Samenwerking huisartsenposten en spoedeisende hulp (SEH)

Transcriptie

1 Samenwerking huisartsenposten en spoedeisende hulp (SEH) Inventarisatie van huidige situatie Drs. P.C.E. van Steenwijk, Medisch Informatiekundigeonderzoeker (IQ) E.G.S. van der Sterren, Msc., onderzoeker (VHN) C.J. van Vugt, projectleider (VHN) Kennisnetwerk Huisartsenposten en Spoedzorg Afd. IQ Healthcare UMC St. Radboud Nijmegen In samenwerking met Vereniging Huisartsenposten Nederland (VHN)

2 Inhoud Inleiding 3 Methode 5 Resultaten 7 Respons 7 Co-locatie 7 Ontwikkeling tussen 2007 en Zelfverwijzers 10 Spreiding over Nederland 11 Verschil onderzoeksopzet 2010 en Discussie 13 Referenties 16 Bijlagen: Vragenlijst 2. Schema HAP co-locatie SEH 3. Schema SEH co-locatie HAP 4. Kaart Nederland met locaties HAP en SEH mei

3 Inleiding In september 2009 startte de Vereniging Huisartsenposten Nederland (VHN), met subsidie van het ministerie van VWS, een project rond de samenwerking van huisartsenposten en Spoedeisende Eerste Hulp (SEH) afdelingen (project samenwerking HAP+SEH). Aanleiding tot het project waren vragen van huisartsenposten aan de VHN om ondersteuning bij het tot stand brengen van de samenwerking met de SEH. Huisartsenposten wilden daarnaast leren van ervaringen uit andere regio s. Ook de uitspraak van de minister van VWS, in zijn brief van 27 juni 2008, dat SEH s en huisartsenposten op dezelfde locatie gevestigd zouden moeten zijn, heeft bijgedragen aan het initiatief van de VHN. De minister beoogt met co-locatie het probleem van de zelfverwijzers op te lossen en de keten van acute zorg te verbeteren. Niet alleen de minister ambieert samenwerking van beide organisaties. Ook de Nederlandse Patiënten en Consumenten Federatie (NPCF) concludeert na haar meldactie Spoedzorg van juni 2009 dat co-locatie en samenwerking duidelijkheid bieden aan de patiënt. Met co-locatie en samenwerking van huisartsenpost en SEH wordt beoogd dat patiënten, die nu uit zichzelf naar de SEH gaan voor acute hulp, straks door de huisartsenpost opgevangen worden. Indien nodig kunnen patiënten alsnog verwezen worden en is specialistische zorg ter plekke beschikbaar. Opvang van zelfverwijzers in de eerste lijn is een doelmatige maatregel die onnodige zorg voorkomt. Uit onderzoek weten we dat ongeveer 60-80% van de zelfverwijzers op de SEH met huisartsenzorg geholpen kan worden 1. In het kader van het project wilde de VHN onder andere meer exacte informatie verkrijgen over de samenwerking tussen de huisartsenposten en SEH s. Vandaar dat in samenwerking met IQ Healthcare een inventarisatie is uitgevoerd. De feitelijke stand van zaken rond de colocatie en samenwerking is in beeld gebracht: op hoeveel (en welke) plaatsen is sprake van co-locatie, hoe krijgt de samenwerking daar gestalte en, indien geen sprake is van co-locatie, wat is daarvan de reden. In dit rapport staan de resultaten van een inventarisatie onder huisartsenposten (128) en SEH s (105). De cijfers geven de stand van zaken weer per eind mei Begin 2007 inventariseerde het WOK, centre for quality of care research (de voorganger van IQ Healthcare) in opdracht van de VHN ook de samenwerking van huisartsenposten met SEH s. Waar mogelijk wordt in dit rapport een vergelijking gemaakt met deze eerdere inventarisatie en worden de ontwikkelingen tussen 2007 en 2010 in beeld gebracht. 3

