Boekverslag Nederlands De witte kiezel door Frans van Houwelingen

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands De witte kiezel door Frans van Houwelingen Boekverslag door een scholier 2791 woorden 1 februari ,5 46 keer beoordeeld Auteur Genre Frans van Houwelingen Jeugdboek Eerste uitgave 2002 Vak Nederlands Frans van Houwelingen Frans van Houwelingen is geboren op 17 augustus Hij is getrouwd met Jenny, en is vader van vier kinderen: Janjaap, Gijsbert, Willemien, en zijn overleden dochtertje Hanneke. Hij woont in Giesendam, en werkt als communicatiespecialist bij het Nederlands Bijbelgenootschap. Daarvoor werkte hij in het onderwijs. In 1987 moest hij vanwege een aandoening aan zijn stembanden een aantal maanden zwijgend door het leven. Hierdoor had hij alle tijd om een lang gekoesterde wens in vervulling te doen gaan: een boek schrijven. Het laten uitgeven van een boek leek hem een haast onbereikbaar ideaal, maar ging veel gemakkelijker dan verwacht. Elke dag kinderdag verscheen in 1988 en gaat over zijn kinderen, Janjaap, Gijsbert en Willemien, toen nog kleuters. Hierna heeft hij nog een aantal jeugddetectives en themaboeken geschreven. Frans van Houwelingen kreeg in 1998 het Hoogste Woord, de prijs voor het beste christelijke kinderboek, voor zijn jeugdroman Patatje oorlog. Boekbesprekers vinden de boeken van Frans van Houwelingen over het algemeen goed. Niet allemaal natuurlijk, want bijvoorbeeld komt in de bus werd niet heel erg positief beschreven, maar de andere recensies die ik heb gelezen van boeken van hem waren allemaal positief. Een paar andere boeken die op zijn naam staan zijn: Voorleesboeken: Nog even opblijven Kusje voor het slapen gaan Elke dag kinderdag vrolijke voorleesverhalen Vakantie! Avonturen: Het geheim van de blauwe ster Het oog van Brontes De fles in de boom Pagina 1 van 6

2 Makkelijk lezen: Spelen met vuur De fles in de boom Jeugdromans: Is je moeder thuis? Patatje oorlog De witte kiezel Mijn boekverslag gaat over de Witte kiezel Het is geschreven door Frans van Houwelingen, en uitgegeven door uitgeverij de Vuurbaak. Dit is een christelijke uitgeverij, en Frans is ook een christelijke schrijver. Over hem staat op de vorige bladzijde nog wat informatie. Het boek is voor het eerst uitgekomen in het jaar Ik heb voor dit boek gekozen omdat ik het een heel erg mooi boek vond, waarin de schrijver op een geweldige manier de gevoelens van de hoofdpersoon weet te beschrijven. Hierdoor kan je heel goed meevoelen met de hoofdpersoon. Mijn eerste persoonlijke reactie Ik vond het een ontroerend verhaal. Rombout, de hoofdpersoon, ontdekt dat hij homofiel is, en leert hiermee om te gaan door het boek heen. Aan het begin van het verhaal weet hij het nog niet, maar later komt hij er achter, en moet hij er mee om leren gaan. Dit zorgt voor veel emoties, en die worden door de schrijver prachtig omschreven, zodat je goed met Rombout mee kunt leven. Het verhaal is voor mij niet echt herkenbaar, omdat ik zelf alleen heterofiele gevoelens heb, maar ik denk voor veel andere (homofiele) jongeren wel, en ik vind het ook moedig van de schrijver dat hij over zo n moeilijk onderwerp zo open durft te schrijven. Het is ook een waardevol verhaal, want hierdoor ga je homofielen beter begrijpen, en ik denk dat de meeste mensen die dit boek gelezen hebben het voortaan wel zullen laten om een homo uit te schelden (!) De titel De titel van het boek is gekozen doordat Rombout een witte kiezelsteen van zijn zus kreeg. Deze zou er voor zorgen dat de behandeling bij de tandarts minder pijn zou doen. Natuurlijk hielp dit niet echt, maar doordat Rombout dacht dat het hielp, voelde hij minder pijn. Samenvatting van de inhoud Zoals ik op de vorige bladzijde al vertelde gaat dit verhaal over Rombout, een homofiele jongen. Rombout is de jongste thuis, en een helft van een tweeling, maar de andere helft van die tweeling is bij de geboorte overleden. Dit jongetje heette Theodoor (godsgeschenk). Rombout speelt voetbal bij de plaatselijke voetbalvereniging, en werkt mee aan een radiostation van zijn gemeente; hij is dus kerkelijk meelevend. Een meisje, Paulien, dat ook werkt bij dat radiostation, is verliefd op hem, na een poosje krijgen ze verkering. In het elftal van voetbal zit een jongen die Peter heet. Hij houdt zich altijd wat afzijdig, en is heel stil. Hij douchet ook nooit mee, en mede daardoor noemt de coach hem een mietje. Rombout neemt het voor hem op, waarom weet hij zelf ook niet, en zo krijgen ze contact met elkaar. Peter komt er openlijk voor uit dat Pagina 2 van 6

