BESCHERMINGSFONDS VOOR DEPOSITO'S EN FINANCIËLE INSTRUMENTEN

Transcriptie

1 JAARVERSLAG 2005 BESCHERMINGSFONDS VOOR DEPOSITO'S EN FINANCIËLE INSTRUMENTEN

2 BESCHERMINGSFONDS VOOR DEPOSITO S EN FINANCIËLE INSTRUMENTEN Openbare instelling opgericht door de wet van 17 december 1998 (B.S. 31/12/98) Activiteitenverslag & jaarrekening 2005 Goedgekeurd door het Bestuurscomité op 20 maart 2006 de Berlaimontlaan Brussel Tel: 32.2/ Fax: 32.2/ protectionfund@nbb.be 1

3 De beschrijving van de beschermingsregeling in dit jaarverslag is louter informatief en kan niet ingeroepen worden in geval van deficiëntie van kredietinstellingen of beleggingsondernemingen. In zo'n geval gelden enkel de authentieke teksten en de mededeling gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad. 2

4 Inhoudstafel Voorwoord 5 1. Kenmerken van de beschermingsregeling Opdracht 1.2. Institutionele aspecten 1.3. Aangesloten financiële instellingen 1.4. Aanleiding tot een interventie 1.5. Tegoeden gedekt in het kader van de depositobescherming 1.6. Tegoeden gedekt in het kader van de bescherming van financiële instrumenten 1.7. Bedrag van de tegemoetkoming 1.8. Voorwaarden om een tegemoetkoming te bekomen 1.9. De begunstigde van een tegemoetkoming Onvoorwaardelijk recht op schadeloosstelling Specifieke schadeloosstelling van cliënten van bepaalde beleggingsondernemingen 2. Administratief beheer van het Beschermingsfonds in Deelnemers aan het Beschermingsfonds 2.2. Toetreding van een nieuwe categorie van deelnemers 2.3. Interventiedossiers geopend sinds de oprichting van het Beschermingsfonds 2.4. Beheer van de interventiedossiers overgenomen van de vorige depositobeschermingsregelingen 2.5. Beheer van de interventiedossiers overgenomen van het CIF 2.6. Herziening van de Europese richtlijn inzake depositobescherming 2.7. Evaluatie van de Europese richtlijn inzake beleggersvergoeding 2.8. Internationale samenwerking 3. Financieel beheer van de middelen van het Beschermingsfonds in Bijdragen van het jaar Verslag over de belegging van de middelen 4. Beschikbare middelen van het Beschermingsfonds Samenstelling 4.2. Reserve van de kredietinstellingen 4.3. Bijzondere en tijdelijke Staatswaarborg 4.4. Reserve van de beursvennootschappen 4.5. Gemeenschappelijke Reserve 4.6. Opneming van de diverse compartimenten van de Interventiereserve 5. Historisch overzicht Overzicht van de activiteiten van het Beschermingsfonds sinds zijn oprichting in Historische evolutie van de middelen beschikbaar voor de bescherming van deposanten en beleggers 6. Jaarrekening Verslag van de revisoren 6.2. Balans en resultatenrekening 6.3. Toelichting 7. Bijlagen Tegemoetkomingsreglement (gecoördineerde versie) 7.2. Lijst van de deelnemers op 31 maart 2006 blz. 3

5 Organen van het Beschermingsfonds (toestand op ) Bestuurscomité Voorzitter William Fraeys Leden vertegenwoordigers van de overheid Jean Hilgers Marc Monbaliu Guy Schrans Jan Smets Omer Van Driessche plaatsvervangers Viviane Buydens Agnes Van den Berge vertegenwoordigers van de kredietinstellingen en van de beleggingsondernemingen J.-P. de Buck van Overstraeten Stefaan Decraene (vanaf ) Mark Lambrechts (tot ) Axel Miller (tot ) Eric Struye de Swielande Luc Vandewalle (tot ) Jan Vanhevel (vanaf ) Michel Vermaerke Luc Versele (vanaf ) plaatsvervangers Dirk De Cort Yvan Peeters Pierre Renwart (tot ) Arnaud van Doosselaere N Regeringscommissaris Secretaris-generaal Jean-Pierre Arnoldi (tot ) Olivier Henin (vanaf ) Herman Debremaeker College van Revisoren Ludo De Keulenaer Jean-Louis Prignon 4

6 Voorwoord De opdracht van het Beschermingsfonds bestaat erin om, overeenkomstig de vereisten van de Europese Unie, deposanten en beleggers te vergoeden die schade zouden lijden naar aanleiding van de deficiëntie van hun financiële instelling. Gedurende zijn zeven jaren van bestaan werd het Fonds slechts éénmaal met dergelijke toestand geconfronteerd. Deze enige tussenkomst dateert trouwens reeds van 1999 waarin het Beschermingsfonds tegemoetkomingen verleende voor een totaalbedrag van 2,6 miljoen aan een 400-tal cliënten van een failliete beursvennootschap. Nadien volgden zes jaren zonder dat de financiële sector verstoord werd door een schadegeval. Deze gunstige toestand liet het Beschermingsfonds toe om jaar na jaar zijn werkmiddelen te versterken. Het slaagde hierin door zijn Interventiereserve aan te vullen, enerzijds met financiële bijdragen gestort door de sector waarvan het de verbintenissen dekt en, anderzijds, met de beleggingsopbrengst van zijn financiële tegoeden. * Het bedrijfsresultaat van het jaar 2005 bedraagt 33,5 miljoen en bestaat voornamelijk uit volgende twee hoofdrubrieken. Het eerste hoofdbestanddeel wordt gevormd door de inbreng van nieuwe middelen door de kredietinstellingen en beursvennootschappen. Deze deelnemers hebben eerst en vooral aan het Beschermingsfonds een totaalbedrag van 41,9 miljoen gestort in Deze inbreng werd vervolgens gedeeltelijk gecompenseerd door de teruggave aan bepaalde deelnemers van middelen voortkomend van vorige depositobeschermingsregelingen die aan het Beschermingsfonds overgedragen waren geweest bij zijn oprichting in Deze teruggave die 26,5 miljoen beliep werd uitgevoerd - overeenkomstig het Protocol afgesloten met de deelnemers aan het Beschermingsfonds - ten gunste van instellingen waarvan de financieringsinspanning die zij sedert 1985 hebben geleverd ten voordele van de opeenvolgende beschermingsregelingen een voorafbepaald niveau heeft bereikt. Per saldo bedraagt de netto financiële bijdrage van de deelnemers aan het Beschermingsfonds in ,4 miljoen. Het tweede hoofdbestanddeel van het resultaat van 2005 wordt gevormd door de financiële opbrengst die gerealiseerd werd door de belegging van de tegoeden van het Beschermingsfonds en die netto 18,3 miljoen bedraagt. Het resultaat van 2005 wordt toegevoegd aan de Interventiereserve waarvan het bedrag weergenomen op de balans toeneemt van 621,8 miljoen tot 655,3 miljoen. Bovendien geniet het Beschermingsfonds een bijzondere en tijdelijke Staatswaarborg ingesteld ten voordele van kredietinstellingen die gewezen openbare kredietinstellingen hebben overgenomen. Deze werkmiddelen die buiten balans worden vermeld daalden van 73 miljoen tot 57,7 miljoen, analoog met de reeds vermelde teruggave van werkmiddelen voortkomend uit vorige depositobeschermingsregelingen. In totaal nemen de beschikbare middelen van het Beschermingsfonds toe met netto 18,2 miljoen en bereiken ze op 31 december 2005 het bedrag van 713 miljoen. 5

