Jo Kostons. Frankrijk. Een Reisverslag

Transcriptie

1 Grevenbicht donderdag 1september 2005 Jo Kostons Frankrijk Zo maar Een Reisverslag 1

2 Voorwoord. Met vakantie naar Zuid-Frankrijk. Een jarenlange droom die werkelijkheid wordt. Zuid-Frankrijk aan de Middellandse zee, een van de streken en kusten die we nog niet hebben bezocht. Wie zijn we?? We zijn Marlies en Jo Kostons, we wonen in Nederland. In de gemeente Sittard-Geleen, provincie Limburg, in het dorp Grevenbicht aan de rivier de Maas. Marlies is mijn echtgenote en 56 jaar oud. Ik ben 58 jaar oud. We hebben twee getrouwde kinderen en twee kleinkinderen, de derde is op komst. We zijn met prepensioen. Waarschuwing vooraf. In absolute zin staan in dit schrijven (spellings)fouten, sommige zinnen lopen niet. Er zitten stijlfouten in: pleonasmen, contaminatie, tautologie. Soms is er sprake van een foutieve inversie, staat het onderwerp en de persoonsvorm onder druk. Bovengenoemde opsomming is niet volledig. Wat er fout staat en hoeveel fouten er in dit schrijven staan weet ik niet. Dus ik maak geen fouten met voorbedachte rade. Als je geen last van deze fouten hebt staan er voor jou ook geen fouten in. Heb je er wel last van dan heeft dat alles te maken met je eigen referentiekader. Hopelijk begrijp je bij benadering wel wat er staat. Er zijn maar weinig mensen die vrijwel foutloos schrijven. Er zijn er ook maar weinig die foutloos kunnen lezen. 2

3 De winnaar van het groot dictee van de Nederlandse taal (tv programma) was ook in 2004 niet geheel vrij van fouten. Dat geeft de burger moed. Waarom schrijven mensen? Om afspraken, boodschappen, regels, gebeurtenissen, ervaringen, wetenswaardigheden, vast te leggen, om (eenduidig) te communiceren. Voor het plezier? Om dingen te verbergen, mensen af te schrikken, zaken moeilijker en ingewikkelder te maken dan ze zijn? In Nederland verdienen duizenden mensen de kost om de dingen zo op te schrijven, dat er weer duizenden anderen nodig zijn om uit te pluizen wat de eerste geschreven hebben. We schrijven wetgeving, regels, contracten en afspraken zo op dat er weer juristen nodig zijn om te ontrafelen wat er staat. Ook hier is dan nog vaak verschil van mening over. Iedereen zijn eigen jurist/ advocaat. Zijn eigen interpretatie. Uiteindelijk is het dan de rechter die beslist. En wie controleert de rechter. De minister, de premier, het volk? En ieder jaar komen er nieuwe woorden, regels, en wetgeving bij. Er gaat maar weinig af!!!! Als we in Nederland minder regels en bureaucratie willen, moeten we beginnen met onze taal. Iedereen kwekt zoals hij gebekt is. Ik maak ook gebruik van nieuwe woorden. Zelf bedacht. Dat is lekker makkelijk. Of het begrepen wordt, zoals bedoeld, is minder belangrijk. De lezer leest toch wat hij wenst te lezen, niet wat er 3

4 precies staat, maar wat staat er eigelijk en wordt dat zo bedoeld? De Groene boekjes en de Van Dale(n) worden steeds dikker. Dikke boeken zijn erg handig, je kunt er induwen wat je kwijt wilt en eruit halen wat je nodig hebt. Enkele voorbeelden: De Thora, De Bijbel, De Koran, Wetgeving. De resultaten hiervan staan iedere dag weer in de krant. Kijk zo blijven we met z n allen lekker bezig. Soms geef ik mijn mening. Bij voortschrijdend inzicht kan die soms veranderen. Over veel dingen heb ik geen mening. Ook dat moet kunnen is mijn mening. Zo maar. Veel leesplezier. In herinnering komen de kusten en bijzondere plekjes die we bezocht hebben: Denemarken: de Oostzee en Noordzee, het topje van Jutland in het plaatsje Schragen waar de Oostzee en de Noordzee elkaar ontmoeten in een wonderlijke tegengestelde branding en golven die in elkaar vloeien zoals het ritsen in het verkeer. Nederland: de Waddeneilanden, de Mokbaai op Texel, de Hollandse stranden en havenuitmondingen, het IJsselmeer. De combinatie van hoog water en springvloed in Zeeland. België: Het Kanaal, het mondaine Knokke. Treinrails langs de kust en boulevards met flatgebouwen en appartementen, de ruimte bij De Haan en De Panne. 4

