1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Minocycline Mylan 100 mg, filmomhulde tabletten 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Eén filmomhulde tablet Minocycline Mylan 100 mg bevat 115,85 mg minocyclinehydrochloride, overeenkomend met 100 mg minocycline base. Hulpstof met bekend effect: lactosemonohydraat. Voor een volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1. 3. FARMACEUTISCHE VORM Filmomhulde tablet. Lichtgele, ovale, biconvexe filmomhulde tablet. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties ongecompliceerde urethritis non-gonorrhoica (niet-gonokokken) acute tracheobronchitis veroorzaakt door Mycoplasma pneumoniae trachoom (ooginfectie veroorzaakt door Chlamydia trachomatis) syfilis, actinomycose of anthrax bij patiënten die allergisch zijn voor penicilline Zie rubriek 5.1 voor micro-organismen die gevoelig zijn voor minocycline. Zie ook de officiële richtlijnen over het juiste gebruik van antibacteriële middelen. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering: Gebruikelijke dosering bij de meeste infecties: Volwassenen : 200 mg op de eerste dag gevolgd door een dagelijkse dosis van 100 mg. In geval van ernstige infecties kan de dosis verhoogd worden naar 200 mg als aanvangsdosis, gevolgd door 100 mg om de 12 uur. Kinderen: Bij kinderen van 9 tot 12 jaar bedraagt de gebruikelijke initiële dosis 4 mg/kg/dag gevolgd door een dosis van 2 mg/kg om de 24 uur. Minocycline dient niet voorgeschreven te worden aan kinderen beneden de acht jaar. Oudere patiënten: De klinische studies die zijn uitgevoerd met minocycline hydrochloride bevatten onvoldoende patiënten van 65 jaar of ouder om te kunnen beoordelen of deze leeftijdsgroep anders reageert op de behandeling dan jongere patiënten. Voorzichtigheid is geboden bij toediening van minocycline aan oudere patiënten. Men dient de behandeling te starten met de laagst mogelijke dosis (één tablet om de andere dag) gezien de frequentie van verminderde lever-, nier- of hartfunctie bij deze patiënten en/of de aanwezigheid van andere pathologische verschijnselen. Aanbevolen dosering bij specifieke infecties: Pagina 1 van 12
Urethritis non gonorrhoica (niet-gonokokken): Tetracyclinen hebben het voordeel tegelijkertijd werkzaam te zijn tegen de verwekkers van niet-gonokokken urethritis, waardoor het vóórkomen van post-gonokokken urethritis afneemt. De dosering voor deze acute niet-gonokokken-infecties bedraagt 200 mg per dag gedurende 7 dagen. Algemene opmerkingen: De therapie dient te worden voortgezet 1 tot 3 dagen nadat de karakteristieke symptomen of de koorts zijn verdwenen. Verlenging van de therapie kan overwogen worden op basis van klinische respons op de behandeling en gevoeligheidsdata. Patiënten met lever- en nierfunctiestoornissen: Bij patiënten met leverfunctiestoornissen dient voorzichtigheid betracht te worden bij het voorschrijven van minocycline (zie rubriek 4.4). Minocycline dient niet voorgeschreven te worden aan patiënten met ernstige leverfunctiestoornissen (zie rubriek 4.3) Bij patiënten met nierfunctiestoornissen dient de totale dosis te worden verlaagd of de aanbevolen individuele dosis te worden gereduceerd en/of de tijdsduur van de intervallen tussen de doses te worden verlengd. De totale dosis in 24 uur dient niet meer te zijn dan 200 mg. Pediatrische patiënten Zoals geldt voor alle tetracyclines, dient minocycline niet te worden toegediend aan kinderen jonger dan 8 jaar oud (voor kinderen tussen 8 en 12 jaar zie rubrieken 4.3 en 4.4). Wijze van toediening: De tabletten moeten met veel water worden ingenomen om irritatie van de slokdarm te vermijden. Na inname mag de patiënt niet onmiddellijk gaan liggen. De tabletten mogen tijdens de maaltijden worden ingenomen, indien de inname maagklachten veroorzaakt. De absorptie van minocycline wordt praktisch niet beïnvloed door gelijktijdige consumptie van melk (zie rubriek 4.4). 