Opleiding MSc Logopediewetenschap Clinical Language, Speech, and Hearing Sciences

Transcriptie

1 Opleiding MSc Logopediewetenschap Clinical Language, Speech, and Hearing Sciences De invloed van verschillende factoren op de leesprestaties van kinderen met en zonder dyslexie. Masterthesis Logopediewetenschap Jantien Westendorp Januari 2014 Supervisie: Prof. Dr. Frank Wijnen Prof. Dr. Ben Maassen Ellie van Setten, Msc

2 Inhoud 1. Inleiding p Introductie dyslexie p Toelichting op dyslexie p Prevalentie van dyslexie p Het stellen van diagnoses van dyslexie p Oorzaken van dyslexie p Componenten van het leesproces en de problemen hiervan bij dyslectici p Begrijpend lezen; de Simple View of Reading p Theoretische achtergrond voor de vraagstelling p Het huidige onderzoek p Doelstellingen p Verwachtingen p Materiaal en methoden p Proefpersonen p Inclusie- en exclusiecriteria p Materialen en procedure p Experimenteel ontwerp p Methoden p Procedure testen p Meetinstrumenten p Leesbegrip p Technisch lezen p Statistische analyse p Beschrijvende statistiek p ANOVA en regressieanalyse p Resultaten p Conclusie en discussie p.27 2

3 Dankwoord p.31 Literatuur p.32 Bijlage: vragenlijsten p.37 3

4 Het is algemeen bekend dat genetische factoren invloed hebben op leesprestaties, maar wat voor invloed hebben verschillende andere factoren op leesprestaties? Wat is de bijdrage van de thuisomgeving of de schoolsituatie, of een ander, bijvoorbeeld individugebonden factor? In de huidige studie wordt onderzoek gedaan naar de invloed van de omgeving op de leesvaardigheden van kinderen met en zonder dyslexie, waarbij in de leesvaardigheden onderscheid zal worden gemaakt tussen leesbegrip en technisch lezen. De factoren zijn door middel van vragenlijsten vastgesteld en zijn bepaald op basis van meerdere variabelen. Allereerst wordt in deze thesis een inleiding op dyslexie gegeven en wordt het verschil van het proces leesvaardigheid tussen dyslectici en niet-dyslectici uitgelegd. Daarna wordt de onderzoeksmethode besproken gevolgd door de resultaten en de discussie. 1. Inleiding 1.1 Introductie dyslexie Toelichting op dyslexie Naar dyslexie wordt al jarenlang onderzoek gedaan. De International Dyslexia Association (Lyon, Shaywitz & Shaywitz, 2003) stelt dat dyslexie een specifieke leerstoornis is van neurobiologische oorsprong. Kenmerken van de stoornis zijn moeilijkheden met accurate en/of vlotte woordherkenning en geringe spelling- en decodeervaardigheden, welke veelal het gevolg zijn van een stoornis in de fonologische component van taal, dat wil zeggen dat er moeilijkheden ondervonden worden met de klankstructuren van taal. Secundaire consequenties zijn hierbij problemen met het begrijpend lezen en geringe leeservaring wat een kleinere woordenschat tot gevolg kan hebben. Er zijn echter vele definities voor dyslexie. De Stichting Dyslexie Nederland (SDN) heeft een definitie opgesteld welke tevens voor de huidige studie wordt gehanteerd: Dyslexie is een stoornis die gekenmerkt wordt door een probleem met het aanleren en/of vlot toepassen van het lezen en/of spellen op woordniveau. Hieruit kan geconcludeerd worden dat dyslexie in de eerste plaats geassocieerd moet worden met lees- en spelling problemen op woordniveau (Kleijnen et al., 2008), maar dat neemt niet weg dat dyslexie met meerdere aspecten van taalontwikkeling en leesvaardigheid geassocieerd kan worden. Een verschil tussen beide bovengenoemde definities is dat de SDN een puur beschrijvende definitie hanteert zonder daarbij in te gaan op de consequenties die 4

5 met dyslexie gepaard gaan, in tegenstelling tot de definitie van het International Dyslexia Association (2002). Reden hiervoor is dat de oorzaken van de stoornis niet volledig bekend zijn. Volgens de SDN kleeft er dan een risico aan het toevoegen van oorzaken aan een definitie Prevalentie van dyslexie Internationaal liggen de schattingen van de prevalentie van dyslexie tussen 3 en 10 % (Snowling, 2000). Dyslexie komt vaker voor bij linkshandigen, dan bij rechtshandigen (Eglinton & Annett, 1994) en onderzoek heeft uitgewezen dat ook geslacht een significante factor is bij de prevalentie van ontwikkelingsdyslexie bij kinderen; over het algemeen komt dyslexie vaker voor bij jongens dan bij meisjes (Chan et al., 2007; Miles, Haslum & Wheeler, 1998) Het stellen van diagnoses van dyslexie De Stichting Dyslexie Nederland (SDN) hanteert op basis van het Protocol Dyslexie Diagnostiek en Behandeling drie vormen van diagnose: de onderkennende, de verklarende en de indicerende diagnose. Met de onderkennende diagnose wordt de classificatie van stoornissen bedoeld, die een belangrijke stap vormt in het diagnostisch proces. Een individu wordt op basis van symptomen en kenmerken al dan niet dyslectisch bevonden. Door de American Psychiatric Association (2001) werd er vanuit gegaan dat er een zekere discrepantie moest bestaan tussen het lees- en spellingniveau enerzijds en anderzijds het niveau dat verwacht mag worden op basis van intelligentie, om van dyslexie te kunnen spreken. Echter werd aangetoond dat dyslexie niet fundamenteel verschillend is voor mensen met een laag IQ als voor mensen met een hoog IQ (Fletcher et al, 2002). Daarom werd dit discrepantiecriterium vervangen door twee andere criteria waaraan voldaan moet zijn om van dyslexie te kunnen spreken; 1) Het lees- en spreekvaardigheidniveau op woord- en of spellingniveau ligt significant onder het niveau dat van het individu verwacht wordt, gegeven de leeftijd en de omstandigheden: adequaat onderwijs en (doorgaans) normale intelligentie (criterium van de achterstand); 2) Het probleem in het aanleren en toepassen van het lezen en/of spellen op woordniveau blijft 5

