a. vesalius FACULTEIT GENEESKUNDE - PERMANENTE VORMING VERENIGING VAN DE ALUMNI VAN DE FACULTEIT GENEESKUNDE VAN DE KU LEUVEN - ALFAGEN

Transcriptie

1 a. vesalius FACULTEIT GENEESKUNDE - PERMANENTE VORMING AFGIFTEKANTOOR 3000 LEUVEN 1-26STE JAARGANG - NR. 1, MAART P3A DRIEMAANDELIJKS JAN-FEB-MRT VERENIGING VAN DE ALUMNI VAN DE FACULTEIT GENEESKUNDE VAN DE KU LEUVEN - ALFAGEN HERESTRAAT LEUVEN

2 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Inhoud VOORWOORD... 3 EDITORIAAL... 4 NIEUWS VAN ALFAGEN Si non e vero... 7 Lidmaatschap Ereleden Viering Alumnus v/h Jaar Laudatio Alumnus v/h Jaar Dankwoord Alumnus v/h Jaar Lustrumvieringen NIEUWS VAN DE FACULTEIT Studiedag voor stageleiders / Uitreiking Prijs Prof. dr. J. De Groote MEDICA Wie zijn we? BMW Alumna KU Leuven wint EOS-prijs KUNST EN CULTUUR ACCO stelt voor LEDENDAG Deel I: statutaire algemene ledenvergadering Deel II: studiedag Deel III: Alumnus van het jaar Deel IV: receptie Deel V: geleid bezoek aan de benedencampus Sint-Rafaël ANDREAS VESALIUS Het Andreas Vesaliusjaar De Fabrica van Vesalius (Nederlandstalige versie) Puntdicht over Vesalius Franciscus Vesalius, jongere broer van Andreas ONTWIKKELINGSSAMENWERKING De Prijs Prof. Joseph Vandepitte NIEUWS UIT UZ LEUVEN Wereldprimeur: gecombineerde transplantatie van lever en longen stimul-inleefsessies: je wordt patiënt voor 24 uur Kalenders 2014 Klinische Biologie UZL PROGRAMMA S PERMANENTE VORMING Programma 2e semester Pentalfa VERENIGING VAN ALUMNI VAN DE FACULTEIT GENEESKUNDE (ALFAGEN) VAN DE KU LEUVEN COLOFON

3 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Voorwoord Het is nu ruim te laat om aan al onze leden een vruchtbaar en aangenaam Nieuwjaar te wensen en daarom beperken wij ons tot de herinnering aan de vernieuwing van het jaarlijks lidmaatschap. Onze trouwe Alumni weten dat wij dit jaar graag een pak leden meer zouden noteren omdat alle geplande feestelijk- heden rond A.Vesalius een hele hoop centen vragen. Leuk is natuurlijk dat minister van Financiën Koen Geens ons systeem van crowdfunding heeft overgenomen om de staatskas te spijzen. Wij waren duidelijk eerst om dit aan onze leden voor te stellen en misschien moeten wij enige vergoe- ding vragen voor dit plagiaat. Ons nieuw num- mer staat weer bol van versla- gen, verhalen, vieringen en an- dere wetenswaardigheden die nuttig kunnen zijn voor onze Alumni. Hou natuurlijk vooral de data en inschrijvingen voor onze eigen manifestaties in de gaten. Denk hierbij in het bijzonder aan: Het ALFAGEN-Lenteconcert, de ledendag, de diverse activiteiten rond Vesalius, zonder uw eigen lustrumviering te vergeten. Maak ook zelf wat reclame voor onze Alumnivereniging en zorg er mee voor dat ons ledental zeker in dit Vesaliusjaar een mooie sprong maakt. Misschien kunnen de ZAP-leden een bijzondere inspanning doen om hun dienst- en stafleden aan te sporen tot ALFAGEN toe te treden, al kunnen zij zelf hierbij natuurlijk het goede voorbeeld geven. Hebt u zelf zin om een stukje voor het tijdschrift te schrijven of om mee in het bestuur te werken, laat het ons weten, wij komen handen tekort. Veel leesgenot! Em. prof. dr. C. Geens Voorzitter ALFAGEN vzw 3

4 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Editoriaal Ons systeem van gezondheidszorg Na meer dan 40 jaar werken in een huisartsenpraktijk in Vlaanderen, in de rand van onze hoofdstad, wordt het tijd om vanuit deze ruime ervaring enige reflectie neer te schrijven over de toestand van de gezondheidszorg in Vlaanderen. Ook het jarenlang bezig zijn met opzetten van wetenschappelijke studiedagen en het begeleiden van honderden studenten maken ons in enige mate ook ervaringsdeskundige in deze materie. De verdere uitbouw van onze eigen multidisciplinaire praktijk met een aangeboden zorg van degelijk niveau, geeft ons het recht om een verhaal te vertellen over de Vlaamse gezondheidszorg. Ook het voortdurend nadenken over deze materie, het blijvend contact met de realiteit via blijvend actief zijn in de opleiding, lidmaatschap van zeer diverse raden van bestuur en commissies in ziekenhuizen, universiteit en basisgezondheidszorg dwingen mij om een korte samenvatting te maken van de vele teksten en verhalen die ik reeds over onze gezondheidszorg neerschreef en die er diverse aspecten van belichten. Met alle respect voor bevriende medische wetenschappers, ministers en andere deskundigen ter zake, die regelmatig de vinger op de wonde leggen, wens ik hier toch een ander verhaal te vertellen dat de innovatie voorbijgaat. Ik wil het niet hebben over het feit dat het nu vijf voor twaalf is voor de Belgische gezondheidszorg, die momenteel onder de middelmaat evolueert en opnieuw haar koppositie binnen Europa kan innemen, want daar voel ik weinig emotie bij, maar over de contingentering heb ik die des te meer. Sinds de bijzondere wet van 8 augustus 1980 behoort de gezondheidszorg tot de bevoegdheid van de gemeenschappen. Ook al hebben meerdere staatshervormingen op rij de praktische realisatie hiervan nog niet concreet gemaakt, toch moeten wij vaststellen dat het met de kwa- 4

