Werkstuk door een scholier 5439 woorden 16 januari 2007 4.8 76 keer beoordeeld Vak Geschiedenis Onderwerp: Napoleon Leergebieden: Humanics en Arts 1. Inleiding. Ik heb voor dit onderwerp gekozen omdat ik helemaal niks wist van Napoleon. Ik wist alleen maar dat hij oorlog gevoerd had. Ik ben er nu heel erg veel over te weten gekomen. Over zijn familie, zijn leven voordat hij keizer werd, oorlogen, vijanden, Franse revolutie enz. Ik heb hier heel erg had aan gewerkt. Het was niet heel moeilijk om informatie te vinden. Ik heb het via een boek gedaan en via internet (zie bronnen). Dit was een heel erg leuk onderzoek, ik weet nu alles over Napoleon en dat was ook de bedoeling. 2. Inhoud 1. Inleiding 2. Inhoud 3. Hoofd en deelvragen 4. Wie was Napoleon voordat hij oorlog voerde? 5. Wat heeft Napoleon gedaan in de tijd dat hij oorlog voerde? 6. Wat is de Franse Revolutie? 7. Wat was de kunst van Napoleon? 8. Wat heeft Napoleon na gelaten? 9. Wist je dat? 10. Bronnen 3. Hoofd- en deelvragen. Hoofdvraag: Wie was Napoleon en wat deed hij in de tijd toen hij leefde en wat heeft hij nagelaten? Deelvragen: Wie was Napoleon voordat hij oorlog voerde? Wat heeft Napoleon gedaan in de tijd dat hij oorlog voerde? Wat is Franse Revolutie? Wat was de kunst van Napoleon? 4. Wie was Napoleon voordat hij oorlog voerde? https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 1 van 11
15 augustus 1769. Napoleone Bonaparte werd geboren op het eiland Corsica in de hoofdstad Ajaccio. En was het tweede kind van Carlo Maria Buonaparte, die de geboorte overleefd had. Men zegt dat hij op een tapijt is geboren omdat zijn moeder het bed niet meer kon bereiken. Hij kreeg de ongewone naam Napoleon vanwege de mat waar hij op geboren was. Corsica was een klein eiland en de meeste mensen waren onontwikkelde boeren. Carlo bonaparte, zijn vader had een hele goede vriend; de graaf van Marboeuf. Hij was in staat hem te helpen en de jonge Napoleon werd naar de militaire academie in Frankrijk gestuurd. Napoleon was een buitengewoon goede leerling, hij was goed in wiskunde en hield van geschiedenis en aardrijkskunde. Hij had een erg goed geheugen. Omdat Napoleon zo goed in wiskunde was, werd hij naar een andere school in Parijs gestuurd. De wiskundeleraar vond dat hij de meest intelligente leerling was die hij ooit had gehad. Hij werd aangesteld als tweede luitenant bij La Fére. Dit was het begin van zijn wonderbaarlijke carrière als een van de grootste militaire leiders van zijn tijd. Dit gebeurde in 1785, toen Napoleon 16 jaar was. Napoleon is twee keer getrouwd geweest. Met zijn vrouw Désireé Clary. Zei werd later koningin van Zweden en Noorwegen. Ze werd geboren als dochter van een rijke zijdehandelaar. En leerde na de dood van haar vader de gebroeders Napoleon en Jozef Bonaparte kennen. Maar op 21 april 1795 verloofde ze zich met Napoleon. Haar zus Julie was met Jozef getrouwd. Toen Napoleon echter Jósephine de Beauharnais leerde kennen verbrak hij de verloving met Désireé Clary. Jozef Napoleon Bonaparte was de oudere broer van Napoleon Bonaparte en dankzij hem koning van Napels (1806-1808) en Spanje (1813). 5. Wat heeft Napoleon gedaan in de tijd dat hij oorlog voerde? Napoleon heeft rond 1800 geleefd, dus nu ongeveer 200 jaar geleden. Het is in die tijd onrustig in Frankrijk. De koning is verjaagd en onthoofd. Er zijn opstanden en rellen. De ene groep Fransen vecht tegen de andere. Er is niemand die echt de macht heeft in Frankrijk. Deze tijd wordt de tijd van de Franse Revolutie genoemd. Op dat moment vallen ook nog eens Engelse troepen Frankrijk binnen. De stad Toulon is al in handen van de Engelsen. Napoleon, een officier in het Franse leger maakt een plan om de Engelsen uit Toulon te verjagen. En dat lukt. Napoleon wordt ineens beroemd in heel Frankrijk! Overwinningen Napoleon wordt bevorderd tot generaal in het Franse leger. Met zijn troepen gaat hij naar Italië, en behaalt daar overwinningen. Ook stukken van Oostenrijk komen in handen van Frankrijk. De Fransen en de Franse regering zijn trots op Napoleon. Macht Een paar jaar later, als de Fransen heel ontevreden zijn over hun regering, pakt Napoleon zijn kans. Hij trekt op naar de hoofdstad Parijs en grijpt de macht in Frankrijk. Het Franse leger staat aan zijn kant. Napoleon heeft alleen de macht in handen in Frankrijk. In Frankrijk heerst nu orde en rust. Napoleon maakt allerlei nieuwe wetten. Met zijn vrouw woont hij in de prachtige paleizen van de vroegere koningen. Egypte. Napoleon wilde met zijn leger naar Egypte. Ze hadden hun niet aan de regels gehouden van Napoleon en dus wilde Napoleon aanvallen. Hij trok daar met 35. 000 man naar toe. Als vroege wetenschapper neemt https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 2 van 11