6 bestaan, ook wanneer voorzien wordt in adequate remediërende instructie en oefening (criterium van de didactische resistentie) (Stichting Dyslexie Nederland, 2008). Tijdens de onderkennende diagnose worden verschillende cognitieve vaardigheden van een individu (kind) onderzocht. Er wordt bijvoorbeeld gelet op de nauwkeurigheid tijdens het lezen en op de snelheid van woordherkenning. Nadat de stoornis is onderkend wordt een verklarende diagnose opgesteld en hierbij wordt gekeken naar verschillende factoren die ten grondslag liggen aan de stoornis, omdat deze multifactorieel bepaald kan zijn. Hiermee wordt bedoeld dat de stoornis een gevolg kan zijn van diverse gebreken in onderliggende cognitieve processen. Het Protocol Dyslexie Diagnostiek en Behandeling (2006) specificeert drie dyslexie-typerende cognitieve variabelen: fonologische verwerking, grafeem-foneemassociatie en het snel serieel benoemen. Het laatste onderdeel van de diagnose is het indicerende ofwel handelingsgerichte deel en heeft betrekking op de richtlijnen voor een interventie op maat) bij dyslexie. Deze interventie is gebaseerd op de onderkennende en verklarende diagnose die zijn opgesteld voor een individu en dus ook speciaal gericht op dit individu. Ook wordt hierbij gelet op het eventueel samengaan met andere leer-, gedrags-, en ontwikkelingsstoornissen en op de analyse van onderwijs- en beroepsbelemmeringen ten gevolge van dyslexie Oorzaken van dyslexie Hoewel er geen consensus bestaat over concrete oorzaken van dyslexie, het mag duidelijk zijn dat erfelijkheid een grote rol speelt bij dyslexie. Er is veel onderzoek gedaan naar de genetische basis van dyslexie. In de studie van Gilger et al. (1991) wordt een schatting getoond van het risico op dyslexie van een kind, van ongeveer 40 %, wanneer de vader of de moeder ook dyslectisch is. Ook de studie van Grigorenko (2001) heeft uitgewezen dat de prevalentie van dyslexie bij kinderen met tenminste één dyslectische ouder tussen de 31 en 62% ligt. Pugh et al. (2001) hebben onderzoek gedaan naar de hersenactiviteit van dyslectici in vergelijking met niet-dyslectici. Er blijkt dat gebieden in de linkerhersenhelft van dyslectici minder actief zijn tijdens het lezen en ook hebben zij aangetoond aan dat dyslectici de rechterhersenhelft meer gebruiken bij verschillende leestaken dan niet-dyslectici. Een wereldwijd geaccepteerde verklaring is dat dyslexie deels te wijten is aan een fonologisch tekort (Vellutino et al., 2004, Brady et al., 2011). Een belangrijke hypothese 6

7 hierover is de Fonologische tekort hypothese Phonological Deficit Hypothesis (PDH) (Liberman et al., 1989). Kinderen en volwassen met dyslexie hebben aanhoudende moeilijkheden met de opbouw, het ophalen en het onthouden van fonologische weergaven. Vaak worden de fonologische vaardigheden gekenmerkt als zwak en fragiel. De manier waarop het brein van dyslectici codeert, is minder efficiënt dan dat van niet-dyslectici. Dit probleem veroorzaakt veel moeilijkheden op leesgedragsniveau. Bijvoorbeeld moeilijkheden met het korte-termijn-geheugen, nonwoord-herhaling, het leren van nieuwe fonologische verbale informatie, RapidNaming en het onthouden van woorden. Kortgezegd stelt deze hypothese dat er een fonologisch tekort is, dat wordt gekenmerkt door moeilijkheden met de opslag van klanken in het lange termijn geheugen (Van der Leij, 2003). Door dit tekort wordt de ontwikkeling van het fonologische bewustzijn bemoeilijkt dat juist een belangrijke component is in het leesproces. Dit wordt in de volgende paragraaf nader uitgelegd. 1.2 Componenten van het leesproces en de problemen hiervan bij dyslectici Zoals reeds is beschreven wordt dyslexie in de eerste plaats geassocieerd met lees- en spellingsproblemen op woordniveau. Er zijn meer kenmerken waarin dyslectische lezers verschillen van goede lezers. Er is gebleken dat het fonologisch bewustzijn sterk van invloed is op leesvaardigheden (Goswami & Briant, 1990). Het fonologisch bewustzijn is het vermogen om de betekenis van woorden te negeren en zich te concentreren op de klankenstructuur (Magnusson & Naucler, 1990). Om te kunnen spellen moet worden geleerd hoe een woord in klanken is verdeeld. Ook het auditief geheugen speelt hierbij een rol. Onderzoek heeft uitgewezen dat kinderen met dyslexie moeite hebben met fonologische vaardigheden omdat het fonologisch bewustzijn bij dyslectische lezers minder ontwikkeld is dan bij goede lezers (Snowling, 2004). Verschillende studies tonen aan dat een fonologisch tekort een kernprobleem is van dyslexie (Snowling, 2004; Stanovich & Siegel, 1994; Samuelsson & Lundberg, 1996). Een andere belangrijke component bij het lezen is de automatisering van woordherkenning en benoeming. Veel onderzoek heeft uitgewezen dat dyslectische kinderen moeite hebben met het snel (en automatisch) ophalen van verbale informatie uit het geheugen. Wolff et al. (2005) stellen dat niet het fonologisch tekort het kernprobleem is van dyslexie, maar een tekort in het automatiseringsproces bij lezen en spellen. Dit tekort in het automatiseringsproces bij lezen en spellen leidt tot een vertraagde woordherkenning. Om de 7

8 automatiseringsvaardigheden te testen wordt gebruik gemaakt van snel benoemen ofwel Rapid Naming (RAN). Het snel benoemen van bijvoorbeeld cijfers, plaatjes en kleuren heeft invloed op de leessnelheid en indirect ook op het leesbegrip. Tijdens het leren lezen wordt eerst de focus gelegd op de decodering van de visuele weergave van woorden, het technisch lezen. Wanneer het technisch lezen accuraat en vlot gaat wordt van een automatisering van woordherkenning gesproken. Wanneer de technische leesvaardigheid is geautomatiseerd kan de aandacht volledig worden gericht op het begrijpen van een tekst. Technisch lezen is dus een noodzakelijke voorwaarde voor begrijpend lezen. Vaardige lezers kunnen moeiteloos en snel verbale informatie uit het geheugen halen, maar kinderen met dyslexie blijken over het algemeen meer tijd nodig te hebben voor het benoemen van plaatjes, cijfers of kleuren (Van der Leij, 2003). Weer andere onderzoekers zijn van mening dat er meerdere problemen kunnen zijn. Bowers & Wolf (1993) vinden dat er bij dyslectische kinderen een algemene stoornis is in de informatieverwerking. Ook vinden zij dat niet alleen de fonologische verwerking een kernprobleem is maar dat ook het snel benoemen verstoord kan zijn. De theorie die hieraan ten grondslag ligt is de Double Deficit Hypothesis (Wolf & Bowers, 2000). Deze theorie stelt dat het snel benoemen en de fonologische verwerking onafhankelijk van elkaar zijn en dus kunnen er meerdere kernproblemen zijn. Wel zijn er natuurlijk verschillen tussen dyslectische kinderen. Zo zijn er dyslectische lezers die moeite hebben met de fonologische verwerking, maar geen verstoring laten zien in het snel benoemen. Deze lezers worden Phonological Deficit readers genoemd. Daarnaast zijn er lezers die juist geen problemen ondervinden met het snel benoemen, maar wel met de fonologische verwerking. Deze lezers worden Naming Speed Deficit readers genoemd. De lezers die problemen ondervinden in zowel de fonologische verwerking als het snel benoemen worden op basis van de theorie, de Double Deficit readers genoemd. 1.3Begrijpend lezen; Simple view of reading Een benadering van het leren lezen is De Simple View of Reading (Gough & Tunmer, 1986, Hoover & Gough, 1990). Dit is een model dat het proces van het leren lezen weergeeft. Dat lezen een complexe activiteit zou zijn, is lang onderwerp geweest van experimentele psychologie. Huey (1908/1968) analyseerde het leesproces als volgt: zeer complexe werking van het menselijk brein. 40 jaar later kwam Gates (1949) met een soortgelijke benadering: Lezen is een complexe organisatie van patronen van gevorderde mentale processen, die alle 8

