Boekverslag Nederlands Het meisje met het rode haar door Theun de Vries Boekverslag door een scholier 2264 woorden 11 maart 2008 6,7 8 keer beoordeeld Auteur Genre Theun de Vries Oorlogsroman Eerste uitgave 1956 Vak Nederlands 1. Zakelijke gegevens 1a. Naam leerling: Maaike Datum verslag: 6 maart 2008 1b. Auteur: Theun de Vries Titel: Het meisje met het rode haar Plaats uitgave: Amsterdam, Querido Jaartal eerste druk: 1956 Jaartal gelezen druk: 1981 (10de druk) 1c. samenvatting: Hanna Schaft is een studente in Amsterdam. Samen met 2 andere meisjes, Judith en Tanja, deelt ze een kamer. Tanja is joods en Judith is Portugees. Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt moeten ze onderduiken. Ze kunnen terecht bij de ouders van Hanna in Haarlem. Hanna gaat daar bij het verzet werken. In het begin moet ze allemaal kleine klusjes doen, o.a. koeriersterwerk van het verzetsblad De Waarheid. Later neemt ze deel aan grote ondernemingen. Wanneer een aanslag van de verzetsgroep mislukt moeten ze zich een tijdje rustig houden. Het bevalt Hanna niet om de hele tijd stil te zitten, dus besluit ze contact op te nemen met Hugo, die ook bij de verzetsgroep zit. Hugo heeft al veel missies op zijn naam staan. Ze sluit zich bij hem aan. Hugo en Hanna gaan samen verraders opsporen en vermoorden. Dit gaat lange tijd goed, totdat Hanna een keer mis schiet. De man schiet terug en raakt Hugo. Hugo is niet meer in staat om te vluchten, want hij is zwaar gewond geraakt. Hij komt in handen van de Duitsers. Als Hugo overlijdt vinden de Duitsers een foto van Hanna. Het rode haar van Hanna is erg opvallend en om de om te voorkomen dat ze herkent wordt, verft Hanna haar haren zwart. Ze gaat verder met haar ondernemingen en aanslagen plegen. Bij een aanslag wordt ze in haar been geschoten. Gelukkig weet ze te ontkomen, maar haar been geneest niet meer. Ze kan nu geen aanslagen meer plegen, omdat ze niet snel genoeg kan vluchten met haar beschadigde been. Daarom besluit ze weer koeriersterwerk te gaan doen. Dit werk gaat haar op den duur vervelen en ze gaat werken bij een andere verzetsgroep in Velsen. Ze moet Pagina 1 van 5
pakjes bezorgen bij verschillende mensen. Al spoedig vertrouwt ze het werk niet helemaal. Daarom opent ze een pakje en ontdekt dat er sigaren in zitten. Ze is verontwaardigd dat ze haar leven op het spel zet voor zoiets onbenulligs. Ze besluit daarom om naar haar oude verzetsgroep terug te gaan. Ze moet wel een beetje rustig aan doen, want ze is bekend bij de politie. Op een dag wordt Hanna aangehouden. De Duitse politie ziet dat ze illegale krantjes in haar tas heeft. Ze moet naar de gevangenis toe. Ze staat al bekend om het plegen van vele aanslagen. De Duitsers kennen haar niet zonder haar rode haren. In de gevangenis wordt ontdekt dat ze rood haar heeft. Zo komt de Duitse politie erachter dat ze nog meer aanslagen heeft gepleegd. Ze verblijft nog een paar dagen in de gevangenis, maar wordt al snel in de duinen geliquideerd. http://scholieren.samenvattingen.com/documenten/show/0417990/ 2. De personen 2a. De hoofdpersoon in mijn boek is Hanna Schaft. Ze heeft rechten gestudeerd maar is daar in de oorlog mee gestopt om in het verzet te gaan. Ze heeft rosblond haar en blauwe ogen. 2b. Hanna is een meisje dat weet wat ze wil. Ze is niet snel bang en heel zeker. Ze is erg rechtvaardig en helpt mensen als ze daar de kans toe krijgt. Ze is erg bezorgt ook. Dat weet ik uit enkele zinnen uit het boek. Citaten: na enige tijd hoorde ik zijn fluisterstem: waarom doe je dat, Hanna? Omdat ik van je houdt, zei ik (blz. 185) Durven, o ja, zei Tinka. Wat zeg jij Hanna? Als we ze allemaal omleggen, hebben we in elk geval een grote zekerheid dat Obbe erbij is, zei ik. (blz. 271) ik glimlachte. geen mensen Carien landverraders. Die er van buiten alleen maar als mensen uitzien. (blz. 147) Ze maken zich zorgen over mij, zoals ik mij over hen. (blz. 9) 2c. Allebei zijn belangrijk in het boek. Maar ik denk toch dat het meer om de hoofdpersoon gaat. Want het zijn tenslotte alleen dingen die zij meemaakt of dingen die ze vertelt dat andere mee hebben gemaakt. Dus ze zijn allebei belangrijk voor het verhaal maar toch is de hoofdpersoon belangrijker. 