Merels op vakantie! Maandelijkse Digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel uit Vinkeveen. Augustus 2016 Jaargang 24, Nummer 7

Transcriptie

1 Maandelijkse Digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel uit Vinkeveen Augustus 2016 Jaargang 24, Nummer 7 Merels op vakantie! 1 emerel Jaargang 24, Nummer 7

2 VAN DE VOORZITTER Goud, zilver, brons. Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als fietsen in Rio want uit deze sport kwam het eerste eremetaal. Naast de euforie bij deze medailles zien we ook tranen en een dramatische valpartij. Alle emotionele aspecten kwamen voorbij in zinderend spannende wedstrijden. De een is heel dankbaar met brons, de ander kan bij zilver niet eens een glimlach op het gelaat krijgen. Allemaal denken ze voor goud in aanmerking te komen omdat ze zich allemaal suf trainen. Net alsof al die anderen stil zitten. Deze realiteit is altijd hard en eeuwige roem zelden haalbaar. Zo heeft de een plots last van de lies en is voor de ander de finish 25 cm te ver en voor weer een ander is de finish dichterbij dan gedacht. De Merel is gelukkig vrij van deze hectiek. Wij krijgen geen sancties van de voorzitter voor een avondje stappen, vriend(inn)enbezoek en een pilsje in de hand. Wij gaan ontspannende weken tegemoet met veel heel leuke Merelactiviteiten zonder kans op goud maar wel met een gouden sfeer. Want over 14 dagen is het clubweekend. De routes zijn verkend. Het hotel is prachtig, de routes voeren ons door Nederland, België en Duitsland met schitterende routes door de Peel, langs de Ruhr en over de heuvels van Limburg. De Merels gaan weer genieten. En veertien dagen later is het groot feest. In de Schans gaan we op zaterdag 10 september ons lustrum vieren. Te beginnen s middags met een fietstocht voor het hele gezin en s avonds een gezellig samenzijn rond de BBQ. Huub Konst, onze oprichter van inmiddels 92 jaren heeft toegezegd aanwezig te zijn. Veel Merels en partners hebben zich al aangemeld. Zij die dit nog niet hebben gedaan hebben nog 14 dagen de tijd. Goud verdienen eigenlijk een hele grote groep Merelleden die altijd op de vaste mereldagen deelnemen. Zij vormen de kern en het hart van de vereniging die ervoor zorgen dat de Merel, 40 jaar na de oprichting nog een bloeiende en actieve vereniging kan zijn. Alle merelleden wens ik fijne dagen toe tijdens het clubweekend en op het lustrumfeest. Ook daarbuiten blijven we uiteraard onze rondjes fietsen en wens ik ieder weer veel, maar vooral veilige fietskilometers toe. Enno Steenhuis Geertsema (voorzitter TTC de Merel) COLOFON De emerel is de maandelijkse digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel. De emerel verschijnt elf keer per jaar, in alle maanden behalve januari. De emerel wordt per verzonden naar alle leden, donateurs, sponsoren en adverteerders van onze vereniging. Ook belangstellenden kunnen zich op de verzendlijst laten plaatsen. Bestuur: Enno Steenhuis Geertsema steenhuis31@zonnet.nl Voorzitter Stefanie Miltenburg info@ttcdemerel.nl Secretaris Gijs Ekelschot penning.merel@ziggo.nl Penningmeester Alex Wolf awolf@dds.nl Bestuurslid Hans Hazeleger hans.hazeleger@ziggo.nl Coördinator Toertochten Ledenadministratie: Tom Zuijdervliet info@ttcdemerel.nl Fietscompetitie: Henk Mulder mulder7@xs4all.nl emerel: Frans de Koning Loes Kuijper redactie@ttcdemerel.nl Website: Richard Morssink Erelid: H.A. Könst Vrijwilliger(s) v.h. jaar: Gerard de Graaff Clublocatie: Eetcafé De Schans, Uitweg 1, Vinkeveen TTC De Merel is aangesloten bij de NTFU, de overkoepelende organisatie van alle fietsverenigingen in Nederland ( 2 emerel Jaargang 24, Nummer 7

3 MEREL-NIEUWS Clubweekend van Augustus 2016 Het Clubweekend nadert nu met rasse schreden. Zo n weekend is toch altijd een hoogtepunt van het Merelseizoen, hetgeen ook nu weer blijkt uit het flinke aantal inschrijvingen. Vrijdag 26 augustus vertrekken 27 Merels vanaf De Schans naar Roermond om 3 dagen in het Limburgse land, in België en in Duitsland mooie fietsroutes te rijden. Het Theaterhotel De Oranjerie in het centrum van Roermond is bezocht en ook de routes zijn voorgereden. Momenteel wordt aan die routes de laatste hand gelegd. Het belooft een mooi weekend te worden met daarbij hopelijk nog goed zomerweer. Dat verhoogt de sfeer, hoewel Merels zelf ook zeer goed in staat zijn om het Merelgevoel met elkaar te delen. Het team Enno en Jan Ziekenboeg In de emerel van mei meldden we over de pech die Richard Reurings op 9 mei jl. overkwam. Halverwege juli kwamen we hem tegen in zijn tuigje dat hij behoorlijk zat begon te worden. Maar het belangrijkste is dat het herstel steeds goed vordert. Op 8 augustus zijn er opnieuw foto s gemaakt en op 12 augustus krijgt hij de uitslag. Als de uitslag gunstig is dan kan hij beginnen met het afbouwen van de ondersteuning. René van Bemmelen had na de verrassingstocht een onaangename ontmoeting met een auto. Dat is nog niet eens zo lang geleden en het goede nieuws is dat hij aan de Midzomertoer alweer mee kon doen. Menigeen complimenteerde hem daarmee, al vond hij de schouderklopjes op zijn linker schouder wat minder aangenaam... 3 emerel Jaargang 24, Nummer 7

