Het belang van Lemurië en Atlantis in onze huidige tijdslijn

Het belang van Lemurië en Atlantis in onze huidige tijdslijn Geschreven door auteur 1 Reactie Gepubliceerd: april 22nd, 2011 De Nieuwe Tijd We zijn te veel afgescheiden van de Aarde in onze zoektocht naar een God in de lucht. Het Tijdperk Vissen heeft ons de laatste tweeduizend jaar doen geloven dat, wanneer we ons goed gedroegen, we liefde zouden vinden in de verre hemel als we kwamen te overlijden. Door deze denkbeelden raakten we afgescheiden van het land en de zee van de helende liefdevolle natuur van Gaia.Nu is de cyclus van dat tijdperk voorbij en we gaan het Tijdperk Aquarius binnen. De denkbeelden die ons gedicteerd werden door anderen worden vervangen door het weten wat we in onszelf vinden. Dit weten wacht geduldig totdat het ontdekt wordt in ons hart, waar de liefde en het aanbreken van de lente zich bevinden. De lente komt voor ons allen precies op tijd. Onze planeet heeft lang genoeg geleden onder de perceptie dat zij niet meer is dan een ding. We zijn vergeten dat de Aarde een levend ademend wezen is. Al het verschrikkelijke dat we de planeet hebben aangedaan, hebben we ook andere mensen aangedaan. We waren verdwaald in de Duistere Nacht van de ziel. De mensheid is afgegleden van de Goddelijke Expressie naar de plaaggeest en voorts redder van een verloren wereld. Na de vernietiging van Atlantis en Lemurië gingen we een planetaire cyclus binnen van achteruitgang, waardoor we terecht kwamen in een strenge winter. Er waren natuurlijk tijden, seizoenen, culturen en

volkeren die de kennis over onvoorwaardelijke liefde en multidimensionaal licht doorgaven. Deze culturen en volkeren waren bakens van licht in de lange duistere nacht. Cycli afronden We ronden de cyclus af van de Precessie van de Equinoxen, wat 25.256 jaren in beslag neemt. Halverwege deze cyclus waren onze voorouders van Lemurië en Atlantis bij de achterdeur van de Ascentiecyclus, net zoals we nu door de voordeur gaan. Het is gezegd dat diegenen die zich hun geschiedenis niet bewust herinneren, gedoemd zijn deze te herhalen. Herinneren wij ons onze geschiedenis? Velen van ons hebben gezworen om in deze tijd onze geschiedenis weer te herinneren. Waarom willen we ons dit herinneren? Het antwoord is dat mensen die hun geschiedenis kennen, leren van het verleden om daar profijt van te hebben in het heden. Mensen die verantwoordelijkheid nemen voor hun fouten kunnen zichzelf vergeven. Door deze vergeving kunnen we de redenen herinneren waarom de fouten zijn gemaakt en kunnen we de problemen verhelpen, voordat ze een kans krijgen om weer te manifesteren. Als we de redenen kunnen achterhalen waarom we hebben gedaan wat we hebben gedaan, zal het hopelijk niet te laat zijn om de grote schade te herstellen die we Gaia hebben toegebracht. Dan kunnen we ascenderen om onszelf in de volgende cyclus van ervaring te plaatsen, namelijk de vijfde dimensie. Het zijn deze redenen waarom we nu terugkeren naar de werelden van Lemurië en Atlantis, die verloren zijn gegaan onder de zeespiegel. We keren terug in de hoop dat we kunnen herinneren wie we waren ten tijde van die realiteiten. Er zijn vele versies van deze werelden, omdat er veel mensen zijn die ze kunnen herinneren en er dus oneindige parallelle realiteiten zijn. Ongelukkigerwijs eindigden al deze parallelle realiteiten in vernietiging, omdat dit het einde was van hun cyclus. De details van deze vernietiging zijn velerlei, maar het algemene beeld is hetzelfde. Lemurië is vernietigd door het misbruik van Liefde en Atlantis is vernietigd door het misbruik van Macht. Beide beschavingen konden niet genoeg wijsheid vergaren om te leren van hun fouten, voordat het te laat was. Daarom eindigden deze werelden in vernietiging in plaats van