9 manieren van denken, evalueren, oordelen, verbeelden, redeneren en probleem oplossen zou moeten omarmen. In 1963 kwam Fries terug op wat Gates had onderzocht. Alle genoemde vaardigheden die Gates benoemd had zijn ook bereikt door mensen die niet kunnen lezen. De Simple view of reading ontkent niet dat het leesproces complex is. Taalbegrip is absoluut een gecompliceerd proces (in zowel lezen als luisteren) en ook decoding is geen gemakkelijke taak, maar deze complexe processen kunnen wel worden verdeeld in twee delen. Zo stelt de Simple View dat begrijpend lezen (R) het product is van twee componenten, namelijk decoderen (D)(efficiënt decoderen van geschreven woorden) en taalbegrip (L)(afleiden van betekenis uit woorden, zinnen en teksten) (R=D*L). Deze twee componenten zijn allebei noodzakelijk om begrijpend te kunnen lezen. Onderzoek naar de Simple View of Reading bewijst inderdaad dat decoderen en taalbegrip sterk gerelateerd is aan het leesbegrip (Dreyer & Katz, 1992). Problemen in leesbegrip kunnen dus ontstaan door een achterstand in één van de twee componenten. Wanneer het decoderen of het taalbegrip slecht is, levert dit problemen op met het begrijpend lezen. Echter mag de rol van omgevingsfactoren niet vergeten worden in het al dan niet ontstaan van leesproblemen. 1.4 Theoretische achtergrond voor de vraagstelling Zoals reeds beschreven is al veel onderzoek gedaan naar de invloed van erfelijkheid op de leesvaardigheid en hieruit is gebleken dat leesvaardigheid sterk erfelijk wordt bepaald (o.a. Castles et al., 1999). (Negatieve) familiaire invloed op leesvaardigheid is een belangrijke factor maar is niet voldoende bewijs voor leesproblemen omdat familieleden zowel de genen als de omgeving delen (DeFries, 1985). Er zijn veel studies van tweelingen met leesproblemen gedaan om de bijdragen van zowel genetische invloeden als omgevingsinvloeden op de leesprestaties te scheiden en te onderzoeken (Astrom et al., 2012, Gayán & Olson, 2001). Één- en twee-eiige tweelingen delen dezelfde thuis- en schoolomgeving maar ze verschillen in de gemiddelde genetische gelijkheid. Éen-eiige tweelingen delen alle genen maar twee-eiige tweelingen delen gemiddeld maar de helft van de genen (DeFries, 1985). Uit deze onderzoeken is dan ook naar voren gekomen dat een deel van de variantie in leesproblemen en daarmee de leesprestaties te verklaren is door andere factoren dan genetische factoren (Olson et al., 1989, Castles et al., 1999, Gayán & Olson, 2001, Astrom et al., 2012). 9

10 De invloed van andere factoren op de leesvaardigheid is dus een interessant punt om nader onderzocht te worden. Er zijn tal van omgevings- of individugebonden factoren die mogelijk effect (zowel positief als negatief) zouden kunnen hebben op de leesvaardigheid. Kinderen van laagopgeleide ouders lezen doorgaans slechter, dan kinderen met hoogopgeleide ouders (Park, 2008). Voor kinderen van laagopgeleide ouders is het daarom van cruciaal belang een ondersteunende geletterde thuisomgeving te creëren. Wanneer dit niet aanwezig is, is het van belang ouders te stimuleren meer aandacht aan de leesontwikkeling van hun kind te besteden (Vernooy, 2006). Kinderen die wekelijks met hun ouders een boek bekijken en hieruit lezen hebben een positievere houding tegenover lezen en scoren bovendien beter op leestaken op school, zo blijkt uit onderzoek van Janiak (2003). Kinderen die regelmatig worden voorgelezen of leesoefeningen doen met de ouders, blijken een grotere woordenschat te hebben dan kinderen die niet of nauwelijks worden voorgelezen (Mood, Conlon & Andrews, 2008). Het onderzoek van Folsom (1994) bewijst dat wanneer ouders meer betrokken worden bij het leesproces van hun kind dit een positieve invloed heeft en daardoor van deze kinderen meer competente lezers maakt. Samuelsson en Lundberg (1996) deden een experiment met 123 mannelijke volwassen participanten uit Zweden, waaronder 82 gevangenen en 31 mannen die behoorden tot een vergelijkingsgroep. De participanten moesten taken doen waarmee vaardigheden als leesbegrip, spelling, woordlezen en fonologische vaardigheid werden getoetst. Verschillende factoren die deze vaardigheden zouden kunnen beïnvloeden werden onderzocht in het experiment, waaronder de thuissituatie, de vroegere schoolsituatie en het milieu van geletterdheid waarin de participanten verkeerden. Met de thuissituatie werd de sociaaleconomische status van de familie tijdens de jeugd van het kind bedoeld en de emotionele band met de ouders. Met de schoolsituatie werd de behoefte aan kennisverwerving, het aantal huiswerkuren en het aantal verschillende scholen en leraren bedoeld en onder het milieu van geletterdheid werd bedoeld hoeveel boeken er thuis waren tijdens de primaire onderwijsperiode van het kind, culturele activiteiten en het niveau van het kind. Deze aspecten werden bepaald en vastgesteld door middel van vragenlijsten die de participanten moesten invullen. Uit het onderzoek is gebleken dat ten opzichte van alle geteste vaardigheden, voornamelijk het leesbegrip werd beïnvloed door de omgeving. Voor spellingtaken werd tussen de 17% en 26 % van de variantie van de uitkomsten verklaard door de omgevingsfactoren. In de studie van Napoli (1968) naar de invloed van het aantal boeken in huis, op de leesvaardigheid, werd geconcludeerd dat het aantal boeken thuis niet altijd de 10

