MAGAZINE VOOR MENSEN DIE WERKEN IN TRANSPORT EN LOGISTIEK LOSSE NUMMERS 4,95 Oude rot Han en jonge hond Dennis over hun vak 6 TON-panel: hoe zie jij de toekomst? 14 In beeld: de melkmonsterrijder 36 TONMAGAZINE.NL 57 12 14
TON 57 12-14 PAGINA 2 DIT NUMMER Melkmonsters Harry Timmerman is melkmonsterkoerier. Hij brengt de flesjes met te onderzoeken melk van de fabriek naar het laboratorium. Verantwoordelijk werk. TON maakt een rit mee. PAGINA 36 De toekomst Komt het goed? Met je baan? Met je vak? Met transport en logistiek? Met Nederland? De wereld? Het TON-panel is licht somber. PAGINA 14
TON 57 12-14 PAGINA 3 Da s een goed begin. Ga naar 2. GEEFT DE ZITTING VOLDOENDE STEUN? past er tussen de voorkant van de zitting en je knieholte een of twee vuisten? Prima. Ga naar 3. Schuif de zitting naar voren of achteren. Het ziekteverzuim GEEFT DE RUGLEUNING bij Norbert VOLDOENDE STEUN? Uitstekend. Dentressangle in Tilburg Ga naar stap 4. ging flink omlaag. Met dank aan de leiding, die niet alleen kun je vragen stelde, maar ook iets lendensteunen nét voelen? voel je steun deed met in je de onderrug? antwoorden. staat de rugleuning ietsje Dat zeggen chauffeurs Hans, achterover? Natalja, Willem en Ton. Zet de rugleuning iets naar voren of naar achteren en zet de ruggensteun wat hoger of lager. PAGINA 22 Luisterende leiding Hee jongens. EN VERDER au. Hee Benno. Lange Rit Gehad? STAAT HET STUUR GOED? Allerlei Pagina 4 schakelt of stuurt? Oud & Nieuw Pagina Dan is 6 je stoel Vertel t TON Pagina perfect ingesteld. 21 TONTON: goed zitten Pagina 26 EN WAT Inzetbaarheidscheck Pagina OOK 28 HELPT: Subsidie vakbekwaamheid Pagina 32 TON Puzzel Pagina 44 62 jaar achter het stuur Pagina 46 Goeie Smoes! Pagina 50 Service/Colofon Pagina 51 kun je met ontspannen armen het stuur vastpakken? trek je niet je schouders op tijdens het sturen? komt je rug niet los van de rugleuning als je Zet het stuur hoger of lager en dichterbij of verderaf. ga af en toe even verzitten kom tijdens een pauze even in beweging rek en strek zo nu en dan laat regelmatig je stoel onderhouden
TON 57 12-14 PAGINA 4 TON TOEN Wat is jouw voornemen voor komend jaar? Dat vroeg TON in 2008 aan een aantal lezers. En in 2009 vertelden die wat er van dat voornemen was uitgekomen. Chauffeur Jack de Vreugd uit Katwijk wilde positief blijven in een ondergewaardeerd, onderbetaald en stressvol beroep, zei hij in 2008. Een jaartje later vertelde hij in TON 27: Het wordt er niet beter op. Soms is het lastig om positief te blijven. Als je bedenkt wat je per uur verdient, word je daar niet vrolijk van. Maar ja, dat zal nooit veranderen. En nu, vijf jaar later? Jack (57) rijdt nog steeds voor Bos Transport Berschenhoek, luchtvracht. Terugkijkend zegt hij: Het is de afgelopen jaren alleen maar slechter geworden. Als je op Schiphol een rondje rijdt, zie je alleen maar witte kentekens. Maar ik denk dat het transport in de toekomst weer aantrekt, want ik zie mijn baas en andere transportbedrijven weer chauffeurs vragen. Ach ja, je moet er maar het beste van maken. Of zoals mijn buurman altijd zei: Geen gezeur, je bent chauffeur. Jack toen Jack nu Code 95 Quickscan Met de code 95 Quickscan test je in twee minuten hoe je ervoor staat met je verplichte nascholing. Zo zie je snel of je op koers ligt, of dat je nu echt snel iets moet gaan doen om in september 2016 klaar te zijn met je 35 uur. De Quickscan geeft ook handige tips over welke opleidingen je kunt gaan doen. En er zijn links naar site met meer informatie. Ga naar code95status.nl CAO VRAAG Werken op doordeweekse feestdagen De feestdagen staan voor de deur. Moet je op een doordeweekse feestdag werken, dan heb je recht op een extra vergoeding. Zo staat dat in de cao. Hoe zit het precies? Twee mogelijkheden Je kunt kiezen uit twee mogelijkheden: een vergoeding in tijd Je mag altijd acht uur bijschrijven die meetellen voor je loonberekening. Daarnaast heb je recht op een extra vergoeding in tijd of in geld. Kies je voor tijd, dan heb je recht op een compenserende rustdag. Die rustdag moet je binnen acht weken opnemen, in overleg met je werkgever. Kies je voor compensatie in geld, dan krijg