog even de bekleding maken met potdekseldelen en een elektriciteitskabel door de grond van het huis naar de schuur, dan kunnen we de elektra en verlichting aanbrengen. (nog 2 dgn werk.)
De oude klinkers in het plateau voor de schuur. De tegels in de schuur.
Het zicht werk gaat beginnen. Is begonnen. Dit gaat snel. Een beetje passen en meten tussen de constructie en de planten, maar dan zie je ook gelijk resultaat. En de planten staan intussen vrolijk uit te komen. Er komt blad aan, dus ze hebben het overleeft.
Dit is de achterzij, bij de buren. Vanaf deze kant zie je bijna niet dat er een schuur is gekomen i.p.v. de carport. Het open gat wordt later ook nog opgevuld met beplanting. Maar dan ben ik al weg. De straat kant. De enige kant die voor de buutenwaereld te zien is. Maar de meeste mensen zal het niet opvallen dat er een schuur is ontstaan. Ze denken hooguit dat de schuur opnieuw geverfd is.
En het wordt met de dag groener. De kamperefoelie staat zelfs al in knop. Nog even opruimen en klaar. Kijk Tiesje.. daar hangen ze dan. Goed voor weer 25 jaar!
Binnenzijde schuur, met doorgang van carport naar het schuurtje. De verlichting brand, de bestrating zit. Klaar voor gebruik.
VOOR & NA Na 13 werkdagen (1 pers) en veel improvisatie (geen tekening) is dit het resultaat. Mooi? Mijn klant is er blij mee. Mag ik jou ook blij maken? www.johnrietdijk.nl