7 Het Beschermingsfonds zette in 2005 de uitvoering verder van de diverse taken verbonden met zijn opdracht. Als paritair samengesteld organisme, waarin zowel de overheid als de betrokken financiële sectoren zijn vertegenwoordigd, verzekerde het Beschermingsfonds de opvolging van de problematiek van de depositobescherming en de beleggersvergoeding. In dit licht werkte het Beschermingsfonds mee aan de voorbereidende werkzaamheden ondernomen door de Europese Commissie in het raam van de periodieke toetsing van de richtlijn over depositobescherming. Deze richtlijn legt immers de verplichting op om vijfjaarlijks een onderzoek in te stellen over het gepaste niveau van de gewaarborgde minimum limiet die thans bedraagt. De Europese Commissie vond het eveneens nodig - gezien de toenemende grensoverschrijdende activiteiten van de banksector - dit onderzoek uit te breiden tot andere domeinen van de depositobescherming waarin een grotere harmonisatie zou kunnen bekomen worden tussen Lidstaten. De Europese Commissie publiceerde hierover voorlopige verslagen die in 2006 het voorwerp zullen uitmaken van een uitgebreid en diepgaand onderzoek. De Europese Commissie publiceerde eveneens een evaluatieverslag over de beschermingsregelingen die hun oorsprong vinden in de Richtlijn inzake beleggersvergoeding. Dit verslag is gebaseerd op een expertverslag van Oxera Consulting Ltd, waaraan het Beschermingsfonds heeft deelgenomen. Meerdere aspecten van deze bescherming zullen in 2006 verder tot het aandachtsveld van de Europese Commissie blijven behoren. * Het Beschermingsfonds zette in 2005 ook het beheer verder van de verschillende interventiedossiers die geopend werden door zijn voorgangers, enerzijds het Herdiscontering- en Waarborginstituut (HWI), beheerder van de vorige depositobeschermingsregeling en anderzijds het Interventiefonds van de beursvennootschappen (CIF), beheerder van de vorige beleggersbeschermingsregeling. Voor wat het beheer van de overgenomen interventiedossiers van het CIF betreft, werden vergoedingen uitbetaald ten belope van 1,3 miljoen. Daarnaast werden er terugwinningen van dividenden geboekt voor een totaalbedrag van 0,6 miljoen. Een laatste activiteit in het kader van dit beheer betreft de opvolging van de financiële middelen die door het CIF werden ingebracht als voorziening voor de verbintenissen die deze instelling aan het Fonds heeft overgedragen. * Tenslotte vervulde het Beschermingsfonds verder zijn taak van informatieverstrekker aan alle belanghebbenden, voornamelijk deposanten en beleggers. Het stelt te dien einde informatie over zijn werking ter beschikking op een website met volgend adres: * * * 6

8 1. Kenmerken van de beschermingsregeling 1.1. Opdracht De Belgische wetgever heeft aan het Beschermingsfonds de opdracht toevertrouwd om, overeenkomstig de Europese richtlijnen terzake, de bescherming te regelen van spaargelden die deposanten en beleggers aanhouden bij kredietinstellingen en beleggingsondernemingen. Deze bescherming biedt waarborgen aan genoemde spaarders ter dekking van eventuele verliezen die zij zouden lijden indien hun financiële instelling, niettegenstaande het bestaan van controle- en toezichtsmechanismen berustend op een supranationale en nationale regelgeving, in gebreke zou blijven. Het Beschermingsfonds biedt een dubbele dekking. Het verleent immers schadevergoeding voor het verlies zowel van depositotegoeden als van financiële instrumenten toevertrouwd aan één van zijn deelnemers. Het Beschermingsfonds maakt aldus deel uit van het veiligheidsnet van de financiële sector en draagt op die wijze bij tot de stabiliteit en veiligheid van het financieel systeem van het land Institutionele aspecten De verplichting voor kredietinstellingen en beleggingsondernemingen om aan te sluiten bij een collectieve beschermingsregeling hetzij voor deposito's, hetzij voor financiële instrumenten, vloeit voort uit de Europese richtlijn 94/19 over de depositogarantie en de Europese richtlijn 97/9 over beleggersvergoeding. Deze verplichting is ingeschreven in de wet van 22 maart 1993 op het statuut van en de controle op de kredietinstellingen en in de wet van 6 april 1995 inzake de secundaire markten, het statuut van en het toezicht op de beleggingsondernemingen, de bemiddelaars en beleggingsadviseurs. Hiervoor richtte de wet van 17 december 1998 het Beschermingsfonds op in de vorm van een openbare instelling met rechtspersoonlijkheid met als opdracht het organiseren van een ééngemaakte regeling die dekking verleent zowel voor deposito's van gelden als voor financiële instrumenten, ongeacht of deze tegoeden worden gehouden bij een kredietinstelling of bij een beursvennootschap. De voorwaarden waaraan voldaan moet worden om een tegemoetkoming te bekomen, zijn vermeld in een "Tegemoetkomingsreglement van het Beschermingsfonds voor deposito's en financiële instrumenten" dat gepubliceerd werd in het Belgisch Staatsblad (en waarvan een gecoördineerde versie zich in bijlage van dit verslag bevindt). De werkingsregels van het Beschermingsfonds en de financieringsregels van een eventueel schadegeval zijn vastgelegd in een Protocol afgesloten op 12 februari 1999 (en gewijzigd in 2002 en 2004) tussen het Beschermingsfonds en de betrokken instellingen. 7

