Disciplinereglement Voltige

Transcriptie

1 Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie Disciplinereglement Voltige Ingangsdatum 1 maart 2007 Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie De Beek 125, 3852 PL Ermelo Postbus 3040, 3850 CA Ermelo Telefoon: Fax: info@knhs.nl Website: KNHS 2007 Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige ander manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de KNHS.

2

3 Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie Inleiding Om een eerlijke competitie binnen en een correcte beoefening van de wedstrijdsport mogelijk te maken is goede reglementering nodig. Minstens zo belangrijk is de sportieve instelling van de deelnemers. De combinatie staat garant voor mooie sport op elk niveau. Op 15 januari 2007 zijn de KNHS-wedstrijdreglementen door de Ledenraad vastgesteld. Het gaat hierbij om het Algemeen Wedstrijdreglement en de Disciplinereglementen Dressuur, Springen, Eventing, Mennen, Endurance, Voltige, Aangespannen Sport en het Reglement Ongeoorloofde Middelen voor het Paard. Met ingang van 1 april 2007 zijn deze reglementen van kracht; voor de Disciplinereglementen Eventing, Endurance en Voltige geldt 1 maart 2007 als ingangsdatum. De KNHS-wedstrijdreglementen zijn zoveel mogelijk in lijn gebracht met de regels van de internationale paardensportorganisatie, de Fédération Equestre Internationale (FEI). In enkele gevallen was het niet mogelijk de regelgeving van de FEI te volgen omdat het voorzieningenniveau van KNHS-wedstrijden afwijkt van de voor de FEI-wedstrijden vereiste voorzieningen. Wanneer de KNHS de FEI hierin zou volgen, dan zou dit voor wedstrijdgevende organisaties een aanzienlijke extra kostenpost tot gevolg hebben. Ook is een eerste aanzet gemaakt om de structuur van de reglementen te herzien. Een disciplinereglement moet altijd in samenhang met het Algemeen Wedstrijdreglement worden gelezen en toegepast. Reglementaire bepalingen, die voor tenminste twee disciplines gelden, zijn voortaan in het Algemeen Wedstrijdreglement opgenomen. In de komende jaren wordt de structuur van de wedstrijdreglementen doorontwikkeld, zodat op termijn in disciplinereglementen uitsluitend bepalingen zijn opgenomen die gelden voor die discipline. In de disciplinereglementen kunnen bepalingen voorkomen die afwijken van bepalingen in het Algemeen Wedstrijdreglement. In dergelijke gevallen prevaleren de bepalingen in het disciplinereglement. Wanneer de reglementaire bepalingen geen uitkomst bieden, moet worden gehandeld in de geest van de sport, waarbij het welzijn van mens en dier altijd voorop staat!

4

5 Koninklijke Nederlandse Hippische Sportfederatie Disciplinereglement Voltige Vastgesteld door de Ledenraad op 15 januari 2007 ingangsdatum 1 maart 2007 (versie 1) INHOUDSOPGAVE pagina VOLTIGE 1 HOOFDSTRUK 1 - ALGEMEEN Artikel Begrippen 3 Artikel Algemene bepalingen t.a.v. het voltigeren 3 Artikel Bijzondere bepalingen t.a.v. het voltigeren 5 Artikel Muziek 5 Hoofdstuk 1 - paragraaf 1 Wedstrijdmogelijkheden Artikel Verschillende wedstrijdvormen 5 Artikel Wedstrijdsoorten 6 Artikel Klassenindeling 6 Artikel Terugplaatsingsregelingen 8 Hoofdstuk 1 - paragraaf 2 Bepalingen t.a.v. de voltigeurs en de longeur Artikel Deelname aan wedstrijden 9 Artikel Uitrusting voltigeurs en longeur 9 Hoofdstuk 1 - paragraaf 3 Bepalingen t.a.v. het voltigepaard Artikel Eisen voltigepaard 10 Artikel Uitrusting en optoming voltigepaard 10 Artikel Inzet voltigepaard 11 HOOFDSTUK 2 - DE WEDSTRIJDOEFENINGEN EN DE BEOORDELING Artikel De betekenis van de cijfers 12 Artikel Standaardafkortingen bij verplichte oefeningen 12 Artikel Minpunten bij de verplichte oefeningen 13 Artikel Resultatenkaart 14 Artikel Bewegingsbeschrijving verplichte oefeningen 15

6 Hoofdstuk 2 - paragraaf 1 De vrije oefening (kur) en de beoordeling van de teams Artikel Enige algemene opmerkingen 21 Artikel De Inhoud van een kür. 22 Artikel Oefeningen die niet worden beoordeeld 25 Artikel Algemene indruk en het paardcijfer 25 Artikel Küroverzicht 28 Hoofdstuk 2 - paragraaf 2 Het solovoltigeren Artikel De kür 29 Artikel De moeilijkheid 30 Artikel De samenstelling 30 Artikel De uitvoering 31 Artikel Cijfer voor het paard 32 Artikel Aanvullende bepaling 32 Hoofdstuk 2 - paragraaf 3 Het duo-voltigeren Artikel Uitrekenen cijfers 32 HOOFDSTUK 3 - VRIJE OEFENINGEN EN HUN MOEILIJKHEIDSGRAAD Artikel Enige algemene opmerkingen 32 HOOFDSTUK 4 - HET ORGANISEREN VAN EEN VOLTIGEWEDSTRIJD Artikel Aanvraag en voorbereiding van wedstrijden 34 Artikel Klasse indeling deelnemers 35 Artikel Vraagprogramma 35 Artikel Wedstrijddag 36 Artikel Inschrijfgeld/prijzen/prijsuitreiking 37 HOOFDSTUK 5 - JUREREN Artikel Algemene bepalingen 37 HOOFDSTUK 6 - DEELNAME FNRS VOLTIGEURS AAN KNHS VOLTIGEWEDSTRIJDEN 38 BIJLAGEN Bijlage 1 - Beoordelingsstaten 39 Bijlage 2 - Beschrijving van de oefeningen 47