11 mate van leesvaardigheid kan bepalen, maar dat de thuissituatie in het algemeen wel het lezen kan beïnvloeden. Ook in het onderzoek van Molfese, Modglin & Molfese (2003) komt duidelijk naar voren dat de omgeving een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van leesvaardigheden. Leesactiviteiten thuis en oefenen met de ouders dragen bij aan de cognitieve ontwikkeling van kinderen, zowel aan de intellectuele vaardigheden als de leesvaardigheden. Bride-Chang en collega s (1993) onderzochten de relatie tussen print exposure en woordlezen en woordbegrip bij goede lezers en bij zwakke lezers. Het regelmatig blootstellen van lezers aan teksten en woorden (oftewel de leesfrequentie) zou een positieve invloed hebben op de leesvaardigheid. Uit eerder onderzoek is naar voren gekomen dat print exposure bijdraagt aan woordherkenning, verbale intelligentie, algemeen begrip en leesbegrip (Stanovich & Cunningham, 1992, Cipielewski & Stanovich, 1992). Bij zwakke lezers, die minder lijken te lezen, deels vanwege zwakke decodeervaardigheden, kan dit verdere cognitieve problemen veroorzaken (Bride-Chang et al., 1993). Deze problemen zijn toe te schrijven aan het Mattheus-effect (Stanovich, 1986). Ook onderzoek naar de Simple View of Reading heeft uitgewezen dat print exposure een zeer belangrijke factor is voor vooruitgang in de leesvaardigheid (Dreyer & Katz, 1992, Protopapas et al., 2013). Leesbegrip bestaat, zoals eerder genoemd uit de twee componenten namelijk decoderen en taalbegrip. Wanneer een zwakke lezer zelf niet of nauwelijks aan zijn of haar decodeervaardigheden werkt door print exposure of door regelmatig thuis te lezen, is een rijkelijk taal- en leesprogramma op school van noodzakelijk belang om leesbegrip te bevorderen (Dreyer & Katz, 1992). 1.5 Het huidige onderzoek Dyslexie is een stoornis die grote gevolgen kan hebben voor het sociaal welbevinden van een individu. In onze maatschappij moet veel gelezen en geschreven worden. Wanneer het niet goed lukt om (snel) te lezen kan dit grote gevolgen hebben, op zowel sociaal als maatschappelijk niveau. Het vele lezen en schrijven in het onderwijs is voor dyslectici belemmerend bij het ontwikkelen van de leercapaciteiten. Veel kinderen met dyslexie lezen minder omdat lezen als moeilijk en onplezierig wordt ervaren. Hierdoor kan een kind een kleinere woordenschat ontwikkelen en dit kan problemen veroorzaken met het begrijpend lezen (Simple View of Reading). Deze problemen met het begrijpend lezen zorgen voor een 11

12 geringe leeservaring, wat (te) kleine woordenschat tot gevolg kan hebben (International Dyslexia Association, 2002). Een te kleine woordenschat kan een negatief effect hebben op de algemene ontwikkeling. Op sociaal-emotioneel vlak kan dyslexie een negatieve invloed hebben en het zelfvertrouwen van een individu beschadigen. Het is daarom belangrijk om meer inzichten te verkrijgen in de verschillen in leesprestaties tussen goede (hier: nietdyslectici) en zwakke lezers (hier: dyslectici) zodat nauwkeuriger factoren vastgesteld kunnen worden die leiden tot verschillende ontwikkelingstrajecten en meer effectieve interventie bij dyslexie en preventie voor leesmoeilijkheden. De huidige studie onderzocht de invloed van verschillende factoren (individugebonden en omgevingsfactoren) op de leesprestaties (technisch- en begrijpend lezen) van kinderen met en zonder dyslexie, waarbij een onderscheid gemaakt werd tussen technisch lezen en het leesbegrip. De factoren die werden onderzocht in de huidige studie zijn naar aanleiding van het onderzoek van Samuelsson en Lundberg (1996): het schoolwelbevinden van het kind en de thuissituatie met betrekking tot het lezen. Deze factoren werden gemeten aan de hand van vragenlijsten en vastgesteld door meerdere variabelen Doelstellingen De eerste doelstelling was te achterhalen welke invloed de bepaalde factoren hebben op de leesprestaties van kinderen. Hierbij werd een onderscheid gemaakt tussen technisch- en begrijpend lezen. De tweede doelstelling was te weten te komen of de invloed van deze factoren verschilt tussen kinderen met en zonder dyslexie. De kinderen die deelnamen aan deze studie hebben allemaal reeds deelgenomen aan het Dutch Dyslexia Programme (DDP). Het DDP is een longitudinaal onderzoek waarin kinderen vanaf 2 maanden met een risico op dyslexie en niet-dyslectische kinderen (controlegroep) tien jaar lang gevolgd zijn waarbij door middel van hersenonderzoek, genetisch onderzoek en taalkundig onderzoek kenmerken voor dyslexie gevonden konden worden. Tijdens de huidige studie zaten deze kinderen allemaal in groep acht van het primair onderwijs. Voor het in kaart brengen van de leesprestaties werd gebruik gemaakt van de data van drie leestesten. Voor het technisch lezen werden de Éen-minuut-test (EMT) (Brus & Voeten, 1973) en de Klepel (Van den Bos et al., 1994) gebruikt. Voor het leesbegrip werd een beroep gedaan op de diagnostische toets Diatekst van Diataal (Diataal 2013). 12

13 1.5.2 Verwachtingen De volgende onderzoeksvragen werden geformuleerd: 1. Hebben verschillende factoren invloed op de leesvaardigheid (technisch lezen & begrijpend lezen) van kinderen, zo ja is deze invloed positief of negatief? 2. Verschilt de invloed van verschillende factoren op de leesvaardigheid tussen dyslectische en niet-dyslectische kinderen? Op grond van de eerder onderzoek (Molfese, Modglin & Molfese, 2003, Bride-Chang et al., 2003, Janiak 2003) wordt verwacht dat de verschillende factoren van invloed zullen zijn op de leesvaardigheden bij kinderen. Het is te verwachten dat wanneer de ouders veel lezen, dit een positief effect zal hebben op de leesvaardigheden bij kinderen. Ook als de kinderen veel lezen en als de kinderen zelf veel boeken hebben is het te verwachten dat dit een positief effect zal hebben op de leesprestaties. Wanneer het kind de schoolsituatie als positief ervaart zal ook dit een positief effect hebben op de leesvaardigheden. Ook wordt op basis van de resultaten van Samuelsson en Lundberg (1996) verwacht dat voornamelijk het leesbegrip ten opzichte van andere vaardigheden positief beïnvloed zal worden wanneer school als plezierig wordt ervaren en wanneer er thuis ook veel wordt gelezen. Tenslotte wordt verwacht dat de invloed van de reeds benoemde factoren bij dyslectische kinderen groter is dan bij niet-dyslectische kinderen. Lezen wordt als moeilijk ervaren en vergt meer concentratie bij dyslectische kinderen, omdat er (meerdere) stoornissen kunnen zijn in de verschillende componenten van het lezen (Benasich & Tallal, 2002; Wolf & Bowers, 2000; Van der Leij, 2003) en daarom wordt een groter effect op de leesprestaties van dyslectische kinderen in vergelijking tot niet-dyslectische kinderen verwacht. De verwachtingen in de huidige studie leiden tot de volgende hypotheses: 1. De leesprestaties (technisch- en begrijpend lezen van niet-dyslectische kinderen zijn beter dan de leesprestaties van dyslectische kinderen. 2. De leesprestaties van kinderen met ouders die veel lezen zijn beter dan de leesprestaties van kinderen met ouders die minder tot niet lezen. 3. De leesprestaties van kinderen die veel boeken hebben en thuis veel lezen zijn beter dan de leesprestaties van kinderen die (bijna) geen boeken hebben en niet of nauwelijks lezen thuis. 13

