IBUPROFEN RATIOPHARM 400 MG filmomhulde tabletten. MODULE I : ALGEMENE GEGEVENS Datum : 9 januari : Productinformatie Bladzijde : 1

Transcriptie

1 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 1 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Ibuprofen ratiopharm 400 mg,. 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Ibuprofen ratiopharm 400 mg, bevatten per tablet 400 mg ibuprofen. Voor een volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Filmomhulde tablet. De tablet is licht-oranje, rond en biconvex. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Ibuprofen wordt gebruikt bij de behandeling van: - Koorts en pijn bij griep en verkoudheid of na vaccinatie. - Kiespijn. - Hoofdpijn. - Menstruatiepijn. - Spierpijn. - Reumatische pijn. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering: Koorts en pijn bij griep en verkoudheid of na vaccinatie, kiespijn, hoofdpijn, menstruatiepijn, spierpijn en reumatische pijn: Kinderen Niet voor gebruik door kinderen jonger dan 12 jaar. Volwassenen Voor volwassenen en kinderen vanaf 12 jaar is de eerste dosis 400 mg, zonodig gevolgd door mg per keer; maximaal 1200 mg per etmaal.

2 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 2 Wijze van gebruik: Ouderen NSAID s moeten extra voorzichtig worden gebruikt bij oudere patiënten die sneller last hebben van bijwerkingen en een verhoogd risico hebben van mogelijk fatale gastro-intestinale bloedingen, ulceraties of perforaties (zie rubriek 4.4). Als de behandeling noodzakelijk wordt geacht moet de laagst mogelijke dosis gedurende de kortst mogelijke tijd worden gebruikt die nodig is om de symptomen te bestrijden. De behandeling dient met regelmatige tussenpozen te worden beoordeeld, en moet worden gestaakt als er geen verbetering wordt waargenomen of als intolerantie optreedt. Verminderde nierfunctie Bij patiënten met een lichte tot matige nierfunctiestoornis moet de dosis zo laag mogelijk worden gehouden en gedurende de kortst mogelijke tijd worden gebruikt die nodig is om de symptomen te bestrijden, en de nierfunctie dient gecontroleerd te worden. (Voor patiënten met een ernstig verminderde nierfunctie zie rubriek 4.3). Verminderde leverfunctie Bij patiënten met een lichte tot matige leverfunctiestoornis moet de dosis zo laag mogelijk worden gehouden en gedurende de kortst mogelijke tijd worden gebruikt die nodig is om de symptomen te bestrijden, en de leverfunctie dient gecontroleerd te worden. (Voor patiënten met een ernstig verminderde leverfunctie zie rubriek 4.3). 4.3 Contra-indicaties - overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel of voor één van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen - onopgehelderde hematopoëtische stoornissen - astma-aanvallen of overgevoeligheidsreacties na gebruik van andere prostaglandinesynthetaseremmers in de anamnese - het eerder optreden van gastro-intestinale bloeding of perforatie als gevolg van NSAID gebruik. - actief, of eerder herhaaldelijk optredend maagzweer/bloeding (twee of meer duidelijke periodes van bewezen ulceratie of bloeding), colitis ulcerosa, maagdarmbloedingen of andere bloedingen, zoals cerebrovasculaire bloedingen - ernstige nier- en/of leverinsufficiëntie - patiënten met hemorragische diathese en patiënten die met antistollingsmiddelen worden behandeld. - ernstig hartfalen - het derde trimester van de zwangerschap (zie rubriek 4.6) 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Het gelijktijdig gebruik van Ibuprofen ratiopharm met andere NSAID s inclusief selectieve COX-2 remmers dient te worden vermeden.