7 VOLTIGE Voltigeren is een jonge tak van de paardensport, die in Nederland sinds 1976 georganiseerd wordt beoefend. De voltigesport is een paardensport. Dit houdt in dat er nooit ten koste van het paard gevoltigeerd mag worden. De voltigeleiders/leidsters en de voltigeurs hebben de verantwoording zich aan te passen aan het karakter van het paard, door niet alleen de mogelijkheden van het paard te benutten, maar ook rekening te houden met het onvermogen van een paard en dit te accepteren. Het paard geeft steeds aan wat wel en niet op zijn hals en rug kan gebeuren, het is aan te bevelen in het kader van paardvriendelijk voltigeren rekening te houden met het gewicht en de verdeling van de voltigeurs. Het paard zal ons vertellen of wij op de goede manier met paardensport bezig zijn. Het doel van het voltigeren is om voltigeurs het wezen paard te laten ervaren. Voltigeren kan een goede basis zijn voor het paardrijden en kan goede ruiters verrijken. Verder is voltigeren een unieke teamsport. De oefeningen worden niet alleen met het paard gemaakt, maar ook met andere teamleden. Sommige oefeningen kunnen alleen ontstaan door groot lengteverschil van de voltigeurs van een team. Een voltigeteam zal dan ook bestaan uit voltigeurs die heterogeen zijn qua leeftijd en prestatie, iets dat uniek is in vergelijking met andere sporten. Kortom: de voltigesport is een fijne sport, die het waard is om beoefend te worden. Bij het voltigeren worden oefeningen uitgevoerd op een paard in stap of in galop, waarbij de oefeningen in, op en met de bewegingen van het paard worden uitgevoerd, zodanig dat het paard niet in zijn beweging en ritme wordt gehinderd en ontspannen kan blijven doorstappen of galopperen. Om goed te voltigeren moet de voltigeur zich aan het paard aanpassen en niet andersom. In alle oefeningen moet er sprake zijn van voldoende vormspanning en een goede houding waardoor de voltigeur; makkelijker in evenwicht blijft, de oefeningen gecontroleerd uit kan voeren en de beweging van het paard goed kan opvangen. Door voldoende vormspanning te houden voelt de voltigeur ook lichter aan voor het paard. Kracht moet vooral gebruikt worden om de uitgevoerde oefeningen op te vangen zodat de voltigeur altijd zacht op het paard neerkomt. Het is van belang dat het lichaamsdeel dat contact heeft met het paard blijft meebewegen met de beweging van het paard en dat er niet tegen de beweging van het paard in wordt gevoltigeerd. 1

8 2

9 HOOFDSTUK 1 - ALGEMEEN Wijzigingen voor alle klassen waarin de gevraagde oefenstof gelijk is aan de A- klasse worden jaarlijks standaard aangepast aan het FEI- reglement. Artikel Begrippen Voor de toepassing van dit reglement wordt, voor zover niet anders blijkt, verstaan onder: a. Voltigegroep: Bij de KNHS aangesloten vereniging of club die het voltigeren als wedstrijdsport beoefent. b. Team: een zestal of viertal, met name te noemen voltigeurs, zo nodig aangevuld met één reserve, die tezamen als team onder leiding van een voltigeleid(st)er het voltigeren in wedstrijdverband beoefenen. Is er bij een voltigegroep meer dan één team ingedeeld, dan worden deze teams met een cijfer aangeduid, uitgaande van het hoogst geklasseerde team als nummer 1, enz. Als er naast een viertal meerdere teams zijn in één vereniging, is het viertal altijd het laagst geklasseerde team. c. Voltigeur: degene die als lid van een voltigegroep of als individueel lid het voltigeren beoefent. d. Voltigeleid(st)er: degene die bij wedstrijden optreedt als hoofd van een team en/of het paard longeert en deel uitmaakt van het team en tevens lid is van een aangesloten vereniging. De voltigeleid(st)er is verantwoordelijk voor het team en voor het voltigepaard/de voltigepaarden. e. Verplichte oefeningen: een reeks voorgeschreven oefeningen die door de voltigeur al naar gelang de klasse in stap of in galop moet worden getoond. f. Vrije oefeningen: een aantal niet voorgeschreven oefeningen of combinaties daarvan, waarbij de keuze en de opbouw van de oefeningen aan het eigen idee van de trainer en voltigeur wordt overgelaten. De vrije oefeningen worden ook wel de kür genoemd. g. Solovoltige: een voltigewedstrijdvorm waarbij de deelnemers individueel voltigeren. h. Duovoltige: een voltigewedstrijdvorm waarbij steeds twee voltigeurs tezamen voltigeren. Deze wedstrijdvorm wordt ook wel pas de deux genoemd. i. Federatievertegenwoordiger: degene die door de KNHS als vertegenwoordiger naar wedstrijden wordt afgevaardigd. j. C.V.F.: buurlandenwedstrijden. k. C.V.I.: internationale wedstrijden met 1 of 2 sterren. l. C.V.I.O.: kampioenschappen per continent en wereldkampioenschappen. Artikel Algemene bepalingen t.a.v. het voltigeren 1. Het paard galoppeert in de linkergalop op een volte met een minimum doorsnede van 15 meter. 2. Tijdens het binnenkomen, zo direct mogelijk opstellen voor de hoofdjury, het opstel- 3

10 len en de groet worden aan de groep overgelaten. Bij het groeten moeten alle voltigeurs contact houden met de grond, het mag niet te ingewikkeld zijn en dient in een zo n kort mogelijke tijd te gebeuren. Daarna het paard op de volte zetten en laten draven. Na het belsignaal van de jury moet binnen 30 seconden worden begonnen met de verplichte oefeningen of de kür. Na beëindiging van de verplichte oefening door teams, volgen na een pauze van minimaal 30 minuten, de vrije oefeningen (kür) in galop. Indien de kür in stap uitgevoerd wordt is deze aansluitend. De solisten (afhankelijk van het vraagprogramma) dienen de vrije oefeningen aansluitend te tonen of minimaal een pauze van 30 minuten tussen verplichte en vrije oefeningen te hebben. 3. In geval van afzonderlijke juryleden wordt altijd jury A gegroet. 4. Er wordt begonnen met de verplichte oefeningen. 5. De wedstrijdtijd gaat lopen op het moment dat de eerste voltigeur het paard en/of de optoming aanraakt. 6. Als een voltigeur door een blessure niet verder kan voltigeren, mag de reserve voltigeur deze vervangen na de oefening waarin de voltigeur zijn blessure heeft opgelopen. Na de proef mag de hoofdjury een verklaring vragen. Wordt er in dit geval geen reserve ingezet, dan worden alle oefeningen die niet meer worden uitgevoerd door de geblesseerde voltigeur beoordeeld met het cijfer 0. Voor het tweede deel van de wedstrijd (kür) mag de reserve worden ingezet in plaats van één van de andere voltigeurs mits dit van tevoren aan het wedstrijdsecretariaat is aangegeven. Het wedstrijdsecretariaat communiceert dit naar jury A. Het inzetten van een reserve voltigeur mag alleen als de reserve aan het begin van de wedstrijd op het wedstrijdformulier staat aangemeld en in de wedstrijdring aanwezig is. Er is maar 1 wissel toegestaan. 7. Ten aanzien van de indeling bij het team voltigeren gelden de volgende bepalingen: a. Per vereniging mag per klasse niet meer dan één team van 4 voltigeurs worden ingeschreven. b. Bij nationale wedstrijden wordt per klasse gevoltigeerd. Wanneer in de klasse A en B minder dan vier teams zijn aangemeld mogen deze klassen worden samengevoegd. In dat geval wordt geen handicap toegepast. c. In het basispaardrijden wordt het team met het hoogste eindcijfer als eerste geplaatst, ongeacht of het een 4- of 6-tal is. Galop en stap zijn twee afzonderlijke klassen. 8. Bij kampioenschapswedstrijden mogen teams c.q. solovoltigeurs in één rubriek worden samengebracht. Er wordt zonder handicap gevoltigeerd. 9. Bij minder dan 4 solovoltigeurs per klasse, mogen de klassen samengevoegd worden. De eisen voor de voltigeurs uitkomend in de klasse A blijven gehandhaafd. 10. De solovoltigeur mag met zijn kür starten als de jury A daarvoor de bel luidt. Start de solovoltigeur voor de bel geluid is, dan wordt de kür niet beoordeeld. Indien er meerdere voltigeurs tegelijk in de wedstrijdring komen, mag de volgende voltigeur pas naar het midden lopen als de vorige voltigeur het paard verlaten heeft. 4

