Eigenaar info 02-12-2003 kerstweezel
Kerstverhalen leuk om voor te lezen Maria was een meisje van ongeveer 18 jaar. Zij woonde in het dorpje Nazareth en ze was verloofd met Jozef. Op een dag, ik denk dat het in het voorjaar was, was Maria bezig in haar huis. En opeens staat daar iemand. Het is geen vrouw, en ook geen man. Maar wat dan? Maria heeft nog nooit zoiets gezien en schrikt dan ook geweldig. Ze slaat de hand voor haar mond en houdt haar adem in. Heeft ze het wel goed gezien. Is er werkelijk iemand, of is ze soms aan het dromen, midden op de dag? De engel die door God gestuurd is, praat zachtjes tegen Maria. Hij zegt: Goede morgen Maria. Ik ben de engel Gabriel, een boodschapper van God. Je moet de hartelijke groeten van God hebben. God heeft op je gelet en jouw uitgekozen. Je zult in verwachting raken en een zoontje krijgen. Dat kind is de Zoon van God. Maria vraagt verbaasd: hoe kan ik nu een kindje krijgen, ik ben nog niet getrouwd, en ik woon nog niet samen met een man. De engel antwoordde: De Heilige Geest van God zal komen en je zult in verwachting raken door de kracht van God. Voor God is nie onmogelijk want je tante Elisabeth, die al heel oud is en nooit kinderen kon krijgen, die is ook in verwachting van een zoon. Over drie maanden zal haar baby geboren worden. Jouw zoon moet je Jezus noemen, de zoon van Elisabeth zal Johannes heten. De engel ging daarna weer weg. Maria begreep het allemaal niet zo heel goed, maar als God je iets vraagt dan wil je toch niets liever dan gehoorzamen. Maria beslo om snel naar haar tante te reizen, om haar te vragen hoe het met haar was en toen zij haar tante begroette, bewoog het kindje in de buik van Elisabeth. Elisabeth zei tegen Maria: Je bent de gelukkigste vrouw van de wereld. Je hebt gehoorzaamt aan wat God van j vraagt. Ik vind het een hele eer dat de moeder van de Zoon van God bij mij op bezoek komt. Jozef was thuis en heel verdrietig. Het was heel erg als een meisje in verwachting was, voordat ze was getrouwd. Jozef besloot om weg te gaan, niet omdat hij niet meer v Maria hield, maar als hij wegging, kreeg hij de schuld en zouden de mensen medelijden hebben met Maria. Vlak voor hij wegging droomde Jozef. De engel die ook bij Maria geweest was vertelde hem in die droom, dat hij gerust met Maria k trouwen. De engel vertelde hem dat Maria in verwachting was van de zoon van God. Maria had een hele belangrijke taak. Het ging allemaal zo omdat uit zou komen wat de profeet Jesaja heel lang geleden al had gezegd: Een jong meisje dat nog niet getrouwd is z in verwachting raken en een zoon krijgen, die de naam Immanuel (dat betekent God is met ons) zal krijgen. Toen besloot Jozef om bij Maria te blijven om haar te helpen in de maanden voordat de baby geboren zou worden. Vlak voordat het baby'tje geboren zou worden had de keizer van Rome, die in die tijd de baas in Israel, iets bedacht. Hij wilde precie weten over hoeveel mensen hij nu wel de baas was. Om de mensen goed te kunnen tellen, moesten ze allemaal gaan naar de plaa waar hun familie vandaan kwam. Omdat Jozef en Maria allebei afstamden van koning David, moesten ze dus naar Bethlehem, de s van David. En dat deden ze. Ze liepen heel lang en tenslotte kwamen ze in Bethlehem. Daar was het overvol. Allemaal mensen die ook van David afstamden. Bovendien waren Jozef en Maria