Ascentie. Echter hebben veel Lemuriërs en Atlantiërs persoonlijke Ascentie ervaren en anderen hebben een thuis gevonden in de Binnenaarde, waar ze hebben getracht hun vorige beschaving na te bootsen. De inwoners van de Binnenaarde assisteren Gaia, terwijl ons zonnestelsel door de voordeur gaat van de planetaire baarmoeder, het Galactische Centrum. We zijn halverwege het sterrenstelsel gekomen sinds de grote val. Hebben we al wijsheid vergaard? In jezelf kijken Door realiteiten te herinneren die je omarmt in onvoorwaardelijke liefde vanuit de vijfde dimensie en daarbuiten, kun je oude beschermende mechanismen vervangen. Helaas zijn de meeste spirituele tradities sinds de grote val gericht op de vierde dimensie. De vierde dimensie bevat nog altijd polariteit, zelfs in de hoogste octaven, en ontbeert dus onvoorwaardelijke liefde. De Hemel, Nirvana, hoe het ook genoemd is, resoneren dus alleen naar ten hoogste de vierde dimensie. Deze voorwaardelijke liefde leert dat liefde iets is wat je moet verdienen of leren. Je kunt alleen het concept van onvoorwaardelijke liefde omarmen en leven door je bewustzijn te verruimen tot de vijfde dimensie en verder. Wanneer je bewustzijn gevuld is met onvoorwaardelijke liefde, kun je je realiseren dat je oude gewoonten en emotionele verslavingen meer als zijwieltjes waren op je kinderfiets. Deze beschermden je tegen het vallen. Echter, toen je je realiseerde dat je jezelf in balans kunt houden, merkte je dat je zijwieltjes (gewoonten en emotionele verslavingen) je afremden en je mogelijkheden beperkten om van de reis te genieten. Als je je driedimensionale beperkingen loslaat, begint het werk pas. Werk, omdat het loslaten van oordelen in een wereld vol van angst volharding en vastberadenheid kost, zodat het lijkt alsof het werk is. Om je oude mechanismen los te laten waarmee je schakelt tussen duisternis/angst en licht/liefde, dien je het feit te omarmen dat je resoneert boven beide uitersten. In andere woorden, je dient je perceptie los te laten dat je je aardse lichaam bent om jezelf te zien als

de eenheid die het aardse lichaam gebruikt om de derde dimensie te ervaren. Wanneer je bewustzijn boven polariteit uitstijgt, kan onvoorwaardelijke liefde in al je gedachten bestaan, omdat je weet dat je te allen tijde beschermd wordt. Met de kennis van deze bescherming hoef je anderen niet te oordelen om jezelf te beschermen. En nog belangrijker, wanneer je bewustzijn is gevuld met onvoorwaardelijke liefde, kun je het grotere plaatje zien van het kleine onderdeel van jezelf wat geaard is in de derde dimensie. Je bent een prachtig wezen van multidimensionaal licht en onvoorwaardelijke liefde. Net zoals je fysieke lichaam op je bed kan liggen terwijl je hand de grond raakt, kan je lichtlichaam in de vijfde dimensie zijn terwijl je lagere expressie de derde dimensie raakt. Zaadjes planten in de Aarde Er zijn veel verschillende versies van de mensheid omdat de Aarde is beplant met zaadjes van verschillende beschavingen vanuit de gehele Melkweg en zelfs vanuit andere sterrenstelsels. Het zaaien van de Aarde begon vele cycli en miljoenen jaren nadat de initiële zaadjes waren geplant op Aarde. Het zaaien van een planeet lijkt veel op het zaaien van de bodem. Zaadjes worden geplant in de hoop dat ze zullen groeien. Op dezelfde manier hebben wezens van andere planeten, sterrenstelsel en dimensies hun zaadjes geplant op de Aarde in de hoop dat ze zouden leven, groeien en gedijen op een nieuwe, jonge wereld. De Arcturianen waren één van de eerste beschavingen die zaadjes plantten op planeet Aarde. Voordat we kijken naar de relatief nieuwe beschavingen van Lemurië en Atlantis, moedigen we je aan om je galactische familie te herinneren. Hoe je dit kunt doen? Stof de vele spinnenwebben af van je vele incarnaties gedurende het Tijdperk Vissen. Alleen krachtige personen kunnen hun zwakheden erkennen en nog krachtigere personen kunnen de vele leugens erkennen die hun groei hebben beperkt. Je kunt de angst loslaten dat andere beschavingen net zo barbaars zijn als je eigen. Er zijn zeker sommige beschavingen die functioneren volgens het alleen denken aan jezelf paradigma, net zoals vele beschavingen dat op Aarde hebben gedaan sinds de val van Atlantis. Echter hebben de meeste galactische beschavingen zich ontwikkeld naar eenheidsbewustzijn, wat ook voor de Aarde in het verschiet ligt.