hij een aantal geschiedkunde en landmeters mee om alles te onderzoeken en op te meten. Toen ze er waren hadden ze problemen. Voedsel te kort, kruid en kogels tekort. Die moesten ze toen van Napoleon gaan zoeken in de heette woestijn van Egypte. Napoleon verlaat zijn troepen en gaat naar Frankrijk, waar hij de macht grijpt. De Slag bij Borodino (7 september 1812) was wellicht de grootste eendaagse slag in de Napoleontische Oorlogen, en waarschijnlijk ook de grootste ooit gevoerde slag tot dan toe. Er namen ongeveer 250. 000 soldaten deel aan de slag. De slag werd gestreden bij het dorp Borodino, iets ten zuiden van Moskou. Aan de ene kant stond Napoleon met zijn Grande Armée tegenover de Russen van tsaar Alexander I onder generaal Michail Koetoezov. De slag eindigde met een onbeslist tactisch voordeel aan beide zijden, maar de Russen trokken zich terug. Napoleons bevelen tijdens en na de slag duiden er ook op dat ook hij zich voor een overwinning wilde behoeden. Op de dag van de slag had hij last van koorts, en tijdens de slag zat hij op een voor zijn doen ver naar achteren geschoven commandopost. Ook kwam hij op de proppen met een bijzonder simplistisch gevechtsplan. Pyrrusoverwinning- Koningen. Zijn broers worden koningen. Zelfs in Nederland komt een koning. Dit was onze eerste koning van Nederland. De koning was Lodewijk Napoleon. Tegenstanders Maar niet iedereen is het eens met Napoleon aan de leiding. Hij maakt zichzelf namelijk bestuurder van Frankrijk voor de rest van zijn leven. Bovendien mag alleen hij zijn opvolger kiezen. Het volk heeft dus helemaal geen invloed meer. Steeds meer mensen worden hier ontevreden over. Napoleon vindt dat deze mensen hun mond moeten houden. Hij stelt de censuur in. Dat betekent dat kranten niet meer alles mogen schrijven wat ze willen. De Fransen mogen hun mening niet meer vrijuit laten horen. De tegenstand tegen Napoleon groeit. Er wordt een aanslag op zijn leven gepleegd, als hij met de koets op weg is naar een operavoorstelling. Napoleon overleeft de aanslag. Hij rekent streng af met zijn tegenstanders. Honderden mensen worden gevangen genomen en gedood. Keizer van Frankrijk Napoleon is de baas in Frankrijk en heeft alle macht in handen. In de belangrijkste kerk van Parijs kroont hij zichzelf en zijn vrouw tot keizer en keizerin van Frankrijk. Zijn alleenheerschappij is nu een feit. Veldslag Italië De militaire bekwaamheid van de beginnende veldheer is mateloos overdreven; het krijgskundig genie, zonder werkelijke ervaring meteen thuis in zijn rol van demiurg, is het bedenksel van een door de romantiek vergiftigd tijdperk, dat er naar smakte zich in het stof te mogen werpen voor de ideale held. De legerorganisatie en de daarvan afhankelijke tactiek zijn een product van de Revolutie en een schepping veel meer van Carnot dan van Napoleon. Het plan voor de veldtocht, de `Instructions`, waarnaar de veldheer gedwee heeft gehandeld, is van het Directoire. De capitulatie van Piëmont is niet te beschouwen als een vrucht van de veldtocht, omdat dit land al helemaal besloten was, de strijd te staken, ja, een bondgenootschap met Frankrijk wilde sluiten, vóórdat https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 3 van 11