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen. Ernstige leverfunctiestoornis. Zwangerschap en borstvoeding (zie rubriek 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding ). Ernstige nierinsufficiëntie. Zoals geldt voor alle tetracyclines dient Minocycline Mylan 50 mg niet aan kinderen jonger dan 8 jaar oud gegeven te worden (voor kinderen tussen 8 en 12 jaar, zie rubrieken 4.3 en 4.4). 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Er bestaat kruisovergevoeligheid en kruisresistentie tussen verschillende tetracyclinen. De anti-anabole werking van tetracyclinen kan een verhoging van het bloedureum(stikstof)gehalte veroorzaken. Ofschoon dit geen problemen hoeft te geven bij mensen met een normale nierfunctie, kunnen bij patiënten met een significant verminderde nierfunctie hogere serumconcentraties minocycline leiden tot azotemie, hyperfosfatemie en acidose. Bij nierafwijkingen kunnen zelfs normale doses leiden tot overmatige systemische accumulatie van het geneesmiddel en mogelijk tot leververgiftiging. Onder dergelijke Pagina 2 van 12
omstandigheden is een lagere totaaldosis dan normaal geïndiceerd en indien de behandeling wordt voortgezet kan het raadzaam zijn de serumconcentraties van het geneesmiddel te bepalen. Fotosensibiliteit die zich manifesteert door een abnormaal hevige zonnebrandreactie is waargenomen bij patiënten die behandeld werden met tetracyclinen. Patiënten die worden blootgesteld aan direct zonlicht of ultraviolet licht moeten erop worden gewezen dat deze reactie kan vóórkomen tijdens de behandeling met tetracyclinen. De behandeling dient te worden gestaakt bij het eerste teken van huiderytheem. Deze reactie wordt zelden waargenomen bij gebruik van minocycline. Net als bij andere antibiotica, kan het gebruik van dit geneesmiddel leiden tot overmatige vermeerdering van niet-gevoelige organismen, inclusief schimmels. Tot de belangrijkste superinfecties geassocieerd met de toepassing van tetracyclinen behoren de intestinale superinfecties. Indien een superinfectie zich begint te ontwikkelen, dient de antibiotica behandeling te worden gestaakt en dient een adequate behandeling te worden ingesteld. Bij het optreden van ernstige diarree gepaard gaande met koorts tijdens de therapie dient pseudomembraneuze colitis of stafylokokken enteritis als diagnose serieus te worden overwogen. De behandeling dient onmiddellijk te worden gestaakt; afhankelijk van de diagnose wordt respectievelijk vancomycine of cloxacilline oraal toegediend en rehydratie toegepast. Geneesmiddelen die de peristaltiek remmen zijn gecontra-indiceerd. Pseudotumor cerebri (benigne intracraniale hypertensie) bij volwassenen wordt geassocieerd met het gebruik van tetracyclinen. De gebruikelijke klinische syndromen zijn hoofdpijn en troebel zien. Bomberende fontanellen worden geassocieerd met het gebruik van tetracyclinen bij jonge kinderen. Ofschoon deze beide aandoeningen en hiermee in verband staande symptomen gewoonlijk na het staken van de behandeling van tetracyclinen verdwijnen, is een permanente nasleep mogelijk. Symptomen van vestibulaire aard zijn tijdens de behandeling met minocycline waargenomen. Deze symptomen komen meer voor bij vrouwen dan bij mannen en zijn reversibel. Bij optreden van duizeligheid kan het wenselijk zijn de dosering aan te passen. Voorzichtigheid is met name geboden bij patiënten lijdend aan het syndroom van Ménière. Bij optreden van vestibulaire verschijnselen en andere bijwerkingen, zoals gezichtsstoornissen, hallucinaties en scotoma dient de behandeling met minocycline te worden beëindigd. Tetracyclinen kunnen hepatotoxisch zijn, vooral bij toepassing van hoge doseringen