Kleine Joe Nieuwsbrief Borneo s dwergolifantje Joe, april 2014

Transcriptie

1 Kleine Joe Nieuwsbrief Borneo s dwergolifantje Joe, april 2014

2 Nieuwsbrief Joe uit Borneo Het dwergolifantje Joe is nu ruim een jaar geleden wees geworden na het overlijden van zijn moeder. Hij wordt liefdevol verzorgd en heeft weer plezier in zijn leventje. Wat er gebeurde Op 24 januari 2013 kregen medewerkers van Sabah Wildlife Department (SWD) het trieste bericht dat er een groep dode olifanten op Gunug Rara Forest Reserve waren aangetroffen. Daar aangekomen vond het team een volwassen olifant die op sterven na dood was. Ze reageerde niet meer op prikkels. Naast haar stond een klein bulletje, een baby-olifantje van rond de 3 maanden. Hij probeerde melk te drinken maar kon er niet bij. Het team liet het baby-olifantje niet toe om te zuigen, omdat zij vermoedde dat de moeder-olifant was vergiftigd. Ongeveer twee uur later stierf de moeder... Plots een weesolifantje Zo werd Joe door de vergiftiging plots een wees-olifantje. Hij stond er letterlijk helemaal alleen voor en zou het zonder hulp beslist niet redden. Het kleine baby-olifantje werd naar een ziekenhuis in Empire Kejora gebracht waar hij direct rehydratie vloeistoffen kreeg toegediend, om uitdroging te voorkomen. Voor het welzijn en de gezondheid van 2

3 het olifantje was het noodzakelijk dat het zo vlug mogelijk naar Sabah Wildlife Department gebracht zou worden, die het kleine olifantje de verzorging konden bieden die hij nodig had. Er werd een transportkooi gebouwd en dezelfde dag werd kleine Joe vervoerd naar Tawau. Voordat hij vertrok werden er multi-vitaminen, langdurige antibiotica en ontwormingsmiddelen ingediend. Later op de avond kwam Joe bij het SWD aan, waar ze direct weer met het toedienen van rehydratievloeistof begonnen. Daarnaast werd er geprobeerd melk te geven, maar daar wilde Joe niets van weten. Ondertussen werd er nagedacht over een opvang voor dit bijzondere olifantje en werd er besloten dat het diertje zodra het was aangesterkt naar Lok Kawi Wildlife Park zou worden gebracht. Om het kwartier kreeg Joe rehydratievloeistof toegediend. Uiteindelijk werd er een ander soort melk gegeven die Joe wel lekker vond en die dronk hij gretig op. In de nacht van 28 januari werd hij met succes naar Lok Kawi Wildlife Park overgebracht, waar hij de volgende morgen aankwam. Lok Kawi Wildlife Park Het park ligt ongeveer 20 minuten rijden van de hoofdstad Kota Kinabalu. Dit park is een van de grootste wildlife parken in Maleisië en staat onder toezicht van het SWD. Het park is een thuisbasis voor een gevarieerde collectie inheemse tropische dieren. Hier worden dieren 3

4 opgevangen die, nadat ze illegaal uit de natuur gehaald zijn, in beslag zijn genomen. De dieren worden verzorgd en begeleid bij het herstellen van wat zij hebben meegemaakt, sommige dieren zijn zo getraumatiseerd dat ze niet meer terug naar de natuur kunnen. Het park heeft veel moeite gedaan om zoveel mogelijk de natuurlijke omgeving na te bootsen. In het park zijn een aantal ouderloze en/of gewonde olifanten opgevangen. Omdat men niet zeker wist wat er met de dood gevonden kudde was gebeurd, werd Joe in quarantaine geplaatst, in afzondering van de andere olifanten. De eerste maanden Na aankomst in het park werd Joe grondig door de dierenartsen onderzocht. De melk werd aangevuld met multi-vitaminen en verschillende supplementen en vezels, waardoor de samenstelling de natuurlijke moedermelk benaderde. Toen Joe in het park aankwam woog hij 106 kilo, hij dronk gemiddeld 10 liter melk per dag. Dit werd geleidelijk verhoogd naar 18 liter per dag. Joe kreeg twee verzorgers die afwisselend dag en nacht bij hem aanwezig zijn. Eerst was hij uiteraard heel schuw, maar al snel kwam daar verandering in. Joe verbleef de eerste tijd in een ruimte apart achter het park, ver weg van de 4

5 bezoekers. De ruimte was overdekt, maar er was geen gras of andere speelruimte aanwezig. In deze ruimte stond Joe s avonds en s nachts aan een lange ketting, anders zou hij door het park kunnen rennen. Er werd een tijdelijke voorziening gecreëerd waar Joe onder toezicht los kon lopen zonder dat hij zou kunnen wegrennen. Het ging de eerste weken goed met Joe totdat de melk die Joe gebruikte uit de handel werd gehaald. Er volgde een zware en moeilijke periode voor Joe en zijn verzorgers. Joe kreeg chronische diaree, darmproblemen en last van uitdroging als gevolg van de gedwongen verandering van de melk. Hij werd futloos en viel in een snel tempo 15 kilo af. Maar door de intensieve verzorging van de dierenartsen en verzorgers herstelde Joe. Geleidelijk keerde hij terug naar zijn normale gewicht en werd Joe met zijn verzorger August. 5

