November 2001 Protatype In dit nummer Voorwoord - Cheng Yim... 2 Protagoras: Nemo cognoscitur nisi per amicitiam - Susanne Dams... 3 Nieuwsflits - Egbert Bleeker... 4 In the Sprotlight: Marcel van Genderen - Jorn op den Buijs & Martijn Froeling... 5 BMT on Stage: Evelyne van Dam... 7 Beleef het mee: Pim Pullens - Douwe Hoekstra & Egbert Bleeker... 9 Wie wordt BMT-ambassadeur 2001/2002? - Mariken Althuizen... 12 De week van ons leven - Introgroep 4... 13 Dé week van groep 7 - Introgroep 7... 16 De Introfotowedstrijd - Introcommissie 2001... 17 Protagoras goes Hollywood - Egbert Bleeker... 19 Nieuwsflits... 20 Excursie Anastasis - Christian Weststrate... 21 Studiereis SvBMT Protagoras - Pim Pullens... 23 Hadden wij niet een BMT-BAND? - Richard Lopata... 26 Nieuwe Protagoras-site - Martijn van der Linden... 28 Prothese: In the name of... - Prothese@protagoras.tue.nl... 29 Ik studeer BMT en ik ben er trots op!!! - Jan Vinkenborg... 30 Lieve Bouzo - Lieve-Bouzo@protagoras.tue.nl... 32 Nieuwsflits... 33 Protpraat - Protpraat@protagoras.tue.nl... 34 Puzzel - Cheng Yim... 36 Het Protagoras lied... 37 Colofon... 38 1
Protatype November 2001 Voorwoord Het nieuwe collegejaar loopt al enige tijd. We hebben de introweek gehad, evenals de deeltentamens en de introkamp. Dit waren innoverende en soms frusterende momenten. Meer hierover kun je natuurlijk lezen en nabeleven in hét verenigingsblad van Protagoras. Maar wat kunnen we verder nog meer verwachten? Nu, de verschillende commissies beginnen hun nieuwe vorm te krijgen: nieuwe leden melden zich aan. Ook de redactie mag een nieuw journalist verwelkomen, namelijk: Egbert Bleeker. En hij heeft meteen voor een impact gezorgd, in de vorm van een nieuw rubriek: Nieuwsflits. Verder ook een interview met de voorzitter van de studiereiscommissie Pim Pullens, over zijn ervaringen vóór en tijdens zijn werkzaamheden binnen de commissie. De studiereis zelf komt ook steeds dichterbij en daarover kun je een uitgebreid programma lezen. Er rest mij niks meer anders dan dat ik je veel leesplezier toe wil wensen. Veel leesplezier! Cheng Yim 2
November 2001 Protatype Protagoras: Nemo cognoscitur nisi per amicitiam - Niemand zal gekend worden zonder vriendschap - De afgelopen jaren is er hard gewerkt om Protagoras tot één der volwaardige en stabiele studieverenigingen te laten behoren. En niet voor niets! Zij hebben voor ons hard aan de weg getimmerd. Het 13 e bestuur is dan ook zeker van plan om het werk op te pakken waar zij gebleven zijn. Ons beleid voor het komende jaar, zoals u het in een prachtige presentatie tijdens de verkiezings-alv gezien heeft, is als volgt: Uitbreiding naamsbekendheid en sponsorbeleid We willen onze verenigingsnaam bekend maken bij voornamelijk bedrijven. Onze contacten met bedrijven en instellingen kunnen en moeten intensiever worden. Omdat volgend jaar de eerste BMT-ers afstuderen is een goede samenwerking met deze bedrijven onvermijdelijk. Contacten verbeteren En dan met name met de faculteit. Dit heeft tot doel dat wij weten wat de faculteit voor plannen heeft en dat de faculteit weet wat Protagoras wil. Als de communicatie beter wordt is het ook mogelijk om ideeën bij de faculteit aan te dragen en andersom. Grotere betrokkenheid van studenten Dit willen we bereiken door meer activiteiten te organiseren. Niet alleen op het fun-gebied zoals borrel, feesten, etc., maar ook meer studiegerelateerde activiteiten zoals excursies, symposia, uitstapjes naar bedrijven of studiereizen Oprichten Alumnivereniging Dit gebeurt in samenwerking met de faculteit. De bedoeling is een vereniging op te richten waarvan afgestudeerde studenten lid van kunnen worden, om contact met elkaar te onderhouden. Deze vereniging moet net als het 3
Protatype November 2001 Protagoras-beleid er zijn voor BMT en WMT studenten. Commissieopbouw en -communicatie De integratie van jong en oud in de vele commissies moeten we blijven aanmoedigen. Een commissie gevuld met studenten van verschillende jaargangen is een goed uitgangspunt voor het overdragen van ideeën en kennis. Wat betreft de commissiecommunicatie: hiermee wordt bedoeld het contact van commissie naar bestuur en commissies onderling. Het is de bedoeling hierin duidelijkheid te creëren, zodat iedereen op elk moment weet wie zijn aanspreekpunt is en wat en wanneer zij iets kunnen organiseren. Susanne Dams Voorzitter Nieuwsflits Vanaf heden zal in het Protatype een nieuwe rubriek verschijnen, de nieuwsflits. Deze zal in het kort aangeven welke interessante bevindingen hebben plaats gevonden in de wetenschappelijke wereld op het gebied van onderzoek. In dit Protatype is er met name aandacht besteed aan de uitgereikte Nobel prijzen op 11 oktober 2001 voor chemie en geneeskunde. Bron: Egbert Bleeker - Nobelprijs voor onderzoek naar celdelingsproces - De Nobelprijs voor de Geneeskunde gaat dit jaar naar Leland Hartwell, Tim Hunt en Paul Nurse. De Amerikaan en twee Britten delen de prijs van 943.000 dollar voor hun onderzoek naar de moleculen die de celdeling reguleren in sommige bacteriën, gisten, planten, dieren en mensen. Als die regulering wegvalt ontstaan vaak kankercellen. Alle drie de onderzoekers werken dan ook op kankeronderzoekscentra. Bron: http://www.nrc.nl/nieuws/buitenland/1002521745640.html 4
November 2001 Protatype In the Sprotlight: Marcel van Genderen Marcel van Genderen is sinds 1 september 2001 jaarcoördinator van het eerste jaar bij Biomedische Technologie. Als eerstejaars BMT er kom je hem tegen bij de vakken basischemie en materiaalkunde en als tutor van de eerste casus. Daarnaast is hij tweede docent thermodynamica en contactpersoon naar de faculteit ST. In de lift naar de vierde verdieping van het Scheikundegebouw hangt een aroma van organische dampen. Na een korte zoektocht treffen we Marcel van Genderen op zijn kamer aan. In 1979 ben ik met mijn studie Scheikundige Technologie begonnen. Het was in de tijd van stijgende studentenaantallen en we zaten nog in het oude T-Hoog. Ik koos voor Scheikundige Technologie omdat ik vond dat dat het meeste van de natuurwetenschappen omvatte. En voor Eindhoven, omdat ik daar al woonde. Tegenwoordig zou ik, denk ik, BMT zijn gaan studeren. Na vijf jaar, brave student als ik was, studeerde ik af en kreeg een plaats aangeboden als universitair docent, mits ik ook promoveerde aan de TU/e. De academische omgeving trok mij erg aan, en ik liet deze kans dan ook niet glippen. Destijds was het namelijk niet zo makkelijk om een vaste plaats op de universiteit te krijgen. Gelukkig was de groep van organische chemie bezig met een soort van verjongingsslag toen ik afstudeerde. Via de voorloper van BMT, Werktuigkundige Medische Technologie (WMT), ben ik bij BMT terecht gekomen. Ze vonden een jaar of tien geleden bij WMT dat ze ook een scheikundevak nodig hadden, en dat ging onze groep verzorgen in de vorm van basischemie. Het plan kwam al snel om een nieuwe, aparte opleiding te maken, biomedische technologie, en basischemie werd er een onderdeel van. In het tweede jaar van BMT kwam het vak thermodynamica en ik nam materiaalkunde over van een docent die ermee wilde stoppen. Een steeds groter deel van de groep organische chemie onder leiding van Bert Meijer werd gerecruteerd. Zo verzorgt Nico Sommerdijk het vaardigheidsblok in het derde trimester van het derde jaar en geeft Bert Meijer zelf het vak Molecular Engineering. Op dit moment zijn we nog steeds bezig om 5
