Taak actualiteit Nieuwe Golfoorlog in de maak?
De Eerste Golfoorlog was een oorlog tussen Irak en Iran van 1980-1988 en is genoemd naar het zeegebied van de Perzische Golf, omdat zich daar een belangrijk deel van het conflict afspeelde. Door een conflict om de grensafbakening in de rivier de Sjatt al-arab zegde Irak het Verdrag van Algiers op (deze zei dat de grens door de diepste vaargeul liep), eisten ze de teruggave van een aantal strategische eilandjes die in 1971 door Iran waren bezet en autonomie voor de Arabisch sprekende bevolking van de aardolierijke Iraanse provincie Khoezestan. Nevenoorzaken waren de eeuwenoude rivaliteit tussen Perzische en Arabisch-Iraanse staten, de strijd om de macht in de Perzische Golf en verschillende staatsopvattingen, die theocratisch islamitisch was in Iran en seculier socialistisch in Irak. De toenmalige, en nog steeds hedendaagse, leider van Irak, Saddam Hoessein, dacht dat het leger van Iran verzwakt was en hoopte op een snelle overwinning. Hij vergiste zich echter want deze oorlog werd een stellingenoorlog die een achttal jaren zou duren. De oorlog valt te ontleden in twee verschillende delen: eerst en vooral was er de tankeroorlog, waarin Irak aanvallen deed op Iraanse aardolietankers en ten tweede was er de stedenoorlog, die gestreden werd d.m.v. bombardementen en raketbeschietingen. In 1987 aanvaardt Irak de resolutie van de Verenigde Naties tot een onmiddelijk staakthet-vuren, maar Iran aanvaardt deze pas in juli 1988 waarna de onderhandelingen begonnen, die spoedig vastliepen. In 1990 valt Irak Koeweit aan omdat de oliepolitiek van dit land nadelig zou zijn voor de Iraakse economie. De Verenigde Naties eisten meteen na de invasie de terugtrekking van de Iraakse troepen. Aangezien Irak dit niet deed werd een multinationale troepenmacht in de loop van 1990 naar Irak gestuurd. Omdat alle pogingen tot diplomatiek overleg mislukten viel de internationale strijdmacht op 16 januari 1991 Iraakse doelwitten in Irak en Koeweit aan. Uiteindelijk trok Irak zich terug uit Koeweit, nadat een ultimatum door Bush gesteld was. Irak moest daarna de bestandsvoorwaarden tekenen, die een schadeloosstelling t.o.v. de benadeelde landen en de ontmanteling van de Iraakse niet-conventionele bewapening eiste (en dit onder internationaal toezicht). De daarop volgende jaren bezoeken veel wapeninspecteurs Irak, die dezen regelmatig niet toeliet op zijn grondgebied. Daaruit concludeert Amerika dat Irak nog steeds in het bezit is van chemische en biologische wapens, wat hen het wettelijke recht geeft de oorlog te hervatten. Intussen heeft Amerika reeds vele oorlogsverklaringen tegen Irak én tegen de dictator Saddam Hoessein aangekondigd dat velen zich de noodzaak van deze oorlog zijn gaan afvragen 2.
Zo vindt 60% van de Europeanen en 65% van de Amerikanen dat de VS Irak alleen mag aanvallen na de goedkeuring door de VN en met steun van bondgenoten 1, die Amerika en het Verenigd Koninkrijk nu volop aan het zoeken zijn 3, aangezien Europa nogal kritisch tegenover deze aanval staat en wil ijveren naar een vreedzame oplossing. Ook in Amerika zelf heerst er een onenigheid over de plannen van Bush, en de minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell wil daarom 'zijn' soldaten niet om louter politieke redenen een oorlog laten beginnen 5. Bush wil duidelijk zijn zin doordrijven wat betreft het aanvalsplan op Irak, en dit zou wel eens omwille van heel andere oorzaken kunnen liggen. Zo meent Sabri, de, weliswaar, Iraakse minister van Buitenlandse Zaken, dat de Verenigde Staten uit zijn op hun olievoorraden 4. Maar niet alleen Amerika zou baat hebben bij de val van Irak, want ook Frankrijk, Rusland en het Verenigd-Koninkrijk zullen worden beloond als ze voor het aanvalsplan op Irak stemmen 5. Dat laten de VS echter niet helemaal doorschijnen en probeert Irak zelfs in verband te brengen met de terreur, aangezien Saddam Hoessein zelfs van zijn massavernietigingswapens aan terroristen zou kunnen leveren 5. Volgens Le Soir Junior zijn er vier redenen voor de VS om Irak aan te vallen: ten eerste om zich meester te maken van de petroleum (Irak is de tweede grootste petroleumproducteur ter wereld), ten tweede om zich te ontdoen van een regime dat terroristen beschermt, ten derde om de massavernietigingswapens te ontmantelen en ten laatste om zich van de dictator Saddam Hoessein te ontdoen 6.