helemaal niet rijk en zo gebeurde het dat ze nergens een hotel konden vinden. Alle mensen die kamers verhuurden hadden ook geen plaats voor hen. Eindelijk vonden ze een slaapplaats. In een stal. Het was fijn dat Maria eindelijk kon rusten, maar het was er niet gezellig. Daar in die stal werd de Zoon van God geboren. En Jozef wikkelde doeken om hem heen, zoals toen heel gewoon was voor pasgeboren baby'tjes. Ze hadden natuurlijk geen wiegje. Daarom legden ze de baby in een voerbak. Daar lag hij toch nog een beetj zacht op het hooi en lekker warm. Vlak bij Bethlehem was een veld waar de schapen bij elkaar waren om de nacht door te brengen. De herders die op de schapen moesten passen hadden een vuur aangemaakt. Ze dronken af en toe iets warms, misschien wel thee of koffie, ik weet het eigenlijk niet, en ze vertelden elkaar wat ze overdag allemaal hadden meegemaakt. Een herder vertelde altijd verlangend over de Messias, d zou komen. Een redder voor het volk Israel, die hen zou bevrijden uit de macht van de Romeinen. De jongere herders geloofden he allemaal niet meer zo. Die oude Kaleb altijd. Die verhalen hadden ze nu al wel tien jaar gehoord, en er was nog steeds niets van uitgekomen. Als Kaleb uitverteld was, gingen de jongere herders elkaar vaak griezelverhalen vertellen, vooral als er nieuwe herders bij waren, zoals nu. Die kon je zo gemakkelijk bang maken. Daar hadden ze wel plezier in. Terwijl ze zo bij elkaar in het donker zitten, bij het kampvuur, zien ze plotseling dat alles verlicht wordt, en er staat een figuur bij hen die ze nog nooit eerder hebben gezien. De Engel. Dezelfde misschien wel die ook bij Maria en Elisabeth was geweest. En die flinke stoere herders... die schrikken net zo erg als Maria. Dat is toch wat! Alleen Kaleb, die zegt: stil laten we luisteren naar w de engel te zeggen heeft. Het moet iets heel belangrijks zijn. Dan zijn ze allemaal stil. Ze horen de engel zeggen: Wees niet bang, want ik breng jullie het heerlijkste nieuws dat je ooit hebt gehoord. Vandaag is in Bethlehem de Messias, de Redder, Christus de Heer geboren. Je kunt hem goed herkennen. Het kindje is in doeken gewikkeld. Het is in een stal geboren en het ligt in een voerbak. Toen de engel was uitgesproken kwamen er nog een heleboel engelen. Zij zongen met elkaar: Ere zij God in de hoge en vrede op aarde voor de mensen van wie God zoveel houdt. Onmiddellijk toen de engelen weggegaan waren riep Kaleb: Kom we gaan naar Bethlehem om de Messias, die nu eindelijk gekome is te gaan aanbidden. Ze vonden het kindje Jezus bij Maria en Jozef in de stal. Het lag in doeken gewikkeld in een voerbak. Toen Kaleb het kindje zag werd zijn gezicht helemaal blij. Hij straalde gewoon. Hij was al zo oud. Wat was hij blij dat hij de Messias toch nog had gezien. De herders vertelden aan iedereen die het maar wilde horen wat er was gebeurd en gingen toen weer terug na hun kudde. Maria en Jozef waren heel blij en ze dachten nog heel lang na over wat de herders allemaal hadden verteld.het is midden in de nac en het is donker in de kamer van Sven. Sven kan niet zo slapen, want hij wil eigenlijk zo snel mogelijk naar buiten, om te spelen. Gisternacht heeft het namelijk gesneeuwd. Sven is gek op sneeuw. Hij heeft meteen een mooie sneeuwhut gemaakt en een sneeuwpop die naast de hut staat. Hij wil nu eigenlijk nog een