5 nr.1 maart 2014 A. Vesalius liteit van de gezondheidszorg in dit land niet goed gaat en dat is helemaal geen nieuws. Meerdere jaren hebben ALFAGEN en ook VGV op studiedagen diverse experts uit binnen- en buitenland aan het woord gelaten, die met zeer duidelijke cijfers konden aantonen hoe het met de zorg in onze grootsteden vergaat, maar ook dat het op het platteland erg droevig gesteld is en wees er zeker van dat het verder duidelijk bergaf gaat, terwijl men dit eigenlijk niet wil weten. Heden ten dage met verhalen afkomen over uitdagingen als ouder wordende bevolking, chronische zieken, multi-pathologie en groeiend innovatief hoogtechnologisch aanbod, getuigt niet van goede kennis van de recente evoluties. Deze verhalen zijn al enkele decennia bekend en hebben hoe dan ook geen nieuwswaarde meer; ze steeds opnieuw brengen draagt geen steentje bij tot de oplossing ervan. Het verhaal van EBM is ook al meer dan een kwarteeuw oud en onze experts weten toch ook dat meer dan 50% van ons medisch handelen nooit zal onderbouwd worden en dat gewoonte en overtuiging steeds een belangrijke rol zullen blijven spelen. Een patiënt die een volwaardige partner is en die met eigen verantwoordelijkheid zijn gezondheidszorg stuurt (ook al is hij zwak en kwetsbaar) moet ik nog ontmoeten. De patiënt die ik gisteren in een UZ van de hoofdstad bezocht, had voor 2 maanden de discussie over de afspraken rond het levenseinde voor zich uitgeschoven, deed vorige week een zwaar CVA en kan nu praten noch bewegen, veel sturen is er niet bij. En dan spreekt het voor zich dat wij iedere burger een betaalbare, duurzame en kwalitatief hoogstaande gezondheidszorg willen bieden, die aangepast is aan de reële noden. Maar een aantal van onze hooggekwalificeerde geleerden moet toch echt eens uit hun ivoren toren komen om te zien wat er werkelijk op het terrein gebeurt. Moet men nu werkelijk zoals wij dat nog steeds zelf doen, praktijk voeren in de rand van de Europese hoofdstad om te weten dat daar meer dan 180 verschillende nationaliteiten wonen, dat in sommige gebieden de jeugdwerkloosheid oploopt tot meer dan 50%, en dat daar 1/5 tot 1/4 van de mensen in kansarmoede leven met een enorme gezondheidskloof tot gevolg. Stellen dat de politiek de zaak moet oplossen, dat er een visie nodig is en dat men keuzes moet maken, getuigt van weinig echte betrokkenheid en inzet en een erg beperkte kennis van de medische geschiedenis van de voorbije 50 jaar. Vlaanderen weet immers perfect dat de zorg rond de patiënt moet georganiseerd worden op een geïntegreerde wijze. Gezondheidszorg en welzijnszorg moeten hand in hand gaan en binnen kleine regio s worden opgebouwd. 5

6 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Burgers en/of patiënten hebben begeleiding nodig bij hun tocht door het gezondheidszorg- en welzijnslandschap. De huisarts lijkt hierbij de voornaamste coach maar heeft ondersteuning nodig. Waarschijnlijk moet ook de rol van de zorgverzekeraars grondig herdacht worden en kunnen die hier eveneens hulp bieden, naast de lokale besturen en hun diverse werkinstrumenten. De automatisatie moet veel performanter worden en kan zeker heel wat dubbel onderzoek en werk voorkomen, zelfs kosten besparen. Multidisciplinaire praktijken zijn de toekomst maar ook nog zo zeldzaam in Vlaanderen. De intramurale sector moet niet alleen grondig doorgelicht en geherstructureerd worden maar ook ten dienste komen van de reële noden van de patiënten, en voor de eigen ontwikkeling zorgen in functie daarvan. Maar reeds 50 jaar geleden werd gesteld, dat de ziekenhuizen hun programmatie moesten afstemmen op de reële vragen en noden in de regio s. Indien men goed gaat natellen zijn er waarschijnlijk nog steeds een aantal duizend ziekenhuisbedden boven de planning. De opdracht van de UZ moet zich verder verfijnen en ontwikkelen. Van hieruit moet men de vooruitgang van de hoog technologische geneeskunde verder aansturen op een correcte en eerlijke wijze. Ook hier moeten financiering en specifieke activiteiten grondig bekeken en afgewogen worden. Vlaanderen wenst te investeren in een degelijke basisgezondheidszorg die dicht tegen de welzijnszorg aanleunt, zeker nu steeds meer nazorg, revalidatie en begeleiding in de thuiszorg terechtkomt. De hoogtechnologische intramurale zorg moet hierbij de gepaste ondersteuning geven maar mag de basiszorg niet mee opjagen naar technologische hoogstandjes. De KU Leuven bestuurt één van de richtinggevende Europese universitaire ziekenhuizen die beschikken over een ruim scala van hoogwaardige, zeer specifieke disciplines en deskundigheden. De UZ Leuven, met al haar diverse disciplines van de grote gezondheidszorg, campus van Gasthuisberg, moet de bakermat worden van de toekomstige Vlaamse en Europese gezondheidszorg. Het uitgebreide netwerk, door onze alumni geweven, vormt het platform bij uitstek om dit project te realiseren. Hier moeten wij samen voortdurend en grondig over nadenken en vooral een gezamenlijke strategie bepalen wanneer wij voor beleid of publiek naar buiten treden. Em. prof. dr. C. Geens Voorzitter ALFAGEN vzw 6

7 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Nieuws van Alfagen Si non e vero Tot voor enkele jaren leefden de cafés van rokers die door hun vrouw het huis uitgejaagd werden: "Ga elders stinken!" Nu kan dat niet meer. Nu trachten de cafés te overleven door gezelligheid en lafenis te schenken aan een groeiende schare van gescheiden tweeverdieners. Lidmaatschap 2014 Em. prof. dr. Luc Missotten Hartelijk dank aan alle leden die, naar jaarlijkse gewoonte, hun lidmaatschapsbijdrage snel in orde hebben gebracht is voor ALFAGEN een heel bijzonder jaar, met heel wat uitzonderlijke activiteiten voor de 500ste verjaardag van de geboorte van A.Vesalius. Uw bijdrage gaat dus zeker renderen en hoe meer leden wij winnen, hoe beter wij de vieringen kunnen verzorgen. Indien u de jaarlijkse bijdrage nog niet regelde, doe dit dan snel, want het volgende nummer van het tijdschrift gaat enkel naar betalende leden. Misschien kunt u ons ook aan nieuwe leden helpen, dit zou pas leuk zijn. Een bijdrage voor ontwikkelingssamenwerking vinden wij natuurlijk ook fijn. En wilt u uw naam vereeuwigd zien als donateur voor het Vesaliusproject, dan kan dit natuurlijk ook. Wij hebben u graag bij onze club. Welkom! Em. prof. dr. C. Geens Mede namens het ALFAGEN bestuur 7

8 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Ereleden 2014 Dokter AGTEN Clement Dokter BIESBROUCK Maurits Dokter BROECKAERT Luc Dokter DE PAEP Jan Dokter DE WITTE Elisabeth Dokter DEROOVER Marc Dokter FLORE Hubert Em. prof. dr. GEENS Chris Dokter GEUSENS Pieter Dokter HEYLEN Stefaan Em. prof. dr. JAEKEN Jaak Prof. dr. KNOCKAERT Daniel Dokter LEONARD André Dokter NIETVELT Gustaaf Prof. dr. VAN DE WERF Frans Prof. dr. VAN HOOTEGEM Philippe Dokter VANDER DONCK Paul Prof. dr. VERSLYPE Chris Een bijzonder dankwoord gaat naar onze kleine groep ereleden die jaarlijks hun erelidbijdrage ( 150) storten. ALFAGEN kan dankzij deze Alumni een aantal activiteiten steunen en opzetten. Ereleden worden daarom door ALFAGEN als echte VIP s behandeld en kunnen rekenen op bijzondere aandacht en zorg bij diverse activiteiten. De geüpdatete namenlijst kan u steeds vinden op: Nieuwe ereleden zijn natuurlijk nog altijd meer dan welkom! Tijdens het Vesaliusjaar ontvangt u als erelid van 2014 een unieke Vesaliusmedaille 8