11 Artikel Bijzondere bepalingen t.a.v. het voltigeren 1. Uitvallers moeten minimaal 1 uur voor de aanvang van de rubriek bij het secretariaat worden gemeld. 2. Bij bijzondere gebeurtenissen of onverwachte problemen heeft jury A de beslissende stem. 3. Bij bijzondere gebeurtenissen of onvoorziene omstandigheden, b.v. een val of het losgaan van de singel, kan door tussenkomst van jury A de proef worden beëindigd of worden onderbroken. Als de proef wordt onderbroken dan wordt de tijd stil gezet. Op teken van jury A wordt de proef weer voortgezet en de tijd weer aangezet. 4. Bij materiaalpech (b.v. breken), losgaan of pijn veroorzakend aan het paard, mag het materiaal worden vervangen, indien dit binnen 2 minuten kan gebeuren. 5. Indien het paard hinder heeft van de verplichte- of vrije oefeningen of deze niet accepteert, mag de jury deze combinatie diskwalificeren. 6. Bij een val van een solo- of duovoltigeur tijdens de kür wordt de tijd stop gezet. De tijd wordt weer aangezet als de solo- of duovoltigeur het paard en/of de optoming binnen 1 minuut weer aanraakt, tenzij jury A door middel van de bel iets anders beslist. Dan moet de solo- of duovoltigeur verder gaan als jury A de bel voor de tweede keer luidt. Bij de derde val van een solo- of duovoltigeur volgt uitsluiting. 7. In geval van ex-aequo is de groep met het hoogste cijfer voor de verplichte oefeningen, de winnende groep. Indien het cijfer voor de verplichte oefeningen ook gelijk is, dan is winnaar de groep met het hoogste cijfer voor de algemene indruk. 8. In geval van ex-aequo bij solovoltigeurs of duovoltigeurs is degene met het hoogste cijfer voor de verplichte oefeningen de winnaar. Indien het cijfer voor de verplichte oefeningen ook gelijk is, dan is winnaar degene met het hoogste cijfer voor de uitvoering van de kür. Artikel Muziek Tijdens voltigewedstrijden mag muziek (zowel vocaal als instrumentaal) ten gehore worden gebracht. Dit geldt voor team-voltigeren, solo-voltigeren en duo-voltigeren. Deze is van toepassing op: muziek tijdens het binnenkomen van de wedstrijdring, muziek tijdens de verplichte oefeningen, muziek tijdens de kür en de muziek tijdens het verlaten van de wedstrijdring. Hoofdstuk 1 - paragraaf 1 Wedstrijdmogelijkheden Artikel Verschillende wedstrijdvormen a. Het Team-voltigeren Hierbij wordt door een team van 4 of 6 voltigeurs een aantal voorgeschreven oefeningen getoond, gevolgd door de vrije oefeningen. Op de linkerhand in de linkergalop m.u.v. de vrije oefeningen in de klasse E die in stap worden uitgevoerd. 5

12 b. Het Solo-voltigeren Hierbij worden in een solistisch optreden van een voltigeur de verplichte oefeningen, gevolgd door de vrije oefeningen, getoond. Op de linkerhand in de linkergalop. Indien een wedstrijd in de klasse A over 2 rondes wordt uitgeschreven bestaat in de tweede ronde de mogelijkheid een technische kür uit te schrijven, conform het FEI-reglement. c. Het Duo-voltigeren. Één voltigeur voltigeert het 1 e blok van het team klasse A plicht, de 2 e voltigeur het 2 e blok. Gevolgd door een kür in galop met z n tweeën. Verplichte oefeningen en kür in galop op de linkerhand. d. Het basispaardrijden. Hierbij wordt door een team met een 4 of 6 deelnemers, een aantal voorgeschreven oefeningen getoond op de linkerhand in stap of galop. Gevolgd door een reeks vrije oefeningen op de linkerhand in stap. Artikel Wedstrijdsoorten De volgende wedstrijdsoorten worden onderkend: a. De nationale wedstrijden, waarvoor teams en/of startgerechtigde voltigeurs aangesloten bij de KNHS mogen worden uitgenodigd. b. Kampioenswedstrijden (selecties en dergelijke) Door de KNHS zal worden bepaald welke aangesloten teams en voltigeurs worden uitgenodigd. c. Internationale wedstrijden te houden in Nederland of buitenland. d. Kampioenschappen. Deze worden gehouden of georganiseerd door of namens de KNHS. Artikel Klassenindeling Voor het deelnemen aan een wedstrijd gelden de volgende klasse-indelingen: Klasse Verplichte oefeningen: blok 1 Verplichte oefeningen: blok 2 Kür Tijdslimiet Aantal in te leveren beoordelingsstaten Winstpunten* Verliespunt* Team A/B Opsprong, vrije zit, vlag, Molen afsprong naar binnen. Scharen, staan, flanken Volgens FEI reglement Plicht: 6 min. Kür: 4 min. Min. 2 Klasse A: 7 Klasse B: 6 Klasse A: 5,999 Klasse B: 4,999 Team C Opsprong, vrije zit, vlag, molen afsprong naar binnen. Scharen, staan, flanken Kür met max. 6 statische oefeningen met 3 voltigeurs. Plicht: 6 min. Kür: 4 min. Min. 2 Klasse C: 5,5 Klasse C: 3,999 6