en/of bij gelijktijdige toepassing met andere hepatotoxische geneesmiddelen of wanneer reeds een leverof nierinsufficiëntie aanwezig is. Indien de behandeling langer dan 6 maanden duurt, kunnen zich enkele verschijnselen en symptomen voordoen van systemische lupus erythematodes en hepatitis; hiermee dient dus rekening te worden gehouden. Zodra dergelijke symptomen zich voordoen, dient de behandeling onmiddellijk te worden gestaakt. In al deze gevallen dient de toepassing van tetracyclinen onder medisch toezicht te geschieden (zie ook rubriek 4.3 Contra-indicaties ). Tijdens behandeling met tetracyclinen is verhoogde uitscheiding van ascorbinezuur en foliumzuur waargenomen. Dit is doorgaans van geringe klinische betekenis. Vitamine B-deficiëntie kan zich voordoen bij langdurige behandeling met tetracycline door vernietiging van de vitamine B-producerende bacteriën. Pagina 3 van 12
Meldingen van een afwijkende schildklierfunctie zoals thyreoïditis, schildklier knobbeltjes, struma en schildkliercarcinoom zijn gemeld bij patiënten die minocycline gebruiken tijdens de post-marketing periode (zie rubriek 4.8). Als minocycline therapie gedurende een langere periode wordt gegeven moet het monitoren van schildkliercarcinoom worden overwogen. Minocycline Mylan is niet geïndiceerd voor de behandeling van meningokokken infecties. Pediatrische patiënten Behandeling van kinderen tussen 8 en 12 jaar met minocycline dient alleen te worden overwogen wanneer alle andere opties niet effectief of gecontra-indiceerd zijn. Laboratoriumonderzoek Bij geslachtsziekte waarbij ook syfilis wordt vermoed, dient een donkerveld-onderzoek te worden gedaan voordat de behandeling aanvangt. Voorts moet de bloedserologie maandelijks gedurende tenminste vier maanden worden herhaald. Bij gebruik voor langere tijd dienen periodieke laboratoriumonderzoeken van orgaansystemen, waaronder hematopoëse-, nier- en leveronderzoek, te worden uitgevoerd. Minocycline Mylan bevat lactose (een dosering gelijk aan 50 mg minocycline is verantwoordelijk voor 10 mg lactosemonohydraat). Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactose-intolerantie, Lapp lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Tetracyclinen vormen biologisch inactieve chelaten met metaalionen zoals die voorkomen in antacida en ijzerzouten. Gelijktijdige behandeling met antacida of preparaten die antacida bevatten (zoals didanosine) en ijzerpreparaten dient vermeden te worden. De interactie veroorzaakt een vermindering van de biologische beschikbaarheid van tetracyclinen; anderzijds verstoren de tetracyclinen de absorptie van ijzerionen. Geactiveerde kool en ionenwisselaars hebben een negatief effect op de absorptie bij gelijktijdige toediening. Aangezien tetracyclinen een verlenging van de protrombinetijd kunnen veroorzaken, versterken zij de werking van anticoagulantia bij gelijktijdige toepassing. Aanpassing van de dosis van het anticoagulans kan noodzakelijk worden. Tetracyclinen kunnen de werking van bèta -lactam antibiotica antagoneren. Gelijktijdige toediening van deze antibiotica wordt ontraden. De combinatie van een therapie met tetracyclinen met een methoxyfluraan-narcose kan nierschade veroorzaken. Tetracyclinen zijn in verband gebracht met verlaagde plasma-estriol-spiegels bij gebruiksters van orale anticonceptiemiddelen. Dit kan leiden tot doorbraakbloedingen of, in zeldzame gevallen, tot zwangerschap. Gelijktijdig gebruik van carbamazepine kan leiden tot verlaagde of subtherapeutische minocycline spiegels door inductie van het hepatisch microsomaal enzymsysteem. Bij gelijktijdige toediening kunnen H2-antihistaminica de biologische beschikbaarheid van minocycline verminderen. Pagina 4 van 12