Napoleon ten tonele was verschenen. Van de onderneming was niet veel terechtgekomen, indien de Piëmontezen zich ernstig hadden schrap gezet. Begin veldtocht Volgens de bronnen die ik voor deze tekst heb gebruikt, begint elke beschrijving van de veldtocht met het leger. Waarom een uitzondering maken, dus ik begin ook maar bij het leger: Om kort te zijn: het leger was een zooitje. De soldaten waren slecht verzorgd, orde en tucht waren ver te zoeken. Napoleon had zich goed op zijn taak voorbereid, hij kende de (extreem) slechte toestand van zijn leger, de slechte kwaliteit van de wegen, de kwaliteit van het materiaal en het toekomende gevechtsterrein. Op 27 maart 1796 geeft Napoleon het bevel om te vertrekken. Als Napoleon met zijn leger bij de Alpen komt, dan wordt hij al opgewacht door Sardinische en Oostenrijkse legers. Na een heftige strijd van drie dagen, waarin het leger van Napoleon alles op alles moet zetten om te overwinnen, vlucht het Oostenrijkse leger richting Milaan. De Sardiniërs trekken zich terug uit de passen, en zo kan Napoleon met zijn leger Italië binnentrekken. Het leger vertrouwt Napoleon nu volkomen, en ook bij de vijand zit de schrik er nu goed in. Als Napoleon een goede week later in Cherasco aankomt, sluit de koning van Sardinië uit angst een wapenstilstand, zo was Napoleon er zeker van dat hij geen vijanden meer in de rug had en dat de wegen door Piëmont voor hem open lagen, waardoor Napoleons legers dan ook in twee weken heel Piëmont veroverde. De kwestie Joséphine Napoleon verlangde erg naar zijn echtgenote Joséphine. Vlak voor de veldtocht waren ze getrouwd. Maar hoeveel brieven Napoleon ook schreef, Joséphine had geen zin om te komen, aangezien ze in Parijs genoot van het aanzien en de avontuurtjes met de adellijke mannen. Elke brief die Napoleon dus schreef, werd of genegeerd of met een kort briefje beantwoord. Zelfs toen Napoleon één van zijn mannen stuurde om haar te halen kwam ze niet, ze wendde een beginnende zwangerschap voor om maar niet uit Parijs weg te hoeven. Joséphine de Beauharnais Ongelukkig, omdat hij zijn geliefde niet kan zien, zet Napoleon de veldtocht voort richting Lombardije. De opmars gaat door en de voorspoed is aan de hand van Napoleon; binnen drie weken was ook Lombardije veroverd. Voorspoed voor Napoleon Na een kleine onenigheid met Carnot over wie nu het bevel moest voeren over het leger, Napoleon alleen, of samen met Kellerman, trok Napoleon als enige bevelhebber met zijn leger door naar Rome. Op 1 juni berichtte Napoleon aan het Directoire dat heel Boven-Italië was bezet, daarmee bedoelde hij alleen Piemonte en Lombardije. De andere noordelijke provincies Zuid Tirol, Friuli en Venetië volgden echter al snel. Het leger kreeg versterkingen van een ander leger wat tegelijkertijd met Napoleon de Alpen binnen was getrokken om die te bezetten. Met die versterkingen sloot hij alle toegangswegen naar Italië voor de Oostenrijkse legers hermetisch af. De veldtocht ging door en de legers trokken als een niet te stoppen zwerm door het Italische landschap. Ferrara en Bologna vielen. Ook Ancona werd veroverd. Een Frans garnizoen werd er gelegerd en een https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 4 van 11
schadevergoeding van twintig miljoen francs moest worden betaald, wat werd gedaan door kunstwerken en kostbare schilderijen aan het museum van Parijs af te staan. Op 29 juni had ook de onneembare vesting van Milaan zich overgegeven. De kwestie Joséphine Ondanks deze zeer voorspoedige veldtocht was Napoleon nog steeds ongelukkig, omdat hij zijn Joséphine moest missen. Hij had zelfs zijn broer Jozef naar Parijs gestuurd om Joséphine over te halen om maar zo snel mogelijk naar Milaan te komen. Napoleon werd zelfs zo wanhopig, dat hij een brief naar het Directoire stuurde, met de mededeling dat hij ontslag zou nemen, als Joséphine niet naar Milaan zou komen. Eindelijk zwichtte Joséphine voor de druk en onder luid geklaag vertrok ze naar Milaan, waar ze Napoleon echter niet aantrof, omdat die druk bezig was met het nemen van maatregelen om de dreiging van een nieuw Oostenrijks leger van 70. 000 man af te wenden. Napoleon smeekte haar dus om naar Verona te komen, maar ook dat weigerde ze. Toen liet Napoleon alles in de steek, en trok voor twee dagen naar Milaan, na die twee dagen vertrok hij weer even snel als dat hij gekomen was. Problemen door Würmser & Alvinzi Op 29 juli viel het Oostenrijkse leger onder leiding van generaal Würmser aan. Door een goed geslaagde schijnbeweging van Würmser, kwam het leger van Napoleon in de problemen. Voor het eerst raadpleegde Napoleon zijn opperbevelhebbers. Op Augereau na was iedereen het er over eens dat het beter was om maar terug te trekken naar de veilige vesting van Milaan. Napoleon was het met Augereau eens en een bloedige strijd tussen de Oostenrijkse en Franse legers volgde. De veldtocht duurde vijf dagen, waarin het leger van Würmser een grote nederlaag lijd, en zich terug moet trekken naar Tirol. Napoleon gunt zijn soldaten een paar dagen rust, die hij zelf met Joséphine doorbrengt en dan trekt hij de Alpen in om het leger van Würmser helemaal te verslaan. Dit lukt hem goed, en de lof die hij van het Directoire krijgt is dan ook terecht. Op zijn vraag om nieuwe soldaten kan echter geen gehoor worden gegeven, omdat die er simpelweg niet meer zijn. Met krap 30. 