Toen de beschavingen van Lemurië en Atlantis vielen, waren er wel individuen die ascendeerden. Er waren ook mensen die schuilden onder de grond, om de volgende mogelijkheid af te wachten om te ascenderen. Die tijd is nu aangebroken. Deze mensen gingen de Binnenaarde in voordat de Aarde haar laagste frequentie bereikte door alle negativiteit, dus zij leven nu een halve octaaf boven onze huidige frequentie. Doordat ons zonnestelsel nu zo dicht bij het Galactische Centrum staat, wordt de frequentie van de Aarde enorm verhoogd. De Aarde bereidt zich voor om het 2.000 jaar durende Gouden Tijdperk van Aquarius in te gaan, waarbij ons zonnestelsel constant wordt gehuld in multidimensionaal licht en onvoorwaardelijke liefde vanuit het Galactische Centrum. De invloed van deze multidimensionale energie zorgt ervoor dat zij die het accepteren deze gift gebruiken om de waarheid te horen zoals verteld door zij die reeds geascendeerd zijn, alsmede de mensen die hebben gewacht in de Binnenaarde. Omdat waarheid gerelateerd is aan perceptie zijn er veel verschillende verhalen van de opleving, piek, terugval en vernietiging van de beschavingen van Lemurië en Atlantis. Wij Arcturianen delen ons eigen perspectief, maar we verwelkomen iedereen om zijn of haar eigen perspectief te laten ontwaken en in je bewustzijn te laten groeien. Ons verhaal begint Tijdslijn van Lemurië en Atlantis We beginnen ons verhaal aan het begin van de laatste Precessie van de Equinoxen, 26.556 jaar geleden. Een wonderlijk Gouden Tijdperk rondde de Cyclus van Lemurië af, terwijl Atlantis haar piek bereikte. Lemurië en Atlantis waren ontworpen om polariteit te brengen op Aarde, zoals mensen dat ervoeren na de grote val. Lemurië zou de Moederbeschaving worden en representatief staan voor de stroom van een elektron, de vrouwelijke energie, ervaren als liefde. Atlantis, daarentegen, zou de Goddelijke Vader worden en representatief staan

voor de stroom van een proton, de mannelijke energie, ervaren als macht. Door de twee beschavingen te combineren zou Gaia veel wijsheid kunnen vergaren om te ascenderen. Helaas eindigde het kosmische huwelijk in een lange scheiding, waarin beiden alles verloren. Een reden hiervoor was dat de galactische ouders van de beschavingen het huwelijk nooit hebben goedgekeurd. De galactische ouders wilden controle houden over de mensen en alle bezittingen van de Aarde. Macht over anderen en hebzucht heeft beide beschavingen naar de afgrond gebracht. Dus hebben de kinderen van de kosmische families het meeste geleden. Deze kinderen zijn de mensen die nu op Aarde leven. Daarom is het nu zo belangrijk om de handen ineen te slaan. Zowel Lemurië als Atlantis resoneerden naar de vierde dimensie. Het stond nooit in de plannen om een realiteit te creëren in de derde dimensie, omdat de afwezigheid van lichtwezens de evolutie veel te moeilijk zou maken. Helaas was de Aarde zo hard geraakt na de val van Atlantis, dat haar resonantie zakte naar de derde dimensie. Toen begon de vierde dimensie als een aura om de derde dimensie te draaien, terwijl het lichaam van de Aarde de derde dimensie voorstelde. De scheppers van het experiment Aarde, om te leven in een extreem gepolariseerde realiteit, waren erg bezorgd omdat de polariteit in de derde dimensie erg wreed was en het bovendien erg moeilijk bleek om vanuit de hogere dimensies te opereren in de derde dimensie. Alle energie draait in cirkels. Daarom kunnen de extremen van deze cirkels, zoals het duistere/angstige en het lichte/liefdevolle samenklonteren. Daarom kunnen mensen hun angst verwarren met liefde door te geloven dat wat ze doen voor anderen voor hun eigen bestwil is. Op dezelfde manier hebben veel mensen anderen nodig om hun liefde te bewijzen door hun eigen behoeften te volgen, wanneer hun liefde vergiftigd is door angst. Het is de angst dat zij liefde niet verdienen en zo hun liefde denken te bewijzen door gehoorzaam te zijn.