je een toeslag van 100 procent op je uurloon. De extra vergoeding geldt niet als de feestdag op een zondag valt. Waarom niet? Omdat je voor werken op zondag al een toeslag van 100 procent ontvangt. Minder dan acht uur gewerkt? Als je op een feestdag minder dan 8 uur hebt gewerkt, dan geldt voor de gewerkte uren een toeslag van 100 procent op het uurloon. De dag wordt bovendien aangevuld tot 8 uur. Je krijgt immers ook 8 uur betaald als je niet hoeft te werken op die feestdag. Voorbeeld van de urenberekening: De werkweek ziet er bijvoorbeeld zo uit: Ma 10 uur Di 10 uur Wo 10 uur Do 8 uur = feestdag, daadwerkelijk gewerkt 4 uur Vr 12 uur 1. Als je kiest voor betaling, krijg je: 40 uur basisloon à 100%, 4 uur feestdagentoeslag à 100%,10 uur overuren à 130% 2. Als je kiest voor een vervangende vrije dag, schrijf je voor de feestdag geen 8 uur op, maar het daadwerkelijk aantal gewerkte uren. In dit voorbeeld dus 4 uur. Je krijgt dan: 40 uur basisloon à 100%, 6 overuren à 130% en een vervangende vrije dag van 8 uur. Vragen? Bel gratis met Stichting VNB 0800-0225022. Of kijk op caonaleving.nl of mail naar transport@bg.fnv.nl
TON 57 12-14 PAGINA 5 TON COLUMN PENSIOENVRAAG Anw-pensioen Wat is er geregeld voor mijn partner als ik kom te overlijden? ANW-UITKERING VAN DE OVERHEID Als jij overlijdt voordat jouw partner de AOWleeftijd heeft bereikt, kan je partner onder bepaalde voorwaarden in aanmerking komen voor een Anw-uitkering. Anw staat voor Algemene nabestaandenwet. De voorwaarden voor deze uitkering vind je op www.svb.nl Breinbreker Mijn hersens kraken ervan. Nu ik na de tweede knieoperatie de eerstkomende zes weken echt niets mag doen, ben ik als het ware opgesloten in mijn eigen onmacht. Het enige vrije is mijn geest, mijn fantasie, mijn denken. Alle drie fladderen ze ook alle kanten op. Ik was daar altijd al goed in, geconcentreerd rijden en toch mijn fantasie de vrije loop laten. Niet als je op de peripherique door Parijs reed, maar een uurtje later richting Bordeaux werd het een stuk rustiger en componeerde ik een liedje, sprak een gedichtje in of waande me de beste zanger ter wereld, meebrullend met de rock n roll boogie van George Thorogood, rijdendevoort en bad to the bone. Omdat het lichaam nu vastzit en ik me slechts met moeite kan bewegen met mijn krukken, ben ik toch op zoek gegaan naar bevrediging, geestelijke wel te verstaan. De uitdaging is er, de bevrediging komt aan het eind als ik slaag voor de examens van de opleiding voor zelfstandig transportondernemer, oftewel eigen rijder. De tijd is er, de zin is er, de opleiding is er. Er zijn aanbieders van thuisstudies die diverse opleidingen hebben voor kaderfuncties in transport en logistiek, zowel voor in loondienst als zelfstandige. Ik ga ervoor; mijn knie is wel gebroken, maar mijn brein niet! Dennis Ton is 48 jaar en woont in Bovenkarspel. Sinds zijn negentiende is hij vrachtwagenchauffeur. PARTNERPENSIOEN Als jij overlijdt, ontvangt je partner naast een eventuele Anw-uitkering van de overheid ook partnerpensioen van Pensioenfonds Vervoer. Het kan zijn dat het inkomen uit het partnerpensioen (en de eventuele Anw-uitkering) niet toereikend is. ANW-PENSIOEN VAN PENSIOENFONDS VERVOER Met een Anw-pensioen van Pensioenfonds Vervoer kun je ervoor zorgen dat je partner voldoende inkomen heeft na jouw overlijden. Je bent niet automatisch verzekerd voor deze regeling. Je moet je hiervoor aanmelden. Op drie momenten kun je je zonder al te veel poespas aanmelden voor het Anw-pensioen van het pensioenfonds: als je een nieuw dienstverband begint, als je gaat trouwen of als je gaat samenwonen. Je moet je dan wel binnen drie maanden aanmelden. Meld je je aan op een ander moment, dan moet je waarschijnlijk een gezondheidskeuring ondergaan. Je werkgever kan je meer vertellen over de hoogte van de premie voor het Anw-pensioen. LET OP! Zodra je de bedrijfstak verlaat, of met (vervroegd) pensioen gaat en geen dienstverband meer in het vervoer hebt, vervalt je verzekering voor het Anwpensioen van Pensioenfonds Vervoer. Meer weten? Kijk op pfvervoer.nl Hier vind je ook het formulier om je aan te melden voor het Anw-pensioen.