000 man moest Napoleon dus verder. Maar toen twee regimenten, die de pas bij Tirol moesten bewaken, na hevige gevechten hun post moesten verlaten, en een nieuw leger onder leiding van Alvinzi Italië binnen trok, kwam Napoleon serieus in de problemen. Bij de brug over de Ronco ontstaat een bloedig gevecht, die uiteindelijk door Alvinzi werd verloren. De kwestie Joséphine Als Napoleon, blij met de korte adempauze in de strijd, naar Milaan gaat om Joséphine weer te zien, blijkt dat zij naar Genua vertrokken is, waar ze een avontuurtje had met een luitenant. Toen Napoleon hier achter kwam, werd de luitenant ontslagen. Joséphine wist Napoleon er van te overtuigen dat zij onschuldig was in deze escapade. Schoonmaak en einde veldtocht De winter trad in en Napoleon hield een grote schoonmaak in zijn leger. Iedereen die zichzelf verrijkte ten koste van de rest werd zonder genade opgetreden. Toen die reorganisatie klaar was, stond de volgende dreiging al weer voor de deur. Strijd om de brug bij Arcola, November 1796 https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 5 van 11
Alvinzi had een leger van 45. 000 man op de been weten te brengen, dat vanuit verschillende hoeken het leger van Napoleon aanvalt. Ook deze aanval wist Napoleon door zijn meesterlijk strategisch inzicht af te slaan. Met al zijn manschappen trekt hij vervolgens naar Mantua, het laatste bolwerk in Noord-Italië wat nog niet was veroverd. Na een belegering ziet Würmser, die de stad had ingenomen, het niet meer zitten en gaat in onderhandeling met Napoleon. Een leuke anekdote hierover is, dat Napoleon niet zelf de capitulatie in ontvangst nam, maar hij stuurde zijn oude generaal Serurier, omdat hij het te vernederend von voor de oude Würmser om zijn zwaard aan de 27-jarige Napoleon te geven. Met de verovering van Mantua kon men heel Italië als veroverd zien en dus was de veldtocht beëindigd. In tien maanden tijd had Napoleon met een leger, dat in de sterkste periode slechts 50. 000 man telde, in 12 veldslagen en meer dan 60 gevechten een vier keer zo grote overmacht verslagen. Europa Er worden oorlogen gevoerd. Heel Europa voelt de nieuwe macht van Frankrijk onder Napoleon. Oostenrijk wordt uitgeschakeld, Pruisen, Spanje, en zelfs Nederland. Napoleon maakt zijn broer Lodewijk koning van Holland. Maar Napoleon wil nog meer. De Franse legers trekken door Duitsland en Polen op richting Moskou. Ze komen heel ver, want de Russische troepen vechten niet, maar trekken zich terug. De Russen trekken ook uit hun hoofdstad weg. Ze steken zelfs de stad in brand! De terugtocht En dan wordt het winter. Daar hebben de Russen op gewacht. Zij weten als geen ander hoe koud het dan kan zijn. De Fransen zijn daar niet op voorbereid. Hun kleding is te dun, hun geweren en kanonnen doen het niet meer door de kou. Ze moeten zich wel terugtrekken. De Russische soldaten zijn wel gewend aan de kou. Voortdurend vallen ze de Franse troepen aan. Maar toen vielen de Russen aan. 100. 000 Franse soldaten sneuvelden. Napoleon vlucht naar Parijs en laat zijn leger aan hun lot over. In parijs likt Napoleon zijn wonden. Hij begrijpt dat de landen grote plannen zullen maken om hem voor goed te verslaan. En dat gebeurd ook. De legers van de Engelse en de Pruisen verzamelen zich in de zuidelijke Nederlanden. Napoleon wacht niet tot de optrekken naar Parijs, dus trekt hij met een groot Frans leger naar het noorden. De Engelse en de Pruisen tegemoet. Vlak bij Brussel, over de uitgestrekte velden van Waterloo vind het slagveld plaats. Maar het geluk is niet langer met Napoleon. Zijn leger wordt volledig in Waterloo verslagen. Napoleon veroverde in 