Dienstnummer: 1290 zondag: 7 e zondag van de herfsat, rondom Allerheiligen datum: 04-11-2018 plaats: De Ontmoeting, Assen Schriftlezingen (onderstreept = hoofdlezing): Psalm 121 (bewerking Karel Staes); Matteus 5: 1-12 liederen: ps 90a:1,2,3; Lb 727:1,4; ps 121:4; Zingende gezegend 265:3,4; Lb 726:1,2,6; Lb 344; DV 298; Lb 733; Lb 416 eventuele bijzonderheden: thema: 'De draden blijven...' Gemeente van Jezus Christus 1. De draden blijven : dat bleek meteen al een mooi thema voor deze dienst. Want toen we als voorbereidingswerkgroepje bij elkaar zaten kwamen al snel de verhalen los; de verhalen over degenen die waren overleden en van wie we straks de namen zullen noemen; de verhalen over de verbondenheid met deze mensen; de draden waarmee we nog altijd aan hen vastzitten. Niet gek, natuurlijk. die draden blijven immers, die knip je niet maar ineens door, die raken niet maar plotseling los. Als je levensdraden al zo'n beetje levenslang in elkaar verweven zijn, maar ook als de draad van vriendschap in tijd nog wat korter is, dan ontrafel je dat niet zomaar even. En dat hóeft natuurlijk ook helemaal niet. Die draad is immers een soort 'levenslijn'?! De draden blijven dat geldt ook voor de draden die ons verbinden met ánderen: -met de mensen van wie u en jullie straks óók de namen zullen noemen; mensen die langer geleden of verder weg gestorven zijn, maar met wie je je nog altijd verbonden voelt; -met de mensen die ons voorgingen, de mannen en vrouwen uit onze geloofstraditie, van wie er namen zullen klinken omdat zij met elkaar een soort 'rode draad' van dat geloof vormen;
2 -en met mensen uit de wereldgeschiedenis, korter of langer geleden, die belangrijke draden door die wereldgeschiedenis getrokken hebben waaraan we ook onze eigen geschiedenis voelen vastgeknoopt; -maar ook met al die ón-genoemden, mensen die geen naam kregen, geen naam mochten hebben, al die naamlozen zoals bijvoorbeeld de duizenden vluchtelingen die stierven op hun vlucht door de woestijn of over zee en met wie wij misschien alleen al verbonden blijven door een draad van collectieve onmacht en schuld omdat wij niet anders konden voor hen, of, misschien beter: niet anders wílden? 2. De draden blijven... En al die draden vormen samen één groot netwerk; één groot netwerk van mensen die ons voorgingen; voorgingen in de tijd, voorgingen als voorbeeld; korter of langer geleden, dichterbij of verderweg; één groot netwerk van mensen die op hun manier in het leven stonden, hun keuzes maakten, geloofden, leefden en samenleefden; één groot netwerk waarvoor we in de kerk een mooie naam hebben: gemeenschap der heiligen, verbondenheid, verband van al die gelovigen en misschien ook wel on-gelovigen maar in elk geval 'mensenkinderen-van-god'.
3 'Heiligen', allemaal mensen die ons 'heilig' zijn en die we daarom blijven noemen bij hun namen, en met wie de verbinding en de verbondenheid, de draden, blijven. a. 'Heiligen', maar wel mensen die op hun manier met 'heilig vuur' in het leven stonden, kozen voor een bepaalde manier van leven en daarvoor soms de prijs moesten betalen, vervolgd werden, uitgescholden, gevangengenomen, leugens die over hen verteld werden, slecht behandeld, in de woorden van Jezus zoals we die daarstraks in het evangelie hoorden. 1 'Heiligen', maar wel mensen die vaak weerloos en kwetsbaar waren, mensen die verdriet hebben, vriendelijk en zachtmoedig zijn, verlangen naar gerechtigheid en daaronder lijden, hart hebben voor een ander en zo barm-hart-ig zijn, werken aan vrede, om nog meer woorden uit Jezus' bergrede te gebruiken. 2 'Heiligen', maar wel mensen die iets laten zien van Jezus, van zíjn levenskeuzes, van zíjn liefde voor de naaste, 1 Matteus 5: 1-12, versie Bijbel in Gewone Taal 2 Hier is meer de Nieuwe Bijbel Vertaling gebruikt
4 van zíjn omzien naar de minsten. Mensen bij wie je kan zeggen: 'het lijkt wel of het evangelie gewoon bij ons gebeurt ' b. 'Heiligen', maar wel mensen die op weg gingen en daar soms als een berg tegenop zagen; mensen die in hun leven onderweg waren, ook met hun vragen en twijfels, hun angsten en wanhoop, hun dwalen in het duister soms; zich -met Psalm 121- afvragend: vanwaar zal mij de hulp komen? 3 Maar die ook verder gingen met datzelfde vertrouwen als wat we in die Psalm horen: de hulp komt mij van God. Want: Hij vergeet niet die in hem geloven, nooit gaan ze weg uit zijn hart. Hij bewaart je, koesterend behoedt hij het mooiste in jou. En dat gaat zelfs verder dan de dood, voorbij de levensgrens, want: Hij volgt je sterven en je opstaan als de kiemkracht van jouw groeien. Sterven is -in woorden van Jezus-, sterven is als een zaad dat in de aarde wordt gelegd: het sterft in de aarde maar juist daardoor begint er iets te groeien, juist daardoor komt er vrucht, blijkt dat dat leven waardevol is geweest en nog altíjd en in veelvoud 3 Citaten uit Psalm 121 zijn uit de bewerking van deze psalm door Karel Staes
5 vruchten kan voortbrengen. 4 De draden blijven Ook dus de draad met God. Hij behoedt en beschermt je. Zijn netwerk is een vangnet; in leven en in sterven. 3. De draden blijven En al die draden samen, die verbondenheid met wie ons voorgingen, met wie we verloren aan de dood, met elkaar, met al die mensen die geen naam hebben, met al die mensen die op weg gingen, in vertrouwen, met God, al die draden samen weven het netwerk van ons leven, en weven het netwerk van 'alle heiligen'. Een netwerk dat ons draagt en beschermt; dat ons bemoedigt en troost, ervoor zorgt (met woorden uit de Psalm) dat je niet valt in de hitte van de middag en je behoedt tegen vernietiging; 5 Een netwerk bovendien dat ons inspireert en uitdaagt; inspireert door de geest van wie ons voorgingen; uitdaagt om net als zij te kiezen voor die nieuwe wereld 6 4 Zie Johannes 12: 24 5 Uit Psalm 121 in de bewerking van Karel Staes 6 Zie Matteus 5: 2,3,10. Die 'nieuwe wereld' is de vertaling van de Bijbel in Gewone Taal van het 'koninkrijk der hemelen' of 'koninkrijk van God'. Dat komt op aarde. Met Jezus is het al begonnen. Ooit zal hij het voltooien. En intussen mogen en kunnen wij er al iets van realiseren, van die 'nieuwe wereld'!
6 waar Jezus het over heeft, ervoor kiezen om onze oude wereld nieuw te maken, door te kiezen voor gerechtigheid en vrede, voor vriendelijkheid en goedheid en eerlijkheid, voor doen wat God wil. De draden blijven We lopen niet los, onsamenhangend, zonder houvast. We blíjven verbonden, met al die heiligen, én... met dé Heilige. Het echte geluk 7 is ook voor óns. AMEN. 7 Matteus 5: 3-11