13 Team D Opsprong, Vrije zit, Halve molen, Achterwaarts opzwaaien met gesloten benen afsprong naar binnen Vlag (zie 2.2.6) eindigend in bank, Staan vanuit bank, Opzwaai met open benen (op schouderbreedte), Afflanken met gesloten benen naar buiten. Kür met 2 voltigeurs en max. 6 S-oefeningen met 2 voltigeurs. Plicht: 6 min. Kür: 4 min. Min ,999 Team E 4- of 6-tal Opsprong en vrije zit, E- Molen, Binnenwaarts af E-vlag, eindigend in bank, Knielen vanuit bank, Opzwaaien, Afsprong naar buiten. Kür in stap. Kür met 2 voltiguers, Max. 6 S-oefeningen met 2 voltigeurs Plicht: - 6-tal: 6 min. - 4-tal: 4 min. Kür: - 6-tal: 4 min. - 4-tal: 3 min. Min. 1 5 n.v.t. Basispaardrijden 4- of 6-tal Basiszit met handen in de zij, E-Molen, Opzwaaien tot bank-model, Knielen met armen naar voren en de afsprong naar binnen Kür in stap Max. 2 voltigeurs op het paard. Alleen oefeningen van moeilijkheid 2 of 3. Plicht: 6-tal: 6 min. 4-tal: 4 min. Kür: 6-tal: 3 min. 4-tal: 2 min. 1 n.v.t. n.v.t. Team Junioren Opsprong, Vrije zit, Halve molen, Achterwaarts opzwaaien met gesloten benen en afsprong naar binnen Vlag eindigend in bank, Staan vanuit bank, Opzwaai met open benen (op schouderbreedte), Afflanken met gesloten benen naar buiten. Kür met oefeningen met 1,2 of 3 voltigeurs. En max. 6 statisch oefeningen van 3 voltigeurs. Plicht: 6 min. Kür: 4 min. Min. 2 5 n.v.t. Solo A/B/C Alle oefeningen in één blok: Opsprong, vrije zit, vlag, molen, schaar, staan, flank. Zie FEIreglement Plicht: onbeperkt Kür: 1 min. Min. 2 Klasse A: 7,0 Klasse B: 6,5 Klasse C: 6,0 5,999 Klasse B: 4,999 Klasse C: n.v.t. Junioren solo Opsprong, vrije zit, vlag, molen, schaar, staan, flank Zie FEIreglement Plicht: onbeperkt Kür: 1 min. Min. 2 n.v.t n.v.t Duo 1e voltigeur: Opsprong, vrije zit, vlag, molen en afsprong naar binnen 2e voltigeur: schaar, staan, flank Kür met 2 voltigeurs Plicht: onbeperkt Kür: 2 min. Min. 2 n.v.t n.v.t 7

14 Winst- en verliespunten De klasse A is de hoogst mogelijke klasse. Bij 4 winstpunten mag men naar een hogere klasse promoveren en bij 8 winstpunten moet men naar de volgende klasse promoveren. Als een volle punt meer wordt gehaald dan de winstpuntgrens dan worden 2 winstpunten toegekend. Indien een 4-tal in de klasse E minimaal 4 (of maximaal 8) winstpunten heeft behaald, dan moet in deze klasse nog 1 minimaal 1 winstpunt worden behaald als 6-tal om te promoveren naar de klasse D. Bij het behalen van 5 verliespunten degradeert men naar de naast lagere klasse. Een Junioren team is met 0 tot 4 winstpunten startgerechtigd in de klasse E, met 4 tot 8 winstpunten in de klasse D en met 8 of meer punten startgerechtigd in de klasse C. Basispaardrijden is alleen toegestaan voor teams die nog niet in een andere klasse zijn gestart. Een junioren solo mag zodra hij of zij de leeftijd van 17 jaar heeft behaald, of eerder vanaf 14 als de junioren solo ervoor kies in de senioren solo A/B/C klasse te starten, zonder deelname aan de klasse C overgaan naar de klasse B wanneer er 4 x een 6.0 is behaald, of overgaan naar de klasse A wanneer 4 x een 6,5 is behaald. Artikel Terugplaatsingsregelingen Terugplaatsing vindt plaats of kan plaats vinden wanneer: a. 5 verliespunten zijn behaald. Terugplaatsing naar de naast lagere klasse gaat direct in. b. Gedurende 12 maanden niet is deelgenomen aan voltigewedstrijden. Er dient schriftelijk een verzoek tot terugplaatsing naar de naast lager gelegen klasse te worden ingediend. Terugplaatsing zal echter nooit plaats vinden lager dan de klasse D voor teams of B voor solo s. Het team c.q. de solovoltigeur promoveert onmiddellijk weer naar de oorspronkelijke klasse als de eerstvolgende wedstrijd de norm van de klasse is behaald. c. In de klasse A, B of C met een nieuw c.q. ander paard moet worden uitgekomen. Na het indienen van een schriftelijk verzoek kan dat team c.q. solovoltigeur één klasse lager dan de eigenlijke klasse worden ingedeeld. In dat geval promoveert het team c.q. solovoltigeur onmiddellijk weer naar de oorspronkelijke klasse als de eerstvolgende wedstrijd de norm van de klasse is behaald. d. Uitkomend in de klasse A of B, 3 of meer voltigeurs moeten worden vervangen. Na het indienen van een schriftelijk verzoek zal het team één klasse lager worden ingedeeld. Het team c.q. de solovoltigeur promoveert onmiddellijk weer naar de oorspronkelijke klasse als de eerstvolgende wedstrijd de norm van de klasse is behaald. Een verzoek tot terugplaatsing dient gericht te worden aan het secretariaat van de KNHS. 8

15 Hoofdstuk 1 - paragraaf 2 Bepalingen t.a.v. de voltigeurs en de longeur Artikel Deelname aan wedstrijden 1. Een voltigegroep of voltigeur kan onder de volgende voorwaarden aan een wedstrijd deelnemen: a. De voltigeur is lid van de KNHS. Bij teamwedstrijden dienen alle voltigeurs lid te zijn van dezelfde lidvereniging. b. De longeur, zowel bij teams, solisten als duo s, dient ook lid te zijn van een (voltige)vereniging. Start mogelijkheden voor voltigeurs afhankelijk van de leeftijd: Leeftijd in jaren >=6 6 tot en met tot en met 16 >= 12 6 tot en met 16 >= 14 Startmogelijkheden Team Basispaardrijden Junioren solo Duo Junioren team Solo A,B en C >= ouder of gelijk aan 2. Een voltigeur mag op één wedstrijd slechts deel uitmaken van één team, dit geldt ook voor de reserve van een team. Een solovoltigeur mag per wedstrijd, indien de organiserende vereniging dit toestaat, op maximaal 2 paarden starten. Een voltigeur mag zowel starten voor het team als solistisch. 3. Een voltigeteam/voltigeur mag slechts deelnemen aan door de KNHS goedgekeurde wedstrijden. 4. Het deelnemen aan internationale wedstrijden, welke in het buitenland worden gehouden, is toegestaan tenzij: a. Deze wedstrijd(en) gehouden worden op (een) dag(en) van een KNHS voltigekampioenschap. b. Er sprake is van beperkte inschrijving voor Nederlandse deelnemers. In dat geval bepaalt de bondscoach van de KNHS welke teams of voltigeurs een uitnodiging tot deelname zullen ontvangen. Artikel Uitrusting voltigeurs en longeur a. Kleding van de voltigeurs moet veilig, goed aansluitend en geschikt voor de voltigesport zijn. Binnen het team moet de kleding uniform zijn. Platte stoffen applicaties zijn toegestaan als ook prints in verschillende kleuren. Voor verdere omschrijving zie de FEI Guidelines for Judges. De longeurs dienen in gepaste kleding in de ring te verschijnen. Hieronder wordt verstaan een witte of zwarte broek met zwarte of witte bovenkleding of in de kleuren van de vereniging/team. Indien de vereniging een sponsor heeft zie dan het sponsorreglement van de KNHS. b. Voltigeurs dragen op het wedstrijdtenue een 10 tot 12 cm groot nummer (1 t/m 7) op de rechterarm, rechterbeen of op de rug. De reserve draagt het rug-, arm- of beennummer 5 of 7 (bij een 4- respectievelijk 6-tal). 9