4 Uitnodiging feestdag 8 e lustrumviering Zaterdag 10 september 2016 Zaterdagmiddag Dan organiseert de lustrumcommissie een gezellige familielustrumfietstocht voor de leden en hun directe familieleden. Deze tocht is ook geschikt voor de jongere mens en staat in het teken van rustig fietsen en genieten van onze mooie omgeving. Er worden 2 routes uitgepijld, een route van 25 km voor de dikke banden en een route van 50 km voor de racefietsen. Om uur worden jullie ontvangen in Eetcafé de Schans met een drankje en iets lekkers waarna de tocht om uur individueel of in groepsverband aanvangt. Zaterdagavond Worden jullie met partner tussen en uur ook in Eetcafé de Schans verwacht voor een feestavond met uitgebreide barbecue en enkele leuke verrassingen in de loop van de avond. Er is o.a. muziek, een verrassend optreden van een mystery guest! en een dansvloer. Alle ingrediënten voor een zeer succesvolle avond. De avond duurt tot uur. Aan alle deelnemers worden bij binnenkomst 4 consumptiebonnen verstrekt, daarna voor eigen rekening. Graag opgave voor onze lustrumfeestdag vóór 1 september op het mailadres van André Kroeze kroeze54@zonnet.nl onder vermelding van: 1. deelname aan de fietstocht met aantal personen 2. deelname aan de feestavond wel of niet met partner. Tot 10 september!! André Kroeze & Rob van Essen (lustrumcommissie TTC de Merel) 4 emerel Jaargang 24, Nummer 7

5 Zweden en een beetje historisch besef bij De Merel door Anton van Senten Donderdag 21 juli rijd ik weer mee met de donderdag-groep van TTC De Merel. Ik probeer dat 1x per twee weken te doen; al een beetje afbouwen richting pensioen, zogezegd. Het is prima weer, de zon laat zich goed zien en er zijn nog een paar jongere deelnemers, werkenden, die een dagje vrij genomen hebben. We gaan naar Leidschendam, zo wordt er in goed overleg, zijnde Gerard s voorstel, besloten. Wat is daar speciaal aan, vraag ik Enno? Ja, je hebt daar een haventje en een sluis, een leuk plekje. Wij op weg, eerst 50 km tegen de - rustige - wind in met een gangetje van km/uur, achter de voorrijders Gerard de Graaff en Gerd Doornekamp. Het is weer een prachtige route. We zoeken het water op, dat is wel duidelijk. Eerst dwars door de Langeraarse plas, over een pad en brug wel te verstaan, vervolgens de Braassemmermeer en de Wijde Aa, langs de Oude Rijn en dan onder de A4 door naar het Rijn- Schie-kanaal, wat overgaat in de Vliet, later Trekvliet genoemd tot in Leidschendam. We pauzeren bij Ristorante-Pizzaria Fratelli, met inderdaad Italiaanse bediening, zo te horen aan de voertaal van het personeel onderling. Buiten op het terras is het Nederlands of een beetje Engels. Ik weet ook niet hoe dat komt Onderweg hebben wij de Insulinde zien varen, onder Zweedse vlag. Dit motorjacht vaart in dezelfde richting als wij fietsen. Die zullen wel niet helemaal uit het Noorden gekomen zijn, zeggen we tegen elkaar. De passagiers zullen wel Zweedse roots hebben, denken we! Dan zitten we op het terras, aan het water van de Trekvliet, inderdaad bij de sluis, ofschoon ik geen haventje heb gezien, te genieten van het fraaie weer. Er worden een paar schepen geschut en we vragen ons af of het water nu stijgt of daalt in die sluis. We komen er niet uit, maar de 2e schut zien we plots de Insulinde de sluis in varen. Een man en een vrouw aan boord, geklets in een of ander vreemd taaltje, maar wel duidelijk uit het Hoge Noorden. Enno zegt, is dat eigenlijk wel de Zweedse vlag? Er zaten twee wimpels aan, maar blauw met een geel kruis is toch echt Zweden, denk ik dan, of was het net andersom? Maar goed, Enno stapt op de schipper af en gaat vragen waar ze nu echt vandaan komen. Wij vangen het Skagerrak op, maar dat is toch Noorwegen, dacht ik, maar verder niets. Enkele minuten later en Enno inmiddels heel wat wijzer geworden, doet Enno verslag: Jazeker, ze komen uit Zweden, zij hebben gevaren via het Skagerrak en de Noordzee, nu dwars door Nederland. Enno had een hele uitleg gehad over de betekenis van de wimpels, maar na het Skagerrak en de Noordzee, wist Enno het helemaal niets meer van wat onze Zweedse vriend hem had toevertrouwd. De vrouw op het voordek hield tijdens het schutten het schip continue in de gaten, terwijl man/vriend-lief met Enno kletste. Maar hoe was het nu ook alweer, omhoog of naar beneden en wat is het verval? Het Zweedse schip, een meter of 17 lang, schatte ik, schutte richting Rijswijk en het waterpeil steeg een klein beetje! Thuis toch even opgezocht: In het Rijn-Schiekanaal tussen Voorschoten en Den Haag ligt de Sluis Leidschendam. Deze schutsluis met puntdeuren wordt door de provincie Zuid-Holland beheerd en bediend. De huidige sluis is gebouwd tussen 1886 en Sinds 2006 vindt de bediening elektrisch plaats vanuit het naastgelegen sluiswachtershuisje op het Sluisplein in Leidschendam. De negentiendeeeuwse sluis, het sluiswachtershuisje en de op- 5 emerel Jaargang 24, Nummer 7