4 Het project samenwerking HAP+SEH resulteert in een handboek samenwerking HAP+SEH 4, dat bedoeld is om huisartsenposten en SEH s bij te staan in het tot stand brengen van hun samenwerking en dat in juni 2010 verschijnt. Het nu voor u liggende rapport Samenwerking huisartsenposten en spoedeisende hulp (SEH), inventarisatie van huidige situatie over de inventarisatie van de huidige situatie rond samenwerking van huisartsenposten en spoedeisende hulp (SEH) is opgenomen in het handboek. De VHN heeft de informatie over samenwerking van huisartsenpost en SEH ook beschikbaar op de website ( Op een kaart van Nederland staan alle locaties aangegeven, met daarachter nadere informatie over hun eventuele samenwerking. Dit overzicht is op plaatsnaam en op naam van de organisaties. 4

5 Methode Vraagstelling Op hoeveel (en welke) plaatsen is sprake van co-locatie van huisartsenpost en SEH, hoe krijgt de samenwerking daar gestalte en, indien geen sprake is van co-locatie, wat is daarvan de reden? Design Het betreft een dwarsdoorsnede vragenlijst onderzoek. Deze vragenlijst is per verstuurd naar alle directeuren en/of locatiemanagers van huisartsenposten. Na een herinnering zijn de huisartsenposten waar nog geen reactie van ontvangen was gebeld om telefonisch de vragenlijst af te nemen. Uit de schriftelijke informatie die van de huisartsenposten werd ontvangen werd de wijze van samenwerking met de SEH afgeleid. Indien de informatie op deze manier als onvoldoende werd beschouwd, werd aanvullend informatie verkregen via de officiële websites van ziekenhuizen of telefonisch contact met de SEH. Onderzoeksgroep Alle 128 huisartsenposten in Nederland die lid zijn van de VHN. De huisartsendienstenstructuren die geen VHN-lid zijn, zijn buiten het onderzoek gebleven. Uiteindelijk was er een respons van 100% voor alle huisartsenposten (N = 128). Vragenlijst De vragenlijst (bijlage 1) werd ontwikkeld op basis van reeds bestaande vragenlijsten en aangepast voor dit specifieke doel met behulp van een expertpanel van onderzoekers en een selectie van directeuren van huisartsenposten in Nederland. In de semi-gestructureerde vragenlijst werd met meerkeuzevragen en open vragen gevraagd naar een beschrijving van de huidige ligging van hun huisartsenpost ten opzichte van een eventuele SEH, de huidige samenwerkingsafspraken met een SEH en de toekomstplannen met betrekking tot samenwerking. Co-locatie is gedefinieerd als ten minste op het terrein van het ziekenhuis. De wijze van co-locatie is onderverdeeld in vijf categorieën: huisartsenpost op het ziekenhuisterrein huisartsenpost in ziekenhuis, los van SEH huisartsenpost in ziekenhuis, voor SEH 5

6 huisartsenpost in ziekenhuis, geïntegreerde samenwerking met SEH huisartsenpost in ziekenhuis zonder SEH. Verder werd gevraagd naar afspraken over de logistieke stroom zelfverwijzers en naar verantwoordelijkheid voor de triage van de zelfverwijzers. Procedure De VHN heeft per een vooraankondiging gedaan, waarin de directeuren en locatiemanagers van de huisartsenposten op de hoogte werden gesteld van het onderzoek en de specifieke vraagstelling. De vragenlijst werd als bijlage aan deze toegevoegd. Tijdens de onderzoeksperiode is één reminder verstuurd via . Om een maximale respons mogelijk te maken, werden alle niet-responderende directeuren en/of locatiemanagers van wie na de reminder nog geen reactie was ontvangen gebeld om de vragenlijst telefonisch af te nemen. Waar nodig zijn onduidelijkheden in de geretourneerde vragenlijsten met de betreffende huisartsenpost telefonisch besproken. De informatie van de huisartsenposten is gecontroleerd met de officiële websites of telefonisch contact met de SEH s (N = 105). Analyse De gegevens verkregen uit de vragenlijsten zijn per individuele huisartsenpost ingevoerd in een spreadsheet programma (Excel) en waar nodig per vraag gecategoriseerd. Met behulp van een database programma (Access) zijn de gegevens verwerkt tot tabellen. Vergelijk 2010 met 2007 Voor huisartsenposten waarvan in 2007 een respons is ontvangen zijn de gegevens vergeleken met die in