16 c. Solo-voltigeurs dienen te starten in de volgorde van het programma. Bij voorkeur met startnummers verstrekt door de organiserende vereniging. d. Bij slechte weersomstandigheden kan in overleg met de vertegenwoordiger en de jury worden bepaald dat tijdens de wedstrijd een trainingspak mag worden gedragen. e. Voltigeurs mogen in de wedstrijdring een mascotte van geringe omvang meevoeren. In geen geval zal levende have als mascotte in de wedstrijdring, oefenring of bij de prijsuitreiking worden toegelaten. Hoofdstuk 1 - paragraaf 3 Bepalingen t.a.v. het voltigepaard Artikel Eisen voltigepaard Het voltigepaard moet: a. Tenminste 7 jaar oud zijn daarbij gezond en niet kreupel zijn geschikt zijn als voltigepaard, dit ter beoordeling van de jury voldoende geoefend en in conditie zijn om op wedstrijden op te treden, dit ter beoordeling van de jury b. Voor wedstrijddeelname met drachtige en zogende merries geldt Basispaardrijden en Klasse E: Maximaal 4 maanden drachtig, aan te tonen door middel van het dekbewijs, en niet zogend Overige klassen: Niet dragend en niet zogend Voor zover niet anders is bepaald zijn de reglementen van de KNHS onverkort op het voltigepaard van toepassing. Artikel Uitrusting en optoming voltigepaard 1. De uitrusting van een voltigepaard bestaat uit: a. Een hoofdstel met een africhtingsneusriem, engelse neusriem of een gecombineerde neusriem en een trens van voldoende breedte en dikte (minimaal 1 cm). b. Een voltigeersingel met twee ingebouwde, voldoende veilige handgrepen met desgewenst een tussenlusje en aan één of beide zijde een voetlus. De singel moet zodanig op het paard liggen dat de schoft van het paard vrij blijft en dat zich geen drukkingen kunnen voordoen c. Het dekje mag in zijn totaliteit niet langer zijn dan 110 cm, niet breder dan 90 cm en niet dikker dan 3 cm, met uitzondering van de plaats direct onder de voltigeersingel, waar iedere dikte is toegestaan. Het dekje mag niet meer dan 80 cm uitsteken vanaf de achterzijde van de voltigeersingel in de richting van de achterzijde van het paard en niet meer dan 25 cm voor de voltigeersingel. Het moet zijn gemaakt van stug materiaal. d. Twee bijzetteugels van voldoende lengte. In de klasse Basispaardrijden en de Klasse E mogen de bijzetteugels na de verplichte oefeningen uitgevoerd in galop bijgesteld worden voor de kür in stap. 10

17 e. Een onder nagenoeg de gehele voltigesingel passende beschermstrook van voldoende dikte, zodanig aangebracht dat het paard optimale bescherming tegen drukkingen wordt gegeven. f. Een longe van minimaal 8 meter lengte, zonodig voorzien van een eindlus en bij voorkeur zonder draaibare sluitingen of verbindingen. g. Een longeerzweep. Deze heeft een minimale lengte van 7 meter. h. Voorzover nodig beenbescherming. Het gebruik of meevoeren van andere uitrustingsstukken of hulpmiddelen van welke vorm dan ook, is niet toegestaan. i. Oorkappen zijn toegestaan. j. Andere hulpteugels anders dan bijzetteugels zijn alleen in de loswerkring toegestaan. 2. Bevestiging van de longe De longe mag uitsluitend op één van de onderstaande wijze aan het hoofdstel worden bevestigd: Voor alle klassen met uitzondering van het basispaardrijden, klasse D en E: Alleen aan de binnenste trensring. Voor het basispaardrijden, klasse D en E: a. Aan de binnenste trensring; b. Aan de neusriem; c. Aan de binnenste trensring en de neusriem; d. Door de binnenste trensring heen, over het hoofd geleid, aan de buitenste trensring; e. Door de binnenste trensring heen, eventueel met een slag om de binnenste trensring, aan de buitenste trensring. In dit geval mogen er geen metalen delen van bevestigingsconstructie tegen de huid van het paard komen. Een riemconstructie met de gesp aan de buitenzijde wordt in dit geval aanbevolen. Artikel Inzet voltigepaard Een voltigepaard mag op één dag maximaal worden ingezet voor: 1 team en twee solo s 6 solo s 2 teams waarvan minimaal 1 team een basispaardrijden of E team is 3 teams basispaardrijden in stap Voorwaarde is wel dat er tussen beide starts een rustpauze van minimaal een halfuur is ingelast, uitgezonderd wanneer een paard 3 basisteams in stap in 1 rubriek loopt. Een duo kan gezien worden als twee solo s voor de inzet van het voltige paard. Voor Solo-voltigeren geldt: Maximaal 3 voltigeurs tegelijk in de ring, bij gesplitste wedstrijdvorm maximaal 6 voltigeurs. 11

18 HOOFDSTUK 2 - DE WEDSTRIJDOEFENINGEN EN DE BEOORDELING Artikel De betekenis van de cijfers Bij de beoordeling van de afzonderlijke verplichte oefeningen, de vrije oefeningen en de algemene indruk, hebben de te geven cijfers van 1 t/m 10 de volgende betekenis: 0 = niet uitgevoerd 6 = bevredigend 1 = zeer slecht 7 = tamelijk goed 2 = slecht 8 = goed 3 = tamelijk slecht 9 = zeer goed 4 = onvoldoende 10 = uitmuntend 5 = voldoende Het geven van decimalen is toegestaan. Artikel Standaardafkortingen bij verplichte oefeningen Bij de verplichte oefeningen kunnen standaard minpunten worden gegeven voor regelmatig voorkomende fouten. Deze fouten en daarmee de minpunten worden d.m.v. een letter, in hetzelfde vakje als het cijfer voor die oefening waarbij de fout is gemaakt, aangegeven. De volgende letters kunnen bij de verplichte oefeningen worden gebruikt: T = een tactfout bij de molen G = een niet gelukte galopsprong K = foutief of niet knielen bij de vlag/staan H = herhaling van een oefening B = bodem raken met de handen na een afsprong V = vallen na de afsprong Naast de standaard afkortingen kan de jury d.m.v. onderstaande tekens andere voorkomende fouten aangeven. Deze tekens leveren geen minpunten op, maar zijn bedoeld om aan te geven dat het een opvallende fout was. Deze fouten worden wel meegenomen in de beoordeling. L = Harde landing S = Spannen Kl = Klemmen Ge = Gewichtsverdeling R = Niet recht houden van armen en benen Mi = Niet in het midden t.o.v. de wervelkolom van het paard Ba = Te weinig balans Be = Bewegingsfout t.o.v. het paard Vl = Niet vloeiend A = Niet aangesloten aan het paard 12