Protatype November 2001 onderzoek om te buigen in de richting van biomedische onderwerpen en dat is hartstikke leuk. Daarbij werken we samen met andere groepen; de groep Materials Technology van werktuigbouwkunde bijvoorbeeld, en o.a. Farmacologie en Radiologie uit Maastricht. Marcel van Genderen is ook tutor bij de eerste casus. Als tutor van de eerste casus heb ik gelukkig niet zoveel met de individuele beoordeling te maken, want die is na twee jaar afgeschaft bij de eerste casus. Een individueel cijfer is op dat moment inderdaad niet heel eerlijk. Je kunt wel aangeven of iemand wel of niet meedoet in de groep. Wat dat betreft is een tentamen objectiever, en maakt het beoordelen het tutorschap behoorlijk lastig. Ik heb nooit een onvoldoende gegeven, maar ik denk dat er voldoende reparatiemogelijkheden zijn, zoals praten met de tutor, maar ook een assertiviteitstraining bij het STU bijvoorbeeld. Bij werken op de universiteit is je dagindeling redelijk flexibel. Tegenwoordig kun je via het inbelsysteem een heleboel dingen thuis doen en heb je tijd genoeg voor je privéleven. Ik heb zeker geen negen-tot-vijf-baan, je moet lol hebben en voor kwaliteit staan. Mijn baan is ook zeker mijn hobby, ik ontdekte dat lesgeven ontzettend leuk is. Natuurlijk ben je de eerste keren doodzenuwachtig, maar het geeft voldoening als ook maar één iemand uit de zaal die Aha-erlebnis heeft! Als jaarcoördinator ben ik verantwoordelijk voor het eerste jaar van BMT. Het studentenoverleg is daarbij verschrikkelijk belangrijk, ook al kan ik er zelf niet meer altijd bijzitten. Bij Scheikunde hebben we dat niet op die manier. Het feit dat je bij één iemand kan klagen en dat er ook werkelijk iets aan gedaan wordt, is een ideale kans voor studenten om te laten weten wat je van de opleiding vindt. De kant van de moleculen is een hele belangrijke manier om tegen de mens aan te kijken, maar er zijn er veel meer. Er is nog zo n groot onbekend gebied tussen moleculen en een levende cel, en dat fascineert ons. De organische chemie verklaart nog lang niet alles, maar we zijn wel op de goede weg. Daarom kunnen we denk ik ook een hele zinnige bijdrage aan BMT geven. Of ik veel status aan mijn snor ontleen? Haha, ik weet het niet, de snor is er al van vroeger. Tegenwoordig is het geloof ik een zeldzaam verschijnsel. Af en toe zegt mijn vriendin dat ie prikt en dan knip ik hem bij. 6
November 2001 Protatype BMT on Stage: Evelyne van Dam - Externe Stage - Voor mij de gelegenheid om te doen wat ik al heel lang wilde doen: een tijdje het buitenland opzoeken. Na overleg met Prof. Baaijens koos ik voor the university of Pittsburgh. En wel het Tissue Mechanics Lab van de faculteit bioengineering. Waarom hierheen? Op de TU/e wordt al jaren onderzoek gedaan naar (synthetische) hartkleppen, zowel numeriek als experimenteel. In het verleden zijn 2D-modellen gevalideerd aan de hand van resultaten van experimenten. De techniek om 3Dmodellen te valideren was echter niet in huis. In het lab hier hebben ze een methode ontwikkeld waarmee dat wel kan. De methode is ontwikkeld voor biologische kleppen en mijn taak is dus deze methode aan te passen voor synthetische kleppen en te kijken naar de deformatie van deze hartkleppen tijdens openen en sluiten. Deze resultaten zullen op de TU/e gebruikt worden om de numeriek modellen te valideren. De opstelling die we gebruiken (ik en de graduate student die naar biologische kleppen kijkt) is een nabootsing van het cardiovasculair systeem. Humane druk en flow-golven kunnen worden nagebootst. Twee digitale camera s worden gebruikt om onder een hoek twee verschillende opnames te maken van de hartkleppen. Dit doen we terwijl een grid van laserlicht op de klep wordt geprojecteerd. Uit de twee 2D-beelden die worden verkregen kan de 3D-situatie worden gereconstrueerd. De laser schijnt slechts voor 1ms op de klep. De camera s krijgen alleen dan genoeg licht om opnames te maken en dit voorkomt het probleem van bewegende beelden. De hartklep opent namelijk geheel in 35-50ms. Tevens biedt dit ons de mogelijkheid om de laser op verschillende momenten in de drukgolf aan te schakelen. Zo kunnen er opnames gemaakt worden op verschillende momenten in de opening en sluiting van de klep. Na alle data verwerking (3D-reconstructie, surface fitting) worden alle data achter elkaar geplakt tot een 3D- filmpje van de klep. 7
Protatype November 2001 Het bleek al snel dat het niet zo gemakkelijk was zoals het leek (that s research!). De kleppen die in Eindhoven gemaakt waren, pasten niet in de opstelling. Maar met wat rubberen buizen, en wat inventiviteit kom je een heel eind. Dat bleek niet zo n groot probleem. Het grotere probleem was de reflectie van de lasergrid. Hoewel de kleppen al een kleurstof bevatten zodat ze de lasergrid beter zouden reflecteren, ging het meeste licht door de klep heen. De resultaten waren dan ook slecht. Dus moest er iets gedaan worden met de klep, zonder het materiaal aan te tasten. Na veel proberen werd de oplossing gevonden in een mengsel van verschillende soorten inkt (de klep mocht niet hard worden, moest goed licht weerkaatsen in alle richting, dus niet als een spiegel in één richting omdat dan maar één camera goede beelden verkreeg en het moest waterbestendig zijn). Trekproeven toonden geen significante verschillen in stress-strain curve tussen origineel en gekleurd materiaal. Er waren behoorlijk wat aanpassingen aan de opstelling nodig om een goede drukgolf te krijgen. En op dit moment lijkt dat aardig gelukt. De experimenten en de dataverwerking zijn op het moment van schrijven in volle gang. Gelukkig houd ik ook nog wat tijd over om wat verder te kijken dan dit raamloze lab. Contacten zijn zo gemaakt. In het begin vooral met huisgenoten, maar de laatste paar weken zijn het vooral de collega-studenten waar ik mee op stap ga. En verder grijp ik elke kans aan om het een-beetje-saaie- Pittsburgh te ontvluchten. Boston, Philadelphia en Washington DC heb ik inmiddels gezien. Plannen om een oud-huisgenootje in New York te bezoeken werden ernstig in de war geschopt door de gebeurtenissen van 11 september. De laatste paar weken zullen druk worden met experimenten, dataverwerking en verslag schrijven, maar ik zal zeker niet vergeten er nog even een geweldige tijd van te maken! Evelyne van Dam 8
