JDD EXPERIMENT KUNS T & POËZIE

Transcriptie

1 JDD EXPERIMENT KUNS T & POËZIE Collage JDD 50 x 70 cm Nieuwsbrief 27 SEPTEMBER 2015

2 Beste Kunst- en Poëzievrienden, Ik begin deze Nieuwsbrief met een passende haiku van de Nederlandse schrijfster JOHANNA KRUIT bij een foto van mij. Het jaar 2011 en 2012 waren we voor me jaren van fysieke beproeving met o.a. twee chirurgische ingrepen. Ik kijk er nu ietwat verwonderd naar terug en viste uit die periode wat gedichten van me op en waarvan ik er jullie enkele in deze Nieuwsbrief mee opstuur. Het begint met een fantasietje KNUS in een sensuele zee van genoegens en verwondering! In GLIMP is er de duik in het schrijvenderwijs werken aan verdwijntekens, het vluchtige leven. In DE DAG is er sprake een op weg zijnde melodie En in O DAT LICHAAM VAN MIJ bekijk ik het verhaal van een lichaam dat het mijne is. De Nieuwsbrief eindigt met een gelegenheidsgedicht dat ik schreef naar aanleiding van KUNST KRAAKT FABRIEK in Buizingen (Halle), een kunstmanifestatie waar ik aan deelnam en dat het accent legde op de vergankelijkheid! Verder heb ik het over een reis naar.lanzarote, waar ik jaren geleden heb kunnen genieten niet alleen van het mooie weer maar vooral van de verrassende inzet en werk van een schilder, met name César Manrique, die heel zijn leven lang voor het natuurbehoud van het eiland ijverde. Wie van originaliteit houdt, en eens wat wonderbaars wil beleven raad ik dit eiland ten stelligste aan als bezoekwaardig, ook in de winter. Ik wijd er pagina s 4 en 5 aan. Met de openbare busdienst kunt u er vele mooie uitstappen doen. En, zoals beloofd heb ik nu ook een open rubriek geopend met een gedicht over een kunstwerk en/of een kunstenaar. Inge Boulonois uit Friesland (Heerhugowaard) was er het eerste bij om me een bijdrage op te sturen over de Nederlandse schilder Piet Mondriaan. Je kunt meer over haar als dichterschap vernemen via of NB. Onze website MANSVELD is nu buiten gebruik. Hij is gecrasht of gehackt!!! (Waar zit Joost? Die zal wel weten waarom!!!).weet iemand raad? Vriendschappelijke groeten. Jos De Decker ART CENTER MANSVELD Oudenaaksestraat, 4, 1671 Elingen (Pepingen- Pajottenland)-België tel joz.dedecker@telenet.be

3 eindeloos kijken naa r de wolken die komen de wolken die gaan Johanna Kruit

4 knus het rustpunt gevonden van waaruit een waarin zich blootlegt het woord dat mij naar jou katapulteert in een vernieuwde tover knus de zeggingskracht vindt van dat wat in een handomdraai blijdschap heen en weer stuurt van mij naar jou van jou naar mij knus wij als kind van de 4,5 miljard jaren oude planeet aarde nog onvermoeibaar bezig aan haar schepping en stotterende duiding Jos De Decker 2012

5 César Manrique (Arrecife, 1919 Tahíche, 1992) was een kunstschilder, beeldhouwer, architect en bouwadviseur. Zijn stijl kan worden beschouwd als non-figuratief, in evenwicht met de omringende natuur. Veel gebouwen en projecten op het eiland Lanzarote zoals Mirador del Rio, Jameos del Agua, Jardín del Cactus, Cueva de los Verdes alsook het restaurant El Diablo in het Nationaal park Timanfaya en het hotel Gran Melia Salinas in Costa Teguise behoren tot zijn werken. Op verschillende rotondes op Lanzarote staan windsculpturen van zijn hand. Hij was bevriend met vele kunstenaars, waaronder Joan Miró ( ).