19 M = Niet op het juiste moment D = Fout in de draai Rw = Geen regelmaat in hoogte en wijdte Ho = Houdingsfout P = Fout m.b.t. de parallelliteit W = Onvoldoende wijdte van de benen Lo = Niet los laten na afsprong Artikel Minpunten bij de verplichte oefeningen Aftrek van punten of minpunten bij de verplichte oefeningen worden voor het volgende gegeven: 1 minpunt: De verplichte oefeningen moeten 4 galopsprongen worden volgehouden. Iedere galopsprong minder geeft 1 minpunt. Met het tellen van de galopsprongen wordt begonnen als de oefening helemaal is opgebouwd. Iedere drafpas van het paard wordt als mislukte galopsprong geteld. Voor het niet knielen bij de vlag en het staan. Voor elke fout in de tact bij de molen. Het aanraken van de paardenhals met de hand tijdens een oefening (vlag of staan). De voltigeur moet na het aanraken van de hals opnieuw beginnen met tellen). Voor iedere landing bij een afsprong, anders dan op 2 voeten. Voor elke fysieke hulp bij de opsprong in de klasse D en E. 2 minpunten: Voor het herhalen van een verplichte oefening. Onder herhalen wordt verstaan: het voor de 2e keer zwaai halen bij het afflanken, flanken en scharen, alsmede het opnieuw vastpakken van de grepen bij de vrij zit, vlag en staan. Voor een val na de afsprong of afflanken. Onder een val wordt verstaan: het met één of beide knieën aanraken van de grond. Voor het in de foutieve volgorde uitgevoerde verplichte oefening, die echter direct daarop nog wordt gecorrigeerd, doordat de voltigeur de juiste verplichte oefening uitvoert zonder het paard te verlaten. Voor een foutieve respectievelijk een niet volgens de voorschriften uitgevoerde afsprong. het cijfer 0: Voor iedere niet of gedeeltelijk uitgevoerde verplichte oefening (in galop). Voor het verlaten van het paard tijdens een verplichte oefening, zonder de voorgeschreven afsprong. Voor iedere in verkeerde volgorde uitgevoerde verplichte oefening. 13

20 Voor de verkeerde draairichting in de schaar. Voor het tweemaal vastpakken van de grepen tijdens een verplichte oefening. Voor iedere verplichte oefening uitgevoerd in draf. Voor het twee maal herhalen van een verplichte oefening. Voor het inzetten van een reserve tijdens een wedstrijdonderdeel zonder geldige reden (noodzaak). Voor elke fysieke hulp bij de opsprong in de klasse A, B en C en junioren. Artikel Resultatenkaart 1. Aan elk voor de eerste maal aan een wedstrijd deelnemend team wordt een resultatenkaart uitgereikt. Op deze kaarten worden de prestaties van het team, bij die wedstrijd aangetekend. De kaart geldt als bewijsstuk van de klasse-indeling en blijft uit dien hoofde eigendom van de KNHS. De teamleden en de longeur dienen allen in het bezit te zijn van een lidmaatschapsnummer. De winst- en verliespuntenregistratie vindt plaats bij het secretariaat van de KNHS. 2. Iedere solovoltigeur dient in het bezit te zijn van een resultatenkaart. Op deze kaart worden de prestaties van de solovoltigeur aangetekend. De kaart geldt tevens als bewijs stuk van de klasse-indeling en blijft uit dien hoofde eigendom van de KNHS. Voor iedere start dient de solovoltigeur deze kaart samen met de benodigde beoordelingsstaten, in te leveren bij het wedstrijdsecretariaat. De kaart dient na afloop van de wedstrijd, nadat daarop de dagresultaten zijn ingevuld en door de wedstrijdleiding zijn getekend, te worden opgehaald. 3. Bij de start van een team moeten de beoordelingsstaten en de resultatenkaart voor aanvang van de wedstrijd bij het wedstrijdsecretariaat worden ingeleverd, waarbij door het deelnemende team de namen en de lidnummers van de teamleden en de longeur ingevuld moeten zijn op de beoordelingsstaat. De kaart dient na afloop van de wedstrijd, nadat daarop de dagresultaten zijn ingevuld en door de wedstrijdleiding zijn getekend, te worden opgehaald. De voltigeleider is verantwoordelijk voor een juiste inschrijving van het team. 4. Op eerste aanvraag van de organisatie moeten resultatenkaarten aan de organisatie of afgevaardigde worden getoond. Als de kaart niet is ingeleverd voor de wedstrijd of wanneer namen niet kloppen op de beoordelingsstaat, wordt het betreffende team c.q. de solovoltigeur uitgesloten en wordt hierover rapport uit gebracht door de Federatievertegenwoordiger. Ook als een team c.q. een solovoltigeur zich heeft aangemeld voor een verkeerde klasse, volgt uitsluiting. 5. Indien een resultatenkaart is volgeboekt zal door de KNHS na ontvangst van de volgeboekte resultatenkaart een nieuwe kaart worden afgegeven. 6. De controle op het correct bijhouden van een kaart is in eerste aanleg een zorg van de leid(st)er van het team. 14

21 Artikel Bewegingsbeschrijving verplichte oefeningen 1. De opsprong Iedere verplichte of serie van verplichte oefeningen begint met de opsprong. De voltigeur loopt langs de longeerlijn in de richting van de schouders van het paard. Onderweg naar het paard begint de voltigeur mee te galopperen in het ritme van de voorbenen van het paard. Voor de grepen vast te pakken, zijn de schouders en de heupen van de voltigeur parallel aan de schouders van het paard en het bovenlichaam van de voltigeur is verticaal opgericht. Na het vastpakken van de grepen springt de voltigeur met beide voeten naar voren zo dicht als mogelijk is aan de binnenkant van het binnenvoorbeen van het paard, zo creëert de voltigeur energie voor de opsprong. Vervolgens wordt het rechterbeen zo hoog als mogelijk opgezwaaid, hierbij de heupen boven het hoofd brengend en het linkerbeen blijft gestrekt naar beneden. Als de heupen het hoogste punt bereikt hebben en hierbij de armen zijn uitgedrukt om te komen tot een maximale hoogte brengt de voltigeur het gestrekte rechterbeen naar beneden en land vervolgens zacht, aangespannen en in het midden op het paard met het bovenlichaam verticaal. 2. De afsprong naar binnen en naar buiten Vanuit voorwaartse zit tilt de voltigeur een gestrekt rechter- of linkerbeen in een wijde cirkel over de hals van het paard. Het bovenlichaam blijft aangespannen en zo goed als verticaal en het andere been blijft aangesloten naar beneden in contact met het paard zonder van zijn plaats te komen. De grepen worden losgelaten en weer vastgepakt als het opgetilde been voorbij komt. Als het opgetildebeen in de richting van het voorbeen van het paard wijst, wordt het aangeslotenbeen opgetild en aangesloten (beide benen worden dus gesloten). De voltigeur strekt de heupen en duwt zich iets zijwaarts-van het paard en laat de grepen los. De voltigeur landt op beide voeten. 3. Het afflanken voor de junioren en team klasse D Vanuit voorwaartse zit zwaait de voltigeur beide benen gestrekt en boven het paard gesloten, op tot bijna een handstand positie, hierbij worden de armen maxi- 15

