De Bijbel Open (02-03)

Transcriptie

1 1 De Bijbel Open (02-03) Ik kreeg een vraag van een luisteraar die nogal persoonlijk van aard is. Ik denk dat het gaat om een vraag die bij veel meer mensen leeft. De luisteraar zegt: ik mag uit genade weten een kind van God te zijn en wedergeboren te zijn. Maar nu hoor ik steeds meer geluiden om me heen dat ook al is dat zo, je toch nog verloren kunt gaan. Als je er namelijk niet voldoende naar leeft. Je bidt niet genoeg, je leest te weinig uit de bijbel, je doet te weinig goede werken. Dan blijkt daaruit dat het toch niet goed zit tussen jou en de Here Jezus en als het niet goed zit tussen jou en de Here Jezus, dan kun je toch nog verloren gaan. Ik ga hier graag op in omdat het toch wel een heel belangrijk punt is. Ik kan nu al zeggen dat we hier met een dwaalleer te maken hebben en dat de vragensteller en andere luisteraars zich daardoor niet van de wijs moeten laten brengen. Om hierin zo helder mogelijk licht te krijgen, openen we de Bijbel bij Joh. 3:16 waar Jezus zegt: Want z lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Men heeft deze tekst wel het evangelie in het evangelie genoemd. Daarom is het een bekende, geliefde tekst. Maar het is ook een hele radicale tekst. Je hebt in Jezus je hele behoud, of je hebt in Hem helemaal geen behoud. De vraag die wij vanmorgen bespreken, heeft hier alles mee te maken. Johannes 3 neemt ons mee naar de bekende nachtelijke ontmoeting van Jezus met Nicodemus. Deze leider van de farizeeën wil een goed gesprek met Jezus. Maar dat loopt anders dan hij gedacht had. Jezus zegt heel confronterend tegen hem: als je niet wedergeboren wordt, zul je niet in het koninkrijk van God komen. Ook al ben je nog zo thuis in de Thora en ben je nog zo n knappe theoloog. Maar hoe word je wedergeboren? Hier begint Jezus naar zichzelf te wijzen. Hij is uit de hemel neergedaald als de Zoon van God. En alleen door het geloof in Hem word je een wedergeboren mens. Geboren uit water en Geest. Jezus verwijst dan naar de koperen slang in de woestijn. Die werd eenmaal verhoogd tussen de mensen die tijdens de woestijnreis van Israel door slangen gebeten waren. Wanneer ze vol geloof in God naar de opgerichte slang zien, worden ze genezen. Zo zegt Jezus moet Ik als

2 2 de Zoon des mensen verhoogd worden. Opdat een ieder die op Mij ziet en in Mij gelooft wedergeboren wordt en niet verloren gaat. Dat geldt voor iedereen, dat geldt dus ook voor Nicodemus. Het is alles of niets. In Jezus heb je je hele behoud of buiten Jezus heb je geen enkel behoud. In dat kader staan de woorden van vers 16. Want z lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. Laten we eens op verschillende dingen letten. In de eerste plaats zegt Jezus dat God de wereld heeft liefgehad. De wereld is de van God vervreemde mensheid, die het oordeel van God verdiend heeft. God wil niet dat die wereld verloren gaat. Dat is iets onbegrijpelijks, tegen alle verwachtingen in. Dat zouden wij nooit gedaan hebben. God doet het wel. Maar dan letten we op dat kleine woordje: zo. God heeft de wereld zo, op een bepaalde manier liefgehad. Hoe dan? Door zijn eniggeboren Zoon aan die wereld te geven. Dat geven van God vult zijn liefde voor de wereld. Het slaat op het zenden van zijn Zoon in deze wereld, maar ook aan het overgeven van zijn Zoon aan het kruis. Daar ondergaat de Zoon van God het oordeel dat de wereld verdient en wordt Hij het Lam van God dat de zonde van de wereld wegdraagt, zoals Johannes de Doper had gezegd. Verder zegt Jezus tegen Nicodemus, dat het zo is dat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar het eeuwige leven heeft. Daar gaat het dus om, om het geloof in Hem, de overgave aan Hem, het vertrouwen op Hem. Wie je ook bent, jood of heiden, ieder die dat doet, wordt zijn eigendom en daardoor word je van een Ander en door die Ander een ander mens. Dat anders zijn zit er dus in dat je van die Ander bent, Jezus. Daardoor word je wedergeboren, een nieuw mens, ook al voel je je misschien zelf niet altijd zo nieuw. Het steekt hier dus heel nauw als het om Jezus gaat. Buiten Hem is er geen behoud, maar alleen in en door Hem ontvang je het. Inderdaad dat is het evangelie in het evangelie, maar ook een heel radicaal evangelie, waarin Jezus spreekt op het scherp van de snede. Het is een van beide: geloof in Jezus of geen geloof in Jezus en daarmee: eeuwig behoud of oordeel. We horen in deze woorden van Jezus de grote ruimte van het evangelie klinken. Het is zo wijd als de wereld. En ook voor mensen die in die