9 1.3. Aangesloten financiële instellingen Het Beschermingsfonds dekt, onder bepaalde voorwaarden en volgens bepaalde modaliteiten die duidelijk omschreven zijn, de tegoeden van de cliënten van de kredietinstellingen en van de beleggingsondernemingen die aangesloten zijn en waarvan de naam zich in bijlage van dit verslag bevindt. Deze aansluiting is verplicht en vormt een voorafgaandelijke vereiste voor het verkrijgen van een vergunning vanwege de Commissie voor het Bank-, Financie- en Assurantiewezen (CBFA). Onder kredietinstellingen wordt verstaan de banken (waaronder de federaties van kredietinstellingen), de spaarbanken (waaronder de kredietverenigingen behorend tot het net van het beroepskrediet) en de effectenbanken, allen naar Belgisch recht, alsook de in België gevestigde bijkantoren van kredietinstellingen die onder het recht vallen van een staat die geen lid is van de Europese Unie. De voornaamste categorie van beleggingsondernemingen wordt gevormd door de beursvennootschappen. Drie andere categorieën van beleggingsondernemingen dienen verplicht toe te treden tot het Beschermingsfonds. Het gaat om de vennootschappen voor vermogensbeheer, de beheervennootschappen van instellingen voor collectieve belegging (die de beleggingsdienst van individueel portefeuillebeheer mogen aanbieden) en de vennootschappen voor plaatsing van orders in financiële instrumenten. De financiële instellingen die deelnemen aan het Beschermingsfonds zijn wettelijk verplicht hun effectieve en potentiële cliënten schriftelijk in te lichten over de dekking door en over de hoofdkenmerken van de beschermingsregeling waarbij zij zijn aangesloten. De Europese reglementering verbiedt daarentegen de aanwending voor reclamedoeleinden van informatie over beschermingsregelingen Aanleiding tot een interventie Het Beschermingsfonds komt tussen ten voordele van deposanten en beleggers in geval van deficiëntie van een kredietinstelling of een beleggingsonderneming, wanneer zo'n instelling of onderneming: failliet verklaard werd, of een verzoek heeft ingediend tot gerechtelijk akkoord, of gedagvaard werd voor een gerechtelijk akkoord, of niet in staat is, gezien haar financiële positie, de deposito's of financiële instrumenten terug te betalen, te leveren of terug te geven en zij dit ook niet zal kunnen binnen afzienbare termijn; deze vaststelling wordt gedaan door de CBFA die dit ter kennis brengt van het Beschermingsfonds. Het Beschermingsfonds kan eveneens, tegen bepaalde voorwaarden en binnen de grenzen van zijn financiële middelen, preventief optreden en helpen bij de realisatie van een vereffening, een financiële sanering of een overname van een aangesloten instelling, waarvan de goede afloop van de verbintenissen in gevaar is. 8

10 1.5. Tegoeden gedekt in het kader van de depositobescherming Het Beschermingsfonds dekt in het kader van de depositobescherming, a) de deposito's bij kredietinstellingen, alsook bancaire schuldvorderingsbewijzen die dergelijke deposito's vertegenwoordigen, wanneer zij uitgedrukt zijn in euro of in de munt van een lidstaat van de Europese Unie (met inbegrip van de Noorse en IJslandse kroon); onder bancaire schuldvorderingsbewijzen verstaat men voornamelijk kasbons, obligaties en depositocertificaten en deze vallen enkel onder de dekking wanneer ze op naam zijn gesteld, op een rekening zijn geplaatst of in open bewaargeving worden gehouden bij de uitgevende instelling; b) geld gehouden bij kredietinstellingen en beursvennootschappen dat bestemd is voor de aankoop van financiële instrumenten of dat afkomstig is van de verkoop ervan, om het even in welke munt de tegoeden zijn uitgedrukt Tegoeden gedekt in het kader van de bescherming van financiële instrumenten Het Beschermingsfonds dekt, in het kader van deze bescherming, de financiële instrumenten (aandelen, obligaties, gemeenschappelijke beleggingsfondsen,... uitgegeven door derden) die een kredietinstelling of een beursvennootschap aanhoudt voor rekening van haar cliënten en niet kan leveren of teruggeven aan de rechtmatige eigenaars. Voor de berekening van de geleden schade worden de financiële instrumenten in aanmerking genomen ten belope van hun marktwaarde op de dag die de vaststelling van de deficiëntie voorafgaat. Het eventuele verlies aan waarde van een financieel instrument ten opzichte van zijn aanschaffingsprijs wordt bijgevolg niet gedekt door het Beschermingsfonds Bedrag van de tegemoetkomingen Alle schuldvorderingen van een zelfde rechthebbende op een aangesloten instelling, die verband houden met tegoeden die gedekt zijn in het kader van de depositobescherming, worden opgeteld na wettelijke of conventionele vergelijking van de schulden van die cliënt. De tegemoetkoming van het Beschermingsfonds beloopt maximaal voor dit soort van tegoeden. Indien deze rechthebbende eveneens tegoeden aanhoudt die gedekt zijn in het kader van de bescherming van financiële instrumenten, kan hiervoor ook een tegemoetkoming bekomen worden die eveneens maximaal kan bedragen. Doordat deze tegemoetkomingen cumuleerbaar zijn, kan het bedrag dat het Fonds kan uitkeren aan een deposant of belegger, oplopen tot , al naargelang de aard en het bedrag van de tegoeden die deze cliënt aan een deficiënte instelling had toevertrouwd. 9

11 Iedere cliënt kan maar éénmaal het bedrag van verkrijgen als vergoeding voor zijn gelden, ongeacht het aantal rekeningen waarover zijn schuldvordering t.o.v. de deficiënte instelling is gespreid. Zo ook kan deze cliënt maar éénmaal het bedrag van verkrijgen als vergoeding voor financiële instrumenten, ongeacht de samenstelling en de aard van de effecten die hem niet konden worden teruggegeven door de deficiënte instelling. 1.8.Voorwaarden om een tegemoetkoming te bekomen De precieze voorwaarden waaraan moet voldaan worden om een tegemoetkoming te bekomen zijn vermeld in het tegemoetkomingsreglement dat in bijlage bij dit jaarverslag is gevoegd. De regels die in dit reglement worden uiteengezet handelen voornamelijk over de te volgen administratieve procedure, over de definitie van de tegoeden die in aanmerking komen voor een tegemoetkoming, over de berekening van het bedrag van die tegemoetkoming en over de uitsluiting van bepaalde schuldeisers (zie volgend punt). De uitbetaling van tegemoetkomingen brengt de indeplaatsstelling mee van het Beschermingsfonds in de rechten van de schuldeisers die het vergoed heeft. Wanneer de schuldeiser slechts voor een deel van zijn vordering schadeloos werd gesteld, kan hij, met betrekking tot hetgeen hem nog verschuldigd blijft, zijn rechten verder uitoefenen ten overstaan van de deficiënte instelling. Bij de uitoefening van deze rechten staat hij in rang gelijk met het Beschermingsfonds De begunstigde van een schadeloosstelling Behoudens enkele welomschreven uitsluitingen komt iedere houder van een rekening met gelden of effecten bij een aangesloten kredietinstelling of beursvennootschap waarvan de deficiëntie is vastgesteld, in aanmerking voor schadeloosstelling. Onder de uitsluitingen vindt men de overheid en haar aanverwante instellingen, de financiële instellingen, institutionele beleggers, grote bedrijven alsook bepaalde personen die op een of andere wijze banden hebben met de deficiënte instelling (bestuurders, aandeelhouders, commissarissen, verbonden vennootschappen,...) of die door hun gedrag hebben bijgedragen tot de deficiëntie. Als verschillende personen (zoals bijvoorbeeld echtgenoten) rechten kunnen doen gelden op tegoeden of effecten die zich op een gemeenschappelijke rekening bevinden, kunnen deze elk afzonderlijk aanspraak maken op een tegemoetkoming van het Beschermingsfonds van maximum voor deposito's en van maximum voor financiële instrumenten die niet kunnen worden teruggegeven. 10