November 2001 Protatype Beleef het mee: Pim Pullens - Interview - Pim pullens is derdejaars BMT student en actief in het Eindhovense studentenleven. Als voorzitter van de studytour 2001 is hij druk bezig de studiereis naar het noorden van Europa te organiseren die gepland staat begin december. Wij vroegen hem naar zijn ervaringen in het organiseren van deze reis en over het werken in de commissie. Wat is je naam? Wilhelmus Lambertus Petrus Maria Pullens Sommige vreemde Friezen noemen Wilhelm ook wel Pim, geloof ik. Wanneer ben je geboren? Ik ben geboren op 19 mei 1979. Wat is je schoenmaat? Ik heb maat 48. Je bent nu 3 de jaars BMT student. Heb je nog studies hiervoor gedaan? Ik ben begonnen met Werktuigbouwkunde te studeren op de Tu/e. In mijn tweede jaar ben ik bij WMT binnen gestapt en na die twee jaar ben ik omgeswitcht naar Internationale Bedrijfskunde in Maastricht. Vervolgens ben ik weer teruggekomen bij de Tu/e waar ik het tweede jaar binnenstroomde van BMT. Wat is je huwelijkse staat? Ik ben nog vrijgezel. Wat zijn je eerder opgedane organisatorische vaardigheden? Ik ben voorzitter geweest bij de personeelsvereniging van een bedrijf dat Accomplu heet, dit is een evenementen bureau. Ook ben ik basketballtrainer geweest bij basketbalvereniging Octopus. Op dit moment ben ik ook nog lid van de redactie van Octopus, naast mijn werk bij de studytour. Hoe ben je bij de Studytour committee verzeild geraakt? Na twee weken BMT gestudeerd te hebben werd er via een algemeen e- 9
Protatype November 2001 mailtje aan een aantal mensen gevraagd of zij een studiereis mee wilden organiseren. Ik werd ook gevraagd en had mij zelfs als eerste aangemeld. Na een paar weken kwamen er mensen bij, die voor mij toen nog totale onbekenden waren. Binnen Protagoras kende ik verder ook nog niemand en het leek mij wel een leuk om op deze manier een aantal mensen te leren kennen. Ik ben nooit echt actief bij Simon Stevin geweest in de jaren dat ik Werktuigbouwkunde studeerde en dat wou ik veranderen. Had je nog meer redenen om actief te worden bij Protagoras? Bij Protagoras is er een relatief kleine afstand van het bestuur tot de leden. Bij Simon Stevin bijvoorbeeld heerst er een sterkere jasje-dasje cultuur en is de organisatie van de vereniging veel formeler geregeld. Het bestuur van Protagoras was heel erg open naar de leden toe en de sfeer nodigde uit om mensen te leren kennen. En dit is ook aardig goed gelukt! Overigens vind ik de jasje-dasje cultuur van Simon Stevin ook wel iets hebben. Hoe is de sfeer nu binnen de commissie en hoe hebben jullie daar aan gewerkt? De sfeer is goed, het samenwerken met elkaar ging vanaf het begin al lekker en het bij mensen thuis eten deed de sfeer toenemen. Zelf ben ik ook meer een informele voorzitter. Is er een verschil tussen het werken in een commissie en het werken in een OGO-groep? De vergaderstijl is vrijwel gelijk aan het werken in een OGO-groep. Alleen de beslissingen die je als commissie maakt hebben directe gevolgen. Als je een verslag maakt met een aantal fouten erin dan is dat niet zo erg, daar wordt op gewezen en dan is de casus afgelopen. Bij het commissiewerk heb je weinig ruimte voor fouten, het moet gewoon in één keer goed zijn. Wat zijn de leuke en de minder leuke kanten van het organiseren van de Studytour? De leuke dingen zijn wel dat je van alles voor elkaar moet krijgen en dat gaat niet vanzelf. Je moet veel regelen. Het heeft bijvoorbeeld best een tijdje geduurd voordat ik wist dat als je een brief stuurt je daarna even moet opbellen voor een reactie. Dit is vooral voor sponsoren belangrijk. Het is een kwestie van initiatief tonen en heel veel achter dingen aanzitten. 10
November 2001 Protatype Wat levert het commissie werk je persoonlijk op? Ik zit nu zelf ook sneller achter bepaalde zaken aan om deze rond te krijgen, ben gestructureerder bezig, meer gericht op een dagplanning en ook kan ik beter beslissingen nemen. Ik heb nu ook ervaring gekregen met hoe ik bepaalde dingen op poten moet zetten en dat dit alleen lukt met de goede inzet. Heb je nog studievertraging opgelopen door je commissiewerk? Ja, het werk in de studiereiscommissie kost me ongeveer 5 tot 20 uur per week. Dit varieert wel enorm en hangt bijvoorbeeld sterk af of een mailing de deur uit moet. Het is wel een beetje meer dan ik gepland had en als gevolg heb ik eigenlijk nog niet voldoende vakken gehaald om aan het project mee te mogen doen. Maar ja, ik zit in de organiserende commissie, niet? Wat is jullie doelstelling als commissie zijnde voor de deelnemers aan de Studytour? Een doelstelling is dat je een aantal toepassingsgebieden van BMT in de praktijk kunt bekijken. De deelnemers gaan het echte veld in. Hier op de Tu/ e krijg je bij OGO een probleem voorgeschoteld en dat moet je met je groepsgenootjes zien op te lossen. Het antwoord is vaak al lang bekend bij de begeleiders en voor jezelf kan dat een minder grote uitdaging zijn. Op de studiereis zullen de deelnemers bij bedrijven langs gaan die problemen hebben waarvan de uitkomst nog lang niet zeker is en dit lijkt me een heel leuk iets om te leren kennen. Bovenal is het natuurlijk de bedoeling dat iedereen een erg leuke tijd beleeft. Ik ben er ook achter gekomen dat de steden die we gaan bezoeken ook erg mooi zijn... Als je klaar bent met de organisatie, heb je dan nog plannen bij een andere commissie? Ja, ik wil wel bezig blijven. Het commissiewerk geeft mij een goede drijfveer om de dag op een goede manier in te plannen en ik doe ook meer aan mijn studie. Anders blijf je toch maar tot tien uur in bed liggen en nu heb je een reden om eerder naar de Tu/e te gaan. Na de studiereis commissie wil ik misschien wel de excursiecommissie gaan versterken. Dat is ook werk waar je een hoop moet regelen en dat vind ik erg leuk. Heb je nog een laatste boodschap voor de deelnemers aan de Studytour? Geef je ogen goed de kost en blijf niet hangen. Beleef het mee! 11