6 Lanzarote als zijn atelier Zijn verdienste. Manrique heeft ervoor gezorgd dat de meeste gebouwen op Lanzarote niet hoger gebouwd worden dan vier verdiepingen, dat zij voornamelijk wit en zeer licht van tint werden, en dat de raamkozijnen in de kleuren groen, blauw of bruin werden geverfd. Manrique maakte een boek met eigen foto's over de lokale historische architectuur. Er zijn enkele hotels die méér etages tellen, zoals het Gran Hotel in Arrecife. Dit gebouw is neergezet in de tijd dat Manrique een aantal jaren in Amerika verbleef. In Puerto de Carmen staat het zeven verdiepingen tellende hotel Hotel Los Fariones en het appartementencomplex Fariones Playa. Ook zorgde Manrique ervoor dat er geen advertenties aan de kant van de wegen werden geplaatst en schakelde hij daarnaast een tijdelijke bouwstop in. Hij organiseerde protesten tegen grootschalige nieuwbouw ten behoeve van het massatoerisme op het eiland in de jaren 80.Zijn beweegreden was zijn liefde voor het eiland. Manrique wilde niet dat de unieke cultuur en natuur werden beschadigd door massatoerisme en heeft dat ook daadwerkelijk weten te voorkomen. De bevolking is hem hier zeer dankbaar voor. Het voormalig woonhuis van Manrique is te bezoeken bij Tahíche gelegen tussen de plaatsen Teguise en Arrecife: Fundación César Manrique. Dit huis is gebouwd in en rond een lavagrot waar niet alleen zijn eigen kunstwerken, maar ook die van anderen te bezichtigen zijn waaronder werk van Pablo Picasso. Op 73-jarige leeftijd overleed Manrique bij een verkeersongeval op een kruispunt, 50 meter van zijn oorspronkelijk huis: El Taro de Tahíche. Manrique's graf bevindt zich op de begraafplaats van Haría en is voorzien van onder meer poreus lavasteen en beplanting met een cactus en een palmboom, zoals door hem veelvuldig toegepast in zijn werk als architect.

7 GLIMP ik wacht op een moment dat zichzelf doorprikken komt dat een ruimte vrijmaakt om in te geloven en een stukje verwachting biedt even is het alsof niets staat geschreven en dat wat zich schrijft meteen zichzelf wist en dat het leven ook zoiets is dat schrijvenderwijs aan verdwijntekens werkt een glimp soms opvangt van wat geen vervolg kent achterwaarts voorwaarts gaat opkringelt als een verwondering bovenop het gemeengoed van woorden Jos De Decker 14 mei 2012

8 Piet Mondriaan ( )

9 De dag de dag dringt in mij binnen met zijn vele armen licht die woorden wekken en ik noteer trillend plezier in groen en geel en rood waaruit vogels opvliegen de dag vindt een zin uit waarin hij zich koesteren kan zijn licht in bewaring brengen kan en ik hoor hoe een klank muziek wordt een plek een huis speelruimte tegenwoordigheid de dag ziet zich vol ogen en oren staan met een veelsoortige blik naar de dingen trilt op zijn benen een traan welt op van geluk Schilderij Jean Dufy ( ) zoekt zich een reden van bestaan om zich mee te sieren en een melodie om het mee te vieren Jos De Decker 14 mei 2012

10 o dat lichaam van mij het verhaal dat het op gang brengt O DAT LICHAAM VAN MIJ de weg dat het uitgaat weg van mij bij wijlen om toch terug te keren al snikkend soms om bij mij te mogen blijven o dat lichaam van mij soms pronkend soms potsierlijk soms slaperig soms alert dat zichzelf herinnert te hebben gestaan op vele plaatsen of eens ergens zit met menige verwachtingen o dat lichaam van mij zo enig als ankerplek met de vele uitlaten die ik onderga en waarmede ik niet anders kan dan samenvallen o dat lichaam van mij dat mij de kop doet opsteken doet praten met de wind met de buur met de winkeljuffrouw met een wispelturige spiegel o dat lichaam van mij de duizeling dat het me bezorgt wanneer gevoelens opwellen komen die de instinctieve honger naar leven niet stillen kunnen en waarin ik vraag na vraag binnen in mij mag aanschouwen Jos De Decker 10 mei 2012

11 even onzinnig buitenmate is het ondernemingschap van een groep kunstenaars die hun diepste roerselen kwamen blootleggen in werk dat tijdelijk het daglicht zien mocht tijdelijk tijdelijk zoals ook het leven is tijdelijk tijdelijk en dat dag in dag uit zijn eigen vergankelijkheid onder ogen neemt onzinnig buitenmate maar aangrijpend fascinerend zijn de verschillende tekens die op het netvlies van de bezoekers terecht kwamen tijdelijk tijdelijk en ergens een binnenweg vonden een spoor trokken binnen in hen als herinnering Jos De Decker geschreven naar aanleiding van KUNST KRAAKT FABRIEK in RAP te Buizingen Augustus 2015 grafisch werk JDD VERGANKELIJKHEID