12 1.10. Onvoorwaardelijk recht op schadeloosstelling Voor zover de toepasselijke reglementaire voorwaarden zijn vervuld, beschikt iedere deposant of belegger van een deficiënte instelling over een onvoorwaardelijk recht op schadeloosstelling van maximum voor de gelden (deposito's, kasbons,...) die hij bij de deficiënte instelling op rekening heeft, alsook een vergoeding van maximum voor de effecten die hij aan de deficiënte instelling heeft toevertrouwd en die hem niet meer zouden kunnen worden teruggegeven. Dit recht is verworven welk ook het niveau is van de financiële middelen waarover het Beschermingsfonds beschikt. De financiële middelen van het Fonds worden hiervoor jaarlijks aangevuld met bijdragen gestort door de deelnemende instellingen. In de veronderstelling dat deze middelen ontoereikend zouden zijn om alle individuele schadeloosstellingen uit te keren waarop deposanten en beleggers aanspraak kunnen maken, voorziet het Protocol dat bijkomende middelen opgevraagd zullen worden bij de aangesloten instellingen Specifieke schadeloosstelling van cliënten van bepaalde beleggingsondernemingen Onder de beleggingsondernemingen die deelnemen aan het Beschermingsfonds bevinden zich, behalve de beursvennootschappen, ook de vennootschappen voor vermogensbeheer vennootschappen voor plaatsing van orders in financiële instrumenten. beheervennootschappen van instellingen voor collectieve belegging, die eveneens de activiteit van individueel portefeuillebeheer uitoefenen 1. Deze laatste drie types van beleggingsondernemingen hebben een bijzonder statuut bij het Beschermingsfonds vermits zij geen deposito's mogen opnemen of financiële instrumenten mogen houden voor rekening van hun cliënten. Deze vennootschappen moeten dit verbod daarenboven verplicht ter kennis brengen van hun cliënten en het is gebruikelijk dat het vermeld wordt in de contracten en overeenkomsten die met hen worden afgesloten. In geval van deficiëntie van dergelijke vennootschap zal een schadeloosstellingsaanvraag slechts ontvankelijk zijn als ze afkomstig is van een cliënt die kan aantonen te goeder trouw te hebben gehandeld zonder weet te hebben gehad van voornoemd verbod. 1 In uitvoering van artikel 157 van de wet van 20 juli 2004, gepubliceerd op 9 maart 2005; zie punt 2.2. blz

13 2. Administratief beheer van het Beschermingsfonds in Deelnemers aan het Beschermingsfonds De wetgeving i.v.m. de beschermingsregeling is van toepassing op de kredietinstellingen, op de beursvennootschappen en op bepaalde andere categorieën van beleggingsondernemingen, t.w. de vennootschappen voor vermogensbeheer, de beheervennootschappen van instellingen voor collectieve belegging en de vennootschappen voor plaatsing van orders in financiële instrumenten. Wanneer het gaat om een instelling die is opgericht naar Belgisch recht, dient zij verplicht toe te treden tot de beschermingsregeling van ons land. Door deze toetreding worden haar verplichtingen jegens haar cliënten gedekt, met inbegrip van deze van haar eventuele bijkantoren gevestigd in de andere landen van de Europese Unie. Wanneer het echter gaat om een bijkantoor in België van een kredietinstelling of van een beleggingsonderneming die ressorteert onder het recht van een lidstaat van de Europese Unie (hierna genoemd "naar EU-recht") worden de verbintenissen van dit bijkantoor gedekt door de beschermingsregeling van het land van herkomst. Een bijkomende toetreding tot de beschermingsregeling in ons land kan maar overwogen worden wanneer deze regeling de dekking van het land van herkomst kan aanvullen. Deze toetreding wordt "topping up" genoemd. Wanneer het tenslotte gaat om een bijkantoor van een kredietinstelling of een beleggingsonderneming die ressorteert onder het recht van een staat die geen lid is van de Europese Unie (hierna genoemd "naar niet EU-recht") bestaat er een verplichte toetreding tot de Belgische regeling indien het land van herkomst van dit bijkantoor geen bescherming biedt die gelijkwaardig is aan deze geboden door onze regeling. In de praktijk nemen alle bijkantoren van instellingen van niet EUrecht deel aan de beschermingsregeling. * Op 31 december 2005 zijn er 62 kredietinstellingen toegetreden tot het Beschermingsfonds, waarvan 53 naar Belgisch recht en 9 bijkantoren van kredietinstellingen naar niet EU-recht. Het aantal beursvennootschappen, allen opgericht naar Belgisch recht, bedraagt 31. De andere beleggingsondernemingen zijn omgedeeld in 23 vennootschappen voor vermogensbeheer, 5 beheervennootschappen van instellingen voor collectieve belegging en 2 vennootschappen voor plaatsing van orders in financiële instrumenten. De terugloop van het aantal deelnemers die de laatste jaren werd vastgesteld, zette zich in 2005 voort. Van het ene jaareinde tot het andere daalt het totaal aangesloten instellingen van 136 tot 123. De terugloop vindt men terug zowel bij de kredietinstellingen als bij de beursvennootschappen die elk met 5 eenheden daalden. In de categorie van andere beleggingsondernemingen, die daalt met 3 eenheden, gebeurde er een verschuiving ingevolge de beslissing van 5 vennootschappen voor 12