7 Resultaten Respons Van alle 128 huisartsenposten (HAP) en 105 Spoedeisende hulp afdelingen (SEH) zijn de gegevens bekend (tabel 1). Tabel (aantal) (respons) (aantal) (respons) Aantal huisartsenposten (87%) (100%) Aantal SEH (100%) Co-locatie Het begrip co-locatie zegt iets over de wijze waarop de huisartsenpost en de SEH zich fysiek tot elkaar verhouden. Er is sprake van co-locatie als de huisartsenpost ten minste op het terrein van het ziekenhuis is gevestigd. Op basis van de fysieke ligging kan een splitsing gemaakt worden in co-locatie van huisartsenpost en ziekenhuis, geen co-locatie en geen mogelijkheid tot co-locatie. Indien sprake is van co-locatie, is onderscheid gemaakt tussen ligging van de huisartsenpost op het terrein van het ziekenhuis of in het ziekenhuis. Bij de huisartsenposten met een ligging in het ziekenhuis worden vier verschillende situaties onderscheiden: los van de SEH, huisartsenpost vóór de SEH, geïntegreerde samenwerking met SEH of in een ziekenhuis zonder SEH. In 2010 is van alle 128 huisartsenposten geïnventariseerd of sprake is van co-locatie met een ziekenhuis (bijlage 2) en voor alle SEH s of er een co-locatie is met een huisartsenpost (bijlage 3). In 2010 is het percentage huisartsenposten met co-locatie gestegen naar 66,4 % ten opzichte van 57,0 % in Er is een daling van het percentage huisartsenposten zonder co-locatie van 32,7 % in 2007 naar 13,3 % in Daar staat tegenover dat het percentage huisartsenposten waar geen SEH in het adherente gebied ligt, en waarbij dus geen co-locatie mogelijk is, is gestegen van 10,3 % in 2007 naar 20,3 % in 2010 (tabel 2). 7

8 Tabel Co-locatie % van N % van N Op terrein ziekenhuis 23 21,5 % 26 20,3 % In ziekenhuis, HAP los van SEH 26 24,3 % 26 20,3 % In ziekenhuis, HAP voor SEH 12 11,2 % 20 15,6 % In ziekenhuis, geïntegreerde samenwerking 4 3,1 % In ziekenhuis zonder SEH 9 7,0 % Totaal 61 57,0 % 85 66,4 % Geen co-locatie 35 32,7 % Geen initiatief 7 5,5 % Plannen 10 7,8 % Totaal 35 32,7 % 17 13,3 % Geen co-locatie mogelijk Geen SEH in adherente gebied 11 10,3 % 26 20,3 % Totaal 11 10,3 % 26 20,3 % Totaal HAP (N) % % Van de 105 SEH s hebben 76 (72,4 %) in 2010 een co-locatie met een huisartsenpost. Er is geen co-locatie bij 17 (16,2 %) van de SEH s waarvan er 10 wel plannen hebben. Voor 12 (11,4 %) van de SEH s is geen co-locatie mogelijk omdat er geen extra huisartsenpost meer in het adherente gebied beschikbaar is (tabel 3). 8

