Bomenwandelroute in het centrum van Ommen langs (nationale) monumentale en beeldbepalende bomen. : 1,5 uur (korte route) en 2,25 uur (lange route).

Transcriptie

1 Bomenwandelroute in het centrum van Ommen langs (nationale) monumentale en beeldbepalende bomen Duur : 1,5 uur (korte route) en 2,25 uur (lange route). Lengte : 6,7 kilometer (korte route) en 10,1 kilometer (uitgebreide route). Start- en eindpunt: NS-station aan de Stationsweg. Aanbeveling Aanduiding : gebruik zoveel mogelijk het trottoir. : voor u kan ook worden gelezen: je. Ommen-Zuid Vanaf het NS-station (startpunt) slaat u rechtsaf en loopt u naar de Stationsweg (1). U slaat linksaf en u loopt richting Ommencentrum (2). U neemt de 1 e weg rechtsaf genaamd De Schammelte en halverwege slaat u linksaf en loopt u de Wilhelminastraat in. U steekt de Schapenallee (3) over en vervolgt de Wilhelminastraat. U houdt links aan en loopt het onverharde Bergpad (4) in tot aan de Stationsweg, u slaat rechtsaf en steekt de rivier de Vecht over richting centrum. Ommen-centrum U loopt de Prinses Julianastraat (5) in en slaat rechtsaf de Lodderholt in en slaat linksaf de Jan Houtmanstraat (6) in. Aan het einde van de straat slaat u rechtsaf Den Lagen Oordt (7) in. Op het kruispunt van Den Lagen Oordt met de Dr. A.C. van Raaltestraat en de Hardenbergerweg kunt u kiezen om respectievelijk de Joodse begraafplaats (8) en de algemene begraafplaats aan de Dr. A.C. van Raaltestraat (9) te bezoeken. 1

2 Als u niet kiest voor een bezoek aan een of beide begraafplaatsen gaat u rechtsaf de Hardenbergerweg in. Ook hier kunt u kiezen om de algemene begraafplaats (10) aan de Hardenbergerweg te bezoeken. De begraafplaats ligt wat verder van de openbare weg af en is goed herkenbaar aan het onderhoudsgebouwtje met rode dakpannen en klokkenstoel (11). U loopt de Hardenbergerweg (12) in *** (korte route) en slaat de Ommeresstraat aan de linkerzijde in. U loopt de Ommeresstraat uit en op de T-splitsing met de Strangeweg slaat u linksaf en loopt de Strangeweg uit tot aan het kruispunt met verkeerslichten. U steekt de Schurinkweg recht over en loopt de Chevalleraustraat in. Aan uw rechterzijde ziet u het gemeentehuis liggen waar u kunt kiezen om de wandelroute met bijzondere bomen rondom het gemeentehuis te lopen (19). Een beschrijving van de wandelroute is op werkdagen aan de balie van het gemeentehuis af te halen. Als u niet voor de optie kiest om de route rondom het gemeentehuis te volgen loopt u verder langs de Chevalleraustraat tot aan de Danteweg. *** (lange route) tot de T-splitsing met de Papaverstraat (13) en slaat linksaf de Papaverstraat (14) in en slaat de 4 e straat linksaf de Korenbloemstraat in. U neemt de 3 e weg rechts en loopt de Haarsweg (15) in. U loopt de Haarsweg door en steekt de Slagenweg nabij de rotonde over, u neemt de rotonde voor een kwart en steekt de Haarsweg over en neemt vervolgens het trottoir langs de Haarsweg. U slaat de 1 e weg linksaf de Rembrandtstraat in. U houdt de linkerzijde van de Rembrandtstraat (16) aan en loopt de Rembrandtstraat rechtdoor en steekt de brug over. U loopt rechtdoor en slaat vervolgens rechtsaf de Jeroen Boschstraat in. Op het kruispunt met de Oude Vlierweg slaat u linksaf en loopt u de Oude Vlierweg (17) uit. Op de T-splitsing met het Rotbrinksweggetje slaat u linksaf en loopt u het Rotbrinksweggetje (18) uit. 2