5 Frankrijk: Normandië, met zijn steile afgesneden kust, Bretagne, eindeloze stranden en Côte sauvages (wilde kusten) en grote getijdenverschillen. De Atlantische Oceaan met zijn grote lange golven bij Quiberon en Ile d Oléron. Portugal: de Oost-Algarve, stranden en baaien, eilandjes voor de kust in een subtropisch klimaat. Spanje: de Middellandse zee, Benidorm (klein New York), de Costa Brava, Barcelona, Italië: Triëste, Lago Maggiore Joegoslavië(voormalig): Kroatië Istrië, witte rots- en kiezelstrandjes. Zuid-Frankrijk heeft altijd een imago gehad van druk en duur, vooral in het hoogseizoen. Het moet er toch een keer van komen. In het voorseizoen. Met de tent kamperen. Dat zou een uitdaging zijn. Na alle mogelijk vakanties in hotels, bungalows, met de bus en vliegtuig gewoon met de eigen auto en het tentje, doen of we weer jong zijn, vrij als een vogel, op de bonnefooi, voor ons het echte vakantiegevoel. Het licht is er anders beweerde schilder Vincent van Gogh in zijn brieven aan zijn broer Theo. Het licht is er intenser. Het licht is er inderdaad anders. Er zijn kortere schaduwen omdat de zon hoger aan de hemel staat. Algemeen zitten er minder vochtpartikeltjes in de lucht. 5

6 De elektromagnetische straling waaruit licht bestaat bereikt makkelijker het aardoppervlak. Het licht is zo minder diffuus dan in Nederland. Doordat er minder deeltjes in de lucht zitten kleurt die ook feller blauw. Hoe meer weerstand (o.a door luchtverontreiniging) de zonnestraling heeft op weg naar de aarde hoe roder de kleur. Vandaar die mooie zonondergangen in Nederland. Ook een grijze bewolkte lucht laat de kleuren vaak heel mooi uitkomen. Voor Vincent van Gogh moet het in die tijd, ca. honderd jaar geleden, reizend met paard en wagen een enorme ervaring zijn geweest gezien vanuit zijn perspectief van de vaak bewolkte Lage Landen. De vakantieganger en mobiele mens van vandaag de dag is heel wat meer gewend. Ook de TV en Internet laten ons de mooiste plekjes op onze planeet zien. Vakantie in Zuid-Frankrijk. Een mindere gezondheid in de laatste jaren zorgde echter steeds weer voor uitstel. De eerste planning was Het bleef bij Oterleek (Noord-Holland), ook hartstikke mooi!!! Ook met de autobus naar Praag bleek een hele ervaring. De drang bleef echter om weer eens naar het Zuiden te trekken, met de eigen auto, dat zou nog eens wat zijn We gaan ervoor. Alle energie bij elkaar geraapt, dit moet lukken. 6

7 Voorbereiding Rolverdeling: Marlies zorgt voor de kleding, huishoudelijke zaken en het tentinterieur. Ik draag zorg voor de huisvesting (tent) en de papieren. De paspoorten moeten nog vernieuwd worden: kosten ca. 50 euro per stuk plus pasfoto. Alleen de paspoorten afhalen duurt ongeveer 1 uur. De serviceverlening en bureaucratie van ons overheidsapparaat is nog van uit de middeleeuwen. We krijgen wel een moderne pas met de nu verplichte gelaatsscan. Vanaf 2006 is waarschijnlijk de irisscan verplicht. Onder druk van het internationaal terrorisme en om namaak te bemoeilijken worden er steeds meer eisen gesteld aan het identiteitsbewijs. De verontschuldigingen en de vriendelijk houding van de vrouwelijke ambtenaar voor het lange wachten maken veel goed. Na de Pinkstervakantie, die dit jaar vroeg valt, zou een prima tijd zijn om te vertrekken. Voor 3 weken. Het wekelijks bezoek van Marlies aan haar moeder voor de wekelijkse boodschappen en het gezamenlijk frietjes eten, wat moeder zo heerlijk vindt, maar even aan de kant gezet. We mobiliseren wel de invalkrachten (dochters Nicole en Petra en moeder Elsloo (Jo) om moeder wat extra aandacht te geven. Ook haar zus Corry en zwager Wil en vriendin Hanny zullen op tijd bijspringen. 7