sneeuwpop maken, maar het is nacht en hij moet slapen van zijn moeder. Oh wat jammer dat ik niet naar buiten mag van mijn moeder, denkt Sven. Straks smelt de sneeuw en kan ik er niet meer m spelen! Sven bedenkt een plannetje... Heel zachtjes doet hij zijn slaapkamerdeur open, heel zachtjes, op zijn tenen loopt hij naar de trap. Somige trap treden kraken als je erop staat. Deze treden slaat Sven over. Hij moet grote stappen maken en zich heel goed vasthouden aan de trapleuning. Het is be gevaarlijk, in het donker van de trap aflopen en dan nog treden overslaan ook! Wanneer Sven beneden is trekt hij zijn jas aan. Hij do zijn sjaal om, zijn muts op en zijn wanten aan. Zo denkt Sven, ik kan naar buiten! Oei...dat is koud, denkt Sven. Hij staat met zijn
blote voeten op de vloer! Waar zijn mijn schoenen? Waar had ik ze ook alweer neergezet? In het donker zoekt Sven naar zijn schoenen. Hij kruipt op zijn knieen over de vloer. Onder de tafel staan ze niet, bij de bank staan ze ook niet. Sven weet niet zo goed meer waar hij kruipt. Opeens voelt hij iets prikken...het prikt in zijn gezicht en in zijn handen, AU! Roept Sven. Hij probeert het we te slaan...hij geeft het een duw...boem...kinkel de kinkel...klets kinkel!!! Sven schrikt vreselijk. Wat een herrie! Ojee, nu worde papa en mama wakker! Sven wil weg kruipen. Maar hij weet niet waarnaar toe! Het is zo donker, hij weet niet meer waar wat is. Hij hoort de trap kraken. Papa en mama slaan de krakende treden niet over. Ze lopen snel naar beneden, de voetstappen klinken ni zo vrolijk. Sven weet niet zo goed wat hij moet doen. Papa en mama komen de huiskamer binnen. Papa doet meteen het licht aan. SVEN! Gilt zijn moeder uit. De KERSTBOOM! Gilt zijn vader uit. Sven kijkt ze aan, hij begint te huilen. Papa en mama kijken nu ook verdrietig. De Kerstboom is omgevallen en de ballen zijn kapot. Overal liggen stukjes kerstbal. Mama begint alles op te ruimen, ze zegt helemaal niets tegen Sven. Dat doet ze altijd, denkt Sven...als ze heel erg boos is, zegt ze niets. Papa kijkt heel lang naar de boom en draait zich naar Sven. Nou we hoeven niet te vragen wat je van plan was, dat zien we al aan je jas, zegt papa. Jij gaat nu heel snel naar boven! Denk maar eens heel goed na over wat je hebt gedaan! Onze hele Kerstboom is kapot! Sven rent heel snel langs papa de huiskamer uit. In de gang, vlak bij de trap, struikelt hij over zijn schoenen...mama heeft hem nie wakker gemaakt vanochtend. maar het is al een tijdje licht buiten. Sven loopt zachtjes de trap af. Hij hoort papa en mama zachtjes praten in de kamer. Hij doet de deur open. Goedemorgen, zegt hij met een klein pieperig stemmetje. Ze kijken hem aan. Ze kijken n blij, ze zijn het nog niet vergeten. Sven ziet meteen waarom ze het nog niet zijn vergeten. In het daglicht ziet de kerstboom er nog vreselijker uit. Er zijn een paar takken gebroken. Er zit nog een gescheurde slinger in. De ballen zijn allemaal kapot gevallen, dus die hangen er niet meer in. De lampjes die erin zaten zijn ook kapot gevallen, zelfs de piek is afgebroken. Sven heeft nog nooit zo een zielige kerstboom gezien. Hij moet er van huilen en brult tijdens het huilen: Sorrieeeee, naar zijn ouders. Papa en mama kijken naar Sven. Sven luister goed, zegt papa. Je mama en ik hebben geen geld meer om een nieuwe boom te kopen met nieuwe