9 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Viering Alumnus v/h Jaar 2013 Over de viering van de Alumnus van het Jaar 2013 (dr. Philippe Gillis) en de zoektocht naar zijn opvolger voor het jaar 2014 Op 4 december 2013 hebben wij er in de Faculty Club weer een mooi feest van gemaakt. De zeer verdienstelijke laureaat, dr. Philippe Gillis, werd die avond meer dan terecht door zijn collegae op het schild gehesen. Al zeggen wij het zelf, sinds de eerste uitreiking van deze gewaardeerde prijs, slagen we er telkenmale in de juiste kandidaat, op het juiste moment te verkiezen. Het was ons dit jaar dan ook een waar genoegen om een fijn iemand uit de periferie te mogen vieren, want dit toont aan, dat wij hier in Leuven evenzeer het vele en harde werk van regionale opleiders - die nu net niet mee in UZ Leuven aan de slag zijn - weten te waarderen. Over het hoe en waarom van de kandidatuur van collega Gillis, leest u best bijgaande verhalen en presentaties. Zij bewijzen eens te meer, dat de beste kandidaat werd verkozen. Wat deze viering zo bijzonder maakte, was het samenvallen ervan met de uitreiking van de tweejaarlijkse Prijs Prof. J. Vandepitte. Deze prijs wordt uitgereikt aan collegae - dit jaar dr. Armand Van Deun en prof. Jean-Jacques Muyembe - die bijzonder actief betrokken zijn bij ontwikkelingssamenwerking, met in het bijzonder de opleidingsaspecten ervan. Hierover ontving u reeds in ons vorig nummer een uitgebreid verslag. Vandaar dat we deze keer de nodige aandacht willen schenken aan de toen afwezige laureaat, prof. Jean-Jacques Muyembe. De voornaamste momenten van deze dubbele viering hebben wij voor u op Medica-praesidiumleden: Victor, Shana en Jasper foto vastgelegd. 9

10 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Maar zoals gezegd wordt "De koning is dood, lang leve de koning!", moeten wij nu dringend op zoek naar de Alumnus van Jaar Traditiegetrouw stellen wij de lijst van genomineerden samen rond half april, en maken wij de naam van de winnaar bekend op het ledencongres van half mei De viering gebeurt, zoals voorheen, op de eerste woensdag van december Aan u dus, beste Alumnus, beste lezer van het A. Vesaliustijdschrift, en vooral, geacht lid van ALFAGEN, sturen wij hierbij de uitnodiging, om in uw omgeving rond te kijken naar waardevolle kandidaten. prof. dr. Jan Eggermont U bezorgt ons dan vóór 15 april 2014 een gemotiveerde aanbeveling voor uw kandidaat. Zoals bekend staan deelname aan opleiding, aan onderzoek en sociale dienstverlening op de voorgrond. Maar u mag natuurlijk ook Alumni naar voren schuiven met nog andere belangrijke kwaliteiten die maken dat de kandidaat op een uitzonderlijke wijze de KU Leuven, haar opleiding, onderzoek, sociale dienstverlening of bijzondere eigenheid in het licht stelt. Ons verkiezingscomité, samengesteld uit leden van het bestuur prof. Katlijn Malfliet van ALFAGEN en de faculteit, buigen zich vervolgens half april 2014 over de kandidatenlijst, en zoeken uit wie dit jaar de primus inter pares wordt. Wij danken u voor uw bereidwillige medewerking en kijken uit naar uw aanbod. Em. prof. dr. C. Geens Voorzitter ALFAGEN 10

11 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Laudatio Alumnus v/h Jaar 2013 Geachte ererector Geachte vicerector Geachte vicedecaan Geachte voorzitter van Alumnus Geachte collegae Beste vrienden Het is me vandaag een hele eer en een waar genoegen om de laudatio voor Philippe Gillis, als Alumnus van het Jaar, te mogen uitspreken. Amper twee jaar geleden was reeds professor Ephrem Eggermont Alumnus van het Jaar. Ik hoor u denken: er valt weeral een kinderarts in de prijzen. Zij die menen dat dit is omdat ik zelf veel zou te zeggen hebben in deze faculteit, welnu, zij dwalen. De échte reden daarvoor is natuurlijk dat er wel zeer uitzonderlijke, markante personen te vinden zijn onder de kinderartsen, en dan zeker die van de generatie van onze opleiders. Namens de faculteit en ALFAGEN kunnen we dan ook met volle overtuiging collega Gillis deze titel toekennen. Het is niet zomaar een titel, het is een titel voor grote verdienste, op welk vlak dan ook. De loopbaan van collega Gillis is zeer kleurrijk. Philippe werd 64 jaar geleden in Serskamp geboren (een piepklein dorpje, deelgemeente van Wichelen) en studeerde geneeskunde aan onze Alma Mater. De pediatrische opleiding startte in Dendermonde, vervolgens 3 jaar in Butare in Ruanda en tot slot vervolledigde hij zijn opleiding kindergeneeskunde in UZ Leuven. Hij werd snel benoemd in het Virga Jesse Ziekenhuis in Hasselt als algemene kinderarts en werd stagemeester voor de stagiairs, Cremec-secretaris en Cremec-voorzitter van Limburg. Ondertussen was hij ook diensthoofd pediatrie en bouwde, samen met de collega s, een sterke regionale pediatrie- 11

12 A. Vesalius nr.1 maart 2014 dienst uit in het huidige Jessa ZH. Hij werd erkend als regionale stagemeester voor de opleiding tot kinderarts en nam deel aan onze universitaire examengesprekken voor de assistenten. Sinds 2006 is hij assistent professor aan onze faculteit en sinds 2011 is hij docent aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen, waar hij de cursus tropische kinderziekten met veel enthousiasme doceert. U merkt het, beste collega s, Philippe heeft een heel brede opleiding en professioneel leven die volledig stroken met zijn zeer brede visie op de kindergeneeskunde, en de geneeskunde in het algemeen. U heeft een bloemlezing uit zijn officieel curriculum aanhoord, maar nog veel belangrijker is de manier waarop hij al die taken uitvoert. Buiten klinische kinderarts is hij vooral een opleider of liever gezegd: hij incorporeert deze 2 opdrachten steeds tezamen. Opleiden is voor Philippe Gillis een werkwoord, een 2 de natuur, waar hij veel energie en expertise in steekt, of het nu het opleiden van artsen, kinderartsen, verpleegkundigen of diëtisten betreft. Voor stagiairs is Philippe Gillis de redder in nood. Het aantal studenten geneeskunde van onze faculteit dat via Hasselt gegaan is, is zeer groot. Hij leert de stagiairs de kennis en ook de liefde voor het vak. Hij laat de stagiairs bovendien zelfvertrouwen krijgen en laat hen schitteren... Hij heeft ook een bijzondere gave om die stagiairs, die de waarheid nog niet hebben gevonden en die het licht nog niet hebben gezien, een tweede kans te geven, op te vissen en hen op het juiste pad te zetten. Zo mogelijk nog opmerkelijker is zijn didactische kwaliteit als opleider van de assistenten kindergeneeskunde. Zelf vindt collega Gillis nog de tijd om vrachten wetenschappelijke literatuur te lezen, en hij slaagt er bovendien ook in zijn assistenten die hij onder zijn vleugels krijgt, te stimuleren om te lezen. Een assistent die een jaar bij de collega s in Hasselt opleiding heeft genoten, is een assistent die voor de rest van zijn leven op systematische en kritische wijze de literatuur zal volgen. Collega Gillis is een kinderarts, de titel Alumnus van het Jaar waardig, door zowel de breedte als de diepte van zijn werkterrein. U heeft het al gemerkt, in zijn 12