Oud & Nieuw TON 57 12-14 PAGINA 6 Sneller < > stress Jaap en Peter Land werken bij Maat Transport in Alblasserdam Teamleider < > loodsmedewerker Han van Vossen en Dennis van Rijn werken bij Mooy Logistics in Breda
TON 57 12-14 PAGINA 7 Ze hebben hetzelfde beroep, al is de een gepokt en gemazeld en de ander nog een tikkie nat achter de oren. TON praat met vakgenoten bij drie bedrijven over hoe het was en hoe het is. De verschillen en overeenkomsten zijn groot. Dubbel klutsen < > smartphone Herman Roelofsen en Wim Koopman werken bij Amerongen Kamphuis in Barneveld Veranderingen in het vak
TON 57 12-14 PAGINA 8 De oude rot Jaap Land 55 jaar woont in Alblasserdam werkte 10 jaar in de akkerbouw 22,5 jaar chauffeur op kraanwagen al die tijd bij Maat Transport DE JONGE HOND Peter Land 22 jaar woont in Alblasserdam was 5 jaar werkplaatsmedewerker offshore sinds augustus 2014 chauffeur bij Maat Transport
TON 57 12-14 PAGINA 9 Het vak Jaap: Voor ik bij Maat begon, was ik akkerbouwer. Ik wist wat ik in het vervoer verwachten kon, want mijn neef heeft een transportbedrijf. Tegenwoordig zie je dat bedrijven soms jongeren aannemen die totaal niet weten wat het beroep inhoudt. Peter: Daar heb ik geen last van. Mijn oudste broer Gerard werkt ook als vrachtwagenchauffeur bij Maat. Ik ben vaak genoeg met mijn vader en Gerard mee geweest. Hiervoor zat ik in de metaal, staalkabels voor de offshore. Daar reed ik vaak met het bedrijfsbusje. Dat vond ik veel leuker dan achter de bankschroef staan. Toen bedacht ik dat het tijd werd om bij Maat aan te kloppen. Jaap: Ik moest daar wel even over nadenken. Hij moet wel zeker weten dat hij dit werk wil. Het werk Peter: Mijn vader begon in een handgeschakelde Daf. Jaap: Nu rijd ik in een automaat. Daar had ik eerst wel twijfels over, maar het is heerlijk. De wagens en het materiaal waarmee we werken zijn enorm verbeterd. Nu bestuur ik de kraan met een afstandsbediening, vroeger deed ik het met de hand. Het werk is een stuk lichter geworden. Peter: Ik rijd op een Mercedes Sprinter, want ik heb mijn vrachtwagenrijbewijs nog niet. Het werk is heel afwisselend. In oktober moest ik vaak bij Keppel Verolme zijn om lasmachines, luchtdrogers en gereedschap te brengen voor het grootste cruiseschip ter wereld, de Oasis of the Seas. Prachtig om dat schip van dichtbij te zien. De Sprinter is trouwens ook een automaat. En ik heb een boordcomputer. Jaap: Alles gaat nu digitaal. Met een druk op de knop heeft de klant bij wijze van spreken al de factuur voordat ik het terrein af ben. Door die moderne communicatiemiddelen is het allemaal sneller geworden. Dat kan stress opleveren. Maar ik maak me niet druk. Ik drink eerst mijn bakkie en dan kijk ik wel wat voor berichtje ik binnen heb gekregen. Het leven Jaap: Maat doet alle soorten van transport, ook internationaal. Maar ik ben niet vaak de grens over. Met mijn kraanwagen werk ik voornamelijk in Nederland. Een ritje buitenland vind ik wel leuk, maar het is niets voor mij om altijd van huis te zijn. Peter: Mij mogen ze overal naartoe sturen. Al ben ik de hele week op de weg, dat maakt mij niet uit. Het is mijn brood. Jaap: Het is belangrijk dat je het thuisfront op orde hebt. Je hebt geen acht-tot-vijf baan. Je moet zeker weten of je chauffeur wilt worden, want dit werk eist veel van jou en van je partner. Peter: Mijn vriendin zal daaraan moeten wennen. Ze belt soms drie keer in een uur. Ze wil dan weten hoe laat ik thuis ben. Als er een spoedklus tussendoor komt, dan weet je dat niet. De klant is koning. Jaap: Nu heeft iedereen een mobieltje om het thuisfront op de hoogte te houden. Vroeger was dat wel anders. Ik weet nog dat ik in Polen stond en naar kantoor belde. Ik moest direct naar huis. Waarom zeiden ze niet. Eenmaal thuis bleek mijn oudste zoon ernstig ziek. Gelukkig is het goed afgelopen. Peter: Mijn moeder was vader en moeder tegelijk.