6 haalbruggen staan sinds 1998 op de Rijksmonumentenlijst. Blijkbaar was er net groot onderhoud uitgevoerd, waarbij de mechanische aandrijvingen van de sluisdeuren en schuiven werden vervangen. Ook het sluiswachtershuisje was in oude glorie hersteld. Het stond er echt schitterend bij! De een vindt het prachtig, de ander zegt het lijkt nergens op, zo n allegaartje. Er wordt trouwens nog volop gebouwd daar, dus soms moesten we een beetje omrijden. De sluis ligt ongeveer op de plaats waar vroeger de Vliet was afgedamd. Van 1281 tot 1648 was hier, als onderdeel van de landscheiding (grens) tussen de hoogheemraadschappen Rijnland en Delfland een overtoom, pas daarna werd een sluis gebouwd. De dam en de sluis waren en zijn nodig vanwege het verschil in waterpeil tussen de twee waterschappen: Delfland hanteert thans een peil van NAP -0.43m en Rijnland hanteert een peil van NAP -0,62m in de winter en NAP -0,59m in de zomer. Het antwoord op onze vraag is dus: het verval is - slechts - 16 cm. Dan naar zondag 24 juli Zo n 17 Merels hebben zich verzameld bij De Schans in Vinkeveen en dan begint het. Waar gaan we naartoe, roept de een? De Paddestoel roept iemand, Enno geheten. Een ander geeft (uiteraard) een andere route aan. Dat is op zich gelukkig, zoveel mensen die een route weten, maar het wordt lastiger als de een wel een koffiehuis kent en de ander juist niet. Kortom, de snelle groep gaat naar de Oranjesluizen en de minder snelle groep gaat naar De Paddestoel. Onder leiding van Joop Roeleveld vertrekken we en zoeken opnieuw het water op. Langs de Vinkeveense Plassen op weg naar het Gein. Dan een klein stukje langs het kanaal op weg naar de oude Zuiderzee. Tegenwoordig heet dat deel waar we fietsen, het IJmeer, met een zeer grote variatie aan architectuur als we naar de huizen kijken. We rijden via IJburg naar het Zeeburger-eiland en daar liggen ze dan, de Oranjesluizen. Joop geeft een zeer korte uitleg, voor de details kijk je maar op internet, zegt hij. Wij vragen ons af, hoe oud is het en wat is het verval. Dat laatste schijnt toch iedere keer weer een interessant gegeven te zijn. Dan de geschiedenis: De Oranjesluizen zijn een complex van schutsluizen in het IJ. Ze vormen de grens tussen het Binnen- en het Buiten-IJ en dragen bij aan het op peil houden van de waterhoogte in het Noordzeekanaal. Ze zorgen er ook voor dat er niet te veel zilt water uit het Noordzeekanaal in het IJsselmeer komt. Het complex strekt zich uit van het dorp Schellingwoude op de noordoever van het IJ tot de noordpunt van het Zeeburgereiland, een plek die vroeger bekendstond als de Paardenhoek. Het bestaat uit drie kleinere sluizen, bedoeld voor kleine beroepsvaart en pleziervaart, een grote sluis voor de binnenvaart, en twee vispassages. De kleinere sluizen hebben deuren die open en dicht kunnen klappen. 6 emerel Jaargang 24, Nummer 7

7 De schutkolken van deze sluizen meten 14 bij 67 meter (twee stuks) en 18 bij 90 meter. De grote sluis, de in 1995 toegevoegde Prins Willem- Alexandersluis, heeft een kolk van 24 bij 200 meter en schuifdeuren die over een hydrovoet glijden: een zeer dunne laag water. De sluizen worden bediend vanuit twee bedieningsgebouwen. zijn, ook al is het Joop, en dus besloten we toch maar even te wachten. Bij toeval was dit op de Diemer Zeedijk 27, vlak voor een zeer oud pand. Hans Hazeleger gaf direct uitleg, dat is het oude Gemeenschapshuis van het Hoogheemraadschap van de Zeeburg en Diemerdijk'. In vroeger tijden zouden Hans bazen hier vertoefd hebben, vandaar! Je raadt het al, ook dit huis is stokoud. Het stamt uit 1726, het is een Amsterdams monument en het is onlangs in 2014 gerestaureerd. Zoals op de foto te zien is, staat een deel hiervan momenteel in de verhuur. Jaarlijks passeren ongeveer schepen door de sluizen. Wandelaars en fietsers kunnen over de sluizen het IJ oversteken. Ook is er een vispassage, waar een grote variatie van vissoorten gebruik van maakt. Die sluizen zagen we duidelijk, maar ik geloof niet dat iemand die vispassage ontdekt heeft. Misschien dat Joop dat nog eens kan uitzoeken? Trouwens, op 25 september 1872 voer het eerste schip door de Oranjesluizen, dat inderdaad een machtig complex is. Na al die historie op weg naar het koffiehuis, dat Joop een paar maanden eerder al eens had aangedaan. Zit die tent toch nog op slot! Joop kon er niet over uit! Dan maar terug naar de Camping Zeeburg, daar zagen we het terras al vol zitten. Weer op de fiets moest en zou Joop toch even verhaal halen, bij zijn koffietent, die dicht was. Rij maar door, ik haal jullie wel in, sprak hij achteloos. Dat zou natuurlijk onbegonnen werk Via deze Diemer Zeedijk en het architectonische hoogstandje de Nescio-brug, langs het eerste Diem en het tweede Diem, ja ook dat zijn watertjes, de Weespertrekvaart opgezocht. Vervolgens langs de Gaasp en de Gaasperplas naar het Abcouder Meer. Via de Holendrecht nog even naar het - ook al - historische Voetangel, maar daarover later meer, om via de Botshol weer te eindigen in Vinkeveen. Een prachtige rit, met historische waarden! 7 emerel Jaargang 24, Nummer 7

