Onze leerlingen kregen de ongelooflijke kans het leven in China van dichtbij te beleven en verbleven een week in een gastgezin. Elien, Glynn, Jana en Ruben vertellen hoe het was. Mijn gastgezin Glynn Cooreman Tijdens de week op school verbleef ik bij mijn gastzus, HuinanChen, waar ik op voorhand al wat heen en weer mee gemaild had. Normaal gezien zit ze op internaat, maar voor deze gelegenheid woonde ze een week bij haar zus en schoonbroer in het centrum van de stad. Ik werd superwarm en hartelijk ontvangen en mocht meteen mee om, lekker Europees, steak met frietjes te gaan eten. (De rest van de week aten we uiteraard wel Chinees). Daarna gingen we naar de plaatselijke avondmarkt en zo hebben we elke avond wel iets gedaan; de nieuwste James Bondfilm, een wandeling door de stad en naar het park, naar de -gigantische- supermarkt,... Ik heb dus weinig geslapen, maar zeer veel gezien. Het weekend was zeker en vast het hoogtepunt: mijn gastgezin nam me mee bij hun ouders en grootouders, die op het platteland wonen. De dochter van de buren trouwde, en daar mocht ik bij zijn. Vooral het ongewone eten (waaronder kippenpoten, hond, ) is me bijgebleven, en zeker en vast ook het vuurwerk dat ik van superdichtbij heb gezien. Chinezen hebben daar de gewoonte om bij een trouw of geboorte vuurwerk af te steken. Alleen zijn de veiligheidsvoorschriften daar net iets anders; ik stond letterlijk 3 meter naast de koker van waaruit het vuurwerk werd afgeschoten. Na zo n fantastische week was het afscheid natuurlijk zwaar, maar gelukkig hou ik nog contact met mijn gastfamilie en de vele Chinese vrienden die ik heb gemaakt. Ik kijk er al naar uit om hen een minstens even toffe week te bezorgen.
Mijn gastgezin en ik Elien Vanden Hove Vol spanning en stress reden we met de bus de speelplaats van Tongxiang Highschool op. We stapten met een klein hartje uit en werden al snel hartelijk ontvangen door de directie. Na een maaltijd en een toespraak mochten we met ons gezin naar huis. De eerste kennismaking verliep zeer stroef. Het Engels van mijn Chinese zus bleek helemaal niet zo goed als tijdens het mailverkeer. Het is pijnlijk om na een hele week met je vrienden op hotel te zitten, plots iedereen te moeten verlaten voor iemand totaal onbekend. We waren dan ook erg emotioneel toen we elkaar de volgende dag opnieuw zagen. Iedereen pinkte een traantje weg vanwege het grote verschil met de voorbije dagen. Al bij al heb ik me zeer snel kunnen aanpassen en dat zeker ook dankzij de gastvrijheid en het begrip voor privacy van mijn Chinese zus. Ik had erg veel geluk met mijn Ruiheng-familie. Wu nam me mee naar vele plekken. Ons eerste avondmaal was op restaurant, samen met haar beste vriendin die ook een Belgische op bezoek had: Hendrickje. We hebben ook de kleuterschool bezocht waar mijn Chinese mama les geeft. Mijn gastgezin was helemaal niet arm, maar ook niet de allerrijkste. Thuis was het warm water beperkt, maar ze wouden me de kans geven een warme douche te nemen. Daarom stelden ze voor dat ik naar de openbare douches zou gaan (een soort van sauna). Daar had ik het toch wel moeilijk mee: als westerling word je op straat al erg aangestaard, wat moet dat dan zijn in openbare douches? Heel beleefd heb ik geantwoord dat ik me wel zou wassen met koud water. De volgende dag installeerden ze een boiler in mijn badkamer Over gastvrij gesproken.