6 weer actief. In mei woog hij ruim 160 kilo en dronk hij gemiddeld 23 liter melk per dag. Beetje bij beetje begon hij met het eten van vast voedsel en had hij ook contact met de andere olifanten uit het park. Nieuw onderkomen Er werd besloten om een onderkomen voor Joe te bouwen. Maar om dit te kunnen realiseren was er veel geld nodig. Vrienden van de Olifant heeft het onderkomen en afrastering van het geheel bekostigd, veel peetouders hebben hier hun steentje aan meegedragen. Op een flink stuk grond werd een nachtverblijf voor Joe en een nachtverblijf voor de verzorger gebouwd. Er werd een waterpoel aangelegd waarin Joe lekker zou kunnen baderen en een modderbad kan nemen. Er is voldoende ruimte waarin hij de eerste jaren zo vrij mogelijk kan leven en waarbij rekening is gehouden met de komst van meerdere weesolifantjes. Het onderkomen is achter het park, waar geen bezoekers kunnen komen. In juli 2013 was het onderkomen gerealiseerd en kon Joe het betreden. Dit deed hij vol enthousiasme! Met veel plezier sprong hij in het water en genoot vol teugen. De bouwtekening van het onderkomen. 6

7 Joe voelt zich helemaal thuis in zijn nieuwe verblijf. 7

8 Bikang Bikang werd gewond aangetroffen in de wildernis van Lahad Datu. Ondanks zijn 3 jarige leeftijd zoog hij volop bij zijn moeder. Hij bewoog langzaam en kon moeizaam eten. Zijn slurf was door een strik zodanig verwond dat Bikang met zijn korte slurfje. het niet mogelijk was dat hij zonder hulp zou overleven. Er werd besloten dat hij alleen een kans op overleven had als hij bij zijn moeder en kudde verwijderd zou worden en zo werd ook dit bulletje naar Lok Kawi gebracht. Twee maatjes Kleine Joe kreeg er naast zijn verzorgers een beste vriend bij, Bikang. Het zijn twee echte maatjes. Ze leven beide in het nieuwe onderkomen. Wanneer men vlug kijkt is niet te zien dat Bikang een handicap heeft, hij heeft geen moeite meer met eten. Joe leert dagelijks van Bikang. Joe kijkt eerst af hoe Bikang eet en pas als deze het voedsel op heeft durft Joe Joe, rechts, samen met zijn maatje Bikang. ook een poging te wagen zijn portie wortelen, bananen en groenvoer te eten. Ze gaan samen dagelijks naar een stuk natuurgebied naast hun verblijf, waar ze nog meer de ruimte hebben. 8

9 Kleine Joe. 9

10 Gezelschap van Mala In oktober 2013 werd het tweejarige vrouwtje Mala gered. Sinds maart is zij ook een maatje van Joe. Ze kunnen het samen heel goed vinden, het is geweldig om te zien hoe zij samen spelen. Mala is een verlegen dametje, terwijl Joe hyperactief is wat soms stress bij de rustige Mala oplevert. Joe s maatje Baking is overgeplaatst bij de twee oudere bulletjes Japid en Ganesh. De verzorgers vonden, vanwege haar leeftijd, Mala De tweejarige Mala. een betere partner voor Joe. Maar ook omdat Mala anders alleen tussen de bulletjes-groep zou komen te staan. Baking en Joe zien elkaar wel regelmatig op het stuk natuurgebied naast het verblijf. Joe nu bijna 400 kilo! Eind april 2014; Joe ontwikkelt zich heel goed, hij drinkt 40 liter melk, eet bijna 20 kilo voedsel per dag en weegt nu rond de 380 kilo! Hij staat bekend als een ondeugend olifantje. Hij wil continu stoeien met wie hij ook maar tegenkomt. Joe heeft het prima naar zijn zin! Joe luistert goed naar zijn verzorgers, dagelijks krijgt hij oefeningen waarbij de verzorgers hem van top tot teen onderzoeken, zodat wanneer het nodig is Joe een onderzoek zal toelaten. Joe is heel vriendelijk tegen de andere baby-olifanten, maar is nog afstandelijk tegen de volwassen olifanten. 10

11 Ravotten, spelen en slapen... De dierenartsen zijn hoopvol dat Joe zich goed blijft ontwikkelen en dat hij over enige jaren overgeplaatst kan worden naar Sabah Wildlife Department Elephant Sanctuary in Kinabatangan. De eerste fase van het project. Borneo Elephant Sanctuary Binnen de Kinabatangan Wildlife Sanctuary is er een stuk natuurgebied speciaal gereserveerd voor olifanten zoals Joe. Het wordt het eerste gebied waarin verweesde olifanten in een natuurlijke omgeving ongestoord verder kunnen leven. Vanaf deze plek zullen de verweesde olifanten stap voor stap de in het wild levende olifanten ont- 11

12 moeten en krijgen zij de kans om zich bij een kudde aan te sluiten. Zonder kans op vergiftiging of stroperij. Deze veilige haven wordt o.a. door Japanse bedrijven bekostigd. De Japanners noemen dit het Ongaeshi Project, dat Teruggeven aan de Natuur betekent. Het eerste gebied van 1200 hectare is in september 2013 opgeleverd. Er wordt momenteel aan een tweede fase gewerkt. De samenwerking tussen Maleisië en Japan is een belangrijke stap voor het behoud van biodiversiteit op het eiland. Door de oprichting van Malaysian Palm Oil Wildlife Conservation Fund is de palmolie-industrie in staat om meer betrokken te zijn bij programma s van natuurbehoud in heel Sabah. Project-coördinator Dr. Cathrin Schröder is verbonden aan SOS Elephanti in Italië en werkt als project-coördinator bij het Sabah Wildlife Department. SOS Elephanti zet zich specifiek in voor de bescherming van Borneose dwergolifanten. Een aantal keren per jaar bezoekt zij Joe en de andere olifanten uit Lok Kawi, maar ook andere projecten die vanuit Sabah Wildlife gesteund worden. Zij zorgt voor de informatie die wij over Joe ontvangen. Dr. Cathrin Schröder samen met Joe, rechts en Mala.