3 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 3 - Bij patiënten met ulcusklachten in de anamnese is voorzichtigheid geboden. -- Voorzichtigheid is eveneens geboden bij ouderen en bij patiënten met lever- of nierfunctiestoornissen (zie rubriek 4.2). - Bij het optreden van bloedbeeldafwijkingen of een aanzienlijke leverfunctiestoornis (zie rubriek 4.2) dient de behandeling met ibuprofen te worden gestaakt (zie rubriek 4.8). - Aanpassing van de dosering kan noodzakelijk zijn bij een optredende of verslechterende nierfunctiestoornis (zie rubriek 4.8). - Ibuprofen kan de objectieve en subjectieve verschijnselen die een infectie begeleiden maskeren. Terughoudendheid is derhalve geboden bij toepassing ervan bij patiënten met infecties. - Ouderen hebben meer frequent bijwerkingen van NSAID s, met name gastro-intestinale bloeding en perforatie, welke fataal kunnen zijn (zie rubriek 4.2). - Er zijn enkele aanwijzingen dat middelen die de cyclo-oxygenase/prostaglandine synthese remmen, de vruchtbaarheid van vrouwen verminderen door een effect op de ovulatie. Dit is omkeerbaar door het staken van de behandeling. Indien gebruik gemaakt wordt van de laagste effectieve dosering, gedurende een zo kort mogelijke periode die nodig is om de symptomen te bestrijden, kunnen bijwerkingen tot een minimum beperkt blijven (zie rubriek 4.2 en gastro-intestinale en cardiovasculaire risico s hieronder). Bij langdurige toediening van ibuprofen is regelmatige controle van de leverenzymwaarden, de nierfunctie en het aantal bloedcellen nodig (zie rubriek 4.8). Langdurig gebruik van elk type pijnstiller bij hoofdpijn kan bestaande hoofdpijn verergeren. Als deze situatie zich voordoet of vermoed wordt, moet men een arts raadplegen en moet de behandeling worden stopgezet. Bij patiënten die vaak of dagelijks hoofdpijn hebben ondanks (of ten gevolge van) het regelmatig gebruik van medicatie bij hoofdpijn, dient met rekening te houden met de diagnose hoofdpijn als gevolg van overmatig gebruik van medicatie. In het algemeen kan de inname van pijnstillers op regelmatige basis, met name bij een combinatie van diverse analgetische stoffen, leiden tot permanente nierschade met het risico op nierfalen (analgetische nefropathie). Bij wazig zien of andere veranderingen in het gezichtsvermogen dient de patiënt dit aan de arts te melden (zie rubriek 4.8). Onder de volgende omstandigheden mag ibuprofen alleen worden toegediend na zorgvuldige afweging van de voordelen en de risico s: - congenitale stoornissen van het porfyrine-metabolisme (bijv. acute intermitterende porfyrie) - systemische lupus erythematodes (SLE) en diverse bindweefselaandoeningen Speciale medische supervisie is vereist aansluitend aan een chirurgische ingreep. Patiënten die lijden aan hooikoorts, neuspoliepen, chronische obstructieve respiratoire aandoeningen