3 3 wereld van God vervreemd zijn. Dat evangelie is pas onvoorwaardelijke liefde. Ik hoor daarin dan ook een aansporing tot ieder mens om tot Jezus te gaan met de zonden en de schulden die je hebt voor God. Het maakt niet uit wie je bent. Jezus roept ieder mens op om in Hem te geloven. Met andere woorden: er is door Hem op ieder mens gerekend. Verder maakt Jezus duidelijk dat het absoluut betrouwbaar is dat je door de overgave aan Hem het eeuwige leven ontvangt. Daar is geen enkele twijfel aan mogelijk. Dat is niet omdat je geloof volmaakt is, maar omdat zijn werk voor jou volmaakt is. Daar hoeft niets meer aan toegevoegd te worden. En als God dit aan ons belooft dan hoeven we er geen moment aan te twijfelen dat God dit echt meent. Daar mogen we absoluut zeker van zijn. Niets en niemand kan ons dan nog scheiden van de liefde van God in Jezus Christus. Maar dat betekent tegelijk dat er ook een andere kant is. Door het geloof dat zich verlaat op het werk van Christus heb je alles. Maar buiten Hem heb je niets. Dat is dus wel heel radicaal gezegd. Maar zo zegt Jezus het zelf in vers 19: Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar wie niet gelooft, is al veroordeeld omdat Hij niet geloofd heeft in de naam van de eniggeboren Zoon van God. We merken dus dat het cruciaal is of we in Jezus als de Zoon van God geloven. Of je nu Nicodemus heet of dat je nu iemand bent die vandaag meeluistert naar de Bijbel Open. En zo komen we vanuit Joh. 3: 16 terug bij de vraag van vanmorgen. Kan het zo zijn dat je in de Here Jezus gelooft en dat je door dat geloof wedergeboren bent, dat je dan het behoud in Hem toch weer kwijt raakt, omdat je er niet naar leeft? Let wel, het gaat er dus niet om dat je het gevoel van dat behoud weer kwijt raakt, maar het behoud zelf. Bijvoorbeeld, omdat je niet doet wat Paulus zegt: bewerk uw behoudenis met vrees en beven. Of dat je als de vijf dwaze meisjes in de gelijkenis bent, die geen brandende lampen hadden toen de Bruidegom kwam. Laat ik hierin helder zijn. Nee, dat kan niet. Deze teksten worden hier op een verkeerde manier gebruikt. Namelijk zo dat het niet waar kan zijn wat Jezus in Joh.3:16 tegen Nicodemus heeft gezegd. Ik ben van mening dat het toch wel heel belangrijk is dat we dit goed zien. Als we denken dat we ondanks het geloof in de Here Jezus toch nog verloren kunnen gaan, dan zeggen we ten diepste dat het werk van Jezus Christus voor ons niet genoeg is om behouden te worden. Dan moet het

4 4 op een of andere manier aangevuld worden. En dat is in strijd met het hart van het evangelie. Het is inderdaad alles of niets. Alles in Jezus, niets buiten Jezus. Ik vraag me wel eens af, waar zou het toch vandaan komen dat we de neiging hebben om te denken dat het werk van Christus niet voldoende voor ons is. Willen we toch nog altijd zelf iets meebrengen voor ons behoud? Dat kan op allerlei manier. Paulus had er al mee te maken. Hij had last van de zogenaamde Judaisten, die zeiden: als je als christen niet de besnijdenis onderhoudt, plaats je jezelf buiten het heil van Christus. Zo n houding is een gevaar dat de gelovigen door alle eeuwen heen heeft bedreigd. De een denkt dat hij met zijn goede werken iets moet toevoegen aan het werk van Christus. De ander denkt dat hij met zijn ervaringen en bevindingen iets moet toevoegen aan het werk van Christus. Weer een ander denkt dat zijn geloof meer moet zijn dan een instrument en verdienstelijke waarde heeft. Hoe je het wendt of keert het is uiteindelijk altijd zo: niet Jezus alleen, maar Jezus plus. En wat kan precies dat plus veel onzekerheid en twijfel te weeg brengen. Daarachter kan ook een eenzijdige geloofsopvoeding meespelen. Je moest toen eerst iets bijzonders hebben, op welke manier dan ook, en dat moest dan bij het werk van Christus komen. Anders was het niet voor jou. Welnu, als je denkt dat je eerst wel deelt in het behoud van Christus, maar later niet meer, is dat een variant op dezelfde dwaling. Wat is het moeilijk om te leven van genade alleen, van Christus alleen. Dat was met Nicodemus al zo en dat is nog zo. In wezen is het dat je niet alleen van het evangelie leeft, maar ook door de wet. Toch moet ik ook iets anders zeggen. Betekent het feit dat je alleen door het geloof in Jezus Christus behouden wordt nu, dat het er niet meer op aankomt hoe je leeft. Nee, absoluut niet. Dat lezen we al in de Heidelbergse Catechismus. Maakt deze leer dat alleen Jezus je behoudt, geen goddeloze en zorgeloze mensen? Nee, echt niet. Want het is onmogelijk dat wanneer je door het geloof het eigendom van Jezus bent, je geen vruchten van dankbaarheid voortbrengt. Of je dat nu doet door de tienden te geven, zoals de vraagsteller zegt of door wat anders te geven. In alle gevallen gaat het er om dat je je laat leiden door wederliefde tot de Here, die jou eerst heeft liefgehad. Het doet er dus alles toe hoe je leeft. Maar nooit om te verdienen. Altijd alleen om te

5 dienen. Vanuit het wonder weet u wel dat God ook jou zo heeft liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven. 5