8 De 3 V s Vakantie... Fietsend doorheen het heuvellandschap van Kent, werd ik in verwarring gebracht door onderstaand verkeersbord. Waarom ligt Ham niet bij Sandwich, dat zou toch veel praktischer zijn? Moet je eerst je Ham ophalen en daarna nog 2.5 mijl doorfietsen voor de Sandwich. En wat als je een broodje kaas wil? Ik ben er niet uitgekomen en ben een andere kant op gefietst. Rare jongens die Britten (maar wel aardig!) Koen Marques Verzuchting... Je hebt weleens dat, als het niet gaat zoals je wilt verzucht: Waar ben ik aan begonnen! Tijdens een recente rit heeft Enno daar een variant op gevonden toen hij met Dirk en Gerard een rondje Amerongse Berg fietste. Er was veel zon, het was liefst 30 gr. C. Toen hij, tot zijn eigen onvrede, wéér wat achterop was geraakt verzuchtte hij: Hadden we gisteren maar gefietst want toen had ik goede benen. Maar ja, gisteren heb ik niet gefietst! Vreemd... Maar gekker als dit moet het toch niet worden..!! Wat zou de reden zijn waarom Mirjam deze foto van Enno heeft kunnen maken? 1. Is hij zich in de haast vergeten goed aan te kleden. 2. Is het een soort van modeshow. 3. Wil hij iets achter uit zijn shirt pakken, maar kon hij er niet bij. 4. Enno is de enige die jullie hierop een juist antwoord kan geven. 8 emerel Jaargang 24, Nummer 7

9 Voorbereidingen clubweekend Roermond! door Mirjam van der Spek Als voorbereiding voor het clubweekend had Enno gevraagd of we, Sjoerd de Boer en ik, een ritje wilden voorrijden voor de snelle groep met een afstand van 160 km. Aardig als we zijn en gek op fietsen ook nog heel toevallig, gingen we op weg. Om 6 u 's morgens werd ik opgehaald. Niet alleen door Sjoerd maar ook door Rene Elenbaas en Peter van Adrichem. De fietsen en Peter werden ingeladen in het busje van Rene. Ik nam riant plaats bij Sjoerd in de auto. N a een voorspoedige rit naar Roermond parkeerden we de auto in de garage en stapten het hotel binnen. Ondertussen kwam de regen al met bakken uit de lucht. Optimistisch al we waren namen we eerst nog koffie. Het zou natuurlijk kunnen stoppen met regenen. Omdat we inzagen dat dat niet ging lukken trokken we ons regenjasje aan smeerden de benen nog eens extra in met vet uit een potje van Rene en zetten onze Garmin's aan. Zodra we het hotel uit waren begon de zoektocht. Want de een zei 'We moeten links en de ander zei we moeten rechts' Een derde variant hierop was links zeggen en rechts gaan. Na de Garmin's te hebben herladen en weer herladen kwamen we er toch uit. Onze regenjasjes deden goede zaken deze dag. De hemeldauw plensde er zo af en toe nog een schepje extra bovenop. We hadden het gezellig en reden gestaag door. Ons doel immers van deze dag was niet piepen over de regen. Ontdekken of de bedachte rit ook daadwerkelijk gefietst kon worden dat was de opdracht voor vandaag. Het ging goed. Mooie paden, leuke plaatsjes en voor we het wisten stonden we in Duitsland. En meteen zagen we daar een enorme uitdaging in de vorm van een giga plas en een slikkerig en drapperig modderpad. Het pad had geen andere weg dan doorgaan dus zat er niks anders op. Met gevaar voor eigen leven (ik bedoel maar dat je in die bende zal vallen). En met tranen in mijn ogen omdat mijn fiets echt gruwelijk vies werd ( ja echt, ik ben zo zuinig op mijn fijne fiets) bedachten we dat dit geen doen was met een stelletje laagvliegende Merels. Voor dit pad waren twee oplossingen: dempen en plempen of schrappen en alternatief trappen. Onze eerste stop was in een leuk klein gezellig dorpje met een zo mogelijk nog gezelliger lunchgelegenheid. Het was zo klein dat we er bijna voorbij reden. Deze stop gaan we zeker bezoeken al was het alleen maar omdat er een man met een boek aan een tafeltje alleen zat die met volle overtuiging beweerde dat het met een half uur echt droog werd. We namen koffie met vlaai en bedachten ons na dat half uur dat Limburgers een andere tijdwaarneming hebben dan dat het boven de rivieren-volk heeft. Ja inderdaad je raad het al... het was nog steeds niet droog. Het water kwam nog harder naar beneden. De eerste meters na de stop waren koud. Daar kwam snel verandering in. Met het nog niet verteerde gebak in onze maag ging de weg na 200 meter direct omhoog. 9 emerel Jaargang 24, Nummer 7