4 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 4 (COPD) en patiënten die allergisch zijn voor andere analgetica of geneesmiddelen tegen reuma uit de niet-steroïde ontstekingsremmende/analgetische klasse geneesmiddelen mogen ibuprofen alleen innemen wanneer voldoende voorzorgsmaatregelen in acht worden genomen (beschikbaarheid van eerste hulp apparatuur) en onder direct medisch toezicht, omdat dergelijke patiënten een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van een allergische reactie. Deze kunnen de vorm aannemen van astma-aanvallen (zgn. analgetisch astma), Quincke s oedeem of urticaria. Speciale voorzichtigheid is nodig bij patiënten die allergisch reageren op andere stoffen, omdat zij ook een verhoogd risico hebben op het ervaren van allergische reacties gedurende de toediening van ibuprofen. In uitzonderlijke gevallen kan varicella aanleiding geven tot besmettelijke ernstige complicaties van de huid en weke delen. Tot op heden kan de bijdragende rol van NSAIDs bij de verergering van deze infecties niet worden uitgesloten. Daarom wordt geadviseerd het gebruik van ibuprofen ratiopharm te vermijden indien sprake is van varicella. Cardiovasculaire en cerebrovasculaire effecten Bij patiënten met een geschiedenis van hypertensie en/of hartfalen is voorzichtigheid geboden (overleg met arts of apotheker) vooraf aan de behandeling. Vochtretentie, hypertensie en oedeem zijn gerapporteerd in associatie met een therapie met NSAID s. Gegevens uit klinisch onderzoek en epidemiologische gegevens suggereren dat het gebruik van ibuprofen, vooral bij hoge doseringen (2400 mg per dag) en bij langdurig gebruik geassocieerd kan worden met een klein toegenomen risico op trombose in de arteriën (bijvoorbeeld hartinfarct of beroerte). In het algemeen suggereren epidemiologische studies niet dat lage doseringen van ibuprofen (bijv mg per dag) geassocieerd zijn met een toegenomen risico op hartinfarct. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met een voorgeschiedenis: - Van hypertensie en/of hartfalen (overleg met arts of apotheker voorafgaand aan de behandeling) met vocht vasthouden en oedeem omdat deze werden gemeld in relatie met behandeling met NSAID s. - Patiënten met hypertensie, die niet onder controle is, congestief hartfalen, vastgestelde ischemische hartziekte, perifere ziekte van de arteriën, en/of cerebrovasculaire ziekte dienen alleen behandeld te worden met ibuprofen na zorgvuldige overweging. Dezelfde overweging dient gemaakt te worden voordat een langdurige behandeling wordt gestart bij patiënten met risicofactoren voor cardiovasculaire ziekte (bijvoorbeeld hypertensie, hyperlipidemie, diabetes mellitus en roken). - Ernstige, acute overgevoeligheidsreacties (zoals anafylactische shock) zijn gerapporteerd in zeldzame gevallen. De behandeling dient te worden gestaakt bij de eerste tekenen van een overgevoeligheidsreactie na inname van ibuprofen. Ibuprofen kan een remming van de bloedplaatjes aggregatie geven van voorbijgaande aard. Patiënten met stollingsstoornissen moeten daardoor zorgvuldig in de gaten worden gehouden.