14 vermogensbeheer om het nieuwe statuut aan te nemen van beheervennootschap van instellingen voor collectieve belegging (zie punt 2.2. hierna). Hierna volgt een overzicht van het aantal aangesloten instellingen op 31 december 2005, vergeleken met de toestand einde vorig jaar. Een volledige lijst van de deelnemers bevindt zich in bijlage bij dit verslag. Aantal deelnemers op op Kredietinstellingen Instellingen naar Belgisch recht banken spaarbanken effectenbanken 3 3 Bijkantoren van een kredietinstelling naar niet EU-recht 9 9 Beursvennootschappen Andere beleggingsondernemingen vennootschappen voor vermogensbeheer beheervennootschappen van instellingen voor collectieve belegging 5 vennootschappen voor plaatsing van orders in financiële instrumenten 2 3 Totaal aantal deelnemers Tenslotte zijn er verscheidene kredietinstellingen naar EU-recht actief in ons land. Deze kredietinstellingen nemen niet deel aan het Beschermingsfonds maar de tegoeden die zijn toevertrouwd aan hun bijkantoren te lande worden beschermd door het waarborgsysteem dat is opgericht in het land van oorsprong van de betrokken instelling. Op 31 december 2005 waren er 41 dergelijke bijkantoren geregistreerd in België. Om de juiste draagwijdte van de geboden dekking te kennen, dienen de cliënten zich te richten tot de beschermingsregeling van het betrokken land. De regelingen in de andere EU-lidstaten moeten uiteraard voldoen aan de minimale vereisten voorzien in de EU-richtlijnen. Ofschoon er bepaalde verschillen kunnen zijn in de afbakening van de dekking, is er in alle lidstaten steeds een minimale bescherming ten belope van voor depositohouders enerzijds en voor houders van financiële instrumenten anderzijds Toetreding van een nieuwe categorie van deelnemers De wet van 20 juli 2004 betreffende bepaalde vormen van collectief beheer van beleggingsportefeuilles (gepubliceerd op 9 maart 2005) heeft het statuut geschapen van beheervennootschap van instellingen voor collectieve belegging. Artikel 157 van deze wet zegt dat dergelijke vennootschap, waarvan de vergunning even- 13

15 eens het individueel portefeuillebeheer omvat, zoals gesteld in artikel 3, 10 van dezelfde wet, verplicht is toe te treden tot de beleggersbeschermingsregeling ingesteld door de wet van 6 april Het Bestuurscomité van het Beschermingsfonds heeft beslist dat deze vennootschappen moeten toetreden met toepassing van dezelfde voorwaarden als deze die gelden voor de vennootschappen voor vermogensbeheer en de vennootschappen voor plaatsing van orders in financiële instrumenten. Deze toetreding werd bevestigd door de deelnemers aan het Fonds, waaronder de twee laatst vernoemde beleggingsondernemingen, waarmee de nieuwe leden een solidaire categorie vormen wat betreft de financiering van eventuele schadegevallen. In 2005 hebben 5 vennootschappen voor vermogensbeheer het nieuwe statuut van beheervennootschap van instellingen voor collectieve belegging aangenomen Interventiedossiers geopend sinds de oprichting van het Beschermingsfonds Voor het zesde opeenvolgende jaar deed er zich geen schadegeval voor onder de bij het Beschermingsfonds aangesloten instellingen. Het enige interventiedossier dat het Beschermingsfonds sinds zijn oprichting diende te openen was dit van de beursvennootschap Logé & Associés die failliet verklaard werd in Voor dit faillissement werden door cliënten schadeclaims ingediend voor verliezen geleden ingevolge de niet-teruggave van bij de failliete vennootschap gedeponeerde effecten. In totaal werd een bedrag van 2,6 miljoen aan schadevergoedingen uitbetaald aan ongeveer 400 beleggers Beheer van de interventiedossiers overgenomen van de vorige depositobeschermingsregelingen Dit beheer slaat op interventiedossiers geopend vóór 1999 door het Herdiscontering- en Waarborginstituut (HWI), dat beheerder was van de vorige depositobeschermingsregelingen en waarvan het Beschermingsfonds, in uitvoering van zijn oprichtingswet, bepaalde rechten en verplichtingen heeft overgenomen. Het Beschermingsfonds zette in 2005 het beheer verder van de interventiedossiers geopend tijdens de vroegere regelingen. Het betreft, enerzijds, de Buitengewone Interventiereserve die de spaarders beschermde van 1975 tot 1984, en anderzijds, de depositobeschermingsregeling van kracht van 1985 tot In dit stadium behelst het beheer voornamelijk de terugwinning bij de curatoren van gefailleerde instellingen van dividenden die hun oorsprong vinden in de subrogatie van het Beschermingsfonds in de rechten van de vergoede deposanten Beheer van de interventiedossiers overgenomen van het CIF Het Beschermingsfonds zette in 2005 het beheer verder van de interventiedossiers die het krachtens zijn oprichtingswet overgenomen heeft van het Interventiefonds 14

16 van de Beursvennootschappen (CIF), beheerder van de vorige vergoedingsregeling voor de cliënten van de beursvennootschappen. In hoofdzaak gaat het hier om schadeloosstellingsprocedures geopend tijdens de periode van 1988 tot 1997, ten gunste van cliënten van de wisselagenten G. Meekels en D. Bernaerts en van de beursvennootschappen Binard-Liénart & Cie, GCV Bogers & C, Defever Securities en Goethals & C. Het beheer van deze interventiedossiers spreidt zich over verschillende domeinen: - de toekenning van schadeloosstellingen aan cliënten van wisselagenten en beursvennootschappen Verschillende tegemoetkomingsaanvragen ingediend naar aanleiding van de hierboven vermelde gevallen van deficiëntie zijn hangende om administratieve redenen of omwille van een betwisting die al dan niet door de betrokken cliënt voor de Hoven en Rechtbanken is gebracht. Deze dossiers kunnen eventueel aanleiding geven tot de uitbetaling van een vergoeding wanneer de voorwaarden hiertoe vervuld zijn. Het Beschermingsfonds betaalde in 2005 een totaalbedrag uit van 1,3 miljoen aan 41 tegemoetkomingsaanvragen verdeeld over zes interventiedossiers. Deze vergoedingen hadden voornamelijk betrekking op het faillissement van wisselagent Bernaerts. In deze zaak had het CIF zijn tussenkomst geweigerd voor schuldvorderingen die niet voortsproten uit verrichtingen met roerende waarden. Doordat deze weigeringen voor de Rechtbank betwist werden, diende een deel van de financiële middelen die het CIF statutair kon aanwenden voor deze interventies in een voorziening te worden ondergebracht. Daardoor kon er slechts een gedeeltelijke vergoeding toegekend worden aan de cliënten die een schuldvordering hadden die beantwoordde aan de tegemoetkomingsvoorwaarden van het CIF-reglement. De jurisprudentie die kon afgeleid worden uit de rechterlijke beslissingen die door het Hof van Beroep werden genomen in verschillende betwistingen, maakte het mogelijk om in 2004 een bijkomende vergoeding toe te kennen aan de betrokken schuldeisers die hierdoor hun schuldvordering in hoofdsom volledig recupereerden. Bovendien konden de middelen die voor het dossier Bernaerts beschikbaar waren geworden, in 2005 aangewend worden voor de toekenning van een bijkomende vergoeding in hoofde van moratoire interesten. - de recuperatie van schuldvorderingen Het Beschermingsfonds is, als rechtsopvolger van het CIF, in de plaats getreden in de rechten van de vergoede schuldeisers en heeft aldus recht op een deel van de dividenden die eventueel toegekend zouden worden tijdens de vereffening van de faillissementen. Het Beschermingsfonds volgt bijgevolg aandachtig de vereffeningsverrichtingen van de activa die uitgevoerd worden onder de verantwoordelijkheid van de curatoren van de betrokken faillissementen. In 2005 kon het Beschermingsfonds aldus een totaalbedrag van 0,6 miljoen recupereren. 15