3 U steekt de Balkerweg nabij de rotonde over en loopt over het fietspad richting gemeentehuis en slaat rechtsaf opnieuw een fietspad in. U kunt voor de optie kiezen om de Bijzondere bomenroute rondom het gemeentehuis (19) te lopen. Het boekwerkje is bij de balie van het gemeentehuis tijdens de kantooruren af te halen. Kiest u niet voor deze optie dan slaat u op het einde van het fietspad/toegangsweggetje rechtsaf en vervolgt u de weg langs dit wandelpad. Halverwege slaat u linksaf en steekt u de Chevalleraustraat over. U slaat rechtsaf en loopt over het trottoir tot het kruispunt met de Danteweg. Voor het kruispunt slaat u linksaf en loopt u het Kobespark in. Het Kobespark bestaat uit gazons en ecogras wat gefaseerd wordt gemaaid, bosplantsoen, vijverpartijen en oude zomereiken. U houdt de rechterzijde aan (zijde Danteweg) en blijft rechts van de vijverpartij (17). Op de T-splitsing met het fietspad slaat u linksaf richting het centrum van Ommen en loopt de Sandbergstraat (20) in. Op het kruispunt met de Nering Bögelstraat slaat u rechtsaf en op het einde van de straat slaat u linksaf en loopt u De Voormars in richting de Markt (21). U loopt over de Markt (22) richting de brug en steekt nabij het kruispunt met de Varsenerdijk/N34 opnieuw de Vecht over. Ommen-Zuid Nadat u de brug heeft overgestoken loopt u tot aan de Voorbrug en gaat u rechtsaf en loopt u onder de weg door. Bij de Zeesserweg (23 en 24) aangekomen gaat u linksaf, neemt u de 2 e weg rechts en loopt u de Schapenallee in. Deze weg loopt u geheel uit en op het kruispunt met de Stationsweg steekt u de Stationsweg over en slaat u linksaf richting het NS-station. Voor de spoorwegovergang slaat u weer rechtsaf en loopt u richting het NS-station en bent u aangekomen bij het eindpunt van de bomenwandelroute. 3

4 Toelichting 1. Amerikaanse eik (wetenschappelijke naam: Quercus rubra). Een boom met een snelle groei in de jeugd die een uiteindelijke hoogte kan bereiken van 25 meter. De kroon is zeer breed en heeft een afgeplatte kroon. De zware takken staan wijduit. De schors van de stam is glad en grijs van kleur en heeft ondiepe groeven. Het blad bestaat uit vijf paar lobben en is grof getand. De herfstkleur is geelbruin tot rood. De eikels hebben een ondiep napje. De eiken zijn weinig eisend en hebben een redelijke groei op arme, droge gronden. 2. Zomereik (wetenschappelijke naam: Quercus robur). Een statige bomenrij. De zomereik kan een hoogte van 18 tot 24 meter bereiken en heeft kronkelige, zware takken en een brede kroon. Oudere bomen hebben een diep gegroefde schors. Het blad heeft rondingen (gelobd) en een korte bladsteel. Het jonge blad is lichtgroen, soms bruinrood bij uitlopen. De eikels zijn gesteeld, meestal 2 3 bijeen. 3. Zomereiken, weerszijden Schapenallee. 4. Laan met gewone, groenbladige beuken (wetenschappelijke naam: Fagus sylvatica). Een beuk bereikt een hoogte tot 20,00 meter met een brede, bolvormige kroon. De kroon is zeer dicht en laat weinig licht door. De beuk heeft een lange, rechte stam met een gladde, dunne schors. De knoppen zijn lang, spits en staan van de twijg af. Het blad is ovaal met een golvende bladrand. De bloei is onopvallend en de herfstkleur is geelbruin. Op 40- tot 50-jarige leeftijd draagt de beuk rijk, maar niet elk jaar. De beuken langs het vroegere Besthmener kerkpad. 4

