Gita Jayanti Op Gita Jayanti herdenken we de dag waarop Heer Krishna de Bhagavad Gita sprak tot zijn vriend en toegewijde Prins Arjuna op de plek die bekend staat als Jyotisar Tirtha, Kurukshetra, voorafgaande aan de strijd tussen de Kaurava s en Paandava s. Deze strijd zou later bekend staan als de Mahabharata.
Bhagavad Gita Wat is de Bhagavad Gita? De Bhagavad Gita.. is binnen het Hindoeisme niet alleen een heel belangrijk filosofisch boek maar ook een psychologisch en spriritueel boek - Inmiddels is het boek wereldwijd beroemd. Bhagavad Gita betekent letterlijk lied van de Heer en is een tekst die afkomstig is uit een hoofdstuk uit het episch gedicht genaamd de Mahabharata (letterlijk: Groot India ). De Mahabharata is geciteerd door de wijze rishi Vyasadeva - (ook wel bekend als Vyasa - of Badarayana). De tekst biedt veel informatie en wijze lessen voor een ieder en stelt de Hoogste Persoonlijkheid van God, Krishna centraal. Hoe oud is de Bhagavad Gita? De geleerden op de wereld zijn het helaas niet eens over hoe oud het boek precies is. Er wordt gezegd dat Krishna 5000 voor Christus tot Arjuna sprak. Eerder heeft hij het 120 miljoen jaar geleden aan de Zon (Vivasvan) - verteld. De kennis in de Bhagavad Gita is echter tijdloos en eeuwig, steeds wanneer de mensen op aarde de kennis dreigen te vergeten, komt God op aarde om dharma en ware kennis te herstellen, zo belooft Krishna in vers 4:7. Waar gaat de Bhagavad Gita over? De Bhagavad Gita is een dialoog (gesprek) tussen Krishna (God) en Arjuna, een sterke en slimme prins in Kurukshetra, op het slagveld. Arjuna en zijn broers moeten op een zeker moment in hun leven gaan strijden voor dharma. Tegenover hem ziet Arjuna zijn familie, vrienden en zelfs zijn gerespecteerde leraren (guru s). Arjuna vindt dit verschrikkelijk en wil niet meer vechten. Hij wil liever als yogi (beoefenaar van yoga) een stil leven leiden en zich terugtrekken in een bos. Maar Krishna wijst hem op zijn plichten als vechter en als prins. Krishna legt uit aan Arjuna dat hij voor dharma (gerechtigheid, moraliteit) moet vechten. We moeten altijd onze plicht doen en niet alleen in dit leven. Het maakt dan zelfs niet meer uit wie je tegenover je hebt. Gerechtigheid, goedheid, waarheid en rechtvaardigheid zijn de zaken waar God van houdt, daar moeten we altijd voor vechten als dat nodig is. Krishna leert Arjuna niet om gelijk maar te vechten als iemand slecht is. Nee, Krishna vindt dat we met mensen moeten praten en moeten uitleggen dat het niet goed is wat zij doen. Het gaat dus om strijden voor het goede, nooit voor het kwade.
Yoga In de Bhagavad Gita wordt over drie vormen van yoga gesproken: Karma yoga: het verbinden van onszelf met God door goede daden; Bhakti yoga: het verbinden van onszelf met God door toewijding; Jnana - yoga: het verbinden van onszelf met God door het opdoen van spirituele kennis. Yoga betekent verbinden en gaat over het verbinden van onszelf met het Goddelijke. Dat is dus iets anders dan yoga vanuit de geschriften van de wijze Rishi Patanjali, die in zijn Yoga Suutra s schrijft over lichamelijke oefeningen (rekken, strekken, houdingen en ademhalingstechnieken). Vanuit de gedachte van yoga gaan we ervan uit dat alles wat we doen moet gebeuren vanuit een verbondenheid met God. We moeten dat zo voelen. Dan kunnen we een goed mens zijn en goed voor onze medezielen (mensen, dieren, planten) en de Aarde zijn. Karma Karma is een totaliteit van handelen. Als we iets doen moeten we er goed over nadenken. Krishna legt in de Bhagavad Gita drie vormen van karma uit: (1) Karma: werken/handelen met de bedoeling resultaat te hebben; (2) Akarma: werken/handelen voor God (niet voor je ego); (3) Vikarma: werken/handelen op een slechte manier. Veel mensen vragen zich af of het wel mogelijk is om te handelen zonder dat je resultaat hebt. Want dan lijkt het alsof je het toch eigenlijk voor niets doet. Maar Krishna zegt hierover, dat het nooit voor niets is, alles wat je doet komt ook weer bij je terug. Alles wat we doen, moeten we aan God wijden. Maar we moeten geen verwachtigingen hebben, want die geven teleurstelling. Alles komt op een bepaalde tijd. En als het er nog niet is dan moeten we geduld hebben. Daarom is het beter om niets te verwachten maar wel goed te zijn voor jezelf en anderen. Krishna legt karma symbolisch uit als een bloem. De bloem verandert uiteindelijk in een vrucht, dat is Bhakti (toewijding en nederigheid). Uiteindelijk wordt de vrucht als het volgroeid is een rijpe vrucht, dat is dan het symbool voor Jnana - (spirituele kennis). Het een leidt dus tot het ander. Door een goede handeling te verrichten, krijgen we toewijding en nederigheid in ons. En daardoor komen we tot spirituele kennis.