14 4. De leesprestaties van kinderen met een hoog schoolwelbevinden is beter dan de leesprestaties van kinderen met een laag schoolwelbevinden. 5. Het positieve effect van het aantal keren lezen van de ouders op de leesprestaties is groter bij dyslectische kinderen dan bij niet dyslectische kinderen. 6. Het positieve effect van het aantal keren lezen van het kind en het aantal boeken van het kind is groter bij dyslectische kinderen dan bij niet-dyslectische kinderen. 7. Het positieve effect van het schoolwelbevinden op de leesprestaties is groter bij dyslectische dan bij niet-dyslectische kinderen. 14

15 2. Materiaal en methoden 2.1 Proefpersonen Zoals reeds is vermeld, zijn alle kinderen die deelnemen aan deze studie participanten van het DDP. Deze kinderen zijn frequent getest (EEG en gedragsmetingen) vanaf de leeftijd van twee maanden tot aan groep 5 van het primair onderwijs. Tweederde van de kinderen in het DDP behoren tot de risicogroep dyslexie (kinderen die tot de risicogroep behoren hebben tenminste één ouder of een ander familielid met dyslexie). De kinderen in de controlegroep hebben geen directe verwanten met dyslexie. In groep vier en vijf werden de kinderen aan de hand van meerdere leestesten gediagnosticeerd met dyslexie. Voor deze studie zijn de ouders van de kinderen benaderd, die hebben aangegeven dat ze geïnteresseerd zijn om hun kind te laten participeren in de follow-up studie van het DDP (van Setten, 2012). Wanneer de kinderen in totaal minimaal twee van de drie keer (inclusief in groep acht) zijn gediagnosticeerd met dyslexie, wordt de diagnose dyslexie officieel toegewezen Inclusie- en exclusiecriteria Voorwaarden voor de kinderen die mogen meedoen aan het onderzoek is dat ze regulier onderwijs volgen en reeds hebben geparticipeerd in het DDP. Ook moeten de ouders voor participatie in het onderzoek toestemming geven. Kinderen van twaalf jaar en ouder moeten zelf toestemming geven voor deelname aan het onderzoek. Daarnaast is het van belang dat het kind geen gehoorproblemen, problemen met het gezichtsvermogen of een hersenbeschadiging heeft. Een IQ lager dan 85 en ernstige gezondheids- of psychiatrische problemen betekenen ook uitsluiting van het onderzoek (Van Setten, 2012). Het totaal aantal kinderen dat participeert in de huidige studie is N=91. Van één kind misten er classificatiegegevens waardoor dit kind niet meegenomen werd in het onderzoek. Uiteindelijk resulteerde dit in de deelname van N=90 kinderen waarvan N=32 dyslectisch (N=18 meisjes en N=14 jongens) en N=58 niet-dyslectisch (N=38 meisjes en N=20 jongens). De gemiddelde leeftijd van de totale groep is 12 jaar (range: 11,42 jaar 12,75 jaar). De groep dyslectische leerlingen is met een gemiddelde leeftijd van 11,98 (range: 11,17 jaar - 12,50 jaar) ouder dan de groep niet-dyslectische kinderen, welke een gemiddelde leeftijd heeft van 12,03 jaar (range: 11,42 jaar-12,75 jaar), maar de twee groepen verschillen in leeftijd niet significant van elkaar (t(88) =-.721, p=.47). 15

16 2.2 Materiaal en procedure Experimenteel ontwerp Er is gekozen voor een quasi-experimentele opzet. Er wordt gezocht naar een mogelijk effect van meerdere (hieronder beschreven) factoren op de leesprestaties van de proefpersonen. De proefpersonen werden getest aan het einde van groep acht, door middel van leestesten die hieronder beschreven zullen worden Methoden Voorafgaand aan de leestesten hebben de proefpersonen en de ouders van de proefpersonen vragenlijsten ingevuld over leesgedrag en leesgewoontes. In de vragenlijst zijn verschillende omgevings- en individugebonden factoren verwerkt. Hieronder zijn deze factoren nader beschreven. De factoren werden gemeten aan de hand van meerdere variabelen op basis van de Schoolvragenlijst (SVL) van Smits & Vorst (2008) en een kind- en oudervragenlijst van het DDP. De schoolvragenlijst is bedoeld als instrument voor het verzamelen van opvattingen en houdingen van leerlingen van negen tot zestien jaar, ten aanzien van sociaal-emotioneel functioneren en betrokkenheid bij school. De factoren waarnaar werd gekeken in de huidige studie zijn het schoolwelbevinden en de thuissituatie met betrekking tot het lezen. Het schoolwelbevinden (hierna te noemen: WEL) is op basis van twee variabelen vastgesteld, te weten: relatie met medeleerlingen en plezier op school. Deze variabelen werden gemeten aan de hand van in totaal zeventien vragen. De items uit de vragenlijsten die hierbij gebruikt zullen worden, zijn voor factor WEL de items 2, 5, 9, 13, 20, 23, 26, 30, 1, 8, 12, 16, 19, 22, en 29 uit de SVL. (appendix(15van32)). Deze selectie is gebaseerd op de schaal motivatie van de SVL van Smits & Vorst (2008). Deze schaal werd gemeten aan de hand van verschillende subschalen, welke tevens relevant waren voor de huidige studie. De factor WEL omvat het schoolwelbevinden gemeten door zowel het plezier op school als relaties met schoolgenoten. Een voorbeeld van een item uit deze lijst is: Ik vind het best leuk op school. Het antwoord kan gekozen worden uit drie opties: A Dat is zo, B Dat weet ik niet, C Dat is niet zo. De thuissituatie (hierna te noemen: THUIS) met betrekking tot het lezen is vastgesteld op basis van drie variabelen, te weten: het aantal boeken thuis van het kind, het aantal keren lezen van het kind en het aantal keren lezen van de ouders (wekelijks of dagelijks). Voor deze factor (THUIS) worden de items 34 en 36 uit de Kindvragenlijst van het DDP en item 10 uit de Oudervragenlijst van het DDP gebruikt (Appendix). De antwoorden op de vragen die bij deze 16