17 - het beheer van de financiële middelen ingebracht door het CIF Op het ogenblik van de ontbinding van het CIF werden al zijn middelen ter beschikking gesteld van het op hetzelfde moment opgerichte Beschermingsfonds. Deze middelen werden ondergebracht in diverse voorzieningen tot dekking van hetzij hangende schadeloosstellingsaanvragen, hetzij risico's van algemene aard verbonden aan de uitvoering van de opdracht van het CIF. In 2002 werd een overtollig bedrag van deze voorzieningen, t.w. 8,2 miljoen, teruggestort aan de gewezen leden van het CIF. Het Beschermingsfonds is gelast met de opvolging van de voorzieningen die in zijn boeken geregistreerd blijven. De voorzieningen worden aangewend ingeval van uitbetaling van tegemoetkomingen en worden op regelmatige basis gewaardeerd op grond van een analyse van de risico's verbonden aan de lopende dossiers Herziening van de Europese Richtlijn inzake depositobescherming De Europese richtlijn inzake depositogarantiestelsels stelt dat in 2005 een onderzoek diende aangevat te worden van het minimum gewaarborgde bedrag van ten einde vast te stellen of een aanpassing van deze limiet zich al dan niet opdringt. De Europese Commissie heeft vastgesteld dat de loutere vastlegging van een zelfde en enig dekkingsniveau niet noodzakelijk garant staat voor een geharmoniseerde Europese bescherming en heeft het bijgevolg nodig gevonden dit onderzoek uit te breiden tot andere aspecten van de depositobescherming. De Europese Commissie zal meer in het bijzonder aandacht schenken aan problemen die zouden kunnen rijzen ingeval van grensoverschrijdende toepassing van de regels die de diverse nationale regelingen hanteren en zal trachten een grotere harmonisering te bekomen onder meer op het vlak van de definitie van de gedekte deposito's en van de financieringsprincipes van de geboden waarborgen. Inzake de minimale dekking die de regelingen van de Europese Unie moeten bieden, werd een ruime gegevensverzameling aangelegd door de Europese Commissie. Deze gegevens werden onder meer onderzocht in het licht van de evolutie van het inflatieritme en van het bruto binnenlands product in de betrokken landen. De beschikbare informatie is thans nog onvoldoende om de Europese Commissie toe te laten definitieve besluiten te trekken over de noodzaak om het minimale beschermingsniveau aan te passen. Dit onderzoek dient dus in 2006 verdergezet te worden op grond van kwalitatief verbeterde statistische gegevens. Het Beschermingsfonds heeft meegewerkt aan de onderzoeken geleid door de Europese Commissie. Het nam deel aan vergaderingen van werkgroepen en verzamelde de gegevens en nuttige informatie wat de Europese Commissie in staat stelde verslagen op te stellen, waarvoor procedures van publieke raadpleging werden opgestart. Ten slotte werd er ook aandacht besteed door de Europese Commissie aan de depositobescherming in het raam van zijn politieke doelstellingen voor de periode , inzake financiële dienstverlening. De betrachting van de Europese Commissie bestaat er onder meer in om een markt te ontwikkelen waarin financi- 16

18 ële diensten en kapitaal vrij kunnen circuleren tegen de laagst mogelijke kostprijs, met een aangepast en efficiënt niveau van prudentiële controle en van financiële stabiliteit en met een hoog niveau van consumentenbescherming. Aldus werden een aantal belangrijke en samenhangende kwesties op de agenda geplaatst, t.w. de liquiditeitsverstrekking aan kredietinstellingen, het beheer van crisissituaties in de financiële sector, de rol van lener of last ressort van de centrale banken, de wettelijke procedures inzake vereffening en faillissement van financiële instellingen alsook de depositogarantie Evaluatie van de Europese richtlijn inzake beleggersvergoeding De Europese Commissie heeft de firma OXERA Consulting Ltd gelast met een studie van de beleggersbescherming in de Europese Unie, die in de meeste landen georganiseerd wordt door organismen die afhankelijk zijn van deze die instaan voor de depositobescherming. Deze studie omvatte zowel het opstellen van een inventaris van de modaliteiten van tussenkomst en van financiering van de regelingen die gecreëerd werden overeenkomstig de richtlijn inzake beleggersvergoeding, als van de analyse van hun performantie en financiële slagkracht. Het Beschermingsfonds verleende zijn medewerking aan de voorbereidende werkzaamheden van deze studie die in 2005 door de Europese Commissie werd gepubliceerd. De Europese Commissie besluit in zijn evaluatieverslag dat de nationale systemen goed werken en een belangrijke bijkomende rol spelen door aan de beleggers een laatste bescherming te bieden. De Europese Commissie heeft eveneens enkele domeinen vastgelegd die ze nauwkeurig zal blijven volgen. Het gaat hier voornamelijk over de vergoedingstermijnen die afhankelijk zijn van wettelijke factoren, over de flexibiliteit van de financieringsregelingen wanneer zij een tussenkomst moeten verlenen alsook over hun financiële slagkracht Internationale samenwerking Het Beschermingsfonds is lid van het European Forum of Deposit Insurance (EFDI) dat 48 organismen groepeert die belast zijn met depositobescherming, verspreid over 36 landen. Deze organisatie heeft als doel de samenwerking en de uitwisseling van ervaring te bevorderen. In 2005 heeft het Beschermingsfonds deelgenomen aan verschillende samenkomsten die onder meer gewijd waren aan de herziening van de richtlijn en aan de studie van de verschillende financieringsmethodes van de nationale beschermingsregelingen. Er werden bovendien verschillende bilaterale contacten gelegd en informatie uitgewisseld tussen het Beschermingsfonds en de organismen van andere Europese landen. Het Beschermingsfonds ontving in 2005 eveneens een afvaardiging van de Commission bancaire de l'afrique Centrale, die de opdracht had informatie te bekomen over de Belgische ervaring inzake depositogarantie, ten einde in Centraal-Afrika een gelijkaardig waarborgfonds op te richten. 17