9 Tabel Co-locatie % van N HAP op terrein ziekenhuis 26 24,8 % In ziekenhuis, HAP los van SEH 26 24,8 % In ziekenhuis, HAP voor SEH 20 19,0 % In ziekenhuis, geïntegreerde samenwerking 4 3,8 % Totaal 76 72,4% Geen co-locatie Geen initiatief 7 6,7% Plannen 10 9,5% Totaal 17 16,2 % Geen co-locatie mogelijk Geen HAP in adherente gebied beschikbaar 12 11,4 % Totaal 12 11,4 % Totaal SEH (N) % Ontwikkeling tussen 2007 en 2010 Van de 107 huisartsenposten die in 2007 respondeerden op de enquête 2,3 zijn 105 nog actief in Van deze 105 is gekeken of de situatie in 2010 anders is dan in In 2010 is er een verschuiving te zien van het aantal huisartsenposten dat in de richting van het ziekenhuis gaat. In 2007 waren 44 huisartsenposten buiten het ziekenhuisterrein gelegen en in 2010 zijn 13 van die 44 huisartsenposten op het ziekenhuis terrein of in het ziekenhuis gebouw gevestigd. In 2010 hebben 9 van de 23 huisartsenposten die in 2007 op het ziekenhuis terrein waren gevestigd, zich in het ziekenhuis gevestigd. Van de 26 huisartsenposten die in 2007 in het ziekenhuis gebouw los van de SEH waren gevestigd, zijn er in gelegen buiten het ziekenhuis en 10 voor de SEH. In 2007 waren er 12 huisartsenposten die aangaven samen met de SEH te zijn gehuisvest. In 7 van deze gevallen is daarvan in 2010 geen sprake meer (tabel 4). 9

10 Tabel In gebouw ziekenhuis Buiten HAP los HAP voor geïntegreerde ziekenhuis Op ziekenhuis ziekenhuis van SEH SEH samenwerking zonder terrein HAP+SEH SEH terrein Buiten het ziekenhuisterrein Op het ziekenhuisterrein 23 1* In ziekenhuisgebouw, maar los van de SEH In ziekenhuisgebouw, samen met de SEH 12 1** totaal * In 2007 ten onrechte als op het ziekenhuisterrein aangemerkt ** In 2007 ten onrechte als in het ziekenhuisgebouw aangemerkt Zelfverwijzers De huisartsenposten met een co-locatie (85) is gevraagd welke organisatie verantwoordelijk is voor de triage van de zelfverwijzer. Op 29 van de 85 huisartsenposten (34,1%) worden alle zelfverwijzers door de huisartsenpost getrieerd. Drie huisartsenposten (3,5 %) zijn verantwoordelijk voor triage van een specifieke groep zelfverwijzers. Op 30 huisartsenposten (35,3 %) kiest de zelfverwijzer naar welk loket (huisartsenpost of SEH) gegaan wordt. Bij vijf huisartsenposten (5,9 %) trieert de SEH alle zelfverwijzers en er zijn zes huisartsenposten (7,1%) die een gezamenlijk loket voor triage hebben met de SEH (tabel 5). Een vergelijk met 2007 is niet gemaakt omdat de organisatie rondom de zelfverwijzers in 2007 niet bekend is. 10

11 Tabel 5 Type co-locatie 2010 Totaal HAP HAP trieert alle zelfverwijzers SEH trieert alle zelfverwijzers HAP trieert specifieke groep zelfverwijzers* zelfverwijzer kiest Op terrein ziekenhuis In ziekenhuis HAP los van SEH In ziekenhuis, HAP voor SEH In ziekenhuis, geïntegreerde samenwerking 4 4 Geen SEH in ziekenhuis 9 9 Totaal HAP en SEH hebben gezamenlijk loket voor triage *Specifieke groep zelfverwijzers wil zeggen dat de huisartsenpost bijvoorbeeld alleen de zelfverwijzers trieert van de aangesloten huisartsen en de SEH de passanten. Geen afspraken over triage zelfverwijzers Spreiding over Nederland Op de kaart van Nederland is de locatie van alle huisartsenposten en SEH s weergegeven, met het al dan niet aanwezig zijn van een co-locatie (situatie eind mei 2010) (bijlage 4). De huisartsenposten die samen een huisartsendienstenstructuur (HDS) vormen zijn door middel van een lijn verbonden. Avond-, nacht- en weekenddiensten geleverd vanuit de dagpraktijk zijn ook op de kaart weergegeven. Op deze kaart staan ook de locaties vermeld van de HDS en die geen VHN-lid zijn. 11