Protatype November 2001 Wie wordt BMT-ambassadeur 2001/2002? - Doe mee en win! - Ooit heb je zelf voor de keuze gestaan: welke opleiding ga ik volgen? Om allerlei goede redenen heb je toen voor BMT gekozen. Op dit moment staan duizenden scholieren voor dezelfde keus. Met goede voorlichting over de opleiding BMT en het vakgebied willen wij ze hierbij helpen. Vergroten van de naamsbekendheid van BMT En jíj kan hierbij helpen! Bijvoorbeeld via een terugkomdag op je oude middelbare school of een kort stukje van jouw hand in het schoolkrantje, via artikelen of interviews in tijdschriften, kranten, verenigingsbladen, huis-aanhuis-krantjes, op radio, televisie, op je eigen website, enz. Laat mij weten wat jouw bijdrage is geweest aan het vergroten van de naamsbekendheid van BMT in den lande en je maakt kans op de BMTambassadeursprijs 2001/2002: een rugzak naar keuze t.w.v. fl. 250,- Alle inzenders ontvangen sowieso een leuke attentie. Voor alle inzendingen en voor vragen: Mariken Althuizen Studievoorlichter BMT WH 1.102 tel.: 3043 w.m.althuizen@tue.nl 12
November 2001 Protatype De week van ons leven of Ons leven van een week Na een voor de meesten lekker lange vakantie begint het dus. Daar loop je dan in de richting van die enorm grote hoeveelheid enorm grote gebouwen, waar de school faculteit heet en de meesters professoren. Voor je eindelijk in de studieboeken mag duiken, moet je eerst nog even een week gaan kennismaken met de stad Eindhoven, de cultuur en het studentenleven. Het schijnt zelfs dat je moet gaan feesten..kortom, je hebt INTRODUCTIE. Je weet bij god niet wat je te verwachten staat, want je hebt allerlei wilde verhalen gehoord, maar het weer is in ieder geval goed. s Maandags hoef je gelukkig nog niet al te vroeg te beginnen, dus dat is ook mooi meegenomen. Op weg naar het Auditorium zie je vogels van allerlei pluimage rondlopen. Vrouwen in rare pakken die op begeleiding van gitaarmuziek onverstaanbaar om zich heen aan het zingen zijn. Het zal er wel bij horen. Na een lunch en een korte inleiding blijkt dat je bent ingedeeld in groep 4 en ga je kennismaken met de rest van je groep. Da s nou jammer, hebben we twee papa s, en BMT is nog wel zo n vrouwenstudie! En die groepsleden zijn ook maar een stel rare knakkers bij elkaar. Zo n hippie met één of andere rare bril, en wat is die blonde een arrogant trutje zeg! Nadat iedereen een introshirt heeft gekregen en de slaapplaatsen zijn geregeld moeten we de Papa s (stom woord eigenlijk, die schrale ziet er nog jonger uit dan ik) volgen. We gaan kennismakingsspelletjes doen. Ze slepen ons mee helemaal naar die belachelijk grote gele kegels vlakbij het station. We krijgen onze herkenningstekens terwijl één van de papa s (die met die krullen) een onsamenhangend verhaal ophangt over feesten en cultuur. Daar zit je dan, met een feesthoedje van de Zeebra op je kop en een plastic kegel om je nek. O, wat voel ik me volwassen. s Avonds bij de Treasurehunt begint het pas echt. Je moet een zolang mogelijke vanillevlalijn kotsen en ijsklontjes op de meest bizarre plaatsen bij onbekenden door hun broek duwen. Verder moeten er zoveel mogelijk kleren 13
Protatype November 2001 (lees onderbroeken en beha s) uit om een kledinglijn te maken. Na een studentenmaaltijd (lees vette troep) in de Hoek begint het feest pas echt in de Bunker. Zoals het een echte puber betaamt sloegen we de goedbedoelde wijze raad van onze papa s om het de eerste nacht niet meteen extreem laat te maken volledig in de wind. De loempia s bij het nachtelijke ontmoetingspunt lieten zich goed smaken, het zeepsop van de Schuimparty in één of andere kelder was stukken minder goed te eten. De volgende morgen.auw! Koppijn, vroeg man. De papa s lijken vaker met dit bijltje te hebben gehakt want zij zingen vrolijk de nieuwste meezingers van Jacques Herbs. Hadden we nou maar naar ze geluisterd! Van het programma erg weinig meegekregen. Tot overmaat van ramp liet een pipo die zich professor noemde ons op en neer rennen van de 4 e verdieping naar de kelder, om onze brakheidsindex te meten. Alsof we hem zo niet hadden kunnen vertellen dat we te rot waren om als een gek over trappen op en neer te gaan strompelen. s Avonds kregen we eten bij de faculteit, stamppot in de zomer met een roze toetje met plastic rotzooi. In de bunker lastig gevallen door rare niet schaars geklede dames, Spaans liederend, die zich La Tunina s noemen. Verder natuurlijk weer de nodige loempia s en we schijnen zelfs wat bier te hebben gehad, maar dat kan ik me niet meer precies herinneren. Op woensdagmorgen waren onze papa s maar nipt op tijd met vage verhalen over gejatte fietsen en Tunina s, loempia s en heel weinig slaap. Dat ze geen ontbijt meer kregen schenen ze niet zo heul erg te vinden. De meezinger van de dag is Brandend Zand van ons aller vriend Gert Timmerman. Het blijkt niet mee te vallen om de weerstand van onze papa s te breken. Bij de Scalatocht kennisgemaakt met de muzikale talenten van, jawel, de Tunina s (is dat echt alles dat Eindhoven op cultureel gebied te bieden heeft???). Verder horizontaal bungeejumpen bij de Bunker, en meer van die ongein. s Middags fanatiek gevolleybald en s avonds eten bij de papa s, waarvan er één toch duidelijk meer moedertrekjes vertoont. Na een heerlijke rijstmaaltijd op naar de kroegentocht, waar duidelijk blijkt dat ook op Stratumseind gefeest kan worden. s Nachts naar de bunker waar we onder invloed van de loempia s nog bijna wat zinloos geweld hebben toegepast op een paar Tunina-miepen. 14