8 Hopelijk gaat het goed met Hanny, ze is in afwachting van een aorta slagaderoperatie. Ze staat altijd voor moeder klaar. Ze lijkt een beetje op juffrouw Minne zo voortreffelijk weergegeven in een van de boeken van schrijver en cabaretier Toon Hermans. Juffrouw Minne is een fijn, dun, iel en zenuwachtig vrouwtje vol plichtsbetrachting. Moeder is het van harte met ons eens om met vakantie te gaan, we hebben het verdiend zegt ze lief. Onze kleinkinderen zullen het voor 3 weken zonder oma Marlies en opa Jo moeten doen. Dit is vooral voor Marlies een hele opgave. Ze wil al met oma Michiels regelen hoe dit opgelost dient te worden. Ze is het niet eens met mijn stelling dat dit een zaak is voor Nicole en Marc. Nadrukkelijk zeg ik stoer dat we meer moeten kiezen voor onze eigen leven en planning. We moeten onze kinderen de ruimte geven en soms wat meer afstand nemen. De kinderen behoren toch tot ons eigen leven zegt ze en daar heeft ze natuurlijk ook weer gelijk in. En hoe moet het nu met Petra?? Ze is momenteel 5 maanden 4 dagen en 3 uur in verwachting. Petra en Edwin verwachten hun eerste kind (ons derde kleinkind in de maand september). Het is net zoals bij Nicole, toen die voor het eerst zwanger was, fascinerend om te zien hoe nu onze Petra van slanke den verandert in een moederdier. Ze ziet er mooi en stralend uit. 8

9 Moeder Elsloo, van huis uit een jatskont, zou het liefst hebben dat we gewoon maar thuis bleven. Dat is wel zo veilig. De auto is all-risk verzekerd en valt nog binnen de 3 jaarlijkse garantie. Wel moet er nog naar de remmen worden gekeken die een schokkend geluid maken. De autodealer meende bij de jaarlijkse technische onderhoudsbeurt dat mogelijk stof de oorzaak zou zijn. Ik ben niet tevreden met deze uitleg en maak een nieuwe afspraak. Ik blijf persoonlijk bij de reparatie. Een lange zit van 9.15 uur tot ca uur. Ik houd met de monteur een proefrit met als resultaat dat er met een haakse metaalslijper iets bij de remmen wordt afgeslepen. Dit had ook nog resultaat. Het geluid was minder. De chefmonteur stelde voor om nieuwe remnaven te plaatsen, de auto valt immers nog binnen de garantie. Die moesten echter besteld worden. Ik zou wel veilig met vakantie kunnen. Momenteel dd augustus 2005 zijn de remmen na drie reparaties nog niet in orde. Garage Hensgens in Nieuwstad krijgt hierbij de rode kaart en ik besluit weer terug te vallen op mijn oorspronkelijke dealer Heral uit Heerlen waar ik ook de auto heb gekocht. Uiteindelijk heeft deze nieuwe remnaven plus toebehoren geplaatst, kosten 430 euro vallend binnen de garantieperiode. 9

10 Ik begrijp nu ook waarom garage Hensgens reclame moet maken via TV Limburg. We sluiten een doorlopende reisverzekering bij verzekeringsmaatschappij Interpolis met behulp van Internet. De kosten bedragen ca. 50 euro per jaar met een eigen risico van 150 euro, zonder ziektekosten- en aanvullende autoverzekering. We maken gebruik van de aantrekkelijke pakketkorting van 9 % die verleend wordt indien er meerdere verzekeringen in dezelfde polis worden afgesloten. Onze ziektekosten zijn verzekerd bij zorgverzekeraar C.Z. Ook is er een dekking voor het buitenland. De mogelijk bijkomende autokosten zijn verzekerd bij Interpolis Helpt!!!. Ik betaal liever geen cent teveel en zeker niet aan dubbele verzekeringen. Voorheen had ik al mijn verzekeringszaken geregeld bij Sterpolis. Ik maakte hierbij geen gebruik van een tussenpersoon. Sterpolis werkte al samen met Interpolis. Nu is Sterpolis dan geheel overgegaan naar Interpolis. Uiteindelijk blijkt dat Interpolis weer een onderdeel is van Rabobank. Zo zie je maar dat gewoon alles in handen is van de grote jongens. Volgens een teletekstbericht dd. juli 2005 gaan in Nederland steeds meer mensen onverzekerd op vakantie. De mensen vinden waarschijnlijk de premies een te hoge kostenpost en nemen dit risico. Van verzekeringsmaatschappijen hoor je zelden dat ze met verlies draaien, ze nemen geen risico verlies te maken. 10