Op 16 september belooft Irak dan toch de wapeninspectie toe te laten en op 17 en 30 september ontmoeten Iraakse vertegenwoordigers de UNMOVIC om regelingen voor de inspectie af te spreken. Intussen heeft de VN ook verklaard dat de Verenigde Staten Irak alleen mogen aanvallen na goedkeuring door de Veiligheidsraad. Maar in oktober verandert Irak van gedachten en wil geen onvoorwaardelijke wapeninspecties meer toelaten. Men kan hieruit besluiten dat deze kwestie nog niet meteen afgelopen is en dat de VS uiteindelijk toch zal moeten buigen voor de raadgevingen van de VN en Europa. Het is weer eens duidelijk dat Bush, zijn macht weer eens t.o.v. de hele wereld wil laten zien. Volgens mij is de kwestie van de niet toegelaten wapeninspecteurs maar een dekmantel voor de oorlog tegen Irak en wil Bush in het bezit komen van de petroleum, waaraan zijn land tot op heden grote sommen voor betaalt, want op welke manier anders kan verklaard worden dat Bush zich nu juist wel met dit ene probleem bezighoudt, en niet (of zeker toch véél minder) met andere zoals die van Israël, de Derde Wereld,... Aan de andere kant is Irak, en zeker Saddam Hoessein, ook niet iemand om zoner handschoenen aan te pakken, en wat dat betreft heeft Amerika gelijk dat Saddam Hoessein afgezet moet worden. Maar wat daarna, wie gaat er dan leider van Irak worden; hoe kunnen we met zekerheid weten dat hij niet wordt zoals zijn voorganger? Want vele problemen die Amerika zogezegd opgelost hebben, blijken niet helemaal opgelost te zijn. Zo mag Afghanistan allerminst een model van stabiliteit en democratie genoemd worden.
Het ongelijk (?) van Amerika wordt trouwens vaak in cartoons weergegeven, al dan niet in Europese. Zo is er een cartoon die Bush als een of ander wild dier met bebloede poten afbeeldt op de wereldbol, vol met witte sterren op een blauwe achtergrond (symbool voor Amerika), die tegelijkertijd ook een bom voorstelt, en verbonden is met een lont die in brand staat, voorgesteld door de Engelse vlag. Hiermee bedoelt men dat Engeland, door Amerika te volgen in zijn ideeën, letterlijk de lont aansteekt tot de bom die de hele wereld weer eens overhoop zal halen. Een andere cartoon beeldt Saddam Hoessein af, die, net zoals wat er gebeurde bij de TWIN-towers in New York, net door twee vliegtuigen (van Amerikaanse en Engelse afkomst) zal doorboord worden, net alsof Amerika zich hier wil wreken op 11 september.
Volgens mij is een oorlog een veel te drastische manier om het probleem op te lossen, en kan men Irak op veel gemakkelijkere wijze op zijn knieën krijgen. Maar om tot zo'n resultaat te komen zullen de VS hun aanvalsplan moeten opzeggen en misschien wat meer luisteren naar wat de rest van de wereld hierover te zeggen heeft... Verwijzingen: 1 De golfoorlog is nog niet beëindigd, KNACK 11 september 2002 2 Eén man te veel, KNACK 7 augustus 2002 3 Irak geviseerd, KNACK 7 september 2002 4 VS kondigen oorlog tegen Irak aan, Het Nieuwsblad, september 2002 5 De omweg langs New York, KNACK 18 september 2002 6 Les raisons d'attaquer l'irak, Le Soir Junior 15-21 oktober 2002