13 nr.1 maart 2014 A. Vesalius officiële CV heeft hij een zeer weidse visie op het brede veld van de pediatrie, over de grenzen heen, en zijn hart ligt toch het meest in Afrika. Samen met de andere leden van de pediatrische equipe probeert hij binnen Lumosprojecten de kwaliteit van de zorg voor zieke kinderen in Kisantu te verbeteren, niet alleen in het ziekenhuis maar vertrekkend van de Centres de Santé, de lokale gemeenschappen. En ook daar, u begrijpt het al, zijn zijn didactische kwaliteiten een zeer grote troef! Hij plaatst zich bovendien in de situatie van de ander, met de zeer beperkte middelen die er zijn, en haalt er zo het beste uit. Maar ook in Vlaanderen wordt hij als expert aanzien voor onder andere de medische opvang van adoptiekinderen, heeft hij een zeer specifieke interesse in de coeliakie, en gaan zijn publicaties over het zeer brede domein van de kindergeneeskunde. Nu we het gehad hebben over je medisch inhoudelijke en vooral ook je didactische kwaliteiten, toch iets meer over je persoonlijkheid, als je mij toestaat, Philippe. Ten eerste: niets - eigen aan het kind - is u vreemd. Dat is logisch, je weet natuurlijk het meest over kinderen: je hebt weliswaar niet voor het oudste, maar dan wel het mooiste beroep ter wereld gekozen. Maar je hebt ook enkele typische eigenschappen van kinderen behouden: Je bent authentiek en staat onbevangen in de wereld, verwonderd in het leven, je stelt heel veel vragen, en je kijkt met een open geest naar de 13

14 A. Vesalius nr.1 maart 2014 mensen en naar de toekomst zonder enig vooroordeel, je hebt zeer veel vertrouwen in de medemens. Ten tweede: niets vrouwelijks is jou vreemd. Je bent zeer invoelend, je voelt wat moeders voelen als hun kind ziek is. Je laat je niet verleiden door enig machogedrag. Je hebt (als ik dat mag zeggen) een eerder vrouwelijke leiderschapsstijl. Je houdt van echte theekransjes, en je kan zeker drie dingen tegelijk doen (alleen hebben we gezien in Kisantu dat afwassen niet je sterkste kant is). Bovendien ben je een erg gevoelige kinderarts. Tot slot, dat moet ook gezegd worden: niets mannelijks is jou vreemd (die snor dus). In een hoofdzakelijk vrouwelijke professionele omgeving, kan jij schitterend met die vrouwen omgaan in alle omstandigheden, ze soms zelfs om je vinger winden, maar vooral ook als familievader en grootvader met je 5 dochters en 1 zoon en vooral met je allerliefste vrouw van heel de wereld. Beste Philippe, we wensen je omwille van dit alles dan ook van harte proficiat met je erkenning als Alumnus van het Jaar! Prof. dr. Christel Van Geet 14

15 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Dankwoord Alumnus v/h Jaar 2013 Geachte vicerector Geachte ererector Geachte vicedecaan Geachte voorzitter en leden van de jury Geachte professoren Geachte dames en heren Beste familie Ik ben blij en diep getroffen, heel fier deze prijs te mogen ontvangen; het is de grootste eer die men een arts in dit land kan toebedelen, en u begrijpt dat ik er sprakeloos bij zat, toen ik de nominatie op mijn computer las. Ik kijk nederig terug, en met groot ontzag, naar de vorige genomineerde alumni en ben iedereen dankbaar, en zeker mijn mentors, rolmodellen en collega s. Ik ervaar deze prijs, bij het bijna stoppen van mijn actief beroepsleven in België, als heel bijzonder maar ook als een symbool voor zoveel van mijn mede-collega s, die zich tijdens hun beroepsleven hebben ingezet voor hun patiënten en getracht hebben goede geneeskunde te verrichten; symbool voor alle artsen die betrokken zijn geweest bij het dagelijks onderwijs van steeds nieuwe stagiairs en assistenten; symbool voor hen die zich het lot aantrekken van artsen en mensen die leven in het zuidelijk halfrond, met minder mogelijkheden dan hier. Deze prijs is een uitstraling voor de waarden waarvoor deze vereniging ALFAGEN, deze medische faculteit en deze universiteit staat: aandacht voor de medemens in zijn ganse context, voor onderwijs van zijn studenten, voor wetenschappelijk onderzoek en aandacht voor het Zuiden. 15

16 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Als 17-jarige, alhoewel op 20 km van Gent wonende, wou ik - in tegenstelling tot andere dorpsgenoten - absoluut naar Leuven en dit omwille van twee redenen: de uitstraling van Leuven als één van de oudste universiteiten van Europa, met zijn internationaal universitair netwerk; en het feit dat men in het zesde jaar geneeskunde zijn stage in Congo kon doen, en het zevende jaar ook nog eens uit zes maanden stage bestond. Dit leek me meer dan aanlokkelijk. Thuis, mijn vader was huisarts, tezelfdertijd apotheker, tandarts, gynaecoloog - die, als hij nog geleefd had, zo in het programma Meneer doktoor had kunnen optreden - en die één van de eerste stagemeesters was van Leuven voor studenten huisarts, welnu thuis zag ik hoe fijn en dankbaar het was om met leergierige jongeren in een leersituatie om te gaan. Ik wil deze prijs dan ook opdragen aan mijn vader, maar ook aan mijn twee eerste bijzondere stagemeesters, dr. Malbrain van Dendermonde, waar ik een zestal weken stage liep alvorens naar Congo mijn stage verder te zetten; en dr. Mesa, Congolees en een briljant eerstejaars-assistent inwendige aan de universiteit van Kinsjasa, die later gedoctoreerd en gepost-doctoreerd heeft hier in Leuven bij prof. Fevery. Beiden hadden de gave een stagiair tot het uiterste te drijven in zelfstudie en 's avonds gingen we dan naar huis met de gedachte dat ze 's anderendaags ons niet meer zouden vangen en zaten we tot laat met onze neus in de boeken na te lezen over de patiënten die op zaal gehospitaliseerd waren. Na 1 jaar opleiding kindergeneeskunde heb ik samen met mijn echtgenote 3 jaar aan de universiteit van Rwanda gewerkt. Op aanraden van ons diensthoofd prof. Eeckels, gingen we eerst een maand kijken hoe het verliep in een goed georganiseerde Afrikaanse universiteit als die van Nairobi. Op dat ogenblik was er ginds een belangrijke groep Canadese professoren werkzaam, afkomstig van de universiteit van Hamilton. Het is juist aan die universiteit van Hamilton dat 40 jaar geleden de revolutionaire verandering van medisch onderwijs is opgestart, verandering van onderwijs die we nu hier en in de omliggende landen kennen. Als jonge arts was dit voor mij een ganse openbaring waarbij studenten geneeskunde in kleine groepen, gesuperviseerd door hun professoren, mede de lessen verzorgden. In Nairobi, en nadien in Rwanda, was er een smeltkroes van jonge artsen en wetenschappers met internationale ervaring komende van Harvard, John Hopkins, 16