5 5. Zilveresdoorn of witte esdoorn (wetenschappelijke naam: Acer saccharinum). Een snelgroeiende, grote boom, 20 tot 25 meter hoog, met een brede, losse waaiervormige tot ronde kroon, variabel. Tot op oudere leeftijd een vrij gladde, dunne schors. Vele schuin opgaande, zware hoofdtakken met afstaande zijtakken en vele slappe en dunne twijgjes. De onderkant van het blad is grijsgroen van kleur, het blad is vijfdelig en heeft vijf lobben. Het blad heeft kielvormige insnijdingen tussen de lobben en een rode bladsteel. Deze esdoornachtige heeft een gele tot rode herfstkleur. De bloemen zijn weinig opvallend, roodgroen van kleur en verschijnen voor het uitlopen van het blad in februari maart. De bomen zijn mannelijk of vrouwelijk. 6. Gewone esdoorn of bergesdoorn (wetenschappelijke naam: Acer pseudoplatanus). Is een tamelijk snelgroeiende boom tot een hoogte van 20 tot 25 meter. De kroon is breed en dicht. De schors blijft lange tijd glad, maar schilfert bij oudere leeftijd in plaatjes af. De knoppen zijn eivormig van vorm en groen van kleur in de winter. Het blad is groot en handlobbig van vorm met een gezaagde bladrand; geen melksap in de bladsteel. De bovenzijde van het blad is dofgroen en de onderzijde blauwgroen, soms wijnrood. De herfstkleur is geel. De bloei is net na de bladontwikkeling in hangende trossen, de bloemen hebben een groengele kleur. De gevleugelde vruchten hebben vleugels die een rechte tot scherpe hoek met elkaar vormen. 7. Donkerbladige beuk (wetenschappelijke naam: Fagus sylvatica Purpurea ). Deze beuk heeft rode bladeren en is in aangeplant. 8. Zomereiken, bomenrij en solitaire, groenbladige beuk. 5

6 9. Blauwe cypres (wetenschappelijke naam: Chamaecyparis lawsoniana). De dwergcypres bereikt een hoogte van 12 meter met bruine, platte twijgen. De schubben zijn spits, blauwgroen van kleur met een naar binnen gebogen top, de onderzijde met blauwachtige randen. De kegels zijn tot 8 millimeter groot en bestaat uit 8 tot 10 schubben. Deze coniferen zijn in aangeplant en bestaan uit een dubbele rij aan weerszijden van de oude padenstructuur. 10. Hollandse linden of gewone linden (wetenschappelijke naam: Tilia europaea) en roodbladige, bolvormige snoeivormen van beuken. Deze lindensoort bereikt een hoogte van 18 tot 24 meter en heeft een brede, piramidale kroon met een variabele vorm. De takken zijn doorgebogen. Het blad is hartvormig en heeft een enigszins scheve bladvoet. Het blad is op de bruine okselbaarden nagenoeg kaal. De bloei is eind juni, begin juli met 3 tot 10 bloemen in elke tuil. 11. Noorse esdoorn (wetenschappelijke naam: Acer platanoides). Een forse boom, 15 tot 20 meter hoog, met een brede, dichte kroon. De schors van oudere bomen is fijn, diep gegroefd. De knoppen zijn in de winter donkerrood. De bladeren zijn groot, handlobbig met een grove, getande bladrand; de bladsteel bevat melksap. Het jonge blad is groen, soms min of meer bruinrood getint. De herfstkleur is geel. De bloemen zijn groengeel, opvallend in opstaande tuilen en verschijnen in april mei vlak voor de bladontwikkeling. De gevleugelde vruchten staan in een lijn. 12. Hollandse linden of gewone linden (wetenschappelijke naam: Tilia europaea). 6