11 Ze verzekeren zich door de premies voldoende hoog te houden. We moeten nog langs bij de campingwinkel Stasser in Brunssum. Kijken voor een verwarming en mogelijk een ijskast voor in de tent!!!??. Uiteindelijk besluiten we niet meer te investeren in onze uitrusting. Deze was al hoog genoeg, ca gulden. Daar heb je al een vierdehands caravan voor!!! Uiteindelijk gaan we ook voor de warmere nachten naar het Zuiden. Daarbij is het zo, dat we dit jaar nog eens bezien hoe het kamperen bevalt. We kopen wel twee veiligheidsvestjes die in de aanbieding zijn voor drie euro per stuk. Deze worden bij de verbanddoos in de auto gelegd. Als vertrekdatum plannen we zaterdag 21 mei De nachten in Zuid-Frankrijk zijn dan al minder koud. Deze gegevens zijn gemakkelijk op te vragen via Internet. Heel systematisch worden alle gevraagde gegevens (gemiddelde dag- en nachttemperaturen) van de gevraagde plaats en geselecteerde periode weergegeven. De gekozen datum heeft ook te maken met het einde van de Pinkstervakantie, wat mogelijk minder drukte zou betekenen onderweg en op de campings. De bestemming in Zuid-Frankrijk is mede gekozen met behulp van de ACSI-campinggids en Internet. De route wordt uitgeprint. Het uiteindelijk doel is de Côte d Azur, tussen Toulon en St. Tropez in de Provence 11

12 Een mogelijk tussendoel is St-Remy de Provence. Op ca 1000 kilometer afstand. De Provence is de meest tot de verbeelding sprekende streek in Frankrijk; van de heuvels vol geurige kruiden tot de havens aan de Middellandse zee met plezierjachten. Het bonte landschap en het zonlicht zijn een bron van inspiratie voor schilders en schrijvers. De Provence heeft natuurlijke grenzen: in het westen stroomt de Rhône, in het zuiden ligt de Middellandse zee en in het noorden wordt de grens bepaald door de uiterste grens waar olijfbomen kunnen groeien. In het oosten ligt de grens in de Alpen waar ook Frankrijk aan Italië grenst. Binnen die grenzen ligt een contrast rijk landschap met diepe kloven, de zoutvlakten van de Camarque, velden vol lavendel en zonovergoten stranden. Het warme zonlicht maakt de kleuren en geuren heel intens. Op reis naar onze bestemming zal mogelijk een hotelovernachting voor een tussenstop kunnen zorgen. Dan zal dit hotel wel moeten beschikken over een afsluitbare parkeerplaats. We laten onze volgeladen auto niet graag achter op een openbare parkeerplaats en zeker niet langs de autosnelweg. Dan kijken we nog liever voor een camping. In de campinggids worden goede doorgangs campings aanbevolen. Op dinsdag na de Pinksteren krijgen we nog nieuwe zonwering in de woonkamer van ons huis. 12

13 De uitrusting wordt enkele dagen voor de vertrekdatum nog gecontroleerd. Marlies heeft alle huishoudelijke spullen en kleren ingepakt en/of klaargelegd. Er wordt 700 euro aan geld opgenomen via de Postbank. We trekken het geld in het buitenland ook gewoon uit de muur. Op vrijdag 20 mei, de dag voor vertrek neemt Oma Marie- José de kleinkinderen van ons over, de moeder van Marlies wordt nog door Marlies verzorgd. s Avonds moeten we nog babysitten. De auto wordt door mij ingeladen en ik besluit nog broodjes te bakken voor onderweg. Er wordt afscheid genomen van de kinderen en de moeders. Ons huis wordt verzorgd door de kinderen. De krant wordt tijdelijk bij Marc en Nicole bezorgd. Er is sprake van een gezonde spanning. We gaan ervoor, de wekker wordt gezet op 4.30 uur. De tijd van vertrek wordt gepland op zaterdag 21 mei 2005 om 5.30 uur. 13