TON 57 12-14 PAGINA 10 DE JONGE HOND Wim Koopman 23 jaar woont in Barneveld 4 jaar loodsmedewerker, 3 jaar vrachtwagenchauffeur 7 jaar bij Amerongen Kamphuis De oude rot Herman Roelofsen 59 jaar woont in Kootwijkerbroek 5 jaar monteur, daarna 37 jaar vrachtwagenchauffeur 42 jaar bij Amerongen Kamphuis
TON 57 12-14 PAGINA 11 Het vak Herman: Ik werkte als monteur in de garage. In mijn vrije tijd ging ik met collega s mee naar het buitenland. Na drie rijlessen met een drietonner had ik mijn rijbewijs. Daarna mocht ik op elke vrachtwagen rijden. Zo gemakkelijk ging dat toen. Wim: Ik ben in de loods begonnen. Toen dacht ik niet dat ik hier zou blijven werken, totdat ik de kans kreeg om mijn vrachtwagenpapieren te halen. In de loods hadden ze me al geleerd hoe ik de wagens in en uit kon rijden. Over de VTL-opleiding heb ik drie jaar gedaan. Het was best moeilijk. Herman: We zitten in de distributie. Vroeger was het lossen bij klanten makkelijker. Nu gaan ze eerst controleren of het wel besteld is en dan moet alles gescand. En vaak nemen ze pauze, moet ik wachten. Van onze planners heb ik geen last, maar van het geneuzel bij klanten word ik af en toe peuneveu. Wim: Voor mij is het allemaal normaal. Ik doe gewoon mijn werk. En als ik bij een klant kom en die neemt eerst pauze, dan wind ik me niet op. Hoe drukker je je maakt, Herman, hoe lastiger het is voor jezelf. Het werk Herman: Het materiaal waarmee we werken is wel echt verbeterd. Airco, cruise control, lucht geveerde stoelen en stuurbekrachtiging. Wim, jij weet niet eens wat dubbel klutsen is: op gevoel schakelen. Zo ben ik begonnen. Wim: Ik heb nog geen vaste wagen. Laatst moest ik een hele dag schakelen. Dat ben ik niet gewend, want ik rij altijd in een automaat. Als Herman vrij is, dan rij ik in zijn vrachtwagen. Die houdt hij erg netjes en schoon. Zo lever ik hem ook weer af. Herman: En tegenwoordig heb je ook een boordcomputer en mobiele telefoons. Op mijn mobieltje zit geen navigatie. Daardoor heb ik soms problemen als ik een adres niet kan vinden. Wim: Als ik in de file sta, zijn negen van de tien automobilisten aan het appen. Iedereen heeft een smart Phone, behalve Herman. Die Nokia moet je goed bewaren, die is dadelijk veel geld waard. Op mijn smartphone heb ik TomTom en Google Maps. Dat werkt fantastisch. Ik kan nog wel kaartlezen en weet de weg naar vaste klanten. Maar ik heb altijd de TomTom aan voor file-informatie en om te weten hoe laat ik thuis ben. Herman: Goed dat je nog kunt kaartlezen, want ik ken een chauffeur die zonder navigatie zijn vaste klanten niet weet te vinden. Het leven Herman: Een paar jaar geleden kreeg ik onderweg een hartinfarct. Op een parkeerplaats heb ik 112 gebeld, die hielden me aan de praat tot de ambulance er was. Ik leef nu veel gezonder en ik fiets veel. Wim, je moet echt op je gezondheid letten. Wim: Ik kan eten wat ik wil en word niet dik. Het is lastig om gezond te leven met dit werk. Ik heb weleens 1200 euro aan een sportschool betaald, maar na drie keer sporten hield ik het voor gezien. Herman: Ik heb altijd internationaal gereden. Dan ging ik maandag weg en zag ik wel wanneer ik weer thuis kwam. Zwitserland, Frankrijk, Oostenrijk, Denemarken. Mooi werk. Wim: Vroeger wilde ik wel naar het buitenland, maar nu ben ik blij als ik na twee dagen weer thuis ben. Mijn moeder zegt altijd: Je werkt om te leven en zo is dat. Ik vind het belangrijk om in het weekend plezier te maken met mijn vrienden. Herman: De jeugd van nu doet het anders. Vroeger was het aanpoten. Mijn vrouw was altijd alleen thuis.