3 hij homo is, en laat duidelijk merken dat hij Rombout leuk vindt. Rombout raakt hierdoor erg in de war, want hij merkt dat er iets niet klopt aan zijn verkering met Pauline. Tussen het verhaal door zijn er veel flash backs die gaan over zijn verleden. Daarin is er nogal wat gebeurd. Er is bijvoorbeeld eens een potloodventer bij hem in een zelfgemaakte hut gekomen, en die wilde dat Rombout hem streelde; zijn broertje Theodoor die stierf; maar ook leuke herinneringen, zoals de witte kiezelsteen die hij van zijn zus Emma kreeg toen hij naar de tandarts moest. Volgens Emma zou het met die steen minder pijn doen. Rombout voelt zich minderwaardig. Hij heeft ergens gelezen dat het vaak gebeurt dat de ene helft van een tweeling homo is, en de andere helft hetero, hierna stelt hij zichzelf en God telkens opnieuw de vraag: waarom moest Theodoor dood, en leef ik nog?! Ook hieruit blijkt de grote worsteling die hij heeft met zijn gevoelens. Op een keer hoort hij zijn moeder zingen: homo factus est ( en is mens geworden). Zij zong dit voor een koorrepetitie die ze binnenkort zou krijgen, maar heeft geen idee wat deze woorden met Rombout doen. Op dat moment ontdekt hij voor het eerst: homo is mens! Dit helpt hem een heel eind vooruit in zijn strijd met zijn gevoelens. Als hij met school op werkweek is schrijft hij een brief aan Peter, met wie hij vrij veel contact heeft, en op wie hij waarschijnlijk ook verliefd aan het worden is. Hierin vertelt hij dat hij hem mist, en Peters arm nog om zijn schouders voelt. Deze brief vindt Pauline, en zo ontdekt ze dat hij homo is. Als Rombout merkt dat Pauline het weet vlucht hij weg, de bergen in. Hij struikelt en komt bewusteloos op een rots te liggen. Een leraar haalt hem hier af, en hij wordt naar het ziekenhuis gebracht. In het ziekenhuis schrijft hij een brief aan zijn ouders waarin hij alles vertelt, en ze komen direct naar hem toe. Iedereen reageert heel goed, en niemand laat hem vallen, waar hij zo bang voor was. Voorzichtig stapt Rombout uit bed. Hij voelt een steek in zijn been. Langzaam strompelt hij naar de kleerkast. Gelukkig, zijn broek hangt er. De witte steen zit er nog in. Hij haalt hem er uit. Daar is hij: de witte kiezel. Met een viltstift schrijft Rombout er iets op: HOMO = MENS. Bespreking van de verhaalaspecten Spanning Spanning zit er zeker wel in het verhaal. Zoals op een van de vorige pagina s al staat zijn er regelmatig flash backs, hierdoor wordt er steeds meer over Rombouts verleden duidelijk, maar nog lang niet alles. Er wordt bijvoorbeeld eerst iets verteld over een man waar Rombout voor vluchtte, maar we weten dan nog niet wat er met die man aan de hand is, en wat er gebeurd is. Later wordt pas duidelijk dat die man een potloodventer was die Rombout wilde misbruiken. En zo zijn er meer dingen die stukje voor stukje duidelijk worden. Je gaat je ook afvragen hoe Rombout zijn geheim aan zijn omgeving gaat vertellen. Het einde is dus alsnog verrassend, want je verwacht niet dat Pauline de eerste is die te weten komt dat hij homofiel is, en al helemaal niet op deze manier. Pagina 3 van 6

4 Personen De hoofdpersoon in dit verhaal is Rombout. Zijn probleem is zijn homofiele gevoelens. Doordat hij deze gevoelens moet leren accepteren verandert hij in dit boek behoorlijk. In het begin is hij bang en wil hij niet geloven dat juist hij homo is, maar later accepteert hij het, en is hij alleen nog maar bezig met de vraag hoe hij dit aan zijn ouders en vriend(inn)en moet vertellen, en hoe iedereen zal reageren. Aan het einde van het boek weet hij dat het hem zal lukken met hulp van zijn ouders, vriendin (nu dus zijn ex) en God. Bijfiguren zijn Pauline, Peter, en Nico, een vriend van Rombout. Nico speelt niet zo n belangrijke rol in