Chapter 7 Woord van dank
Chapter 7 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 170
Woord van dank Graag wil ik iedereen bedanken die op zijn of haar manier heeft bijgedragen tot de totstandkoming van dit proefschrift. Het zal niemand die mij de afgelopen tien jaar heeft gevolgd verbazen dat ik als eerste mijn promotor, prof. dr. H.B.M. Uylings noem. Beste Harry, ruim 10 jaar geleden ontving je mij gastvrij op je werkkamer en gaf je mij de mogelijkheid mij te verdiepen in de prefrontale schors van rat en muis. Het zal vast even wennen voor je zijn geweest je niet al te grote kamer een aantal dagen per week met iemand te delen. Je aanwijzingen en adviezen waren een grote hulp bij het verwerven van inzicht in de anatomie van de prefrontale schors. Weinig kon ik toen nog vermoeden van de steun die je me een aantal jaren later zou geven bij mijn werken aan dit proefschrift. Hoeveel coupes heb je niet met mij besproken? Je literatuurkennis was een goede steun bij mijn onderzoek. Het is een groot genoegen geweest met jou samen te hebben mogen werken. Ik heb je leren kennen als een warm en zeer bij anderen betrokken mens. Je opgewektheid en het vertrouwen dat je in me stelde zijn voor mij van onschatbare waarde geweest. Vooral dank voor je warmte en vriendschap. Prof. dr. H. J. Groenewegen wil ik graag danken voor de gastvrijheid die ik op de afdeling neuroanatomie ondervonden heb. Beste Henk, je openheid en toegankelijkheid worden misschien wel het beste verbeeld door de meestal wijd openstaande deur van je kamer. Ik heb je belangstelling voor mij en voor mijn werk zeer gewaardeerd. Je kritische opmerkingen en adviezen zijn van grote waarde geweest bij de totstandkoming van dit proefschrift. De leden van de leescommissie, prof. dr. G. Rajkowska, prof. dr. H.J. Groenewegen, prof. dr. M.P. Witter, dr. F.J. Verbeek en dr. M.G.P. Feenstra dank ik zeer voor de tijd en aandacht die zij besteed hebben aan het kritisch lezen van het proefschrift. De heer D.W. de Jong dank ik voor zijn hulp bij de bewerking van figuren en foto s. Dirk, je stond me steeds geduldig te woord en stond altijd klaar om te helpen wanneer ik weer eens met een verzoek bij je kwam. Het was leuk mijn belangstelling voor motorrijden met je te kunnen delen. Dr. W.J.A.J. Smeets dank ik voor zijn vriendelijkheid en voor zijn enthousiasme. Wil, het is altijd een plezier met je te praten. Dank ook voor het mogen delen van je 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 171
Chapter 7 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 kamer. Dr. F.G. Wouterlood dank ik voor zijn hulp bij computerproblemen. Floris, ik heb grote bewondering gekregen voor je veelzijdigheid. De secretaresse, Meiling Lam, dank ik voor de vriendelijke en actieve hulp die zij steeds bood wanneer ik met een administratieve vraag bij haar kwam. Meiling, je hulp heeft me veel tijd en inspanning bespaard. Ik wil graag alle medewerkers van de afdeling neuroanatomie danken voor de vriendelijke wijze waarop zij mij in hun midden hebben willen opnemen. Leo Huisman dank ik voor de vele malen dat hij de Engelse tekst heeft willen nakijken en corrigeren. Leo, veel dank voor je scherpzinnigheid en je hulp bij het formuleren van de stellingen bij dit proefschrift, maar vooral voor je vriendschap. Bijzonder gaat mijn dank ook uit naar mijn vrouw. Lieve Clementine, zonder jouw steun zou dit proefschrift niet verschenen zijn. Je opmerkingen waren steeds waardevol. Je nuchtere en praktische kijk op zaken hielp mij op koers te blijven. Dank voor al je geduld en voor de ruimte die je mij geboden hebt. Het is niet altijd gemakkelijk een promovendus in huis te hebben. De boeken Die Theoretische Chemie (1903) van W. Nernst en Einführung in die theoretische Physik (1919) van