1798 Egypte. Het Franse bestuur dat daar kwam, ging voor het eerst onderzoek doen naar de tijd van de farao s en de piramides. Hierdoor ontstond een nieuwe wetenschap: de Egyptologie. In 1795 veroverden de Franse legers ons land. Nederland heette voortaan de Bataafse Republiek en later Koninkrijk Holland. In 1810 werd Nederland ingelijfd bij Frankrijk. Ons land was toen eigenlijk een provincie van Frankrijk. In 1811 bezocht Napoleon Rotterdam. Er werden veel veiligheidsmaatregelen genomen. Zo mocht er geen vuurwerk worden afgestoken en mochten er geen boten onder bruggen liggen. Men was heel bang dat iemand een aanslag wilde plegen op Napoleon. Toen Napoleon Rusland binnen wilde gaan, hebben sommige soldaten het van te voren al opgegeven. Zij bleven in Frankrijk. Nu in deze tijd wonen er mensen die half Frans half Duits zijn. Die soldaten hebben toen kinderen gekregen met de vrouwen die daar in Frankrijk woonden. Toen Napoleon in 1814 verslagen werd en ontheven van zijn functie als keizer, generaal en de rest van het https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 6 van 11
lijstje, werd hij verbannen naar Elba. Hij had zijn eigen legertje meegenomen naar Elba, wat toegestaan werd, zolang ze maar geen dreiging vormden. Groot was het legertje niet, 1600 man ter land en 129 ter zee. Napoleon had al Hij had voor zijn vertrek al nagedacht dat hij niet daar wilde blijven tot zijn dood. Hij maakte plannen. Hij wilde weer terug keren naar Frankrijk. Maar de Engelse bewaker Campbell vertrouwde hem niet helemaal en stak naar Italië over, om zijn vermoedens te melden. In Italië kreeg hij te horen dat hij zich onnodig druk maakte en dat Napoleon niet zou vertrekken, iedereen in Frankrijk was hem al vergeten. Toen Campbell terug was op Elba, was Napoleon al twee dagen weg. Op 1 maart 1815 stond Napoleon weer in Frankrijk. Lodewijk XVIII, de koning van Frankrijk, werd door zijn raadgevers opgedragen Napoleon tegemoet te rijden, toen bekend werd dat hij weer in Frankrijk was, om te vragen wat hij hier kwam doen, in de hoop dat hij daarop beschaamd terug zou keren naar Elba. Lodewijk koos echter een andere weg en vluchtte weg naar Gent. Halverwege komt Napoleon zijn oude generaal tegen met een legertje. Hij had de opdracht Napoleon terug te brengen naar Elba. De legende gaat dat Napoleon voor zijn leger ging staan en gezegd heeft dat ze hem dan maar neer moeten schieten, anders zou hij niet terug gaan. Hierop lieten alle soldaten hun wapens zakken en sloten zich weer aan bij Napoleon. Op 20 maart zat Napoleon weer in Parijs en was het Keizerrijk hersteld, voor drie maanden. Hij pakt zijn oude regime al snel weer op, brengt een leger samen van soldaten die nog in hem geloven. Alleen het volk staat niet meer achter hem, wat blijkt uit de extreem lage opkomst van een volksstemming en de kreten die worden geroepen tijdens een parade. Lodewijk XVII Hij was nogal afhankelijk van zijn raadgevers en zijn vrouw, Marie-Antoinette, de dochter van de Oostenrijkse keizer. Al vanaf de troonsbestijging van haar Lodewijk XVII echtgenoot Lodewijk XVI bemoeide Marie Antoinette zich met de politiek. Sinds 1781 was haar invloed op de koninklijke beslissingen zeer groot. Zowel bij de benoeming als bij het ontslag van ministers, diplomaten en hoge ambtenaren had zij steeds de hand in het spel. Gedurende haar jaren als koningin werd Marie Antoinette door de Fransen verweten dat zij zich te weinig voor haar nieuwe vaderland inzette. Hoewel de koningin zich veel met politiek bemoeide werd zij vanwege haar afkomst beschouwd als een kwade invloed. Zij werd in verband gebracht met talrijke schandalen. Marie Antoinette is dan ook nooit echt populair geweest bij de Fransen. Ze werd door de Fransen gehaat om haar luchtharige en buitensporige levenswijze, vooral de eerste jaren van haar huwelijk. Toen de Parijzenaren in opstand kwamen vanwege het broodtekort, zou ze hebben gezegd Ze kunnen toch gebak eten, waaruit haar onwetendheid omtrent de situatie van haar Franse volk bleek. Marie Antoinette werd negen maanden na Lodewijk geguillotineerd. 6. Wat is de Franse Revolutie? Wat is een revolutie? Een grote verandering in het politieke en dagelijkse leven van mensen noemen we een revolutie. Een grote revolutie voor de Fransen was dat hun koning werd onthoofd. Dit was een grote verandering voor de fransen. Napoleon kwam daar aan de macht. Dit was dus een revolutie. Wat waren de oorzaken voor de Franse revolutie? Allereerst was er een indeling van de maatschappij die niet meer voldeed. Alle mensen in Frankrijk werden verdeeld in drie zogenaamde standen. Je geboorte bepaalde in welke https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 7 van 11