het verhaal, maar is wel erg belangrijk voor Rombout zelf. Nico is zijn beste vriend, en die kan hij wel gebruiken nu hij het zo moeilijk heeft. Nico is, voor zover ik kan oordelen uit de weinige informatie die ik van Nico heb, een aardige jongen, die, ook als hij van Rombouts gevoelens afweet, hem niet in de steek laat, en daar niet eens een moment aan denkt. Peter is de jongen van voetbal. Hij speelt een vrij grote rol in het verhaal. Rombout wordt verliefd op Peter, maar wil dit eerst nog niet toegeven Peter en hij lopen soms hand-in-hand, strelen elkaar en zoenen soms zelfs. Peter is degene die er voor zorgt dat Rombout er voor uit durft te komen dat hij homo is. Maar Peter is ook degene die alles voor Rombout nog extra moeilijk maakt, door heel duidelijk te laten merken dat hij verliefd op hem is. Ik vind wat Peter doet niet heel verstandig. Ik kan me wel voorstellen dat als je verliefd op iemand bent dat het dan moeilijk is om je in te houden, maar hij maakt alles voor Rombout alleen maar extra moeilijk, dat had hij niet moeten doen. Pauline is de vriendin van Rombout. Ik vind haar een lief en wijs meisje. Ze onderneemt niks als ze nog niet zeker weet of Rombout verliefd op haar is, en ze dringt met niets aan, bijvoorbeeld zegt ze niets over het feit dat ze denkt dat er iets met Rombout aan de hand is. Ze merkt het wel aan hem, maar dwingt hem niet om te vertellen wat er is, ze wacht tot hij het zelf vertelt. Thema Het thema van dit verhaal is homofilie. Rombout is op zoek naar zijn identiteit. Opbouw De opbouw van dit verhaal is als volgt: Het verhaal begint in de studio van de radio omroep van Rombouts gemeente. Op dit moment is er nog niks aan de hand, en gaat alles nog heel goed met hem. Hij heeft al wel wat dingen meegemaakt, maar hij weet op dat moment nog niet dat hij homo is. Het probleem ontstaat eigenlijk vanaf het moment dat hij het voor Peter heeft opgenomen. Door Peter komt hij er achter dat hij geen hetero maar homo is. Het is natuurlijk niet de schuld van Peter, maar vanaf het moment dat hij met hem omgaat wordt hij er steeds zekerder van dat hij homo is. De situatie wordt slechter als hij er, via Nico, achter komt dat Pauline op hem verliefd is. Maar gedeeltelijk komt het ook wel goed uit, want door haar kan niemand zijn geheim ontdekken. Alleen voelt hij zich wel schuldig tegenover haar hierdoor. Het dieptepunt voor Rombout komt als hij voor de radio een programma over homofielen moet maken (dat wilde Peter graag). Dit is voor hem heel erg moeilijk, niemand weet nog dat hij homo is, en hij moet -samen met anderen - zijn mening over homofielen geven. Doordat Paulien de brief vindt die Rombout aan Peter had geschreven komt de wereld alsnog te weten dat Pagina 4 van 6

5 Rombout homo is. Dat was op het moment zelf niet fijn, maar achteraf kwam het goed uit, want hierdoor hoefde Rombout het ook zelf niet meer te vertellen aan iedereen. Aan zijn ouders heeft hij het wel zelf moeten vertellen, maar die reageerden gelukkig heel erg goed. Tijd Het verhaal speelt in de tegenwoordige tijd. Het zou het levensverhaal van iemand die nu ergens in Nederland leeft kunnen zijn. Het is dus ook erg realistisch. Vertelsituatie Het verhaal wordt verteld in als een personale vertelsituatie. Je leest het verhaal vanuit Rombouts ogen. Je leest over zijn gedachten en gevoelens. Over de gedachten en gevoelens van de andere personen lees je niets. Alleen wat Rombout denkt dat ze denken. Bijvoorbeeld: Wel een beetje rustig aan doen, hoor, had pa gezegd, maar aan alles kon je merken dat hij er best trots op was, dat zijn jongste zoon nu ook een beetje volwassen werd. Hier lees je dat Rombout merkte dat zijn vader trots was. Je leest dus niets over pa s gevoelens, maar wel wat Rombout denkt dat die gevoelens zijn. Ruimte Het verhaal speelt zich op veel verschillende plaatsen af. Op school, daar lees je vooral over Pauline en Rombout; in de studio, daar lees je over mensen uit de kerk; op voetbal, daar lees je over Peter en Rombout; en bij Rombouts en Pauliens familie thuis. Persoonlijke leesbeschrijving Onderwerp Het onderwerp spreekt mij erg aan. Ik had er al best wel eens over