De 4 de avond gingen wij twee met de mama (de papa was op zakenreis) naar James Bond-Spectre. Ook in China ontbreekt de popcorn niet bij een film. Gelukkig was de film niet in het Chinees gedubd! Zaterdag = geen-schooldag. Dan trekken we er toch gewoon op uit met z n tweetjes. Een auto, dat kende mijn gezin precies niet. we namen altijd de taxi. We reden naar een zeer groot park in de buurt voore wat quality-time. Samen rollebollen in een bal op het water, raamdecoratie maken, schieten op ballonen en veel praten. In één woord: gezellig! De allerlaatste dag op school kregen we lampionnen mee naar huis. We besloten ze met de hele groep samen op te laten gaan in de lucht, met de hulp van de ouders. Een mooi afscheid van een nog mooiere week! Mijn Chineesje vond nadien dat ik de volgende dag op m n best moest terugkeren naar België dus gingen we nog snel naar de kapper. Ze besteden veel meer aandacht aan de wasbeurt van het haar dan aan de knipbeurt. Het was werkelijk de beste hoofdmassage die ik ooit gekregen heb! Ik had nooit gedacht dat ik de dag van het afscheid zo hard zou wenen om een tot daarvoor onbekend Chinees meisje. Ik kan ZEKER zeggen dat we vriendinnen geworden zijn en kijk zo hard uit naar de week dat zij naar België komt!
Mijn gastgezin Jana Ooms Tijdens de tweede week van ons verblijf in China logeerde we in gastgezinnen. Dit vond ik het interessantste van allemaal en hier heb ik ook het meest bijgeleerd over China. Ik voelde mij vanaf het eerste moment welkom. Mijn gast-chineesje heette Zhang Yudi maar ik mocht haar bij haar westerse naam noemen: Charlotte. Charlotte had 1 broer, maar hij sliep op het internaat toen ik er was dus heb ik hem alleen in het weekend gezien. Zij was de enige in de familie die Engels sprak. De ouders konden geen Engels dus Charlotte moest altijd alles voor mij vertalen. China. Ik kwam na school altijd samen met haar naar huis en de grootouders waren dan altijd al aan het avondeten bezig. Het eten was telkens super lekker. Ze wouden echt dat ik alles proefde en waren super blij toen ik met stokjes probeerde te eten. Na het eten zaten we meestal in mijn kamer of op de trap te praten. Dan heb ik het meeste geleerd over Mijn gastfamilie was supervriendelijk en ik heb er echt veel plezier gehad. Ze wouden echt alles voor mij doen. Ze hebben mij bijvoorbeeld meegenomen naar een supermarktje waar ik mocht alle snoep kiezen die ik nog wou. Toen we uit eten gingen, was dat bijvoorbeeld ook in het duurste hotel van Tong Xiang. Dus ze hebben echt hun best gedaan voor mij en ik vond het super leuk.
Gastgezin op het platteland Ruben Verdoodt De kleine provinciestad Tongxiang is omringd door vele kilometers platteland. Overal zie je rijstvelden of akkers vol bloemen voor thee. Kleine boeren van alle leeftijden staan dag in dag uit gebogen over hun gewassen. Alles wordt met de hand geteeld. Een groter contrast met de grootsteden vind je niet.
We bezochten het huis van de grootouders van mijn gastgezin. Hun huis was relatief luxueus, met een moderne badkamer en een ligbad. Hun keuken daarentegen was zeer primitief. Er werd gekookt op houtvuur. Er hing een speciale sfeer rond het huis. Oude fietsen en een verroeste auto stonden tussen hoopjes graan en andere groenten, het erf werd bewaakt door een mistroostige hond, de kippen en schapen liepen vrij rond. Ik werd getrakteerd op allerlei vreemduitziende lekkernijen.
De gastvrijheid van de familie was ongelooflijk. Speciaal voor mijn komst had de grootvader een lam geslacht. Smakelijk zag het er eerst niet uit. Het lam was net gevild en je zag de organen nog bewegen. Zoals je ziet op de foto werd het in niet hygiënische omstandigheden bereid. Desalniettemin smaakte het heerlijk.