10 Het links en rechts gaf zo heel soms nog wat problemen en daar heb ik wel een oplossing voor. Echt zo simpel, zelfs voor blond uit een potje. Plak een RODE sticker RECHTS op je STUUR. ROOD=RECHTS. Zo ongekunsteld kan het zijn. We kamen nog meer weggetjes tegen waarvan er direct al begonnen als een grindpad, wat ons niet zo'n heel goed idee leek, dus zochten we alternatieven. Weer gingen we omhoog. Behalve ik. Ik stond stil en ging niet meer voor of achteruit. Geen beweging meer in te krijgen. Een kwestie van verkeerd schakelen laten we het daar maar op houden. En verder wil ik het er niet over hebben. ;-) Sommige paden waren zo smal dat je maar moest hopen dat je voorganger in een goede bui was en geen hekel aan je zou hebben. Want het water was dichtbij, de takken kon je lekker laten zwiepen en zo hier en daar waren de gaten in de weg heuse kraters. Bij de volgende stop werden we alweer heel hartelijk ontvangen. De terras verwarming ging aan. De drankjes geserveerd en zo konden we onder het genot van een pannenkoek of een lekkere uitsmijter moed verzamelen voor het laatste stuk. Peter gaf de weg aan op het laatste stuk. De andere Garmin's hadden de hoop opgegeven en waren een stille dood gestorven. Rene reed band twee nog lek en met het windje mee kwamen we als een stelletje verzopen bosnegers bij het hotel aan. Het is goed dat er geen moddertax bestaat. Want als dat zo zou zijn dan waren we nu echt blut. In het Theater-café, was de bediening top en het eten heerlijk. Wij kijken uit naar een gezellig en hopelijk regenloze rit tijdens het clubweekend. Maar geloof ons zelfs mèt regen is dit nog een leuke rit. 10 emerel Jaargang 24, Nummer 7

11 Sneu op de Spelen Het weggedeelte van het wielrennen bij de Olympische Spelen zit er weer op. Vanavond begint het baangedeelte. Als jullie dit lezen is dat waarschijnlijk al achter de rug. Maar nu is alleen het weggedeelte achter de rug: een wegrace (voor mannen en vrouwen) en een tijdrit (voor mannen en vrouwen). Van de wegrace heb ik niets gezien. Ik zat op de fiets in Engeland en ging daarna maar douchen toen het niet lukte om de televisie in het hotel aan de praat te krijgen. Bij het avondeten hoorde ik dat Greg van Avermaet had gewonnen. Greg wie?, zullen de meeste niet-wielerliefhebbers hebben gezegd. Want als er één kleurloze renner is, één kleurloze sneue wieltjesplakker, dan is het Greg wel. Goed, hij wint af en toe een ritje. Maar dat is dan ook alles. Als het moet, staat hij er niet. Behalve nu. Maar ik kan er niet over oordelen, want ik heb het niet gezien. Het is in ieder geval een winnaar die je over een paar weken bent vergeten. Dan de dames, een dag later. Heb ik ook niet gezien. We zaten in de auto, ergens in Vlaanderen. Onderweg naar huis. Op de autoradio zoekend naar Sporza. Toen we die zender eigenlijk hadden gevonden, was er nog een paar honderd meter te gaan. Anna van der Breggen won. Een terechte winnaar, zeiden we meteen. En nu nog. Maar toen wisten we niet wat Annemiek van Vleuten was overkomen. Ik heb het later in de herhaling gezien. Kippenvel. Gelukkig wist ik toen al dat het goed was afgelopen. Maar je zult het maar, net als jullie, live hebben gezien. De door Tom Zuijdervliet zekere gouden medaille heeft Annemiek niet behaald. Dat is sneu voor haar. Wat zeg ik? Heel erg sneu. Maar ook voor Anna zal er altijd een bijsmaak aan zitten. Goud dankzij het ongeluk van een ander. Van je kamergenote nog wel. Drie dagen later liet Ellen van Dijk een zekere gouden medaille uit handen glippen. Door een stuurfoutje. En dan blijkt dat heel Nederland verstand heeft van wielrennen. Hoe vaak ik al niet heb moeten horen dat Ellen een stomme fout heeft gemaakt? Waarom ze niet meteen heeft tegengestuurd? Ja, dat weet Ellen zelf ook wel. Maar zo simpel is het niet. Een tijdrijder kijkt niet vooruit, maar vlak voor zich op de grond. Als je dan merkt dat je op het randje zit, dan is het meestal al te laat. Probeer het zelf maar eens uit. Ga maar eens op een lijn rijden terwijl je naar die lijn kijkt. Dat red je niet. Dat lukt je alleen als je niet naar de lijn kijkt, maar recht voor je. Naar een punt in de verte. Anna leeft nu met de sneue wetenschap dat ze het brons heeft te danken aan een fout van Ellen. De uitslag van de tijdrit heren? Daar kunnen we allemaal mee leven. Allemaal? Nee, niet allemaal. Tom Dumoulin niet. Maar die komt over vier jaar zeker aan de beurt. Als hij al enkele gouden WK s achter de rug heeft. Dan moet hij wel beloven dat hij in de voorbereiding geen Tour gaat rijden. En niets breekt. Reageren? tom.zuijdervliet@gmail.com 11 emerel Jaargang 24, Nummer 7