TON 57 12-14 PAGINA 12 De oude rot Han van Vossen 56 jaar woont in Bruinisse 16 jaar internationaal chauffeur, daarna teamleider sinds oktober 2014 loodsmedewerker 34 jaar bij Mooy Logistics DE JONGE HOND Dennis van Rijn 3,5 jaar 26 jaar woont in Breda loodsmedewerker sinds oktober 2014 teamleider 3,5 jaar bij Mooy Logistics
TON 57 12-14 PAGINA 13 Het vak Han: Ik ben bij Mooy Logistics begonnen als chauffeur binnenland. Na zo n drie jaar ging ik internationaal rijden, totdat ik in 1996 een hernia kreeg. Rijden ging niet meer. Ik ben toen naar de oude loods in Breda gegaan en heb daar twee jaar gewerkt als laad-los chauffeur. Mijn collega Hennie de Baat leerde me de kneepjes van het vak. Een jaar later was ik loodsbaas. Dennis: Ik kom uit Katwijk, heb in de visserij en in de bloemen gewerkt. Voor de liefde verhuisde ik naar Breda. Zo n drieënhalf jaar geleden begon ik bij Mooy Logistics als uitzendkracht. Na vier maanden kwam ik in vaste dienst en sinds een maand ben ik teamleider. Dat vind ik mooi aan dit bedrijf: hoewel ik geen logistieke opleiding heb, ben ik toch teamleider geworden. Mooy Logistics biedt medewerkers kansen om te groeien. Han: Ik had bij Dennis direct het gevoel dat hij het in zich heeft. Ik moet nog zeker tien jaar werken, maar als ik nu zou moeten stoppen, dan kan ik het werk met een gerust hart aan hem overlaten. Dennis: Han is een goede leermeester. Hij komt uit een klein dorp en heeft ook een vissersachtergrond. We hebben dezelfde mentaliteit. We steken de handen uit de mouwen en zijn gewend om een stap harder te lopen als het nodig is. Het werk Han: Toen ik in de oude loods begon, hadden we vijf docks. Dat werden er zestien. In dit nieuwe pand hebben wij dertig docks. Het werk is hetzelfde gebleven: laden en lossen van groente, fruit, bloemen en planten. Maar het is natuurlijk wel veel drukker geworden. Dennis: Wij zijn de laatste schakel. Wij moeten ervoor zorgen dat alles goed geladen wordt. Dat is zorgvuldig werken, want als er een pallet in Nice wordt gelost in plaats van in Parijs kost dat geld. Han heeft me in korte tijd heel veel geleerd. Hij gelooft in mij en dat is mooier dan dat er op papier staat dat ik teamleider ben. Han: Dennis is leergierig. Hij pakt dingen snel op. Als Dennis A zegt, dan is het geen B. Hij is eerlijk en dat geeft een band. We hebben aan een half woord genoeg. Ik blijf zijn mentor tot mijn laatste werkdag. Het leven Han: Als teamleider ben je weinig thuis. Nu begin ik om zeven uur en ga om vijf uur naar huis. Dat is leuk voor mijn vrouw. Vroeger was ik altijd aan het werk. Je vrouw moet dus wel achter je werk staan, Dennis. Dennis: Dat Han om vijf of zes uur naar huis gaat, mag ook wel na meer dan dertig jaar werken. Mijn vrouw werkt in de zorg. Die staat om zes uur op en is om drie uur klaar. Ik begin om elf uur en ben pas klaar als alle pallets weg zijn. We zien elkaar weinig, maar we gaan wel meerdere keren per jaar op vakantie. Daar genieten we van. Han: Het is ook belangrijk dat je je werk niet mee naar huis neemt. Als ik de deur van het warehouse dichttrek, dan blijft het daar. Anders gaat je gezin eronder lijden. Dennis: Zo zit ik ook in elkaar. Han: En Dennis, hou het lijntje recht. Wees altijd eerlijk en behandel iedereen gelijk. Of het nu om chauffeurs of kantoorpersoneel gaat. Het zijn allemaal medemensen. Sommige oudere chauffeurs willen niet altijd direct wat van je aannemen. Blijf dan rustig. Dennis: Dat is lastig. Ik wil soms te veel. Maar respect krijg je niet, dat moet je zelf verdienen.
TON 57 12-14 PAGINA 14 TON PANEL Misschien wordt het morgen beter
TON 57 12-14 PAGINA 15 Komt het goed? Met je baan? Met je vak? Met transport en logistiek? Met Nederland? De wereld? TON wilde weten hoe jij de toekomst ziet. Nou... niet heel optimistisch. Zeven leden van het panel vertellen wat zij verwachten.