November 2001 Protatype Donderdag cultuurtocht, de papa s vonden dat dit om een bepaald plaatje vroeg: Een sneeuwwitte Bruidsjurk van de immens populaire Henk Wijngaard. De cultuurtocht was helemaal top! Goede cabaretier, vlaai, en geen Tunina s. Helaas ook geen loempia s. Deze waren er s avonds bij de Megabunkerfeesten (wat was dat de rest van de week dan??) uiteraard weer volop. Ondanks hardnekkige pogingen van de papa s om ons van het rechte pad af te krijgen door cola te bestellen, hebben we ze toch alcoholvrijloos weten te houden. We beginnen het studentenleven al aardig door te krijgen. Nadat we tegen een uur of 6 uit één of andere studentenvereniging zijn gestampt is het feest natuurlijk nog niet over, want In Vivo, de midden in het leven staande borrelruimte van Protagoras, is al bijna open! Het wordt ergens tussendoor vrijdag en hoewel zelfs de papa s er niet helemaal fris meer bijlopen weten ze toch nog een passend chanson te vinden: Country Road van de onsterfelijke cowboy John Denver. s Morgens (of is het nog s nachts?) katerontbijt met aansluitend ochtendgymnastiek (welke zieke geest heeft dat in godsnaam bedacht??). AUW! Bij Ruil-Je-Rot een complete 10- persoonsbouwvakkersuitrusting verzameld. Het zal voor eeuwig een raadsel blijven waarom dit het moest afleggen tegen een lullige plak cake. En dan begint het: DE CANTUS, met de vraag die alle andere vragen overbodig maakt Gietertje? Van al dat bier gooien krijg je natuurlijk dorst, dus een verkwikkende duik in de Dommel leek zeker op zijn plaats. Ik bedoel eh, wat maakt dat nou uit, Dommel of Dommelsch? Zaterdag word je dan wakker met een kater van de hele week, voorwaar geen pretje. Je hebt hier en daar een paar gaten in je geheugen maar over het algemeen heb je veel nieuwe vriendjes gemaakt, bleek die hippie toch minder wazig dan je dacht, en had zelfs dat trutje niet zo heel veel eigendunk. Bedankt papa s, voor deze fijne week, het was de Week van ons leven!! Introgroep 4 15
Protatype November 2001 Dé week van groep 7 Voor groep 7 was de intro 2001 keigaaf. Al op de eerste dag zijn we drie keer in In Vivo geweest. Helaas konden we niet de hoogste toren maken van bierviltjes, misschien kwam dat wel omdat onze interesses ergens anders lagen. Maar ook buiten In Vivo hebben we een hoop lol gehad. Bijvoorbeeld bij het boomstamrollen of bij het olifantenlopen over de markt. Op woensdagavond was het eten bij de begeleiders ook heel geslaagd. We hebben vrijwilligers bereid gevonden om veel pannenkoeken voor ons te bakken, wat erg lekker smaakte bij de sangria met vers fruit uit blik. We zullen Dirk en Marvin hier verder niet bij naam noemen. De kroegentocht heeft ook heel veel indruk op ons gemaakt, al smaakte het bier niet in elk café even lekker. De gratis pullen passoa (dit lukte niet iedereen, he Jeroen?) smaakten wel erg goed. Van de hele intro was de vrijdagochtend toch wel het zwaarst. De eieren smaakten goed, maar de ochtendgymnastiek was toch wel erg vermoeiend. Gelukkig hadden we nog een laatste restje energie (waarschijnlijk uit bier) over om s middags naar de cantus te gaan. Van zo n cantus word je wel een beetje nat van bier, maar we konden ons daarna lekker wassen in de Dommel. En voor degenen onder ons die niet de Dommel in wilden, had Martijn een leuke verrassing. Hij bracht de Dommel gewoon naar Eefje! Helaas heeft hij haar later toch alsnog in de Dommel gegooid. Wat flauw! Jammer genoeg had de lucht van de Dommel een vreemde uitwerking op Dirk, wat niet echt ten gunste kwam van zijn aantrekkelijkheid. Onvergetelijk! Introgroep 7 16
November 2001 Protatype De Introfotowedstrijd De tijd is gekomen om alle introgangers niet langer in spanning te houden en bekend te maken wie de fotogeniekste personen en geniaalste fotografen in huis hebben. Hieronder zijn ze in het klein weergegeven, maar als je ze in hun volle glorie wilt zien kun je altijd nog op de website van prot kijken. Hier volgen ze: << De protsticker is op de leukste plek geplaatst door groep 3 omdat dameskontjes natuurlijk wel erg leuke plekken zijn. Groep 5 kreeg de leukste?-foto in elkaar doordat ze al snel wisten hoe je BMT nu echt schrijft. >> << Meest sexy is geworden: jawel, onze enige echte eigen mannequin: Dirk van groep 7. Groep 6 gebruikte de zoomfunctie op een totaal ongeschikt moment en won dus de ranzigste foto. >> << En als je eenmaal BMT op een mooie manier kan schrijven, kan het voorkomen dat je erna ook de leukste zatte kop gaat trekken: twee vliegen in één klap dus voor groep 5. 17
Protatype November 2001 De prijsuitreiking heeft plaatsgevonden op donderdag 30 oktober tijdens het Halloweenfeest en bestond uit een verrassing voor de hele groep. Proost en tot dan! Introcommissie van 2001 Janine Bouwmans, Jeroen Sonnemans, Kitty ter Stege, Pim van Ooij, Roel Deckers en Ruud van Heeswijk 18
November 2001 Protatype Protagoras goes Hollywood In het weekend van 12, 13 en 14 oktober 01 was er een introkamp van Protagoras georganiseerd door het 12 de bestuur en ProZAc. Het was een weekend voor de eerstejaars studenten om in contact te komen met ouderejaars van BMT. Het thema was Hollywood en dat kwam dan ook veelvuldig terug in het weekend. Het begon vrijdagmiddag in In Vivo waar een korte introductie werd gegeven van het programma voor het weekend. Vervolgens werden we in groepen verdeeld en kregen we opdrachten om de sleutels te vinden voor de fietstocht. Ik moest samen met mijn groepje (groep 2) de kluisjes vinden waarop de sleutels pasten die we hadden gekregen. Bij het voltooien van deze opdracht kon de fietstocht beginnen. Deze bracht ons op de pittoreske plekken van Eindhoven en omstreken. Na een tochtje over de Somerse heide kwamen we op de plek van bestemming, een boerderij. Het avondmaal werd genuttigd en het feest kon beginnen. Na een kort bosspel konden we ons langzaam aan laten volgieten met alle dranken die de ProBoKoCo had meegebracht. Na enige tijd werd er nog een filmspel gehouden waar het groepje Palindroom de winnaar van werd. Tot laat in de avond vulden gezellige klanken de omgeving. Good Morning Vietnam!!!, weerluidde s ochtends vroeg als wake up call. Na een verfrissende ochtend oefening konden de spelen beginnen. Het prachtige weer wat we hadden meegebracht hielp de stemming. En de spellen werden met plezier gespeeld. Net voor de lunch gebeurde er een klein ongeluk waarbij mijn knieschijf uit de kom schoof. Na enige tijd kwam de verlossing in de vorm van een ambulance. Een reisje door landen en velden bracht mij in het Elkerliek ziekenhuis in Helmond waar de foto s de nodige informatie verschaften: een drukverband eromheen en ik mocht weer gaan. 19