17 items horen, verschaffen informatie over de bovenstaande drie variabelen behorende bij de factor THUIS. Het antwoord voor item 10 uit de Oudervragenlijst van het DDP Hoe vaak leest u thuis, kon worden gekozen uit een 3-puntslikertschaal waarbij 1=dagelijks tot 3= wekelijks of minder. Het antwoord voor item 34 uit de Kindvragenlijst van het DDP kon worden gekozen uit een 5-puntslikertschaal waarbij 1=minder dan 5 tot 5=meer dan 15. Het antwoord voor item 36 uit de Kindvragenlijst van het DDP kon worden gekozen uit een 6- puntslikertschaal waarbij 1=nooit tot 6=heel vaak. De items uit de SVL zijn geanalyseerd door middel van een factoranalyse (IBM SPSS Statistics, versie 20), omdat duidelijk moest worden of de samenhang tussen de items goed was, zodat voor de factor WEL slechts één waarde ingevoerd hoeft te worden in de regressieanalyses. Er was gekozen voor een factoranalyse omdat de schaal WEL uit twee subschalen bestaat, welke uit meerdere items bestaan. Uit de factoranalyse bleek dat alle vijftien items uit de schaal WEL voldoende met elkaar samenhangen om één schaal te mogen vormen. (De KMO en Bartlett s test of sphericity laten waardes zien van respectievelijk.765 en sig..000; dit betekent dat de correlatiepatronen compact zijn en dat er dus een goede samenhang is). Daarna is een betrouwbaarheidsanalyse uitgevoerd voor de schalen door middel van een Cronbach s Alpha. Voor de vijftien items die uit de SVL werden gehaald, is de Cronbach s Alpha.841. Ook de items uit de kind- en oudervragenlijsten werden geanalyseerd door middel van Cronbach s Alpha. Uit deze betrouwbaarheidsanalyse is gebleken dat de items voor THUIS niet genoeg met elkaar correleren om samen één schaal te vormen. De Crohnbach s Alpha was.135. Ook na verwijdering van één of twee items bleef de waarde van de Crohnbach s Alpha laag en dus onbetrouwbaar. Om deze reden is ervoor gekozen om uit de factor THUIS de vier items te behouden zoals ze aanvankelijk waren en deze allemaal onafhankelijk van elkaar in de analyses mee te nemen Procedure testen Tijdens de testen (onderdeel van het DDP) zaten de kinderen aan een tafel in een rustige (stille) omgeving, in aanwezigheid van een testleider. Ouders waren tijdens deze metingen niet aanwezig omdat dit de uitkomsten van de leestesten had kunnen beïnvloeden. Aan het begin van elke sessie werd de kinderen uitgelegd welke testen er werden gedaan. Afhankelijk van de behoefte van het kind werden er eventueel één of twee pauzes ingelast en werd er wat te eten of te drinken aangeboden. De sessie nam in zijn totaliteit ongeveer 45 minuten in 17

18 beslag; de totale tijd voor de EMT en de Klepel welke voor de huidige studie interessant zijn, namen inclusief uitleg ongeveer zes minuten in beslag Meetinstrumenten Leesbegrip Het leesbegrip werd door middel van één toets getest; Diatekst. Diatekst is een diagnostische toets, gericht op het begrijpend lezen. Door middel van deze toets kan worden vastgesteld wat het niveau van de leerling is op micro-, meso- en macroniveau. Met het microniveau van de leerling wordt het begrip op woord- en zinsniveau bedoeld. Met het mesoniveau wordt bedoeld hoe het begrip van de leerling is op alinea- en zinsniveau, dat wil zeggen dat de leerling op een adequate manier de informatie uit verschillende zinnen met elkaar kan combineren. Met het macroniveau wordt het leesbegrip van de hele tekst bedoeld, met andere woorden, begrijpt de leerling de grote lijnen van de tekst, of wel, wordt er begrepen wat de auteur met de tekst bedoeld? De toets bestaat uit vijf teksten met ongeveer tien meerkeuzevragen over elke tekst. Na de toetsafname wordt het begrijpend leesniveau (BLN) vastgesteld en op basis van de behaalde score wordt een scoreprofiel opgesteld. De zwakke lezers, ofwel de leerlingen die lager scoren dan gemiddeld (hetgeen dat van het individu verwacht wordt op basis van leeftijd en intelligentie) worden ingedeeld in lezerstypen: probleemlezers, deze leerlingen hebben moeite met zowel het micro-, het meso- als het macroniveau, compenserende lezers, deze leerlingen zijn zwak in microniveau en beter in macro, schoolse lezers, deze leerlingen scoren juist goed op microniveau, maar scoren zwak op macroniveau. Voorafgaand aan de testdag moesten de proefpersonen Diatekst maken in maximaal twee uren. De toets werd digitaal afgenomen en kon dus thuis door de proefpersonen worden gemaakt door middel van een digitaal wachtwoord waarmee ingelogd kon worden Technisch lezen De technische leesvaardigheid werd gemeten aan de hand van twee leestesten; 1) EMT; De één-minuut-test (Brus & Voeten, 1973). In één minuut moesten de proefpersonen zoveel mogelijk woorden op een kaart correct hardop lezen. De kaart bevat 116 woorden oplopend in moeilijkheidsgraad. Het aantal woorden dat binnen één minuut correct hardop is gelezen, vormt de score; 2) De Klepel (Van den Bos et al., 1994). Dit is een zelfde soort test als de 18

19 EMT, alleen dan met pseudowoorden. Dit zijn niet bestaande, goed uitspreekbare woorden. In twee minuten moesten de proefpersonen zoveel mogelijk pseudowoorden hardop lezen. De kaart bestaat uit 116 pseudowoorden. Het aantal correct gelezen pseudowoorden vormt de score. 2.3 Statistische analyse De nulhypothese voor deze studie is dat de verschillende factoren geen invloed hebben op de leesprestaties van kinderen Beschrijvende statistiek Voor de resultaten van de leestesten, werden overall gemiddelden en groepsgemiddelden bepaald en werden er correlaties berekend ANOVA en regressieanalyse Er werden twee groepen met elkaar vergeleken: dyslectische kinderen en niet-dyslectische kinderen. Verwacht werd dat de dyslectische kinderen in tegenstelling tot de niet-dyslectische kinderen moeilijkheden met de leestesten zouden vertonen en dus zouden lager scoren op de leestesten. Er werden variantieanalyses uitgevoerd voor de leestesten en de groepen. De eindscores op de leestesten waren afhankelijke variabelen voor de ANOVA. De onafhankelijke variabele in deze ANOVA was het wel of niet hebben van dyslexie. De verschillende uitkomsten van de leestesten van de twee groepen werden met elkaar vergeleken. Zo kon beoordeeld worden of er een hoofdeffect was van dyslexie op de leesvaardigheid. Daarna werd gebruik gemaakt van regressieanalyses om te beoordelen of de factoren schoolwelbevinden, het aantal boeken thuis van het kind, de leesfrequentie van het kind en de leesfrequentie van de ouder van invloed waren op de leesprestaties van de kinderen, en of deze een positief of een negatief hadden. De variabelen die de factoren representeren zijn als volgt: voor de factor WEL is de somscore (antwoordopties ABC zijn eerst omgescoord naar numerieke antwoordopties in SPSS) van de antwoorden op de vragen van de SVL, een onafhankelijke variabele voor de regressieanalyse. De andere drie factoren werden alledrie gerepresenteerd door één numerieke waarde als onafhankelijke variabele voor de regressieanalyse. Hierbij was de leesprestatie (technisch lezen en/of leesbegrip) de afhankelijke variabele. Voor zowel de gehele onderzoeksgroep als elk van de twee 19