12 Verschil onderzoeksopzet 2010 en 2007 In 2007 is de wijze van samenwerking tussen huisartsenpost en SEH aan de hand van twee vragen geïnventariseerd. Eerst is gevraagd naar de ligging van de huisartsenpost ten opzichte van de dichtstbijzijnde SEH. Daarna is gevraagd welke van de vier samenwerkingsmodellen het beste op de betreffende huisartsenpost van toepassing was: 1. huisartsenpost en SEH volledig los van elkaar 2. co-locatie waarbij zelfverwijzers na triage op de SEH naar de huisartsenpost kunnen worden verwezen 3. co-locatie met de huisartsenpost vóór de SEH (zelfverwijzers komen bij de huisartsenpost) 4. co-locatie met integratie van huisartsenpost en SEH Vervolgens zijn nog verschillende vragen voorgelegd over specifieke afspraken (bijvoorbeeld over triage van de zelfverwijzers) en over ervaringen 2,3. Voor de vergelijking tussen 2007 en 2009 is niet uitgegaan van het model waar de huisartsenposten in 2007 zichzelf hebben ingedeeld, maar van de bijbehorende vragen van de enquête. Deze vragen kwamen overeen met de vragen uit de enquête van De toedeling in de vier modellen bleek in 2007 lastig te maken. Bovendien kwamen op deze wijze nuances in de samenwerking niet naar voren. Om deze reden is in 2010 gekozen voor een deels open vragenlijst. Een tweede verschil in het onderzoek van 2007 ten opzichte van het huidige onderzoek is de wijze waarop de huisartsenposten zijn benaderd. In 2007 is volstaan met een internetenquête die per is verstuurd, die gevolgd is door maximaal twee herinneringen. Dit leidde in 2007 tot een respons van 87%. In 2010 wilden wij informatie krijgen over alle locaties. Daarom is telefonisch nagebeld tot de respons 100% was. De verschillen in onderzoeksopzet tussen 2007 en 2010 bemoeilijkten de vergelijking van de resultaten van de beide inventarisaties. De basis van de vragen die gesteld zijn was echter in 2007 en 2010 gelijk, waardoor de vergelijking waardevolle informatie oplevert over de beweging die de samenwerking maakt. 12