Impressie van Lemurië Impressie van Atlantis Wat hebben we geleerd Van dit experiment van een gepolariseerde realiteit op Aarde hebben we geleerd dat zowel de mannelijke (proton) en vrouwelijke (elektron) energieën wijsheid, macht en liefde moeten opnemen in hun respectievelijke aardse lichamen om het centrum te vinden. Daarom is de Atma, de Drievoudige Vlam van Wijsheid, Macht en Liefde in het hogere hart geplaatst van iedereen die incarneert. Helaas bleek deze correctie in de meeste gevallen zinloos. Na de val van Atlantis is de

trilling op Aarde zo laag geworden, dat iedereen het veel te druk had met overleven om ook maar te verbinden met het hogere hart. Als je kijkt naar de geschiedenis zie je hoe er vrijwel niets veranderd is. Veel mensen hebben een diepgewortelde angst om verlaten te worden, tot in het extreme aan toe. Wij als Arcturianen, maar ook veel andere Galactische voorouders die het leven hebben opgestart op Aarde, voelen ons alsof we al die generaties na Lemurië en Atlantis hebben verlaten. Omdat de Aarde was gecreëerd als een planeet van vrije wil, zijn we enorm beperkt in de manier waarop we kunnen helpen. Het doet pijn om te zien hoe de mensheid zo heeft gestreden na de val van Atlantis. Jammer genoeg konden wij de Arcturianen, Pleiadianen, Siriërs en anderen alleen tot jullie spreken via de ontwaakte mensen die ons vroegen via hen te spreken. Dit ging gepaard met enorme vastberadenheid, omdat het vele jaren in beslag neemt voordat iemand berichten van de lichttaal kan ontvangen en vertalen naar de driedimensionale taal. Gelukkig stijgt de frequentie op Aarde weer en kunnen vele lichtwezens op Aarde incarneren als wat ook wel sterrenkinderen genoemd wordt. Verder kunnen de geïncarneerde lichtwezens makkelijker de galactische boodschappen vertalen en begrijpen nu het bewustzijn van de mensen aan het verruimen is. Je kunt je intentie uit laten gaan naar alle mogelijke galactische beschavingen als je geïnterresseerd bent om te communiceren en wanneer je om hulp en sturing hebt gevraagd kunnen ze het voor niets geven. Het was moeilijk voor ons om toe te kijken hoe Lemurië ten onder ging en hoe vervolgens Atlantis volgde. Iedereen realiseerde zich, ook in de hogere dimensies, dat een groter plan uitgevoerd werd en dat iedereen fouten had gemaakt. Net zoals ouders hun kinderen in de gaten moeten houden zodat ze niet dezelfde fouten maken als zij, zo observeren onze galactische voorouders en sturen ze liefde, zodat de kinderen op de Aarde niet weer dezelfde fouten maken zoals zij. Een cyclus loopt af en de overlevenden van Lemurië en Atlantis in de Binnenaarde krijgen opnieuw een kans te ascenderen door de energie van het Galactische Centrum. Vele cycli zijn voorbij gegaan in de evolutie van de mensheid en vele lichtwezens zijn nu geïncarneerd. De terugkeer van onze voorouders. Voor velen is het nog vreemd te noemen, omdat ze er gewoon uitzien als mensen. Omdat we er gewoon uitzien als mensen. We kunnen weer onze kosmische afkomst gaan herinneren.

Dan kunnen we elkaar gaan assisteren in deze tijd van grote veranderingen. Je oude gewoonten en verslavingen aan angst en klagen waren gebaseerd op het Tijdperk Vissen waarin hard werken en lijden werden gezien als nobel. Nu je het Tijdperk Aquarius in gaat, zijn deze oude gewoonten makkelijk te vervangen door vrede en vreugde om in eenheid te leven met al het leven. Zie je hoe je aura steeds groter wordt boven je, onder je en om je heen? Zie je hoe elke aardige gedachte of actie je aura groter maakt en je hart laat stralen? Zie hoe het stralen van je hart je voor gaat in je dagelijkse bezigheden en je s nachts beschermt als je slaapt. Zie hoe je alle mensen beïnvloed in je dagelijks leven. Zie hoe je aura je omgeving beïnvloed, je tuin, de snelweg, je huisdieren, de dieren, de vogels, de insecten. Zie hoe Gaia antwoordt op de kleuren van je aura. Merk op hoe haar planten en dieren reageren op je bewondering. Let op hoe de atmosfeer zich aan je aanpast terwijl je er doorheen loopt.