TON 57 12-14 PAGINA 16 Uiteindelijk kunnen we het winnen Uiteindelijk zullen wij als Nederlandse chauffeurs overwinnen. Natuurlijk zijn anderen goedkoper. Ik sprak laatst een Roemeense chauffeur, die was zes dagen in de week van huis en hij kreeg met alle vergoedingen bij elkaar netto tweeduizend euro per maand. Nou, je weet met hen wel wanneer ze vertrekken, maar niet wanneer ze aankomen. Ik vertrok een keer tegelijkertijd met zo n Oostblok-chauffeur op de Maasvlakte. We moesten naar hetzelfde adres in Stuttgart. Onderweg naar huis kwam ik hem tegen. Het kan effe duren, maar van die concurrentie ga ik het winnen. Hoe het met de economie zal gaan? De ene keer denk ik: het komt goed. En dan weer: het gaat helemaal mis. Zolang er graaiers en premiehunters rondlopen bij banken en ik weet niet al waar, zal het crisis blijven. Maar ik heb vertrouwen in mijn vakmanschap en dat van mijn collega s. En plezier in mijn werk, want daar begint het toch mee. Ludwig Boeijmeer (51) uit Born rijdt zeecontainers bij Verduyn Group in Hoofddorp Het gaat al veel beter Misschien hoort het bij zijn leeftijd, maar Thijs Jansen is positief gestemd. Hij ziet het personeelsbestand bij zijn werkgever JCL Logistics Benelux groeien. Als er mensen weggaan, worden ze vervangen en dat was een paar jaar geleden in verband met de crisis wel anders. Thijs studeert hbo Logistiek en Economie. Voor zijn afstuderen moet hij alleen nog een scriptie schrijven. Dat zal in 2015 gaan gebeuren, al zoekt hij nog naar een geschikt onderwerp. Met transport en logistiek zou het zomaar de goede kant uit kunnen gaan, denkt Thijs. Al zal het internationale vervoer langzaamaan verdwijnen naar buitenlandse chauffeurs. Dat kan bijna niet anders: klanten willen als gevolg van de crisis en de moordende concurrentie minder betalen voor transport. En dan ben je als bedrijf haast gedwongen om daarin mee te gaan. Thijs ziet uit naar 2015. Hij is afgelopen jaar getrouwd, komende zomer wordt zijn nieuwe huis opgeleverd, daar trekt hij dan met zijn vrouw in. Mooi vooruitzicht, toch? Thijs Jansen (31) uit Wehl is key-accountmedewerker bij JCL Logistics Benelux BV in s-heerenberg
TON 57 12-14 PAGINA 17 Een beetje meer respect Internationaal transport gaat voor ons helemaal verdwijnen. Werkgevers hebben ook het geld niet meer om daarvoor Nederlandse chauffeurs in dienst te nemen. Op z n best gaat het via uitzendbureaus of payrollen. En dan houd je niet veel over. John de Looze weet waarover hij praat. Als knaap van dertien wilde hij al niks anders dan op Italië rijden. Op zijn negentiende zat hij op de vrachtwagen en al snel naar het land van zijn dromen. Ik vond de vrijheid geweldig. En de cultuur, de restaurants onderweg, de contacten met collega s. Maar dat is nu allemaal anders. Nu besodemietert iedereen elkaar. Ik rijd weer op Italië, via een payroll-bedrijf, omdat ik het zo graag wilde. Maar ik heb niet goed nagedacht voordat ik het contract tekende. Blijk ik netto negen euro per uur te verdienen. Volgens John is Nederland een goed land om in te leven. Maar we gaan al tien of vijftien jaar de verkeerde kant op. Iedereen is voor zichzelf bezig. Het meest erger ik me aan het gebrek aan respect, zeker ook in transport en logistiek. Er wordt ordinair geschreeuwd tegen jonge mannen die hartstikke veel geld hebben moeten stoppen om chauffeur te worden. John de Looze (42) uit Houten is chauffeur bij Van Ooijen Transport in Berlicum Er komt nog zwaar weer De aardappelen, uien en wortelen moeten van het land. Er zullen in de toekomst vast wel zelfrijdende vrachtwagens komen, maar die gaan niet mijn werk overnemen. Hooguit zit ik dan een dutje te doen achter het stuur, als we van de ene naar de andere plek rijden. Maar het laden en lossen zal ik toch echt zelf moeten blijven doen. Jacqueline Tollenaar zit nu veertien jaar op de vrachtwagen. Sinds een jaar of vier rijdt ze vooral aardappelen en uien voor Dieleman Transport. Mensen blijven eten, dus landbouw blijft bestaan. In haar persoonlijke leven kent ze ook weinig problemen. Ze werkt drie dagen, zodat er ook nog tijd is voor het huishouden. Haar man rijdt met een containerauto. Haar dochter werkt in een magazijn voor kranen en heftrucks en zou het wel leuk vinden om met de vrachtwagen te rijden. Haar zoon is slager. Toch is Jacqueline wel bezorgd over de toekomst. Er komt nog zwaar weer. Ik vertrouw dat gebeuren in Rusland niet. Ik vrees dat het nog eens oorlog wordt. Jacqueline Tollenaar (47) uit Hoek is chauffeur bij Dieleman Transport in Zaamslag
TON 57 12-14 PAGINA 18 De crisis is allang voorbij Iedereen verschuilt zich maar achter de crisis. Maar die is allang voorbij. Mensen praten elkaar van alles aan. Ik vind: je moet je richten op waar je mogelijkheden ziet en je profileren door dingen beter te doen dan anderen. Ga met je tijd mee! Vroeger belden collega s om samen klussen te klaren. Er werden faire prijzen gevraagd, je gunde elkaar wat. Hier bij Pax gaat het redelijk goed. We houden ons bezig met melkveehouderijgerelateerd transport van machines en toebehoren. Dat is vooral nationaal vervoer, met af en toe een rit op België, Luxemburg of Duitsland. Wij hebben alleen maar Nederlandse chauffeurs. Bij het internationale transport zie je dat nauwelijks meer. Dat zijn allemaal mensen uit het oosten. Zo zijn er meer dingen veranderd. We maken in Nederland ook steeds minder producten. Zo simpel is het. Wat ik zeg: met je tijd meegaan. Of ik nog wat te wensen heb voor de toekomst? Ik zou wel wat meer willen verdienen. Maar ja, je hebt nu eenmaal te maken met een cao die de afgelopen jaren niet is vooruitgegaan, terwijl de prijzen wel stijgen. Charles van Goudoever (61) uit Elburg is planner bij Pax Dedicated Transport in Zwolle Gezond blijven is belangrijk Financieel heb ik het hier goed. En als ik bij de huisarts kom, moet ik me nog elke keer voorstellen. Buiten een verkoudheid af en toe en een beetje last van mijn rug heb ik niks te klagen. Ik hoop dat ik zo gezond blijf, want ik zie genoeg mensen die ineens iets overkomt. Peter Verberne heeft het druk genoeg in het distributiecentrum van Gebroeders van Eijk in Someren. De hal is groot: honderd bij honderd meter en acht meter hoog. En het staat er helemaal vol. Het is al te klein, het gaat hier goed.