Protatype November 2001 Na dit korte intermezzo gingen de spelen gewoon verder. Op een vennetje ergens op de heide moesten de zelfgemaakte vlotten naar de overkant gebracht worden. Na dit spel werd ik weer herenigd met de groep en konden we verder gaan met het programma. Het avondeten smaakte prima en het nodige bier werd weer op tafel gezet. Het avondprogramma was het opvoeren van BMT HP the movie. Deze werd dan ook met veel pracht en praal opgevoerd door de deelnemende groepen. Waarna ik naar mijn bed terugkeerde. Op de achtergrond hoorde ik nog de gezelligheid en het gezang van alle mensen. De volgende morgen werd er nog een klein aantal spellen gespeeld, schoongemaakt en de fietstocht terug. Aansluitend was er nog een film in In Vivo. Voor de mensen die niet mee zijn geweest: vette pech, je hebt wat gemist. Voor de mensen die mee waren hoop ik dat dit verhaal jullie herinneringen weer naar boven heeft gehaald en dat jullie met een lach op het zeer geslaagde introkamp terugkijken. Egbert Bleeker Nieuwsflits - Nobelprijs voor onderzoek spiegelbeeld molecuul - De Nobelprijs voor de chemie, die gisteren werd bekendgemaakt, beloont onderzoek dat heeft geleid tot medicijnen als bloeddrukverlagende bètablokkers en het anti-parkinsonmedicijn L-DOPA. De winnaars, de Amerikanen William Knowles en Barry Sharpless en de Japanner Ryoji Noyori, onderzochten sinds eind jaren zestig chemische reacties waarbij slechts één van de twee spiegelbeeldvormen van een molecuul ontstaat. Bron: http://www.nrc.nl/nieuws/buitenland/1002795896793.html 20
November 2001 Protatype Excursie Anastasis Op woensdag 17 oktober organiseerde Protagoras een excursie naar de Anastasis. Dit schip maakt deel uit van een vloot van medische hulpverleningsschepen onder de naam Mercy Ships. Protagoras bracht met een groep van 47 personen een bezoek aan dit grootste hulpverleningsschip ter wereld. s Middags om 1 uur vertrok de hele groep vanaf het station. Na een lange, doch voorspoedige reis arriveerde de hele groep in Rotterdam waar overgestapt werd op de metro naar het havengebied. Eenmaal aangekomen bleek dat de reis nog lang niet ten einde was, daar er nog een fiks eind gewandeld moest worden. Daarbij werden de BMT-ertjes geen ontbering bespaard. Mulle zandwegen moesten worden getrotseerd, en het doel kon slechts met een enorme omweg bereikt worden. Alvorens aan boord te kunnen werden alle namen genoteerd en dacht de excursiecommissie te moeten betalen. Er werd uitgelegd dat voor arme studenten de rondleiding gratis was, maar om toch een blijk van goede wil te geven werd het ingezamelde bedrag toen maar gedoneerd. Vervolgens werd het schip geënterd door de overweldigende groep BMT-ers. Na een korte inleiding werd een video getoond over het werk dat door deze organisatie wordt gedaan. Vervolgens was er een rondleiding over het schip wat een waar doolhof bleek. De operatiekamers werden getoond, de machinekamer, het dek en ook werd een bezoek gebracht aan de brug. Na de maaltijd in de Rotterdamse binnenstad begaf iedereen zich weer naar het schip waar om half acht een medische receptie begon. Na een hapje en een drankje presenteerde het medische team zich aan de gasten en werd dieper ingegaan op het werk dat door het medische team verricht wordt. Ook werd ingegaan op de nood in 21
Protatype November 2001 deze wereld en de motivatie van waaruit de mensen aan boord van dit schip hulp proberen te bieden. Na deze presentatie was er de mogelijkheid om met de mensen van het medische team te praten. Bij het verlaten van het schip werd de mogelijk aangeboden om met jeeps terug te gaan naar het metrostation waar sommige mensen dan ook gretig gebruik van maakten. Vervolgens werd de terugreis weer aangevangen, en toen om halftwaalf de trein in Eindhoven arriveerde konden de meesten dan ook terugkijken op een geslaagde excursie. Namens de excursiecommissie, Christian Weststrate - Hieronder volgen een paar individuele impressies - Ik vond het heel interessant om te zien hoe mensen zich zo kunnen inzetten voor de derde wereld landen. De mercy-shippers offeren veel op maar krijgen een geweldig indrukwekkende ervaring ervoor terug, die ze met ons probeerden te delen. Ik had me nooit gerealiseerd hoe hoog de nood was voor artsen en hoe makkelijk er wat aan de medische problemen gedaan kan worden. Het is een heel mooi idee om met een schip vele levens te verbeteren, zelfs zo mooi dat ik zelf wel ga twijfelen of ik zelf ook niet ooit mee wil. Ik vond de excursie naar de Anastasis zeker de moeite! - Floor Lambers, 2 e jaars BMT Ik vond het heel erg leuk om een kijkje te nemen op de boot. Dit is weer een heel andere kant van de gezondheidszorg, en alhoewel wij er als BMT -ers niet veel kunnen doen is het erg interessant om te zien hoe je ook met de gezondheid van mensen bezig kunt zijn. Ik heb heel veel bewondering voor de mensen die zo lang op zo n schip kunnen werken. - Karolien Jaspers, 3 e jaars BMT Een cruiseship, nu hospitaalboot, met een nobel streven. Bevolkt door mensen gedreven door en met één doel: het helpen van mensen in de 3e wereld. - Pieter van Grootel, 3e jaars BMT 22
November 2001 Protatype Studiereis SvBMT Protagoras: Een vol programma! Als het goed is, weet u dat er binnenkort (2 t/m 16 december) een studiereis van SvBMT Protagoras zal plaatsvinden. De commissie is al geruime tijd bezig met de organisatie. De deelnemers (zowel studenten als begeleiders) zijn zeer gemotiveerd en ook de faculteit BMT staat zeer positief tegenover deze reis. Wat zullen ze gaan doen, daar in het hoge Noorden, vraagt u zich wellicht af. Ik zal het u uit de doeken doen. Week 1 Op 2 december zal een goed uitgeruste, bepakt en bezakte groep 3 e, 4 e en 5 e jaars BMT studenten (alsook een enkele WMT-er) zich verzamelen voor de faculteit om per bus te vertrekken naar Århus, Denemarken. Na een reis van een uur of 9 komen we daar om 18.00 uur aan, en zullen dan overnachten in een jeugdherberg. De volgende dag sta je vroeg op, en de groep van acht studenten die het project van Huiskes (Mechanical Properties of Trabecular Bone) doet gaat naar de Universiteit van Århus, om daar metingen te gaan doen. Zij gaan de triaxiale stijfheidskarakteristiek van botmonsters bepalen, met als doel de E-modulus te correleren met morfologie en de sterkte. De andere groep zal ondertussen een rondleiding krijgen op de universiteit. Deze universiteit bestaat al sinds 1928, het jaar waarin de faculteiten theologie en filosofie werden opgericht. De faculteit geneeskunde werd in 1935 opgericht. Het is een grote universiteit, met zo n 21.000 studenten en faculteiten in kunst, geneeskunde, sociale wetenschappen, filosofie, theologie en natuurwetenschappen. De dag hierna, 4 december, zal de grote groep de universiteit van Aalborg bezoeken. Deze jonge universiteit (1974) met zo n 12.000 studenten herbergt een soort-bmt opleiding Biotechnology engineering en men doet daar onderzoek naar signaalverwerking, zoals electrische stimulatie tijdens verlamming. 5 December zal dan een lange dag in de bus worden, er moet van Göteborg naar Stockholm gereisd worden. Als we er dan aankomen rond 16.00u, zijn we te gast op de Nederlands Ambassade. Hier zal een klein seminar plaatsvinden met als onderwerp de verschillen in cultuur tussen Nederland en 23