14 De reis 21 mei Dat was een korte nacht, maar wel met een goede nachtrust. Marlies heeft minder geslapen. Ik voel me goed. Het weer is bewolkt. De vogels starten om 5.15 uur hun ochtendconcert. Ze wensen ons een prettige vakantie en een veilige thuiskomst. Als het concert een ouverture is van de dingen die ons te wachten staan, belooft dat veel goeds. We vertrekken om 5.40 uur. Bij Obbicht langs de Maas vragen we ons hardop af waar we aan beginnen. We wonen in een mooi huis in een prachtige omgeving. Alles naar wens. Doch de drang naar het onbekende, de uitdaging om nieuwe dingen te beleven is sterker. We besluiten niet te keren. Bij Maastricht zijn er geen files. De neven- en Kostonsnichtjes liggen nog op ein oer. Het is rustig met de contacten de laatste tijd. Bij Luik krijgen we de eerste omleiding via de westelijke ringweg of de routebeschrijving klopt niet. Uiteindelijk komen we toch uit op de juiste weg richting Luxemburg. In vergelijking met onze routebeschrijving scheelt dat km. We rijden door het mooie Belgische heuvellandschap. We zijn enkele keren op camping geweest in de Ardennen en aan de kust. Toch nodigt België ons niet meer zo uit. Bij een van de pittige klimmen moet ik de auto terugschakelen van de vijfde naar de vierde versnelling. 14

15 Dat valt me toch wel tegen. Van de andere kant dient de 5 e versnelling alleen als overdrive en heeft dus geen trekkracht. Onze Hyundai Matrix 1600cc heeft een hoog eigen gewicht van 1180 kg. Daarbij zijn we flink geladen. In dit soort gevallen lijkt een motorinhoud van 1800 cc toch beter. Onze gedachten gaan terug naar een vakantie met de kinderen naar voormalig Joegoslavië met de Nissan Micra, motorinhoud 1000 cc en een eigen gewicht van 760 kg. Twee kinderen: 17- en 15 jaar oud, de hele campinguitrusting (lichtgewichttentjes) en kleren voor vier personen. Geen aanhanger achter de auto en geen imperiale op de auto. De Lôibelpas op, tussen Oostenrijk en Slovenië, stijgingspercentage max. 28 %. Een prachtig avontuur en een heerlijke vakantie met onze meiden zwervend door Istrië. We zijn altijd jaarlijks met de kinderen op vakantie geweest, variërend van een eenvoudig huisje op de Molendijk in Cadzand tot hotelvakanties in Spanje. Met tieners in het hoogseizoen, ben je ook in het relatief goedkope Spanje voor een hotelvakantie genoeg geld kwijt. 1988: 8 dagen hotelvakantie Montemar, Pineda del Mar, kosten ca gulden. Nou is duur wel een relatief begrip, wat de een duur vindt is voor de ander goedkoop. In Luxemburg maken we een korte stop. Veel mensen kopen hier tabak die blijkbaar goedkoper is als thuis. Voor het enkel sigaartje dat ik rook, loont het de moeite niet. 15

16 Marlies toont zich een goede navigator en leidt me perfect naar de Franse autosnelweg, richting Mets-Nancy. Het lezen van de routeplanner gaat haar een stuk beter af dan het lezen van een kaartplattegrond. Algemeen geldt dat het ruimtelijk inzicht bij mannen meer ontwikkeld is dan bij vrouwen. Marlies is goed in lezen, ik in rekenen. Zo zijn er meer verschillen op te noemen. Vrouwen komen van Neerbeek, mannen van Elsloo. Daarbij geldt uiteraard dat alle mensen ongelijk zijn en uniek. Dit geldt trouwens niet alleen voor mensen, hierin zijn we niet uniek. Hierbij verwijs ik naar het boek van prof. Dr. Hans Galjaard: Alle mensen zijn ongelijk. Het weer wordt slechter. Bij Nancy worden we omgeleid, dat gaat echter probleemloos. Ik ga er eens goed voor zitten, ik voel me hartstikke goed. Ik krijg het goede gevoel van vroeger terug (waarschijnlijk door de adrenaline) en geniet van de reis. We rijden door Elzas-Lotharingen. Bij de plaats Toul, volgens de routeplanner bij 367 km trekken we ons eerste tolkaartje. Alles staat prima en duidelijk aangegeven. Het heuvelachtige landschap wordt steeds kleurrijker. Bloeiend fluitenkruid en knalgele brem sieren de rand van de weg. De zon breekt met veel kracht door de bewolking. De vegetatie lijkt op die van Zuid-Limburg. Wat een ruimte. Wat een rijk grootschalig cultuurlandschap. Oneindige percelen boerengoud. Maar 16