19 3. Financieel beheer van de middelen van het Beschermingsfonds in Bijdragen van het jaar 2005 De middelen bestemd voor de financiering van tegemoetkomingen ingevolge de deficiëntie van een kredietinstelling of beursvennootschap, worden jaarlijks verhoogd met bijdragen. Iedere kredietinstelling en beursvennootschap die deelneemt aan het Fonds, is een bijdrage verschuldigd die opgesplitst wordt in drie delen: - een deelbijdrage die 0,175 / bedraagt van de deposito's die in aanmerking komen voor een tegemoetkoming; - een deelbijdrage die 0,7 % bedraagt van de positieve bruto-opbrengsten in het voorafgaande jaar, na aftrek van het renteresultaat; - een deelbijdrage die 0,1 / bedraagt van de financiële instrumenten gehouden voor rekening van derden. Voor de kredietinstellingen is de belangrijkste grondslag voor de berekening van hun bijdrage deze van de deposito's die voor een tegemoetkoming in aanmerking komen. De hierop berekende deelbijdrage vertegenwoordigt meer dan 85 % van de totale bijdrage van deze sector die 41 miljoen beloopt. Voor de beursvennootschappen is de belangrijkste grondslag voor de berekening van de bijdrage deze van de bruto-opbrengsten na aftrek van het renteresultaat. Deze grondslag geeft aanleiding tot een deelbijdrage die ongeveer 70 % vertegenwoordigt van de totale bijdrage van de sector die 0,9 miljoen beloopt. In totaal bedragen de bijdragen die voor het jaar 2005 aan het Beschermingsfonds gestort werden 41,9 miljoen wat 6 % hoger is dan verleden jaar. Deze toename loopt parallel met de verhoging van de deposito's die de kredietinstellingen houden voor rekening van hun cliënten. De vennootschappen voor vermogensbeheer, de beheervennootschappen van instellingen voor collectieve belegging en de vennootschappen voor plaatsing van orders in financiële instrumenten dragen niet bij tot de vorming van financiële reserves en dienen enkel te delen in de administratieve kosten van het beheer van het Beschermingsfonds door de storting van een jaarlijkse individuele bijdrage die 139,05 bedraagt. In 2005 werd aldus een totaalbedrag van door deze vennootschappen aan het Beschermingsfonds gestort. 18

20 3.2. Verslag over de belegging van de middelen - Beleggingscomité Het Bestuurscomité bepaalt de richtlijnen voor de belegging van de middelen van het Beschermingsfonds. De praktische uitvoering van het financieel beheer is toevertrouwd aan een Beleggingscomité, dat samengesteld is uit vertegenwoordigers van de overheid, van de kredietinstellingen en van de beursvennootschappen. Dit Comité vergadert maandelijks onder leiding van de Voorzitter van het Bestuurscomité en beslist over de beleggingen conform de bepalingen van het organisatiereglement en de algemene richtlijnen van het Bestuurscomité. Het Beleggingscomité brengt periodiek verslag uit over zijn activiteiten aan het Bestuurscomité dat te allen tijde kan tussenkomen en het beleggingsbeslissingen kan bijsturen. - Onderverdeling van de beleggingen Het bij koninklijk besluit goedgekeurde organisatiereglement bepaalt dat, met uitzondering van de liquiditeiten nodig voor de werking van het Beschermingsfonds, de tegoeden voor minstens 75 % moeten belegd worden in schuldvorderingsbewijzen uitgegeven of gewaarborgd door een lidstaat van de Europese Gemeenschap (en bepaalde gelijkgestelde entiteiten). Het resterende saldo kan vervolgens belegd worden in andere financiële instrumenten (aandelen of obligaties genoteerd op een door de Europese Gemeenschap gereglementeerde markt, alsook bepaalde aandelen van gemeenschappelijke beleggingsinstellingen). In de praktijk gebruikt het Bestuurscomité een strikt criterium waarbij het jaarlijks het percentage vastlegt van de nieuwe middelen die kunnen belegd worden in deze tweede categorie van activa. Zoals blijkt uit onderstaande tabel is ongeveer 90 % van de beschikbare liquiditeiten belegd in effecten met Staatswaarborg. Het saldo van de middelen is belegd in kapitalisatiebeveks van aandelen (9 %) of staat op termijnrekeningen. Belegging van de middelen in in miljoenen op op Uitgiften met Staatswaarborg - Schatkistcertificaten 56,0 (11 %) 73,6 (16 %) - OLO's 374,0 (75 %) 312,2 (70 %) - inflatiegebonden obligaties 23,1 (5 %) 17,0 (4 %) andere financiële instrumenten - Beveks van aandelen 47,6 (9 %) 38,3 (9 %) termijnrekeningen 1,6 (-) 2,8 (1%) Totaal 502,3 (100 %) 443,9 (100 %) 19