17 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Wageningen en vele andere universiteiten en kon je rechtstreeks de wetenschappelijke drive ervaren die in deze verschillende instellingen heerste. Dit alles heeft mijn beeld van Global Health, onderwijs en gezondheidszorg sterk beïnvloed. Ook de gastprofessoren uit België die tijdelijk bij ons in Butare verbleven, hebben hun stempel gedrukt op mijn later leven en wereldbeeld, en dan denk ik vooral aan prof. Vandepitte en prof. Eeckels. Avonden brachten we samen door en hun visies over de interactie tussen geneeskunde, economie, politiek, landbouw zijn een blijvende erfenis. Terugkomend in België was ik dankbaar verder te kunnen specialiseren in de dienst kindergeneeskunde van Leuven. Ik kon uren luisteren, observeren hoe topartsen als de professoren Eeckels, Eggermont, Casteels-Van Daele, Vanderhauwaert, Proesmans, Jaeken, Devlieger, Casaer, Corbeel onder elkaar opbouwend discussieerden, les gaven, en ons met hun voorbeeld de kunst aanleerden van diepgaande anamnese en grondig klinisch onderzoek, hoe ze wetenschappelijk verwonderd bleven, en hoe ze betrokken waren met het zieke kind en zijn familie, en hoe ze steeds ons voorhielden van te denken in termen van cost-benefit. Aan hen, mijn grote voorbeelden, draag ik symbolisch ook deze prijs van Alumnus van het Jaar op. Bij de ontwikkeling van de dienst kindergeneeskunde in Hasselt hadden we als groep een aantal idealen en doelstellingen: in eerste instantie trachten goede kindergeneeskunde te verrichten, iets te betekenen voor het ziekenhuis, iets te betekenen voor de kindergeneeskunde in Limburg en meewerken aan de ontplooiing van de kindergeneeskunde in Vlaanderen en België, ook wetenschappelijk klinisch te werken en erover te publiceren. Hoog in onze prioriteitslijst was zorgen voor goed medisch onderwijs, zowel voor stagiairs geneeskunde, assistenten kindergeneeskunde, maar ook voor andere aangrenzende gebieden als psychologen, pedagogen, diëtisten, verpleegkundigen. Zonder aanstekelijk enthousiaste kinderartsen die mee in dit avontuur wilden stappen, zou dit onmogelijk geweest zijn en ik draag dan ook deze prijs op aan de collega s van het eerste uur: dr. Peeters, dr. Zimmermann, Marc Raes, Philippe Alliet, Guy Massa, Peter Aerssens en de nadien bijgekomen jongere collega s. Misschien brengt het ene ongewild het andere mee, maar zonder het te weten, zijn we gerold in de grote onderwijs-stagebeweging die de naam Cremec 17

18 A. Vesalius nr.1 maart 2014 draagt en in elke provincie een zetel heeft, opgericht door prof. De Groote en zijn werk nadien verder gezet door drie professoren, elk met een eigen accent, die hun voornaam met Paul begint, waarschijnlijk een sine qua non om facultair stage-coördinator te worden: prof. Paul Rutgeerts, prof. Paul Deleyn en prof. Paul Herijgers. Samen met hun ondersteunend team van het stagebureau: Hilde Groenen, Elke Leunen, Annelies Bringhof, prof. Ann Deketelaere en Chris Aubry van het Vaardigheidscentrum. Zij zijn de stuwende krachten achter een beweging die van onze stages in België en buitenland een unicum maken. Ook zij zijn deelgenoot aan deze Alumnusprijs. Binnen onze Cremec Limburg met mijn onafscheidelijke tandem dr. Piet Schurmans, kennen we vele boeiende stagiairsgerichte vergaderingen waarbij de stagiairs zelf ook een grote rol spelen in het onderwijs, zoals indertijd hun Keniaanse tegenhangers, en kunnen we beroep doen op de vele Limburgse stagemeesters, die uren van hun vrije tijd besteden om les te komen geven en toppunt van al ons nog bedanken dat ze les hebben kunnen geven, terwijl wij hen moeten bedanken. U begrijpt dat ik ook hen wil betrekken in deze mooie symbolische prijs. Ondertussen heb ik, samen met mijn echtgenote, de draad van Afrika terug opgenomen en ben ik deelgenoot geworden in diverse derdewereldprojecten van IF, de wereldvereniging van spina bifida waarbij, naast de neurochirurgie, de aandacht vooral gaat naar het oplossen van neurogene incontinentie met zijn secundaire sociale isolatie van deze kinderen. De laatste jaren werd ik ook betrokken bij het fascinerend project LUMOS van deze universiteit en heb ik bewondering voor de vele uren werk achter de schermen, geleverd door drukbezette mensen van deze faculteit, maar met een onverzettelijke wil om te voldoen aan de grote vraag naar goed aangepast Medisch Onderwijs in derdewereldlanden. 18

19 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Tenslotte het warme thuisfront, Carla mijn alles, en onze zes kinderen met hun partners en 12 kleinkinderen, die voor mij een spiegel zijn hoe oprecht, eerlijk en optimistisch te zijn, met jullie in bijzonder deel ik deze prijs uit het diepste van mijn hart. Ik wil eindigen met iedereen oprecht te bedanken en ben fier te behoren tot een universitaire gemeenschap en faculteit die een aantal heel belangrijke prijzen en bijzondere Fondsen in het leven heeft geroepen zoals de Prijs Prof. J. De Groote, die de menselijke betrokkenheid van stagiairs geneeskunde in het licht stelt; de tweejaarlijkse Prijs Prof. J. Vandepitte, die initiatieven op gebied van onderwijs en opleiding in ontwikkelingslanden bekroont; het Marc Vervenne Fonds, met als doel om jonge talentvolle wetenschappers van universiteiten in de armste landen in Afrika te ondersteunen in de uitvoering van een ontwikkelingsrelevant doctoraatsonderzoek dat de lokale gemeenschappen ten goede komt, het fonds met de Nobelprijswinnares voor de vrede: het fonds Leymah Gbowee Scholarship Fund for Leadership for African Women, om West-Afrikaanse meisjes op te leiden om een rol van betekenis te spelen in hun land. Ik ben er zeer fier op! Ik doe dan ook een warme oproep opdat deze universiteit zich niet alleen zou blijven handhaven in de ranking van de betere universiteiten met top onderwijs en wetenschappelijk onderzoek, maar ook een leidende en betekenisvolle rol zou blijven spelen in onderwijs, onderzoek en vooral broodnodige opleiding van academici in derdewereldlanden. Als faculteit en universiteit mag dit niet vrijblijvend en beperkt zijn tot enkelingen, doch moet dit een vast gepland agendapunt blijven van elke faculteit binnen deze universiteit. We zijn dit niet alleen verschuldigd aan onze Leuvense voorgangers maar ook aan de mensen in het Zuiden. Ik dank u Philippe Gillis 19