13 Discussie De onderzoeksvraag was op hoeveel (en welke) plaatsen is sprake van co-locatie van huisartsenpost en SEH, hoe krijgt de samenwerking daar gestalte en, indien geen sprake is van co-locatie, wat is daarvan de reden? Een belangrijke meerwaarde van deze evaluatie is dat voor heel Nederland de co-locatie en stroom van zelfverwijzers in kaart zijn gebracht. Hierover kunnen een aantal opmerkingen worden gemaakt. Toename co-locatie De resultaten laten zien dat er in de periode van 2007 tot huisartsenposten richting het ziekenhuis(terrein) gaan, wat een toename betekent in het aantal co-locaties van 57% naar 66,4 % van de responders. Deze percentuele toename kan nog groter zijn indien de nonresponders in 2007 huisartsenposten waren waar geen co-locatie is of niet mogelijk is. Er is een opvallend verschil tussen 2007 en 2010 in de responders die aangeven dat co-locatie niet mogelijk is door het ontbreken van een SEH in het werkgebied van de huisartsenpost (resp. 11 en 26). Op basis hiervan mag verondersteld worden dat in 2007 huisartsenposten zonder mogelijkheid tot co-locatie oververtegenwoordigd waren onder de non-responders. Er zijn huisartsenposten, die in 2007 in het ziekenhuisgebouw gevestigd waren, en die in 2010 op het terrein van het ziekenhuis zijn gevestigd. Wat de reden daarvan is hebben we niet onderzocht. Van geïntegreerde naar seriële samenwerking De toename van samenwerking tussen huisartsenpost en SEH is niet alleen te zien aan de toename van de co-locaties, maar ook aan het aantal huisartsenposten dat zich in het ziekenhuis vestigde in de periode tussen 2007 en Verder is er in 2010 sprake van 19 huisartsenposten die vóór de SEH zijn gevestigd en van 29 locaties waar de huisartsenpost alle zelfverwijzers trieert. In het handboek samenwerking HAP+SEH staat het zogenaamde Hoofdmodel van samenwerking HAP+SEH beschreven, dat zich kenmerkt door huisartsenpost en SEH als twee zelfstandige organisaties, waarbij de huisartsenpost vóór de SEH is gevestigd. Deze wijze van samenwerking noemen we seriële samenwerking. Het aantal situaties waarin in 2010 sprake is van geïntegreerde samenwerking (in 2007 samenwerkingsmodel 4: co-locatie met integratie van huisartsenpost en SEH) is sinds 2007 met één afgenomen. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat ervaringen van de afgelopen 13

14 jaren leren dat seriële samenwerking tot minstens dezelfde voordelen leidt als geïntegreerde samenwerking, zonder dat daarvoor grote organisatorische veranderingen zijn vereist. Triage zelfverwijzer Het percentage huisartsenposten met een co-locatie waarbij de zelfverwijzer kan kiezen of hij naar de huisartsenpost of naar de SEH gaat, is net iets groter dan dat met co-locatie waarbij de huisartsenpost trieert (35,2 % vs 34,1%). Aangezien de samenwerking van huisartsenposten en SEH op veel plaatsen nog in de beginfase is, is de verwachting dat er een toename zal komen in het percentage waarbij de huisartsenposten alle zelfverwijzers trieert. Dit laatste is ook de werkwijze zoals beschreven in het zogenaamde Hoofdmodel van samenwerking HAP+SEH in het Handboek samenwerking HAP+SEH van de Vereniging Huisartsenposten Nederland van juni In 2007 is de opvang van de zelfverwijzers niet op dezelfde wijze onderzocht, waardoor een vergelijking tussen 2007 en 2010 op dit aspect niet gemaakt kon worden. Opzet van de evaluatie De huisartsendienstenstructuren die geen VHN-lid zijn, zijn niet meegenomen in het onderzoek. Aangezien dit er slechts twee zijn, die zeer klein zijn (resp. 13 en 5 aangesloten huisartsen) en gevestigd in gebieden zonder SEH, beïnvloedt het ontbreken van deze gegevens de bevindingen niet. Een SEH is volgens de gebruikelijke definitie 7x24 uur open en kan zorg bieden door minimaal de 8 poortspecialismen: interne geneeskunde, chirurgie, gynaecologie/obstetrie, kindergeneeskunde, neurologie, KNO-heelkunde, oogheelkunde en cardiologie. Voor dit onderzoek is de definitie van SEH enigszins verruimd: ook twee SEH s die s nachts sluiten, maar die s avonds en in het weekend zelfverwijzers kennen, zijn in dit onderzoek als SEH meegeteld. Dit beïnvloed de resultaten niet. Eén van deze SEH s heeft geen huisartsenpost. De andere SEH werkt tot 22 uur s avonds geïntegreerd samen met de huisartsenpost, waarna de huisartsenpost tot 8 uur s ochtends zelfstandig werkt. De betrouwbaarheid van de informatie is groot door het gebruik van concrete vragen en daarnaast telefonisch navragen indien er alsnog onduidelijkheid over de antwoorden was bij de onderzoekers. De SEH heeft geen eigen vragenlijst gehad maar we verwachten niet dat de bevindingen over co-locatie daardoor anders zouden zijn. Wel zijn specifieke SEH s gebeld indien er onduidelijkheden waren over de zelfverwijzers. De inventarisatie betreft een momentopname van een ontwikkeling die nog sterk in beweging is, dus zullen de getoonde 14