nagedacht, omdat het een vrij actueel onderwerp is. Ik kan me, na het lezen van dit boek, een betere voorstelling maken van de gedachten en gevoelens van homofielen, dus het boek heeft een positieve invloed op mij gehad. Ik ben niet anders over homo s gaan denken, omdat ik sowieso nooit negatief over ze heb gedacht, en ze gewoon wil accepteren hoe ze zijn. Ik vind het, zoals ik al zei, heel knap en moedig van de schrijver dat hij zo open over zo n moeilijk onderwerp durft te schrijven. In dit boek vertelt hij ook niet zijn eigen mening. Hij laat in het midden of het goed of verkeerd is om als homo een relatie aan te gaan, en zo ja, wat voor een relatie. Ik denk ook niet dat hij bepaalde onderwerpen van het verhaal te veel of te weinig aandacht heeft gegeven. Dat maakt het boek ook juist zo bijzonder; hij geeft overal precies genoeg aandacht aan, verteld heel duidelijk de gevoelens van de personen, maar geeft zijn mening niet, ook niet via een van de bijpersonen in dit boek. Gebeurtenissen Het verhaal blijft interessant, van het begin tot het einde, doordat de schrijver steeds weer nieuwe dingen over Rombout vertelt, door middel van flashbacks bijvoorbeeld. Hierdoor leer je hem telkens weer van een andere kant kennen, en vraag je je af hoe hij hier mee om zal gaan. Het verhaal en de gebeurtenissen vind ik spannend, boeiend en schokkend. Dat het spannend is komt door wat ik hierboven al zei, dat er telkens Pagina 5 van 6

6 nieuwe dingen over Rombout bekend worden. Ik vind het boeiend doordat het een actueel onderwerp is, waar ik best meer van te weten wil komen. Het verhaal is schokkend doordat zo duidelijk wordt hoe groot de worsteling voor homofielen kan zijn, dat verwacht je eigenlijk niet als je het zelf niet doorgemaakt hebt. Het stukje dat op mij de meeste indruk maakte was het moment waarop Rombout voor het eerst erkende: Homo is mens. Omdat dat iets is wat ik heel erg belangrijk vind: ook al ben je anders dan de meeste mensen op deze wereld, je mag weten dat God van je houdt, en dat je niets minder waard bent dan wie dan ook in deze wereld. Personages De personen reageren niet echt voorspelbaar, maar wel op zo n manier dat het verhaal niet onecht wordt. De personen reageren heel natuurlijk, zoals Paulien, die schrok wel heel erg toen ze te weten kwam dat Rombout homo was, maar liet hem niet vallen, en accepteerde hem wel gewoon. Ik kan me voorstellen dat Rombout niet wou toegeven dat hij homofiel was, maar het was beter geweest als hij dat wel had gedaan. Nu heeft hij mensen voorgelogen, en ook Paulines vertrouwen kapot gemaakt. Bouw Het verhaal zit goed in elkaar, doordat de schrijver onder andere flashbacks gebruikt, hierdoor blijft het verhaal boeiend en spannend. Het is ook niet irriterend dat je telkens terug moet in de tijd. De flashbacks zijn namelijk schuin gedrukt, en daardoor is het direct duidelijk dat het over het verleden gaat. Het verhaal heeft gedeeltelijk een open eind, het eindigt in het ziekenhuis, en op dat moment heeft Rombout alles al wel aan zijn ouders verteld. Je weet alleen niet hoe zijn vrienden en overige familie erop zal gaan reageren. Taalgebruik Het verhaal was makkelijk om te lezen, het taalgebruik is actueel, dat moet ook eigenlijk wel, want het verhaal gaat over jongeren, en als ze dan ouderwetse taal gebruiken past dat niet bij het verhaal. Vier andere titels 1. Homo is mens Dat is wat Rombout in dit boek ontdekt, dat een homo net zo goed mens is. 2. Is Theodoor beter? Rombout vraagt zich af of Theodoor, zijn broertje, beter is dan hij. Hij denkt dat Theo hetero zou zijn, en hij begrijpt niet dat Theodoor dood moest, en dat hij zelf nog in leven is. 3. Peter of Pauline? Dat was wat Rombout zich afvroeg. Hij had wel verkering met Pauline, maar eigenlijk was hij verliefd op Peter. Hij moest dus kiezen tussen die twee. 4. De brief Dit slaat op de brief die Rombout aan zijn ouders schreef toen hij in het ziekenhuis lag. Hierin vertelde hij hen dat hij homofiele gevoelens heeft. Dit was ook zo ongeveer het einde van het verhaal; hierna wisten de belangrijkste mensen in zijn leven het: God, zijn ouders, Pauline, Nico en Peter. Pagina 6 van 6