5 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 5 Gastro-intestinale bloeding, ulceratie en perforatie Gastro-intestinale bloeding, ulceratie en perforatie, welke fataal kunnen zijn, zijn gemeld bij het gebruik van alle NSAID s gedurende ieder moment van de behandeling, met of zonder waarschuwende symptomen of het eerder optreden van ernstige gastro-intestinale bijwerkingen. Het risico van gastro-intestinale bloeding, ulceratie en perforatie is groter bij hogere NSAID doseringen, wanneer ulceratie eerder is opgetreden en dan met name indien gecompliceerd door bloeding en perforatie (zie rubriek 4.3 Contra-indicaties) en bij ouderen. Deze patiënten dienen de behandeling te starten met de laagst beschikbare dosering. Combinatiebehandeling met beschermende middelen (bijvoorbeeld misoprostol of protonpomp-remmers) dient bij deze patiënten overwogen te worden alsmede ook bij patiënten die tegelijkertijd lage doseringen acetylsalicylzuur nodig hebben of andere geneesmiddelen gebruiken die waarschijnlijk het gastro-intestinale risico verhogen (zie rubriek 4.5). Patiënten die eerder last hadden van gastrointestinale toxiciteit, met name ouderen, dienen ieder ongebruikelijk abdominaal symptoom (met name bloeding) te melden, met name bij het begin van de behandeling. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die gelijktijdig worden behandeld met geneesmiddelen die het risico van ulceratie of bloeding kunnen verhogen, zoals orale corticosteroïden, anticoagulantia zoals warfarine, selectieve serotonine-heropname-remmers en middelen die de plaatjesaggregatie tegengaan zoals acetylsalicylzuur (zie rubriek 4.5). Wanneer gastrointestinale bloeding of ulceratie optreedt bij patiënten die Ibuprofen ratiopharm krijgen, dient behandeling gestopt te worden. NSAID s dienen met voorzichtigheid gebruikt te worden bij patiënten met gastro-intestinale ziekten in de anamnese (ulcerative colitis, ziekte van Crohn) aangezien deze aandoeningen kunnen verergeren (zie rubriek 4.8). Huidreacties Ernstige huidreacties, waarvan sommige fataal, inclusief exfoliatieve dermatitis, Stevens-Johnson syndroom en toxische epidermale necrolyse zijn zeer zelden gemeld in samenhang met het gebruik van NSAID s (zie rubriek 4.8). Patiënten lijken het grootste risico te lopen op deze reacties bij het begin van de behandeling: in de meerderheid van de gevallen begon de reactie binnen de eerste maand van de behandeling. Behandeling met Ibuprofen ratiopharm dient gestopt te worden bij de eerste verschijnselen van huiduitslag, mucosale laesies of ieder ander signaal van overgevoeligheid. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie - De werkzaamheid van thiazide-diuretica kan verminderd worden, vermoedelijk door met prostaglandinesynthetaseremming in de nier samenhangende natriumretentie. - Ibuprofen kan het effect van ACE-remmers, diuretica en angiotensine-ii antagonisten verminderen. Patiënten dienen voldoende te worden gehydrateerd en men dient te overwegen de nierfunctie te monitoren bij de initiatie van gelijktijdige behandeling en de periode erna. Daarnaast kan gelijktijdige toediening met ACE-rmmers en angiotensine-ii antagonisten het risico op nierfunctieschade vergroten. - Gelijktijdig gebruik van ibuprofen en kaliumsparende diuretica kan hyperkalemie veroorzaken. - Bij gelijktijdig gebruik van ibuprofen en corticosteroïden is er een toegenomen risico op gastrointestinale ulceratie en bloeding (zie rubriek 4.4).

6 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 6 - NSAIDs kunnen de effecten van anticoagulantie zoals warfarine versterken (zie rubriek 4.4) Daarom dient de protrombinetijd gecontroleerd te worden gedurende de eerste weken bij een gecombineerde behandeling en de dosis van het anticoagulans eventueel te worden aangepast. - De hypotensieve werking van bètablokkers kan worden verzwakt. - De ulcerogene werking kan worden versterkt door gelijktijdige toepassing van corticosteroïden (zie rubriek 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik). - In de literatuur zijn individuele gevallen gemeld van door ibuprofen verhoogde plasmaspiegels van digoxine, fenytoïne en lithium. - Het toedienen van ibuprofen gedurende de 24 uur voorafgaande of na methotrexaattoediening kan leiden tot verhoogde concentraties methotrexaat en een verhoogd toxisch effect van dit geneesmiddel. - Er zijn aanwijzingen dat er een verhoogd risico is op haemartrosis en haematoma in HIVpositieve haemofilie patiënten die gelijktijdig behandeld worden met zidovudine en ibuprofen. - Het risico op een nefrotoxisch effect van ciclosporine wordt verhoogd door gelijktijdige toediening met bepaalde NSAID s. Dit effect kan niet worden uitgesloten voor een combinatie van ciclosporine en ibuprofen. - Het risico op niertoxiciteit is verhoogd bij gelijktijdig gebruik van ibuprofen en tacrolimus. - Geneesmiddelen die probenecide of sulfinpyrazon bevatten kunnen de uitscheiding van ibuprofen vertragen. - Er is een toegenomen risico op gastro-intestinale bloeding bij gelijktijdig gebruik van plaatjesaggregatie-remmers en selectieve serotonine-heropname-remmers (SSRI s) (zie rubriek 4.4). - Klinische onderzoeken laten een interactie zien tussen NSAID s en orale antidiabetica (sulfonylureum). Hoewel tot nu toe geen interacties zijn gemeld tussen ibuprofen en sulfonylureum, wordt controle van de bloedglucosespiegels aanbevolen om veiligheidsredenen gedurende gelijktijdige toediening. - Experimentele data geven aan dat ibuprofen het effect van een lage dosis aspirine op de trombocytenaggregatie kan remmen, wanneer ze gelijktijdig worden toegediend. Echter, de beperktheid van deze gegevens en de onzekerheden met betrekking tot extrapolatie van ex vivo data naar de klinische situatie houden in dat er geen harde conclusies kunnen worden getrokken in geval van regelmatig ibuprofen gebruik, en een klinisch relevant effect onwaarschijnlijk wordt geacht in geval van incidenteel ibuprofen gebruik (zie rubriek 5.1). 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap Remming van prostaglandinesynthese kan de zwangerschap en/of de embryonale/foetale ontwikkeling nadelig beïnvloeden. Gegevens uit epidemiologisch onderzoek suggereren een verhoogd risico op miskramen en op cardiale malformaties en gastroschisis na het gebruik van prostaglandinesyntheseremmers in de vroege fase van de zwangerschap. Het absolute risico op cardiovasculaire malformatie werd verhoogd van minder dan 1% tot ongeveer 1,5%. Er wordt aangenomen dat het risico toeneemt met de dosering en duur van de behandeling. Het toedienen van prostaglandine syntheseremmers in dieren, resulteerde in een verhoogd pre- en post-implantatie verlies en embryo-foetale letaliteit. Daarnaast werd een verhoogde incidentie van diverse malformaties,