versiersels erin. Dit is voor ons allemaal niet leuk. We zullen morgen, als het Kerstmis is een hele lelijke boom hebben. Mama en ik zijn heel bo op je. Je mag vandaag niet naar buiten voor straf. Ook moet je ons beloven dat je nooit meer zoiets doet. Midden in de nacht de stra op gaan is gevaarlijk. Dan hoor je lekker in je bed te slapen. Beloof je dat Sven? Ja papa, ik beloof het. Sven zit achter het raam. Het zonnetje schijnt zacht. De sneeuwpop zakt langzaam in elkaar. Het dak van de sneeuwhut is al ingestort. Hij ziet het gras alweer door de sneeuw heen steken. Sven vindt het jammer dat hij niet naar buiten mag. De sneeuw sme weg en hij zit binnen. Nu moet hij vast weer heel lang wachten, voordat hij weer met sneeuw kan spelen. Sven blijft de hele dag naar buiten kijken en ziet alle sneeuw verdwijnen. Het wordt donker, de straatlantaarns springen aan. Mama roept hem, ze gaan eten. Tijdens het eten ziet Sven steeds de zielige boom. Hij heeft spijt. Papa en mama doen alweer gewoon teg hem, ze zijn niet meer boos. Maar ook zij kijken steeds een beetje verdrietig als ze de zielige boom zien. Morgen is het Kerstmis, zegt mama. Ze brengt Sven naar bed. Wat gaan we doen met Kerstmis? Vraagt Sven. Eerst gaan we lekke luxe ontbijten, dan gaan we onze mooie kleren aan doen. Oma en opa komen bij ons op visite. We gaan dan samen spelletjes doen en s'avonds gaan we samen eten. En heel misschien...krijg je wel een cadeautje van de Kerstman. Sven lacht naar zijn mama. I denk niet dat ik een cadeautje krijg mama, ik ben niet zo lief geweest. Ach de Kerstman is niet zo streng, zegt mama. Weltrusten Sven! Die nacht kan Sven weer niet slapen. Hij moet steeds weer denken aan die lelijke Kerstboom die beneden staat. Wat zullen opa en oma er van zeggen? Ze zullen wel vragen wat er is gebeurd en dan, als mama het verteld, zullen ze hem wel heel streng aankijken. Sven probeert nergens meer aan te denken. Hij wil slapen. Tingelingeling...tingeling...ting ting ting...tingelingeling...ting.. Sven wordt wakker. Het is nog nacht. Wat hoorde hij nou? Hij spitst zijn oren. Tingelingeling...tingeling...ting ting ting...tingelingeling...ting. Ja daar was het weer! waar komt het geluid nou vandaan? Het lijkt wel van het dak af te komen. Sven glijdt uit zijn bed en loopt naar zijn raam. Heel zachtjes doet hij het gordijn een klein stukje opzij. Hij kijkt naar en kijkt, maar ziet niks. Tingelingeling...tingeling...ting ting ting...tingelingeling...ting. Sjoef...Daar suisde iets langs! Sven kon niet goed zien wat het was. Hij zag iets roods met wit. Iets bruins en allema lampjes. Tingelingeling...tingeling...ting ting ting...tingelingeling...ting sjoef! Sven zag het weer voorbij schieten. Zo snel als h kon deed hij zijn raam open. De koude lucht kwam zijn slaapkamer binnen. Maar dat kon Sven niets schelen. Hij had wat gezien en gehoord. Iets wat hij nog nooit eerder had gezien!sven hing met zijn hoofd uit het raam. Hij draaide zijn hoofd in alle richtingen in de hoop dat hij het nog eens zou zien. Tingelingeling...tingeling...ting ting ting...tingelingeling...ting. Sjoef...HEEY!!! STOP!!! Riep Sven nu heel hard. Het stopte...maakt een bocht en kwam zachtjes naar zijn raam toe. Het bleef precies voor zijn raam zweven. Sven zijn mond viel wijd open. SVEN! Oh jee, zijn vader en moeder waren wakken