17 ook wat een monocultuur! Ook hier moet het landschap toch ooit kleinschalig en divers zijn geweest. Ongetwijfeld hebben ook hier ruilverkavelingen plaatsgevonden Of zou het zo zijn dat er gewoon direct wilde natuur (woeste gronden) is ontgonnen en in cultuur gebracht. De grondsoort lijkt löss-achtig. Vruchtbare grond! De grondsoort löss klinkt ons Zuid-Limburgers vertrouwt in de oren. Löss komt in Europa meer voor. Ook buiten Europa. De lössgronden in Zuid-Limburg en het Belgische Haspengouw behoren tot een lössgordel die zich van Noord-Frankrijk tot in Rusland uitstrekt Het is een door de wind (eolisch), vanuit de (Sahara) woestijn aangevoerde grondsoort. Op sommige plaatsen in Zuid-Limburg wel 7 meter dik. Boven de denkbeeldige lijn Sittard-Born-Grevenbicht gaat deze laag lös langzaam over in zandgrond. Met uitzondering van de omgeving van Groesbeek en de ZO. Veluwenrand. De benaming van grondsoorten is afhankelijk van de samenstelling en deeltjesgrootte. De dorpen cq steden liggen wel 50 kilometer uit elkaar. Dit maakt de autosnelweg een stuk rustiger dan in Nederland, waar om de ca. 5 km zich een op- en afrit bevindt. Prachtige veelal driebaanswegen. Het vrachtverkeer maakt gebruik van de twee rechtse banen. De meest linkse baan is voor de opschieters. Er wordt royaal 140 km per uur gereden. Toegestaan is een maximum snelheid van 130 km per uur. 17

18 Een snelheid van 130 km per uur is op dit soort wegen veiligheidstechnisch goed mogelijk. Voor het milieu, met name luchtverontreiniging is het niet zo goed. Ook al zullen ze daar ter plaatse weinig van merken. Nou kun je zeggen dat we in Nederland te veel regels hebben en onze situatie vergelijken met de situatie in Frankrijk. Dat gaat niet op. We zijn een veel dichter bevolkt landje. Ons milieu is dan ook veel meer belast en vervuild. Een hogere maximumsnelheid zou zowel veiligheidstechnisch als voor het milieu een ramp zijn in Nederland. Algemeen geldt dat hoe meer mensen op elkaar wonen hoe meer regels er nodig zijn. Dat wil niet zeggen dat je onnodige en overbodige bureaucratische regels niet moet afschaffen. Sommige mensen willen vooral die regels afschaffen waar zij mee te maken hebben en als hinderlijk en onnodig ervaren. Ik lap zowel de maximumsnelheid als milieuregels aan mijn laars en haal soms wel pieken in snelheid van 150 km. Heerlijk. Vertel het maar niet verder. Laat het de ozonlaag maar niet weten. Tussen de steden Dyon en Lyon tanken we, 575 km gereden, 1,19 euro per liter euro 95 sans plompe. Dat betekent 1 liter op 12,5 km. De tijd is nu uur. Dit is het district Bourgogne en Franche-Comté. We eten een zelfgebakken krentenbol. Meergranen brood met krenten en noten. De bol oogt hard en de korst is ook hard. 18

19 Ik moet het brood na het afkoelen sneller in een broodzak opbergen zodat hij minder snel uitdroogt. Maar wat is hij lekker en voedzaam. Ook Marlies smult ervan. Geen geklieder met zweetkaas of zweetworst op de boterham. Heerlijk, een voortreffelijk idee. Voor Lyon (het Franse Leiden) verlaten we de Tolweg. We rekenen 24,60 euro contant af. Wat een gemak dat eurogeld. Lyon: door de tunnels onder de rivier de Rhône door die zuidwaarts stroomt en uitmondt nabij de plaats Marseille in de Middellandse zee. Het scheelt niet veel of de rivier de Maas en de Rhône ontmoeten elkaar in hun oorsprong in de omgeving van Langres / Epinal. De Maas stroomt dan Noordwaarts en de Saône/ Rhone Zuidwaarts. Met nu en dan klunen er tussendoor zouden we ook met de roeiboot kunnen reizen. Gewoon opstappen in Grevenbicht. Stop, filevorming, langzaam rijden, tijd genoeg om de omgeving te bekijken. De kenmerkende wit- en beigedoosachtige gebouwen komen me bekend voor van onze busreizen naar Spanje. Het was dan wel nacht. Het verkeer blijft doorlopen. De weg naar het Zuiden ligt open : Route du solei. Richting oranjestad: Orange en de pausenstad: Avignon. De Adel en de Geestelijkheid woonden hier vroeger dicht bij elkaar. Dat was handig als ze zich onder elkaar de rug moesten poekelen. 19