12 Fietscompetitie TTC de Merel Opmerkingen: geen Stand Puntencompetitie (uitgedrukt in punten): Maand: juli totaal vorige maanden juli positie tov vorige maand punten punten punten (i) (i) (i) Dames: 1 Mirjam Spek, van der Margot Kompier Stefanie Miltenburg Ria Ekelschot Marjan Hart, van 't Heren (< 55 jaar): 1 Hans Hazeleger Richard Wagenaar Jan-Willem Bouwman Heren (55 t/m 64 jaar): 1 Anton Senten, van Alex Wolf Sjoerd Boer, de Aad Hart, van 't Tom Zuijdervliet Peter Meijer Paul Ruiter Peter Graaff, de Marius Oosterom Bert Fakkeldij Leo Greft, van der Richard Reurings Heren (65 jaar en ouder): 1 Ger Hulsman Enno Steenhuis Gerard Graaff, de Kees Graaff, de Gijs Ekelschot Jan Alblas Kees Smit Dick Winters Henk Mulder emerel Jaargang 24, Nummer 7

13 Stand Kilometercompetitie (uitgedrukt in kilometers!!): Maand: juli totaal juli vorige maanden kilometers kilometers kilometers positie tov vorige maand (i) (i) (i) 1 Sjoerd Boer, de Jan-Willem Bouwman Tom Zuijdervliet Gerard Graaff, de Jan Alblas Kees Smit Enno Steenhuis Richard Wagenaar Mirjam Spek, van der Anton Senten, van Marius Oosterom Ger Hulsman Gijs Ekelschot Margot Kompier Kees Graaff, de Dick Winters Bert Fakkeldij Alex Wolf Aad Hart, van 't Ria Ekelschot Peter Meijer Marjan Hart, van 't Paul Ruiter Hans Hazeleger Stefanie Miltenburg Leo Greft, van der Peter Graaff, de Richard Reurings Henk Mulder (i) gezakt tov vorige maand positie tov vorige maand onveranderd gestegen tov vorige maand 13 emerel Jaargang 24, Nummer 7

14 Midzomertoer 2016: een winderige rit door Frans de Koning Zaterdag 6 augustus werd het al aangekondigd: het zal morgen af en toe regenen en er zal een aardig beetje wind staan. Nou zijn de weerberichten over het algemeen niet zo erg betrouwbaar maar verdomd, deze keer hadden ze het wat de wind betreft bijna goed. Bijna, want de voorspelde windkracht 5 voelde toch wel aan als tenminste 6! Waarschijnlijk hebben een flink aantal leden niet naar de weerberichten gekeken want er waren toch maar weer 23 deelnemers. In groepen van 11 en 12 werd gestart nadat Margot had aangegeven hoe ze het vandaag wilde hebben. Met de wind in de rug duurde het nogal even alvorens de snelle groep uit het zicht was. Het werd een zeer gevarieerde tocht waarbij we verwonderd opkeken bij Huizen alvorens we de Stichtse Brug op reden. In de eerste plaats omdat er een hardloper midden op het fietspad bleef lopen terwijl wij er met een gangetje van ruim 30 km aan kwamen fietsen. Wat bezield zo iemand toch? En in de tweede plaats dat er al zoveel gebouwd was op weg naar de brug die we nog nooit met zoveel snelheid hadden genomen. Lekker windje in de rug... Even langs het Gooimeer en dan het bos in waar we vorig jaar nogal wat hindernissen hadden te nemen na de nachtelijke storm. De koffie op het druk bezette terras van Haddock en nog wat ging vergezeld van de door Stefanie al aangekondigde uitstekende appeltaart of cheesecake met een frambozensausje. Wat een rust in vergelijking met vorig jaar! En dan weer op weg met een wat grotere groep omdat er enkele snelle rijders bij ons aansloten. Eerst door het bos en dan opnieuw langs het water waar de wind door niets werd gehinderd en ik was blij dat we bovenop de Holland Brug aankwamen. Het voelde niet als windkracht 5! En dat zou tot nagenoeg de Schans zo blijven. Wat hebben Joyce en Sjoerd een werk verzet! Daarbij hielden ze ook de hele weg goed rekening met hun achterban. Na bochten en oversteken even inhouden tot iedereen weer was aangesloten, hetgeen de rust in een groep ten goede komt. Vakwerk! Een ding viel mij nogal op: Sjoerd houdt na de vele kilometers die hij rijdt lang niet meer zoveel wind tegen! Na precies 100 km zat de rit er op en pas na een uitgebreid bad kreeg ik een goed gevoel over de rit van die ochtend en kon ik rustig kijken naar de fietsende dames in hun Olympische rit, die na een horrorscenario toch nog eindigde in een Nederlandse overwinning. Volle bak met al die Merels 14 emerel Jaargang 24, Nummer 7