22 maal uitgedrukt om te komen tot een maximale hoogte. De voltigeur duwt zich van de grepen weg en krijgt hierdoor maximale hoogte en een vluchtfase naar de buitenkant, waar hij landt op beide voeten met bijna gesloten benen en rent onmiddellijk door in dezelfde richting als het paard loopt. Afflanken 4. De vrije zit De voltigeur zit voorwaarts, rechtop, aangespannen, in het midden, onmiddellijk achter de singel, met de benen gestrekt naar beneden en in contact met het paard. In een verticale rechte lijn langs de schouder, heup en hiel. (basiszit) De benen zijn gestrekt naar beneden en de voorkant van de knieën, enkels en tenen in een rechte lijn naar voren wijzend. De schouders van de voltigeur zijn parallel aan de grepen. De armen worden tegelijk gestrekt en aangespannen zijwaarts van de voltigeur gebracht, met de toppen van de vingers op ooghoogte. (voor de klasse Basispaardrijden worden de handen in de zij gezet met de vingers naar voren en de duim naar achteren). Voor het beëindigen van de oefening, pakt de voltigeur de grepen met beide handen tegelijk weer vast. Vrije zit 16

23 5. Opzwaaien tot bank Vanuit de basiszit tilt men de benen iets naar voren op en zwaait naar achteren tot ligsteun. Daarna gaat men in 1 vloeiende beweging door tot bank. De onderbenen liggen in de bankpositie recht naar achteren aan weerszijde van de wervelkolom van het paard en het gehele onderbeen is aangesloten aan het paard. De voeten wijzen naar achteren. De handen zijn aan de grepen en de schouders bevinden zich boven de grepen. De ellebogen zijn recht naar achteren gebogen. Schouders en heupen moeten op 1 hoogte zijn en parallel aan de grond. Om de oefening te beëindigen strekt de voltigeur beide benen tegelijk en glijdt zacht weer in de basiszit. 6. De vlag Vanuit de basiszit knielt de voltigeur met beide benen tegelijk op en schuift onmiddellijk beide onderbenen diagonaal over de rug van het paard(voeten naar rechts) gelegd. De voorkant van de knieën, enkels en voeten van de voltigeur zijn in contact met de rug van het paard, hierbij het gewicht verdeelt over het gehele onderbeen. Hoofd blijft opgetild en blik is naar voren gericht. Dan worden rechterbeen en linkerarm tegelijk (met uitzondering van de klasse E, hier dient alleen het rechterbeen te worden uitgestrekt), uitgebracht naar een gestrekte positie, waarbij de hand en de voet net boven het hoofd van de voltigeur uitkomen. Rechterhand blijft aan de greep en de schouders zijn recht boven de grepen. De schouders en heupen zijn parallel aan de grond. Om de oefening te beëindigen pakt de voltigeur met de linkerhand de greep weer vast en strekt beide benen naar beneden en glijdt zacht weer in de basiszit. In de klasse team E, team D en Junioren teams wordt na de vlag teruggegaan naar de bank. 7. Knielen Vanuit basiszit knielt de voltigeur op beide onderbenen tegelijk op. Het linkeronderbeen links en het rechteronderbeen rechts van de wervelkolom van het paard. De voorkant van de knieën, enkels en voeten van de voltigeur zijn in contact met de rug van het paard, hierbij het gewicht verdeelt over het gehele onderbeen. De grepen worden losgelaten, het bovenlichaam wordt opgericht en de armen worden naar voren gestrekt tot op schouderhoogte. De blik is naar voren gericht en de heupen nagenoeg gestrekt. Om de oefening te beëindigen pakt de voltigeur met beide handen de grepen weer vast en strekt beide benen tegelijk en glijdt zacht weer in de basiszit. Bij teams klasse E dient het knielen rechtstreeks vanuit de bank te worden uitgevoerd. 17

24 8. De molen Vanuit de basiszit maakt de voltigeur een rotatie op de rug van het paard in 4 gelijke fases. Elk been is gestrekt en wordt in een wijde, hoge boog over het paard getild. Het andere been blijft in contact met het paard, op zijn plaats. Het bovenlichaam blijft aangespannen, in het midden en nagenoeg vertikaal. Hoofd en lichaam draaien mee met iedere boog van het been. De zitbeenknobbels blijven aan het paard. De molen heeft 4 fases die ieder in 4 galopsprongen uitgevoerd worden. Fase 1 Het rechterbeen wordt over de hals gebracht, hierbij worden de grepen losgelaten en weer vastgepakt als het been voorbij komt. Fase 1 eindigt met het binnenwaarts zitten van de voltigeur waarbij hij naar het midden van de cirkel kijkt. Hoofd en schouder in dezelfde richting waarbij de beide benen gesloten en in contact met het paard zijn. Fase 2 Het linkerbeen wordt over het kruis van het paard gebracht. Fase 2 eindigt als de voltigeur rechtop achterwaarts zit. De handen worden van positie op de grepen gewisseld. Fase 3 Het rechterbeen wordt over het kruis van het paard gebracht. Fase 3 eindigt met het buitenwaarts zitten van de voltigeur, waarbij hij naar de buitenkant van de cirkel kijkt. Hoofd en schouder in dezelfde richting waarbij de beide benen gesloten en in contact met het paard zijn. De handen worden van positie op de grepen gewisseld. Fase 4 Het linkerbeen wordt over de hals van het paard gebracht, hierbij worden de grepen losgelaten en weer vastgepakt als het been voorbij komt. Fase 4 eindigt met een voltigeur die naar voren kijkt in een rechte positie. (basiszit). De afsprong volgt onmiddellijk na de 4e fase zonder hapering aan de binnenkant en in hetzelfde ritme. Voor klasse D en juniorenteams hoeven alleen Fase 1 en 2 te worden getoond. Voor de klasse E wordt de molen als volgt uitgevoerd; voorwaartse zit, binnenwaartse zit, voorwaartse zit, buitenwaartse zit en voorwaartse zit. Molen 9. Voorwaarts Opzwaaien Vanuit de zit worden beide benen gestrekt gezwaaid naar een bijna handstand positie, de benen zijn hierbij gespreid op schouderbreedte, de armen worden uitgestrekt naar een maximale hoogte. De voltigeur landt zacht midden op het paard. 18

25 10. Achterwaarts opzwaaien Vanuit de achterwaartse zit zwaait de voltigeur de gestrekte benen naar boven, hierbij de gebogen heupen zo hoog als mogelijk brengend. Boven het paard zijn de benen gesloten. De armen worden uitgeduwd om een maximale hoogte te verkrijgen. De hoek tussen de armen en het lichaam is zo groot mogelijk. De voltigeur land zacht in een achterwaartse zit midden op het paard. 11. Schaar De beweging van de schaar is een rotatie rond de verticale lichaamsas. Met een gelijktijdige, tegengestelde, gestrekte beweging van de benen. De schaar heeft 2 fases met in beide fases een draaien van het lichaam die klaar is als het lichaam zacht in het midden aangespannen in een zit positie landt. Fase 1 Vanuit de zit worden beide benen gestrekt gezwaaid naar een bijna handstand positie, de armen worden uitgestrekt naar een maximale hoogte. Zonder onderbreking in deze beweging, draaien de heupen naar links, zodat de benen elkaar passeren en kruisen bij het hoogste punt. De benen van de voltigeur beschrijven een hoge boog, beide voeten op gelijke afstand van de grond. De eerste fase is klaar als de voltigeur is geland. Fase 2 Vanuit de achterwaartse zit zwaait de voltigeur de gestrekte benen naar boven, hierbij de gebogen heupen zo hoog als mogelijk brengend. De armen worden uitgestrekt om een maximale hoogte te verkrijgen. De hoek tussen de armen en het lichaam is zo groot mogelijk. Zonder onderbreking in deze beweging, de heupen draaien naar rechts, zodat de benen elkaar kruisen en passeren op het hoogste punt. De benen van de voltigeur beschrijven een hoge boog op gelijke afstand van de grond. De 2e fase eindigt als de voltigeur zacht, in het midden van het paard, in basiszit, is geland. Schaar 19

