[Meidoorn] Beschrijving: Vindplaats: Algemene Naam: Meidoorn Wetenschappelijke Naam: Crataegus monogyna. Levenscyclus

Transcriptie

1 [Meidoorn] Algemene Naam: Meidoorn Wetenschappelijke Naam: Crataegus monogyna De meidoorn is een kleine boom of struik, maar heeft grote doornen. De bloemen hebben een lekkere geur en zijn mooi wit met vijf bloemblaadjes. Meidoornbessen zijn donkerrood en vlezig. Meidoorn vind je vooral in hagen en aan bosranden. Bloeiseizoen: mei-juli Vruchten: De meidoorn draagt bessen tussen september en november. De zaden van de meidoorn zijn heel moeilijk om te laten kiemen. De zaadjes worden verspreid door dieren (vooral vogels en muizen) die de bessen opeten. Gebruik: Omdat meidoorn scherpe doornen heeft, is het de ideale struik om als omheining dienst te doen. Vroeger werden schapen en koeien in de wei gehouden dankzij een haag van meidoorn. Heel wat zoogdieren en vogels wonen graag in een meidoornhaag. De doornen van deze haag beschermen hen namelijk tegen roofdieren. Bovendien kunnen ze ook eten van de lekkere bessen.

2 [Rode klaver] Algemene Naam: Rode klaver Wetenschappelijke Naam: Trifolium pratense Rode klaver groeit laag tussen het gras. De bloemetjes zijn rood tot paars en staan dicht bij elkaar in bolvorm. De bladeren bestaan uit drie deelblaadjes waarop vaak een witte halve maan te zien is. Je vindt rode klaver in graslanden, langs wegen en op braakliggende gronden. De harde zaadmantel moet gebroken worden zodat het zaadje erin water kan opnemen. In de natuur gebeurt dit wanneer het zaad wordt opgegeten. Gebruik: Rode klaver helpt om de grond vruchtbaar te maken, op dezelfde manier als mest. Daarom wordt het soms op velden gezaaid. Bloeiseizoen: mei-september Vruchten: Meestal tussen juni en oktober Klaverzaad heeft hulp nodig om te kiemen. De zaden worden door dieren meegedragen of vallen gewoon op de grond. Al eens een klavertje-vier gevonden? Deze zeldzame variant met vier deelblaadjes in plaats van drie brengt jou geluk!

3 [Bosmuis] Algemene Naam: Bosmuis Wetenschappelijke Naam: Apodemus sylvaticus Het voorplantingsseizoen loopt van maart tot oktober en piekt in juli en augustus. Een vrouwtje krijgt één tot twee keer jongen per jaar. Deze worden geboren in de nestkamer onder de grond. Deze kamer is lekker zacht gemaakt met bladeren, mos en reepjes gras. Per worp zijn er 4 tot 7 jongen. Ze worden blind en kaal geboren. In het wild wordt de bosmuis maximum twee jaar oud. Zwangerschap bij de bosmuis duurt ongeveer 20 dagen. Bosmuisjes hebben een donkerbruine rug. Hun buik is zilverachtig van kleur. Hun lange staart is bovenaan donker en onderaan licht. Ze hebben lange snorharen, grote zwarte ogen en grote ronde oren. Bosmuizen worden maximum 10 cm lang. Mannetjes zijn iets groter dan vrouwtjes. Bosmuizen graven met hun voorpoten en hun tanden een ondergronds hol met een nestkamer en een voorraadkamer. Bosmuizen zijn echte nachtdieren: ze komen pas uit hun nest gekropen als het donker is. Op nachten met een volle maan is de bosmuis minder actief. Voeding: Bosmuizen zijn echte alleseters. Ze leven van graan, noten, vruchten en bessen. Maar ook paddenstoelen, zaden en mos staan op het menu. In de winter heeft de bosmuis dan weer een voorkeur voor rupsen, spinnen en slakken. Een bosmuis kan sprongen maken van wel 80cm ver. Dat is 8 keer zijn eigen lichaamslengte!