20 We rijden niet meer maar zweven als in een droom met een vaartje van 140 km per uur zuidwaarts. Het landschap is adembenemend. Het Rhônedal tussen het Centraal Massief en de Franse Alpen is wonderlijk mooi. Marlies zorgt voor passende muziek. Maar goed dat de autoradio het liet afweten en we genoodzaakt waren cassettebandjes mee te nemen. We luisteren naar een oud muziekbandje van de Regento Stars een regionaal bekend dansorkestje uit onze jeugd die overwegend Duitstalige dansmuziek speelde. De muziek, het betoverende landschap, de zon, daarnaast het feit dat we dit alles mogen meemaken maken bij mij de nodige emoties los. Ik voel me erg gelukkig en dankbaar. Het is niet gek dat net Duitse muziek onze emoties raakt. In onze jeugd waren we veel op de Duitse televisie gericht met zijn voor die tijd voortreffelijke shows, Duitse liedjes en operettemelodieën. Als we diep in ons kijken zien we dat onze Limburgse cultuur zeer dicht tegen de Duitse cultuur aanligt. Schutterfeesten, blaasmuziek, Nord- Rheinländische vasteloavend, bier. We horen cultureel gezien meer bij Duitsland, dan bij Holland. Des te meer is het te begrijpen dat we ons na de oorlog zo tegen de Duitsers hebben afgezet. De Duitse inval vooral in Limburg maar ook in de rest van Nederland was een messteek in de rug, een broedermoord. Ruzie in de eigen familie doet het meeste zeer. Hopelijk kunnen we 60 jaar na de oorlog hier een punt achter zetten en weer meer als familie met elkaar optrekken. 20

21 60 kilometer voor Orange maken we weer een stop. De sfeer is al echt zuidelijk, het is best warm. Weer kwiek vervolgen we onze weg, doch blijkt dat ik vanzelf minder snel ga rijden. We worden zelfs ingehaald door campers. Ik rij toch nog altijd ca 120 km per uur. Waarschijnlijk wordt mijn concentratie en daardoor mijn alertheid minder. De vele langdurige autokilometers doen hun werk. De Mont Ventoux (winderige berg) is vanaf de autosnelweg goed zichtbaar. De berg met zijn kale witte top is een duidelijk baken in het landschap. De kale top met witte puinsteen zorgt ervoor dat de berg er in de zomer zelfs winters uitziet. Het uitzicht moet er adembenemend zijn. Zeker als er veel wind staat!! In de winter kan de temperatuur op de top dalen tot 27 graden Celsius. De wielrenner Tommy Simpson vond hier in een rit van de Tour de Franse zijn rust en noodlot. Hij bezweek o.a. door een te hoog gehalte aan stimulerende middelen. We naderen onze bestemming, bij afslag 24 na Avignon verlaten we de tolweg. We betalen 14,90 euro. Stop, verkeerde afslag. Na het raadplegen van de kaartplattegrond, terug. Via de rotonde richting Noves. Noves stond niet duidelijk aangegeven. Waarschijnlijk is het plaatsje te onbeduidend. Stop!!!!! Vol op de rem. Nou dat was schrikken. Vanaf de rotonde stond ik voorgesorteerd op de linker dubbele rijbaan voor het verkeerslicht. Bij het optrekken na het groen maakte de weg een snelle draai naar rechts en versmalde tot een invoegstrook van de route nationaal. 21