15 De generatie van de Selfies door André van den Berg Al fietsend langs de Nederlandse dreven valt het mij op dat de wereld echt heel snel is veranderd. De tijd van ongestoord fietsen is allang voorbij, mede door de toch wel erg vaak negatieve reacties op het gedrag van vele wielrenners die nog steeds te vaak denken alleen op de wereld te zijn hetgeen ik natuurlijk ten zeerste betreur. Want laten we eerlijk zijn, het is toch leven en laten leven. Maar wat mij nog meer opvalt is het feit dat men tegenwoordig zo nodig overal een selfie moet maken. U weet wel: jezelf of samen fietsend met zus, broer, vriend, vriendin of bekende een selfie met je telefoon. Het gebeurt op de fiets, op het terras, het voetbalveld, in de bioscoop, op straat, terras, pashokje C&A, Bijenkorf, M&S, Sarah, Primark, het voormalig V&D, bij La Place, tijdens het winkelen bij Mediamarkt, onder de douche, bij de Gym of sportschool, volleybal, tennis etc. Daarna deze foto s plaatsen op internet in de hoop dat velen deze foto liken en je bent weer helemaal happy. Ik noem deze generatie dan ook de Generatie van de selfies en ze zijn volgens mij narcistisch. De reden waarom ik op het idee kwam er iets over te schrijven komt doordat ik in Spanje sprak met een psycholoog op een terrasje in Torrevieja waar ik tijdens het fietsen was beland. De psycholoog heette Andres Montagnés en deze vertelde mij tijdens het zien van het maken van een Selfie door een Spaanse dame met haar vriendje, dat het narcisme (nou ja, het is een vorm van narcisme) weer helemaal terug is en men op deze wijze aan iedereen maar wil laten zien hoe leuk ze het wel hebben. De sociale media zijn dan ook niet meer weg te denken in onze maatschappij. Voor sommigen is het de manier om nog in contact te blijven met vrienden, vriendinnen kennissen in Verweggistan of om informatie inzake hun liefhebberijen te krijgen dan wel te geven. Voor weer anderen is het een medium om aan de wereld te laten zien hoe leuk en gelukkig ze wel zijn of het hebben en hopen dat anderen hen zal liken. Dan pas is het top. Minder leuke kanten zie je echt niet middels Selfies. Het is nu eenmaal een trend onder de jongelui om de zaken mooier voor te doen dan ze zijn. Zelf heb ik het gevoel dat men middels sociale media meer gaat communiceren en weinig of niet meer en profiel met elkaar praat. Daardoor ontstaat er steeds meer eenzaamheid, want het digitale leven is makkelijker en je hoeft er niet de deur voor uit. Daardoor wordt het echte contact tussen mensen steeds minder. Ik sprak terug uit Spanje een vriendinnetje van mijn kleinzoon van 17 die vrolijk meldde dat zij middels instagram ruim volgers had na het plaatsen van ca. 500 foto s.inmiddels heeft ze haar account opgeheven want is ze tot de ontdekking gekomen dat al die foto s geen reëel beeld geven van de werkelijkheid en op vreselijke wijze kunnen worden misbruikt. Feitelijk werkte ze mee aan het in stand houden van de verplichting om gelukkig te zijn en dat aan iedereen te laten weten terwijl er nog nooit zoveel mensen met een depressie zijn geweest als nu. Dit alles heeft te maken met het imago van de jongeren. Alle details worden op internet gepubliceerd en hoe gevaarlijk kan dat zijn. En als je daar niet bij bent dan stel je niets voor. Volgens een onderzoek wat psycholoog Andres heeft gedaan definieert hij de jongeren van vandaag als onafhankelijk, nieuwsgierig en op de hoogte van de risico s van de nieuwe technologie. Meer dan 80% van de jongeren geeft toe de informatie van anderen te checken op Facebook of ander medium. Dit is vast voer en werk voor psychologen, want volgens mij zullen de behandelingen van stress en depressiviteit dan ook alleen maar ernstig toenemen. Jongelui vergelijken hun leven vaak met anderen op internet. Vooral het feit dat die mooier en gelukkiger zijn tast hun zelfvertrouwen aan en vertelde Andres mij, dat dit het probleem van de toekomst wordt als het gedrag van de jongelui niet veranderd. Ik ben bang dat Andres daarin gelijk gaat krijgen. Dus ouders, er is volgens mij werk aan de winkel! Gebruik sociale media op gepaste, beperkte 15 emerel Jaargang 24, Nummer 7

16 en verantwoordde wijze en geef niet te veel prijs. Gebruik het als mogelijkheid en niet als middel om je status van geluk te tonen om anderen te overstijgen of niet doordachte foto s te plaatsen met alle mogelijke gevolgen van dien. Alleen al daarom kan af en toe opsteken op een terrasje ook voor een fietsers een leerzaam maar ook onderzoekend moment zijn, wat je kunt verpakken in een verhaaltje. Om te laten zien wat ik voor Selfie heb gemaakt voeg ik hem toe. Te koop Beste Merels, Een flinke poos terug ben ik lid geweest van jullie vereniging. Maar al enige tijd gebruik ik mijn racefiets niet meer. Dat vind ik zonde, en daarom heb ik 'm te koop gezet. Ik verkoop de fiets, een TREK damesracefiets, compleet met accessoires en als de koper het wil, heb ik ook nog kleding te koop. Zie mijn advertentie op marktplaats. Vraagprijs is 500,00 Een proefrondje doen is natuurlijk prima! Sandra Beers 16 emerel Jaargang 24, Nummer 7