4 [Zanglijster] Algemene Naam: Zanglijster Wetenschappelijke Naam: Turdus philomelos Het vrouwtje bouwt een komvormig nest uit gras en mos, meestal in een takvork van een struik of een boom. De lijster besteedt veel aandacht aan de binnenkant van het nest: ze gebruikt fijne stukjes hout en leem om de muren helemaal in te strijken. Per nest legt een vrouwtje 3 tot 6 eitjes. De eitjes zijn lichtblauw met enkele zwarte vlekken. Ook nadat de jongen uitgevlogen zijn, worden ze nog twee weken verzorgd door de ouders. Het uitbroeden van de eieren duurt ongeveer 15 dagen. Lijsters zijn echte zangvogels: de zang is luid en heel erg levendig. Zingen doen ze vanuit een hoge plek: een boomtop of een dak. De rug van de zanglijster is bruin, de buik is eerder wit met bruinzwarte vlekken. Lijsters worden ongeveer 23 cm groot. Zanglijsters leven overal waar ze beschutting vinden van bomen en hagen. Je vindt ze dus in bossen, parken of tuinen met veel struikgewas. Voeding: Lijsters eten insecten en slakken. Typisch voor de zanglijster is het stukslaan van slakkenhuizen op een vaste plek. Die noemt men de smidse. Daarnaast eet de lijster ook fruit. En natuurlijk is hij ook verzot op lijsterbessen. Vroeger werd de lijster massaal gevangen om op te eten. Sinds 1967 is dit in België gelukkig verboden. Maar in Frankrijk is lijsterpaté nog steeds een delicatesse

5 [Ekster] Algemene Naam: Ekster Wetenschappelijke Naam: Pica pica Eksters hebben een heel opvallend wit-zwart verenkleed en een zeer lange, groenglanzende staart. Op zijn vleugels heeft hij een blauwe metaalglans. Volwassen eksters zijn (met staart) tussen de 40 en 50 cm lang. De poten en snavel van een ekster zijn zwart. Eksters houden van open landschappen met verspreide bosjes, of (hoge) bomenrijen. Tegenwoordig zie je ze heel vaak in parken en tuinen. Het vrouwtje legt 5 tot 8 blauwgroene eieren met bruingrijze vlekjes. Voeding: Eksters eten eigenlijk alles. Het liefst voeden ze zich met rupsen en insecten, maar ook aas, eieren van andere vogels, eikels, okkernoten en granen staan op het menu. Eksters maken grote nesten, hoog in de boom, van twijgen, wortels en aarde. Het nest heeft een dak en een verborgen ingang om de jonge dieren te beschermen. Eksters bouwen wel 40 dagen aan hun stevige nest. Het wordt vaak meerdere jaren achter elkaar gebruikt. Eksterpaartjes blijven levenslang samen Na 18 dagen broeden komen de jongen uit hun ei. Ze verlaten het nest na drie weken. Eksters zijn heel nieuwsgierig. Als ze iets zien dat ze niet kennen, zullen ze dat zeker komen onderzoeken. Als de vogel neerzit, dan houdt hij zijn staart zorgvuldig van de grond.

6 [Hommel] Algemene Naam: Hommel Wetenschappelijke Naam: Bombus Hommels lijken goed op bijen. Ze zijn dan ook familie van elkaar. Grote verschillen zijn de beharing en het nest. Een hommel heeft veel meer haar en kan daardoor beter tegen de kou. Zijn nest is dan weer veel rommeliger dan dat van een bij. Enkel de koningin overleeft de winterkou. Na de winter zoekt ze een nestplaats en begint daar met eitjes leggen. Uit deze eitjes komen werksters die stuifmeel en nectar verzamelen Op het einde van de zomer kunnen sommige eitjes ook uitgroeien tot mannetjes of tot een nieuwe koningin. Het lichaam van een hommel bestaat uit drie onderdelen: een kop, een borststuk en een achterlijf. Hommels hebben zes poten, en aan de achterste poten hangt er een soort mandje om stuifmeel te verzamelen. Met hun angel steken hommels alleen als ze zich heel erg in het nauw gedreven voelen. Hommels vind je overal in Europa, maar ook in Azië en Amerika. Er zijn zo n 250 soorten hommels. Daarvan komen er 70 soorten voor in Europa. Hommels zijn enkel geïnteresseerd in bloemen, je zal dus geen last hebben van hommels rond je eten of drinken. Net zoals bijen zijn hommels heel belangrijk voor de bestuiving van allerlei bloemen. Hommels hebben een uitrolbare tong, waardoor ze bij nectar kunnen die voor bijen te ver in de bloem verstopt zit. Boeren die groenten telen zoals aubergine, paprika, courgette, zetten vaak een speciale hommelkast om de bestuiving van hun gewassen te helpen. Want enkel een bestoven bloem groeit uit tot een vrucht. Op het lijf van één hommel staan gemiddeld evenveel haren als op een eekhoorn! Die laatste is nochtans véél groter