7 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 7 inclusief cardiovasculaire, gemeld in dieren die een prostaglandine syntheseremmer hebben gekregen gedurende de periode van organogenese. Tijdens het eerste en tweede trimester van de zwangerschap moet ibuprofen ratiopharm niet worden gebruikt tenzij dit duidelijk noodzakelijk is. Als ibuprofen wordt gebruikt bij een vrouw die probeert zwanger te worden, of tijdens het eerste of tweede trimester van de zwangerschap, dan dient de dosering zo laag mogelijk gehouden te worden en de behandeling dient zo kort mogelijk te duren. Tijdens het derde trimester van de zwangerschap kunnen alle prostaglandinesyntheseremmers de foetus blootstellen aan: - cardiopulmonaire toxiciteit (voortijdig sluiten van de ductus arteriosus en pulmonaire hypertensie) - renale disfunctie, wat zich kan ontwikkelen tot nierfalen met oligo-hydroamniose en kunnen de moeder en neonaat aan het eind van de zwangerschap blootstellen aan: - mogelijk verlenging van de bloedingstijd, een antiaggregatie effect wat zelfs bij zeer lage doseringen kan voorkomen - remming van de contractie van de uterus wat resulteert in een uitgestelde of verlengde bevalling Tengevolge hiervan is ibuprofen gecontra-indiceerd tijdens het derde trimester van de zwangerschap. Farmacologische effecten zoals weeënremming, voortijdig sluiting van de ductus arteriosus Botalli, een verhoogde bloedingsneiging bij moeder en kind en meer oedeemvorming bij de moeder zijn voor de prostaglandinesynthetaseremmers beschreven. Borstvoeding Ibuprofen en zijn metabolieten verschijnen in zeer lage concentraties in de moedermelk. Omdat er geen negatieve effecten bekend zijn voor het kind, is er geen algemene reden om de borstvoeding te onderbreken bij kortdurende behandeling. Wanneer langdurige behandeling of hogere doseringen worden voorgeschreven, dan dient het stoppen met borstvoeding te worden overwogen. Vruchtbaarheid Het gebruik van ibuprofen kan nadelige invloed hebben op de vruchtbaarheid van de vrouw. Dit is omkeerbaar door het staken van de behandeling. Overleg met uw arts wordt aangeraden. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Omdat bijwerking op het centrale zenuwstelsel, zoals vermoeidheid, duizeligheid of zichtvermindering bij het gebruik van hoge doses ibuprofen kunnen optreden, wordt het besturen van een motorrijtuig en het verrichten van potentieel gevaarlijke en oplettendheid vereisende werkzaamheden afgeraden. Dit effect is duidelijker in combinatie met alcohol. Wanneer Ibuprofen ratiopharm slechts eenmalig of gedurende een korte periode wordt toegediend als pijnstiller, dan zijn geen speciale voorzorgsmaatregelen nodig. 4.8 Bijwerkingen