20 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Lustrumvieringen Lustrumviering 1983 Geachte aanwezigen, collega s, Beste vrienden, vriendinnen, Vandaag vieren we ons 30-jarig lustrum. 30 jaar geleden beëindigden we als plusminus 25-jarigen onze studies geneeskunde; we waren toen met 348, afgerond 350. Dat is intussen reeds 5 jaar verder dan we toen veelal oud waren. 30 jaar lijkt een eeuwigheid! En toch lijkt het - althans in mijn ogen - voorbijgevlogen. 30 jaar in vreugde, maar ook verdriet en lijden. 30 jaar ouder, maar ook wijzer en misschien ook wat rustiger. Je weet immers: meestal komt het wel goed. Eerst en vooral wil ik diegenen benoemen die ons de afgelopen 30 jaar ontvallen zijn: het zijn er 14 in totaal; of toch in zoverre onze info correct is. Dit is de lijst waar ALFAGEN over beschikt en ik hoop dat we niemand vergeten: Patricia Claeys, Pieter Douterlungne, Iryse Geerts, Rudi Goyvaerts, Luc Hameeuw, Peter Hooft, Martine Lievens, Erik Persijn, Eddie Rens, Suzanne Swusten, Erwin van Herzeele, Marc Van Laeken, Yves Versyck en Paul Wolput. In gedachten zijn ze bij ons. Laten we ook even denken aan de nabestaanden die ze nalieten: man of vrouw, kinderen, ouders of andere dierbaren. In die 30 jaar zijn we - zeker in onze professionele relatie als arts - zeer vaak geconfronteerd geweest met ziekte, slecht nieuws en/of overlijden van onze patiënten. Maar natuurlijk ook met vreugdevolle feiten. Dit hoort nu eenmaal bij onze job. Met het ouder worden evenwel, zijn een aantal of meerderen onder ons ook zelf geconfronteerd geweest met eigen ziekte of onvermogen of met ernstige ziekte van partner of eventueel zelfs zijn/haar kind. Naar de toekomst toe, met het ouder worden, kan dit enkel nog toenemen. Dit is nu eenmaal de realiteit, en die kennen we allen maar al te goed. 20

21 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Een aantal van onze jaargenoten hebben me laten weten, dat ze spijtig genoeg - bijvoorbeeld omwille van ziekte - niet kunnen aanwezig zijn. Ik wil hen dan ook via deze weg even en heel anoniem veel sterkte en moed toewensen. Ik hoop voor hen dat ze deze problematiek kunnen overwinnen. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de partners of eventueel kinderen van onze jaargenoten, die een ernstige ziekte of ander probleem doormaken. Het leven heeft mezelf de afgelopen 30 jaar ook niet steeds gespaard. Ik kan misschien ook niet meer wat ik jaar geleden zonder enig probleem aankon. En toch voel ik me gesterkt. Ik heb vooral geleerd te genieten van elke dag, elk gelukkig moment dat ik nog mag spenderen met mijn naaste familie, kinderen, ouders, partner, mijn vrienden, collega s. Ik ben nog steeds gepassioneerd door mijn werk en ik hoop voor jullie dat hetzelfde mag gelden. Dit is misschien iets wat wij de afgelopen 30 jaar hebben mogen leren: nog wat optimistischer te zijn dan vroeger, nog meer trachten de positieve zijden te zoeken in moeilijke situaties. Ik weet het maar al te goed: niet altijd even makkelijk of voor de hand liggend. Toch zijn het goede levenslessen. En daar kan je enkel gelukkig om zijn dat je dit hebt mogen ervaren, leren. Graag wil ik enkele dankwoordjes betuigen. Eerst en vooral aan mijn secretaresse Claartje, die de brieven die ik naar jullie zond, voor me uittypte. 21

22 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Maar zeker ook de dames van het secretariaat van ALFAGEN (Alumnivereniging van de FAculteit GENeeskunde). Deze dames bezorgden me een overzichtslijst met de gegevens van onze jaargenoten en controleerden de inschrijvingen, en overschrijvingen voor deze avond. Ik wil bij deze dan ook het lidmaatschap van ALFAGEN warm aanbevelen. Niet alleen betekent het dat je je universiteit - waar je toch een groot deel van je jonge leven vertoefd hebt - een warm hart toedraagt; je mag ook terecht wel fier zijn op je Alma Mater, die het globaal gezien in de internationale rankings toch echt niet slecht doet. Het lidmaatschap biedt je trouwens ook allerlei voordelen; het is teveel om op te noemen van A tot Z dus som ik er maar enkele op. 4x per jaar krijg je het A.Vesaliustijdschrift toegestuurd: het brengt jou op de hoogte van wat er leeft binnen de vereniging en de faculteit. De Campuskrant valt ook automatisch in je bus. Je krijgt prijsvermindering op je sportkaart (ook jouw kinderen) en kortingen bij bepaalde culturele activiteiten georganiseerd door de KU Leuven, het Leuvens Alumni Orkest en soms zelfs bij het Festival van Vlaanderen. Ook krijg je voordelen in de Faculty Club bij evenementen georganiseerd tijdens weekdagen. Ook kan ik jullie reeds verklappen dat volgend jaar, 2014, een erg bijzonder jaar zal worden aan onze faculteit, onze universiteit, en de stad Leuven. In 2014, vieren we 500 jaar Vesalius en dit zal niet onopgemerkt voorbijgaan. Een hele resem activiteiten staan op het programma: wandelingen, lezingen, boeken, heel wat culturele manifestaties. Het kroonjuweel evenwel wordt echter een tentoonstelling in het M-Museum Leuven van 1 oktober 2014 tem 18 januari Ik zit mee in het fundraising comité en ook de werkgroep Vesalius, en ik kan jullie zonder blozen voorspellen: het wordt echt wat moois! Je kan ook de Ontwikkelingssamenwerking van onze ALFAGEN steunen. Vanmiddag - bij het schrijven van deze speech en lezen van de brochures - merkte ik op dat één van onze jaargenoten ooit de Prijs Prof. Jozef Vandepitte kreeg. Namelijk Toon Bongaerts, werkzaam in Nicaragua, kreeg in 2009 deze prijs die tweejaarlijks wordt toegekend en 2500 euro schenkt aan een project dat duurzame, educatieve projecten in ontwikkelingslanden tracht op te zetten. Tot slot wil ik jullie echt allen van harte danken voor jullie aanwezigheid. Zonder dat ik het melodramatisch wil laten klinken, kan ik - uit de grond van mijn 22