stand je thuishoorde. Als zoon van een boer 'hoorde' je in de Derde Stand thuis. Als dochter van een graaf was je lid van de Tweede Stand. In de Eerste Stand kon je terechtkomen als je lid van de geestelijkheid wilde worden. Deze drie standen, geestelijkheid, adel en boeren, bestonden sinds de Middeleeuwen. Rond het jaar 1000 was het als systeem 'af'. De geestelijkheid zorgde voor de godsdienst, de adel voor de verdediging van het land en de boeren zorgden voor het voedsel. Sinds het jaar 1000 was er wel het een en ander veranderd. Er waren steden ontstaan. De burgers in de steden behoorden ook bij de Derde Stand. Ook de kooplieden, bankiers, fabrikanten, juristen en dokters hoorden daarbij. Hoe rijk ze ook waren... In de zeventiende en achttiende eeuw gebeurde het in Frankrijk regelmatig dat een rijke koopman voor zichzelf een adellijke titel kocht. Op dezelfde manier kon men ook bijvoorbeeld een rang in het leger kopen. Dan werd men luitenant, niet omdat men iets goed kon, maar alleen omdat men rijk was. Ook in de andere standen was er ongelijkheid ontstaan. Er was een duidelijk verschil tussen de hogere en lagere geestelijkheid. De bisschoppen in de steden kwamen veelal uit de adellijke families en waren rijk. De pastoors in de boerendorpen daarentegen kwamen voort uit de Derde Stand en waren arm. Bij de adel kon men verschil zien tussen de hoge adel, die bij de koning aan het hof leefde, de landadel in de provincies en de burgerlijke ambtsadel (degenen die een titel hadden gekocht). Duidelijk was in ieder geval dat de Derde Stand verreweg het grootst was. Zij vormden 89 procent van de bevolking, terwijl ze maar 30 procent van het land in handen had. Zij moest ook alle belastingen betalen. Geestelijkheid en adel waren daarvan vrijgesteld. De grond waarop de boeren werkten was vaak in handen van een edelman of van een rijke koopman uit de stad. In 1788 was er een slechte oogst. Dat had tot gevolg dat de graanprijzen hoog waren. De gewone mensen moesten dus veel betalen om aan hun eten te komen. Daarbij kwam dat men toch pacht (= de huur van het land) moest betalen aan de landeigenaar. Men moest grondbelasting betalen. Ook andere belastingen, vaak per streek verschillend, moesten betaald worden. Rond 70 procent van het boereninkomen ging op aan belastingen. De prijzen stegen en het inkomen bleef gelijk. De gevolgen waren dat de mensen armer werden en dat er honger werd geleden. Daarbij kwam ook nog dat er grote stukken land niet gebruikt werden, omdat bijvoorbeeld de adel het voor de jacht gebruikte. In de steden waren de mensen ook ontevreden. In de allereerste plaats waren er fabrikanten die van de (te) strenge koninklijke voorschriften afwilden. Zij wilden geen regels voor werktijden en geen verbod om bepaalde machines te gebruiken. De meer ontwikkelde mensen wilden meer zeggenschap, meer democratie. Onder invloed van de ideeën van de verlichting wilde men vrijheid van godsdienst en gelijkheid van rechtspraak voor iedereen. Alle mensen waren gelijk. Dat betekende dat er dezelfde regels en wetten voor iedereen moesten komen. Belasting betalen moest ook betekenen dat men mee kon beslissen in staatszaken. De staatsschuld was enorm. De Franse koningen hadden veel te veel geld uitgegeven aan hun hofhouding en aan het leger. Zij hadden al heel veel geld geleend en de grootste post op de begroting was ook het afbetalen van de leningen. Bezuinigen kon niet, meer lenen ook niet en de belastingen verhogen kon niet https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 8 van 11