Protatype November 2001 Zweden. Dat zijn er meer dan je denkt! Ook de Sint zal van de partij zijn! Na alle cadeautjes is het weer vroeg dag, want vandaag gaan we het Karolinska Instituut bezoeken. Dit is de enige medische universiteit van Zweden, zij is ontstaan in 1810 als opleidingsinstituut voor legerartsen. Ongeveer 40% van het (bio)medisch onderzoek in Zweden wordt hier verricht. Ook wordt hier beslist wie de Nobelprijs voor fysiologie of geneeskunde krijgt. Op het Karolinska Instituut zal een deel van het project The regulation of the blood flow in skeletal muscle during exercise van Wagenmakers worden uitgevoerd. Het KI beschikt over meetmethoden die de blood flow in de spier kunnen meten. Voor de anderse studenten is er een alternatief programma, wat langs de afdelingen radiologie, chirurgie en anaesthesiologie zal voeren. Ook op 7 december zullen we het instituut bezoeken. Week 2 Op zaterdag 8 december wordt het centrum van Stockholm onveilig gemaakt, s avonds vertrekken we per boot naar Turku, Finland. Om half acht s morgens komen we dan aan, en zullen we naar Helsinki rijden. In Helsinki zal men dan ook kennismaken met Nederlandse BMT-ers, want de hele zondag is vrij om de stad te bekijken. Dan zijn we alweer over de helft van de reis, nog een drukke week te gaan: Maandagochtend staat er een excursie naar Datex-Ohmeda op het programma. Zij zijn producent van apparatuur voor anaesthesie en intensive care apparatuur. Er is daar onderzoek gaande naar anesthesiediepte apparatuur op basis van EEG analyse. Iets dergelijks zullen de studenten ook doen, die Cluitmans project Geavanceerde EEG signaalverwerking voor de patientenbewaking doen, namelijk inzicht verkrijgen in de mogelijkheden en onmogelijkheden van EEG analyse tijdens anesthesie en intensive care. Vervolgens zullen we in Tampere het VTT (Valtion Teknillinen Tutkimuskeskus: lang voor TNO) bezoeken. Er wordt daar oa onderzoek gedaan naar drukdetecterende folies. Een toepassing hiervan is op de vloer van een kamer in een bejaardenhuis. Als de patiënt is gevallen, wordt dit geregistreerd en krijgt de verzorger een signaal. Dan is het alweer tijd voor de volgende plaats in Finland: Turku, hier staat het Turku PET centre, een state-of-the-art centrum voor imaging en in vivo metingen van oa blood flow in de spier. Hier wordt ook een deel van het project Modern Imaging Techniques van Nicolay uitgevoerd. Doel is een overzicht te maken van state-of-the-art imaging technieken. Hierna is er nog tijd om in Turku rond te kijken en s avonds pakken we de boot naar 24
November 2001 Protatype Stockholm. De volgende dag, donderdag 13 december, wordt weer een zitdag, er moet naar Kopenhagen gereisd worden. Op vrijdag gaan we dan het 3D-Lab bezoeken. Dit lab is een samenwerkingsverband tussen de faculteit Wiskunde van de Universiteit van Kopenhagen en de faculteit Tandheelkunde. Hier wordt oa gewerkt aan imaging van botgroei in de kaak. Ook hebben ze een spectaculair Virtual Reality lab. Dit is tevens het laatste onderdeel van deze goedgevulde reis, ik hoop dat ik u een duidelijk beeld heb kunnen geven van wat we gaan doen in Scandinavië. Pim Pullens Voorzitter Studiereiscommissie 2001 Bronnen: Universiteit Århus: Universiteit Aalborg: Karolinska Instituut: Datex-Ohmeda: VTT: Turku PET Centre: 3D Lab: Studytour: www.aau.dk www.auc.dk www.ki.se www.datex-ohmeda.com www.vtt.fi www.utu.fi/med/pet www.lab3d.odont.ku.dk www.protagoras.tue.nl/studytour 25
Protatype November 2001 Hadden wij niet een BMT-BAND? Sommige ouderejaars studenten zullen zich dit misschien wel eens een keer hebben afgevraagd. Inderdaad, er was een BMT-BAND. Drie maanden hebben ze bestaan en drie keer heeft de band op een podium gestaan. Waar is de BMT-BAND dan gebleven? Een stukje historie. Het begon allemaal op het allereerste BMT-gala (ergens in t jaar 2000), toen Bart Kösters, Tanja Deckers en Richard Lopata het podium van de daar optredende coverband bestormden en een deuntje van de Blues Brothers meespeelden. Naderhand werden er met Marcel van t Veer en Homme Streepje Auke Kooistra nog wat dronken plannen gemaakt en werd aan Protagoras beloofd, dat we t eerstvolgende BMT-feest zouden optreden. Een paar maanden later werden we hier aan herinnerd. Er is over twee weken een BMT-feest in Café Thomas, jullie treden toch wel op he?. Slik,... nou ja,... toch wel een uitdaging: Oké, we doen t!!!. Meer mensen werden opgetrommeld (Julienne Brouwers, Susanne Dams, Jeroen Sonnemans, Jorn op den Buijs, Valentijn Raats en Pim van Ooij) en met een bezetting van maar liefst elf muzikanten ging de BMT-band van start. Twee weken later stonden we in een behoorlijk vol Thomas op t podium met in totaal tien nummers. Het bleek redelijk succesvol en besloten werd door te gaan. Er volgde nog een optreden bij een W-feest en een tweede BMTfeest, waarbij Café Thomas bijna uit z n voegen barstte. Toen kwam het onvermijdelijke... de zomervakantie... en een zomerstop van inmiddels anderhalf JAAR werd ingelast. In de tussentijd werden er wel pogingen gedaan de band opnieuw in de oefenruimte te krijgen, maar de meeste pogingen mislukten. (Op één keer na, toen iedereen verzameld was bij Dynamo en de ruimte dubbelgeboekt bleek...balen met hoofdletter B). Maar bestaat de BMT-BAND dan eigenlijk nog wel? Moeilijk voor te stellen misschien...toch is t antwoord: JA!!! Nog niet zo lang, pas twee weken, maar toch is het begin weer gemaakt. Zondag 7 oktober 2001 was de dag die de geschiedenisboeken in zal gaan, als de dag der wederopstanding van de BMT-BAND. Met een lichtelijk gereduceerde bezetting kwamen de bekende gezichten langzaam binnengedruppeld in het oefenruimte-complex De Oefenruimte (originele naam trouwens). Iedereen pakte nogal onwennig zijn instrument, en alle eerste pogingen gingen de mist in. Het oude gevoel kwam pas terug tijdens het 26