geworden! Snel deed Sven het raam dicht, rende naar zijn bed en dook onder d dekens. Papa kwam binnen. Sven wat is er? Vraagt papa. Ik had een enge droom papa, zei Sven. Papa geeft hem een aai over zijn bol en gaat dan weer naar zijn bed toe. Als papa weg is springt Sven uit zijn bed en rent naar het raam. Hij zwiept het gordijn open e doet het raam open. Het zweeft nog steeds voor zijn raam. Sven knippert met zijn ogen, hij kan het niet geloven. Hij weet meteen wa hij hoorde tingelen. Het zijn de belletjes...de belletjes die aan de grote arreslee hangen, de grote arreslee van de Kerstman! De Kerstman zit voorop de slee. Hij houdt de touwtjes vast waaraan alle rendieren vastzitten. Achter op de slee liggen honderden cadeautjes. De slee is versierd met lampjes en strikjes. Ik dacht je misschien wel even naar buiten wilde, zei de Kerstman opeens. Daarom vlieg ik de hele tijd langs je raam, ik hoopte dat ja daarvan wakker zou worden, wil je mee?vraagt de kerstman. Ohja! roep Sven zachtjes. De Kerstman geeft hem een hand en trekt Sven zo op de slee. Sven krijgt een dikke wollen deken om zich heen gewikkeld. Hou je goed vast! Zegt de Kerstman. Ho Ho Ho, roept de Kerstman. Daar gaan ze, boven de huizen. Sven ziet zijn schoo het huis van opa en oma en het zwembad. De Kerstman is heel aardig. Sven vertelt hem het hele verhaal. Van de sneeuw, van het stiekem naar buiten willen, van de boom, van papa en mama die verdrietig waren en dat hij bang was dat opa en oma verdrietig zouden kijken als zij de boom zouden zien. Na en tijdje brengt de Kerstman Sven weer naar huis. Ga maar lekker slapen, zegt de Kerstman. Maak je geen zorgen, alles komt goed. Sven kruipt snel zijn bedje in. Svennetje, Svennetjepennetje? Sven, wakkker worden. Mama zit bij Sven op zijn bed. Ze aait hem over zijn bol. Ze geeft hem een zoen op zijn wang. Prettige kerst, fluistert ze in zijn oor. Sven, lieverd, ik weet niet hoe het zo is gekomen, maar er is beneden iets
gebeurd. Kom maar eens mee kijken. Samen met mama loopt Sven naar beneden. Hij ruikt op de trap al warme broodjes. Hij hoort zachtjes een gezellig Kerstmuziekje. Mama doet de deur open. Sven kan het niet geloven. de hele kamer is prachtig versierd! Overa hangen slingers en lampjes. er staat een enorme Kerstboom waar eerst het zielige boompje stond. Papa staat bij de boom, met een grote lach op zijn gezicht. Kom eens hier jongen, zegt hij. Sven krijgt een dikke knuffel van papa. Mama komt ook naar hun toe. Ze geeft hun allebei een zoen. Zullen we de cadeautjes open maken? Vraagt ze. Er ligt voor iedereen een cadeautje onder de boom. Papa krijgt een stropdas. Mama krijgt een luchtje. Sven heeft het grootste cadeau. wat zal erin zitten Hij rammelt, maar hij hoort niets en het weegt ook niets! Sven maakt het open. Er zit niets in, behalve een briefje. Sven pakt het brie en leest zachtjes: Lieve Sven, Wanneer je dit briefje in de lucht gooit zal je krijgen wat je het allerliefst wilt hebben. Een dikke Kerst knuffel van je vrienden, De Kerstman en de rendieren. Papa en mama snappen er niks van. Ze kijken naar Sven. Sven lacht en gooit het briefje zo hoog als hij kan de lucht in. Het briefje dwarreld weer naar beneden. Iedereen wacht stil...oh...zegt mama. Kijk een naar buiten... Buiten dwarrelen de sneeuwvlokken naar beneden. Sven lacht, dit is precies wat hij