17 Utrechts Kampioenschap Tijdrijden 2016 Op 28 augustus vindt het Utrechts Kampioenschap Tijdrijden plaatst. De tijdrit is toegankelijk voor alle wielrenners, ook die van buiten Utrecht. Er zijn 180 plekken en je kunt je nog inschrijven! We zouden het erg leuk vinden als je dit bericht met je leden deelt! Utrechts Kampioenschap Tijdrijden 2016 Na de succesvolle eerste editie op 't Lint vindt op zondag 28 augustus opnieuw het enige echte Utrechts Kampioenschap Tijdrijden plaats. Een individuele tijdrit van 13,5 kilometer vanaf de Plofsluis in Nieuwegein. Wie kroont zich tot de Utrechtse kampioen(e) van het tijdrijden? Parcours De organisatie wil wielerliefhebbers een mooi en uitdagend parcours bieden in de buurt van de stad Utrecht. En dat is gelukt! Deelnemers krijgen de unieke kans om op volle kracht over het Sluispad en de prachtige Lekdijk te denderen. Maar niet ongestraft: de laatste 4 kilometers gaan over de klinkers van de beruchte Kanaaldijk Zuid. Een afwisselende ronde van 13,5 kilometer met mooie uitzichten en alle gelegenheid om je leeg te fietsen. Bij de Plofsluis wordt een sfeervol start- en finishplein ingericht. In de bijlage een overzicht van de route. De route is ook te bekijken via de volgende link: Een Utrechts kampioenschap, voor iedereen Het UKT is een officiële wedstrijd van de KNWU. Er is een wedstrijd voor licentiehouders en een Funklasse voor wielrenners zonder licentie. Iedereen die het leuk vindt kan dus meedoen. Ook enthousiastelingen zonder tijdritfiets en - ervaring. Het is een open kampioenschap dus je hoeft niet uit Utrecht te komen. In totaal kunnen we maximaal 180 deelnemers laten starten. En we hebben dit jaar een primeur: de strijd om de snelste Utrechter. Er is een ereprijs voor de snelste heer en dame uit de provincie Utrecht. Aanmelden en informatie Deelnemers dienen zich vooraf in te schrijven. Dit kan tot 19 augustus, via Let op: max 180 deelnemers! Op onze website vind je tevens een uitgebreide parcoursbeschrijving, een globaal programma en praktische informatie voor deelnemers en toeschouwers. Je kunt het evenement ook volgen via / Sportieve groet, De organisatie van het Utrechts Kampioenschap Tijdrijden (Stichting Ronde van de Maliebaan) 17 emerel Jaargang 24, Nummer 7

18 Oranje Peloton Tocht Paleis Soestdijk 2 oktober 2016 Op zondag 2 oktober klinkt het startschot voor de tweede Oranje Peloton Tocht. Met Start/Finish in de voortuin van het majestueuze Paleis Soestdijk en de aanwezigheid van Leontien Zijlaard-van Moorsel en de professionele wielerploeg Roompot - Oranje Peloton een niet te missen evenement voor alle sportieve en recreatieve toerfietsers met een Oranjehart en passie voor de wielersport. Inschrijving is incl.: Startgelegenheid voor 70, 115 of 170 km Oranje Peloton Windvest zonder mouwen (t.w.v. 34,95) 1/5 Staatslot met XL (t.w.v. 3,50) Stuurbordje met startnummer Loterij op startnummer (met kans op diverse prijzen) Duidelijk uitgepijlde routes Verzorgingsposten aan de start, onderweg en bij de finish Uitgebreide deelnemersinformatie Bewaakte fietsenstalling Gratis parkeergelegenheid Technische assistentie Medische assistentie Fotoservice Inschrijving is mogelijk via deze link. Bike Motion Benelux 2016 Hij komt er weer aan! De beurs voor alle sportieve fietsers. Zin om eens lekker te gaan struinen en wellicht een nieuwe fiets aan te schaffen? Koop dan nu alvast je kaartje online. 18 emerel Jaargang 24, Nummer 7

19 FIETSPROGRAMMA TTC DE MEREL (t/m 18 september 2016) 17 augustus woensdag Woensdagavondrit uur CR km 18 augustus donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km 21 augustus zondag Zondagrit 8.30 uur CR km 24 augustus woensdag Woensdagavondrit uur CR km 26 augustus donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km augustus vrijdag t/m CLUBWEEKEND 8.00 uur BCR km zondag 31 augustus woensdag Woensdagavondrit uur CR km 1 september donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km 4 september zondag Zondagrit 8.30 uur CR km 7 september woensdag Woensdagavondrit uur CR km 8 september donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km 11 september zondag Ladiesday 9.00 uur CTT 100 km 14 september woensdag Woensdagavondrit uur CR km 15 september donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km 18 september zondag Rabobank Knooppuntenroute 8.30 uur VTT km BCR = Besloten clubrit in groepsverband, alleen voor Merelleden CR = Wekelijkse clubritten in groepsverband VTT = Vrije Toertocht (uitgepijlde rit niet in groepsverband) CTT = Clubtoertocht (in groepsverband door toerleiders georganiseerd, gastrijders welkom) UR = Uitgepijlde route GD = Opbrengst naar een goed doel De zondagsritten starten bij Eetcafé De Schans, Uitweg 1, Vinkeveen. De woensdag- en donderdagtochten starten bij Smit Fietsen, Stationsweg 1/3, Wilnis. Bij alle ritten is het dragen van een valhelm verplicht. 19 emerel Jaargang 24, Nummer 7