Toediening van isotretinoïne dient te worden vermeden vóór, gedurende en na behandeling met minocyclinehydrochloride. De combinatie van deze twee substanties kan het risico op intracraniale hypertensie vergroten. De afzonderlijke substanties zijn allebei in verband gebracht met cerebrale pseudotumor. Interacties met laboratoriumtesten Tetracyclinen interfereren bij glucosereacties in de urine en catecholamines in de urine. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Vrouwen in de vruchtbare leeftijd: Bij toepassing van tetracyclinen bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd dient zwangerschap te worden uitgesloten. Zwangerschap: Minocycline is gecontra-indiceerd. Waarnemingen bij de mens hebben aangetoond dat tetracyclinen schadelijk zijn voor de foetus, omdat zij de osteogenese vertragen, waardoor beenderen brozer worden en de tandontwikkeling ongunstig wordt beïnvloed (irreversibele verkleuring, hypoplasie van het tandemail). Op grond hiervan en wegens het gevaar voor leverschade bij de moeder wordt toepassing van minocycline tijdens de zwangerschap ontraden (zie 4.3 Contra-indicaties ). Borstvoeding: Tetracyclinen worden met de moedermelk uitgescheiden. In verband met de ongunstige effecten op bot- en tandontwikkeling wordt toediening van minocycline tijdens borstvoeding ontraden (zie 4.3 Contra-indicaties ). Indien stopzetten van de therapie ongewenst is, moet de borstvoeding worden gestaakt. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Aangezien symptomen van vestibulaire aard en gezichtsstoornissen kunnen optreden, dient het gebruik van minocycline te worden vermeden tijdens het besturen van voertuigen of het gebruik van machines. 4.8 Bijwerkingen Bijwerkingen gemeld tijdens klinische studies met minocycline en vanuit post-marketing gegevens die naar Medra zijn ingedeeld worden hieronder beschreven: Zeer vaak ( 1/10); Vaak ( 1/100 tot < 1/10); Soms ( 1/1.000 tot < 1/100); Zelden ( 1/10.000 tot 1/1.000); Zeer zelden ( 1/10.000); Niet bekend (kan niet geschat worden op basis van de beschikbare gegevens). Verkleuring van verschillende soorten weefsels zijn gemeld tijdens de therapie met minocycline, die meestal reversibel was na staken van de behandeling. De volgende bijwerkingen zijn gemeld bij patiënten behandeld met tetracyclinen: Infecties en parasitaire aandoeningen; Niet bekend: overmatige vermenigvuldiging van niet-gevoelige organismen, inclusief schimmels (zie rubriek 4.4.). Pagina 5 van 12
Bloed- en lymfestelselaandoeningen: Vaak: trombocytopenie, neutropenie en eosinofilie Zelden: hemolytische anemie Niet bekend: leukopenie, pancytopenie en agranulocytose zijn gemeld. Protrombineactiviteit kan worden onderdrukt. Immuunsysteemaandoeningen: Vaak: urticaria, angioneurotisch oedeem Zelden: polyartralgie, anafylaxie, anafylactoïde purpura, pericarditis, exacerbatie van systemische lupus erythematodes, pulmonale infiltraten met eosinofielen is gemeld. Ook is melding gemaakt van een lupusachtig syndroom van voorbijgaande aard en vasculitis in samenhang met minocyclinehydrochloride therapie. Niet bekend: Geneesmiddel-gerelateerde huiduitslag met eosinofilie en systemische symptomen (DRESS-syndroom), myocarditis, immunologische pulmonale reacties zoals kortademigheid, hoesten, koorts zijn gemeld in relatie tot minocycline hydrochloride therapie. Endocriene aandoeningen: Zeer zelden: bruinzwarte microscopische verkleuring van de schildklieren zijn gemeld bij langdurig gebruik van tetracyclinen. Zeer zeldzame gevallen van abnormale schildklieractiviteit, waaronder thyrioiditis, schildklier knobbeltjes, struma en schildkliercarcinoom zijn gemeld (zie rubriek 4.4.). Voeding- en stofwisselingsstoornissen: Niet bekend: verlaagde waarden voor vitamine B, ascorbinezuur en foliumzuur (zie rubriek 4.4.). Psychische stoornissen: Niet bekend: hallucinaties. Zenuwstelselaandoeningen: Zelden: uitpuilende fontanellen bij kinderen en van benigne intracraniale hypertensie (pseudotumor cerebri) bij volwassenen (zie 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik). Dit kan gepaard gaan met hoofdpijn. Deze verschijnselen zijn reversibel; na staken van de therapie verdwijnen de symptomen (hoofdpijn en gezichtsstoornissen) gewoonlijk binnen enkele dagen of weken, alhoewel risico op permanent letsel niet kan worden uitgesloten. Tevens zijn er meldingen geweest van paresthesie, convulsies en sedatie. Oogaandoeningen: Niet bekend: gezichtsstoornissen, scotoma en dubbelzien. Pigmentatie van de cornea, sclera en retina zijn gemeld. Evenwichtsorgaan- en ooraandoeningen: Niet bekend: vestibulaire stoornissen, vertigo, gehoorstoornissen, tinnitus. Bloedvataandoeningen: Niet bekend: Polyarteritis nodosa. Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen : Niet bekend: hoest en dyspnoe zijn gemeld, bronchospasmen, exacerbatie van astma en pulmonale eosinofilie. Maagdarmstelselaandoeningen: Pagina 6 van 12
Zelden: anorexia, misselijkheid, braken, diarree, oesophagitis en oesofageale ulceratie werd gemeld bij patiënten behandeld met antibiotica die tot de groep behoren van tetracyclines in capsules of tabletvormen. Het grootste deel van deze patiënten nam het medicijn vlak voor het naar bed gaan (zie rubriek 4.2). Verkleuring van het gebit bij kinderen jonger dan 8 jaar, evenals bij volwassenen, hoewel dit zelden is gemeld (zie rubriek 4.3.). Inflammatoire laesies (met overmatige Candida-groei) in het anogenitale gebied, pruritus ani, zwarte tong, stomatitis, toename van leverenzymen. Zeer zelden: glossitis, epigastrische pijn, dyspepsie, dysfagie, enterocolitis met inbegrip van stafylokokken enteritis, pancreatitis, pseudomembraneuze colitis (zie rubriek 4.4). Lever- en galaandoeningen: Zelden: zoals bij andere tetracyclinen worden sommige leverfunctiewaarden verhoogd. Zeer zelden: leverschade, af en toe vergezeld van pancreatitis, of lever-of nierfunctie en ook acuut leverfalen werd gemeld bij gebruik voor langere tijd. Niet bekend: Lever cholestase, hyperbilirubinemie en geelzucht. Huid- en onderhuidaandoeningen : Zelden: alopecia, pruritus, maculopapulaire en erythemateuze uitslag. Exfoliatieve dermatitis (weinig frequent). Erythema multiforme is gemeld en het syndroom van Stevens-Johnson (zelden). Fotodermatitis is hierboven beschreven (zie rubriek 4.4). Er is melding gemaakt van pigmentatie van de huid, nagels en slijmvliezen met een toenemend risico bij hogere cumulatieve doseringen. Dit is vaker gemeld voor minocycline dan voor andere tetracyclinen. Pigmentatie is over het algemeen reversibel na staken van de behandeling. Niet bekend: huiduitslag, urticaria, erythema nodosum, vasculitis en toxische necrodermitis. Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen: Zelden: niet symptomatische verkleuring van de botten is gemeld. Niet bekend: de ontwikkeling van bot en tanden wordt nadelig beïnvloed. Beenderen worden brozer en er is melding gemaakt van verkleuring van het gebit bij kinderen jonger dan 8 jaar en ook, zij het zeldzaam, bij volwassenen. Verder zijn hypoplasie van het glazuur, artritis en zwelling en stijfheid van de gewrichten waargenomen (zie rubriek 4.3). Nier- en urinewegaandoeningen: Zelden: er is melding gemaakt van verhoging van het bloedureum(stikstof)gehalte, gerelateerd aan de dosis en verergering van azotemie bij patiënten met nierinsufficiëntie (zie rubriek 4.4). Zeer zelden: in geïsoleerde gevallen is melding gemaakt van reversibele acute nierfunctiestoornis. Niet bekend: interstitiële nefritis. Voortplantingsstelsel en borstaandoeningen: Zeer zelden: balanitis/vaginitis veroorzaakt door superinfecties met C.albicans Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen: Soms: koorts. Niet bekend: verkleuring van secreties. Onderzoeken: Voor informatie over laboratorium testen, zie rubriek 4.4 Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle Pagina 7 van 12