wilde.er was ooit een tijd waarin veel mensen dachten dat God hen vergeten was. In Jeruzalem was de boze koning Herodes de baas en het was geen leuke tijd voor de Joden. O een dag kwam er een engel bij Maria. Hij vertelde haar dat ze moeder zou worden van de Zoon van God. Maria is verliefd op Jozef. Jozef is een timmerman. Maria werkte hard in hun huisje, terwijl Jozef aan het werk was. Plotseling werd heel licht. Maria schrok. Het licht kwam van een engel. "Wees maar niet bang, Maria", zei de engel. "Ik ben een boodschapper van God en ik kom je iets fijns vertellen." Maria kon geen woord uitbrengen en luisterde naar de engel. "God heeft jou uitgekozen om de moeder te zijn van een heel bijzonder kind. Je zult voor hem zorgen, maar als hij groter wordt, zal hij er voor alle mensen in de were zijn. Hij zal zorgen voor liefde en vrede voor alle mensen." Als de engel weg is, laat Maria haar spullen liggen en gaat op zoek naar Jozef. Toen het kindje van Maria bijna geboren moest worden, kwam er een boodschapper van de keizer van Rome. Hij zei dat iedereen naar de stad van zijn vader moest gaan. De keizer van Rome wilde namelijk tellen hoeveel Joden er in Israel woonden. Maria en Jo moesten op reis naar Bethlehem, want daar woonden hun vaders. Toen ze daar na een lange en zware reis aankwamen, waren alle herbergen vol. Na lang zoeken vonden ze gelukkig een stal waar ze mochten blijven slapen. Hier, tussen de ezels en koeien, kreeg Maria het kindje Jezus. Ze wikkelde het in doeken en legde het in de kribbe, een voederbak voor dieren. Herders Buiten was het al donker en koud. De herders waren buiten met hun schapen. Ze warmden hun handen bij een vuurtje. Plotseling werd het licht. De herders keken op en zagen een engel. Hij zei: "Schrik niet, herders. Ik kom jullie goed nieuws vertellen." De herde die anders nooit zulke bijzondere dingen meemaken 's nachts, zijn verbaasd, maar ze luisteren. "Er is een kind geboren in Bethlehe een bijzonder kind. Een kind dat vrede zal brengen in de wereld. Het is geboren in een stal. Een grote ster zal jullie de weg wijzen." Ineens stonden er heel veel engelen. Het hele veld werd verlicht. De herders genoten zichtbaar. Zeker toen dat hele engelenkoor oo nog eens prachtig begon te zingen. "Gloria in excelsis Deo." Geweldig was het. Toen de engelen waren verdwenen, gingen de herders meteen op pad. Op weg naar Bethlehem, naar dat bijzondere Kind. En in dat stalletje in Bethlehem vonden ze inderdaad he kindje Jezus. Ze vertelden aan iedereen wat er was gebeurd. En de mensen waren heel blij, omdat ze nu wisten dat God hen toch n in de steek had gelaten. Wijzen uit het oosten Ook drie wijzen uit het oosten waren op zoek naar het kindje Jezus. Zij hadden gehoord dat Jezus als hij groot was koning van de Joden zou zijn. Zij vonden de stal in Bethlehen doordat er vlak boven deze stal een grote, schitterende ster aan de hemel stond. De drie wijzen gaven Jezus mooie cadeaus: goud, wierook en mirre. Ondertussen had de slechte koning Herodes ook van het koningskind gehoord. Hij stuurde soldaten naar Bethlehem om het dood te maken. Gelukkig was Jozef 's nachts door een engel gewaarschuwd en kon hij op tijd naar Egypte vluchten met Maria en Jezus. Pas toen de boze koning dood was, gingen ze weer terug naar Nazaret. Jezus groeide hier op en werd koning van de Joden.