meer. Er was in 1788 sprake van een staatsbankroet. De Staten-Generaal Het doel van de vergadering moest zijn: het bespreken van nieuwe belastingen. Er moest een grondbelasting voor adel en geestelijkheid komen en een belasting op het inkomen voor alle mensen. Er waren 300 geestelijken, 300 edelen en 600 burgers. Bij de laatste groep waren bijna geen boeren, wel kooplieden en advocaten. In mei 1789 kwam men bijeen in het paleis. De standpunten waren duidelijk: 1. De adel wilde geld van de Derde Stand. Verder was alles onbespreekbaar. Alleen de adel kon regeren. 2. De geestelijkheid was verdeeld. Ongeveer 80 hogere geestelijken dachten als de adel. De overigen, de lagere geestelijken, zoals de dorpspastoors, dachten als de Derde Stand. 3. De Derde Stand wilde gelijke rechten en plichten voor alle mensen. Ze wilden meebeslissen. Bovendien wilde de Derde Stand een stemming per hoofd ( = per persoon) in plaats van per stand. Vroeger was het zo dat elke stand één stem mocht uitbrengen. In totaal dus drie stemmen. En aangezien de koning altijd kon rekenen op de stemmen van adel en geestelijkheid, kreeg hij altijd zijn zin. Op 5 mei was de eerste vergadering van elke stand apart. Op 13 juni sloten de lagere geestelijken zich aan bij de Derde Stand. Op 16 juni benoemde de Derde Stand (97 procent van de hele bevolking) zich tot 'Nationale Vergadering'. Zij weigerden verder de verdeling in drie standen te erkennen. Op 17 juni greep de koning in. Hij liet de vergaderzaal op slot doen. De 'Nationale Vergadering' week uit naar de Kaatsbaan (Kaatsen is een soort balspel) in de buurt. Louis XVI (spotprent) Koning van het land was op dat moment Lodewijk XVI. Hij besloot voor het eerst in 175 jaar de Staten- Generaal, de vergadering van de standen bij elkaar te roepen. Geestelijken, edelen en boeren en burgers moeten hun vertegenwoordigers kiezen. In 1789 probeerde het hongerig Franse volk de rijke edelen die het land regeerden, ten val te brengen. 'Vrijheid! Gelijkheid! Broederlijkheid!', was hun leuze. Na de revolutie kwam het gewone volk aan de macht. De revolutie begon toen koning Lodewijk XVI failliet was en daarom voor het eerst sinds 1614 het Franse parlement bijeen riep. De Staten-Generaal steunde zijn voorstel om de belastingen te verhogen niet en nam de macht van hem over. In Parijs bestormde een grote menigte de Bastille, een gevangenis die het symbool van de koninklijke macht was. De Bastille was een fort met acht torens van elk 25m hoog en met muren van wel anderhalve meter dik en stond symbool voor de koninklijke macht in het Frankrijk van de 18de eeuw. Het gebouw dateerde uit de 14e eeuw en werd als versterking tegen de Engelsen, de aartsvijanden van de Franse koning, gebouwd. Onder de regering van koning Charles VI werd het fort omgebouwd tot gevangenis. Vooral de onderaardse kerkers gaven aan het gebouw een afschrikwekkende klank. De meeste gevangenen zaten in achthoekige cellen opgesloten in de tussen de vijf en zeven verdiepingen tellende torens. In de cellen stonden een bed, één of twee tafels en verschillende stoelen. Er was een stookplaats en een raam voorzien van spijlen. De gevangenen mochten hun eigen spullen meenemen. Zelfs huisdieren zoals katten of honden waren toegelaten. Het eten dat een gevangene kreeg hing af van zijn/haar sociale status. Hoe belangrijker je was en hoe meer geld je verdiende, hoe beter voedsel kreeg je voorgeschoteld. Ter verstrooiing was het toegestaan te kaarten en een slokje wijn te drinken. https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 9 van 11
Op 14 juli 1789, toen de bestorming van de Bastille en de Franse Revolutie begonnen, zaten er slechts zeven gevangenen opgesloten: vier valsmunters, twee krankzinnigen en een jonge graaf. Toen de Bastille was ingenomen werd het gebouw met de grond gelijk gemaakt. De koning werd gedwongen om de revolutie te steunen, maar nadat Frankrijk in 1792 tot republiek was uitgeroepen, werd Lodewijk XVI terechtgesteld. In 1793 brak er een tegen-revolutie uit die een schrikbewind tot gevolg had. Veel van het goede dat de revolutie gebracht had werd nu weer teniet gedaan. In 1799 greep generaal Napoleon Bonaparte de macht en eindigde de revolutie. 