vermoedelijke bijwerkingen te melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb. website: www.lareb.nl. 4.9 Overdosering Symptomen zijn voornamelijk gastro-intestinaal en symptomen van het centraal zenuwstelsel: leverbeschadiging met symptomen als braken, koortsaanvallen, icterus, hematomen, melaena, azotemie, verhoogde transaminasen waarden, verlenging van de protrombinetijd (zie ook rubriek 4.8 Bijwerkingen en rubriek 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik ). Er bestaat geen specifiek antidotum. Na inname de patiënt water laten drinken, braken opwekken, maagspoelen (bij grote hoeveelheden) en zuiveren. Dien antacida toe om de absorptie te verminderen. Daarnaast dienen eventueel de symptomen van de overdosering te worden behandeld en ondersteunende maatregelen te worden genomen. Uit de beschikbare gegevens blijkt dat peritoneale dialyse of hemodialyse van weinig nut is. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische groep: Algemene middelen bij infectieziekten voor systemisch gebruik, antimicrobiële middelen voor systemisch gebruik, tetracyclinen. ATC-code: J01A A08 Minocycline heeft een bacteriostatische werking gebaseerd op inhibitie van de proteïne synthese. Minocycline en doxycycline hebben een hogere in-vitro activiteit tegen Grampositieve bacteriën dan tetracycline, waardoor sommige tetracycline-resistente stammen in-vitro nog steeds gevoelig zijn voor minocycline en doxycycline. Minocycline is eveneens werkzaam tegen vele stafylokokken stammen die resistent zijn tegen penicilline G. In-vitro gevoeligheid is aangetoond voor Listeria monocytogenes. Er zijn geen klinische studies gemeld aangaande de in-vivo werkzaamheid tegen Listeria monocytogenes infecties. Bacteriën welke in-vitro resistent zijn tegen minocycline, zijn doorgaans ook resistent tegen de overige tetracyclinen. De MRC (Minimale Remmings Concentratie) breekpunten voor de gevoeligheid voor minocycline zijn gebaseerd op de Muller-Hinton-Agar verdunningsmethode: Gevoelig: Middelmatig gevoelig: Doorgaans resistent: < 1 mg/l = 1 tot 4 mg/l > 4 mg/l Het vóórkomen van verworven resistentie kan geografisch en in de tijd variëren voor de aangeduide species. Daarom dient de lokale resistentie situatie altijd geraadpleegd te worden, vooral bij de behandeling van ernstige infecties. De hier verschafte informatie is slechts bij benadering een richtlijn om de waarschijnlijkheid van gevoeligheid van specifieke species voor minocycline vast te stellen. De volgende indeling van micro-organismen is gebaseerd op de gevoeligheidsbreekpunten zoals hierboven genoemd: GEWOONLIJK GEVOELIGE MICRO-ORGANISMEN Aërobe grampositieve micro-organismen: n.v.t. Pagina 8 van 12
Aërobe gramnegatieve micro-organismen: n.v.t. Anaërobe micro-organismen: Propionibacterium acnes (*) Overige: Borrelia burgdorferi Chlamydiae (*) Coxiella burnetti Leptospira Mycoplasma (pneumoniae) (*) Rickettsiae Treponema pallidum Ureaplasma (urealyticum) MICRO-ORGANISMEN WAARVOOR VERWORVEN RESISTENTIE EEN PROBLEEM KAN ZIJN Aërobe grampositieve micro-organismen: Bacillus anthracis Listeria monocytogenes Staphylococcus aureus Streptococcus epidermidis Streptococcus pneumoniae Streptococcus pyogenes Streptococcus viridans Aërobe gramnegatieve micro-organismen: Brucella Escherichia coli Haemophilus influenzae Klebsiella pneumoniae Neisseria gonorrhoeae Pasteurella Salmonella Shigella Vibrio cholera Anaërobe micro-organismen: Bacteroïdes en andere zuiver anaëroben IN WEZEN RESISTENTE MICRO-ORGANISMEN Pseudomonas Proteus Serratia Providencia Enterococcus faecalis Pagina 9 van 12