A. Haas, beide gered uit het puin van ons door granaten getroffen huis, herinneren mij nog steeds aan het onvervuld gebleven verlangen van mijn vader natuurkunde te studeren. Ik ben hem dankbaar voor het verlangen naar kennis dat hij op mij, toen ik heel jong was, overdroeg. Mijn moeder dank ik voor haar eenvoud en voor de liefde die van haar uitging tijdens haar leven. Mijn stiefvader dank ik voor de zorg waarmee hij ons gezin heeft omringd na het overlijden van mijn vader. Dit proefschrift draag ik op aan de nagedachtenis van Wim en André van der Veer, gestorven 3 mei 1943, 24 en 21 jaar oud. Hun levenshouding, weerspiegeld in hun afscheidsbrieven, blijft mij tot voorbeeld dienen. 172
Chapter 8 Curriculum Vitae
Chapter 8 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 174
Curriculum Vitae Henri van de Werd, geboren 31 oktober 1937 in Berg en Dal (gemeente Groesbeek), verhuisde op 8 jarige leeftijd naar Amsterdam. Van 1951-1954 bezocht hij het kleinseminarie Collegium Carolinum bij Valkenburg aan de Geul. Van 1954-1958 volgde hij gymnasiaal onderwijs op het St. Ignatius College in Amsterdam. Dit onderwijs werd afgesloten met het diploma Gymnasium A. Van 1958-1960 vervulde hij zijn dienstplicht als soldaat schrijver bij de logistieke brigade in Nunspeet en slaagde hij voor het aanvullend staatsexamen Gymnasium B. Van 1960-1968 volgde hij de studie geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam, waar hij in 1965 het doctoraalexamen aflegde en in 1968 het artsexamen. Van 1963 tot 1965 was hij kandidaat-assistent op de afdeling embryologie van de faculteit der Geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam. In 1969 slaagde hij voor het examen van de Educational Council for Foreign Medical Graduates van de Verenigde Staten van Amerika. Van 1968-1970 bereidde hij zich voor op het werken als tropenarts door middel van een jaar assistentschap chirurgie, een half jaar assistentschap obstetrie en gynaecologie, en ten slotte een drie maanden durende cursus in de behandeling van tropische ziekten. Van 1970-1972 was hij samen met zijn echtgenote werkzaam als missiearts in Uganda. Hij stelde er het voorkomen vast van Onchocerciasis bij Lake George en berichtte hierover in een Letter to the editor in het tijdschrift Tropical Geographical Medicine (1973) 25 (3): 307-308. Van 1972-1977 volgde hij de opleiding tot neuroloog in het Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam en het Psychiatrisch Ziekenhuis Santpoort. Van 1977-1978 was hij Senior Registrar Neurology onder prof. B.O. Osuntokun in het University Hospital van Ibadan in Nigeria. Hij was betrokken bij onderzoek naar het voorkomen van voorbijgaande verlammingsverschijnselen aan het been als gevolg van langdurige druk op de truncus lumbosacralis tijdens de bevalling. De gegevens van het onderzoek werden in 1980 gepubliceerd (Bademosi O, Osuntokun BO, Werd HJ van de, Bademosi AK, Ojo OA (1980) Obstetric neuropraxia in the Nigerian African (Int J Gynaecol Obstet 17:611-614)). Van 1978-2002 was hij werkzaam als neuroloog in het St. Jozef Ziekenhuis te Heemskerk en het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk. 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 175
Chapter 8 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 Van april 1997 tot april 2000 was hij voorzitter van de medische staf van het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk. Vanaf februari 2003 tot heden is hij op vrijwillige basis betrokken bij neurowetenschappelijk onderzoek, aanvankelijk in het Nederlands Instituut voor Hersenonderzoek in het team van de prefrontale schors onder leiding van prof. dr. H.B.M. Uylings, later met prof. Uylings in het VU medisch centrum op de afdeling Anatomie en Neurowetenschappen. 176