7 13. Gewone es (wetenschappelijke naam: Fraxinus excelsior). Een soort es met een hoogte tot 25 meter en met een open, brede en ovale kroon. Dunne takken licht afhangend met een opgerichte top. De schors van de stam is lange tijd glad en op hogere leeftijd ondiep gegroefd. Grijze twijgen en takken met de kenmerkende, zwarte en dikke knoppen. Het blad is samengesteld en bestaat uit 9 tot 13 blaadjes. De bloei valt in april voor of gelijktijdig met het uitlopen van het blad. De kelk of kroon is afwezig of onontwikkeld, daardoor valt de bloei minder op. De bloemen zijn mannelijk of vrouwelijk en soms is de gewone es mannelijk of vrouwelijk. De gevleugelde, platte lancetvormige vruchten bevinden zich in pluimen die vaak in de winter nog in de boom hangen. 14. Zwarte berk (wetenschappelijke naam: Betula nigra). Een boom met een hoogte tot 15 meter. De kroon is sierlijk, breed, los en de takken hangen in grote bogen naar beneden. De jonge twijgen zijn dun en behaard. De stam is vaak laag vertakt. De stam draagt opvallende bastkrullen die op jonge leeftijd rozebruin en op oudere leeftijd bijna zwart, korter en smaller zijn. Het blad is grof gezaagd, licht gelobd en heeft 7 tot 9 paar zijnerven. De herfstkleur is geel en de vruchtkatjes zijn opstaand. 15. Groep met zilveresdoorn of witte esdoorn (wetenschappelijke naam: Acer saccharinum). 16. Zomereik (wetenschappelijke naam: Quercus robur). 17. Zomereik (wetenschappelijke naam: Quercus robur). 7

8 18. Gewone, zwarte of grauwe els (wetenschappelijke naam : Alnus glutinosa). Deze els vormt een boom met een hoogte van 10 tot 20 meter met een kegelvormige tot ovale kroon. De stam is recht met korte en horizontale, afstaande takken. Op latere leeftijd is de schors hoekig en gescheurd. Het blad is omgekeerd eirond met een afgeronde top en een grof gezaagde bladrand. De knoppen en de jonge scheuten zijn kleverig bij het uitlopen. De bloei is opvallend en vindt voor de bladontwikkeling in februari maart plaats. 19. Route: Bijzondere bomen rondom het gemeentehuis. 20. Hartbladige els of Italiaanse els (wetenschappelijke naam: Alnus cordata). Deze els vormt een middelgrote tot grote boom met een hoogte van 12 tot 18 meter met een tamelijk gladde schors en een kegelvormige kroon. De zijtakken zijn nagenoeg horizontaal en de knoppen zijn bolvormig en langgesteeld. De bladeren zijn hartvormig en bezitten een fijn gezaagde bladrand, de onderzijde van het blad is donkergroen en glanzend. Het blad blijft in het najaar lang aan de boom en een herfstkleur ontbreekt. De bloei valt in februari maart, maar bij zachte winters kan deze elzensoort eerder bloeien. De elzenproppen zijn groot en tot 2 stuks bijeen. 21. Hollandse linden of gewone linden (wetenschappelijke naam: Tilia europaea), bomenrij. 22. Hollandse linden of gewone linden (Tilia europaea). 2 groepen met knot,- lei- of bloklinden. 8

9 23. Roodbladige beuk (wetenschappelijke naam: Fagus sylvatica Atropunicea ). 24. Witte paardenkastanje (wetenschappelijke naam: Aesculus hippocastanum). Een grote boom met een hoogte van 20 tot 25 meter met een brede, ronde kroon en vele, zware takken. De dunnere twijgen zijn afhangend, de twijguiteinden weer licht opstaand. De knoppen zijn dik en bruin van kleur en in het voorjaar zeer kleverig. Het blad is vijf- tot zevenlobbig dat bruinwollig is behaard bij het uitlopen. De herfstkleur is geel en later bruin. De bloemen zijn wit van kleur, in 15 tot 20 centimeter hoge bloemkaarsen en verschijnen in mei juni met van geel naar rood verkleurde honingmerken. De vruchten zijn gestekeld met 1 tot 3 glanzende, bruine kastanjes. De beschrijving van de bomen is afkomstig uit het Stadsbomen Vademecum, deel 4, een uitgave van het IPC Groene Ruimte, Koningsweg 35, 6816 TG te Arnhem en de Bomenstichting, Oudegracht 201bis, 3511 NG te Utrecht, het boek: Nederlandse Dendrologie door dr. B.K. Boom, tiende druk en eigen ervaringen van de samenstellers van de bomenwandelroute. 9

10 10