(*) soorten waarvan men vindt dat de activiteit naar tevredenheid is aangetoond door klinische studies. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Absorptie Na orale toediening wordt minocycline vrijwel volledig geabsorbeerd. 2-3 uur na een enkelvoudige orale toediening van 200 mg, 150 mg, 100 mg minocycline worden maximale serumconcentraties van respectievelijk ca. 3,2 µg/ml, 2,2 µg/ml en 1,2 µg/ml bereikt. Na 24 uur dalen deze serumspiegels tot een therapeutische minimum van ca. 0,7 µg/ml. De absorptie van minocycline wordt praktisch niet beïnvloed door gelijktijdige consumptie van melk. De absorptie van minocycline wordt vertraagd wanneer het gelijktijdig met voedsel (circa 1 uur) wordt ingenomen; de mate van absorptie wordt nauwelijks beïnvloed. Tetracyclinen zijn onderhevig aan enterohepatische kringloop. Verdeling Minocycline verdeelt zich over de lichaamsweefsels, leidend tot hogere concentraties in de hersenen en in de liquor cerebrospinalis dan bij andere tetracyclinehomologen. Minocycline serum- en weefselconcentraties blijken ongeveer twee tot viermaal hoger te zijn in vergelijking met tetracycline. Minocycline accumuleert in tandbeen en bot. Minocycline wordt ongeveer voor 70-75% gebonden aan plasmaproteïnen. Minocycline passeert de placenta en wordt uitgescheiden in de moedermelk. Minocycline bereikt hoge concentraties in het traanvocht en het speeksel. Biotransformatie Minocycline wordt in het organisme gedeeltelijk gemetaboliseerd tot niet-actieve bestanddelen, waarschijnlijk door de lever. De plasmahalfwaardetijd van minocycline bedraagt ongeveer 12-16 uur. Excretie De uitscheiding van minocycline chloorhydraat is gelijk na intraveneuze of orale toediening. In de urine wordt na 24 uur 5-6% van de toegediende dosis en na 48 uur ca. 9% van de toegediende dosis onveranderd uitgescheiden. Na toedienen van radioactief gemerkt minocycline wordt 86% van de radioactiviteit teruggevonden, voornamelijk in de faeces en de urine (waarvan bij eenmalige dosis 31% als onveranderd minocycline). 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Uit studies in dieren blijkt dat minocycline bij hoge doseringen geen acute toxiciteit veroorzaakt; bij chronische toediening van zeer hoge doseringen worden wel verschijnselen waargenomen zoals o.a. verkleuring van botten en tanden. Uit dierexperimenteel onderzoek is gebleken dat tetracyclinen de placenta passeren. Tetracyclinen zijn teruggevonden in foetale weefsels. Er is bewijs van embryotoxiciteit bij dieren die vroeg in de dracht werden behandeld. Over de mutagene en carcinogene eigenschappen is weinig tot niets bekend. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Povidon K25 (E1201) -Lactosemonohydraat Pagina 10 van 12
Microkristallijne cellulose (E460) Natriumcroscarmellose (E468) Colloïdaal watervrij siliciumdioxide (E551) Magnesiumstearaat (E470B) Hypromellose (E464) Macrogol 6000 Ijzeroxide geel (E172) Titaandioxide (E171) 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 3 jaar 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 25ºC. Bewaren in oorspronkelijke verpakking. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Minocycline Mylan 100 mg in blisterverpakking (Al/PVC/PVDC): 10, 20 of 30 filmomhulde tabletten in een kartonnen doosje. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen Niet van toepassing. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Mylan B.V. Dieselweg 25 3752 LB Bunschoten 8. NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN RVG 22154 9. DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: 16 maart 1999 Datum van laatste hernieuwing: 22 november 2009 10. DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Pagina 11 van 12
Laatste gedeeltelijke wijziging betreft de rubriek 4.8: 14 juli 2016 Pagina 12 van 12