20 afzonderlijke groepen werd drie keer een regressieanalyse uitgevoerd voor alle drie de afhankelijke variabelen (scores EMT, Klepel en Diatekst). Verwacht werd dat er een interactie-effect van dyslexie en de verschillende factoren op de leesprestaties zou zijn. Ook werd verwacht dat er een positief effect zou zijn van de factoren op de leesprestaties. 20

21 3. Resultaten Er zijn drie univariate ANOVA s uitgevoerd voor de uitkomsten van de leestesten om te beoordelen of er een hoofdeffect was van dyslexie op de leesprestaties. De reden dat er is gekozen voor drie univariate ANOVA s is omdat niet voor alle drie de leestesten hetzelfde aantal proefpersonen heeft deelgenomen (EMT N=89, Klepel, N=90, Diatekst N=69). Uit de analyses bleek dat dyslectische kinderen significant slechter scoren (zie tabel 1 en figuur 1 voor gemiddelde scores) op zowel de EMT als de Klepel (technisch leestesten) dan nietdyslectische kinderen (EMT: F(1,87)=6.728, p<.011, η 2 = Klepel: F(1,88)=8.803, p<.004, η 2 =0.569) Zoals verwacht is er dus een hoofdeffect van dyslexie op de technische leesvaardigheid en dit is gemiddeld genomen een middelmatig effect. Ook laat de analyse zien dat dyslectische kinderen zoals verwacht slechter scoren op Diatekst (leesbegrip) dan niet-dyslectische kinderen, maar dit verschil is niet significant (F(1,67)=3.958, p<.051, η 2 =.091 ). De eta 2 -waarde geeft weer dat het effect van dyslexie op het leesbegrip zwak is. Tabel 1 Gemiddelde scores van de dyslectische en niet-dyslectische kinderen op de drie leestesten. diagnose N M Std. Dev Std. Error Mean EMT Klepel DIATEKST Niet-dyslectisch 58 81,24 12,640 1,660 Dyslectisch 31 57,84 9,571 1,719 Niet-dyslectisch 58 70,79 14,263 1,873 Dyslectisch 32 40,53 9,384 1,659 Niet-dyslectisch 45 68,84 8,845 1,318 Dyslectisch 24 62,04 12,852 2,623 Figuur 1 Gemiddelde scores op de EMT van dyslectici en niet-dyslectici 21

22 Om te onderzoeken of er voorspellers waren voor een slechte(re) leesvaardigheid werden er lineaire regressieanalyses gedaan. Hierbij is eerst gekeken naar de onderzoeksgroep als geheel. 52 proefpersonen in totaal werden niet meegenomen in deze analyses, omdat beide ouders van de proefpersonen of één van beide ouders de vragenlijsten gedeeltelijk of niet hadden ingevuld, omdat de proefpersonen zelf de vragenlijsten niet of gedeeltelijk hadden ingevuld en omdat Diatekst niet of onvolledig was gemaakt. Ook zijn er missende gegevens van één proefpersoon wat betreft de EMT. Er werd gelijk een onderscheid gemaakt tussen het technisch- en begrijpend lezen; er zijn daarom drie regressieanalyses gedaan voor de afhankelijke variabelen EMT-score (N=49), Klepel-score (N=50) en de Diatekst-score (N=48). De scores waren bij benadering normaal verdeeld. De onafhankelijke variabelen hierbij waren als volgt: onafhankelijke variabele 1: schoolwelbevinden; onafhankelijke variabele 2: thuisbezit aantal boeken thuis van het kind; onafhankelijke variabele 3: aantal leesmomenten thuis van het kind; onafhankelijke variabele 4: aantal leesmomenten thuis van ouder 1; onafhankelijke variabele 5: aantal leesmomenten thuis van ouder 2. Door middel van Pearson s Correlation in SPSS zijn correlaties zijn berekend voor de onafhankelijke variabelen onderling (tabel 2). Er zijn alleen zwakke verbanden gevonden. Opvallend is de positieve correlatie tussen de leesfrequentie van de moeder en het aantal boeken thuis van het kind; deze correlatie is significant p=.014. Ook correleert het boekenaantal van het kind thuis met de leesfrequentie van het kind significant (p=.049). Daarnaast correleert het leesgedrag van de moeder significant met het leesgedrag van het kind (p=.036). Tabel 2 Correlaties tussen de onafhankelijke variabelen onderling Hoe vaak Hoe vaak Hoeveel Hoe leest u zelf leest u zelf boeken heb vaak een boek? een boek? je thuis die lees je (vader) (moeder) van jou thuis? zijn? (kind) (kind) Schoolwelbe vinden (kind) 22

23 Hoe vaak leest u zelf een boek? (vader) 1 Hoe vaak leest u zelf een boek? (moeder) Hoeveel boeken heb je thuis die alleen van jou zijn? (kind) Hoe vaak lees je thuis? (kind).264* (sig.057) * (sig.014).295* (sig.036) 1.215* (sig.049) 1 Schoolwelbevinden (kind) Tabel 2 *Correlatie significant op een significantieniveau van =.05 Uit de regressieanalyses is gebleken dat er zwakke, maar significante verbanden bestaan tussen de afhankelijke en onafhankelijke variabelen (tabel 3). Het leesgedrag van het kind en de scores op zowel de EMT als de Klepel (technisch lezen) correleren significant met elkaar, zoals is weergegeven in tabel 3. De scatterplots (figuur 1 en 2) laten het verband zien tussen het leesgedrag van het kind en de scores op de technisch leestesten EMT en Klepel (kinderen die thuis meer lezen scoren gemiddeld hoger dan de kinderen die thuis niet of minder lezen; de figuur laat een stijgende regressielijn zien). Figuur 1 en 2 Effect van leesfrequentie kind op technisch lezen Klepel & EMT (gehele onderzoeksgroep) Ook is gebleken dat het leesbegrip van het kind significant correleert met de score op Diatekst (begrijpend lezen). 23