23 nr.1 maart 2014 A. Vesalius hart en in alle eerlijkheid - zeggen, dat ik echt blij ben jullie allen terug te mogen zien. Het doet met oprecht plezier!! Ik ben ook erg blij met de belangrijke aanwezigheid van onze jaargenoten die als arts-professor werkzaam zijn hier aan onze Alma Mater, Gasthuisberg. Ik heb de indruk dat er iets minder aanwezigen zijn dan voorgaande jaren. Mogelijks staat dit grotendeels in verband met mijn - op dit ogenblik - overvolle, te drukke agenda. Hierdoor heb ik wat minder tijd dan voorgaande malen kunnen besteden aan deze viering en ik voel me hierover gedeeltelijk wat schuldig. Ik beloof (of hoop) dat dit over 5 jaar wat beter zal zijn. Ik zou dan graag - net zoals vorige maal - nog iets speciaals doen. Ik heb al enig idee, maar jullie mogen mij ook overladen met nieuwe suggesties!! Erg belangrijk is echt wel het updaten van onze databank en dan vooral de adressen; dit is zulk een handig en snel instrument. Mag ik er nogmaals op aandringen met zoveel als mogelijk adressen (en gewone adressen) te bezorgen. Ik laat een lijst rondgaan: kijk jouw gegevens na en corrigeer indien nodig. Wie weet kan je me ook helpen met nog wat ontbrekende schakels. Ik eindig met een spreuk die ik wel vaker gebruik en enigermate op mij van toepassing is. Zoals jullie wel weten, was ik vroeger wel overal graag bij en dat is eigenlijk nog steeds zo. Ik wil hierbij dus eindigen met een kwinkslag (zonder de afwezigen te willen schofferen, en zeker diegenen die hier niet kunnen zijn omwille van ziekten of andere problemen): Les absents ont toujours tort : de afwezigen hebben steeds ongelijk. Tekst: Dr. Ann Cornelis 23

24 A. Vesalius nr.1 maart 2014 ALumni van de FAculteit GENeeskunde Alumni Faculteit Geneeskunde ALFAGEN vzw en FARMALEUVEN vzw i.s.m. de Faculteit Geneeskunde KU Leuven ALFAGEN VZW 7 de Lenteconcert pianist Luc Devos violiste Jolente De Maeyer Zondag 23 maart 2014 om 16u45 onthaal: 16u00 - deuren: 16u30 Centraal Auditorium Gasthuisberg Leuven Johannes Brahms - Claude Debussy - Frederic Chopin Franz Schubert - W.A.Mozart Na het concert biedt ALFAGEN VZW u een receptie aan Voorverkoop Basisprijs: 28 p.p. Gereduceerde prijs: 18 p.p. voor: Leden van ALFAGEN, FARMALEUVEN of andere alumniverenigingen van de KU Leuven Personeel KU Leuven, UZ Leuven en Associaties Studenten KU Leuven en Associaties en hun partners Kassa: 30 p.p. Info: Parking: De Villa Gasthuisberg Rolstoelgebruikers bereiken het auditorium via het ziekenhuis Reservatie (alleen via overschrijving op de rekening van ALFAGEN vzw: BE BIC: KREDBEBB Vermelding: Concert gevolgd door uw naam en MD-, BW- of personeelsnummer De gereserveerde kaarten liggen klaar aan het onthaal SECRETARIAAT: ALFAGEN vzw, O&N2-bus 400, Herestraat Leuven Tel: info@vesaliusonline.be 24

25 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Nieuws van de faculteit Studiedag voor stageleiders / Uitreiking Prijs Prof. dr. J. De Groote Reeds meer dan twintig jaar lang organiseert de Faculteit Geneeskunde deze prijsuitreiking in aansluiting op de studiedag. Het doelpubliek bestaat uit stageleiders, studenten, stagediensten en opleidingspraktijken, die zo de kans krijgen elkaar te ontmoeten en kennis te nemen van de nieuwste ontwikkelingen aangaande de opleiding geneeskunde en de stage in het bijzonder. Dankzij een lange traditie zijn de organisatoren erin geslaagd om een steeds talrijker wordende groep aan te spreken en vooral om een erg nuttig studie- en informatiemoment aan te bieden. Het thema was dit jaar Reflection and Perfection en er viel natuurlijk ook heel wat te vertellen over de studiehervorming geneeskunde die momenteel aan de gang is. De recente ontwikkelingen rond de contingentering zorgde verder mee voor een levendige discussie. De vernieuwde aanpak van gepersonaliseerde feedback kon heel wat collegae bekoren en de interactieve oefening in ethische reflectie werd erg gesmaakt. Kortom, dit was een zeer zinvolle en nuttige studiedag. Dan volgde de uitreiking van de Prijs Prof. dr. J. De Groote in aanwezigheid van meerdere familiele- Juryvoorzitter dr. Gillis met laureaat Bram Keunen en medegenomineerden Hannah Vanpuyvelde en Ines Frederix. 25

26 A. Vesalius nr.1 maart 2014 den van de professor, die zelf niet aanwezig kon zijn. En blijkbaar waren er dit jaar weer heel wat kandidaten die door de respectievelijke stageleiders en diensten werden voorgedragen. Op zoek gaan naar de primus inter pares is blijkbaar niet makkelijk, maar met een juryvoorzitter als onze Alumnus van het Jaar, dr. Philippe Gillis, kan men gerust zijn in een goede afloop. De winnaar is intussen bekend: Bram Keunen. Bram Keunen Het belangrijkste van deze organisatie is dat de faculteit, de stageleiders en hun diensten, de studenten/ stagiairs en ook de Alumni, hieraan als groep samenwerken. Deze manifestatie is echt een voorbeeld van hoe geïntegreerde samenwerking binnen een faculteit moet en kan lopen. ALFAGEN feliciteert de genomineerden van harte en dankt de organisatie voor al het geleverde werk. Medica Wie zijn we? Els - Cursusdienstverantwoordelijke Zoals elk jaar voorziet onze cursusdienst de studenten van handboeken, cursussen en slides om hun kennis mee te verrijken. Ook al het nodige materiaal voor een dokter of biomedicus in spe hebben wij klaarliggen, en dat allemaal aan studentikoze prijzen. Dit jaar kregen wij eveneens meer dan 3000 studenten één of meerdere keren over de vloer om hen allemaal met een geladen rugzak naar huis te sturen. Dit jaar, met enkele nieuwigheden qua materiaal, staan we opnieuw paraat om hen ook het tweede semester uit de nood te helpen! 26

27 nr.1 maart 2014 A. Vesalius V.l.n.r.. Els, Victor, Isaura, Jeroen, Jasper, Sebastian, Nick, Shana en Kristien Victor - Onderwijscoördinator Geneeskunde Dit semester was zeer druk op onderwijskundig gebied: de nieuwe derde bachelor moest worden samengesteld, de visitatie moest worden voorbereid en ontvangen worden en helemaal tegen het einde van 2013 moest er een actieplan worden bedacht om Minister Onkelinkx en haar plannen om de contingentering af te kalven, te dwarsbomen. Daarnaast waren er uiteraard ook de vele kleinere problemen die in overleg werden opgelost. Volgend semester wordt vast even interessant! Isaura - Secretaris Als secretaris heb ik me de voorbije maanden voornamelijk beziggehouden met de administratieve rompslomp. De bestellingen voor de jaartruien doorgeven, gegevenslijsten opstellen, voorraden aanvullen en natuurlijk verslagen van de verschillende vergaderingen schrijven. Ook heb ik samen met de webmaster een Medica-nieuwsbrief op poten gezet, om onze leden maandelijks te informeren over wat er allemaal in de verschillende werkgroepen van Medica gebeurt. 27

