JDD EXPERIMENT GEDICHTEN & COLLAGES Collage JDD 50 x 70 cm Nieuwsbrief 26 AUGUSTUS 2015
Beste Kunst- en Poëzievrienden, Hier ben ik met mijn nieuwe buitelingen in de kunst en de poëzie. Nog maar pas terug van dat hemels en aards gedoe van ArtsElingen, in een zomerperiode van te heet en van te nat, teveel wind en te koud, maar van toch van fijne ontmoetingen en kleine babbels over onze geëxposeerde kunstwerken, poëziewandelingen, haiku schrijven, poëzieavond, enz. De belangstelling voor mijn maandelijkse nieuwsbrieven is groeiend. Ik zet dus de tocht verder in een breed perspectief van een kijk op de kunst en de poëzie, alsook over mijn eigen zelfexperiment eraan en erin. Komende maanden wijd ik uit over werken van kunstenaars die mij om uiteenlopende reden weten te boeien Francisco Goya, Joseph Cornell, Max Ernst, Frits van den Berghe, William Hogarth, e.a. In mijn huidige nieuwsbrief sta ik stil bij een werk van Matthias Grünewald dat ik jaren geleden kon bekijken in Colmar. Verder vinden jullie een handvol gedichten en illustraties van mezelf en eentje ook als Ode aan dichter Leo Vroman. Varia nieuws. Onze wellicht oudste dichter van het moment is HUBERT VAN HERREWEGHEN. Hij werd 95 jaar en schreef recent nog de dichtbundel DE BULLEMAN & DE VOGELS, uit gegeven bij P. Leuven. Dit boek is als het ware een waardevolle synthese van zijn zestig jaar dichterschap. Vriendschappelijke groeten. Jos De Decker ART CENTER MANSVELD Oudenaaksestraat, 4, 1671 Elingen (Pepingen- Pajottenland)-België tel 02 532 57 11 joz.dedecker@telenet.be www.mansveld.be
er dreigt sto rmwee r de onstuimige wolken zijn de voorbode Jos De Decker
hors de moi en moi wat telt is werken aan je zelfverwondering constant alert zijn voor invallen die je optillen komen en je uit de banaliteit loswrikken wat telt is die eenmaligheid van jezelf midden het veelvoudige van hier en elders, levensuitingen die zich fixeren komen wat telt is de reis in je binnenste binnen dat het buitenste buiten wordt in de daadwerkelijkheid die zich verankert in kleine feiten wat telt is het oefenen in de sprong buiten jezelf buiten de actualiteit waarmede de dingen zich omringen en existentie optilt aldus Jos De Decker 21 juni 2015
Matthias Grünewald ( 1470 1528)
Het Isenheimer altaar Matthias Grünewald schilderde tussen 1510 en 1515 een imposant altaarstuk voor het klooster van de Antonietenorde te Isenheim, in de Elzas nabij Colmar. Het is nu tentoongesteld in een museum in Colmar. Het houtsnijwerk is van Niklas Hagenauer. Het altaarstuk werd vroeger getoond aan lijders aan het Sint-Antoniusvuur, een pijnlijke ziekte, in de hoop dat de schoonheid ervan en het beeld van de lijdende Jezus bij zou dragen aan een snel herstel. Het middendeel meet 269 bij 307 cm. De twee zijpanelen zijn elk 232 cm hoog en 75 cm breed. De predella is 76 cm hoog en 340 cm breed. Het altaar heeft twee stel luiken, waardoor in totaal drie aanzichten ontstaan. NB. Jaren geleden deed ik een tweedaagse uitstap langs de wijnroute in de Elzas en tijdens deze reis kreeg ik de kans om in Colmar dit imposante schilderij van Jezus aan het kruis te kunnen bekijken, geschilderd door Matthias Grünewald. Het is een indrukwekkend qua grootte maar vooral vanwege zijn expressie. Nooit zag ik een schilderij waarin pijn en het lijden van de Christusfiguur zo trefzeker naar voor werd gebracht. Het beeld ervan ligt nog fris in mijn geheugen. Wie ooit in Colmar passeert moet zeker dit schilderij gaan bekijken. Het is een heel beklijvend meesterwerk.
een gedicht Een gedicht is onderweg, ko mt eraan, laat het binnen, bezorg het een plek in je, een veilige haven om uit te rusten. Een gedicht heeft geen gezicht, noch naa m, noch land. Het heeft geen boodschap, is niet de gezant van een profeet. Het wil slechts een kleine buiteling in je maken, wat verfrissing zoeken midden het vele licht van de zon en vanuit het woord een onderhuids bestaan weer tot leven brengen, en, leven, leven mede leven is de boodschap. Jos De Decker 28 juli 2015 grafisch werk JDD
buitenissig stil staan spreken kijken naar de dingen de vaas met de bloem of soms alleen maar naar de vaas de kerktoren in de verte en een verleden horen opduiken wanneer de klokken luiden een doek van schilder G. Morandi zien waarop een stilleven dooradert met een bedrieglijke stilte staat de beroering om een lijn meemaken teken dat tot stand komt als affirmatie van een wereld op zich neergepenseelde vormen samenbrengen in een collagewerk dat plots als verschijnend uit het niets opduikt Jos De Decker 30 juli 2015- gedicht en grafisch werk.
ODE AAN DE STIFT hij is een trouwe genoot die mijn gedachtesprongen noteert een soort tweede geheugen als verlengde van mijn tong ik, de stift en een gedicht worden een Drievuldigheid de nacht kijkt toe en luistert mee naar het schuiven van letters over papier een zoveelste melopee onderhuids wil zich te konde doen en ik glijd mee eindeloos ver in een gedicht dat zijn eigen einde niet kent
Ode aan Leo Vroman, nu 98 jaar. ik kijk over de reling mee naar al wat jij zoal ziet en zag en neerschreef met je eenentwintig jaar voorsprong op mij naar de verste verte uitgedacht en ingebeeld alsmede het kleinste van het kleine het schrikbeeld van oorlog en vernietiging het woord dat je nieuwe huid werd ik luister naar de mildheid van wat je is ingegeven de rijkdom van je opwellingen het leven met zijn vernieuwende lentes en die gretige onverwoestbare smaakpapillen van je om een bestaan dat je zacht omarmt JDD 5 juli 2013 P.S. Geboren op 10 april 1915 stierf Leo Vroman op 22 februari 2014, dus kort nadat ik bovenstaande Ode schreef. Wie meer wil weten over de dichter, zie : www.vromanfoundation.com.