2e. In het begin is Hanna nog een student die haar verzet alleen maar bewijst met het stelen van p.b. s en voedselbonnen. Ze brengt soms wat bonnen rond voor onderduikers en regelt valse persoonsbewijzen maar dat is dan voor haar vrienden kring. Doordat een van haar beste vriendinnen Tanja (een jodin) in gevaar komt dankzij de druk van de Duitsers zorgt zij voor een onderduikadres. Zelf duikt ze op hetzelfde adres onder. Als Tanja dankzij een impulsieve daad toch gepakt word en in de Amsterdamse schouwburg word vastgezet voor verdere deportatie, slaat het haar op het hart. Ze gaat bij de verzet groep en leert daar ook mensen doden. Binnen no time weet ze hoe ze vanaf de fiets mensen moet doden. Ze doet veel werk. Niet alleen mensen doden maar ook wapens en voedsel rondbrengen. In het verzet krijgt ze ook veel te maken met verraad waardoor haar vertrouwen in mensen minimaal wordt. Als ook nog haar grote liefde sterft geeft ze zich voor de volle 100 % aan het verzet. Dat wordt uiteindelijk ook haar dood. Citaten: Begin: het p.b. zat erin. Ik stopte het vliegensvlug onder mijn badpak. (blz. 17) Eind: Ik schoot nog is. Ik zag Kallegraaf voor mij uit slingeren op de fiets (blz. 300) 2h. Ik vind de hoofdpersoon bewonderenswaardig en heel zelfverzekerd. Ze is echt een heldin. Als ik dat verhaal zo lees dan denk je echt van wauw zij moet echt heel veel lef hebben gehad. Ik vind haar ook heel sympathiek. Ze heeft geen vooroordelen en haat alleen de bezetters en landverraders. Wat natuurlijk wel logische is als je leest wat ze allemaal mee maakt. Citaten: Pagina 2 van 5
Die verschillen doen er nu niet toe. Zei ik snel. (blz. 46) ik was eraan gewend voor ik het wist. Ik begon dat merkwaardige gevoel in mijn hand te krijgen dat mij sindsdien niet meer heeft verlaten: alsof de revolver een mechanische verlengstuk van die hand was, alsof die hand zelf zich bij het doel aanpaste 3. Het vertelstandpunt. 3a. Ik zie het verhaal door de ogen van de hoofdpersoon. Hanna Schaft dus. Zij vertelt het verhaal en maakt de meeste dingen die erin voorkomen zelf mee. 3b. het perspectief is het ik perspectief. Dat zie je aan het feit dat de hoofdpersoon met ik word aangeduid. Citaten: IK wende me af; IK kon zijn kraalogen en zijn stemgeluid nauwelijks verdragen. (blz. 68) Zat er een verkeerde bij de Georgiërs, Hanna? Vermoedelijk. Zei IK. Kan jij ze misschien iets vertelt hebben wat ons gevaarlijk kan worden? 3c. Het effect van dit perspectief is dat ik me heel goed in de hoofdpersoon kan verplaatsen. Het is daarbij ook nog is heel mooi geschreven dus voel je echt met de hoofdpersoon mee. Je zit als het waren helemaal in het verhaal. Dat heb je natuurlijk al eerder met een ik perspectief maar dit verhaal kon ik me heel goed inleven. 4. De opbouw Het verhaal is erg logisch opgebouwd. Boek 1 is een soort inleiding. De boeken 2, 3 en 4 vertellen allerlei gebeurtenissen en boek 5 is een afsluiting. De gebeurtenissen en gevolgen zijn erg logisch, maar dat komt natuurlijk doordat het waar gebeurd is (het is soms wat geromantiseerd, maar wél gebeurd). 5. De tijd Het verhaal speelt zich af tussen 1942-1945. Ik denk dat de tijd wel belangrijk is voor de tijd waar de gebeurtenissen zich in afspelen. Het is echt een verhaal voor in de 2e wereldoorlog. Zo begrijp je ook beter waarom sommige mensen dingen doen. Het zou eventueel wel in een andere tijd kunnen zijn, maar dat maakt het verhaal niet mooier. 6. De plaats Het verhaal speelt zich grotendeels af in Noord-Holland. Vooral in de buurt van Haarlem. Het hoofdkwartier van de verzetsgroep staat dan ook in Haarlem. Het had in een andere plaats in Nederland kunnen zijn, maar niet in een andere plaats op de wereld. Aangezien daar geen oorlog was toen. Maar ook niet omdat de landschappen heel anders zijn. Dit verhaal kun je moeilijk in de woestijn af kunnen laten spelen. 7. De titel 7a. nou omdat, Hanna Schaft het meisje waar het hele verhaal om draait rosblond haar heeft dus eigenlijk gewoon rood. Ook duid de titel meteen aan over wie het gaat. De titel spreekt ook wel aan en omdat er een legende is over Hannie Schaft het meisje met het rode haar. (waar in feite het boek over gaat) is het een hele pakkende titel. Ik denk dat de schrijver ook met dit idee in zijn achterhoofd het boek heeft geschreven en geef toe. Hannie Schaft is niet zo n pakkende titel als het meisje met het rode haar. Dat klinkt meteen veel interessanter. 7b. Ik heb eigenlijk in vraag 7a al laten weten dat ik het een hele leuke en goede titel vind. Ik denk dat het iets speciaals en leuks geeft aan het boek. Het is een titel die pakkend is. Je zou het bij wijzen van spreken al lezen om de titel. Het spreekt mensen denk ik aan. Ik zou het in ieder geval meteen pakken. Zoals ik al gedaan heb. Ik zou zelf geen leukere titel kunnen bedenken. Hij is goed zoals hij is. Pagina 3 van 5