8 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 8 Gastro-intestinaal De meest voorkomende bijwerkingen zijn van gastro-intestinale aard. Maagzweren, perforaties of gastro-intestinale bloedingen, soms fataal, met name bij ouderen, kunnen voorkomen (zie speciale waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik). Misselijkheid, braken, diarree, flatulentie, constipatie, dyspepsie, abdominale pijn, bloed in de ontlasting, haematemesis, ulceratieve stomatitis, verergering van colitis en de ziekte van Crohn (zie rubriek 4.4) zijn gemeld na toediening. Gastritis werd minder vaak waargenomen. Oedeemvorming, hypertensie en hartfalen zijn gerapporteerd in associatie met behandeling met NSAID s. De bijwerkingen zijn meestal dosisafhankelijk. Vooral de kans op het optreden van gastro-intestinale bloedingen hangt af van het doseringsbereik en de behandelduur. Voor andere bekende risicofactoren, zie rubriek 4.4. Gegevens uit klinisch onderzoek en epidemiologische gegevens suggereren dat het gebruik van ibuprofen vooral bij hoge doseringen (2400 mg per dag) en bij langdurig gebruik, geassocieerd kan worden met een klein toegenomen risico op trombose in de arteriën (bijvoorbeeld myocardinfarct of beroerte)(zie rubriek 4.4). De bijwerkingen zijn minder frequent als de maximale dagelijkse dosis 1200 mg is. # Zie Beschrijving van de geselecteerde bijwerking De beoordeling van de bijwerkingen wordt gewoonlijk gebaseerd op de onderstaande frequenties: zeer vaak ( 1/10), vaak ( 1/100, <1/10), soms ( 1/1.000, <1/100), zelden ( 1/10.000, <1/1.000), zeer zelden (<1/10.000), niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald). Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zeer zelden: hematopoëtische stoornissen (anemie, leukopenie, trombocytopenie, pancytopenie, agranulocytose). # Immuunsysteemaandoeningen Soms: overgevoeligheidsreacties zoals urticaria, pruritus, purpura en exantheem, evenals astmaaanvallen (soms met hypotensie) (zie rubriek 4.4). Zelden: lupus erythematodes. Zeer zelden: ernstige overgevoeligheidsreacties. De symptomen kunnen o.a. zijn: gezichtsoedeem, zwelling van de tong, interne laryngeale zwelling met luchtwegvernauwing, dyspneu, tachycardie,

9 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 9 bloeddrukdaling tot aan levensbedreigende shock (zie rubriek 4.4). Exacerbatie van infectiegerelateerde ontstekingen gelijktijdig met het gebruik van NSAID s (zie rubriek 4.4). # Psychische stoornissen Zelden: depressie, verwardheid, hallucinaties, psychotische reacties. Zenuwstelselaandoeningen Vaak: hoofdpijn (zie rubriek 4.4), slaperigheid, vertigo, vermoeidheid, agitatie, duizeligheid, slapeloosheid, prikkelbaarheid. Zeer zelden: aseptische meningitis #. Oogaandoeningen Soms: gezichtsstoornissen (zie rubriek 4.4) #. Zelden: toxische amblyopie. Evenwichtsorgaan- en ooraandoeningen Zelden: tinnitus. Hartaandoeningen Zeer zelden: palpitaties, hartfalen (zie rubriek 4.4), myocardinfarct, acuut pulmonaal oedeem, oedeem (zie rubriek 4.4). Bloedvataandoeningen Zeer zelden: hypertensie (zie rubriek 4.4). Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Soms: rhinitis, bronchospasme. Maagdarmstelselaandoeningen Zeer vaak: gastro-intestinale aandoeningen zoals brandend maagzuur, dyspepsie, buikpijn en misselijkheid, braken, flatulentie, diarree, obstipatie. Vaak: gastro-intestinale ulcera, soms met bloeding en perforatie (zie rubriek 4.4), verborgen bloedverlies dat kan leiden tot anemie, melaena, haematemese, ulceratieve stomatitis, colitis, exacerbatie van inflammatoire darmziekte, complicaties van colondivertikels (perforatie, fistula). Soms: gastritis. Zeer zelden: oesofagitis, pancreatitis, intestinale stricturen. Lever- en galaandoeningen Zeer zelden: leverfunctiestoornis, leverbeschadiging, vooral bij langdurig gebruik, leverfalen, acute hepatitis, geelzucht. Huid- en onderhuidaandoeningen Soms: fotosensitiviteit.