Wist je dat in totaal 700 verzen telt?; De Bhagavad Gita Volgens de verhalen alleen Ganesha de vertellingen die Vyasadeva citeerde kon opschrijven? bedoeld was om Arjuna die geestelijk erg De Bhagavad Gita verzwakt was door allerlei emoties (dheena) te veranderen in naar iemand die geestelijk erg sterk is (dheera)? het principe van svadharma (dat wat goed In de Bhagavad Gita is voor jezelf) heel goed wordt uitgelegd en dat het boek daarom een goede leidraad vormt voor ons leven? God overal in alles aanwezig is en het daarom belangrijk is ons te verbinden met God? Er twee soorten kennis zijn, materieel en spiritueel?
Wist je dat Een ware toegewijde van God altijd probeert om vriendelijk te zijn, medeleven te tonen met anderen en zichzelf sterk probeert te voelen in goede en slechte tijden? Dat wij ons lichaam eigenlijk niet zijn, maar dat het lichaam slechts een omhulsel (aavarana) is van ons en dat we de eeuwige ziel zijn die nooit geboren kan worden en dus ook nooit doodgaat? Dat het leven hier mogelijk wordt gemaakt doordat God vader bewustzijn (purushah) en moeder natuur (prakriti) heeft geschapen? Onze lichamelijke zintuigen ons verleiden en voor de gek houden, waardoor we niet altijd sterk kunnen zijn en waardoor we niet altijd echt kunnen zien wat we moeten zien? Verlangens ervoor zorgen dat we ongepaste handelingen gaan verrichten?
De symbolische benadering Op het slagveld met aan de ene kant Arjuna en Krishna en aan de andere kant Duryodhan en zijn familieleden, gaat niet zomaar een gevecht plaatsvinden. Het tafereel staat symbool voor het gevecht wat de mens van binnen voert met zichzelf. Arjuna staat symbool voor de geest die samen met de ziel (de Atman, Krishna) in de strijdwagen zit (het lichaam). Het gesprek tussen Krishna en Arjuna wordt verteld door Sanjay, de verteller die aan de blinde koning Dhritarastra vertelt wat er gebeurt op het slagveld. Sanjay staat symbool voor het intellect. Hij hoort en ziet alles en geeft dat door, De paarden van de wagen waar Krishna en Arjuna op hebben plaatsgenomen, symboliseren de zintuigen en de teugels staan voor de beheersing ervan. Kurukshetra, het slagveld is de wereld met allerlei conflicten en tegenstrijdigheden, net als de mens van binnen ook conflicten heeft die hij moet overwinnen. Krishna s doel is om Arjuna uit de verwarring en het gevoel van moedeloosheid te brengen en te zorgen dat hij achter zijn besluit staat en ernaar gaat handelen. Arjuna s twijfels, zijn twijfels die elk goed mens tegenkomt als hij rechtvaardig wil zijn. De tegenpartij, zijn bloedeigen neef Duryodhan heeft gekozen voor het kwaad, hij denkt alleen aan zijn eigen belang en is hebzuchtig. Arjuna twijfelt niet over de uitkomst van het gevecht, omdat hij aan de goede kant staat. Maar hij vraagt zich af of alles wel de moeite waard is als er zoveel familie moet sneuvelen, zodat zijn broers en hij hun koninkrijk weer terugkrijgen. Op het punt dat het gevecht gaat beginnen, wordt Arjuna overvallen door twijfels. Hij smeekt Krishna om raad. Hij vraagt God om hulp en hem te helpen. Krishna beslist niet voor Arjuna maar geeft hem alle belangrijke informatie zodat Arjuna zelf tot een besluit kan komen. Daar gaat de Bhagavad Gita over. Krishna geeft ons alle informatie om gelukkig en zonder zorgen te leven op aarde en God te dienen.