15 aantallen in de praktijk snel veranderen. In deze rapportage is vooral de trend van belang die we kunnen aflezen van 2007 tot De VHN houdt op haar website per kwartaal de ontwikkelingen in de samenwerking van huisartsenposten en SEH bij. Aanbevelingen De VHN houdt het overzicht van de inventarisatie op de website per kwartaal actueel. Mogelijk is het interessant om in 2013 opnieuw de stand van zaken te vergelijken met die van 2007 en Daarnaast levert zowel de inventarisatie als het handboek samenwerking HAP+SEH nog voldoende onderzoeksthema s op, zoals: - de verschillen in uitkomst van zorg en in kosten indien triage van de zelfverwijzers plaatsvindt door een triage-assistent of door een SEH-verpleegkundige - de verschillen in uitkomst van zorg en in kosten indien triage van de zelfverwijzers plaatsvindt onder verantwoordelijkheid van de huisarts of van de SEH - de inzet van verpleegkundigen als nurse practitioners en physician assistants - efficiënte inzet van capaciteit op huisartsenpost en SEH - samenwerking met overige aanbieders van acute zorg (bijvoorbeeld ambulancezorg, apotheek, GGZ, thuiszorg, verloskunde) - invloed van het bekostigingssysteem van acute zorg op de samenwerking Conclusie De inventarisatie wijst uit dat de komende tijd samenwerking op vele plaatsen verder gestalte krijgt. Dit blijkt uit een toename van het aantal co-locaties tussen huisartsenposten en SEH s en een toename van het aantal huisartsenposten binnen de ziekenhuismuren. Daarnaast is de toegenomen samenwerking af te lezen uit de gemaakte afspraken rond de opvang van de zelfverwijzers. Dit onderzoek bevestigt dat huisartsenposten en SEH s de patiënt meer en meer tegemoet komen, doordat hij of zij voor acute zorg op steeds meer plaatsen slechts naar één adres hoeft te komen. Doorverwijzing van eerste naar tweede lijn, indien nodig, is eenvoudig uit te voeren. Verondersteld mag worden dat samenwerking van huisartsenposten en SEH s niet alleen ten goede komt aan de duidelijkheid en eenduidigheid voor de patiënt, maar dat die ook leidt tot betere kwaliteit en lagere kosten. Op dat vlak is vervolgonderzoek gewenst. 15

16 Referenties 1. Giesen P. Quality of out-of-hours primary care in the Netherlands. Proefschrift. Radboud Universiteit, Nijmegen: Giesen P, Vermue N, Huibers L, Vugt C van. HAP en SEH zoeken elkaar op. Huisartsen hameren op duidelijke afspraken. Med Contact 2007;62(25): Vermue N, Giesen P, Huibers L. Samenwerking tussen huisartsenposten en spoedeisende hulp: huidige situatie en toekomstplannen van huisartsenposten in Nederland. Nederlands Kennisnetwerk Huisartsenposten en Spoedzorg, afdeling Kwaliteit van Zorg (WOK). UMC St. Radboud, Nijmegen: Handboek samenwerking HAP+SEH. Vereniging Huisartsenposten Nederland. Juni