10 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 10 Zeer zelden: huiduitslag met blaarvorming waaronder Stevens-Johnson syndroom en toxische epidermale necrolyse. Nier- en urinewegaandoeningen Soms: ontstaan van oedeem, vooral bij patiënten met arteriële hypertensie of nierinsufficiëntie, nefrotisch syndroom, interstitiële nefritis die gepaard kan gaan met nierfalen #. Zeer zelden: renale papillaire necrose bij langdurig gebruik. # Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen Zeer zelden: stoornissen in de menstruatiecyclus. Onderzoeken Zelden: verhoging van bloedureumstikstof, serumtransaminasen en alkalische fosfatase, verlaging van hemoglobine- en hematocrietwaarden, remming van de trombocytenaggregatie, verlengde bloedingstijd, verlaging van serumcalcium, verhoging van serumurinezuur. Beschrijving van de geselecteerde bijwerking Bloed- en lymfestelselaandoeningen De eerste symptomen of tekenen van bloedbeeldafwijkingen kunnen o.a. zijn: koorts, keelpijn, mondzweertjes, op griep lijkende symptomen, ernstige vermoeidheid, neus- en huidbloeding. Deze bloeddyscrasieën kunnen optreden in het bijzonder na langdurig gebruik van hoge doses (zie rubriek 4.4). Immuunsysteemaandoeningen Indien tijdens het gebruik van ibuprofen verschijnselen van infectie voor de eerste keer optreden of verslechteren, dan wordt de patiënt aangeraden om onmiddellijk medische hulp te zoeken. Men dient zich ervan te vergewissen of een anti-infectieuze of anti-biotische behandeling is geïndiceerd. Zenuwstelselaandoeningen In geïsoleerde gevallen kunnen tijdens het gebruik van ibuprofen verschijnselen van aseptische meningitis optreden, zoals stijve nek, hoofdpijn, misselijkheid, braken, koorts of verminderd bewustzijn. Systemische lupus erythematodes (SLE) of andere collageenziekten vormen risicofactoren voor een ernstige uiting van een gegeneraliseerde overgevoeligheidsreactie. Patiënten met SLE of andere collageenziekten zijn gevoeliger voor het optreden van aseptische meningitis. Oogaandoeningen Reversibele effecten op het oog zoals toxische amblyopie, wazig zien en verandering in kleurperceptie zijn beschreven. In dat geval dient de het gebruik van ibuprofen gestaakt te worden. Nier- en urinewegaandoeningen Diverse gradaties van nierfunctievermindering kunnen optreden, met name bij langdurig gebruik van hogere doses.