28 A. Vesalius nr.1 maart 2014 Jeroen - Beheerder Als beheerder zie je op een andere manier hoe Medica leeft. En leven doen we, dat kan ik enkel maar beamen als ik kijk naar de vele uren besteed aan het tellen van geld en het uitgeven ervan. Ik moet toegeven dat het tweede vlotter verloopt dan het eerste. Hoe goed we het afgelopen halfjaar hebben gedraaid kan ik op dit moment nog niet zeggen maar ik ben ervan overtuigd dat we, ondanks een tegenvaller, zeer goed bezig zijn. Jasper - Praeses Als praeses zorg ik vooral voor de externe relaties van Medica. Contacten met de alumni-vereniging, de andere kringen, LOKO, Stura,... probeer ik allemaal voor mijn rekening te nemen. Een beetje het gezicht zijn van de kring is mijn voornaamste taak. Ook volg ik zo goed mogelijk het reilen en zeilen van Medica op. Zowel wat betreft binnen als buiten kernraad tracht ik om goed op de hoogte te zijn en te kijken of alles goed draait. Indien nodig stuur ik dan bij, maar tot nu toe is dat amper nodig geweest omdat we zo een goed team hebben! Sebastian - Vice-praeses De voorbije maanden heb ik getracht Jasper zo goed mogelijk bij te staan in zijn taken maar daarnaast heb ik me vooral beziggehouden met de verschillende werkgroepen die Medica rijk is. Ze zorgen voor het organiseren van de talrijke activiteiten die we als Medica aanbieden, zo is er voor ieder wat wils. Dat het ook daar goed zit, zien we bijvoorbeeld aan de behaalde derde plaats op de 24-urenloop en steeds uitverkochte activiteiten. Door hun werking te coördineren en op te volgen, probeer ik mijn steentje bij te dragen aan onze kringwerking. Nick - Coördinator onderwijs Biomedische Wetenschappen BMW heeft een bewogen semester achter de rug. Net zoals de opleiding geneeskunde, werd ook de opleiding BMW gevisiteerd. Al het intensieve werk dat hieraan voorafging, werd mooi bekroond met een eindevaluatie die er allerminst slecht uitzag. Ook werden de voorbereidingen getroffen voor de nieuwe masterrichtingen, die vanaf volgend academiejaar in voege zullen treden. Momenteel zijn we bezig met het leggen van de laatste hand aan een nieuw Biomedisch Congres, zodat we komend semester weer een interessante en succesvolle editie kunnen neerzetten! 28

29 nr.1 maart 2014 A. Vesalius Shana - Barverantwoordelijke Na een intensieve bouw van drie weken waarbij Doc s uitgebreid werd opgeknapt en gepoetst, heeft ook de bar weer drie maanden op volle snelheid gedraaid. Persoonlijke hoogtepunten zijn het buurtoverleg waar amper vier mensen met hun grieven op afkwamen (drie jaar geleden waren dat er nog tachtig), het holebifeestje dat bijzonder populair bleek te zijn en de algemene gemoedelijke sfeer bij de vrijwilligers van het tapteam. Voor nog zo n heerlijk semester teken ik gaarne! Kristien - Coördinator Sociaal/BeMSA Als Coördinator Sociaal/BeMSA heb ik het voorbije semester de integratie van de vroegere WG Sociaal van Medica en de Leuvense afdeling van BeMSA zo goed mogelijk laten proberen verlopen. Het debat rond medische datatechnologie, een week die zich helemaal op de patiënt focuste (eerste keer georganiseerd) en het nieuwe concept van een House-avond waren zeker een succes. Ook organiseerde Leuven een succesvolle National General Assembly voor BeMSA. Naast verdergaan op dit elan staan er voor komend semester nog nieuwe activiteiten op het programma, zoals het Teddy Bear Hospital om jonge patiëntjes te begeleiden. BMW Alumna KU Leuven wint EOS-prijs 2013 KU Leuven-alumna Caroline Eykens heeft de Eos-prijs 2013 gewonnen voor beste scriptie in de harde wetenschappen. Haar onderzoek naar de spierziekte ALS was ook de favoriet van het publiek, dat op de Eos-website kon stemmen. De prijs werd op 17 december 2013 uitgereikt in Cultuurcentrum Hasselt. Eykens, pas afgestudeerd in de biomedische wetenschappen, dankt de prijs aan haar masterproefonderzoek dat perspectief biedt op therapie voor de ongeneeslijke zenuwziekte ALS. Bij patiënten 29

30 A. Vesalius nr.1 maart 2014 met ALS sterven motorische zenuwcellen stelselmatig af, waardoor ze progressief verlamd raken tot ze aan de ziekte overlijden. Die fatale afloop volgt binnen de twee tot vijf jaar na de diagnose. Eén van de strategieën voor nieuwe ALS-behandelingen bestaat erin de overblijvende motorische zenuwcellen zo goed mogelijk te beschermen. Samen met haar collega s aan de KU Leuven, vestigde Caroline de aandacht op de oligodendrocyten. Deze cellen foto Pat Van Hoorebeke staan in nauw contact met de motorische zenuwcellen en voorzien deze van de nodige voedingsstoffen. Bij ALS wordt die functie van de oligodendrocyten verstoord. Eykens onderzocht het verband tussen een belangrijke signaalweg en de werking van oligodendrocyten bij muizen die ALS ontwikkelen. Haar bevindingen toonden aan dat via het blokkeren van deze weg, de oligodendrocyten duidelijk beter functioneren bij de muizen. Als deze aanpak ook bij mensen blijkt te werken, kan ze de ziekte ALS mogelijk vertragen. Dit onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met Annelies Nonneman en onder supervisie van prof. Wim Robberecht en prof. Ludo Van Den Bosch. Momenteel werkt Caroline verder op dit onderwerp als doctoraatsstudente bij het laboratorium voor Neurobiologie (Vesalius Research Center, VIB) aan de KU Leuven. 30

31 nr.1 maart 2014 A. Vesalius De Eos-jury looft de erg complexe studie die door de student op een wonderwel vlotte manier werd samengevat in een journalistiek artikel. Ook het publiek mocht via een online poll mee bepalen welke van de vijf genomineerden de prijs verdiende. Ze registreerden net geen stemmen, die voor een vierde meespeelden in de eindbeslissing van de jury. Ook bij het publiek was Caroline Eykens de favoriete kandidaat met maar liefst 3004 stemmen. Eykens wint een ipad Air, met digitaal abonnement op de vier Eos-magazines in de EOS-app. In het volgende nummer van Eos verschijnt een uitgebreider artikel over Eykens onderzoek. De Eos-prijs maakt deel uit van de Vlaamse Scriptieprijs. Kunst en cultuur ACCO stelt voor Slimmer zorgen voor morgen: Het nieuwe organiseren in theorie en praktijk Auteurs: Benny Corvers en Geert Van Hootegem Uitgever: Acco Publicatiedatum: 2013 Prijs: % = De zorgsector is volop in beweging en nieuwe uitdagingen leiden tot nieuwe recepten om slimmer te gaan werken. De theorie rond Innovatieve Arbeidsorganisatie levert een schat aan ideeën en methodes om organisaties levenskrachtiger te maken en mensen te verbinden rond het primair proces en de klant. In Slimmer Zorgen voor Morgen komt die theorie uitgebreid aan bod en laten verschillende ziekenhuizen en woonzorgcentra uit Belgisch-Limburg zien hoe die principes in de praktijk werken. Dit boek maakt de concepten van de moderne sociotechniek uiterst toegankelijk en levert een pak inspiratie voor iedereen die met organisatievernieuwing aan de slag wil. 31