JDD EXPERIMENT KUNS T & POËZIE

Transcriptie

1 JDD EXPERIMENT KUNS T & POËZIE Nieuwsbrief 29 NOVEMBER 2015 Tekeningen JDD

2 Beste Kunst- en Poëzievrienden, Een sombere maand is November meestal. Ik zet niettemin mijn optimistische bril op. Dat zullen jullie merken in wat volgt. Charlie Chaplin kruidt mede het geheel. Als je naar omhoog kijkt kan de hemel wel eens blauw zijn. En het is daar dat de hemel is die men ons belooft na de dood. En zoals de DROOMVANGER zegt er is daar plaats voor iedereen, dus niet met het drummen van vluchtende en dolende mensen nu! (Wie mijn droomvanger niet kent, welnu die vertelt een burlesk verhaal in een boek dat vol illustraties staat over twee personages Mr. X en Mr. Y. Beeldhouwer Peter Van de Vijver maakte er een beeldhouwwerk van dat nu uit een waterput komt en met een soort Jakobsladder richting hemel stapt! Het boek is nog altijd verkrijgbaar op Mansveld.) Met ZEN ZIJN ZIEN zette ik een stap terug naar 2012 en hoe Charlie Chaplin toen mede mijn leven kruidde. Ik wijd er enkele pagina s aan in deze Nieuwsbrief. Van schrijver Lucebert vond ik een fantasierijk gedicht over een werk van schilder JOAN MIRÓ. In THOUGHTS en ZOVEEL maak ik een dichterlijke sprong in het ongewisse en in HIJ STAAT VOOR ZIJN SPIEGEL preciseer ik waar de spiegel van verlangens op aanstuurt! Vriendelijke groeten Jos De Decker ART CENTER MANSVELD Oudenaaksestraat, 4, 1671 Elingen (Pepingen- Pajottenland)-België tel joz.dedecker@telenet.be

3 plaats voor iedereen de droomvanger wijs t ernaar hoog in de hemel JDD

4 uittreksels uit een bundel van 2012: ZEN ZIJN ZIEN Introductie Deze bundel gedichten schreef ik na een chirurgische ingreep te hebben meegemaakt eind juni De illustraties erin maakte ik met tekeningen van Charlie Chaplin. Waarom precies deze tekeningen? Daar is een persoonlijke reden voor. Toen ik mijn eerste stappen na de operatie in de gang van het ziekenhuis zette, merkte ik dat mijn linkervoet lichtjes schuin naar buiten stond, zoals bij Charlot. Ik stuurde toen als grap een bericht naar de vrienden dat zij voor een bolhoed en wandelstok moesten zorgen voor bij mijn terugkeer! Pas daarna dacht ik, laat ik nu maar wat tekeningen maken van die zo tragisch-komische figuur die Charlie Chaplin was en die inlassen bij mijn gedichten. ik mat de woorden die me vergezelden met deze die uit bloedanalysen werden opgemaakt en ik wist niet welk van de twee het meest op ersatz leek 21 september 2012 ik keek naar buiten om mijn woorden kwijt te spelen en een gedicht te worden van het stille kijken zonder maatstaf achter mij keken de vrienden mee alsof we samen één gerichte blik werden

5 alles wat we zien zagen beleven het wil ons niet bijblijven het vervluchtigt verdwijnt als een uitroepteken bevinden we ons midden een silhouet als een gemeenschappelijk goed van been arm romp en hoofd een gegeven dat zwemt in miljoenen cellen die voor onze uitlijning zorgt en instandhouding

6 laat iemand zeggen dat ik besta laat iemand geloven dat ik besta alsof hij ( zij) het nodig vinden dit te weten laat mij dan plaatsnemen naast hem (haar) gewoon gewoon en zien dat hij (zij) mijn sproeten telt en ik hun gebaren laat iemand mij een naam geven als herkenningsteken van ik weet niet wat als hersenprikje dat men opslaat en mij zo doet herleven in hem (haar)

7 Ik wrijf met de wijsvinger over mijn neus een lichte bries doet deugd bij het klamme weer. De mens begint waar hij sterft. Ik ga op weg naar mijn geboorte O.Paz Ik wrijf me nog eens over de neus. Het lot. Het noodlot. De bijna dood heeft altijd een vreemde geur. Er uit opstaan is belangrijk om dan de andere te worden terwijl het ongekende even onbekend blijft, als een zon midden in de zon, als een stiltegebied met opgevouwen stemmen en liefde die als een grote magneet over de aarde hangt

8 Lucebert ( ) over schilder Joan Miró de krul vermenigvuldigt zich de krul vermenigvuldigt zich zeer snel heeft nog geen weet van geboorteregeling de krul is onbewust de ster de ster is een andere ster zij verrekt voortdurend zij reist geregeld naar haar eigen licht de ster is de ster ver helder echter is de zwarte vlek zij is een onzichtbaar meisje zij wordt geboren als hij sterft

9 De tragiek houdt stand, Zet door, helpt de weg te effenen naar het verdwijnen JDD

10 ZOVEEL ik schud het van me af en weet niet wat het is noch op wat het aanstuurt iemand zei het is een gedicht dat in je opwelt en zich zegt het daglicht zien wil ik zoek naar een verklaring een gevoelsvorm waarin het past maar het is niet te overschouwen hoewel in me aanwezig als buitens te binnen als dubbele vorm van afwezig en aanwezig het is oneindig groot en tegelijk piepklein het leeft en beweegt het is een mys terie en tegelijk de reins te fantasie een klank weerklinkend het is tevens de stilte blik over een kaal landschap een desolate verte het is een blinde vlek in me een alom aanwezige herinnering ring van zoveel tot niets herleid Jos De Decker 11 april 2015

11 hij staat voor zijn spiegel van verlangens vol zoekt er een profiel in uit maar de spiegel wijkt zoals ook sterren doen van zodra men er de hand naar uitsteekt hij staat voor schut denkt onwillekeurig aan onze voorzaat de trilobiet het eerste levend diertje op aarde de spiegel van verlangens spat uiteen als een plas waar men in stapt hij slaagt er niet in zichtbaar te maken datgene waarnaar wordt verlangd Jos De Decker 2012