TON 57 12-14 PAGINA 19 We bedienen doe-het-zelfzaken in Nederland, België en Luxemburg; overal waar Nederlands of Vlaams gesproken wordt. Daar moet je niet met een buitenlandse chauffeur aankomen. Over zijn eigen toekomst maakt Peter zich geen zorgen: Ik doe dit werk nog zeker vijf jaar. En ik heb ook al nagedacht of ik daarna nog een paar dagen in de week aan de slag kan blijven. Bijvoorbeeld voor het afwikkelen van retourzendingen. Dat is ook nu al onderdeel van mijn werk: kijken of je het op een of ander manier ergens kwijt kunt. En de economie? Komt dat nog goed? Peter twijfelt: Als je ziet hoe het al ietsje beter gaat met de werkloosheid, dan zouden we over twee of drie jaar toch echt uit het dal moeten zijn. Lukt dat niet, dan vrees ik dat er toch wel heel veel bedrijven in de problemen komen. Peter Verberne (61) uit Asten is algemeen logistiek medewerker bij Gebroeders van Eijk Transportbedrijf in zijn woonplaats Geen robot in een woonwijk Ik vind verkeersveiligheid nummer één. Het is geweldig dat er zelfrijdende vrachtwagens komen, maar die zijn voor de lange baan. In een rijtje, bestuurd door sensoren; dat is helemaal prima. Maar ik zie zo n auto niet een woonwijk inrijden, dus dat gaat mijn werk niet bedreigen. Joep Straatsma haalt in Gelderland en Overijssel vertrouwelijke papieren op, voor de versnipperaar. Lekker schoon werk, zegt hij. Joep hoopt dat het de komende jaren beter zal gaan met Nederland, maar hij heeft niet zo n vertrouwen in de regering. Dat er overal problemen zijn, heeft volgens hem veel te maken met de overheid. Daardoor is er ook minder te besteden bij bedrijven. En daardoor hebben we eigenlijk ook een cao die al jaren stilstaat. We hebben een flinke achterstand opgelopen. Hopelijk komt daar in 2015 een eind aan. Met transport en logistiek komt het volgens Joep wel goed, op termijn. En met zijn eigen toekomst zit het ook wel snor. Natuurlijk wil ik, net als iedere Nederlander, meer verdienen. Maar ik ben gezond. En bij Sita doen ze goed hun best om te zorgen dat we allemaal kunnen blijven rijden. Joep Straatsma (47) uit Apeldoorn is chauffeur bij Sita in Apeldoorn De toekomst volgens de TON-lezers Wat zal de toekomst brengen? TON vroeg het aan het lezerspanel. Kort (en op z n Hollands) gezegd: het kan vriezen of dooien. Ben je optimistisch of pessimistisch over de toekomst van Nederland? (Zeer) optimistisch 27% Neutraal 38% (Zeer) pessimistisch 32% Ben je optimistisch of pessimistisch over transport en logistiek? (Zeer) optimistisch 28% Neutraal 29% (Zeer) pessimistisch 41% Hoe zie je de toekomst van jouw baan? (Zeer) optimistisch 39% Neutraal 35% (Zeer) pessimistisch 21% Denk je dat internationaal transport door Nederlandse chauffeurs in de toekomst blijft bestaan? Nee, ons internationaal transport verdwijnt 31% Er blijft wel iets over voor NL-chauffeurs 31% Nederlandse chauffeurs winnen de markt terug 27% Komen er binnenkort zelfrijdende vrachtwagens? Ja, zeker weten 3% Da s twijfelachtig 38% Nee, dat gebeurt niet 57% Weet niet 3% En wanneer is de crisis voorbij? In 2015 7% Pas in 2016 35% Nooit 27% Die is al voorbij 7% Weet niet 24%
TON 57 12-14 PAGINA 21 VERTEL T TON TON laat mensen in transport en logistiek aan het woord. Over hun werk, over hun vak, over wat zij dagelijks meemaken. En over TON. Geef je mening. Dat kan makkelijk en snel. Via tonmagazine.nl. Caravans In TON 56 schreef Patrick Nuchelmans dat vrachtwagenchauffeurs die worden ingehaald door een auto met caravan een lichtsignaal moeten geven. Peter Bruin uit Sint Pancras reageert daarop met De zin en onzin van lichtsignalen. Hij schrijft onder andere: De zin! Deze handeling is ontstaan in de tijd dat onze wegen smal en tweebaans waren, waarbij inhalen een langdurige actie was. Het werd gedaan uit oogpunt van collegialiteit en veiligheid. Het vrachtwagenpark bestond voor het overgrote deel uit open vrachtauto s, waarvan de lading werd afgedekt door zeilen (dus geen box-koel en/of