11 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 11 Een acute daling van de nierfunctie kan ook geassocieerd zijn met een gegeneraliseerde overgevoeligheidsreactie (zie rubriek 4.4). 4.9 Overdosering Na overdosering kunnen de volgende symptomen optreden: misselijkheid, braken (bloed) en diarree (bloed), duizeligheid, nystagmus en diplopie, hoofdpijn, maagpijn en oorsuizen. Bij ernstige intoxicatie tevens nierfunctiestoornis, hypotensie en coma (het is niet duidelijk of de nierfunctiestoornis een gevolg is van de intoxicatie dan wel van de hypotensie). De maag dient zo snel mogelijk te worden geledigd. Indien mogelijk de patiënt laten braken. Indien bewustzijnsverlies is opgetreden dient maagspoeling plaats te vinden. Na maagspoeling kunnen geactiveerde kool en natriumsulfaat worden achtergelaten. Geforceerde diurese en hemodialyse zijn niet zinvol daar ibuprofen sterk wordt gemetaboliseerd en bijna volledig aan eiwit is gebonden. Verder symptomatisch behandelen. Er is geen specifiek antidotum. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: Propionzuurderivaten. ATC-code: M01AE01 Ibuprofen is een prostaglandinesynthetaseremmer met analgetische, anti-inflammatoire en antipyretische eigenschappen. Experimentele data geven aan dat ibuprofen het effect van een lage dosis aspirine op de trombocytenaggregatie kan remmen, wanneer ze gelijktijdig worden toegediend. In één studie, waarbij een eenmalige dosis ibuprofen 400 mg was ingenomen binnen 8 uur vóór of binnen 30 minuten na toediening van een dosis immediate release aspirine (81 mg), trad een verminderde werking van ASA op de vorming van tromboxaan of trombocytenaggregatie op. Echter, de beperktheid van deze gegevens en de onzekerheden met betrekking tot extrapolatie van ex vivo data naar de klinische situatie houden in dat er geen harde conclusies kunnen worden getrokken in geval van regelmatig ibuprofen gebruik, en een klinisch relevant effect onwaarschijnlijk wordt geacht in geval van incidenteel ibuprofen gebruik (zie rubriek 4.5). 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Absorptie Na orale toediening wordt ibuprofen snel geabsorbeerd; de maximale plasmaconcentratie wordt na 1 tot 2 uur bereikt.

12 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : 12 Distributie Ibuprofen wordt voor 99% aan plasma-eiwitten gebonden. Ibuprofen verdeelt zich hoofdzakelijk over het plasma-compartiment. Het diffundeert langzaam naar synoviale ruimtes; van hieruit wordt ibuprofen trager geëlimineerd dan uit plasma. Biotransformatie In de lever vindt hoofdzakelijk hydroxylering en carboxylering van de isobutylgroep plaats. De metabolieten bezitten geen aantoonbare activiteit. Eliminatie De plasmahalfwaardetijd bedraagt 1,5-2,5 uur. Meer dan 90% van een dosis wordt in de urine teruggevonden als metabolieten en hun conjugaten. Minder dan 1% wordt als onveranderd ibuprofen uitgescheiden via de urine. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Geen bijzonderheden. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Tabletkern: Voorverstijfseld zetmeel. Natrium croscarmellose Methylhydroxypropylcellulose Stearinezuur (E570) Watervrij colloïdaal siliciumdioxide (E551) Tabletomhulling: Methylhydroxypropylcellulose Polyethyleenglycol Titaandioxide (E171) IJzeroxide geel (E172) IJzeroxide rood (E172) 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 5 jaar

13 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Voor dit geneesmiddel zijn er geen speciale bewaarcondities. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking HDPE potten met 500 tabletten. PVC/Al blisterverpakkingen à 20 of 30 tabletten. PVC/Al blisterverpakkingen in eenheidsafleververpakkingen à 50 (50x1) tabletten. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Geen bijzondere vereisten. Alle ongebruikte producten en afvalstoffen dienen te worden vernietigd overeenkomstig lokale voorschriften. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN ratiopharm Nederland bv Swensweg GA Haarlem Nederland. 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN RVG DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING Goedkeuringsdatum: 20 januari DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste gedeeltelijke wijziging betreft de rubrieken 4.3, 4.4, 4.5, 4.8 en 5.1: 14 januari 2015

14 1.3.1 : Productinformatie Bladzijde : v.ES