8. Wat heeft Napoleon nagelaten? Hier op dit plaatje staat een leeuw. Dat hebben ze hier neergezet in Waterloo om zeker niet te vergeten wat er was gebeurd. Daar in Waterloo werd Napoleon voor goed verslagen. De empirestijl Empirestijl is de stijl rond 1800. Dus de tijd van Napoleon. De stijlverspreide zich vooral door de keizer Napoleon I. Op dit plaatje hiernaast zie je een troon. Dit is de troon van Napoleon in empirestijl. In werken uit de empirestijl werden elementen (als motieven) uit de Egyptische en Romeinse bouwkunst toegepast. De stijl is een uitwerkiing van de verfijndere stijl die naar Lodewijk XVI le style Louis sieze wordt genoemd. Typerend zijn het gebruik van veel goud en verguldsel, de militaire symbolen, sphinxen, palmetten en felle, rijke kleuren zoals rood, paard en goudgeel. De empirestijl is behalve in de architectuur vooral in de toegepaste kunst terug te vinden: kledingmode, meubels, bekers, schalen en dergelijke. De stijl verspreidde zich vooral dankzij keizer Napoleon. Nog meer voorbeelden: Lentematen, gewicht en decimaal stelsel. Napoleon zorgde, dat in heel europa (behalve Engeland) de zelfde soort maten werden gebruikt: de meter!! Ook voor gewichten kwam een maat: de kilo. Alles met decimaal stelsel: x10; x100 enz. Eerst waren er meer als 250. 000 verschillende maten! Piramide van Ahjtr Austerlitz. In Nederland zijn door zo n 18000 Franse soldaten bij Austerlitz in Utrecht een heuze piramide gebouwd van graszoden! Achternamen. Vroeger hadden de mensen nog geen achternamen. Alleen voornamen. Dit kon wel eens verwarrend zijn. Dus als er bijvoorbeeld een Jan was, die veel hout zaagde, dan werd hij bijvoorbeeld Jan Zaaghout genoemd. En dan wisten de mensen wie ze bedoelde. De achternaam van Napoleon (Bonaparte dus) werd later in de tijd veranderd. Mensen die afstamde van Napoleon Bonaparte hebben later niet de achternaam Bonaparte gehouden, maar hebben het verander in Napoleon. Huis Bernadotte. Het huis Bernadotte was een koningshuis daarin woonde familieleden van de koningsfamilie. Het was zo dat daar veel opvolgers woonden. Want iedere koning moet een opvolger hebben, nou had de laatste https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 10 van 11
koning in dat huis, iemand geadopteerd uit Frankrijk. Toen is diegene die is geadopteerd koning geworden In dat land waar het huis Bernadotte staat. In 1932 kreeg hij het eiland Mainau in handen, waarop hij meer dan een halve eeuw zou wonen. Lennart kreeg het eiland van zijn vader, die het op zijn beurt weer van zijn moeder, koningin Victoria in bezit had gekregen. In datzelfde jaar trouwde hij op 20 februari voor de wet en op 11 maart voor de kerk in Londen met Karin Nissvandt. Voor dit huwelijk had hij geen toestemming aan de regering gevraagd. Als een lid van het Zweedse koninklijk huis zonder toestemming trouwt, verliezen hij en zijn afstammelingen hun rechten op de Zweedse troon en krijgen ze de achternaam Bernadotte. 9. Wist je dat? In 1804 had een Frans-Nederlands leger ( 18. 000 soldaten) zijn tenten opgeslagen in de bossen bij Zeist. De soldaten verveelden zich. Hun commandant gaf hen de opdracht: bouw een piramide ter ere van Napoleon. Binnen vier weken lag er een berg van 36 meter hoog. Er boven op kwam een houten obelisk. De piramide werd genoemd naar de beroemdste veldslag die Napoleon had gewonnen. Daarom heet de plek nu de piramide van Austerlitz. Je kunt de piramide nog steeds beklimmen en dan heb je een prachtig uitzicht. In de slag bij Waterloo vochten Britse, Pruissische en Franse legers tegen elkaar. Ze hadden alle voetsoldaten (infanterie) en soldaten te paard ( cavalerie). De cavaleristen gebruikten zwaarden en revolvers. De infanteristen schoten met musketten met daarop een bajonet (mes) en revolvers. Nadat de veldslag bij Waterloo (18 juni 1815) was uitgeraasd, was het ineens heel stil. Op de velden lagen 40. 000 soldaten en 10. 000 paarden, dood of te gewond om nog te kunnen bewegen. Bronnen. Wereld geschiedenis, Yvonne Lemmens, 1994 Raoul Bauter e-mail: vakh@wanadoo. nl van de website: http://www. adel-koninkrijkholland. netfirms. com/napoleon. html www. mediatheek. thinkquest. nl/~llb136/index. php?main=12 www. despin. net/lessen/franse_revolutie/ http://nl. wikipedia. org/wiki/lodewijk_napoleon_bonaparte http://nl. wikipedia. org/wiki/huis_bernadotte http://nl. wikipedia. org/wiki/empirestijl http://www. schooltv. nl/mediastream/mediastream. jsp?objnr=150569&mediatype=real&bandwidth=low https://www.scholieren.com/verslag/25886 Pagina 11 van 11