24 Tabel 3 Correlaties tussen de onafhankelijke en afhankelijke variabelen EMT Klepel Diatekst Schoolwelbevinden (kind) Hoe vaak lees je thuis? (kind).299* (.018).312*(sig.014).283*(sig).026 Hoeveel boeken heb je thuis die alleen van jou zijn? (kind) Hoe vaak leest u een boek (moeder)? Hoe vaak leest u een boek (vader)? Percentage door model verklaarde variantie op scores 11,6% 13,4% 15,1% Tabel 3 *correlatie significant op een significantieniveau van =.05 De regressieanalyses laten ook een positief effect zien van het leesgedrag van het kind op de technische leesprestaties van het kind. Dit effect is bijna significant voor de Klepel; t=1.971, p=.055 op een significantieniveau van =.05. Het leesgedrag van het kind is dus een voorspeller van de technische leesprestaties (Klepel) van kinderen. Ook voor het leesbegrip laat de regressieanalyse een positief effect zien (t=1.414) Dit effect is niet significant (p=.165) De volgende vraag is of het effect van het leesgedrag van het kind verschilt tussen de twee groepen kinderen. Hiervoor zijn er regressieanalyses uitgevoerd voor de twee groepen afzonderlijk (dyslectisch en niet-dyslectisch). Er was sprake van enkele uitbijters (waarde met een afwijking van meer dan twee standaarddeviaties ten opzichte van de gemiddelde score) bij de test Diatekst. Deze waarden zijn niet meegenomen in de analyse want mogelijk hebben de proefpersonen behorende bij deze waarden de toets niet serieus gemaakt, of waren zij door externe factoren beïnvloedt tijdens de toets. Dit kan een vertekend beeld geven van de realiteit. Uit de regressieanalyses die uitgevoerd zijn voor de twee afzonderlijke groepen blijkt dat er nauwelijks correlaties zijn tussen de onafhankelijke variabelen. De correlaties tussen de afhankelijke en onafhankelijke variabelen zijn hieronder in een tabel weergegeven (tabel 4). 24

25 Nota bene: het aantal proefpersonen verschilt tussen de regressieanalyses omdat extreme waarden zijn weggelaten en omdat er missende gegevens zijn van de EMT, Diatekst ouder- en kindvragenlijsten (DDP). Tabel 4 Correlaties afhankelijke en onafhankelijke variabelen vergeleken tussen de twee afzonderlijke groepen EMT Klepel Diatekst classificatie dys non-dys dys (N=21) non-dys dys non-dys (N=20) (N=28) (N=28) (N=16) (N=26) Schoolwelbevinden (kind).404* (sig.039) Hoe vaak lees je thuis? (kind) (sig.056) ** (sig.003) Hoe vaak leest u een boek (vader)? Hoe vaak leest u een boek (moeder)? (sig.087) Hoeveel boeken heb je thuis die alleen van jou zijn? (kind) (sig.077) Tabel 4 *correlatie significant op een significantieniveau van =.05. ** correlatie significant op een significantieniveau van =.01. Opvallend is dat de factor schoolwelbevinden een positieve correlatie heeft met de EMT-score van dyslectische kinderen (tabel 4 en figuur 3). Voor niet-dyslectische kinderen is het opmerkelijk dat de correlaties tussen het schoolwelbevinden en de eindscores op de leestesten negatief zijn, echter is het een zeer zwak verband (zie tabel 4, figuur 1). Ook blijkt uit de regressieanalyse dat er een positief effect is van het leesgedrag van het kind op het technisch lezen EMT bij niet-dyslectische kinderen en dit effect is bijna significant p=.056. Tevens is een redelijke correlatie gevonden tussen het leesgedrag van het kind en de eindscore op Diatekst bij niet-dyslectische kinderen (r=.526). Dit effect is zeer significant met een p- waarde van p=

26 Het leesgedrag van de moeder blijkt een positieve invloed te hebben op het technisch lezen (Klepel) van niet-dyslectische kinderen. Dit is een significant effect (t=2.923, p=.008). Ook is het opvallend dat het aantal boeken dat het kind thuis in bezit heeft, negatief correleert met de eindscore op de EMT van dyslectische kinderen. Dit verband is bijna significant (p=.077). Uit de resultaten is naar voren gekomen dat het effect van de onderzochte factoren op de leesprestaties van kinderen verschilt tussen dyslectische kinderen en niet-dyslectische kinderen. Figuur 4 Effect schoolwelbevinden op technisch lezen EMT (dyslectische kinderen) Figuur 5 Effect leesfrequentie kind op leesbegrip (niet-dyslectische kinderen) 26

27 4. Discussie en conclusie Lezen is een belangrijke vaardigheid. In onze maatschappij moet veel gelezen en geschreven worden. Beperkingen in deze vaardigheid kunnen grote gevolgen hebben, op zowel sociaalemotioneel als maatschappelijk niveau. Het is daarom belangrijk om meer inzichten te verkrijgen in de verschillen in leesprestaties tussen dyslectische en niet dyslectische lezers, zodat nauwkeuriger factoren vastgesteld kunnen worden die leiden tot verschillende ontwikkelingstrajecten en meer effectieve interventie bij dyslexie en preventie voor leesmoeilijkheden. Een hoofddoel van de huidige studie was om te weten te komen welke invloed verschillende factoren (individugebonden en omgevingsfactoren) op de leesprestaties (technisch- en begrijpend lezen) hebben van kinderen met en zonder dyslexie, waarbij een onderscheid gemaakt werd tussen technisch lezen en het leesbegrip. De factoren die werden onderzocht in de huidige studie waren naar aanleiding van het onderzoek van Samuelsson en Lundberg (1996): het schoolwelbevinden van het kind en de thuissituatie met betrekking tot het lezen. Om de invloed van het schoolwelbevinden en de thuissituatie met betrekking tot het lezen op de leesprestaties te bepalen bij dyslectische en niet-dyslectische kinderen werden voor deze thesis de volgende onderzoeksvragen geformuleerd: 1. Hebben verschillende factoren invloed op de leesvaardigheid (technisch lezen & begrijpend lezen) van kinderen, zo ja is deze invloed positief of negatief? 2. Verschilt de invloed van verschillende factoren op de leesvaardigheid tussen dyslectische en niet-dyslectische kinderen? De eerste onderzoeksvraag: Hebben verschillende factoren invloed op de leesvaardigheid (technisch lezen & begrijpend lezen) van kinderen, zo ja is deze invloed positief of negatief? kan bijna volgens de verwachting worden beantwoord. Aan de hand van meerdere hypotheses die werden opgesteld op grond van deze onderzoeksvraag kan het antwoord beter geformuleerd worden. De eerste hypothese De leesprestaties (technisch- en begrijpend lezen van niet-dyslectische kinderen zijn beter dan de leesprestaties van dyslectische kinderen. kan op grond van de resultaten van het huidig onderzoek niet geheel worden aangenomen. Er is een significant hoofdeffect gevonden van dyslexie op de technische leesprestaties. Voor het leesbegrip werd slecht een zwak effect van dyslexie gevonden. 27