November 2001 Protatype nummer Ik Kan t Niet Alleen van de nederpopband De Dijk. In de oude lijst met nummers is het mes gezet en met een stuk of 10 oude nummers is er begonnen aan n vernieuwde BMT-BAND. Ideeën zijn er genoeg, de uitvoering zal nog moeten blijken. Van optredens zal de komende tijd nog geen sprake zijn. Helaas moeten we van twee mensen afscheid nemen. Tanja (sax) en Julienne (zang) doen bij deze nieuwe editie van de BMT-BAND niet meer mee, wegens andere verplichtingen. We hebben t pas 100 keer gezegd, maar nogmaals: Bedankt voor al jullie inspanningen en de gezellige tijd namens iedereen!!!. Om nu toch verder te kunnen gaan met deze band zoeken we dus een paar zeer enthousiaste en muzikale mensen die de oude garde kunnen versterken en inspireren. Het lijkt moeilijk en het is kost wel tijd, maar het is de moeite zeker waard! De overgebleven 9 personen gaan wel verder, maar er zijn dus een paar lege plaatsen die moeten worden opgevuld. Daarom tot slot deze belangrijke oproep: Wij zoeken voor de BMT-BAND: - Een zangeres - Een saxofonist(e) - Een trombonist(e) Studeer je BMT? Kun je een beetje toeteren of zingen? Reageer dan snel! Eisen stellen we niet, behalve dat je van gezelligheid moet houden... Mail naar r.g.p.lopata@student.tue.nl of kom een keer s zondags langs bij een repetitie (ik zou van te voren wel even checken of er daadwerkelijk een repetitie is). Namens de BMT-Band, Richard Lopata Drums (halfzwaar, zonder filter) 27
Protatype November 2001 Nieuwe Protagoras-site Het is nou al zo'n 3 jaar geleden dat Protagoras zijn eigen internetsite is begonnen. We begonnen met een account bij Stack en wat eenvoudige pagina's. Deze werden langzaam uitgebreid met wat scriptjes om berichtjes te sturen en opmerkingen te plaatsen in het gastenboek. Tevens kwam er het beroemde draaiende logo. In de loop van de tijd werden bepaalde delen vervangen, vernieuwd of toegevoegd. Sinds een aantal maanden is de ICT-commissie, de voormalige internetcommissie, hard aan het werk geweest met het maken van een volledig nieuwe internetsite. Deze site heeft volledig nieuwe layout en menustructuur. Alle onderdelen die je op de oude site vond zul je ook terugvinden op de nieuwe site, maar dan in een ander jasje. Tevens zijn er een aantal dingen toegevoegd, zoals bijvoorbeeld een enquete. De nieuwe site is sinds donderdag 18 oktober 2001 te zien op http://www.protagoras.tue.nl Omdat er gebruik gemaakt wordt van ASP-scripts is de nieuwe site gemakkelijker up-to-date te houden. Ook is er rekening gehouden met verder uitbreidingen die in de komende maanden gedaan zullen worden. Heb je zin om hieraan mee te werken en heb je wat verstand van computers, HTML, ASP, VBscript of ben je een kei op grafisch gebied spreek dan eens iemand aan van de commissie of het bestuur. Of stuur een mailtje naar ICT@protagoras.tue.nl Namens de ICT-commissie, Martijn van der Linden P.S.: Als je als commissie nou denkt: "Wij willen ook een eigen pagina op de site". Dan moet je even contact opnemen met de ICT-commissie. 28
November 2001 Protatype Prothese: In the name of... Denkend aan W-hoog zie ik brede werktuigbouwers traag door betonnen gangen vol metalen buizen en kabelgoten gaan. Maar zoals alles vergankelijk is... Niet dat ik het beeld van het gebouw met zijn bewoners ooit uit mijn gedachten zal kunnen verdrijven, de naam ervan moet er wel aan geloven. Het college van dit technologie-dorp heeft er voor gekozen haar gebouwen niet langer te benoemen naar de menselijke inhoud ervan. De namen E-, W- en N-hoog of -laag, W-hal en ST moeten er aan geloven; men ziet liever exotische namen als Matrix en Cascade. Wellicht in navolging van de inmiddels ingeburgerde huisstijl à la Tee Uu slash Ee? In ieder geval een praktische zet van het bestuur: in uitspraak is het verschil tussen de huidige namen van de gebouwen in de meeste gevallen minimaal. Maar het belangrijkste zit hem natuurlijk in het feit dat er geen discriminatie meer is! Want W-hoog wordt niet alleen door W ers bewoond en Wiskunde en Informatica hebben wel degelijk een eigen plek op het TU-terrein. De vraag is natuurlijk: hoe gaan we onze panden, zowel de huidige, als die geboren via het meesterplan, dan noemen? Mag de link naar de inwoners niet meer gelegd worden, een naam verwijzend naar technologie zal het college zeker welbevallen. Wat te denken van Helix, voor het Scheikundegebouw? Ach, laat ik mijn fantasie bewaren voor de prijsvragen die zeker komen gaan. Er zijn gelukkig mensen die vooruit denken en hun ruimte al gedoopt hebben volgens de nieuwe naamstijl. Denk maar aan de borrelruimte van je eigen studievereniging: In Vivo. Wil je ook je ei kwijt of heb je gewoonweg iets mee te delen? Stuur ze dan naar Prothese@protagoras.tue.nl. 29
Protatype November 2001 Ik studeer BMT en ik ben er trots op!!! Door je middelbare school op vwo-niveau te volgen begon je al tot de outcast te horen, maar een technische universiteit, dat slaat toch wel ècht alles. De TU. Het hol van nerd-nederland... Je studeert dan wel BMT, op zich één van de minder technische opleidingen die de TU herbergt, maar alleen al de lange naam doet de gemiddelde Nederlander huiveren. Bij deze een hypothetisch verhaal over de perikelen waar een BMT-student zich dagelijks doorheen moet worstelen. Je komt iemand tegen in de stad, het is gezellig, en je besluit een terrasje te pakken. Heb je net een gesprek goed op gang, komt die vraag weer: Wat studeer je eigenlijk? Je probeert de situatie nog te redden met een ontduikende opmerking: Mooi weer is het hè, en dat voor april! Maar het is al te laat. Ja, het is best relaxed, zo op een terrasje. Maar wat studeer je nou? BMT. Je spreekt het zo nonchalant mogelijk uit, niet te hard, niet te zacht, alsof het de normaalste afkorting van de wereld is voor een studie, net zoiets als MER (Management, Economie en Recht, voor de algemeen onderontwikkelden onder ons). Helaas, helaas, er wordt doorgevraagd. Wat betekent dat? Je halveert je stemvolume. Biomedische technologie. Bio wat? Er is nu geen ontkomen meer aan. Duidelijk articulerend zeg je: Biomedische technologie. Ze verslikt zich bijna in haar koffie, maar herstelt zich wonderwel. Dat is universitair of niet? Is dat ook aan de TU dan en wat doe je dan eigenlijk, als je dat studeert? Een regen van vragen die het einde van het contact gaan betekenen, in alle onwetend- en nieuwsgierigheid gesteld. Ja, het is een universitaire opleiding aan de TU. Ik studeer in Eindhoven. Hierna probeer je helder uit te leggen dat je technische oplossingen gaat zoeken voor medische problemen. Organen die niet functioneren, bloedsomloop, hartkleppen, nierdialyse, hormoonspiegels, dat soort dingen. Steeds grotere ogen kijken jou kant op. Ongeloof. Je vertelt hoe je wilt bijdragen aan het genezingsproces van mensen, maar dan met een technische inslag. Groter ongeloof. Happen naar adem. En vind je dat leuk dan?, is het enige dat nog uitgebracht kan worden, of eigenlijk uitgehakkeld, want van goed articuleren is geen sprake meer. 30