22 De Franse auto rechts naast me gaf me geen ruimte en zette fors door. Een naderende truc met oplegger naderde via de voorrangsweg. Ik had geen keus en moest vol op de rem. Op tijd, de vrachtwagen raasde luid toeterend voor me langs. De chauffeur in de Franse auto rechts naast me verwenste me non-verbaal naar de verdoemenis. Het loopt goed af. Mogelijk een minder goede inschatting van mij en/of de onoverzichtelijke / vreemde situatie. Positief is dat ik goed gereageerd heb. Marlies zei dat de andere chauffeur schuld had en doordrukte en zo mij geen ruimte gaf, lief hé. Wat een leuk dorp dat Noves. Het ziet er pittoresk uit. Veel belovend gaan we richting Saint Rémy de Provence. Een grillig gebergte (les Boux) tekent de horizon. Nog voor dat we Saint Rémy bezichtigen raadplegen we onze campinggids en besluiten we maar meteen Camping Pegasum *** te bekijken. De camping ligt aan een van de uitvalswegen van St.Rémy. De omgeving ziet er stoffig en warm uit, doch de camping oogt groen. De receptie mevrouw is vriendelijk. In het Frans en Engels wijst ze ons enkele mogelijke plaatsen aan om onze tent neer te zetten. Er is plek genoeg. Een landgenoot vertelde me des gevraagd dat de camping prima is en de omgeving zeker de moeite waard. Campingplaats nr. 74 leek hem een goede plaats voor een tent. Uiteindelijk hebben we dan ook voor deze plaats gekozen. Voorzichtig boeken we voor 4 dagen met de optie te verlengen tot een week. 22

23 Marlies regelt de papierkraam. We kunnen de tent op zetten. Het is nu ca uur. We hebben ca km gereden en zijn vanaf 5.45 uur onderweg. We hebben een geweldige reis gehad door een prachtig landschap. Ik voel me wel wat moe, maar wel ontspannen en begin op mijn gemak met het opzetten van onze tent. Marlies zorgt voor het interieur en ik voor het ex-. Saint Rémy de Provence De tent is opgezet. We nemen een lekkere douche, we drinken koffie en eten nog wat. We besluiten nog een kijkje in het stadje te nemen. Op de folder van de camping waar ook een plattegrond van het stadje op staat lezen we dat het centrum 500 meter verwijderd is van de camping. De camping ligt aan een van de uitvalswegen vanuit het centrum. Geografisch ziet het uit als een spinnenweb. We lopen langs een 2* hotel met de naam vernoemd naar Vincent van Gogh. Een 2 persoonskamer kost per nacht ca. 50 euro. Wat meteen opvalt zijn de dikke en oude grillig gegroeide plataanbomen langs de weg en zo een laan vormen. De bomen hebben voorrang. De wortels duwen het plaveisel van het voetgangersgedeelte omhoog. Oppassen!! Dit is waarschijnlijk wat ze met de Franse slag bedoelen. Geen stoeptegel ligt recht. Allemaal bobbels en kuilen. Het voordeel hiervan is dat je voortdurend alert moet zijn. 23

24 In Grevenbicht liggen maar een paar trottoirtegels scheef waar de mensen dan ook geheid over vallen. Er worden foto s van gemaakt om de gemeente te wijzen op de gevaarlijke situatie. De gestukadoorde gevels van de huizen kleuren een beigeachtige en /of bruin-rode kleur. Vaak laat het stukadoorsel los. De bolle dakpannen van de huizen zoals we die ook in Spanje zien kleuren de daken bruin-rood- beige. Daarbij worden de kozijnen in alle kleuren geverfd. Samen met de bloemen in de ramen en tegen de muren vormen ze een prachtig kleurrijk decor. Het verfwerk laat te wensen over. Meteen moet ik denken aan de deuren in het huis van onze dochter Nicole. Nicole houdt van oud en van karakter. Glad gelakt verfwerk hoort daar niet bij. Ook onze dochter Petra houdt hiervan. Nicole en Marc wonen in een boerenherenhuis gebouwd in 1936 en Petra en Edwin in een boerenwoning gebouwd in ca Beiden trachten de oude sfeer zo goed mogelijk te evenaren gemengd met moderne voorzieningen. Ook ik vind dit wel een zekere charme en sfeer hebben doch voor mezelf heb ik steeds gekozen voor nieuwbouw. De pizzaboer is open. Het lijkt wel een frituur. Veel jongeren lopen en /of zitten met een stuk pizza in hun hand te eten. Het geheel is zeer kleurrijk. Het is zaterdagavond. We naderen het oude centrum, muziek komt ons tegemoet. De straat rond een monument is afgezet voor het snelverkeer. Er blijkt een orkestje te spelen. 24