21 - Beleggingen in vastrentende effecten Deze activiteit slaat enerzijds op de beleggingen van vervallen kapitalen en van nieuwe liquiditeiten, gevormd door jaarbijdragen van kredietinstellingen en beursvennootschappen, alsook door financiële opbrengsten en, anderzijds, op arbitrageverrichtingen. Rekening gehouden met de structuur van de Interventiereserve, die eveneens een belangrijk bedrag aan middelen bevat die onmiddellijk opgevraagd kunnen worden bij de kredietinstellingen, kan een groot deel van de liquiditeiten belegd worden op middellange en lange termijn. De duration (gemiddelde geactualiseerde looptijd van intereststortingen en kapitaalaflossingen) van de portefeuille bedroeg 4,20 jaar op 31 december Het resultaat van 2005 van deze portefeuille wordt gevormd deels door interesten en gelijkgestelde opbrengsten die geboekt worden op basis van de reële rendementen verkregen bij de aankoop van effecten ( 15,7 miljoen) en deels door meerwaarden gerealiseerd n.a.v. arbitrageverrichtingen ( 1,8 miljoen). Rekening houdend met de spreiding in de tijd van deze meerwaarden tot op de meest nabije vervaldag van de verkochte of aangekochte effecten, bedraagt het brutorendement van de portefeuille 4,34 %, tegenover 4,48 % voor het voorgaande jaar. - Beleggingen in niet-vastrentende effecten De enveloppe die besteed kan worden aan beleggingen in financiële instrumenten andere dan schuldtitels met Staatsgarantie, en meer bepaald in beveks in roerende waarden met kapitalisatie, wordt jaarlijks door het Bestuurscomité vastgelegd. Voor het jaar 2005 werd de enveloppe vastgelegd op 15 % van de bijdragen van het jaar. Het Beleggingscomité heeft beslist om globale beveks aan te kopen voor 6,1 miljoen. Het Beleggingscomité heeft eveneens enkele beveks met onvoldoende rendement verkocht. Het provenu van de verkoop ( 1,6 miljoen) werd wederbelegd in beveks. Uit de waardering van de portefeuille tegen de marktwaarde op 31 december 2005 blijkt een latente meerwaarde van 10,1 miljoen na terugname van in vorige jaren geboekte waardeverminderingen voor 3,2 miljoen. - Performantie van de beleggingen Voor het jaar 2005 bedraagt de totale bruto-return van de belegging van de middelen waarover het Beschermingsfonds beschikt + 5,6 %. Ze is de resultante van een return van + 4,1 % voor de beleggingen in obligaties, van + 1,7 % voor de korte-termijnbeleggingen en van + 26,7 % voor de niet-vastrentende effecten. Deze returns houden rekening met de evolutie van de beurswaarde van de betrokken activa. 20

22 4. Beschikbare middelen van het Beschermingsfonds 4.1. Samenstelling De Interventiereserve bevat de financiële middelen die beschikbaar zijn om interventies te financieren in het geval dat een kredietinstelling of beleggingsonderneming in gebreke zou blijven. De Interventiereserve bevat enerzijds reserves die overgenomen werden van de vorige beschermingsregelingen en anderzijds een gemeenschappelijke reserve gevormd door nieuwe bijdragen die sinds 1999 worden gestort door de aangesloten kredietinstellingen en beursvennootschappen. De volgorde van opneming van de diverse compartimenten van de Interventiereserve hangt af van de aard van de instelling waarvoor een tussenkomst wordt gevraagd, maar is gebouwd op het principe van solidariteit tussen de betrokken sectoren (zie punt 4.6. hierna). Het is belangrijk eraan te herinneren dat het totaalbedrag van de Interventiereserve geen bovengrens vormt voor de interventies van het Beschermingsfonds. De beschermingsregeling voorziet immers niet in een plafonnering van het totaalbedrag van de uitkeringen die veroorzaakt worden door de deficiëntie van een deelnemer. In het geval de Interventiereserve ontoereikend zou zijn, dienen de deelnemers bijkomende bijdragen te storten. De tabel hieronder geeft de structuur weer van de Interventiereserve. De inhoud van de diverse compartimenten en de volgorde van opneming worden in de volgende punten besproken. De commentaar bij de jaarrekening bevat bijkomende gegevens over de evolutie van deze rubrieken. Interventiereserve (in miljoenen ) op op Reserve van de kredietinstellingen 298,4 323,4 standby-lijnen " " 152,5 178,0 inbreng van fondsen " " 128,0 128,0 liquiditeiten 17,9 17,4 Bijzondere en tijdelijke Staatswaarborg 57,7 73,0 Reserve van de beursvennootschappen 16,2 16,1 inbreng van fondsen "CIF" 10,7 11,3 liquiditeiten 5,5 4,8 Gemeenschappelijke Reserve 340,7 282,3 Totaal van de middelen van de Interventiereserve 713,0 694,8 21

23 4.2. Reserve van de kredietinstellingen Deze reserve wordt eerst en vooral gevormd door de standby-lijnen die afkomstig zijn van de beschermingsregelingen die van kracht waren van 1985 tot Ze bevatten bijdragen die de deelnemende kredietinstellingen tijdens deze periode gestort hebben op niet-rentende zichtrekeningen geopend op naam van het Beschermingsfonds. In de mate dat deze tegoeden niet aangewend worden om een schadegeval te financieren, zullen ze, gespreid over drie jaar, teruggestort worden aan iedere kredietinstelling wanneer de som van haar bijdragen in de opeenvolgende beschermingsregelingen de bovengrens overschreden zal hebben die overeenstemt met het zevenvoud van het totaal van haar bijdragen van de laatste drie jaar. In 2005 heeft de toepassing voor deze beschikking geleid tot de terugbetaling aan drie kredietinstellingen van een totaalbedrag van 25,5 miljoen. Het tweede luik van deze reserve wordt gevormd door de inbreng van fondsen die afkomstig is van de beschermingsregeling die van kracht was van 1995 tot De inbreng bevat de jaarlijkse bijdragen gestort aan het HWI door de instellingen die tot de vroegere regeling waren toegetreden. Deze fondsen behoren definitief aan het Beschermingsfonds toe. Tenslotte bevat deze Reserve liquiditeiten voortkomend van vroegere beschermingsregelingen en die aan het Beschermingsfonds werden overgedragen op het ogenblik van zijn oprichting Bijzondere en tijdelijke Staatswaarborg Er wordt aan herinnerd dat vóór 1995 de passiva van de toenmalige openbare kredietinstellingen (OKI) een algemene Staatswaarborg genoten middels betaling van een premie aan de Schatkist, waarborgpremie genaamd. In 1995 traden deze instellingen toe tot de depositobeschermingsregeling, die zijn oorsprong vond in de Europese richtlijn 94/19 en werd er progressief een einde gesteld aan deze Staatswaarborg. Ten einde het ontbreken van een inbreng door deze instellingen met middelen voortkomend uit een vroegere regeling op te vangen - wat wel het geval was voor de privé-kredietinstellingen - werd een bijzondere en tijdelijke Staatswaarborg toegekend. De wet van 17 december 1998 tot oprichting van de huidige beschermingsregeling heeft deze waarborg uitgebreid tot tegemoetkomingen in hoofde van de bescherming van financiële instrumenten. De bijzondere en tijdelijke Staatswaarborg zal een einde nemen onder dezelfde voorwaarden als deze die voor de kredietinstellingen voorzien zijn voor de terugbetaling van hun tegoeden opgebouwd in het kader van de depositobeschermingsregelingen die van toepassing waren van 1985 tot Gezien deze waarborg toegekend was onder meer aan een kredietinstelling, overnemer van een gewezen OKI, die in 2005 zijn financieringslimiet heeft bereikt (zie punt 4.2.), werd het bedrag van de waarborg verminderd met 15,3 miljoen tot 57,7 miljoen. 22