26 12. Staan Vanuit zit knielt de voltigeur zacht met beide benen tegelijk, onmiddellijk gevolgd door het zacht door springen op beide voeten. Het hoofd blijft opgericht en de blik naar voren. De voeten blijven constant aan het paard en het gewicht wordt gelijk verdeeld over de gehele voet gedurende de gehele oefening. De benen zijn gesloten en de voeten wijzen naar voren. De grepen worden tegelijk losgelaten en de voltigeur komt langzaam overeind tot een staande positie met hierbij een rechte lijn van schouders, heupen en hielen. Onmiddellijk worden de armen zijwaarts gestrekt en de toppen van de vingers zijn op ooghoogte (met uitzondering van de klasse D, hierbij worden de armen naar voren gestrekt). In het afbouwen van de oefening, gaat de voltigeur met beide armen tegelijk terug naar de grepen, het hoofd blijft opgericht en de blik naar voren, met beide benen gestrekt glijdt de voltigeur naar de basis zit. Voor juniorenteams en teams klasse D begint de oefening vanuit de bank. 13. Het flanken Flanken is een oefening met 2 fases. Fase 1 Vanuit de basiszit worden beide benen opgezwaaid naar een bijna handstand positie met hierbij de armen uitgedrukt om te komen tot een maximale hoogte. Zonder onderbreking in de beweging worden op het hoogste punt de heupen scherp ingehoekt, zodat de onderbenen naar beneden komen in een bijna verticale positie, hierbij blijven de heupen een moment boven de singel. De voltigeur glijdt zacht tot een binnenwaartse zit, hierbij maakt de buiten kant van het rechteronderbeen het eerste contact met het paard. Tussen de twee fases zit de voltigeur aangespannen in een binnenwaartse zit, direct achter de singel op beide billen met gesloten benen die in contact met het paard zijn. Fase 2 Vanuit de binnenwaartse zit zwaait de voltigeur beide benen gestrekt en gesloten op tot een bijna handstand positie, hierbij drukt hij de armen uit. Als de voltigeur het hoogste punt nadert, duwt hij zich van de grepen weg en krijgt hierdoor maximale hoogte en een vluchtfase naar de buitenkant, waar hij landt op beide voeten met het gezicht in de richting waarin het paard galoppeert. 20

27 Flanken Hoofdstuk 2 - paragraaf 1 De vrije oefening (kür) en de beoordeling van de teams Artikel Enige algemene opmerkingen De vrije oefeningen bestaan uit individuele- en combinatieoefeningen (met tweeën en drieën). Vrije oefeningen kunnen naar eigen ideeën en inzichten van het team worden samengesteld. Voor de vrije oefeningen gelden de volgende bepalingen: Verplichte oefeningen worden niet als vrije oefening beoordeeld. Elementen, delen van de verplichte oefeningen die, op een andere wijze dan bij de verplichte oefeningen worden uitgevoerd, in de kür zijn opgenomen, kunnen in combinatie of als variatie worden beoordeeld. Als twee oefeningen/elementen op een artistieke wijze met elkaar worden verbonden, dan wordt deze verbinding naar moeilijkheid gewaardeerd en beoordeeld. Twee dezelfde oefeningen worden slechts één keer beoordeeld. Bij twee dezelfde oefeningen in verschillende moeilijkheidsgraad wordt alleen de oefening met de hoogste moeilijkheidsgraad beoordeeld. Een kür bestaat uit statische en dynamische oefeningen. Iedere statische oefening dient 3 galopsprongen volgehouden te worden. Bij combinatieoefeningen met 3 voltigeurs moeten twee voltigeurs contact met het paard hebben en houden. 21

28 De kür wordt beoordeeld op: inhoud, bestaat uit het aantal getoonde oefeningen, gecombineerd met de moeilijkheid (max. 10 punten); bij 4-tallen wordt het cijfer met 1,5 vermenigvuldigd (tot max. het cijfer 10); samenstelling (max. 10 punten); uitvoering (max. 10 punten). Artikel De Inhoud van een kür 1. Moeilijkheid: Er worden 3 moeilijkheidsgraden (mg) onderscheiden, t.w.: 1, 2 en 3. Moeilijkheidsgraad 1 is het hoogst, moeilijkheidsgraad 3 het eenvoudigst. De jury noteert het aantal gelukte oefeningen (3 galopsprongen) met de daaraan toegekende moeilijkheidsgraad. De moeilijkheid is onafhankelijk van de uitvoering. Oefeningen die nog nooit vertoond zijn en niet in het reglement zijn opgenomen, zullen door de jury, naar eigen inzicht, met moeilijkheidsgraad 1, 2 of 3 worden aangemerkt. Voor het toekennen van moeilijkheidsgraden aan nieuwe of onbekende oefeningen, wordt onderstaande leidraad bij de statische oefeningen gehanteerd: a) Aantal steunpunten: hoe meer steunpunten, des te gemakkelijker de oefening. Bij 4 steunpunten mg. 3, bij 1 steunpunt mg 1. b) Plaats van de steunpunten: hoe zekerder het steunpunt, hoe eenvoudiger de oefening. De grepen als steunpunt is veel zekerder dan het kruis. c) Plaats van de oefening: bij de singel is gemakkelijker dan op het kruis of de hals van het paard. d) Richting van de voltigeur: voorwaarts is makkelijker dan rugwaarts. e) Hoogte van de oefening. f) Houding van de voltigeur. g) Grootte van het contactvlak. Steunen met de gehele rug is makkelijker dan steunen alleen met de schouders. h) Plaats van de opsprong. Opsprongen van binnen zijn eenvoudiger dan opsprongen van buiten. Bij dynamische oefeningen is de moeilijkheidsgraad alleen toe te kennen uit ervaring. Het geven van punten voor de moeilijkheid van een kür bij teams: De jury noteert het aantal gelukte oefeningen en rekent dan vervolgens het cijfer voor de inhoud uit, Waarde van vrije oefeningen: Oefening moeilijkheidsgraad 3 (L) 0,2 punt Oefening moeilijkheidsgraad 2 (M) 0,3 punt Oefening moeilijkheidsgraad 1 (S) 0,4 punt Bij teams klasse A, B en C tellen slechts de 25 zwaarste oefeningen (dus alleen 25 x S = 10). Op- en afsprongen met fysieke hulp tellen niet mee. 22