8. Je mening Het boek in voor mij echt een aanrader. Het is zo mooi geschreven en het is allemaal zo echt als je het leest. Aan het begin wist ik niet zeker of ik het wel een leuk boek zou vinden. Toen ik eenmaal aan het lezen was kon ik op sommige stukken echt niet meer stoppen. Dan is het zo spannend en dan moet je het gewoon uitlezen. De drie argumenten: Er zit een goede emotionele spanning in het boek. De verhaalwereld van het boek spreekt me aan. Het thema van de tekst spreekt me erg aan. In het boek zit een hele goede emotionele spanning. Ik heb zelfs een keer een traantje moeten wegpinken. Het verhaal is zo echt, dat je echt gaat nadenken en dat je gewoon alles voelt wat Hanna de hoofdpersoon ook voelt. De verhaal wereld van het boek spreekt me aan omdat, het zich in de 2e wereldoorlog afspeelt. En die periode vind ik echt super interessant. Ik denk dat het komt omdat je er met geschiedenis bijvoorbeeld zoveel over leert. En het is gewoon de geschiedenis van ons land. Het thema van het boek is oorlog, in dit geval de 2e wereld oorlog. Ik heb net eigenlijk al uitgelegd dat ik het gewoon ontzettend interessant vind om daarover te lezen en er meer over te weten te komen. 9. Opvallende gebeurtenissen De 3 gebeurtenissen die mij het meeste raken zijn: - Ik was opgestaan van de divan. Ik struikelde bij de eerste stap over de plaid die over mijn ene voet bleef hangen. Ik hoorde Floor achter mij opstaan: Hanna! Ik trok de deur open. Ik liep door de gang. Ik stond in de keuken. De verduisteringsgordijnen waren neergelaten. Boven de tafel brandde een eenzaam elektrische peertje. Jan en Carien zaten met kleine Gijs om de keukentafel en aten. Ze staarden mij aan toen ik naar binnen liep, slingerend of ik beschonken was. Ja legde zijn lepel neer waarmee hij zijn zoon pap had zitten voeren. Ik zag angst opkomen in Cariens ogen, terwijl ze naar mij keek. Floor zegt me zo juist zei ik, nog op dezelfde hese rauwe hese toon, dat Hugo dood is Vermoord door een moffenknecht..begrijpen jullie het? Hugo leeft niet meer! Hugo die mijn man geweest zou zijn. De enige waarvan ik ooit heb gehouden en houden zal. Hij is vermoord Het moment dat Hanna hoorde dat Hugo (haar liefde) dood was gegaan. Dat was zo zielig dat ik zelf ook een traantje weg moest pinken. Doordat je zo goed mee kan voelen is het veel echter en ga je ook bedenken hoe jij zou reageren als jou liefde dood zou gaan. En dat is toch wel erg emotioneel! - Heb ik een naam geschreeuwd? Ik ben niets meer dan pijn en aarde. Ik wil de zon zien. Ik was een communiste. De communiste groet de zon. Zon groet terug! De zon is er niet meer. De pijn is er niet meer. Het moment dat Hanna zelf dood word geschoten. Maar het rare was dat omdat zij niet bang was en wist wat er ging komen ben je niet helemaal overstuur. Het was gewoon wel even spannend en ook wel verdrietig maar het is wel iets wat je raakt omdat je dan wel bedenkt dat zij een paar dagen voor de bevrijding is gedood dus heel onrechtvaardig eigenlijk. Ik voelde meer een soort woede en onmacht ofzo. - Het spannendste stuk was toen ze een vossenjacht hielden op een verrader die een paar mensen uit het verzet had verraden. Omdat ze toen zo dicht bij de gevaren zone zaten. En ook omdat ze in een onbekend gebied werkten was het extra spannend want je wist echt niet wat je kon verwachten. Ik moest dus ook gewoon doorlezen want het is geen stuk waarbij je het boek makkelijk weg legt. Alleen is het jammer dat ik Pagina 4 van 5
hier geen kort duidelijk stukje van kan citeren zodat je een idee hebt wat ik bedoel maar het begint op blz.166 en eindigt op blz. 218. Pagina 5 van 5