17 Bijlage 1: Vragenlijst Vragenlijst over samenwerkingsvormen HAP+SEH Aanpak invullen van Excel: Elke HDS gebeld en hun de vragen gesteld. Hen eerst een open antwoord laten geven en vervolgens gevraagd of ze akkoord gaan met een antwoordmogelijkheid. 1. Is er sprake van co-locatie: ja/nee 2. Heeft de HDS HAP s bijgemaakt ivm overschot SEH s? Blijven er SEH s over zonder HAP? Wordt dit in de toekomst anders (HAP erbij of SEH dicht)? 3. Wijze van co-locatie (info per co-locatie verzamelen) a. HAP zelfstandig op terrein ziekenhuis (patiënt ziet dat hij bij de HAP is en niet bij de SEH) b. HAP op terrein ziekenhuis. c. HAP zelfstandig in het gebouw van het ziekenhuis (patiënt ziet dat hij bij de HAP is en niet bij de SEH) Huisvesting speciaal ontworpen? d. HAP in het gebouw van het ziekenhuis en (voor de patiënt) niet of nauwelijks van de SEH te onderscheiden (één gezamenlijke balie of HAP vóór SEH, dus SEH niet rechtstreeks toegankelijk) e. Ziekenhuis zelf heeft geen SEH. 4. Afspraken over logistieke stroom van zelfverwijzers a. HAP ziet alle zelfverwijzers (evt muv kleine duidelijk omschreven groep patiënten met specifieke klachten zoals zichtbare breuken. Dit bij voorkeur obv multidisciplinair protocol) b. HAP ziet alleen een specifieke groep zelfverwijzers (bijv. uit postcodegebeid van of ingeschreven bij aangesloten huisartsen). Indien dit van toepassing is: welke groep(en)? c. Zelfverwijzers gaan eerst naar SEH of kunnen vrij kiezen uit HAP of SEH. Indien zij naar SEH gaan worden ze daar getrieerd en eventueel, bij een huisartsenprobleem, teruggestuurd naar de HAP d. Zelfverwijzers zijn altijd voor de SEH en komen niet (terug) op de HAP e. HAP en SEH hebben een gezamenlijk loket voor triage (wie feitelijk de triage uitvoert komt bij punt 5 aan de orde) 5. Zijn er aanvullende financiële afspraken maken gemaakt om de verschuiving van de werkdruk op te vangen? Ja/nee 6. Wat zijn de aanvullende financiële afspraken? 7. Hoe worden contacten gedeclareerd? 17

18 8. Bestaan er bovenop de reguliere vergoeding aan huisartsen constructies voor aanvullende betalingen. Indien ja, welke? 9. Afspraken over verantwoordelijkheid voor triage zelfverwijzers a. Zelfverwijzers worden getrieerd door de triage-assistent van de HAP, HAP is verantwoordelijk; huisarts autoriseert b. Zelfverwijzers worden getrieerd door een verpleegkundige in dienst van het ziekenhuis, HAP is verantwoordelijk; huisarts autoriseert c. Combinatie van a en b (bijv. afhankelijk van drukte, tijdstip, beschikbaarheid) d. Zelfverwijzers worden getrieerd door een verpleegkundige in dienst van het ziekenhuis, SEH is verantwoordelijk 10. Is de verantwoordelijkheid voor de triage gelijk aan het dienstverband van de triagist? 11. Afspraken over behandeling, anders dan door een arts a. Patiënten (zelfverwijzers en mensen met een consult op de spoedpost ) met een eenvoudig probleem kunnen geholpen worden door een verpleegkundige: ja/nee b. Indien ja: wat is de precieze achtergrond van de hulpverlener (NP, PA, SEHverpleegkundige DA+, anders, nl...) c. Indien ja: welke patiënten(groepen) d. Indien ja: protocollen beschikbaar? e. Indien ja, wat is van toepassing: i. In dienst van HAP ii. Met vooraf tussenkomst van huisartsen iii. Met achteraf tussenkomst van (autorisatie door) huisartsen iv. In dienst van SEH v. Met vooraf tussenkomst van (SEH-)arts vi. Met achteraf tussenkomst van (autorisatie door) (SEH-)arts vii. Anders, nl.. 18

19 Bijlage 2: HAP co-locatie SEH 19

20 Bijlage 3: SEH co-locatie HAP 20

21 Bijlage 4: Kaart Nederland met locaties HAP en SEH mei