tautliners). Wanneer men dan gepasseerd werd, gaf je even een seintje ten teken dat alles nog in orde was met lading en afdekzeil. Vandaag de dag zie je nog maar zelden een vrachtauto met lading die wordt afgedekt met (zwaar) zeildoek. De onzin! We hebben tegenwoordig gelukkig veilige wegen, waarop 3, 4 of 5 banen breed wordt gereden. Overal wordt op je snelheid gelet. Moderne vrachtwagens zijn voorzien van cruise control, dus we kunnen bijvoorbeeld op het traject Amsterdam-Utrecht de snelheid instellen op 80 kilometer. Echter, ik word regelmatig ingehaald door een andere vrachtauto die net iets sneller (max 1 of 2 kilometer) gaat. En nu komt het! De meesten gaan al naar rechts wanneer ze nog nauwelijks een meter voorbij mij zijn. En ik zit met 4 of 5 banen al tegen een muur te kijken. Erg onprettig en zo ben ik verplicht in te houden voor mijn eigen veiligheid. Rijst de vraag: weet die chauffeur niet hoe lang zijn vrachtauto is? Heeft hij helemaal niet in zijn spiegel gekeken? Wat is dit voor actie? Advies in deze: blijf bij het passeren van een collega langer op je rijbaan alvorens naar rechts te gaan en geef alleen een lichtsignaal als er echt iets aan de hand is. En oja, mijn idee is dat het overgrote deel van de caravanrijders geen idee heeft hoe lang hun caravan is en ook veel te snel naar rechts gaat. Tol in Portugal Ron Duinmeijer uit Heiloo reed voor het eerst in langere tijd weer eens op Lissabon. Onderweg viel hem op dat nu ook in Portugal de tolheffing via radar plaatsvindt. Deze modernisering was aan de aandacht van ons bedrijf en ook aan mij helemaal voorbij gegaan. Ik reed nietsvermoedend bij Vilar Formoso de grens over en verwachtte na een kilometer of tien een kaartje te moeten trekken. Maar in plaats daarvan passeerde ik na elke afslag een drietal poortjes die vol hingen met camera s en aanverwante apparatuur. Na vijf of zes van die poortjes gepasseerd te zijn, overigens zonder te zijn geflitst, begon het daglicht het te winnen van de duisternis en dat is het tijdstip dat ook de wetsdienaren weer aan hun dagtaak gaan beginnen. Dus besloot ik informatie te gaan halen bij een tankstation. Daar werd het mij duidelijk gemaakt: ik kon kraskaarten kopen à 20 euro, daarop vond ik een code, die diende ik te sms en met ook het kenteken en zo bouwde ik dan een credit op dat bij passering van een poortje stap voor stap werd opgegeten. Navraag leerde mij dat ik voor de rest van mijn reis door Portugal ongeveer 40 euro kwijt zou zijn. Ondertussen het thuisfront gebeld en gevraagd of de planner even op de site van het tolbedrijf erachter kon komen hoe ik mijn kredietwaardigheid in de gaten kon houden. Ik wilde niet op de terugweg vlak voor de grens nog geconfronteerd worden met een boze ambtenaar in functie wegens wanbetaling. Nou, dat was heel eenvoudig: als ik door mijn 40 euro heen was, kreeg ik een sms je met de mededeling dat ik weer een kraslot mocht/moest kopen. Ik stond paf. In heel de wereld voeren we campagnes om het gebruik van de mobiele telefoon tijdens het rijden te mijden en deze firma eist nu van mij dat ik mijn mobieltje aan hou. Wat ik dus echt nooit doe. Toch wel een ding om over na te denken: elke keer als je een grens passeert, krijg je ook die nonsens-informatie via een sms je over de geldende tarieven enzomeer. Kan dat niet anders, ik zit er in ieder geval niet op te wachten. Truckspotters Harry Potma (68) uit Sneek stuurt TON een mailtje over zijn hobby: In mijn vrije tijd ga ik met twee truckspotters mee om trucks te spotten. Wij doen dit in Nederland, België en Duitsland. De foto s komen onder andere op de facebookpagina trucking international, waarvan de twee truckspotters de beheerders zijn. Het aantal leden groeit met de dag; er zijn nu bijna 14.000 leden. Omroep Fryslân en de NDR in Duitsland hebben hier al reportages over gemaakt en uitgezonden. Ik denk dat de lezers van TON dit heel leuk zullen vinden. Ook kunnen ze kijken op de website mbmcargotech.nl.